Του Πάνου Μαραγκού από το «ΕΘΝΟΣ»

Κι άσε «εξωθεσμικά» να γίνεται χαμός.

Βέβαια, όπως θα διαβάσεις στο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ που παρουσιάζει σήμερα ο «Ρ», χρόνια πριν έχουν πέσει οι υπογραφές και για το νόμιμο «εξωθεσμικό» ξέσκισμα κάθε δημοκρατικού δικαιώματος.

Αλλά εσύ, εκεί, σταθερά να προσέχεις τους «θεσμούς», μη και κρυώσουν. Σαν τους πράκτορες, που δεν κάνει να τους δουν οι Πακιστανοί μη και τους αναγνωρίσουν και τι θα γίνει τότε με την «εθνική ασφάλεια». Φουκαριάρικο έθνος, πόσα συμβαίνουν στο όνομά σου...

Και ο ΣΕΒ «εθνικός θεσμός» είναι. Τι 'παθαν και τα βάλανε μαζί του; Τι ζητάει, δηλαδή; Να εφαρμόσουν στην πράξη ό,τι ήδη έχουν όλοι μαζί συμφωνήσει στην κατεύθυνση. Τους θυμίζει, απλά, ότι έχουν εγκρίνει όλοι μαζί τη Λευκή Βίβλο, ότι έχουν εγκρίνει όλοι μαζί τη στρατηγική της Λισαβόνας. Κι ότι είναι ώρα να γίνουνε τα λόγια πράξεις.

Καμώνονται ορισμένοι πως δεν καταλαβαίνουν και δήθεν απορούν, για το αν η πρόταση του ΣΕΒ είναι να γίνουν τα παιδιά των Ελλήνων μετανάστες στον τόπο τους. Καταφεύγουν, μάλιστα, στη λαθροχειρία περί Ελλάδας που μπήκε στην ΟΝΕ και άρα, υπονοούν, δε συνάδουν τέτοιες τριτοκοσμικές καταστάσεις με την ΟΝΕ. Και μεις που νομίζαμε ότι ΟΝΕ σημαίνει αυτό ακριβώς για τους εργάτες...

Οτι υπάρχει μια συμπαιγνία, είναι δεδομένο. Οχι, όμως, μόνον ανάμεσα στο ΣΕΒ και την κυβέρνηση. Μετέχουν στη συμπαιγνία και αυτοί που δήθεν καταγγέλλουν. Αυτοί που με πράξεις έχουν ήδη προωθήσει στη ζωή αυτά που ο ΣΕΒ ζητάει τώρα να κατοχυρωθούν και νομικά. Το έργο ξαναπαίχτηκε με τον Πρωτόπαππα, τότε που ζητούσε και επέβαλε την ενοικίαση εργαζομένων, με το επιχείρημα ότι στη ζωή ήδη υπάρχει, άρα να μπει μια τάξη.

Παρατήρησε πώς παίζουν «καρότο - μαστίγιο» οι δύο φιλοκυβερνητικές εφημερίδες. Η μία λέει δεν έχουμε σχέση με τον ΣΕΒ. Η άλλη, σου πλασάρει ότι οι χώρες, λέει, θέλουν να καλπάσουν. Και μεις πρέπει να συντονιστούμε... Από πού κι ως πού, όμως, ο εργάτης που τον έχουνε κάνει κιμά τρελαίνεται να καλπάσουν τα κέρδη του αφεντικού του; Το ωραίο είναι πως ομολογούν πως ήταν χαμένα τα χρόνια στο σοσιαλισμό. Για το κεφάλαιο, βέβαια, που τώρα τρέχει να προλάβει κι όποιον πάρει ο χάρος.

Μέτρα πτώματα. Ναι, πτώματα. Εκτός κι αν το δεις αλλιώς...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΠΕΙΝΑΣ για εκατομμύρια συνταξιούχους

ΤΑ ΝΕΑ: Με... μισό μισθό εκβιάζουν τους πτυχιούχους

ΤΟ ΒΗΜΑ: Εγκλημα χωρίς τιμωρία

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Καταιγισμός χρεώσεων από τις τράπεζες

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Οι «κρυφές» χρεώσεις σε δάνεια και κάρτες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΟΙ ΠΙΟ ΦΘΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΕΣ τράπεζες στην Ελλάδα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Η ΑΛΗΘΕΙΑ για τα επιτόκια

ΕΘΝΟΣ: ΕΚΘΕΣΗ ΣΟΚ κουκουλώνουν τη διαφθορά

Η ΝΙΚΗ: Πλάτες στον ΣΕΒ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: 1.350 Δημοτικές επιχειρήσεις σε εκκαθάριση

Ο ΛΟΓΟΣ: ΣΤΟΝ «ΑΕΡΑ» οι συμβασιούχοι των δημοτικών επιχειρήσεων

Η ΑΥΓΗ: ΠΟΔΑΡΙΚΟ με απαισιοδοξία

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: 1.600 ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ

Η ΧΩΡΑ: Προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ σε δήμους

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΦΘΗΝΑ ΣΠΙΤΙΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: «ΑΡΝΟΥΜΑΙ να νομιμοποιήσω τη δίκη»

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΕΔΙΩΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΝΤΟΜΗΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ «INTERAMERICAN»

PRESS time: ΝΕΑ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΝΤΡΑ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΥ - ΝΤΑΛΑΡΑ

