ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ, ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΑΡΟΝ - ΑΡΟΝ ΓΙΑ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΤΩΡΑ ΟΙ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Ρουσφετολογικό αμόκ Φλωρίδη - ΔΙΟΡΙΖΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΜΕ.

ΤΟ ΒΗΜΑ: ΑΝΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΓΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ 2004 ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): Δημόσιο: ΤΟ ΝΕΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ.

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): «ΜΑΧΑΙΡΙ» ΣΕ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ, ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.

ΕΘΝΟΣ: ΑΥΞΗΣΗ ΡΕΚΟΡ ΣΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΟΙΚΙΑ.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Για Αυτοδιοίκηση ΛΑΪΚΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΚΙ ΑΓΩΝΑ.

ΤΑ ΝΕΑ: Και η Ελλάδα θα πάρει εγκλωβισμένους - ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΘΡΙΛΕΡ ΜΕ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΥΣ.

ΑΥΓΗ: ΣΤΗ ΓΑΖΑ ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ...

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑΝΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ Η ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΓΚΕΣΤΑΠΟ!

ΕΣΤΙΑ: ΑΥΤΑ ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ- Στόχος 121 έδρες και «δεξιά παρένθεση».

ΧΩΡΑ: Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ.

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΟΔΟΣ ΣΤΗ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ.

ΒΡΑΔΥΝΗ: 3 ΠΕΡΙΟΧΕΣ SOS ΓΙΑ ΕΞΙ ΡΙΧΤΕΡ!

Ψηφοθηρικά εργαλεία: «Σε διαρκή άσκηση ισορροπίας, η κυβέρνηση προσπαθεί να καλύψει ταυτόχρονα τις δημοσιονομικές υστερήσεις και τις προεκλογικές ανάγκες, με αποτέλεσμα να βρίσκεται συνεχώς μεταξύ αλληλοαναιρούμενων επαγγελιών. Χαρακτηριστικές ήταν οι χτεσινές ανακοινώσεις του υφυπουργού Οικονομικών κ. Γ. Φλωρίδη, ο οποίος αφού περιέγραψε τις, εκπηγάζουσες κυρίως από την υστέρηση των εσόδων, αδυναμίες του προϋπολογισμού και παρουσίασε αυστηρό πρόγραμμα περικοπών των δημοσίων δαπανών, άφησε ανοιχτό το παράθυρο των προσλήψεων στο Δημόσιο, δηλώνοντας ότι ήρθη πλέον ο περιορισμός της μιας πρόσληψης για κάθε πέντε αποχωρήσεις, που είχε επιβληθεί στην περίοδο της ονομαστικής σύγκλισης με την Ευρώπη... Η χώρα εισέρχεται σταθερά σε μακρά προεκλογική περίοδο, κατά την οποία θα ενεργοποιηθούν τα κλασικά εργαλεία προσέλκυσης ψηφοφόρων, όπως οι προσλήψεις, το μισθολόγιο του Δημοσίου και οι φορορρυθμίσεις». (Από το πρωτοσέλιδο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ).

Ο τετραγωνισμός του κύκλου: «Πώς θα καλυφθούν προσλήψεις, θα δοθούν αυξήσεις, θα καλυφθούν οι υποσχέσεις για προικοδότηση του Ασφαλιστικού (Ν. Χριστοδουλάκης), θα ενισχυθεί η άμυνα (Κ. Σημίτης στο Καστελόριζο), θα γίνουν προσλήψεις (αφού δεν υπάρχουν κοινοτικές δεσμεύσεις: Γ. Φλωρίδης) και θα αποδοθεί εισοδηματική δικαιοσύνη στους δημοσίους υπαλλήλους (Κ. Σκανδαλίδης εν συμφωνία με ΑΔΕΔΥ); Ο κύκλος δεν τετραγωνίζεται. Και προσφέρουν κάκιστες υπηρεσίες όσοι αγωνίστηκαν και πέτυχαν την ΟΝΕ και τώρα υποσκάπτουν τα ίδια τα θεμέλια της συμμετοχής». (Από άρθρο του ΒΗΜΑΤΟΣ).

«Λάθη»: «Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης Σημίτη μας διαβεβαιώνει ότι δε θα υποκύψει στον πειρασμό των προεκλογικών παροχών, όμως η κυβερνητική πολιτική κινείται προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Πρέπει να σημειωθεί ότι η συμμετοχή στην ΟΝΕ κάνει εξαιρετικά δύσκολη την αντιμετώπιση αποκλίσεων στις οικονομικές επιδόσεις. Για παράδειγμα, παλαιότερα είχαμε δυνατότητες δανεισμού ή και ανταγωνιστικής υποτίμησης του νομίσματος, οι οποίες δεν υπάρχουν πλέον. Σε συνθήκες ΟΝΕ τα κυβερνητικά λάθη έχουν τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος». (Γ. Κύρτσος - ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ)

