1844. Γεννιέται ο Γερμανός φιλόσοφος Φρειδερίκος Νίτσε. Πίστευε ότι «η ιδέα της θέλησης, της δύναμης και του υπερανθρώπου έχουν σημασία και όχι οι χριστιανικές αντιλήψεις για την ευσέβεια, την καρτερία και την ισότητα». Παραφρόνησε το 1889. Πέθανε τον Αύγουστο του 1900.

1917. Στην πόλη Βενσέν της Γαλλίας εκτελείται η Μαργαρίτα Ζέλε, γνωστή ως χορεύτρια Μάτα Χάρι, με την κατηγορία ότι ήταν κατάσκοπος των Γερμανών. Η ενοχή της δεν αποδείχτηκε ποτέ.

1946. Οι Γερμανοί αποχωρούν από την Αθήνα. Στην απελευθερωμένη πόλη μπαίνει ο ΕΛΑΣ.

1946. Αυτοκτονεί στο κελί του λίγο πριν την προκαθορισμένη εκτέλεσή του ο Χέρμαν Γκέρινγκ, αρχηγός των ναζί, ένας από τους πιο θερμούς υποστηρικτές του Χίτλερ.

Δε φτάνει που θα 'ρθουν Πάουελ, Γκιουλ, Ρόμπερτσον. Θα 'ναι εδώ και ο Παπανδρέου...

Το πολιτικό φιάσκο των κατεδαφίσεων των αυθαιρέτων, αυτή τη φορά, δεν πρόσφερε γέλιο. Η φάρσα εξελίχτηκε σε τραγωδία για την υποδιευθύντρια της Κτηματικής Υπηρεσίας της Ανατολικής Αττικής. Η αυτοκτονία της άφησε μουδιασμένη μια κοινωνία που, κάποιες φορές, μοιάζει να πελαγοδρομεί στην αυθαιρεσία. Να πελαγοδρομεί και κατά διαστήματα να σοκάρεται. Οταν βυθίζεται το Σαμίνα, όταν καταρρέουν χάρτινα κτίρια στους σεισμούς, όταν βάφονται στο αίμα οι εθνικές οδοί - καρμανιόλες...

***

Μετά το σοκ, κάθε φορά, έρχονται οι διαβεβαιώσεις: «Το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο». «Οι υπεύθυνοι θα πληρώσουν όσο ψηλά κι αν βρίσκονται»...

Υπάρχουν υπεύθυνοι που για δεκαετίες δεν έχει οριοθετηθεί ο αιγιαλός; Υπάρχουν υπεύθυνοι για τις καταπατήσεις δασών; Ποιοι είναι; Είδατε καμιά παραίτηση ποτέ; Οχι. Προφανώς αυτοί δεν έχουν κάνει ούτε «λάθη», δεν είναι ούτε «ανεπαρκείς», όπως η Σταθέα...

***

Πριν τους σεισμούς, πριν το Σαμίνα, πριν την τραγωδία στα Τέμπη, η ζωή κυλούσε στον κανονικό της ρυθμό. «Λαμόγια» έβγαζαν μαύρο χρήμα, αγόραζαν γιαλούς και δάση, λάδωναν, εκβίαζαν ή απειλούσαν, έχτιζαν πάνω στο κύμα, μεγαλοεργολάβοι κονομούσαν «χτίζοντας» εθνικές λαιμητόμους. Μήπως άλλαξε τίποτα μετά τους σεισμούς; Αλλαξε κάτι μετά το Σαμίνα; Αλλαξε κάτι μετά τα Τέμπη;...

Πριν τις πυρκαγιές, με τους απανθρακωμένους ανθρώπους, πριν τις πλημμύρες, με τους πνιγμένους, οι διεφθαρμένοι υπάλληλοι «τα 'παιρναν» για να προωθούν τις διευθετήσεις, υπουργοί ρύθμιζαν με πλήρη νομιμότητα την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, λεφτάδες έκλειναν με το έτσι θέλω το γιαλό και τις δασικές εκτάσεις γιατί δεν αντέχουν να συγχρωτίζονται με την πλέμπα. Μετά τις πλημμύρες, μετά τους εμπρησμούς, άλλαξε κάτι;...