«"Δεν έχει γίνει τέτοιο περιστατικό σε θεσμικό επίπεδο...". Σε αυτή την επισήμανση προχώρησε χθες ο υπουργός Δημόσιας Τάξης σχετικά με την υπόθεση της καταγγελλόμενης απαγωγής 29 Πακιστανών (...) Την προηγούμενη βδομάδα ο κ. Βουλγαράκης είχε αναφερθεί κατηγορηματικά σε ανύπαρκτο περιστατικό (...) Ενώ τώρα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να πρόκειται για "ανεπίσημη" ή "εξωθεσμική δράση" αγνώστων αξιωματούχων (...) Το τελευταίο 24ωρο συνεχίστηκαν οι καταθέσεις Πακιστανών αλλά και Ελλήνων συναδέλφων τους με κύριο συμπέρασμα τη διαφαινόμενη αξιοπιστία των μαρτυριών οι οποίες συμπίπτουν σε μεγάλο ποσοστό σε σχέση με τον τρόπο δράσης και τις ενέργειες των "απαγωγέων" (...) Στελέχη του υπουργείου Δημόσιας Τάξης εξέφρασαν τις επιφυλάξεις για ενδεχόμενη κλήση για κατάθεση ή για κατ' αντιπαράσταση εξέταση πρακτόρων της ΕΥΠ με Πακιστανούς "ομήρους". Και αυτό γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος αποκάλυψης της ταυτότητας των αξιωματικών της ΕΥΠ» (οι επισημάνσεις στο «ΒΗΜΑ»).

«Από καιρό έχω πληροφορηθεί ότι στις αρχές ασφαλείας (δεν λέω μόνο για την Αστυνομία ή την ΕΥΠ) υπάρχει μια πολυάριθμη ομάδα αξιωματικών και υπαξιωματικών που έχει σηκώσει το δικό της μπαϊράκι και προσπαθεί παρακρατικά να καλλιεργήσει κλίμα ξενοφοβίας στους πολίτες και τρόμου στους οικονομικούς μετανάστες» (ο Δημ. Γιαννακόπουλος στη «ΧΩΡΑ»).

«Μα τι πράγματα είναι αυτά; Δεν τα βρίσκουν οι "ταξικοί σύμμαχοι"; Κινδυνεύει να ...τιναχθεί στον αέρα η "αγωνιστική σύμπλευση" ΓΣΕΕ - ΣΕΒ; (...) Μέχρι προχθές δεν μας έλεγαν ο κ. Πολυζωγόπουλος και οι συν αυτώ, πως η σύμπλευσή τους με τον ΣΕΒ έχει ως αντικείμενο την υπεράσπιση του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων; Πώς τον λένε αλλιώς τον τυχοδιωκτισμό;» (το δούλεμα από την «ΑΥΡΙΑΝΗ»).

ΜΑ, ΓΙ' ΑΥΤΟ ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΟΝΕ: «Τι λέει στην πραγματικότητα ο ΣΕΒ; Οτι δεν μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί στη διεθνή αγορά και ότι για να δημιουργήσουμε νέες θέσεις απασχόλησης θα πρέπει να αντιγράψουμε τα μοντέλα φθηνής εργασίας και να περικόψουμε τους μισθούς για τους ανέργους σε προβληματικούς κλάδους, αλλά και για τους άνεργους πτυχιούχους! Η Ελλάδα, δηλαδή, κατάφερε να ενταχθεί στην ΟΝΕ και στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης μόνο και μόνο για να μετατρέψει τους εργαζόμενους σε "μετανάστες" στην ίδια τους τη χώρα!» (από το κύριο άρθρο στα «ΝΕΑ»).

ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ: «Η περίπτωση του ΣΕΒ υπενθυμίζει με χαρακτηριστικό τρόπο την απόσταση της κυβέρνησης Καραμανλή από το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει και δεν μπορεί να αποκτήσει πραγματικούς φίλους - εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου, γιατί δεν της το επιτρέπει η πολιτική της νοοτροπία και πρακτική» (από το κύριο άρθρο στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

ΛΑΘΡΟΧΕΙΡΙΑ, ΕΠΙΕΙΚΩΣ...: «Τα παλιά δόγματα, οι σταθερές και οι βεβαιότητες του παρελθόντος δεν ισχύουν πια. Σήμερα στην Ευρώπη συγκρούονται δύο ρεύματα (...) στο δεύτερο, επικεφαλής είναι χώρες που επιζητούν την εγκατάλειψη του παραδοσιακού ευρωπαϊκού μοντέλου ως ξεπερασμένου. Η σχολή αυτή ζητάει γρήγορα αποτελέσματα, ευελιξία, αύξηση παραγωγικότητας. Ειδικώς οι νέες χώρες θέλουν να τρέξουν, να καλπάσουν, για να κερδίσουν τα χρόνια που έχασαν εγκλωβισμένες στον υπαρκτό σοσιαλισμό. Ας μη νομίσουμε ότι αυτό το δίλημμα δε μας αφορά. Είναι ήδη στην πόρτα μας. Μπορεί πολλοί στην Ελλάδα να μισούν την ανταγωνιστικότητα. Στην Ανατολή της Ευρώπης όμως οι παλιοί πένητες την αγαπούν αυτή τη λέξη» (ο Μ. Κοττάκης στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

ΑΦΗΣΕ ΣΧΟΛΗ ΠΙΣΩ ΤΟΥ Ο ΣΗΜΙΤΗΣ: «Η επίθεση είναι ολομέτωπη και μοιάζει - γιατί όχι - συντονισμένη. Κυβέρνηση και βιομήχανοι έχουν καταλήξει στην άποψη ότι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας θα διασφαλιστεί με τη συρρίκνωση του εισοδήματος και την κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Κι αυτή τη λογική προωθούν με κάθε τρόπο. Μετά τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, έρχεται και η σειρά του ιδιωτικού» (από το κύριο άρθρο στο «ΕΘΝΟΣ»).