Πέμπτη 10 Απρίλη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν ξεπλένεται η βαρβαρότητα

Ενας είναι ο δρόμος μας, σύντροφε! Ενας! (η φωτογραφία από τη χτεσινή εξόρμηση του ΚΚΕ, στους αλλοδαπούς εργάτες στο εργοτάξιο του Βωβού στο Βοτανικό)
Ενας είναι ο δρόμος μας, σύντροφε! Ενας! (η φωτογραφία από τη χτεσινή εξόρμηση του ΚΚΕ, στους αλλοδαπούς εργάτες στο εργοτάξιο του Βωβού στο Βοτανικό)
Από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ως την Παγκόσμια Τράπεζα, από τον Μπράουν των Εργατικών της Αγγλίας ως τον Κλίντον των Δημοκρατικών της Αμερικής και τον Ελλαδίτη σοσιαλδημοκράτη Λαλιώτη, όλοι, μα όλοι - επιδημία έπεσε; - διαπιστώνουν, λέει, πως δεν περπατάει η αυτορρύθμιση της αγοράς και πως με δεδομένη την «παγκοσμιοποίηση» (ούτε γι' αστείο δεν την ονομάζουν ιμπεριαλισμό, έννοια που έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο, άρα και συγκεκριμένο αντίπαλο...) πρέπει να βρεθεί λύση.

Μάλιστα... Τι λύση; Να αποκτήσει ο καπιταλισμός κοινωνικό πρόσωπο, αποφαίνονται όλοι μαζί. Τι πράγμα θα είναι αυτό, ο καπιταλισμός με κοινωνικό πρόσωπο;

Οι των οικονομικών επιτελείων περιορίζουν την περιγραφή σ' έναν καπιταλισμό, στον οποίο θα υπάρχει πιο έντονη κρατική παρέμβαση, ώστε οι ανεξέλεγκτες δυνάμεις της αγοράς να μη θέτουν σε κίνδυνο το σύστημα (αυτό περίπου περιγράφουν ως επαναφορά του Κέυνς, λες κι έπαψε ποτέ ο καπιταλισμός να λειτουργεί με όρους Κέυνς...).

Οι άλλοι, του πολιτικού προσωπικού, που είναι υποχρεωμένοι να μιλάνε πιο κοντά στο πόπολο, που πληρώνει τη ζημιά, κάνουν λόγο για κράτος με κοινωνική δικαιοσύνη. Δηλαδή; Να βάζει, λένε, εμπόδια στους διεθνείς κερδοσκόπους. Τι λε ρε μεγάλε! Χέστηκαν οι εργάτες αν στο χρηματοπιστωτικό γήπεδο παίζεται άγριο παιχνίδι που χρειάζεται ρύθμιση. Αυτό το παιχνίδι τους τρώει τα σωθικά.

Πιο προσγειωμένος ο «δικός μας», ο αποκαλούμενος και «θείο βρέφος» πριν του κλέψει τον τίτλο ο Τσίπρας, κάνει - για τα δεδομένα του - άλμα: Καταγγέλλει τον «σοσιαλ - φιλελευθερισμό»! Δηλαδή; Τίποτα. Μια φραστική φούσκα αναγκαία για να ρίξει στάχτη στα μάτια. Λάδι στα γρανάζια του συστήματος, δηλαδή...

Καθώς διαπιστώνουν ότι κινδυνεύει η «υγεία» του συστήματος είναι υποχρεωμένοι να συγκροτήσουν επειγόντως αντιπολιτευτικό πόλο ικανό να εμποδίζει τη μαζική ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών συνειδήσεων. Καθώς ο Τσίπρας έχει ήδη αποδειχτεί λίγος (τα χάνει και νευριάζει ακόμα κι όταν του απευθύνουν απλές ερωτήσεις στα αμφιθέατρα), ο Λαλιώτης έρχεται να προσφέρει μια πλατφόρμα που να χωράει περισσότερους, να εγκλωβίζει, δηλαδή, περισσότερους.

Απέναντί τους, όμως, έχουν μια αδυσώπητη πραγματικότητα:

Παράδειγμα: Οι φράουλες της οργής. Που δε σημαίνουν καμιά ντροπή για την Ελλάδα του 2008, γιατί πολύ απλά ο βαθμός εκμετάλλευσης για να παραχθούν αυτές οι φράουλες είναι ο καθρέφτης της οικονομίας της. Στα χέρια και αυτών των εργατών βασίζεται η ανάπτυξη αυτής της καπιταλιστικής οικονομίας. Απέναντι σ' αυτήν την πραγματικότητα, κανένας κροκόδειλος δεν έχει θέση. Αυτοί οι εργάτες δεν έχουν ανάγκη από κλάματα. Η δουλειά τους, ο τρόπος που ζουν, μαρτυρά κατευθείαν τον ένοχο που ή θα ανατραπεί, ή θα βαθύνει η βαρβαρότητα.