***

Το «μαχαίρι», φαίνεται, κάπου έχει σκαλώσει... Οι «υπεύθυνοι» συνεχίζουν να βρίσκονται «ψηλά». Και ανέγγιχτοι.

Ετσι γινόταν πριν την αυτοκτονία της υπαλλήλου. Η κοινωνία παραμένει μουδιασμένη. Ισως γιατί ξέρει (και μετά την αυτοκτονία) τι θα ακολουθήσει...

«ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ λοιπόν επιτάχυνση κι όχι εγκατάλειψη του εκσυγχρονισμού», δήλωσε με πάθος ο κ. Σημίτης χτες στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ...

***

ΑΜΕΣΩΣ μετά, ανέβηκε στο βήμα ο (επανακάμψας μετά την αποπομπή του για το θέμα με τα «φρουτάκια») βουλευτής Χρυσανθακόπουλος...

***

ΘΕΛΕΤΕ κι άλλη απόδειξη για την «επιτάχυνση» (άμα και του «εκσυγχρονισμού»);..

Στον ποδοσφαιρικό αγώνα Ελλάδας - Ιρλανδίας, που έδωσε την πρόκριση στην Εθνική μας, κατά την ανάκρουση του Υμνου των Ιρλανδών, βρέθηκαν διάφοροι «ελληναράδες» που γιουχάιζαν τους αντιπάλους.

Οταν τελείωσε ο αγώνας, οι φίλαθλοι που είχαν έρθει από την Ιρλανδία χειροκροτούσαν επί δέκα λεπτά τους Ελληνες παίκτες, που είχαν κερδίσει την Εθνική τους και πήραν την πρόκριση, ανεμίζοντας ελληνικές σημαίες.

Ερώτηση (με αφορμή το σίριαλ, για το αν θα σηκώσει το παιδί από την Αλβανία τη σημαία στην παρέλαση): Ποιος είχε τα «καλύτερα γονίδια», για να σηκώνει την ελληνική σημαία; Οι δικοί «μας», οι «ελληναράδες» της φακής, ή οι άλλοι, οι «ξένοι», που φέρθηκαν με την οικουμενικότητα που πρεσβεύει ο ελληνικός πολιτισμός;..

***

Εξηγούμαστε: Τα πολιτικά κόμματα - πολύ δε περισσότερο τα «κόμματα εξουσίας» - δεν είναι όμιλοι παροχής συστάσεων, αλλά μηχανισμοί άσκησης και επιβολής (γιατί να το κρύψουμε άλλωστε) πολιτικής. Το θέμα δεν είναι το τι «εύχονται», αλλά το τι πράττουν. Οσες «ευχές» κι αν κάνουν περί της μη εμπλοκής του κράτους, της πολιτείας και της πολιτικής στο εσωτερικό της Εκκλησίας, εκείνο που μένει είναι οι πράξεις τους. Και οι πράξεις τους είναι το συνώνυμο της εμπλοκής.

***

Με άλλα λόγια, αυτό που εμφανίζονται να το «εύχονται» (τη μη εμπλοκή του κράτους με την Εκκλησία, δηλαδή), όταν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ καλούνται να το εφαρμόσουν, αποδεικνύεται ότι το ...απεύχονται. Γεγονός που δηλώνει πόση αξία και πόση ειλικρίνεια έχουν, τελικά, οι ευχές τους...

«Θα στείλετε Ελληνες στο Ιράκ;», ρωτούν την κυβέρνηση. «Εφόσον η ...ανασυγκρότηση ανατεθεί στον ΟΗΕ, θα στείλουμε» (!) είναι - επί της ουσίας - η απάντηση της κυβέρνησης...

Στο μεταξύ, χτες - και λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση ότι η Τουρκία θα στείλει στρατό - στη Βαγδάτη, έγινε στόχος η τουρκική πρεσβεία...

Στο μεταξύ, οι εικόνες που έρχονται από το Ιράκ είναι σαν αυτή που δημοσίευσε την Κυριακή η «Καθημερινή».

Εκεί, στα «πεδία» των εικόνων, που ισοδυναμούν με χίλιες λέξεις, εκεί είναι που θέλει να στείλει Ελληνες στρατιώτες η κυβέρνηση...