Βλέπαμε κι ακούγαμε χτες το πρωί στην τηλεοπτική εκπομπή του «Αντέννα» έναν πρώην παπά που είναι και καθηγητής στο πανεπιστήμιο και τακτικός αρθρογράφος στην «Ελευθεροτυπία» και δε θέλαμε να πιστέψουμε στα αυτιά μας. Κακώς! Διατηρούμε ακόμα αυταπάτες. Ο ίδιος, όμως, και η τάξη που εκπροσωπεί, καμία. Τα είπε ευθέως: «Ολοι έχουμε τις ίδιες ευθύνες σε ποιότητα (...) όταν πάω στο γιατρό και δεν μου δίνει απόδειξη και δεν έχω το θάρρος να τσακωθώ γιατί δεν μου δίνει απόδειξη (...) Ολοι μας δημιουργήσαμε το πρόβλημα, γιατί όλοι κοιτάζαμε το προσωπικό μας βόλεμα (...) Αυτό που με πονά, θα το πω: είχαμε τέτοια προβλήματα στη δικτατορία; Ημασταν ανάξιοι του δημοκρατικού πολιτεύματος, η σύγκριση είναι ολοφάνερη. Ο,τι αίσχη και να έκαναν, στη διαχείριση των οικονομικών, δεν μπορεί κανείς να τους προσάψει τίποτα. Ηρθαν τα δημοκρατικά κόμματα, οι συντεχνίες και έχουμε το χάλι που έχουμε (...) έγινε αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης η δημοκρατία μας».

Και τώρα που ξαναδιαβάζουμε τι δήλωσε, δε θέλουμε να πιστέψουμε στα μάτια και τ' αυτιά μας. Ομως είναι απόλυτα καθαρός. Δεν είναι νοσταλγός της δικτατορίας. Είναι κάτι χειρότερο. Είναι επιθετικός απολογητής του καπιταλισμού. Αθωώνει το σύστημα, διαχέει την ευθύνη δήθεν σε όλους έτσι που να μένει στο απυρόβλητο η αιτία, το ίδιο το σύστημα και η πολιτική εξουσία που διασφαλίζει τα συμφέροντά του. Και μέσα από τον αντι-παραλληλισμό με τη δικτατορία στρώνει έδαφος... Για ποιες εξελίξεις; Ας μην τον προλάβουμε. Η τάξη που εκπροσωπεί έχει πάρει τέτοια φόρα που ως και τον πρόεδρο του ΔΝΤ τον ντύνει με μανδύα οσιομάρτυρα που έπεσε θύμα πλεκτάνης... Και για την ιστορία, Κ. Μπέης λέγεται και τον εμφανίζουν ως προοδευτικό νομικό...

Εχουν γανώσει τα μυαλά των ανθρώπων για το δήθεν κίνδυνο να μη δοθεί η 5η δόση του δανείου, αλλά ήδη οι σχετικές πληροφορίες αναφέρουν πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Προς τι η φασαρία; Για να περάσουν με τη μεγαλύτερη δυνατή λαϊκή συναίνεση όσα νέα αντεργατικά μέτρα συνοδεύουν τα περί δανείου. Είναι τόσο εξόφθαλμο που να κράζεται η σχετική προσπάθεια και από ορισμένους που στηρίζουν αυτήν την πολιτική, αλλά ζητάνε διαφορετική διαχείριση της κρίσης.

Ο Ολι Ρεν το είπε απλά: Το θέμα δεν είναι η χρηματοδότηση, αλλά ο μονόδρομος αυτών των μέτρων. Καμιά πίεση, λοιπόν. Ολα μιλημένα είναι, ρυθμίσεις γίνονται για το πώς και ποιοι από τους καπιταλιστές θα χάσουν λιγότερα, γιατί έξοδος από την κρίση χωρίς να χάσουν και μερικοί από τους καπιταλιστές δεν προβλέπεται. Το θέμα για την εργατική τάξη είναι πώς στην πράξη αυτή θα είναι ο ακόμα μεγαλύτερος χαμένος. Και η απάντησή της δεν μπορεί να είναι άλλη από την απόλυτη απόρριψη του προβαλλόμενου μονόδρομου, η αντιπαράθεση σ' αυτόν τον μονόδρομο, ενός προγράμματος που στη θέση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής θα βάζει μια οικονομία οργανωμένη από και για τις λαϊκές ανάγκες, άρα χωρίς τους καπιταλιστές.

Η ερώτηση ως προς το τι ζητάει το «συγκρότημα» είναι ρητορική. Κατ' επανάληψη έχει ζητήσει να εφαρμόζονται οι νόμοι της αστικής τάξης που έχουν φύλακες τους αστυνόμους της αστικής τάξης. Το πρόβλημα που παρουσιάζεται στο εσωτερικό της αστυνομίας κάθε φορά που προκύπτει μια υπόθεση ζαρντινιέρας ή πυροσβεστήρα πάνω στα οποία χτυπάνε τα κεφάλια των διαδηλωτών δεν είναι καινούργιο. Το νέο είναι πως όλο και περισσότεροι κατανοούν πια πως οι διάφορες ομάδες καταστολής έχουν συγκροτηθεί ακριβώς για ένα: Το χτύπημα του λαϊκού κινήματος. Η κατακραυγή δημιουργεί πρόβλημα. Κι αυτό το πρόβλημα θέλει να λυθεί το «συγκρότημα». Να προστατευτούν οι φύλακες του νόμου για να προστατευτεί ο νόμος. Ο νόμος της αστικής τάξης που επιβάλλει να επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή.