Αυτοί οι εργάτες δεν έχουν ανάγκη από κενολογίες. Εχουν ανάγκη από γνώση και οργάνωση. Ετσι που να κατανοήσουν ότι η ζωή τους δεν είναι καλύτερη επειδή στην πατρίδα τους ήταν χειρότερη. Γνώση χρειάζονται και μνήμη. Να συγκρίνουν στην πράξη το σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα και τον καπιταλισμό που βιώνουν. Και στήριξη θέλουν, από συνδικάτα που βλέπουν τον εργάτη ως τάξη κι όχι ως εταίρο που η παραγωγικότητά του συμβάλλει στην ανταγωνιστικότητα του αφεντικού του.

Ο εξάχρονος «Μήτσος» που στο προηγούμενο αφεντικό τον έλεγαν «Ασκούν» κι εκπαιδεύεται να γίνει αύριο «Ισμαέν», δεν πρέπει να αφεθεί να μάθει πως εδώ είναι καλύτερα. Γιατί δεν είναι. Γιατί το παιδί πρέπει να πηγαίνει σχολείο. Γιατί οι γονείς του πρέπει να έχουν σταθερή δουλειά, ικανοποιητικό μισθό, σπίτι. Γιατί όλοι μαζί, Ελληνες και «ξένοι», πρέπει να έχουν δική τους την παραγωγή. Χωρίς νταβαντζήδες που αύριο θα παρουσιαστούν στα γκέτο ως ΜΚΟ φιλανθρωπική οργάνωση.

Πάμε γι' άλλα: Αυτή η κυρία, που παριστάνει την αδέκαστη δικαστίνα, είναι αυτή που νομιμοποίησε το όργωμα της Γιουγκοσλαβίας με βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου και έστειλε ως όργανο των αυτουργών τον Μιλόσεβιτς στο θάνατο. Οτι σήμερα, ως πρέσβης πια της Ελβετίας στη μακρινή Αργεντινή, επιχειρεί να ξεπλύνει το αίμα από πάνω της, καρφώνοντας έναν ήδη κραγμένο φονιά, που ελέω Ευρωπαϊκής Ενωσης και ΝΑΤΟ ανακηρύχτηκε πρωθυπουργός στο προτεκτοράτο, δεν τη σώζει. Η τάξη που εκπροσωπεί είναι αυτή που παράγγειλε τα νεφρά στον Θάτσι. Δεν ξεπλένονται με τίποτα. Ολοι τους. Είθε το μίσος των λαών γι' αυτή την τάξη - τους καπιταλιστές - όταν και όποτε αποκτήσει τέτοια συνείδηση να γίνει ικανό να τους ξεπαστρέψει οριστικά.

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΨΗΦΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ μήνυμα ανυπακοής και αντεπίθεσης

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Οι φράουλες της ντροπής

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ατολμη κυβέρνηση, κίνδυνος μπλακάουτ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Εκθεση σοκ για την κρίση

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΠΑΕΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

Η ΧΩΡΑ: Ανάβουν λαμπάδες Καραμανλής - Πούτιν

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: 11.000.000 κουτιά με χάπια «ντόπινγκ» κάθε χρόνο στην Ελλάδα

ΕΘΝΟΣ: ΨΑΧΝΟΥΝ το εργαστήρι της ντόπας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: 2ος γύρος ντόπας

ΤΑ ΝΕΑ: Νέα ονόματα στο φως για ντόπινγκ

Ο ΛΟΓΟΣ: ΦΟΒΟΙ για νέες αποκαλύψεις

Η ΑΥΓΗ: Ντόπινγκ και συγκάλυψη: διπλό έγκλημα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Στα πρόθυρα παραπομπής πάλι για το περιβάλλον

