1884. Γεννιέται ο Ισμέτ Ινονού. Στενός συνεργάτης και διάδοχος του Κεμάλ Ατατούρκ, ανέλαβε την προεδρία της Τουρκίας κατά την περίοδο 1938-1950.

1908. Το κρητικό Κοινοβούλιο κηρύσσει την κατάργηση του καθεστώτος της αυτονομίας, αλλά οι εκπρόσωποί του δε γίνονται δεκτοί στην ελληνική Βουλή.

1957. Ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ διατάζει την εθνοφρουρά να διευκολύνει τα παιδιά των μαύρων στο Λιτλ Ροκ να πηγαίνουν σχολείο.

1972. Οι Νορβηγοί με δημοψήφισμα απορρίπτουν την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ.

1988. Στους Ολυμπιακούς της Σεούλ, ο Καναδός Μπεν Τζόνσον κάνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ με χρόνο 9.79, αλλά έξι μέρες μετά του αφαιρούν το μετάλλιο, γιατί βρέθηκε ότι είχε κάνει χρήση αναβολικών.

Η φωτογραφία είναι από τον τυφώνα «Ρίτα».

Δεν πρόκειται όμως για εικόνα ούτε άγνωστη ούτε μακρινή στους Αθηναίους. Είτε τους κατοίκους του Μοσχάτου ρωτήσετε, είτε τους συναδέλφους που έκαναν χτες 2,5 ώρες για να φτάσουν εδώ στο «Ρ» ξεκινώντας από τον Πειραιά, είτε τους εποχούμενους της πλημμυρισμένης Εθνικής οδού Αθηνών - Λαμίας, είτε τους «πνιγμένους» από Μαρούσι μέχρι Λιόσια, θα σας το επιβεβαιώσουν:

Εκεί στις ΗΠΑ μπορεί να έχουν τη «Ρίτα», αλλά κι εδώ, στην «ισχυρή Ελλάδα» - προς δόξαν όλων των πρωθυπουργών και όλων των υπουργών Δημοσίων Εργων, αρχής γενομένης από τον «εθνάρχη» Καραμανλή - είναι αρκετή μια βροχή για να γίνει «της Ρίτας ...το κάγκελο»!

«Στην αρχή δεν καταλάβαμε πού το πήγαιναν οι σύγχρονοι αυτοί ρεβιζιονιστές, όταν όμως (...) είδαμε στο βιβλίο της ιστορίας της Γ΄ Λυκείου να γράφεται πως σύμφωνα δήθεν με τα πορίσματα της νεωτέρας ιστορικής ερεύνης το περίφημο "Κρυφό Σχολειό" δεν υπήρξε στην πραγματικότητα, αλλά είναι μύθος, τότε αντιληφθήκαμε τις αληθινές προθέσεις και επιδιώξεις των».

*

Πρόκειται για απόσπασμα του πονήματος «Ο ρόλος της Εκκλησίας το 1821», που εκδόθηκε από τη «Χρυσοπηγή» και γράφτηκε από τον τότε μητροπολίτη Δημητριάδος και σημερινό αρχιεπίσκοπο, Χριστόδουλο.

*

Ηταν τότε που η Ιερά Σύνοδος δεν άντεχε καν να ακούει την ιστορική και επιστημονική έρευνα για το μύθο του «κρυφού σχολειού» (ούτε σήμερα αντέχει). Ηταν τότε, το 1978, που με δική της παρέμβαση απαλείφτηκε, τελικά, από τα βιβλία της Γ΄ Λυκείου, η φράση που τόσο ενοχλούσε τον κ. Χριστόδουλο.

*

«Σύμφωνα με τα τελευταία πορίσματα της ιστορικής επιστήμης το Κρυφό Σχολειό είναι ένας μύθος και δεν υπήρξε στην πραγματικότητα», γραφόταν στο βιβλίο.

*

Αλλά η φράση δεν τυπώθηκε ποτέ.

Οι «ιεροί» λογοκριτές υπερίσχυσαν της επιστήμης και της έρευνας.

Είναι οι ίδιοι που σήμερα θέλουν να φτιάξουν ...Πανεπιστήμια, με νομοσχέδια που συντάσσει το ΠΑΣΟΚ και φέρει προς επικύρωση η ΝΔ.

Τα γεγονότα είναι λίγο-πολύ γνωστά: Στον «ήρεμο» σιιτικό νότο του Ιράκ, στη Βασόρα, ο κόσμος έκαψε ένα βρετανικό άρμα ενδεχομένως μαζί με κάποιον Αγγλο στρατιώτη. Είχε προηγηθεί στρατιωτική επιχείρηση των βρετανικών δυνάμεων για την απελευθέρωση δύο Βρετανών στρατιωτών που κρατούνταν σε αστυνομικό τμήμα. Οι εν λόγω δύο Βρετανοί είχαν συλληφθεί ντυμένοι με τοπικές ενδυμασίες έχοντας στην κατοχή τους ένα αντιαρματικό όπλο και ηλεκτρονικά σύνεργα... Πριν τη σύλληψή τους είχαν προλάβει να σκοτώσουν δύο αστυνομικούς, όταν εκείνοι τους σταμάτησαν καθώς η συμπεριφορά των (μεταμφιεσμένων) Βρετανών τους φάνηκε ύποπτη.

