ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Είναι ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ οι υπουργοί του ΟΟΣΑ

ΤΑ ΝΕΑ: Μάθε παιδί μου γράμματα στα... κολέγια

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ στο φρούριο ΟΟΣΑ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Θερμό τριήμερο Παιδείας πριν από τις διακοπές

Η ΑΥΓΗ: Πανεπιστήμιο Α.Ε.

ΕΘΝΟΣ: ΑΝΑΤΡΟΠΗ στις συντάξεις

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΟΙ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ στα εισιτήρια των πλοίων

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Αρχίζουν οι παροχές

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Πυρά Κύπρου σε Πειραιώς στη σκιά της Εμπορικής

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΑΥΞΗΣΕΙΣ 3% και καταβολή του επιδόματος των 176 ευρώ

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΤΑ ΕΔΩΣΕ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΑΔΕΔΥ ο Αλογοσκούφης

Δε βαδίζουμε, μα τρέχουμε. Σε λίγο παίρνουμε τον κατήφορο για τη Γράμμουστα. Μα είναι μακριά, πολύ μακριά (...) κάποτε με την ψυχή στα δόντια απ' την κούραση φτάσαμε στο Βέτερνικ (...) «θα πάτε στη στενωπό του Αλιάκμονα και θα μείνετε όλη τη νύχτα για να αποκρούσετε τυχόν αιφνιδιαστική ενέργεια του εχθρού (...) σιγά - σιγά κατηφορίζουμε το αντέρεισμα και πιάνουμε την ακροποταμιά. Τα χαλίκια βροντάνε να πάρει ο διάβολος και γίνεται ολόκληρος σαματάς. Ενα ολόκληρο τάγμα περνάει, πώς να μην ακουστεί; (...)

Είχε πέσει το σκοτάδι. Ενα πυκνό σκοτάδι που δεν έβλεπες τίποτα. Μονάχα δεξιά ορθώνονταν σαν ένας πελώριος μαύρος όγκος το Τσάρνο κι αριστερά τα Κούρια, όπου οι σύντροφοί μας τσάκισαν κυριολεκτικά τις λυσσασμένες προσπάθειες του εχθρού να τα καταλάβει (...)

Ξάφνου στις ενέδρες ακούστηκαν ριπές. «Στις θέσεις σας» φώναξε ο λοχαγός. Τα μεσάνυχτα ο εχθρός συγκέντρωσε αρκετές δυνάμεις ΛΟΚ κι άρχισε να τις προωθεί στη στενωπό του Αλιάκμονα με σκοπό να χτυπήσει απ' τις πλάτες το Τσάρνο, να φέρει σύγχυση στα τμήματά μας και να ξηλώσει έτσι τη διάταξη που δεν μπόρεσε να πάρει μέρες ολόκληρες τώρα χύνοντας άφθονο αίμα (...) ουρλιαχτά, φωνές αντάρισαν τη χαράδρα.

Η μάχη κράτησε ίσαμε το πρωί. Οι μισθοφόροι γύρισαν ματωμένοι, τσακισμένοι, πανικόβλητοι (...) το τάγμα τραβήχτηκε προφυλακτικά απ' τις ενέδρες στις θέσεις μας. Κρατούσαμε το αντέρεισμα του Βέτερνικ που μοιάζει με μεγάλο μυτερό δίκοπο μαχαίρι. Τη θήκη του τη συμπληρώνει το Τσάρνο και τα Κούρια (...)

Το σούρουπο μια διαταγή της ταξιαρχίας έγραφε: «Προσέχετε την Πέτρα Φούσια στ' αριστερά σας. Ενδεχόμενο να χτυπήσει από κει αύριο ο εχθρός» (...) ήταν μια περίφημη βραδιά. Εκείνο το φεγγάρι δε μιλούσε για το θάνατο. Οχι. Μιλούσε μ' όλη τη δύναμη της λάμψης του για τον έρωτα. Για την αγάπη. Για τη Ζωή (...)

Σ' ένα πολυβολείο αγρυπνούσαν ο διμοιρίτης της 2ης διμοιρίας και ο επίτροπός του (...) «και νάσαι μαζί τους την ώρα της μάχης. Μη μένεις σ' ένα πολυβολείο. Να τρέχεις παντού. Σ' όλα. Να σε βλέπουν. Εχει σημασία αυτό. Οι μαχητές, την ώρα που τους ζώνει ο κίνδυνος από παντού, πρέπει να βλέπουν πλάι τους τον επίτροπό τους. Παίρνουν κουράγιο» (...)

* Τα κείμενα του σημερινού αφιερώματος είναι παρμένα από το βιβλίο του Μενέλαου Μούστου (Δάφνη), «Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις», 1954.

