Του Τάσου Αναστασίου από τα ΝΕΑ

Στο βάθος του τούνελ; Ποιος ξέρει, παίζει και η επιδίωξη για ένα διπολικό σύστημα με ενιαία ιδεολογική αναφορά. Με εξαφανισμένες από το προσκήνιο τις ταξικές διαφορές και τις αντανακλάσεις τους στο χώρο της πολιτικής.

Πάντως ο ένας πόλος του δικομματισμού, η κυβέρνηση, παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις διεργασίες στον άλλο πόλο στο ΠΑΣΟΚ. Καθώς μπροστά είναι η ανάληψη από τον αστικό πολιτικό κόσμο της κοινής ευθύνης για το γενικό σάρωμα δικαιωμάτων. Σάρωμα που απαιτεί ευρύτερες ιδεολογικές συναινέσεις στην ίδια την κοινωνική βάση. Εκεί αποσκοπεί η κατασκευή εικονικών ιδεολογικών διαφορών εντός ενός κόμματος και η συσπείρωση γύρω από τέτοιου τύπου διαφορές, ενώ αυτό που χωρίζει μεγάλο μέρος της εκλογικής βάσης και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ από τις ηγεσίες αυτών των κομμάτων είναι η ίδια η ταξική θέση καθενός. Αλλο Βαρδινογιάννης κι άλλο ο εργάτης που ψηφίζει ΝΔ. Αλλο Μπόμπολας κι άλλο ο εργάτης που ψηφίζει ΠΑΣΟΚ.

Σ' αυτή τη βάση εκφράζεται και το ενδιαφέρον που δείχνουν εκδότες - αστική τάξη οι ίδιοι - που χρόνια επιμένουν για ένα ικανοποιητικό μείγμα «αριστεράς» τέτοιο που να μπορεί να εγκλωβίσει σε πιο σταθερή και μακροχρόνια βάση λαϊκές δυνάμεις. Είναι δε ενδεικτική η κεντροαριστερή αρθρογραφία που υποδεικνύει στην κυβέρνηση πως πρέπει να μη χάσει την ευκαιρία - ίδια με αυτήν που παρουσιάστηκε το '96 με τον Σημίτη, λένε - για μια μετάλλαξη...

Σ' αυτή την κατεύθυνση κολλάει και ο ρόλος του κράτους αμορτισέρ που με μέτρα «κοινωνικής πολιτικής» θα απορροφά τους κραδασμούς και των κομμάτων αμορτισέρ που θα πείθουν πως οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις πάνε μπροστά τη χώρα.

Αν χτες ήταν μία φορά αναγκαίο, σήμερα ακόμα περισσότερο: Απέναντι σ' αυτά τα σχέδια να ορθωθεί ένα πραγματικό λαϊκό μέτωπο που και θα αντιστέκεται στη λαίλαπα και θα οικοδομεί τους όρους για τη διεκδίκηση της δικής του εξουσίας.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ για ναυτεργάτες, επιβάτες και περιβάλλον

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Συμφώνησαν εν μέσω θυέλλης στο ΠΑΣΟΚ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ισορροπία τρόμου ως την 11 Νοεμβρίου

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΛΕΥΚΟΣ ΚΑΠΝΟΣ στις 11 Νοεμβρίου

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΣΦΑΓΗ στο Πολιτικό Συμβούλιο

ΤΑ ΝΕΑ: Με ομοφωνία εκτόνωσαν την ένταση

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΚΟΣΜΟΣ

ΕΘΝΟΣ: ΕΒΑΛΑΝ νερό στον... καφέ τους

Η ΑΥΓΗ: Ανοίγουν το ασφαλιστικό με το βλέμμα στο ΠΑΣΟΚ

Ο ΛΟΓΟΣ: ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ σε τρίτεκνους, φόρο κληρονομίας

