Αν κανείς πιστέψει τον φιλοκυβερνητικό Τύπο, που έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνει «κλίμα» για τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, τα λαϊκά στρώματα θα πρέπει αύριο αντί να διαδηλώνουν ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και τον νέο γύρο επίθεσης που είναι στα σκαριά, να λένε κι «ευχαριστώ», επειδή, για παράδειγμα, ένας μισθωτός των 800 ευρώ το μήνα με παιδί, από το 2020 θα συνεχίσει να χαρατσώνεται από την εφορία, αλλά πιθανόν με 15 ευρώ το μήνα λιγότερα από τα «ρεκόρ» που είχε καταγράψει επί ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό, βέβαια, αν βρεθεί «δημοσιονομικός χώρος» για το κεφάλαιο περίπου 1,2 δισ. ευρώ με την «ευγενική προσφορά» των εταίρων και με αντάλλαγμα πάντα την απαρέγκλιτη και γρήγορη εφαρμογή των «μεταρρυθμίσεων», των αντιλαϊκών δηλαδή ανατροπών που είχε συμφωνήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και όσων προσθέτει η σημερινή.

Την ίδια ώρα, βέβαια, κυβέρνηση και επιχειρηματικοί όμιλοι θα συνεχίσουν να του τα παίρνουν «με δυο χέρια» από την άλλη τσέπη, μέσα από τις νέες αυξήσεις στη ΔΕΗ, τους εκβιασμούς και τις πιέσεις για τα λεγόμενα «κόκκινα» δάνεια και το μαχαίρι στο λαιμό για τα χρέη που συσσωρεύτηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, την εκτίναξη των ενοικίων και βέβαια τη συνέχιση των περικοπών για βασικές τους ανάγκες στον κρατικό προϋπολογισμό, ελέω «δημοσιονομικής πειθαρχίας», φορτώνοντάς του σταθερά πάνω από το 95% της φορολογίας. Με δυο λόγια, όπως και όλα τα προηγούμενα χρόνια, όπου ανάλογα «ταχυδακτυλουργικά» επιχειρούσε να παρουσιάσει ως «δίκαιη ανάπτυξη» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: Μηδέν από μηδέν, μηδέν για εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα. Τα πραγματικά μέτρα ανακούφισης για τους ίδιους, όπως αυτά που διεκδικεί το ταξικό εργατικό κίνημα, δεν μπορούν να έρθουν παρά σε σύγκρουση και αμφισβητώντας την πολιτική υπέρ του κεφαλαίου και τους στόχους της, και όχι από την υλοποίησή της.

Μετά βαΐων και κλάδων παρουσιάστηκε η απόφαση του ΔΣ της «Αττικής Οδού» να μην εφαρμόσει τελικά τις αυξήσεις στα διόδια που είχε ανακοινώσει στα μέσα του περασμένου Ιούνη. Οπως μάλιστα γράφτηκε, κατά τη διάρκεια των συζητήσεων έπεσαν στο τραπέζι από την πλευρά του υπουργείου Υποδομών και ορισμένες νέες «αντισταθμιστικές» διευκολύνσεις για έργα που εκτελούνται ήδη από τους μετόχους της «Αττικής Οδού» («Ακτωρ» και «Αβαξ»), όπως π.χ. το Μετρό Θεσσαλονίκης και η επέκταση του Μετρό προς τον Πειραιά. Σε ελεύθερη μετάφραση, τα λαϊκά στρώματα θα συνεχίσουν να χρυσοπληρώνουν τους δρόμους που οι ίδιοι έφτιαξαν και που διαχρονικά οι κυβερνήσεις παραχωρούν για δεκαετίες στους επιχειρηματικούς ομίλους, οι οποίοι στην επόμενη «στροφή» - κι όταν τα κέρδη τους δεν είναι τα αναμενόμενα - θα έχουν πάντα στη φαρέτρα τους τη δυνατότητα για νέες αυξήσεις. Εως τότε θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν τα νέα προνόμια που τους δίνει η κυβέρνηση στα υπόλοιπα έργα που έχουν αναλάβει, στέλνοντας και πάλι το λογαριασμό στα λαϊκά στρώματα, μέσα από τις τιμές των εισιτηρίων κ.ο.κ. Απ' όπου δηλαδή κι αν το πιάσει κανείς, το πράγμα «βοά»: Η ανάπτυξη για λογαριασμό του κεφαλαίου και των κερδών του και η ανάγκη των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων για φτηνές ασφαλείς μεταφορές πάνε σε λωρίδες αντίθετες...

