1936 Οι εργαζόμενοι του Βόλου κατεβαίνουν σε 24ωρη πανεργατική απεργία. Η αστυνομία χτυπάει με τα όπλα τους απεργούς. Σκοτώνει έναν εργάτη και τραυματίζει 30. Συλλαμβάνονται οι βουλευτές του Παλλαϊκού Μετώπου Γιώργης Σιάντος και Γιάννης Ιωαννίδης.

1941 Η Κάνδανος, ένα μικρό χωριό της Κρήτης, γίνεται ένα από τα μνημεία της ναζιστικής θηριωδίας κατά τη διάρκεια του Β` Παγκοσμίου Πολέμου. Το ολοκαύτωμα της Κανδάνου ήταν απάντηση των Γερμανών εισβολέων στην ηρωική αντίσταση του λαού της Κρήτης, στο έπος που γράφτηκε στην Ιστορία ως «Μάχη της Κρήτης».

1946 Ανακήρυξη της δημοκρατίας στην Ιταλία.

1966 Το αμερικανικό «Σερβέγιορ 1» προσεδαφίζεται ομαλά στη Σελήνη και στέλνει τις πρώτες φωτογραφίες από την επιφάνεια του φεγγαριού.

1992 Στο πρώτο δημοψήφισμα σε κράτος - μέλος της ΕΟΚ για την έγκριση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, οι Δανοί καταψηφίζουν, αναστατώνοντας τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Επακολούθησε δεύτερο, στο οποίο συναίνεσαν.

1998 Τρέχοντας με 200 χλμ. την ώρα στη Βόρεια Γερμανία, η αμαξοστοιχία «Ιντερσίτι» εκτροχιάζεται και πέφτει πάνω σε γέφυρα, όταν σπάει ένας από τους ατσάλινους τροχούς της. Ο απολογισμός είναι 96 νεκροί, 43 βαριά τραυματισμένοι και εκατοντάδες ελαφρύτερα.

Αναφερθήκαμε στο προηγούμενο σημείωμά μας στις πλευρές εκείνες του «ευρω-συντάγματος», που καθιστούν το εν λόγω αντιδραστικό κατασκεύασμα θεμέλιο λίθο, επί του οποίου θεσμοθετείται και επίσημα ο επιθετικός ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της ΕΕ. Εγινε, ήδη, αναφορά στις ρυθμίσεις που προβλέπονται για περαιτέρω εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών - μελών προς την ΕΕ με την υπεροχή του κοινοτικού Δικαίου έναντι του Δικαίου των χωρών - μελών, για την περίφημη «ρήτρα αλληλεγγύης» και την ενσωμάτωση στο κείμενο του Συντάγματος της πολιτικής των στρατιωτικών επεμβάσεων της ΕΕ σε άλλες χώρες για τα συμφέροντα της Ενωσης, για τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ μέσα από την πρόβλεψη για δημιουργία Ευρωπαϊκού Οργανισμού Εξοπλισμών, Ερευνών και Στρατιωτικών Δυνατοτήτων, με στόχο την προώθηση της πολεμικής βιομηχανίας των ευρωπαϊκών πολυεθνικών οπλικών συστημάτων κλπ.

*

Στο σημερινό σημείωμα θα σταθούμε κυρίως στις πλευρές του «Ευρωσυντάγματος», που θέτουν στο στόχαστρο τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες των πολιτών της ΕΕ.

*

Οι ρυθμίσεις αυτές, που παραπλανητικά βαφτίζονται «προστασία» των δημοκρατικών δικαιωμάτων, είναι πολύ πιο πίσω από όσα ισχύουν ήδη σήμερα, στο πλαίσιο της «δημοκρατίας» της Σένγκεν, και συνιστούν οπισθοδρόμηση ακόμα και από τα όσα προβλέπουν το Ελληνικό Σύνταγμα ή ο Χάρτης του ΟΗΕ. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι στο Ευρωσύνταγμα κατοχυρώνεται ακόμα και το δικαίωμα των επιχειρηματιών στο «λοκ άουτ».

