«Τα "λέγκο" πάλεψαν κάμποσα χρόνια αλλά δεν τα κατάφεραν. Τελικά πνίγηκαν στον ωκεανό των τεράτων. Αυτοί που τα αγάπησαν έχουν εξοργιστεί από τα νέα παιχνίδια της εταιρίας που κρατούν στα χέρια τους πολυβόλα και πιστόλια. Πολλές γενιές μεγάλωσαν με τα άκακα παιχνίδια της (...) η τάση που επικρατεί σήμερα στα παιχνίδια γίνεται ολοένα και πιο βίαιη κάτω από την επιρροή του Χόλιγουντ. Μερικοί υποστηρίζουν ότι η "Λέγκο" πήρε τον κατήφορο από τότε που υπέγραψε συμβόλαια συνεργασίας με μεγάλες κινηματογραφικές εταιρίες (...) οι κύβοι που κάποτε κέντριζαν την επινοητικότητα των παιδιών, οι κύβοι που πριν από πενήντα χρόνια άρχισε να κατασκευάζει η "Λέγκο" στη Δανία, σήμερα κλονίζονται. Οι εισβολείς από το Χόλιγουντ είναι ανελέητοι. Κατακτούν συνέχεια νέα εδάφη. Τα πρώτα τους θύματα ήταν οι εργαζόμενοι της "Λέγκο". Η εταιρία αναγκάστηκε να απολύσει χίλιους το 1999, όταν έπεσαν οι δουλειές της. Τώρα η "Λέγκο" σηκώνει τα χέρια ψηλά. Παραδίνεται στους εισβολείς μαζί με τα παιδιά της» (ο Ρ. Βρανάς στα «ΝΕΑ»).

«Με την ελπίδα να κατασκευάσουν προϊόντα που οι άνθρωποι δε γνωρίζουν ακόμη ότι τα χρειάζονται, οι επιχειρήσεις έχουν επιστρατεύσει λεγεώνες ψυχολόγων και ανθρωπολόγων. Συχνά εξετάζουν περιθωριακές ομάδες του πληθυσμού. Επιχειρήσεις καλλυντικών, ας πούμε, έχουν μελετήσει τις συνήθειες των τραβεστί στο μακιγιάζ προκειμένου να ενσωματώσουν αυτό που είναι σήμερα περιθωριακό, στα προϊόντα που θα σχεδιάσουν αύριο για το ευρύτερο κοινό. Αλλες επιχειρήσεις που κατασκευάζουν φορητές συσκευές μελετούν τις συνήθειες των αστέγων, που θεωρούνται εξπέρ στη φορητότητα, αφού όλα τους τα υπάρχοντα είναι φορητά. "Το μέλλον είναι εδώ" έλεγε ο Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ουίλιαμ Γκίμπσον "απλώς δεν έχει μοιραστεί ακόμη σε όλους"» (το ρεπορτάζ στα «ΝΕΑ»).