Η ΧΩΡΑ: Πέταξαν φραπέ χθες στον Βενιζέλο

ΤΟ ΒΗΜΑ: Με ομοφωνία όρισαν την εκλογή προέδρου Κυριακή 11 Νοεμβρίου

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Εφιάλτης η διάσπαση

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Οι νέοι φόροι στα ακίνητα

«Αναμένει το εκλογικό σώμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα κληθεί στις 11 Νοεμβρίου να εκλέξει αρχηγό, καθαρές διαδικασίες, αλλά προπαντός καθαρό πολιτικό λόγο από όλους και ξεκάθαρες τοποθετήσεις στα κρίσιμα ζητήματα, οι οποίες και θα καθορίσουν τη φυσιογνωμία του Κινήματος και τη στάση του απέναντι στις άλλες πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς - που δεν είναι ενιαία» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Τι σημαίνει για το πολιτικό μας σύστημα μια διάσπαση του ΠΑΣΟΚ. Αυτό το ενδεχόμενο φαντάζει μακρινό αλλά ως σενάριο είναι υπαρκτό (...) Το βαλς του δικομματισμού θέλει δύο. Αν λείψει ο ένας, τότε τα πράγματα αλλάζουν (...) πιθανή διάσπαση του ΠΑΣΟΚ θα πυροδοτήσει σε πρώτη φάση απίστευτες διεργασίες στην Κεντροαριστερά (...) κι επειδή οι παρατάξεις εξουσίας είναι στην πατρίδα μας συγκοινωνούντα δοχεία, πού ξέρετε τι άλλο μπορεί να μας επιφυλάσσει η ζωή» (ο Μ. Κοττάκης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«Τώρα, μετά τις εκλογές, παρουσιάζεται (για δεύτερη φορά μετά το 1996) μια μεγάλη ευκαιρία: Οχι μόνον να υλοποιηθούν, επιτέλους, οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, αλλά να εκπονηθεί ένα συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο μεταλλαγής του παραγωγικού μοντέλου, της παραγωγικής βάσης της χώρας (...) η μετάλλαξη αυτή, φυσικά, θα έχει σημαντικό κόστος, οικονομικό και κοινωνικό. Εδώ βρίσκεται ο ρόλος του κράτους, της κυβέρνησης. Να εφαρμόσει, δηλαδή, ένα πλέγμα κοινωνικής προστασίας που να μπορεί να απορροφά τους κραδασμούς (...) να διευκολύνει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, τη δημόσια διοίκηση και στο εκπαιδευτικό σύστημα» (ο Α. Πετσίνης στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΤΟ ΚΕΡΑΣΑΚΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΤΑ: «Οι έλληνες καταναλωτές, εργάτες, μισθωτοί και συνταξιούχοι, δεν αντέχουν την περαιτέρω συρρίκνωση της αγοραστικής τους δύναμης, την οποία συνεπάγονται τα μέτρα τα οποία απαιτούνται για την επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και μάλιστα ως το 2010. Η ελληνική οικονομία από το 1985 και μετά ζει συνεχόμενες περιόδους σταθεροποιητικών προγραμμάτων λιτότητας. Ο ΣΕΛΠΕ θεωρεί προς τη σωστή κατεύθυνση τα μέτρα κοινωνικού κράτους με πρωτοβουλίες όπως η κατώτατη εθνική σύνταξη, η οποία όμως θα πρέπει να είναι πολύ πιο πάνω από το όριο της φτώχειας. Επισημαίνει επίσης ότι η μείωση της φορολόγησης των κερδών των επιχειρήσεων πρέπει να συνεχιστεί και να φθάσει στο 10%» (το ρεπορτάζ στο ΒΗΜΑ).

ΘΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΤΟ ...ΚΟΙΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥΣ! «Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται. Και η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη όσο κρατά η αναταραχή στο ΠΑΣΟΚ και όσο διατηρεί την πολιτική πρωτοβουλία να περάσει όσο περισσότερα μπορεί από τα επώδυνα μέτρα που σχεδιάζει. Σε πρώτη προτεραιότητα το Ασφαλιστικό όπου ρητά πλέον αναφέρεται ότι θα καταργηθούν οι... ανισότητες, θα καταργηθούν δηλαδή όλες ή σχεδόν όλες οι πρόωρες συντάξεις που είχαν θεσπιστεί είτε για τις γυναίκες είτε για ειδικές κατηγορίες επαγγελμάτων. (...) μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό το ζήτημα φυσικά είναι τι θα κάνει η αντιπολίτευση» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

«ΚΑΘΑΡΕΣ ΛΥΣΕΙΣ»: «Ο Νικολά Σαρκοζί ακολούθησε μια απέριττη συνταγή για την κατάκτηση της εξουσίας. Δεν έκρυψε με μισόλογα την αλήθεια από το γαλλικό λαό. Και επιβραβεύτηκε γι' αυτό. Με την ίδια απέριττη συνταγή επιχειρεί τις βαθιές μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση και στο ασφαλιστικό (...) πρότεινε λύσεις ριζικές, όσο και λογικές: να καταργηθούν τα πολυποίκιλα προνόμια συντεχνιών και να βελτιωθεί η παραγωγικότητα της δημόσιας διοίκησης (...) οι καθαρές λύσεις που επιχειρεί ο Νικολά Σαρκοζί πρέπει να γίνουν παράδειγμα στην ελληνική πολιτική σκηνή (...) Κυβέρνηση, αντιπολίτευση και κοινωνικοί εταίροι οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).