ΑΞΑΦΝΑ πάνω απ' τα κεφάλια μας άρχισαν να πέφτουν ριπές πυκνές που δεν παίρνανε την ανάλογη απόκριση (...) «μας πήραν την Πέτρα Φούσια, λέει ο λοχαγός των όλμων και δίνει παράγγελμα για να βάλουν (...) μόλις τελειώσεις τη βολή να συμπτυχθείς χωρίς άλλη διαταγή στα Βράχια, απέναντι απ' το Φλάμπουρο (...) το 2013 που ήταν πάνω από μας, το πήρε ο εχθρός, ύστερα από σκληρό αεροπορικό βομβαρδισμό (...) μας χτυπάνε με όλμους. Εμάς μας σώθηκαν τα βλήματα και δεν μπορούμε τούτη την ώρα να εφοδιαστούμε από πουθενά (...) ήρθαν κι αεροπλάνα και βομβαρδίζουν με λύσσα.

ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ: Οι μαχητές όμως σφίγγονται και μένουν ακλόνητοι στις θέσεις τους (...) τα βράχια ξεπετσώθηκαν απ' τα βλήματα. Λίγα έλατα, που ήταν εκεί, ξεριζώθηκαν κι αυτά απ' τις οβίδες, μα τα υψώματα τα κρατάμε. Κάθε απόπειρα την πνίγουμε στο αίμα. Γέμισε ο τόπος μπροστά μας από κουφάρια (...) στα νώτα μας, το Φλάμπουρο καίγεται απ' το πυροβολικό και την αεροπορία. Εχει σκοτεινιάσει από μαύρους καπνούς κι από κίτρινες λάμψεις. Καθόλου δε φαίνεται η κορφή του (...) με όπλα και με πολυβόλα, με χειροβομβίδες και με πάντζερ, με πέτρες, με τα δόντια, οι σύντροφοί μας κρατάνε τα υψώματα εκτελώντας τη διαταγή «ούτε βήμα πίσω». Πίσω δεν υπάρχει άλλη γη για μας (...) το Φλάμπουρο σκλαβώθηκε ύστερα από ολοήμερη λυσσώδικη μάχη. Το υπεράσπιζαν μια χούφτα μαχητές.

ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΤΗ ΣΥΜΠΤΥΞΗ: Ανάμεσα στα δικά μας υψώματα και το Φλάμπουρο είναι μια βαθιά χαράδρα και οι πλαγιές είναι σκεπασμένες από πυκνό δάσος (...) κυκλωμένοι πια από παντού (...) ανάποδο το μέρος (...) θα κατέβουμε πλαγιά - πλαγιά ως τα ριζά του Φλάμπουρου. Θα περάσουμε τη γεφυρούλα που έχει ο ξεροπόταμος που έρχεται απ' τη Γράμμουστα και θα ριχτούμε απέναντι στο Σούφλικα (...) σε περίπτωση που θα πιαστούμε με τον εχθρό, δε θα χτυπηθεί όλο το τάγμα. Θα ετοιμάσουμε τώρα μια διμοιρία από 15 άνδρες που θα καλύψουν την πορεία (...)

...μας χωρίζει απ' τη λευτεριά (...) αρχίσανε να μας βάζουν από παντού (...) τρέχοντας, πετώντας, πέρασαν απέναντι, όξω από τον κλοιό οι 285 του τάγματος (...) οι 15 λεβέντες μας, πιστοί στον όρκο τους, υπερασπίζουν την υποχώρηση (...) ο Σταύρος άπλωσε το χέρι του στην τσέπη και τράβηξε αργά ένα χαρτί κόκκινο που είχε βαφεί και κολλήσει στο αίμα του. Να! είπε στο Χρήστο. Να το στείλεις στο Κόμμα. Κοίταξε μη χαθεί, ακούς; (...) ελπίδα σωτηρίας δεν υπάρχει, μας έχουν αγκιστρώσει για καλά (...) Ακου Λαοκράτη, θα πάρεις μια πολύ σοβαρή αποστολή. Το λεν τα κότσια σου; (...) λοιπόν, εμείς θα πεθάνουμε εδώ όλοι (...) να πας και να βρεις οπωσδήποτε το τάγμα μας. Πρέπει να δώσεις τα κομματικά βιβλιάρια ολωνών (...) ρίχτηκα απέναντι απαρατήρητος (...)

(...) να τι έγινε η διμοιρία μας, είπε τελειώνοντας ο Λαοκράτης. Υστερα έβγαλε απ' τον κόρφο του 15 κόκκινα χαρτάκια, 15 βιβλιάρια τιμής κι άρχισε να διαβάζει ένα ένα τα ονόματα! Πομάκης Σταύρος, Κυριακάκης Χρήστος, Δάσιος Χρήστος, Αραμπατζής... Τάγμα προοσοο χή! - φωνάζει με συγκίνηση ο ταγματάρχης (...) Ενός λεπτού σιγή. Για τους ήρωες συντρόφους μας που πέσανε στον αθάνατο Γράμμο: Για το λαό, για την τιμή της πατρίδας, για το Κόμμα μας.

Θα κρατήσουμε τον όρκο μας ως το τέλος, μπόρεσε μόνο να προφέρει ο επίτροπος του τάγματος και τα δάκρυα αυλάκωσαν τα ρυτιδωμένα μάγουλά του. Εκδίκηση! ακούστηκε μια βροντερή κραυγή από δεκάδες στόματα κι αντιλάλησε στις πλαγιές. Ορκιζόμαστε στα κομματικά μας βιβλιάρια!