1930 Σε άρθρο του «Ριζοσπάστη» αναφέρεται ότι, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, μόνο για την περιοχή της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και του Μεσολογγίου, έχουν εκδοθεί 282.124 εντάλματα προσωποκράτησης αγροτών για μη πληρωμή των φόρων.

1960 Η Βουλή απορρίπτει ως αντισυνταγματική την πρόταση νόμου, την οποία υπέβαλε η ΕΔΑ, για τη χορήγηση σύνταξης σε όλους τους αγρότες.

1973 Αναβρασμό προκαλεί σε ολόκληρη την Αφρική η δολοφονία του ηγέτη των ανταρτών της Πορτογαλικής Γουινέας, Αμίλκα Καμπράλ.

1976 Σε ποινές φυλάκισης 15 μηνών έως 8,5 ετών καταδικάζονται οι επίδοξοι δικτάτορες, επικεφαλής της απόπειρας πραξικοπήματος το Φλεβάρη του 1975.

1984 Η κυβέρνηση της Τυνησίας ανακοινώνει ότι 200 νεκροί και 800 τραυματίες είναι ο απολογισμός των συγκρούσεων, που ξέσπασαν με αφορμή την απόφαση για τον τερματισμό των κρατικών επιδοτήσεων στα αγροτικά προϊόντα και το κύμα της ακρίβειας που εξανέμισε τα λαϊκά εισοδήματα.

«Εβλεπε MEGA» (!), πανηγύριζε το εν λόγω κανάλι (στο δελτίο των ειδήσεών του, μάλιστα) για το γεγονός ότι ο απαχθείς εφοπλιστής Παναγόπουλος τις μέρες της ομηρίας του, πράγματι, «έβλεπε MEGA». Μόνο που, όπως δήλωσε ο άνθρωπος, «αυτό μου είχαν βάλει οι απαγωγείς μου στην τηλεόραση, αυτό έβλεπα»... Αλλά ακόμα κι αν η τηλεθέαση του MEGA ήταν δική του επιλογή, πόσο «μεγάλο» και κυρίως πόσο «σοβαρό» πρέπει να είναι ένα κανάλι για να διαφημίζει την τηλεθέαση που πετυχαίνει μεταξύ των ...απαχθέντων;

ΥΓ: Εχουμε προβληματιστεί. Τι να υποθέσουμε; Οτι η επιλογή του κ. Παναγόπουλου, οι πρώτες συνεντεύξεις που έδωσε μετά την απελευθέρωσή του να δοθούν στον «Αντέννα» και στο «Αλτερ», να οφείλεται στο ότι δεν του πολυάρεσαν τα προγράμματα του «Mega»;...

Αυτό θα πει προσήλωση στην ενημέρωση! Την Κυριακή το «Mega» ήταν το κανάλι μέσω του οποίου απολαύσαμε το πάρτι του Ομπάμα. Την Τρίτη ήταν το κανάλι που φιλοξένησε τις πλέον εμβριθείς αναλύσεις για την «ελπίδα» που γέννησε στον κόσμο η ορκωμοσία και κυρίως η ομιλία του Ομπάμα. Αλλά εκεί που το κανάλι μας έκανε να νιώσουμε σαν γνήσιοι «υπήκοοι της Αυτοκρατορίας» ήταν τα ξημερώματα της Τετάρτης όταν και αποφάσισε να μεταδώσει ξανά (!) το πολύωρο πάρτι του Ομπάμα. Με μια διαφορά: Τούτη, τη δεύτερη φορά, το αναμετέδωσαν χωρίς καν να μπουν στον κόπο να υπάρχει διερμηνεία ή έστω υπότιτλοι. Ολα στα αμερικάνικα! Οπως ακριβώς αρμόζει σε εκείνους που νομίζουν ότι απευθύνονται σε «ιθαγενείς»...

«Ενέπνευσε η ομιλία του Ομπάμα», «σε όλο τον πλανήτη γιόρτασαν» τα της ορκωμοσίας, έλεγε και ξανάλεγε χτες η ΝΕΤ. Μάλιστα, την τόσο σοβαρή τους διαπίστωση για το πόσο (τους) «ενέπνευσε» η ομιλία Ομπάμα φρόντισαν οι ιθύνοντες της Αγίας Παρασκευής (στο πλαίσιο της «γιορτής») να την έχουν γραμμένη και στα «κρόουλ» των πρωινών εκπομπών τους. Να δείτε που στην επόμενη σφαγή των Παλαιστινίων, η «σιωπή» του Ομπάμα θα τους φέρει στο «τσακίρ κέφι» εκεί στη ΝΕΤ...

«Αδέσμευτος Τύπος», 27/1/2002. Τότε που ο (βουλευτής της αντιπολίτευσης και όχι υπουργός της κυβέρνησης) κ. Χατζηγάκης «συμπαραστεκόταν» στους αγρότες και ανέβαινε «ακόμη και στα τρακτέρ μαζί τους»...

*

«Η κυβέρνηση και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων συγκεκριμένα, αναγνωρίζει ότι υπάρχουν μεγάλες κατηγορίες αγροτών που έχουν πρόβλημα. Αυτό δεν το κρύβει κανείς. (...) Δεν πρέπει να χάσουν το δίκαιό τους (...) Οι ακραίες ενέργειες αντίθετα θα δημιουργήσουν αντιπαράθεση με την ίδια την κοινωνία. Δε θέλω οι αγρότες να έρθουν κόντρα με την κοινωνία».