Η αστυνομία δε βρίσκει μάρτυρες για το διαδηλωτή που χαροπαλεύει στο κρατικό της Κοκκινιάς. Οι αστοί δημοσιογράφοι προσπερνάνε το γεγονός ότι ένας αλλοδαπός έτρεξε να βοηθήσει μια Ελληνίδα προχτές στα Εξάρχεια. Και οι αναλύσεις για τη βία καλά κρατούν. Αυτό που κηρύσσεται με διάφορους τρόπους είναι η υποταγή. Καλλιεργείται ένα κλίμα ανημπόριας του ανθρώπου της δουλειάς, παρουσιάζονται οι εργάτες ως περίπου άξιοι της μοίρας τους.

Το κάλεσμα του ΚΚΕ μέσα από το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας και η πρωτοβουλία των ταξικών συνδικάτων για κοινή πάλη Ελλήνων και αλλοδαπών ενάντια στον κοινό αντίπαλο, δεν βρήκαν στα κανάλια των αστών ούτε λίγα δευτερόλεπτα για να αναφερθούν. Η αστική τάξη ξέρει ποιος είναι ο αντίπαλος...

Ασχετο: Δυο μέρες πριν ήταν ο φιλέλληνας, η νέα ελπίδα για τους σοσιαλιστές κι άλλα τέτοια με φρουρού κι αρώματα. Τώρα δε θέλουν να τον ξέρουν. Και το μόνο που έμεινε είναι κάτι αναλύσεις περί ανθρωποκεντρικού συστήματος Δικαιοσύνης στην Ευρώπη έναντι του απάνθρωπου στις ΗΠΑ. Κι εδώ κι εκεί υποκρισία. Οπως το πάνε, σε λίγο θα κάνουμε και έρανο για έναν τύπο που αντιπροσωπεύει τη σαπίλα ενός συστήματος.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΜΕΣΑ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ σε όφελος Ελλήνων και μεταναστών

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Μνημόνιο ΙΙ ή στάση πληρωμών

ΤΟ ΒΗΜΑ: Προίκα στην τρόικα η δημόσια περιουσία

ΕΘΝΟΣ: Εκ-βιασμός από τρόικα για νέο δανεισμό

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Δραματικό παρασκήνιο για 5η δόση - νέο δάνειο

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Απολύσεις 100.000 δημοσίων υπαλλήλων

ΤΑ ΝΕΑ: Sex, δάνεια και υποθήκες

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ο Στρος Καν συνελήφθη για απόπειρα βιασμού!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Η καμαριέρα μπλοκάρει την Ελλάδα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Η καμαριέρα αντιστάθηκε στο... βιαστή του ΔΝΤ!

ΑΥΡΙΑΝΗ: Το λαμόγιο της τρόικας πίσω από τα κάγκελα της φυλακής

Η ΑΥΓΗ: Σκοτεινές μέρες

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Στο σκαμνί ο Σημίτης

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: «Ψάξτε τον Γιάννο»

«Καμία μαρτυρική κατάθεση για τον βαρύτατο τραυματισμό του 31χρονου διαδηλωτή Γιάννη Καυκά δεν έχει καταφέρει να εξασφαλίσει η Ασφάλεια που κάνει τις έρευνες, σύμφωνα με το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας (...) οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ουδέν προέκυψε από το φωτογραφικό και βιντεοσκοπημένο υλικό από τα γεγονότα στην οδό Πανεπιστημίου. Φως στην υπόθεση αναμένεται να ρίξει ο τραυματισμένος διαδηλωτής όταν συνέλθει» (το θέμα στο ΕΘΝΟΣ).

«Καμιά Αστυνομία στον κόσμο δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά εάν αντιμετωπίζεται με επικρίσεις, είτε επεμβαίνει είτε όχι, στις εστίες της έντασης. Κανείς ένστολος δεν θα αισθάνεται πειθαρχημένος φύλακας του νόμου και υπηρέτης του πολίτη όταν βρίσκεται υπό κατηγορία ανά πάσα στιγμή: είτε αυθαιρετεί είτε αμύνεται σε επίθεση είτε απλώς προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του, με κίνδυνο της ζωής του πολλές φορές» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

