1095 Οι «πολεμιστές του Χριστού» ξεκινούν για την Α΄ Σταυροφορία.

1919 Η Βουλγαρία υπογράφει Συνθήκη Ειρήνης με τους συμμάχους, στην πόλη Νεϊγί της Γαλλίας. Στη συνθήκη καθορίζονταν οι πολεμικές επανορθώσεις, τις οποίες θα κατέβαλλε η Βουλγαρία στις γειτονικές χώρες. Με την ίδια συνθήκη, αναγνωριζόταν η ανεξαρτησία της Γιουγκοσλαβίας.

1942 Στο λιμάνι της Τουλόν, αυτοβυθίζεται ο γαλλικός πολεμικός στόλος, για να μην πέσει στα χέρια των Γερμανών.

1967 Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Λίντον Τζόνσον, διορίζει τον Ρόμπερτ Μακναμάρα στην προεδρία της Παγκόσμιας Τράπεζας.

1967 Ο Γάλλος Πρόεδρος, Σαρλ Ντε Γκολ, ασκεί για άλλη μια φορά «βέτο» στην είσοδο της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα.

1970 Υπογράφεται συμφωνία για τη μελλοντική ένωση της Συρίας, της Λιβύης, της Αιγύπτου και του Σουδάν.

Στα 567 εκατομμύρια ευρώ (!) τα καθαρά κέρδη της τράπεζας «Αλφα» μέσα στο 9μηνο Γενάρης - Σεπτέμβρης 2008. Μετά δε την απόφαση της κυβέρνησης να διαθέσει στους «αναξιοπαθούντες» τραπεζίτες τα 28 δισ. ευρώ, της ευχόμεθα ολοψύχως (μια ευχή που σίγουρα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ευοδωθεί): «Να τα χιλιάσει»...

«Το ΚΚΕ και η Παπαρήγα θέλουν πόλεμο κατά των επιχειρήσεων. Αυτό θα φέρει δυστυχία και καταστροφή».

*

Από το μελίρρυτον του ύφους, προφανώς, ήδη, θα καταλάβατε ότι η παραπάνω δήλωση ανήκει στον κύριο Πάγκαλο και έγινε κατά τη διάρκεια συνέντευξής του χτες σε ραδιοφωνικό σταθμό. Αν τη μνημονεύουμε, είναι για να επισημάνουμε όχι το - έτσι κι αλλιώς - πολιτικά γελοίον, που περικλείεται σε τέτοιου είδους «πολεμικά ανακοινωθέντα», αλλά διότι ο αυτοπροσδιορισμός ενός εκάστου εκ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, όσον αφορά το «στρατόπεδο» που διαλέγει, περιέχει επαρκή «σοσιαλιστικά» μηνύματα, σχετικώς με το «όλον ΠΑΣΟΚ»...

ΠΑΜΕ!

Το 1969 δυο χώρες, το Σαλβαδόρ και η Ονδούρα κήρυξαν τον πόλεμο η μια στην άλλη. Ο πόλεμος κράτησε 100 ώρες και ξέσπασε λίγες μέρες μετά τα επεισόδια που προκλήθηκαν κατά τις ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις μεταξύ των εθνικών ομάδων των δυο χωρών για τα προκριματικά του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 1970.

Αλλά, τι προκάλεσε - στην πραγματικότητα - τον πόλεμο μεταξύ Ονδούρας - Σαλβαδόρ; Το ποδόσφαιρο; Η αλήθεια είναι ότι οι κυβερνήσεις των δυο κρατών (που, παρεμπιπτόντως, κατηγορούσαν τους κομμουνιστές για όλα τα δεινά των χωρών τους), ήταν, η μεν πρώτη, της Ονδούρας, «παράρτημα» της αμερικανικής πολυεθνικής εταιρείας «United Fruit», της γνωστής «Τσικίτα», που είχε υπό την κατοχή της τεράστια έκταση αγροκτημάτων της χώρας, και η δεύτερη, του Σαλβαδόρ, «μαριονέτα» του αμερικανικού Πενταγώνου.

Ο φτωχός λαός της Ονδούρας ζητούσε αγροτική μεταρρύθμιση και απόδοση αγροκτημάτων για να μπορέσει να ζήσει. Η κυβέρνηση της Ονδούρας για να μη θίξει τα αγροκτήματα της πολυεθνικής ήθελε να αποσπάσει τη γη από τους μετανάστες που είχαν φτάσει στην Ονδούρα από το Σαλβαδόρ. Ηθελε να τους αναγκάσει να γυρίσουν πίσω στο Σαλβαδόρ, δηλαδή να τους «επαναπατρίσει» στη φτώχεια από την οποία προσπαθούσαν να ξεφύγουν μεταναστεύοντας.