(Σωτ. Χατζηγάκης, 19/1/2009)

***

Προσέξτε, τώρα, τα παρακάτω:

*

«Οι σημερινές κινητοποιήσεις ούτε αποτελούν συνδικαλιστική επιβεβαίωση ούτε γίνονται με οποιαδήποτε κομματική υποκίνηση. Αντίθετα, αποτελούν ένα ειλικρινές ξέσπασμα και συνιστούν ένα απονενοημένο διάβημα μιας φιλήσυχης και νομοταγούς κοινωνικής ομάδας, οι οποίοι έδωσαν πάντοτε το "παρών" σε όλα τα προσκλητήρια της πατρίδας και της κοινωνίας μας (...)

Επί 10 σχεδόν χρόνια οι Ελληνες γεωργοί και κτηνοτρόφοι εμπαίζονται (...)

Το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων συνεχώς αυξάνει, εξανεμίζοντας τις όποιες αυξήσεις στις τιμές των αγροτικών προϊόντων.

Το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου των γεωργικών προϊόντων συνεχώς διευρύνεται και αναγκαζόμαστε να κάνουμε εισαγωγές και σε προϊόντα όπου παραδοσιακά είχαμε αυτάρκεια (...).

Οταν τελικά ο αγροτικός τομέας καταρρέει καθημερινά, με αλυσιδωτές δυσμενείς επιπτώσεις σ' ολόκληρο τον τομέα της Οικονομίας αλλά και στο χώρο της κοινωνίας, τότε, τι πρέπει αλήθεια να κάνουν οι αγρότες μας;

Ποιον άλλο δρόμο έχουν από το να ξεσηκωθούν και να προχωρήσουν σε δυναμικές κινητοποιήσεις;

Τους παρέχει μήπως κάποια άλλη διέξοδο η Πολιτεία εκτός από το να τους εμπαίζει και να τους εξαπατάει συνεχώς;

Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε εμείς οι πολιτικοί;

Να κλείσουμε άραγε ερμητικά τα μάτια μας και τ' αυτιά μας και να μη βλέπουμε και να μην ακούμε τίποτα, αλλά να "σφυρίζουμε" αδιάφορα για το πρόβλημα;

`Η μήπως θα πρέπει να δείξουμε κάποιο ιησουίτικο ενδιαφέρον, λέγοντας ότι στηρίζουμε μεν τους αγρότες και υποστηρίζουμε τα αιτήματά τους αλλά δε δεχόμαστε και δεν υιοθετούμε τις δυναμικές κινητοποιήσεις; Ξεχνάμε μήπως πως τέτοιες "δυναμικές και ακραίες" κινητοποιήσεις - όπως τις χαρακτηρίζει το αθηνοκεντρικό σύστημα - είναι εκείνες που "γράφουν ιστορία" και που οδηγούν σε τολμηρές λύσεις των προβλημάτων;

Και δε θα πρέπει άραγε επίσης πρώτοι εμείς οι πολιτικοί να καλέσουμε ολόκληρο τον ελληνικό λαό σε ένα συναγερμό, για κοινωνική αλληλεγγύη και αφύπνιση υπέρ μιας κοινωνικής ομάδας συνανθρώπων μας, που βαδίζει ολοταχώς προς ένα βέβαιο οικονομικό και κοινωνικό θάνατο;»...

*

Και τα λόγια αυτά από το στόμα του ίδιου ανθρώπου προέρχονται. Για την ακρίβεια επρόκειτο για το «Αγροτικό Μανιφέστο» (!) του κ. Χατζηγάκη, όπως το είχε βαφτίσει και δημοσιεύσει η εφημερίδα «Αδέσμευτος Τύπος» (27/1/2002).

Ανάμεσα βέβαια στον «πρώιμο» και στον «ώριμο» Χατζηγάκη, υπάρχει μια (πολύ σημαντική) διαφορά:

Ο κ. Χατζηγάκης του 2001, που κατήγγειλε τον «ιησουιτισμό» εκείνων που, όπως τόνιζε, «στηρίζουν μεν τους αγρότες (...) αλλά δε δέχονται και δεν υιοθετούν τις δυναμικές κινητοποιήσεις», δεν ήταν παρά ένας απλός βουλευτής και μάλιστα της αντιπολίτευσης.

Ο κ. Χατζηγάκης του 2009, που αποκαλεί τους αγώνες των αγροτών «ακραίες ενέργειες», είναι υπουργός της κυβέρνησης. Και, επιπλέον, εκείνος ο αρμόδιος υπουργός να φέρει σε πέρας τον (σύμφωνα με τα δικά του λόγια) «ιησουιτισμό» της προπαγάνδας εναντίον των αγροτών...

Ω! τι «αλλαγή δόγματος», ω! τι «επιστροφή» από την «ηθική της ισχύος» στην «ισχύ της ηθικής» (!), ω, τι «ρητορική μαγεία», η οποία, μάλιστα, θα πρέπει να διδάσκεται στα πολιτικά εγχειρίδια του μέλλοντος!

Είναι λίγα μόνο απ' όσα ξεστόμισαν τα γιουσουφάκια του «αμερικανικού ονείρου», εκθειάζοντας με τη μέθοδο του «σάλιαγκα» τη «στροφή» και την «αλλαγή» που έφερε ο Ομπάμα στην Αμερική και τον κόσμο.

Κατά τα λοιπά, και έως ότου ενταχθεί ο λόγος του Ομπάμα στη διεθνή πολιτική γραμματεία, ας ξαναρίξουμε μια ματιά στην αρχαία ελληνική γραμματεία και συγκεκριμένα στον Θουκυδίδη. Από τα σπουδαιότερα κομμάτια είναι εκείνο όπου οι Αθηναίοι εκφωνούν τον απίθανο λόγο τους προς τους κατοίκους της Μήλου. Αμέσως μετά, τους έσφαξαν...

Ζήσε μαύρε μου

να φας τριφύλλι