Αυτή η ιστορία, που τελικά βγήκε στο φως της δημοσιότητας, βοηθά να καταλάβει κανείς ένα μέρος της πραγματικότητας που επικρατεί στο σημερινό Ιράκ.

Πρώτον: Ούτε καν στη Βασόρα, που κατοικείται από «νομιμόφρονες» προς το κατοχικό καθεστώς σιίτες, έχει αποκατασταθεί η «ειρήνη» των κατακτητών.

Δεύτερον: Οι κατοχικές δυνάμεις δε δολοφονούν μόνο αμάχους, δε μάχονται μόνο εναντίον των ανταρτών, αλλά όταν χρειάζεται σκοτώνουν και μέλη των δυνάμεων της «κυβέρνησης» που οι ίδιοι έχουν επιβάλει.

Τρίτον (και σημαντικότερο): Η μυστική αποστολή των μεταμφιεσμένων Βρετανών πρακτόρων και τα αντιαρματικά όπλα που κουβαλούσαν αποκαλύπτουν - κάτι που ούτε από τα ΜΜΕ της Δύσης μπορεί να αποσιωπηθεί πια - την τακτική της προβοκάτσιας στην οποία έχουν επιδοθεί οι εισβολείς, με απώτερο στόχο να οδηγήσουν το Ιράκ σε έναν εμφύλιο πόλεμο.

*

Τον συναντούσαμε συχνά στο κέντρο της πόλης, κατά το μεσημέρι, να περιμένει το λεωφορείο στη στάση. Αλλοτε, χωρίς εκείνος να μας έχει δει, τον παρακολουθούμε να περπατά στην πόλη του, στην Αθήνα. Σε κάθε βήμα του, όλο και κάποιος να τον χαιρετά, να τον σταματούν, να του μιλούν. Κουβέντες ανθρώπινες. Ητανε «ένα» με τους ανθρώπους της πόλης του, της Αθήνας, ο Λεων. Τους ήξερε. Και κείνοι τον ήξεραν. Ητανε δικός τους.

*

Την τελευταία φορά που ειδωθήκαμε, πόναγε. Ηταν λίγο πριν «φύγει» πριν 5 χρόνια. Πόναγε πολύ. Ξέραμε για την αρρώστια. Και κείνος ήξερε. «Μια χαρά είμαι, αν σκεφτείς τι έχω», είπε... Και γέλασε.

*

Είπανε ότι ήταν ανιδιοτελής. Ηθικός. Σεμνός. Διανοούμενος. Εργάτης. Αγωνιστής. Οτι ήταν «κύριος» με κεφαλαίο «Κ». Ολα όσα ειπώθηκαν για τον Λεων. ήταν έτσι. Τίποτα παραπανίσιο. Τίποτα ψεύτικο. Γιατί ο Αυδής ήταν Κομμουνιστής. Ηταν τύχη να τον έχεις σύντροφο. Ηταν τιμή να τον έχεις αντίπαλο.

*

«Ο Λεων. Αυδής διέψευσε πανηγυρικά - είχε πει η Αλέκα Παπαρήγα - όλους εκείνους που διακηρύσσουν ότι η ένταξη ενός διανοούμενου στον οργανωμένο αγώνα, στον αγώνα του λαού, στον κομμουνιστικό αγώνα, οδηγεί στην ισοπέδωση της προσωπικότητας. Η προσωπικότητά του αναδείχτηκε μέσα στο συλλογικό αγώνα, καθώς και οι ιδιαίτερες αρετές του».

*

Ο Αυδής ήταν φτιαγμένος από τη σπάνια στόφα, με την οποία φτιάχνονται - όπως θα 'λεγε ο Μαγιακόφσκι - οι «ανθρώπινοι άνθρωποι».

Ρωτήσανε τον Ε. Βενιζέλο τι έχει να σχολιάσει για την τελευταία δήλωση του Κ. Μητσοτάκη σχετικά με τον Γ. Παπανδρέου. Τη δήλωση, δηλαδή, του κ. Μητσοτάκη (διατυπωμένη με το ...γνωστό του ύφος) ότι «δεν κάνει το παιδί για πρωθυπουργός, δεν κάνει»...

Ιδού τώρα το σχόλιο Βενιζέλου: «Ο κ. Μητσοτάκης είναι ένας τέως πρωθυπουργός»! «Ενας άνθρωπος που έχει διαγράψει τη διαδρομή του, είναι ένας πολίτης»! «Οπως όλοι οι πολίτες στην Ελλάδα διατυπώνουν μια άποψη, τη διατυπώνει και ο κ. Μητσοτάκης»! «Βεβαίως με την εμπειρία και τη γνώση του (...) μπλα - μπλα, μπλα - μπλα»!

Και τώρα να ρωτήσουμε εσάς: Εχετε δει πιο ...στεναχωρημένο άνθρωπο για όσα είπε ο Μητσοτάκης για τον Γιώργο Παπανδρέου από τον Βενιζέλο;...

Εργολάβοι

επί Θήρας