«Αυτό που κάνει τη βία στην Ελλάδα να ξεχωρίζει είναι ότι δεν έχει χαρακτήρα κοινωνικό. Εχει ατομικό (...) η τάξη που πλήττεται, των έμμισθων τεχνιτών και των βιομηχανικών εργατών με τους χαμηλόμισθους υπαλλήλους, είναι ανοργάνωτη. Ασύνδετη. Ανέκφραστη σαν τάξη. Ανύπαρκτη σαν δύναμη. Κατακερματισμένη ανάμεσα στην ντόπα της τηλεόρασης, στην ασφάλεια (;) της σιωπής, στην απόρριψη κάθε πολιτικού διεξόδου και στην τυφλή βία (...) έχει απέναντι μια βία συγκροτημένη και οικονομική (...) μια βία, που για να νικηθεί χρειάζεται από την άλλη πλευρά της έναν λαό ενωμένο σ' ένα μέτωπο» (από άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Για την αχίλλειο πτέρνα του Στρος-Καν γράφουν οι εφημερίδες (που την τοποθετούν πολύ ψηλότερα από εκεί που θα περίμενε κανείς). Ομως, η πραγματική αχίλλειος πτέρνα του πιο στενού συνεργάτη του Μιτεράν, που φιλοδοξούσε να γίνει πρόεδρος της Γαλλίας, βρίσκεται εκεί όπου βρίσκεται η αχίλλειος πτέρνα των περισσότερων σοσιαλιστών ηγετών: στην υποταγή τους στην ολιγαρχία του χρήματος. Μέλη μιας βολεμένης Αριστεράς, μιας Αριστεράς πολυτελείας, ούτε θέλουν αλλά ούτε και μπορούν πια να συναντηθούν με τον λαό, όπως πιστοποιεί ο βίος και η πολιτεία τους» (από άρθρο στα ΝΕΑ).

ΟΛΑ ΜΙΛΗΜΕΝΑ: «Ο Ολι Ρεν επεσήμανε πως "ακόμη και εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες συναινέσουν στην διαφαινόμενη ανάγκη νέας χρηματοδότησης της Ελλάδας, είναι παράλογο να πιστεύει κανείς πως υπάρχει εναλλακτική λύση στο πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων", ζητώντας από τα ελληνικά κόμματα να βάλουν τέλος στην αντιπαράθεση για το Μνημόνιο. Η ηλεκτρονική έκδοση της Welt επικαλείται πάντως ανώνυμη πηγή της τρόικας, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα θα πάρει την 5η δόση του δανείου, παρά τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση του μεταρρυθμιστικού προγράμματος. "Ενόψει της δραματικής κατάστασης, δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή", φέρεται να δήλωσε το στέλεχος της τρόικας, το οποίο - όπως σημειώνεται - συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ / ηλεκτρονική έκδοση).

ΤΟ ΖΟΥΜΙ: «Η χώρα βρίσκεται στο χείλος της δημοσιονομικής κατάρρευσης, αλλά μπορεί και πρέπει να σωθεί. Ο πρωθυπουργός (...) τις επόμενες ημέρες πρέπει να ανακοινώσει ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα περικοπών, ιδιωτικοποιήσεων και μεταρρυθμίσεων (...) Είναι σημαντικό (...) να υπάρξει συναίνεση και από τη Ν.Δ. σε ένα βασικό κορμό αποφάσεων. Ο αρχηγός της κ. Αντώνης Σαμαράς έκανε σημαντικά βήματα στο "Ζάππειο ΙΙ" και, παρά τις πιέσεις των φανατικών του κόμματός του, άφησε περιθώρια συνεννόησης και συναίνεσης. Ο κ. Παπανδρέου, ως έχων την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, οφείλει να τα αξιοποιήσει και να βαδίσει στον πολύ δύσκολο αλλά και μοναδικό δρόμο των αποφάσεων και της ευθύνης που απαιτούν οι στιγμές» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Η ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ: «Η κυβέρνηση επιχειρεί να "πλασάρει" τις νέες περικοπές μισθών και συντάξεων (...) ως την πλέον ενδεδειγμένη λύση με την οποία "αποφεύχθηκαν τα χειρότερα"! (...) Πρώτα, καλλιεργούν ένα πρωτοφανές κλίμα φόβου σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους στο Δημόσιο αφήνοντας να "διαρρεύσουν πληροφορίες" περί ασφυκτικών πιέσεων της Τρόικας για μαζικές απολύσεις από εκατοντάδες υπηρεσίες και φορείς του Δημοσίου που θα καταργηθούν! Στη συνέχεια, "διαρρέουν" ότι... ανθίστανται στις πολύ ισχυρές αυτές πιέσεις οι οποίες, όπως επίσης "διαρρέουν", εκδηλώνονται και με τη μορφή απειλών για διακοπή της εκταμίευσης της 5ης δόσης του δανείου των 110 δισ. ευρώ! Και τέλος, εμφανίζονται οι ίδιοι οι κυβερνώντες ως... "σωτήρες των θέσεων εργασίας στο Δημόσιο", ισχυριζόμενοι ότι μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις με τους "αδιάλλακτους τροϊκανούς" κατάφεραν να τους... πείσουν να μην απολυθεί τόσος κόσμος αντιπροτείνοντάς τους νέες μειώσεις στις αποδοχές όλων των εργαζομένων» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

)