1847 Γεννιέται ο Αμερικανός εφευρέτης Τόμας Εντισον. Σ' αυτόν οφείλονται πάνω από 300 εφευρέσεις, ανάμεσα στις οποίες ο φωνόγραφος και η ηλεκτρική λάμπα. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1915.

1858 Ο Μπενίτο Χουαρέζ ανακηρύσσεται Πρόεδρος του Μεξικού στη Βέρα Κρουζ. Είχε προηγηθεί πόλεμος εναντίον του αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού.

1868 Πεθαίνει στο Παρίσι ο Γάλλος φυσικός Ζαν Φουκό. Εφηύρε το γυροσκόπιο και προσδιόρισε την ταχύτητα του φωτός.

1929 Υπογράφεται συνθήκη η οποία αναγνωρίζει το Βατικανό ως ανεξάρτητη πολιτεία.

1970 Η Ιαπωνία γίνεται η τέταρτη χώρα που βάζει δορυφόρο σε τροχιά.

1971 Σαράντα κράτη υπογράφουν συνθήκη που απαγορεύει τη χρήση πυρηνικών όπλων στη θάλασσα.

1975 Η Μάργκαρετ Θάτσερ γίνεται η πρώτη γυναίκα επικεφαλής πολιτικού κόμματος στη Βρετανία, καθώς εκλέγεται αρχηγός των Συντηρητικών της χώρας.

1990 Μετά από 27 χρόνια φυλάκισης απελευθερώνεται ο ηγέτης των μαύρων της Νότιας Αφρικής, Νέλσον Μαντέλα.

Εχουμε και λέμε:

Τρύπα του Μετρό στο Χαλάνδρι. Καθίζηση της Εγνατίας στο ύψος της Δωδώνης. Κατολίσθηση στη Μαλακάσα. Πτώση της γέφυρας στην Αττική οδό. Κατάρρευση του περιπτέρου στην Πανεπιστημίου. Τρύπα στην Εθνική Οδό Τρίπολης - Καλαμάτας.

Και τώρα τα τελευταία νέα: Καταστροφή της Εθνικής Οδού Κορίνθου - Τρίπολης, αλλά και καθίζηση της Εθνικής Οδού Πρέβεζας - Ηγουμενίτσας...

Κατόπιν αυτών έχουμε την ακόλουθη πρόταση: Αντί να βομβαρδίσουν οι Αμερικανοί το Ιράκ, ας αναλάβουν να το «ανοικοδομήσουν» οι... Ελληνες εργολάβοι! Σε ένα - δυο χρόνια θα έχει πάθει ολική καθίζηση...

ΑμερικαΝΑΤΟ - ΓερμαΝΑΤΟ

(και αλίμονο στα... βατράχια)

Οι 5 (!) παλικαράδες των ΜΑΤ που προχτές είχαν πιάσει αναίτια το φίλαθλο, τον είχαν ακινητοποιήσει στο έδαφος και τον χτυπούσαν άνανδρα (με κορυφαία ένδειξη ανδρείας εκείνον τον ένστολο αλήτη που τον κλοτσούσε στο κεφάλι), έχουν άραγε κάποια σχέση με αυτό που λέγεται «ένστολη τρομοκρατία»;

Θα είχε ενδιαφέρον μια απάντηση από την κ. Παναγιωταρέα ή έστω τον κ. Τέρενς Κουίκ (σ.σ.: τον κ. Χρυσοχοΐδη μην τον απασχολείτε, αυτός θα διατάξει έρευνα...).

Ο ένας (Πάγκαλος) χαρακτηρίζει το κόμμα του «εμποροπανήγυρη». Ο άλλος (Λαλιώτης) μιλάει για «αυτιστικό» κόμμα και φτιάχνει «μανιφέστα». Ο τρίτος (Πανταγιάς) παίρνει τηλέφωνο δημοσιογράφους να είναι σε ετοιμότητα γιατί ετοιμάζει «αποκαλύψεις». Ο τέταρτος (Χρυσοχοΐδης) χρησιμοποιεί... «βαρυσήμαντους» συμβολισμούς και ομιλεί περί «πολιτικής ανορεξίας»...

