Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα «ΝΕΑ»

Αρκεί να σε χαρακτηρίσουν τα πρωινάδικα των «τι-βι» σωτήρα της παραλίας, για να μαζέψεις ψήφους; Βεβαίως, εκτιμά ο ΣΥΝ και ήδη οι μάνατζερ του Τσίπρα ανέλαβαν την προώθηση του σχετικού εκλογικού προϊόντος.

Εχουν καμιά σχέση αυτά με την ανάγκη των ανθρώπων να καλυτερέψουν τη ζωή τους; Κατηγορηματικά όχι!

Ποιος οργανώνει τον αγώνα των εργατών 365 μέρες το χρόνο; Σίγουρα, όχι η ΓΣΕΕ. Βεβαίως, ναι το ΠΑΜΕ.

Βάζει κάποιος από τους μάνατζερ του εκλογικού αγώνα θέμα να είναι η παραλία λαϊκή περιουσία; Μπα! «Αλλα λόγια», είναι η απάντηση όσων δουλιά τους είναι η προώθηση της αντίληψης ότι η αγορά και το λαϊκό συμφέρον μπορούν να συνυπάρχουν, αρκεί να υπάρχει καλός διαχειριστής.

Πάμε γι' άλλα: Τι λέει η «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» του εργολάβου των μεγάλων έργων; Οτι πρέπει πάση θυσία να προχωρήσουν οι αναδιαρθρώσεις κι ότι αυτό χρειάζεται μια ισχυρή κυβέρνηση, που όχι μόνο δε θα υπολογίζει πολιτικό κόστος, αλλά και θα επικαλείται «ισχυρή, ρητή, λαϊκή εντολή».

Κοψοχέρηδες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ λάβετε θέσεις. Εσείς είστε η «ισχυρή, ρητή, λαϊκή εντολή», που ζητά το κεφάλαιο για να μην αφήσει τίποτα όρθιο... απ' ό,τι απόμεινε.

Ο,τι ψηφίζεις, εισπράττεις. Οποιος κι από τους δυο κι αν εκλεγεί. Που σημαίνει ότι από καιρό είναι ώρα για μαζικό απεγκλωβισμό. Θα συμβεί; Ας κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν γι' αυτό. Τα παραδείγματα γύρω μας πολλά, που πείθουν ότι δεν παίρνει φτιασιδώματα αυτό το σύστημα.

Υπάρχει πρόβλημα λειψυδρίας; Πρόβλημα αρπαχτής υπάρχει, με πρόσχημα τη λειψυδρία. Πρόβλημα διαχείρισης υδάτινων πόρων υπάρχει. Αλλά οι αυξήσεις στο νερό δεν αφορούν σ' αυτό. Είναι καθαρή κλοπή, ενόψει ιδιωτικοποίησης. Ωστε ο ιδιώτης να βρει ήδη αρκετά ψηλά τα τιμολόγια.

Ασχετο: Οταν και το παιχνίδι, αυτή η καταπληκτική διαδικασία κοινωνικοποίησης του παιδιού, γίνεται υπόθεση των πολυεθνικών, το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα όπλα στα παιχνίδια. «Οπλα» είχαν τα παιδιά κι όταν έφτιαχναν ξύλινα σπαθιά και καλά έκαναν. Το πρόβλημα είναι στο σύνολο της κουλτούρας που περιέχει το παιδικό παιχνίδι. Η πολυεθνική συνήθως είναι και πολυκλαδική. Οι εταιρείες του Χόλιγουντ δε ζήλεψαν τα «λέγκο». Το προϊόν τους θέλουν να πλασάρουν σε μικρότερες ηλικίες κι έτσι πήραν το θρυλικό παιχνίδι για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Από τη σκοπιά τους, καλά κάνουν. Παραμένει το θέμα τι κάνει ο εργάτης, που παραδίδει και το παιδί του στην όρεξη της πολυεθνικής. Που σημαίνει ότι απ' όπου κι αν το πιάσεις αυτό το σύστημα σε ένα σε παραπέμπει: Ανάτρεψέ με, αλλιώς λούσου τις επιπτώσεις ...πελάτη μου.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ για τα αποθεματικά και την Ασφάλιση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΟΡΓΗ για το Τα-μείον

Ο ΛΟΓΟΣ: «ΚΛΕΙΣΤΟΝ» λόγω απεργίας

ΤΑ ΝΕΑ: Σφυρίζουν κλέφτικα για τα έξι δομημένα

Η ΑΥΓΗ: Απεργία - δημοψήφισμα για το ασφαλιστικό

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Κλυδωνίζεται η βιομηχανία

ΤΟ ΒΗΜΑ: Επεκτείνεται η προεκλογική παράλυση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Σκληρό πόκερ με τις κάλπες

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΤΡΕΜΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Δε μας φοβίζουν, δε μας τρομοκρατούν, δε μας πτοούν

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Τα Βαλκάνια επίκεντρο αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Ρωσίας

ΕΘΝΟΣ: 4 «ΚΛΕΙΔΙΑ» για τις Πανελλαδικές

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: 93.071 ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ στις φετινές Πανελλαδικές Εξετάσεις