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΤΑ ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ;: «Ο Πρόεδρος Μπους και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Αριέλ Σαρόν επικέντρωσαν τις συνομιλίες τους σε ένα θέμα, στο οποίο σε γενικές γραμμές συμφωνούν: την ανάγκη ουσιαστικής μεταρρύθμισης της Παλαιστινιακής Αρχής. Η αλλαγή αφορά βασικά στον τρόπο λειτουργίας της παλαιστινιακής αστυνομίας, η οποία θεωρείται πολλές φορές ότι εμπλέκεται σε τρομοκρατικές ενέργειες. Θα πρέπει να υπάρξει μια μεταρρύθμιση, η οποία θα καταστήσει την παλαιστινιακή αστυνομία υπεύθυνη και αποφασισμένη να καταπολεμήσει την τρομοκρατία. Παρόμοιες αρχές θα πρέπει να διέπουν την ανασυγκρότηση και άλλων τομέων της Παλαιστινιακής Αρχής. Φαίνεται πως για πρώτη φορά, σε αυτές τις βασικές αρχές συμφωνούν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη και ο αραβικός κόσμος. Ακόμα και ορισμένες παλαιστινιακές φωνές φαίνεται να συμφωνούν». (ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ ΠΟΣΤ - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«ΝΕΑ» ΑΡΧΗ: «Ο Τζορτζ Μπους συμφώνησε ότι εκείνο που χρειάζεται είναι σοβαρές μεταρρυθμίσεις στον τρόπο λειτουργίας της Παλαιστινιακής Αρχής. Πολιτικές και οικονομικές αλλαγές είναι απαραίτητες καθώς η Παλαιστινιακή Αρχή προσπαθεί να ανασυνταχθεί μετά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα μπορούσαν να ενισχύσουν τον Γιάσερ Αραφάτ, σε μια στιγμή, κατά την οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους εξτρεμιστές, οι οποίοι αρνούνται να ακολουθήσουν τη συμφωνία για κατάπαυση του πυρός. Ομως, μια νέα Παλαιστινιακή Αρχή θα πρέπει να έχει απόλυτη νομιμότητα στα μάτια των Παλαιστινίων. Δε θα μπορέσει να επιβιώσει, αν θεωρηθεί ότι είναι μαριονέτα των Ισραηλινών ή των Αμερικανών». (ΦΑΪΝΑΝΣΙΑΛ ΤΑΪΜΣ -ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΔΡΟΜΟ ΣΤΟΝ ΣΑΡΟΝ: «Με απλά λόγια, όλα αυτά σημαίνουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε θα επιχειρήσουν να αποτρέψουν μια νέα αιματοχυσία, ούτε θα αντιδράσουν στις νέες πολεμικές επιχειρήσεις, ούτε και σε άλλους θα επιτρέψουν να αντιδράσουν ή να σταθούν εμπόδιο στο δρόμο του Σαρόν, καθώς..."περιφρουρεί το όραμά του για την ειρήνη"». (Από το άρθρο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ)

Του Ηλία Μακρή από την «Καθημερινή»

Αν ο υφυπουργός δεν ανακάλυπτε την παραπάνω μπαρούφα, οι πραγματικές ειδήσεις από τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε, ήταν ότι ο προϋπολογισμός «πέφτει έξω» ήδη από το πρώτο τρίμηνο και, κατά συνέπεια, έρχεται άγριο «τσεκούρι» στις κρατικές (κοινωνικές) δαπάνες.

Αν μια φορά δεν μπορούσε η κυβέρνηση να κάνει ό,τι θέλει πριν την ένταξη στην ΟΝΕ, τώρα «που μπήκαμε» δεν μπορεί δέκα. Διαρκώς κρέμεται πάνω από το κεφάλι μας η «δαμόκλειος σπάθη» του Συμφώνου Σταθερότητας, για να τσακίσει αμείλικτα κάθε «παρέκκλιση» από τα προκαθορισμένα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Η αρχή 1:5 (μία πρόσληψη για πέντε αποχωρήσεις) ουδέποτε τηρήθηκε, εξ ου και η διαρκής αύξηση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων τα τελευταία χρόνια. Το χειρότερο είναι ότι ούτε ένας στους δέκα από τους νεοεισερχόμενους δεν προσλήφθηκε με αξιοκρατικά κριτήρια. Μόνο δύο πανελλαδικοί γραπτοί διαγωνισμοί έχουν γίνει επί «βασιλείας» εκσυγχρονιστών. Το βασίλειο του ρουσφετιού καλά κρατεί.

Ασφαλώς και χρειάζεται να γίνουν προσλήψεις στο Δημόσιο και μάλιστα σε υπηρεσίες «κοινωνικής αιχμής». Το ζήτημα είναι οι εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων (μερική απασχόληση), οι μισθοί, η ασφαλιστική κάλυψη, κ.ο.κ. Αν ο δημόσιος τομέας δε δημιουργήσει θέσεις εργασίας, δεν πρόκειται βέβαια να το κάνει -και δεν το κάνει, έστω και αν επιδοτείται γενναιόδωρα- ο ιδιωτικός.

Πρέπει να το ομολογήσουμε: Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είναι αξεπέραστες στο εμπόριο ελπίδων και την εξαγορά συνειδήσεων, μοιράζοντας τη λεία του κρατικού μηχανισμού. Δε σώζονται όμως. Ο «κομματικός στρατός» είναι θλιβερή μειοψηφία.