Αναμένουμε με πολύ ενδιαφέρον, λοιπόν, να δούμε τι τρόπους θα σκαρφιστεί από δω και στο εξής το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, για να αφήσει εκτός επιδότησης τους χιλιάδες τόνους βαμβακιού που παρήχθησαν «νόμιμα» - ακόμη και κατά το πνεύμα της καθ' όλα παράλογης και κατ' ουσίαν παράνομης κοινοτικής νομοθεσίας. Μήπως θα γίνουν και επανέλεγχοι στους επανελέγχους;..
Μόνον... 419 δισ. δολάρια ζήτησε ο Πρόεδρος Τζ.Ου. Μπους για τις φετινές στρατιωτικές δαπάνες. Πού είναι η είδηση; Πως η μερίδα του λέοντος δε θα πάει σε αγορά αεροσκαφών, πολεμικών πλοίων και υποβρυχίων τελευταίας γενιάς αλλά σε ομάδες και όπλα κομάντος κατά της τρομοκρατίας και «σε άλλες μορφές μη συμβατικών πολέμων» όπως αναφέρουν τα διεθνή πρακτορεία...
Οσο για τις λεγόμενες κοινωνικές δαπάνες (υγεία, εκπαίδευση, ασφάλιση); Το σχέδιο προϋπολογισμού ύψους 2,57 τρισ. δολαρίων που έστειλε ο Τζ.Ου. Μπους στο Κογκρέσο δεν προβλέπει αυξήσεις αλλά δραστικές μειώσεις. π.χ. στα επιδόματα και «παροχές» σε άνεργους και φτωχούς, στο περιβάλλον και στην εκπαίδευση... Προφανώς, οι άνεργοι, οι νέοι, οι φτωχοί δε «λάδωσαν» την προεκλογική μηχανή του Τζ.Ου. Μπους, όπως οι πολυεθνικές του πετρελαίου, των όπλων, των συστημάτων «αντιτρομοκρατικής ασφαλείας»...
Το «παράπονό» του για το γεγονός ότι τα ΜΜΕ ασχολούνται με τα της Εκκλησίας και αφήνουν στην άκρη τα πραγματικά και φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν το λαό εξέφρασε ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Απαριθμώντας μάλιστα τα σοβαρά ζητήματα στα οποία οι δημοσιογράφοι θα έπρεπε αυτή την περίοδο να στρέφουν την προσοχή της κοινής γνώμης, μίλησε ανάμεσα στα άλλα και για το Ασφαλιστικό, το οποίο πράγματι τις μέρες αυτές αναθερμαίνεται, με δηλωμένη πλέον την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε σαρωτικές αλλαγές εις βάρος όλων των εργαζομένων. Και δεν έχει άδικο, βέβαια, στο γεγονός πως το Ασφαλιστικό είναι πολύ πιο σημαντικό από τα σκάνδαλα, που ταλανίζουν μερίδα του ανώτερου κλήρου.
Αυτό όμως που μετράει στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το ποιος το λέει και με ποιο σκοπό. Γιατί είναι ηλίου φαεινότερον ότι αυτό που προέχει για τον αρχιεπίσκοπο, είναι να στραφούν τα φώτα της (αρνητικής) δημοσιότητας - τα οποία κατά τα άλλα αρέσκεται να συγκεντρώνει πάνω του - οπουδήποτε αλλού, πέρα από τα του οίκου του. Και αλήθεια, πώς φαντάζεται ο αρχιεπίσκοπος την προβολή από τα ΜΜΕ της επερχόμενης αντιασφαλιστικής επίθεσης; Μήπως σαν μια εφ' όλης της ύλης κριτική στην πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης, που επιβάλλει την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση και την οποία ο αρχιεπίσκοπος με κάθε ευκαιρία λιβανίζει; Μάλλον όχι...
