1847 Συνέρχεται στο Λονδίνο το Δεύτερο Συνέδριο της Ενωσης Κομμουνιστών, όπου παίρνουν μέρος ο Μαρξ και ο Ενγκελς. Το Συνέδριο εγκρίνει το Καταστατικό και παίρνει απόφαση να επεξεργαστεί το Πρόγραμμα, το οποίο δούλεψαν ο Μαρξ και ο Ενγκελς και ονομάστηκε «Κομμουνιστικό Μανιφέστο».

1933 Σε συνθήκες εντεινόμενης τρομοκρατίας, μεγαλώνει το απεργιακό μέτωπο, στο οποίο πρωτοστατεί το ΚΚΕ.

1964: Δολοφονική και... περίεργη έκρηξη στον πρώτο γιορτασμό της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοπόταμου προκάλεσε το θάνατο 13 ατόμων και τον τραυματισμό 45.

1967 Σε συνέντευξή του στη «Μοντ», ο Κ. Καραμανλής, αρχηγός της ΕΡΕ, εξόριστος στο Παρίσι, παίρνει θέση κατά του καθεστώτος των συνταγματαρχών. Ωστόσο, ο ίδιος, λίγους μήνες πριν από το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη του 1967, εισηγούνταν τη λύση του «συνταγματικού πραξικοπήματος».

1974 Η κυβέρνηση της Βρετανίας αποφασίζει να θέσει εκτός νόμου τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό, το γνωστό IRA.

Αλήθεια, γιατί εξαφανίστηκε η δήλωση του Κληρίδη (την Κυριακή στο ΡΙΚ) ότι, στην υπόθεση των «S-300», ξένη πρεσβεία μετέφερε την απειλή πως, αν έφταναν οι πύραυλοι στο νησί, η τουρκική αεροπορία θα βομβάρδιζε την Κύπρο; Για ποια πρεσβεία επρόκειτο; Της ...Γουινέας;

Γιατί πήγε νύχτα, «σαν κλέφτης» στη Βαγδάτη ο... απελευθερωτής Μπους; Μάλλον γιατί δεν υπάρχει ούτε ένας Ιρακινός που θα τον καλοδεχόταν. Τα ξόανα που έχει τοποθετήσει σαν «προσωρινή» ιρακινή κυβέρνηση, δε λογαριάζονται για Ιρακινοί.

Τα «τροφεία» των μελών της «κυβέρνησης» καταβάλλονται από ξένους. Οι ίδιοι έχουν λάβει δυτική εκπαίδευση. Οι περισσότεροι δεν έχουν καν την ιρακινή ιθαγένεια, αλλά είναι πολίτες των ΗΠΑ, της Αυστραλίας, της Μεγάλης Βρετανίας. Οι περισσότεροι απ' αυτούς δεν είχαν ξαναπατήσει το πόδι τους στο Ιράκ πριν από τον περασμένο Απρίλη. Υποστηρίζουν ότι σκοπός της ζωής τους είναι να εκπροσωπήσουν τα συμφέροντα του ιρακινού λαού, έστω κι αν ελάχιστοι Ιρακινοί είχαν ακούσει κάτι γι' αυτούς πριν τους «φυτέψουν» στη χώρα οι Αμερικάνοι.

Αυτοί οι άνθρωποι, μέλη της... λαοφιλούς κυβέρνησης δεν τολμούν να ξεμυτίσουν χωρίς ένα τάγμα μπράβων. Ο καθένας από δαύτους συντηρεί το μικρό ιδιωτικό στρατό του. Ολοι μαζί δρουν σαν δικτατορίσκοι, επιβάλλοντας το «δίκαιο» των κατακτητών. Αυτοί, μάλλον, θα ήταν οι μόνοι «Ιρακινοί» που θα έσπευδαν ευχαρίστως να προϋπαντήσουν τον Αμερικανό Πρόεδρο.

Θυμίζουν, ολοένα και περισσότερο, καθώς πλησιάζουν οι εκλογές, οι ηγέτες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δυο ...δεξιούς που μαλώνουνε σε ξένον αχυρώνα. Είμαστε η αριστερά της ευθύνης, διαλαλεί ο πρωθυπουργός. Την ...τιμή της αριστεράς και της ...ευθύνης της έσπευσε να υπερασπιστεί ο πρόεδρος της ΝΔ.