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: 8.366 προσλήψεις

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Οι φράουλες της οργής

«Πέντε χιλιόμετρα έξω από τον Πύργο έχει στηθεί ένα απολύτως ευτελιστικό για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σκηνικό: Δυόμισι χιλιάδες μετανάστες από διάφορες γωνιές της Γης ζουν οργανωμένοι σε μια εφιαλτική, σύγχρονη δουλοπαροικία. Οι εικόνες προκαλούν ντροπή για την ευρωπαϊκή Ελλάδα του 2008 (...) Οι εργάτες της ανάγκης αναπνέουν κάτω από το νάιλον της τέντας, κοιμούνται στο νωπό χώμα της φυτείας, ελπίζουν ανάμεσα στα λιπάσματα, ουσιαστικά φρουρούμενοι μέσα σε μια κωμόπολη εργασιακής ανοχής. Το αντίτιμο είναι 23 ευρώ τη μέρα και ο καρπός εκατομμύρια φράουλες οργής (...) "Στη Βουλγαρία ο εργάτης δουλεύει για πέντε ευρώ το μήνα. Εδώ βγάζουμε 20 ευρώ τη μέρα" λέει ο Ισμαέν (...) Γεννήθηκε στη Βουλγαρία πριν από εξίμισι χρόνια. Σχολείο δεν πηγαίνει. Πιθανότατα δε θα πάει ποτέ (...) Και το όνομά του; "Στη Βουλγαρία δουλεύαμε για Τούρκους. Τον φώναζαν Ασκούν. Εδώ τον λένε Μήτσο"» (με διαφορά μερικών μηνών από τότε που το θέμα αποκαλύφθηκε από το «Ριζοσπάστη», το ρεπορτάζ καταγράφεται και στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

Δεν ξεπλένεται με καρφώματα το αίμα

«Συγκλονιστικές αποκαλύψεις για τα εγκλήματα πολέμου της οργάνωσης UCK του Κοσοβάρου πρωθυπουργού Χασίμ Θάτσι περιέχει το βιβλίο της πρώην δικαστού Κάρλα Ντελ Πόντε που μόλις κυκλοφόρησε (...) Η Ντελ Πόντε καταγράφει, με δικαστική ακρίβεια, λεπτομέρειες για τη συστηματική αφαίρεση νεφρών από τουλάχιστον 300 Σέρβους αιχμαλώτους που ήταν έγκλειστοι σε μυστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο κεντρικό Κοσσυφοπέδιο. Τα νεφρά αυτά διοχετεύτηκαν αμέσως στην υπόγεια αγορά μεταμόσχευσης οργάνων στην Ευρώπη. Το κέρδος του UCK ήταν περίπου 4 εκατομμύρια μάρκα» (το ρεπορτάζ στο ΕΘΝΟΣ).

ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ»

ΨΑΧΝΟΥΝ ΝΕΟ «ΤΡΙΤΟ ΔΡΟΜΟ»: «Ο Βρετανός πρωθυπουργός κ. Γκόρντον Μπράουν διοργάνωσε μια ξεχωριστή σύναξη (...) αντικείμενο της "κεντροαριστερής" σύναξης (...) η αναζήτηση μιας καινούργιας πρότασης, καθώς κοινή ήταν η πεποίθηση πως ο "Τρίτος Δρόμος" (...) ο οποίος όρισε στην προηγούμενη δεκαετία τη μοντέρνα Κεντροαριστερά, έχει προ πολλού τελευτήσει τον βίο του (...) "χρειάζεται μια νέα μορφή παγκοσμιοποίησης που θα στηρίζεται στην κοινωνική δικαιοσύνη"» (ο Α. Καρακούσης στο ΒΗΜΑ).

ΤΟΥΣ ΠΡΟΛΑΒΕ Ο ΛΑΛΙΩΤΗΣ: «Οι μέχρι πρότινος ιδιοτελείς αλαζόνες αρχιερείς, ιερείς, ιεροκήρυκες και οι αφελείς πιστοί του φιλελευθερισμού της Δεξιάς και του σοσιαλ-φιλελευθερισμού της "συνθηκολογημένης σοσιαλδημοκρατίας" που πίστεψαν στη θεοποιημένη ελεύθερη, ανταγωνιστική και αυτορρυθμιζόμενη αγορά, τώρα ανακαλύπτουν ότι το λεγόμενο "αόρατο χέρι της αγοράς" ήταν μια αυταπάτη για τους ίδιους και ταυτοχρόνως μια μεγάλη απάτη για τους άλλους» (δήλωση του Κ. Λαλιώτη / ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΓΙΑΤΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ: «Εδώ και λίγους μήνες η χώρα διαθέτει κυβέρνηση με στόχους, διάθεση να συγκρουστεί και να πετύχει. Αν το ΠΑΣΟΚ σταματήσει να μοιάζει με μεταμοντέρνα ρεπλίκα του κινήματος του '80, μπορεί να γεμίσει το κενό της αντιπολίτευσης. Αν όχι (...) τα άκρα θα κερδίζουν και η υγεία του πολιτικού συστήματος θα κλονίζεται» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