Τετάρτη 15 Φλεβάρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τράβα τον μπερντέ

Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»
Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»
Πάει, χάλασε ο κόσμος. Πέρασε η «Ιντρακόμ» στα χέρια των Ρώσων και δεν το έκανε πρώτο θέμα η «Καθημερινή». Ξέρουν κάτι άλλο;

Σωστή η επισήμανση ότι χρειάζεται πολιτική βούληση για κατάργηση των συμφωνιών που νομιμοποιούν τις υποκλοπές. Από ποιον όμως; Απ' αυτόν που σου λέει ότι «ή είμαστε στην Ευρώπη και συμμορφωνόμαστε ή δεν είμαστε»; Από τον άλλο, που, κάθε τρεις και λίγο, σου τρίβει στη μούρη το «κοινοτικό κεκτημένο»; Κι εν πάση περιπτώσει, είναι θέμα καλής θέλησης, ή συνειδητή επιλογή, που υπακούει σε συγκεκριμένη πολιτική, που με τη σειρά της υποτάσσεται στα συμφέροντα συγκεκριμένης τάξης; Που πάει να πει ότι αυτήν την πολιτική, ή θα την ανατρέψεις, ή θα σε πάρει από κάτω. Κατά συνέπεια, όσοι ενδιαφέρονται πράγματι να αντιμετωπίσουν τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής, δεν έχουν άλλο να κάνουν παρά να ενισχύσουν στο λαό εκείνα τα στοιχεία, που θα τον κάνουν ικανό να ανατρέψει αυτήν την πολιτική.

Κάτι που δεν κάνουν όσοι χτες παρουσίαζαν τον ...Σημίτη (ποιον; τον Σημίτη!) σαν τον αθώο που δεν κυβέρνησε ποτέ αυτόν τον τόπο, σαν όσα είπε να μην περιγράφουν το αποτέλεσμα και της δικής του διακυβέρνησης.

Αντίθετα, είναι θετικό, που έστω και σε μια εφημερίδα (εκτός από τον «Ρ», που αυτονόητα το έπραξε) γράφτηκαν πέντε γραμμές για το αποτέλεσμα του αγώνα στη Ζώνη και για το σημαντικό μήνυμα που στέλνουν οι μεταλλεργάτες.

Τι σημαίνει, αλήθεια, «κυβέρνηση σε αναστολή»; Επαψαν να τρέχουν οι φόροι, δεν πάρθηκαν χτες αντιλαϊκές αποφάσεις; Τι είναι, τελικά, η κυβέρνηση έξω από ένα όργανο διεύθυνσης ενός συγκεκριμένου κράτους; Παύει να λειτουργεί το κράτος, την ώρα που αλλάζουνε καρέκλες ορισμένοι; Προς τι, λοιπόν, η αγωνία για το κυβερνητικό σχήμα; Μια μηχανή είναι, που περνά κατά καιρούς από το αναγκαίο σέρβις για να δουλέψει καλύτερα. Για ποιον; Για την τάξη που υπηρετεί. Που σημαίνει; Δικό τους το μαχαίρι και το πεπόνι.

Ανατροπή, ήταν και παραμένει το μόνο ζητούμενο...

Ασχετο: Η πραγματικότητα μοιάζει σαν κι αυτό το μπουκάλι που πουλήθηκε προχτές. Για τον κάτοχό του αξίζει 82.000 ευρώ κι ας είναι ένα ξίδι που δεν πίνεται. Για έναν πότη, είναι ένα ξίδι χάρισμα στην κάβα.

Το αυτό και με την ανεργία. Για τον απολυμένο είναι καταστροφή, για τον εργάτη απειλή. Ο αρμόδιος υπουργός τη βλέπει απλά να ...μειώνεται, επειδή μετρά τον αριθμό των ρουσφετιών που κάνει.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Ταξικά Συνδικάτα: ΜΑΖΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ της οδηγίας «Μπολκεστάιν»

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΣΤΟΧΟΣ ΤΩΝ «ΚΟΡΙΩΝ» Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ και η κυβέρνηση

Η ΧΩΡΑ: Οι υπονομευτές θα καούν ξανά στις κάλπες

ΤΟ ΒΗΜΑ: Κυβέρνηση εν αναστολή

Ο ΛΟΓΟΣ: «Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ θα είναι αμείλικτη»

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΓΡΟΘΙΑ από Καραμανλή κατά υποκλοπέων

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ πρέπει να μάθουν

ΤΑ ΝΕΑ: Στην ...απόκρυψη έβαλε τις υποκλοπές

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΤΩΡΑ Ο ΙΟΣ του ανασχηματισμού

ΕΘΝΟΣ: ΑΝΑΔΟΜΗΣΗ με ...αέρα Παρνασσού

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ericsson αδειάζει Vodafon

PRESS time: ΔΙΩΞΗ ΣΤΗ VODAFONE ΓΙΑ ΥΠΟΘΑΛΨΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ

Η ΑΥΓΗ: Αλαβάνος: Εγγραφο της ΕΥΠ για τις 90.000 παρακολουθήσεις

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Αγωνία και έλεγχοι σε όλη την Ελλάδα λόγω της γρίπης