Σχηματίζεται, έτσι, σαφέστατη η εικόνα του ενός χεριού που πλένει το άλλο, για να καθαρίσουνε και τα δυο μαζί το πρόσωπο του δικομματισμού, που υπηρετούν πιστά. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, όμοιοι και απαράλλαχτοι, αγωνίζονται να βρουν τις διαφορές μεταξύ τους και να τις προβάλουν, καθώς πλησιάζει η ώρα της κάλπης. Μάταιος κόπος όμως, καθώς, όσο περνούν τα χρόνια, ολοένα και περισσότερο μοιάζουν με δίδυμα που δεν μπορεί να τα ξεχωρίσει κανείς, όσο κι αν το ένα από τα δυο συνεχίζει να επιχειρεί «αριστερές» μεταμφιέσεις.

Οι μισοί Τούρκοι, ανάμεσά τους, όπως φάνηκε από τις δηλώσεις του, και ο πρωθυπουργός της χώρας, αμφισβητούν ότι στην Κωνσταντινούπολη χτύπησε η «Αλ Κάιντα». Στις σχετικές «πρόχειρες» δημοσκοπήσεις που παρουσιάζονται στον τουρκικό Τύπο, στο ερώτημα «ποιος κρύβεται πίσω από τις επιθέσεις», οι δημοφιλέστερες απαντήσεις είναι: Η «Μοσάντ» και η «CIA». Γιατί, άραγε, έχει δημιουργηθεί αυτή η εντύπωση σε πολύ μεγάλη μερίδα του τουρκικού λαού; Επιδημία ομαδικής «συνωμοσιολογικής παράκρουσης» μήπως;

Μάλλον όχι. Απλώς, οι Τούρκοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι πώς «στήνονται» και χρησιμοποιούνται από μυστικές υπηρεσίες τρομοκρατικές οργανώσεις. Το έχουν ζήσει με τη δημιουργία της κουρδικής «Χεζμπολάχ» από τη ΜΙΤ για να υπονομευθεί η δράση του ΡΚΚ. Δεκάδες δολοφονίες οπαδών και μελών του ΡΚΚ, δημοσιογράφων και πολιτικών έμειναν ατιμώρητες. Δε δικάστηκε ποτέ κανένα μέλος της κουρδικής «Χεζμπολάχ», αφού η οργάνωση είχε αναλάβει εργολαβικά να κάνει τη βρώμικη δουλειά του κράτους.

Η ηγεσία της κουρδικής «Χεζμπολάχ» ξηλώθηκε σε μια νύχτα, μετά τη σύλληψη του Οτσαλάν. Το τουρκικό κράτος, έχοντας στα χέρια του τον Οτσαλάν, δεν είχε ανάγκη τα σκιάχτρα που το ίδιο είχε κατασκευάσει. Πίστεψε, λοιπόν, ότι θα ήταν απλή υπόθεση το ξήλωμα της οργάνωσης που το ίδιο συντηρούσε. Λάθος, που αποδείχτηκε με δραματικό τρόπο. Οι «εν υπνώσει ακέφαλοι» πυρήνες της κουρδικής «Χεζμπολάχ», σύμφωνα με όσα εκτιμούν οι τουρκικές αρχές, αριθμούν πια δεκάδες χιλιάδες φανατικών, που «τρέχα γύρευε» ποια CIA, «Μοσάντ», ή ποιος άλλος τούς «αφυπνίζει» και τούς χρησιμοποιεί.

Αττική...επωδός

Το άσχημο με τα μέτρα ασφαλείας, που λαμβάνονται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και περιγράφει στο σκίτσο του στην «Ελευθεροτυπία» ο Διογένης Καμένος, είναι πως θα συνεχίσουν να «βουίζουν» και μετά την ολοκλήρωσή τους. Θα «βουίζουν» στην τσέπη μας, μια που θα τα χρυσοπληρώσουμε, αλλά, κυρίως, θα θορυβούν ενοχλητικά, καθώς θα ροκανίζουν κομμάτια από τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες μας. Οι κάμερες παρακολούθησης, οι «σαρωτές προσώπων» και άλλα «τεχνολογικά θαύματα» έρχονται για να μείνουν...