«Αναμένει το εκλογικό σώμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα κληθεί στις 11 Νοεμβρίου να εκλέξει αρχηγό, καθαρές διαδικασίες, αλλά προπαντός καθαρό πολιτικό λόγο από όλους και ξεκάθαρες τοποθετήσεις στα κρίσιμα ζητήματα, οι οποίες και θα καθορίσουν τη φυσιογνωμία του Κινήματος και τη στάση του απέναντι στις άλλες πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς - που δεν είναι ενιαία» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Τι σημαίνει για το πολιτικό μας σύστημα μια διάσπαση του ΠΑΣΟΚ. Αυτό το ενδεχόμενο φαντάζει μακρινό αλλά ως σενάριο είναι υπαρκτό (...) Το βαλς του δικομματισμού θέλει δύο. Αν λείψει ο ένας, τότε τα πράγματα αλλάζουν (...) πιθανή διάσπαση του ΠΑΣΟΚ θα πυροδοτήσει σε πρώτη φάση απίστευτες διεργασίες στην Κεντροαριστερά (...) κι επειδή οι παρατάξεις εξουσίας είναι στην πατρίδα μας συγκοινωνούντα δοχεία, πού ξέρετε τι άλλο μπορεί να μας επιφυλάσσει η ζωή» (ο Μ. Κοττάκης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«Τώρα, μετά τις εκλογές, παρουσιάζεται (για δεύτερη φορά μετά το 1996) μια μεγάλη ευκαιρία: Οχι μόνον να υλοποιηθούν, επιτέλους, οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, αλλά να εκπονηθεί ένα συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο μεταλλαγής του παραγωγικού μοντέλου, της παραγωγικής βάσης της χώρας (...) η μετάλλαξη αυτή, φυσικά, θα έχει σημαντικό κόστος, οικονομικό και κοινωνικό. Εδώ βρίσκεται ο ρόλος του κράτους, της κυβέρνησης. Να εφαρμόσει, δηλαδή, ένα πλέγμα κοινωνικής προστασίας που να μπορεί να απορροφά τους κραδασμούς (...) να διευκολύνει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, τη δημόσια διοίκηση και στο εκπαιδευτικό σύστημα» (ο Α. Πετσίνης στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).