«Να με συγχωρείς, αγαπητέ μου. Δημοσιογράφος είσαι, επομένως όλα στη φόρα. Δηλαδή, τι πάει να πει "προσωπικά δεδομένα". Υπάλληλος μυστικών υπηρεσιών εν διατεταγμένη υπηρεσία; Μόνο όσοι ντρέπονται γι' αυτό που κάνουν επικαλούνται τα προσωπικά τους δεδομένα. Πρώτο δεδομένο, "υπηρέτης δύο αφεντάδων". Δεύτερο δεδομένο, δε γίνεται "η πίτα ολάκερη και ο σκύλος χορτάτος". Επομένως, τρίτο δεδομένο, "βαριά η αμερόληπτη, δημοσιογραφική καλογερική". Από τη στιγμή που αποφάσισες να την εγκαταλείψεις και όλα να τα εκποιήσεις, ε, τότε να είσαι έτοιμος όλα τα δύσκολα να αντιμετωπίσεις. Ας πούμε όπως τώρα. Πρώτα σε προσλαμβάνουν, ύστερα τους ξεσκονίζεις και στο τέλος ως αντάλλαγμα τα αφεντικά σε παραδίδουν και σε σταυρώνουν. Διάολε, καθένας από εμάς έχει και την προσωπική του ευθύνη. Ουδείς στο απυρόβλητο, ουδείς στην ασυλία, ουδείς υπεράνω κριτικής. Ετσι δε λες, αυτό δε γράφεις; Και πού είσαι. Μην το ξεχνάς. Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους!»
Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».
Φαίνεται ότι μετά τα «μέσα επικοινωνίας» και το χώρο της Δικαιοσύνης ήρθε η ώρα της Εκκλησίας να ...εξαγνιστεί, κι όπως φαίνεται, η διαδικασία ούτε και αυτή τη φορά θα είναι διαφορετική.
Αναφορές σε συγκεκριμένα ονόματα, λεπτομερής καταγραφή σκανδάλων και, φυσικά, ούτε κουβέντα για την ουσία του πράγματος και τις ρίζες του. Ούτε καν αναφορά στις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας, αλλά και για τα ακραία στοιχεία που εδρεύουν στους κόλπους της.
Υπομονή και ...θα περάσει όλη αυτή η ιστορία μια και κάτι άλλο θα βρεθεί να ταλαιπωρεί την επικαιρότητα με καταιγιστικούς ρυθμούς, ώστε ο καθένας να αγανακτεί, να θυμώνει χωρίς όμως να προλαβαίνει να σκεφτεί.
ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ θέλει - λέει - τώρα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Είχαμε αρχίσει να ανησυχούμε για την ...καθυστέρηση του να ασχοληθεί με τα εσωτερικά μας. Ολοι οι υπόλοιποι «καλοί μας φίλοι» όπως η Κομισιόν και οι «διεθνείς οίκοι» το έχουν ήδη κάνει.
Φυσικά, ούτε η κυβέρνηση, ούτε οι διεθνείς οργανισμοί ενδιαφέρονται να «συνδιαλαγούν» για την πραγματική ουσία της Κοινωνικής Ασφάλισης. Οι συντάξεις των 200 και 300 ή 400 ευρώ δε θεωρούνται πρόβλημα, ούτε η εισφοροδιαφυγή και η ανασφάλιστη εργασία. Η λεγόμενη «βιωσιμότητα» των Ταμείων είναι το παν...πρόσχημα.
ΤΗ ΓΝΩΣΤΗ «κασέτα» έβαλε μπρος και πάλι το υπουργείο Ανάπτυξης, προκειμένου να δικαιολογήσει ένα ακόμη κύμα ακρίβειας στα είδη τροφίμων με τιμές που κάνουν τους καταναλωτές να «τρελαίνονται». Πάλι ο ...υγιής ανταγωνισμός είναι ο στόχος!
Το θέμα είναι, όμως, ότι ούτε ο ίδιος, ούτε - πολύ περισσότερο - η κυβέρνηση παίρνουν κάποιο μέτρο για να καλυτερεύσει η κατάσταση. Κανένας έλεγχος δε γίνεται για τις εκπομπές από σταθερές και κινητές πηγές, αλλά ούτε και για την ποιότητα των καυσίμων - κι ας υπάρχει πρόσφατη μελέτη ότι είμαστε πρωταθλητές στη νόθευσή τους.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ακολουθούνται πολιτικές και πρακτικές που σίγουρα αυξάνουν την ατμοσφαιρική ρύπανση. Μόλις πρόσφατο νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης καταργεί ακόμη και τη στοιχειώδη υποχρέωση για υποβολή Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την εγκαθίδρυση ή επέκταση βιομηχανικών μονάδων! Σαν να μην έφτανε το ατέλειωτο κυνήγι κάθε ελεύθερου χώρου (Ελληνικό, Γουδί, Στρατόπεδα κ.ά.) και δασικής έκτασης που οικοπεδοποιούνται και τσιμεντοποιούνται στο όνομα της ανάπτυξης, δηλαδή της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.