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Το πάλεψαν και κέρδισαν

«Την καλύτερη απάντηση στους σχεδιασμούς των βιομηχάνων για την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας έδωσαν οι εργαζόμενοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος (...) Η απάντηση των εργαζομένων ήταν να αρχίσουν απεργιακές κινητοποιήσεις και να νεκρώσει επί 32 ημέρες κάθε εργασία στα καρνάγια του Περάματος και της Σαλαμίνας. Αποτέλεσμα: Πέτυχαν να πείσουν τους εργοδότες να υπογράψουν ικανοποιητική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, εξασφαλίζοντας αυξήσεις μέχρι 8,7%, δηλαδή πέντε έως έξι ευρώ ανά μεροκάματο. Αν μη τι άλλο οι μεταλλεργάτες και οι υπόλοιποι εργατοτεχνίτες της Ζώνης άνοιξαν τα μάτια σε άλλους συνδικαλιστές και κατηγορίες εργαζομένων για να εξασφαλίσουν τα κεκτημένα τους που επιδιώκουν να καταστρατηγήσουν οι εργοδότες στο βωμό του κέρδους. Ας γίνει το παράδειγμα μάθημα και σε άλλους κλάδους εργαζομένων. Τρανταχτή απόδειξη συλλογικών εργατικών αγώνων με θετική κατάληξη...» (με υπογραφή Β. Τζ. το σχόλιο στην «ΑΥΡΙΑΝΗ»).

Πάρε τα λεφτά και τρέχα (1)

«Τα θαλασσοδάνεια του ΠΑΣΟΚ έκλεισαν την τελευταία διετία 27 επιχειρήσεις και άφησαν στο δρόμο 4.887 εργαζόμενους (...) Επιδοτήθηκαν αδρά, έβγαλαν σημαντικά κέρδη από το Χρηματιστήριο και τελικά έβαλαν λουκέτο» (η είδηση στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

Πάρε τα λεφτά και τρέχα (2)

«Διαφορετικά "εγκαίνια" είχαμε χθες τα ξημερώματα στο μεγάλο εμπορικό κέντρο The Mall, στο Μαρούσι, που πρόσφατα εγκαινίασε τη λειτουργία του. Στο εμπορικό κέντρο σημειώθηκε η πρώτη ληστεία, με στόχο ένα από τα εστιατόρια που λειτουργούν στο εσωτερικό του (...) Συνολικά, σύμφωνα με την αστυνομία, αφαίρεσαν περισσότερα από 50.000 ευρώ, καθώς στο ταμείο βρίσκονταν οι εισπράξεις του τριημέρου» (η είδηση στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΑΛΛΟΥ ΓΙ' ΑΛΛΟΥ

ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ; «Ιδιαίτερα αιχμηρός ήταν ο πρώην πρωθυπουργός για τις τελευταίες εξελίξεις (...) Ο κ. Σημίτης ανέφερε ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να είναι χώρα όπου ζουν χωρίς ενόχληση και με ιδιαίτερο θράσος μυστικές υπηρεσίες ξένων κρατών, το παρακράτος των χρηματιζόμενων και ασυνείδητων επίσημων και ανεπίσημων πρακτόρων, ή διαφόρων επιχειρήσεων οι οποίες αγνοούν θεσμούς και νομοθεσίες» (το ρεπορτάζ στο «ΕΘΝΟΣ»).

ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩΠΗΣ; «Χρειάζεται επιπλέον θωράκιση, γι' αυτό και ο πρωθυπουργός ζήτησε προτάσεις από τους πανεπιστημιακούς καθηγητές που συνάντησε χθες; Νόμοι υπάρχουν και αυστηρές ποινές προβλέπονται για όσους διαπράττουν το έγκλημα παραβίασης του απορρήτου των επικοινωνιών. Επομένως το μόνο που χρειάζεται είναι η πολιτική βούληση και το πολιτικό θάρρος για την κατάργηση όλων των συμφωνιών που "νομιμοποιούν" το έγκλημα των παρακολουθήσεων» (από το κύριο άρθρο στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ; «Παρά τα συνεχή λουκέτα σε επιχειρήσεις και τις νέες στρατιές ανέργων το υπουργείο Απασχόλησης ανακάλυψε ότι η ανεργία μειώνεται!!!» (το σχόλιο στα «ΝΕΑ»).

ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ...ΞΙΔΙ: «Αγνωστος Αμερικανός συλλέκτης πλήρωσε προσφάτως σε έμπορο του Λονδίνου 55.000 στερλίνες (82.000 ευρώ) για μια φιάλη Chateau d' Yquem του 1787. Είναι η ακριβότερη μποτίλια κρασί που πουλήθηκε ποτέ: Το κάθε ποτήρι κοστίζει 15.000 ευρώ (...) Το συγκεκριμένο μπουκάλι δεν είναι διόλου βέβαιον ότι περιέχει κρασί που μπορεί κάποιος να πιει αφού οι περισσότεροι οινολόγοι διατείνονται ότι τα κρασιά του Μπορντό καταστρέφονται αν παλιώσουν πάνω από 50 χρόνια» (η είδηση στο «ΒΗΜΑ»).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