ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ! - Οι Μπλερ - Αθνάρ και Σία- ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ.

ΤΟ ΒΗΜΑ: Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Η ΜΕΓΑΛΗ ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (;) ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.

ΕΘΝΟΣ: ΤΑ 4 ΜΕΓΑΛΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΥΡΩΠΗ - ΕΛΛΑΔΑ.

ΑΥΓΗ: ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ, ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ, ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ.

ΕΣΤΙΑ: ΖΑΠΠΕΙΟ 1979: ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΑΠΕΣΧΕ.

ΤΑ ΝΕΑ: Συνέντευξη Κ. Σημίτη: ΔΕΝ ΚΥΒΕΡΝΩ ΜΕΣΩ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ.

ΑΥΡΙΑΝΗ: Μπράβο Σημίτη, προχώρα τώρα... - ΔΙΩΞΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΒΡΩΜΙΣΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ.

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: (Μαλέσιος) ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΤΡΟΠΗ.

Η ΑΠΟΦΑΣΗ: ΣΕΙΣΜΟΣ 200 ΔΙΣ. ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

ΧΩΡΑ: ΣΕ ΒΟΥΡΚΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΑΜΝΗΣΤΕΥΕΙ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ - Στο Χρηματιστήριο ο «τσάρος» της οικονομίας.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ερευνα: Π.Α.Θ.Ε. ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ: ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΙ.

ΒΡΑΔΥΝΗ: 600.000 ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΛΗΣ.

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ 7.000 ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ.

«Ράμπο» κατά δημοσιογράφων: «Την ώρα που στη Νασιρίγια βρίσκονταν σε εξέλιξη οι παρασκηνιακές κινήσεις για τη συγκρότηση κυβέρνησης του Ιράκ υπό την αμερικανική εποπτεία, στη Βαγδάτη, Αμερικανοί πεζοναύτες προέβαιναν σε "πολεμικές" επιχειρήσεις κατά των ΜΜΕ! Χθες το πρωί, Αμερικανοί ράμπο, αφού έσπασαν τις κλειδαριές, εισέβαλαν με προτεταμένα όπλα σε δημοσιογραφικά δωμάτια του ξενοδοχείου "Παλεστάιν". Προτού προλάβει οποιοσδήποτε να διαμαρτυρηθεί, ακινητοποίησαν τους ενοίκους στο πάτωμα, και τους ανέκριναν σημαδεύοντας με τις κάννες των όπλων τα κεφάλια τους, ρωτώντας τους επιμόνως αν κρύβουν όπλα. Θύματα της εισβολής υπήρξαν δημοσιογράφοι από τη Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Αργεντινή, τη Χιλή και την Ελλάδα» (Γιάννης Διακογιάννης - Βαγδάτη - «ΝΕΑ»).

Η μεγάλη σφαγή: «Στις 6 Απριλίου φθάνουμε έξω από τη Βαγδάτη, οι κατοικημένες περιοχές πληθαίνουν. Οι Αμερικανοί σκοπευτές παίρνουν εντολή να πυροβολούν οτιδήποτε κινείται προς το μέρος τους... Μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα είδα με τα μάτια μου δεκάδες πολίτες να σκοτώνονται. Ξέρω καλά ότι τα πρώτα θύματα ενός πολέμου είναι οι άμαχοι, αλλά αυτά που συνέβησαν στο Ιράκ είναι πέρα από κάθε λογική» (Λόρεν βαν ντε Στοκ - φωτορεπόρτερ - «ΛΕ ΜΟΝΤ» - «ΒΗΜΑ»).

Η σκληρή πραγματικότητα: «"Το τι ακριβώς θα πουν μεταξύ τους οι Ευρωπαίοι ηγέτες εδώ στην Αθήνα έχει ελάχιστη σημασία για μας. Η ΕΕ παίζει τελικά διακοσμητικό ρόλο στα κρίσιμα θέματα που μας αφορούν. Το κρίσιμο παιχνίδι παίζεται στην Ουάσιγκτον". Η φράση ανήκει σε Ισραηλινό αξιωματούχο, ο οποίος αναφερόταν στη Σύνοδο Κορυφής της Αθήνας και στην "επόμενη ημέρα" του πολέμου στο Ιράκ. Οσο και αν μας δυσαρεστεί, η διαπίστωση απεικονίζει μια πραγματικότητα: η Ουάσιγκτον βρίσκεται στο απόγειο της ισχύος της και η ΕΕ κλονίζεται από μια κρίση αυτοπεποίθησης και εσωτερικών τριβών» (Αλ. Παπαχελάς - «ΒΗΜΑ»).

ΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: «Η υπογραφή σήμερα στην Αθήνα της Πράξης Προσχώρησης των δέκα νέων μελών στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ένα σημαντικό γεγονός για τη διασφάλιση της ειρήνης και της συνεργασίας μεταξύ 25 χωρών της γηραιάς ηπείρου και των γειτόνων τους, που στο μέλλον θα ενταχθούν στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Το μέγα επίτευγμα, που έχει στο ενεργητικό της η Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι η ειρήνη μέσα στην Ενωση...» (Από το άρθρο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ).

ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ: «Η ένταξη των δέκα νέων κρατών-μελών δεν σηματοδοτεί απλώς μια νέα εποχή για την Ευρωπαϊκή Ενωση ή τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη στην ιστορία της Ενωσης διεύρυνση, αλλά συμβολίζει και το τέλος της μεταπολεμικής διαίρεσης της Ευρώπης. Οπως, επίσης, σηματοδοτεί και την κορυφαία διπλωματική επιτυχία της χώρας στη μεταπολιτευτική περίοδο, που έθεσε πλέον σε νέες βάσεις το κρισιμότερο από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός» (Από το άρθρο του ΕΘΝΟΥΣ).

ΤΟ ΧΩΝΕΥΤΗΡΙ: «Η ενσωμάτωση των εξαγωγικών οικονομιών των "10" στην ΕΕ προσφέρει στερεότερες βάσεις ανάπτυξης και, άρα, μεγαλύτερη πολιτική σταθερότητα και αίσθηση ασφάλειας. Οι οικονομικοί δεσμοί δρουν ως πολιτικό χωνευτήρι για όλους. Κυρίως, όμως, αυξάνει ποιοτικά το ειδικό βάρος της ΕΕ στο διεθνές προσκήνιο. Ιδιαίτερα στις "αδιέξοδες" εμπορικές διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ, η ΕΕ θα ομιλεί πλέον εξ ονόματος όχι 370 αλλά 470 εκατομμυρίων ανθρώπων» (Από το άρθρο της ΕΞΠΡΕΣ).

ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ: «Ο πόλεμος έφερε στο προσκήνιο δύο διαμετρικά αντίθετες λογικές για το μέλλον της Ευρώπης, αλλά και για τις σχέσεις της με τις Ηνωμένες Πολιτείες, που είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν να προκαλούν εντάσεις μεταξύ των κυβερνήσεων αλλά και κινητοποιήσεις των πολιτών, οι οποίοι απαιτούν να ακουστεί και η δική τους φωνή, απαιτούν μια Ευρώπη απελευθερωμένη από τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών» (Από το άρθρο των ΝΕΩΝ).

Ο ΦΟΒΟΣ...: «Υπάρχουν και κάποιοι που θέλουν να αμαυρώσουν τη σημερινή, ευρωπαϊκή, ελληνική και αθηναϊκή γιορτή φωνάζοντας συνθήματα για "δολοφόνους" και "σφαγείς". Θα είναι μια υποσημείωση της γιορτής, όπως είναι και υποσημείωση της Ιστορίας» (Από το άρθρο της ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ)

Του Κώστα Μητρόπουλου από τα «Νέα»

Τα σιδηρόφρακτα μέτρα αποτελούν, ταυτόχρονα, περίτρανη ομολογία του φόβου που διακατέχει τους ηγέτες της ΕΕ έναντι του λαών τους, οι οποίοι είναι καταδικασμένοι να ζουν μέσα στα «απρόσιτα» φρούριά και τις σκοτεινές «στοές» τους. Η ΕΕ είτε των «15» είτε των «25» στήνει το βασίλειό της πάνω στο φόβο και την κατατρομοκράτηση των «αποκάτω». Δεν ενεργούν απλά ερήμην των λαών, αλλά απροκάλυπτα ενάντιά τους. Η συστράτευση με τις ΗΠΑ στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», ενάντια δηλαδή στους λαούς, ήρθε να δείξει τα όρια της «χειραφέτησης» από τη «μοναδική υπερδύναμη»... Μπορεί η «Ευρώπη» τους να ξεπέρασε τη «διαίρεση Δύσης - Ανατολής», όπως καυχήθηκε ο Κ. Σημίτης, αλλά η μεγαλύτερη διαίρεση μεταξύ του οικοδομήματος των πολυεθνικών και των λαών προβάλλει ολοένα και πιο μεγάλη, όλο και πιο απειλητική.

Αυτή δεν είναι «η Ευρώπης της ελπίδας»: Είναι η Ευρώπη του πολέμου και της δυστυχίας, της φτώχειας και τη βαρβαρότητας... Μαζεύονται πολλά. Η οργή που αισθάνθηκαν οι Αθηναίοι δεν είναι περιστασιακή και δεν πρόκειται να εκτονωθεί. Κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα ξεχειλίσει και θα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της. Και τότε δεν τους σώζουν ούτε όλοι οι στρατοί κατοχής.