*

Από εκεί και πέρα και μέσα από το νομοθετικό οικοδόμημα της ΕΕ, οι «εταίροι»:

• Συμπληρώνουν την Ευρωαστυνομία και ενισχύουν το ρόλο της
• Νομιμοποιούν το ηλεκτρονικό φακέλωμα στο όνομα της «ασφάλειας»
• Επικυρώνουν το πλαίσιο της δικαστικής συνεργασίας για έκδοση Ευρωπαίων πολιτών στις ΗΠΑ
• Ενισχύουν την πολιτική των «συνοροφυλάκων» για το κυνηγητό των προσφύγων και μεταναστών.
• Προωθούν τον Ευρωστρατό, με τα μικρά ευέλικτα σχήματα, ενταγμένα ή όχι στη ΝΑΤΟική ομπρέλα.

*

Προς τι, όμως, όλα αυτά; Οι φίλοι της ΕΕ ισχυρίζονται ότι τα παραπάνω στοχεύουν στην προστασία των Ευρωπαίων. Αλλά τι συμφέρον έχουν οι εργαζόμενοι της ΕΕ από μια πολιτική «επέμβασης» και καταστολής, είτε στο εσωτερικό των κρατών - μελών, είτε έναντι τρίτων, εκτός ΕΕ, χωρών;

(συνεχίζεται...)

Μετά τις ΗΠΑ, έσπευσε και το «σκυλάκι τους», ο Μπλερ, να ταχθεί υπέρ της άρσης του εμπάργκο στα Κατεχόμενα και των απευθείας οικονομικών σχέσεων με το ψευδοκράτος. Ουδεμία έκπληξη. Απλώς το σημειώνουμε γιατί από ώρα σε ώρα κι από μέρα σε μέρα αναμένεται η έκθεση Ανάν στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Εκεί, δηλαδή, όπου συμμετέχουν ΗΠΑ και Βρετανία και από οποίο (ορισμένοι) ζητούν «εγγυήσεις» για να αποδεχτεί ο λαός της Κύπρου το σχέδιο...

Αυτή η διαφήμιση στο ραδιόφωνο, που ακούγονται δυο γέροντες να αποφασίζουν ότι θα αγοράσουν το τάδε κλιματιστικό, επειδή η εταιρία το δίνει με 60 δόσεις και, επομένως, αφού οι ίδιοι θα πεθάνουν (σύντομα, όπως προκύπτει από τη διαφήμιση), τι τους νοιάζει ποιοι θα το πληρώσουν (μετά από 60 μήνες), εκτός του ότι είναι μια διαφήμιση που απευθύνεται σε ηλίθιους (όπως, προφανώς, θεωρεί η εταιρία τους πελάτες της), υπάρχει κάποιοι βραβείο ηλιθιότητας για να απονεμηθεί στους ηλίθιους που την έφτιαξαν;..

Αν κάποιος εξεταζόμενος, του άναψε καμιά «φλασιά» χτες, και γράφοντας το θέμα της έκθεσης για τα αδέσποτα ζώα, αναφέρθηκε στην τύχη που επιφύλαξε η κυβέρνηση Σημίτη στα αδέσποτα σκυλιά του Ζαππείου (καθότι δεν «ταίριαζαν» με το ντεκόρ της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ), ή (κούφια η ώρα) αναφέρθηκε στην τύχη των αδέσποτων, ενόψει της Ολυμπιάδας,

ελπίζουμε η στάση του να μην εκληφθεί από τους εξεταστές του ως «εκτός» θέματος και πολύ περισσότερο ως «αυθάδης» έναντι της φιλάνθρωπης (φιλοζωικής, οικολογικής) δημοκρατίας μας...

Ντάξει;(!)

Σύμφωνα με τα στοιχεία των ανθρωπιστικών οργανώσεων, από την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ μέχρι σήμερα, έχουν δολοφονηθεί περίπου 11.000 άμαχοι. Εχουν σκοτωθεί 820 Αμερικάνοι. Εχουν φυλακιστεί περίπου 8.000 άνθρωποι με αδιευκρίνιστο τον αριθμό των βασανισθέντων. Εντούτοις, σε όλες τις εποχές υπήρχαν πρόθυμοι «Τσολάκογλου» για να «προεδρεύουν» επί τέτοιων θηριωδιών. Ο Γκάζι Γιαουάρ, που ανακοινώθηκε χτες ότι θα αναλάβει την «προεδρία» του κατεχόμενου Ιράκ, είναι απλώς ένας από αυτούς τους «Τσολάκογλου». Και θα έχει την τύχη όλων των προηγούμενων...

