Του Τάσου Αναστασίου από τα «ΝΕΑ»

Η φράση ήρθε στο νου, καθώς διαβάζαμε τα ωραία που γράφτηκαν σε εφημερίδες που «υπερασπίζουν» τα κινήματα, αρκεί τα κινήματα να μη θίγουν το καπιταλιστικό κέρδος.

Ετσι, μια κυρία, που τη θυμόμαστε να διαβαίνει τη Μητροπόλεως κλαίουσα, τη μέρα που κήδευαν έναν μεγάλο «υπερασπιστή των μη προνομιούχων», εγκαλεί την κυβέρνηση για έλλειψη πολιτικής διορατικότητας, διότι - λέει η ίδια - τα αιτήματα των ναυτεργατών είχαν ήδη ικανοποιηθεί. Η συνέχεια, κατά την κυρία, ήταν θέμα χειρισμού και σωστής πολιτικής εκτίμησης για την κατάσταση που είχε να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση της ΝΔ. Και είναι φανερό πως η κυβέρνηση της ΝΔ αποδείχτηκε χειρότερος διαχειριστής από αυτήν του ΠΑΣΟΚ, η οποία δεν ήξερε μόνο να κηρύσσει επιστράτευση, ήξερε και να ξεφουσκώνει λάστιχα...

Προφανώς, η κυρία ανήκει σε εκείνο το ΠΑΣΟΚ, που, κατά τον Πρετεντέρη, υπέστη το κομμουνιστικό τέρας!

Μια και θυμηθήκαμε τον Πρετεντέρη, παραδόξως και το '44 οι ταγματασφαλίτες, που σηκώνανε κεφάλι, τέτοια λέγανε: Οτι το ΚΚΕ θέλει να διαλύσει τον τόπο. Και άρχισαν να περνούν από λεπίδι κάθε έναν που τόλμησε να αντισταθεί στην Κατοχή. Θα ρωτήσεις, τώρα, τι είναι αυτό που γράφει για «ασυλία». Απλά, έρχεται να σου θυμίσει πως, για την τάξη που υπηρετεί, η παρουσία και μόνο των κομμουνιστών είναι έγκλημα. Κάποιοι φαίνεται να υπονοούν πως κακώς σταμάτησαν οι εκτελέσεις το '52... Κράτα τη φράση του: «ο τόπος θα αμυνθεί», όπου «τόπος» βάλε «κράτος» κι όπου «κράτος» αντιστοίχισε την τάξη, στην οποία ανήκει αυτό το κράτος, κι έχεις μια απλή εξήγηση για το τι εννοεί κι ένα τέλος στην αυταπάτη σου ότι το αστικό κράτος μπορεί να είναι και ουδέτερο.

Τι πρέπει να κρατήσεις, σύντροφε: Πως όταν κατεβαίνεις στους καταπέλτες, όπως κι όταν ορθώνεις τείχος το κορμί στις πύλες των γκέτο, πολλοί είναι αυτοί που παθαίνουν ένα ταράκουλο. Δες με τι καταπληκτική ομοιότητα, με ένα ενιαίο ταξικό ανακλαστικό, δημοσιογράφοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σπεύδουν να σε πείσουν πως όλα οφείλονται σε μια παρεξήγηση, σε ένα λάθος χειρισμό.

Την ώρα που αυτοί σου χτυπάνε την πλάτη, σου έχουνε ήδη σκάψει το λάκκο. Εσύ κέρδισες το δικαίωμα να απεργείς κόντρα και στην επιστράτευση. Εσύ κέρδισες μια τόσο πλατιά ταξική αλληλεγγύη, που τρομοκρατεί όσους στηρίζονται στο «διαίρει και βασίλευε». Εσύ ξέρεις πια πως η ταξική συσπείρωση τούς δημιουργεί προβλήματα. Συνέχισε έτσι!

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΝΙΑΙΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ εργατών, μικρο-αγροτών και αυτοαπασχολούμενων

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΝΥΧΤΑ «ΧΑΚΙ» σε λιμάνια οργής

ΕΘΝΟΣ: ΕΠΙΔΕΙΞΗ «πυγμής» και... ανικανότητας

ΤΑ ΝΕΑ: Εβαλαν ρότα προς τον αυταρχισμό

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΕΓΚΛΩΒΙΣΑΝ όλα τα καράβια σε Πειραιά - Πάτρα!