1683 Πεθαίνει ο Γάλλος πολιτικός Ζαν Μπατίστ Κολμπέρ, υπουργός Οικονομικών του Λουδοβίκου του XIV και ένας από τους κύριους εκπροσώπους της θεωρίας του μερκαντιλισμού.

1860 Γεννιέται ο ποιητής Λορέντζος (Λαυρέντιος) Μαβίλης.

1861 Ο φοιτητής (και οπαδός της Γαλλικής αστικής Επανάστασης) Αριστείδης Δόσιος αποτυγχάνει στην απόπειρα δολοφονίας της βασίλισσας Αμαλίας. Συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε θάνατο. Στην εξέγερση του 1862 απελευθερώθηκε.

1899 Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Χέι, σε μια προσπάθεια να διασφαλίσει τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας του στην Κίνα από τους ανταγωνιστές της (Βρετανία, Γαλλία, Ιαπωνία, Ρωσία, κ.λπ.), διακηρύσσει το ιμπεριαλιστικό δόγμα των «ανοιχτών θυρών».

1901 Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Γουίλιαμ Μακίνλεϊ, δολοφονείται από τον αναρχικό Λέον Τσόλγκος.

1930 Στον απόηχο της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης πραγματοποιείται στρατιωτικό πραξικόπημα στην Αργεντινή, όπου εγκαθιδρύεται δικτατορία υπό τον Χ. Φ. Ουριμπούρου.

1955 Πογκρόμ εξαπολύεται κατά των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη. Η κυβέρνηση του τότε πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές θέτει σε εφαρμογή το καλομελετημένο σχέδιο. Αφορμή υπήρξε η προβοκατόρικη ενέργεια της τοποθέτησης βόμβας στο σπίτι όπου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη ο Κεμάλ Ατατούρκ. Το γεγονός διατυμπανίστηκε από τις τουρκικές εφημερίδες της Κωνσταντινούπολης με έκτακτες εκδόσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι η «Ιστανμπούλ Εξπρές», από την ανυπομονησία της, έθεσε σε κυκλοφορία το παράρτημά της μισή ώρα νωρίτερα από την έκρηξη της βόμβας στη Θεσσαλονίκη! Οργανωμένες ομάδες τραμπούκων με λοστούς, ρόπαλα, με στρατιωτική πειθαρχία, υπό την παρότρυνση της αστυνομίας, ισοπέδωσαν και λεηλάτησαν καθετί το ελληνικό στην Κωνσταντινούπολη. Αποτέλεσμα ήταν ο θάνατος 10 Ελλήνων, ο τραυματισμός εκατοντάδων, η λεηλάτηση 4.384 ελληνικών καταστημάτων, η καταστροφή 3.000 ελληνικών κατοικιών, ο βιασμός 200 Ελληνίδων, η πυρπόληση 59 εκκλησιών, η σύληση τάφων, μέχρι και η εκταφή πτωμάτων στα ελληνικά νεκροταφεία.

1956 Πεθαίνει ο Βρετανός αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις, που το 1952 αποκρυπτογράφησε τη μινωική γραφή Γραμμική Β'.

1966 Ο αρχιτέκτονας του απαρτχάιντ, ρατσιστής πρωθυπουργός της Νότιας Αφρικής, Χέντρικ Φέρβουρντ, δολοφονείται μέσα στη Βουλή από τον ελληνικής καταγωγής Δημήτρη Τσαφέντα. Ο Τσαφέντας καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά η νοτιοαφρικανική κυβέρνηση προτίμησε να τον κλείσει ισόβια ως ψυχασθενή στην απομόνωση υποβάλλοντάς τον σε καθημερινά βασανιστήρια.

1972 Η Ολυμπιάδα του Μονάχου πνίγεται στο αίμα. Μέλη της παλαιστινιακής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης» εκτελούν δύο Ισραηλινούς αθλητές και συλλαμβάνουν εννέα ως ομήρους. Η σπασμωδική παρέμβαση της γερμανικής αστυνομίας καταλήγει σε τραγωδία, καθώς οι Ισραηλινοί αθλητές, πέντε Παλαιστίνιοι, ένας αστυνομικός και ένας πιλότος σκοτώνονται.

1975 Ισχυρός σεισμός μεγέθους 6,7 Ρίχτερ στη Νοτιοανατολική Τουρκία προκαλεί το θάνατο 2.311 ατόμων.

1991 Η αντεπαναστατική ηγεσία της Σοβιετικής Ενωσης αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Λετονίας, της Λιθουανίας και της Εσθονίας, δρομολογώντας τον ολοκληρωτικό διαμελισμό της ΕΣΣΔ.

1998 Πεθαίνει ο μεγάλος Ιάπωνας σκηνοθέτης Ακίρα Κουροσάβα.