Θυμάστε που ο κ. Παπανδρέου έλεγε ότι οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές θα αναδεικνύονταν από την ηλεκτρονική ψηφοφορία, στην οποία θα ψήφιζαν οι πολίτες τους εκλεκτούς τους; Ε, τώρα που φτιάχτηκε και ανακοινώθηκε το ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, μπορούν να μας πουν πόσες ψήφους έλαβε ...η κ. Ματσούκα;

Η έρευνα έγινε για λογαριασμό της Κομισιόν και δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη βδομάδα. Σύμφωνα με τα ευρήματά της, ο μέσος όρος της συμμετοχής των ψηφοφόρων στο σύνολο της ΕΕ στις επερχόμενες ευρωεκλογές δεν πρόκειται να ξεπεράσει το 45%...

***

Ας σημειωθεί ότι το 49% που ήταν το ποσοστό συμμετοχής στις ευρωεκλογές του 1999, αποτέλεσε την αφορμή για να ακουστούν τότε πολλά ηχηρά περί «μέτρων» και άλλα παρόμοια περί «ρυθμίσεων» για την «αντιμετώπιση» του περίφημου «ελλείμματος δημοκρατίας» στο εσωτερικό της ΕΕ.

Το αποτέλεσμα που προκύπτει λίγο πριν τις ευρωεκλογές του 2004 δείχνει την «ποιότητα» αυτών των μέτρων...

***

Εξαιρετικά σημαντικό από την έρευνα είναι το σημείο με τα ποσοστά των ψηφοφόρων που λένε ότι θα ψηφίσουν στις ευρωεκλογές και που προέρχονται από τις χώρες της διεύρυνσης: Λετονία (49%), Λιθουανία (49%), Σλοβενία (42%), Πολωνία (35%), Σλοβακία (27%), Εσθονία (26%), Τσεχία (20%).

Ιδού πόσο «εμπνέονται» οι πολίτες του... «παραπετάσματος» από τη «δημοκρατία» της Δύσης.

***

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι το πολιτικό σύστημα σε ευρωενωσιακό επίπεδο δεν είναι αποτέλεσμα κάποιου «λάθους».

Οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια θέλουν τους λαούς της ΕΕ απλούς επικυρωτές των αποφάσεων που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Για την επικύρωσή τους αρκούν ακόμα και κάποιες οικτρές μειοψηφίες, κατά το πρότυπο των αμερικανικών εκλογών.

Ως προσχηματική νομιμοποιητική διαδικασία ακολουθείται η δοκιμασμένη μέθοδος των δήθεν «δημοκρατικών» κοινοβουλευτικών διαδικασιών που λειτουργούν ως επίπλασμα «συμμετοχής».

Η άλλη όψη του ίδιου αυτού νομίσματος είναι η εκπαίδευση των λαϊκών στρωμάτων σε μια παθητική αποδοχή των αποφάσεων που λαμβάνουν τα «επιτροπάτα» πριν από αυτούς, χωρίς αυτούς και ενάντια σε αυτούς.

***

Εντούτοις, αυτή η απόσταση των λαών της ΕΕ από το πολιτικό εποικοδόμημα των πολυεθνικών, αποτελεί ταυτόχρονα και χαραμάδα ελπίδας.

Με μια προϋπόθεση: Οτι η αμερικανοποίηση στο πεδίο της πολιτικής συμπεριφοράς δε θα περάσει στο έδαφος της πλούσιας σε πολιτική Ιστορία ευρωπαϊκής Ηπείρου. Οτι η αποστροφή των λαών απέναντι στην ΕΕ, δε θα παραμείνει στο επίπεδο της ακίνδυνης για το κεφάλαιο «αδιαφορίας» των λαϊκών στρωμάτων, αλλά θα μετουσιωθεί σε ενεργητική αντίσταση, απειθαρχία, ανυπακοή και αντίσταση στο αντιλαϊκό «ευρω-μοντέλο».

Σε αυτή την κατεύθυνση, η ψήφος, δεν είναι το μόνο «όπλο» που έχουν οι εργαζόμενοι, ούτε το κύριο. Είναι όμως ένα «όπλο» που πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Και να χρησιμοποιηθεί σωστά.

Πετρελαϊκή (Αρα)βία