Δεν αρκεί, λοιπόν, κύριε Επίτροπε να μιλάτε «για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου»...
Μοιάζει με αγγελία προσφοράς εργασίας από ιδιωτικό γραφείο ευρέσεως εργασίας, αλλά δεν είναι! Πρόκειται για τη νέα «μεταναστευτική» πολιτική της βρετανικής κυβέρνησης που θα παρέχει πλέον άδεια παραμονής και εργασίας στη Γηραιά Αλβιόνα μόνον σε αγγλομαθείς αλλοδαπούς με ιδιαίτερες δεξιότητες και ταλέντα «που χρειάζεται η Βρετανία». Προφανώς, δεν απέχουμε και πολύ από τη στιγμή, που θα αναλάβουν εταιρίες την αναζήτηση των μεταναστών με τις ζητούμενες δεξιότητες, στα πρότυπα των δουλεμπορικών εκστρατειών περασμένων αιώνων...
«Σκληρές υποχωρήσεις θα κληθεί να κάνει και το Ισραήλ» υποστήριξε η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ, κατά την περιοδεία της στη Μέση Ανατολή. Η Κοντολίζα Ράις, που δεν έχασε ούτε μία ευκαιρία να κολακεύσει τον Μαχμούντ Αμπάς αλλά απέφυγε ακόμη και να ρίξει ένα βλέμμα στο μνημείο του Γιάσερ Αραφάτ, μίλησε για «πολύ ευνοϊκή ιστορική συγκυρία, που θα πρέπει να εκμεταλλευτούν και οι δύο πλευρές». Επίσης, δεν κουράστηκε να επαναλαμβάνει την «αποφασιστικότητα» της Ουάσιγκτον να αναμειχθεί ενεργότερα προκειμένου να «ιδρυθεί ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος».
Πίσω από τα ωραία λόγια και χαμόγελα, όμως, θα άξιζε τον κόπο να δώσει η κ. Ράις ορισμένες διευκρινίσεις. Ποιες ακριβώς θα είναι οι «σκληρές» υποχωρήσεις που θα κληθεί να κάνει το Ισραήλ; Να αποσύρει μήπως τα στρατεύματά του μέσα από τις παλαιστινιακές πόλεις για να παραμείνει ως δύναμη κατοχής στην περίμετρό τους; Να αποσυρθεί στρατιωτικά από τη Γάζα και να παραμείνει ως δεσμοφύλακας και στα σύνορά της; Να διαλύσει τους ακατοίκητους ή μικρότερους εποικισμούς και να κρατήσει τους μεγαλύτερους, που του εξασφαλίζουν και τον έλεγχο των υδάτινων πόρων της Δυτικής Οχθης; Να ολοκληρώσει (αλλά σε ελαφρώς αλλαγμένη πορεία) την ανέγερση του διαχωριστικού τείχους;
Δεν περιμένουμε, βέβαια, να δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Ετσι ή αλλιώς, όμως, οι διακηρύξεις της Αμερικανίδας νέας ΥΠΕΞ αποτελούν, αν μη τι άλλο, μια ωμή πρόκληση και, ταυτόχρονα, υποτίμηση της νοημοσύνης του παλαιστινιακού λαού και όλων όσοι στέκονται πραγματικά στο πλευρό του. Οι δήθεν αυστηρές δηλώσεις, περί «σκληρών υποχωρήσεων», αφορούν, απλά και μόνο, στο βαθμό καταπάτησης από το Ισραήλ των αποφάσεων του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαίου. Γιατί, φυσικά, δεν τίθεται καν θέμα εφαρμογής των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου, ως έχει. Αυτή είναι η δήθεν νέα αμερικανική πολιτική στην περιοχή, και αν κάτι σας θυμίζει, δεν κάνετε καθόλου λάθος. Παραμένει ίδια και απαράλλακτη..