Η ΧΩΡΑ: Οριστικό τέλος στις «κοπάνες» των δημοσίων υπαλλήλων

«Τα "λέγκο" πάλεψαν κάμποσα χρόνια αλλά δεν τα κατάφεραν. Τελικά πνίγηκαν στον ωκεανό των τεράτων. Αυτοί που τα αγάπησαν έχουν εξοργιστεί από τα νέα παιχνίδια της εταιρίας που κρατούν στα χέρια τους πολυβόλα και πιστόλια. Πολλές γενιές μεγάλωσαν με τα άκακα παιχνίδια της (...) η τάση που επικρατεί σήμερα στα παιχνίδια γίνεται ολοένα και πιο βίαιη κάτω από την επιρροή του Χόλιγουντ. Μερικοί υποστηρίζουν ότι η "Λέγκο" πήρε τον κατήφορο από τότε που υπέγραψε συμβόλαια συνεργασίας με μεγάλες κινηματογραφικές εταιρίες (...) οι κύβοι που κάποτε κέντριζαν την επινοητικότητα των παιδιών, οι κύβοι που πριν από πενήντα χρόνια άρχισε να κατασκευάζει η "Λέγκο" στη Δανία, σήμερα κλονίζονται. Οι εισβολείς από το Χόλιγουντ είναι ανελέητοι. Κατακτούν συνέχεια νέα εδάφη. Τα πρώτα τους θύματα ήταν οι εργαζόμενοι της "Λέγκο". Η εταιρία αναγκάστηκε να απολύσει χίλιους το 1999, όταν έπεσαν οι δουλειές της. Τώρα η "Λέγκο" σηκώνει τα χέρια ψηλά. Παραδίνεται στους εισβολείς μαζί με τα παιδιά της» (ο Ρ. Βρανάς στα «ΝΕΑ»).

«Με την ελπίδα να κατασκευάσουν προϊόντα που οι άνθρωποι δε γνωρίζουν ακόμη ότι τα χρειάζονται, οι επιχειρήσεις έχουν επιστρατεύσει λεγεώνες ψυχολόγων και ανθρωπολόγων. Συχνά εξετάζουν περιθωριακές ομάδες του πληθυσμού. Επιχειρήσεις καλλυντικών, ας πούμε, έχουν μελετήσει τις συνήθειες των τραβεστί στο μακιγιάζ προκειμένου να ενσωματώσουν αυτό που είναι σήμερα περιθωριακό, στα προϊόντα που θα σχεδιάσουν αύριο για το ευρύτερο κοινό. Αλλες επιχειρήσεις που κατασκευάζουν φορητές συσκευές μελετούν τις συνήθειες των αστέγων, που θεωρούνται εξπέρ στη φορητότητα, αφού όλα τους τα υπάρχοντα είναι φορητά. "Το μέλλον είναι εδώ" έλεγε ο Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ουίλιαμ Γκίμπσον "απλώς δεν έχει μοιραστεί ακόμη σε όλους"» (το ρεπορτάζ στα «ΝΕΑ»).

Η ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ: «Η εμπειρία άλλων ευρωπαϊκών χωρών προσφέρει σειρά λύσεων, οι οποίες μπορούν να συνοψιστούν σε δύο λέξεις: διαρθρωτικές αλλαγές. Ανεξάρτητα από το πολιτικό κόστος και την εκάστοτε συγκυρία, η οικονομία και ο τόπος γενικότερα έχουν ανάγκη μιας κυβέρνησης που θα θέσει τις μεταρρυθμίσεις στην κορυφή της ατζέντας και θα τις προωθήσει με τους καλύτερους δυνατούς χειρισμούς (...) όποιος νικήσει, θα μπορεί να προχωρήσει με μεγαλύτερη άνεση στις αλλαγές, αξιοποιώντας τη σχετική, ρητή, λαϊκή εντολή» (από το κύριο άρθρο στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ: «Απλά μαθήματα Κοινοτικού Δικαίου. Η χώρα εισερχόμενη στην Κοινότητα εκχωρεί δικαιώματα και αρμοδιότητες. Το 1981 τα τελωνεία, το 1986 το συνοριακό έλεγχο, το 1992 και εντεύθεν τη δημοσιονομική πολιτική. Οταν εκχωρείς δικαιώματα δε γίνεται εκ των υστέρων να το ρίχνεις στο λεβέντικο. Η Ενωση δεν είναι χωροφύλαξ, είμαστε εμείς. Η επιτήρηση δεν είναι τιμωρία ...είναι η συλλογική απόφαση να μείνει ισχυρό το ευρώ» (ο Γ. Λακόπουλος στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

ΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ: «Οι κ.κ. Κ. Καραμανλής και Γ. Παπανδρέου κάθισαν δίπλα δίπλα (...) το κλίμα μεταξύ των δύο ανδρών ήταν ευχάριστο και πολύ απείχε από τις πολιτικές εντάσεις των τελευταίων εβδομάδων. Εύχαρις ο κ. Καραμανλής, χαλαρός, ωσάν τα σκάνδαλα να μην τον ταράζουν, συνομιλούσε άνετα με τον πρόεδρο του ΠαΣοΚ. Το ίδιο εύχαρις φαινόταν και ο κ. Παπανδρέου (...) άπαντες πάντως βεβαίωναν ότι η μεταξύ τους επαφή δε φανέρωνε ούτε κατ' ελάχιστον τις σκληρές αντιπαραθέσεις της προεκλογικού περιόδου που ήδη έχει αρχίσει. Κρίμα που οι φωτορεπόρτερ έφυγαν νωρίς (...) ίσως μια τέτοια φωτογραφία να άξιζε όντως όσο χίλιες λέξεις» (ρεπορτάζ και σχόλιο στο «ΒΗΜΑ»).