Ομως τους μετανάστες, ούτε η πατρίδα τους, το Σαλβαδόρ, τους ήθελε. Η κυβέρνηση, αφότου μετανάστευσαν, είχε απαλλαγεί από εκατοντάδες χιλιάδες φτωχούς και δεν ήθελε αυτοί οι 300.000 «πεινασμένοι», να γυρίσουν πίσω εξοργισμένοι και φτωχοί και να προστεθούν στους ήδη φτωχούς και εξοργισμένους κατοίκους του Σαλβαδόρ. Ετσι οι δυο ποδοσφαιρικοί αγώνες έγιναν το πρόσχημα για τον πόλεμο. Οσο για τους πραγματικούς υπαίτιους; Μετά το θάνατο των 6.000 ανθρώπων, τους πολύ περισσότερους τραυματίες και τους 50.000 ανθρώπους που ξεκληρίστηκαν από τις εστίες τους, «οι δυο κυβερνήσεις έμειναν ικανοποιημένες από τον πόλεμο» (Ρ. Καπισίνσκι, «Ο Πόλεμος του ποδοσφαίρου», «Μεταίχμιο»). Εξίσου ικανοποιημένη, φυσικά, ήταν και η αμερικανική πολυεθνική, η «United Fruit», η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, είναι μπλεγμένη σε όλα σχεδόν τα αμερικανοκίνητα πραξικοπήματα στη Λατινική Αμερική και στη μετατροπή ανεξάρτητων χωρών σε «μπανανίες».

*

Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά; Διότι ακούσαμε την επιλογή του νέου προέδρου των ΗΠΑ, του κ. Μπάρακ Ομπάμα, για το πρόσωπο που θα διοριστεί υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνησή του. Είναι ο κύριος Ερικ Χόλντερ. Ο μεγαλοδικηγόρος Χόλντερ, αν αυτό σημαίνει κάτι για την «αλλαγή» που σηματοδοτεί για τον πλανήτη η εκλογή του Ομπάμα στο Λευκό Οίκο, είναι αυτός που έχει διατελέσει από πολλών ετών δικηγόρος και επιφανής νομικός παραστάτης της πολυεθνικής «United Fruit»...

Του Τάσου Αναστασίου (από τα «Νέα»)

«Εγώ ένας νομαρχούλης είμαι, ένας εμποράκος...»! Πρόκειται για αποστροφή του εξεταζόμενου στην Εξεταστική, του νομάρχη Θεσσαλονίκης, του κ. Ψωμιάδη. Ούτε «Ζορό», δηλαδή, ούτε «αετός», αλλά ούτε καν ...«μπεκάτσα».

Και πώς το έλεγε εκείνο το τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου; Α, ναι: «Καλοί μου άνθρωποι, εγώ δεν είμαι γάτος, εγώ είμαι ένας άνθρωπος αισθήματα γεμάτος»...

Οι χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Αμυνας, Ε. Μεϊμαράκη, περί ύπαρξης «πολιτικών ευθυνών» στο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου και η τοποθέτηση που ακολούθησε από τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Απ. Κακλαμάνη ότι οι υπουργοί Π. Δούκας, Γ. Δρυς, Ν. Φωτιάδης δεν έχουν ευθύνες για την αποδοχή των γνωμοδοτήσεων, όσο και αν φαινομενικά κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση από τη «γραμμή» των κομμάτων τους, από άποψη ουσίας είναι ίδιες στον πυρήνα τους.

Οι συγκεκριμένες δηλώσεις, ανεξάρτητα από τις αναταράξεις που μπορεί να προκαλούν στο εσωτερικό των δικομματικών εταίρων (η μεν ΝΔ μέχρι τώρα δεν «έβλεπε» ίχνος πολιτικής ευθύνης, το δε ΠΑΣΟΚ έχει στηρίξει όλη την αντιπολιτευτική του τακτική στην ενοχή των «αντιπάλων» του πατούν σε μια κοινή και ενιαία για το δικομματισμό αντίληψη: Οτι ο δημόσιος πλούτος μπορεί να ξεπουλιέται, να εκποιείται, να χαρίζεται και να λεηλατείται, αρκεί είτε οι ανταλλαγές να γίνονται με «χρηστό» τρόπο, όπως λέει ο κ. Μεϊμαράκης, είτε οι υπογραφές των αρμοδίων υπουργών να μπαίνουν σε «σωστές» γνωμοδοτήσεις...