Οπως βλέπετε, μετά από δυο δεκαετίες «αλλαγής» και καθώς η πίτα της εξουσίας αρχίζει να απομακρύνεται επικίνδυνα, το κόμμα των «μη προνομιούχων» αυτοαποκαλύπτεται ως ιδανικός φορέας του «σοσιαλισμού του τσελεμεντέ»...

Προσέξτε τώρα πια είναι η άποψη των κυβερνώντων μας για τις διεθνείς σχέσεις και για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, ανά τον κόσμο.

Η δήλωση ανήκει στον κ. Χρυσοχοΐδη και περιέχεται στη συνέντευξη του υπουργού Δημόσιας Τάξης στο προχτεσινό «Βήμα». Δυστυχώς, δεν έτυχε της δέουσας προβολής (βλέπετε επιλέχτηκε να προβληθούν εκείνα τα... άνοστα περί «πολιτικής ανορεξίας»).

Ας δούμε τι είπε ο κ. υπουργός:

«Συντεταγμένη η κοινωνία των ηνωμένων εθνών να δώσει τη μάχη για την επικράτηση της δημοκρατίας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη (...). Αν χρειαστεί και με πόλεμο κατά των δικτατορικών καθεστώτων, και με πόλεμο»!

Ιδού, λοιπόν, το «πιστεύω» του κ. υπουργού και επιφανούς στελέχους του «εκσυγχρονισμού»! Ο πόλεμος, οι βομβαρδισμοί, οι δολοφονίες στην υπηρεσία της... δημοκρατίας!

***

Φυσικά, ο κ. Χρυσοχοΐδης δε μας εξηγεί ποιος θα είναι αυτός που θα κρίνει ποια είναι «δικτατορία» και ποια όχι. Δε μας εξηγεί ποιος θα αποφασίζει να εντάξει την α΄ ή τη β΄ χώρα, τον τάδε ή τον δείνα λαό στον υπό εξολόθρευση «άξονα του κακού»...

Και μάλλον δε χρειάζεται να μας το εξηγήσει. Αλλωστε το ταξίδι του κ. Χρυσοχοΐδη πριν λίγο καιρό στις ΗΠΑ, όπου - σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ - οι συνομιλητές του (τόσο της αμερικανικής κυβέρνησης όσο και της CIA) τον ανακήρυξαν σε «εξαιρετική φυσιογνωμία», δίνει πολλές από τις αναγκαίες εξηγήσεις...

(Σ.σ.: Α, ναι, το Σάββατο που θα γίνουν οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις, στις οποίες έχει δηλώσει συμμετοχή και ο κ. Λαλιώτης, να μην ξεχάσει να πάρει μαζί του και τον κ. Χρυσοχοΐδη...).

Η Προεδρία έπεσε τελικά στο κεφάλι της κυβέρνησης. Δε θα μπορούσε να της τύχει τίποτε πιο δύσκολο από το να πρέπει να σταθεί ανάμεσα στην ευρωαμερικανική σύγκρουση. Γάλλοι και Γερμανοί από τη μια, Αμερικανοί και λοιποί υποτελείς από την άλλη. Διχασμένη η Ευρώπη, διχασμένη και η ελληνική κυβέρνηση, η οποία δεν ξέρει σε ποιον από τους προστάτες να ακουμπήσει. Ο πρωθυπουργός «Ευρωπαίος», αλλά έχει πικρή πείρα από το βράδυ της Ιμιας για το τι σημαίνει αμερικανική παρέμβαση. Ο υπουργός Εξωτερικών «Αμερικανός», αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν του βγαίνει και τόσο εύκολα, αφού οι δημοσκοπήσεις, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη καταγράφουν σταθερά αντιαμερικανικές τάσεις. Δύσκολη, πράγματι, η θέση των βατράχων που είναι υποχρεωμένα να βαδίσουν ανάμεσα σε έξαλλους αμερικανοευρωπαϊκούς ελέφαντες.