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Στον Πειραιά κρίνεται η απεργία

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ εκ του Περισσού

Η ΑΥΓΗ: Καταδίκη της βίας των ΜΑΤ και της επιστράτευσης των απεργών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ συνδικαλιστών

Ο ΛΟΓΟΣ: ΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ της οργής

ΤΟ ΒΗΜΑ: Τα λιμάνια της οργής

Η ΧΩΡΑ: Ολέθρια λάθη

ΑΥΡΙΑΝΗ: 18 ΔΙΣ. ΔΩΡΑΚΙ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ράλι τραπεζικών μετοχών

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ: Ο «άγνωστος πόλεμος» Vodafone-Ericsson για τις υποκλοπές

PRESS TIME: Ελλάς το καρναβάλι σου

«Να ξεκινήσουμε από το αυτονόητο. Αν το ΚΚΕ θέλει να διαλύσει τον τόπο, είναι προφανές πως ο τόπος δε θα κάτσει να διαλυθεί από το ΚΚΕ. Θα αμυνθεί, θα αντιδράσει (...) δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κυνικός και ασυνάρτητος συνδικαλισμός έχει γνωρίσει στην Ελλάδα της τελευταίας τριακονταετίας μια ιδιότυπη ασυλία (...) είμαστε ίσως η τελευταία πολιτισμένη χώρα όπου δημοσίως διατυπώνονται κουταμάρες του τύπου "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" (...) η κυβέρνηση της ΝΔ αντιμετωπίζει σήμερα το τέρας που εξέθρεψε η αντιπολίτευση της ΝΔ. Ακριβώς αυτό που υπέστη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ χτες» (ο Ι.Κ. Πρετεντέρης στο «ΒΗΜΑ»).

«Η επί χρόνια κατισχύσασα τακτική του διαίρει (τις τάξεις) και βασίλευε (επί την κοινωνία), αυτήν τη φορά δείχνει να δυσλειτουργεί. Η προσπάθεια να απομονωθούν απ' την κοινωνία εκείνοι που κάθε φορά αλυσοδένονται πιο σφιχτά (τη μια οι αγρότες, την άλλη οι φορτηγατζήδες, τώρα οι ναυτεργάτες) φαίνεται ότι αυτήν τη φορά δεν ευδοκιμεί. Ούτε τα κοράκια ούτε τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας μπορούν πλέον άνευ κόστους να σπηκάρουν το ποίημά τους για το "κοινωνικό σύνολο" που βλάπτεται δήθεν απ' τους απεργούς κι όχι απ' τις κουτοπονηριές και το ραγιαδισμό της εκάστοτε κυβέρνησης. Η προσπάθεια να φανεί ότι είναι αμαρτία να 'ναι κανείς ΚΚΕ, παράπτωμα να 'ναι συνδικαλιστής και κακούργημα να θέλει να πάρει κάποτε σύνταξη φέρνοντας προ των ευθυνών τους όσους τον λήστεψαν και του τα έφαγαν, φαίνεται αυτήν τη φορά ατελέσφορη. Οι εργαζόμενοι φαίνεται να αντιλαμβάνονται (πάλι) ότι ο τάφος του διπλανού αύριο θα 'ναι ο δικός τους. Καθόλου άσχημα, καθόλου...»(ο Στάθης Σ. στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΣΕΒΑΣΤΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ: «Δεν κηρύσσει ανυπακοή το ΠΑΣΟΚ, άλλα κόμματα φλερτάρουν με την ιδέα αυτή, γιατί δεν έχουν την ευθύνη ενός κόμματος εξουσίας. Το ΠΑΣΟΚ δεν κάνει φτηνή αντιπολίτευση» (η δήλωση του Ευάγγελου Βενιζέλου / «ΕΘΝΟΣ»).

ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΑΣΕ; «Δεδομένου ότι η κυβέρνηση το μεγαλύτερο μέρος των αιτημάτων των ναυτεργατών το είχε ικανοποιήσει, με την απόφασή της για πολιτική επιστράτευση (...) πήρε μια απόφαση με υψηλό πολιτικό ρίσκο, διότι: 1. Δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος, σε μια περίοδο όπου οι δημοσκοπήσεις παρουσιάζουν όλο και πιο αρνητικά στοιχεία για τις επιδόσεις της, κρούοντας το "καμπανάκι" στο Μαξίμου και στη Ρηγίλλης. 2. Προτάσσοντας την πολιτική επιστράτευση του διαλόγου, δυναμιτίζει η ίδια τη στρατηγική του "νέου κοινωνικού Κέντρου", την οποία έχει κάνει "σημαία" του ο πρωθυπουργός» (η Χριστίνα Κοραή στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΛΕΙΨΕ... «Το επίμαχο νομοσχέδιο έγινε πρόχειρα και χωρίς διάλογο με τους ναυτικούς. Αφού κατατέθηκε στη Βουλή και μετά την απεργία, ανακαλύφθηκε από την κυβέρνηση η αξία του διαλόγου ή, για να ακριβολογούμε, δηλώθηκε η πίστη στην αξία του διαλόγου, χωρίς όμως η δήλωση να έχει αντίκρισμα στην πράξη (...) αν πιστεύει στο διάλογο, να το αποδείξει» (από το κεντρικό άρθρο στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

...ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΑΘΟΣ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ: «Με σειρά λαθών και παραλείψεων και με επιλογές που είναι σίγουρο πως είναι καταστροφικές, η κυβέρνηση "κατάφερε" να προκαλέσει κοινωνικές εντάσεις, τις οποίες θα μπορούσε εύκολα να είχε αποφύγει, αν η συνεργασία και η συνεννόηση είχαν τηρηθεί από τους εμπλεκόμενους υπουργούς» (το άρθρο στη «ΧΩΡΑ»).