Οι μισοί Τούρκοι, ανάμεσά τους, όπως φάνηκε από τις δηλώσεις του, και ο πρωθυπουργός της χώρας, αμφισβητούν ότι στην Κωνσταντινούπολη χτύπησε η «Αλ Κάιντα». Στις σχετικές «πρόχειρες» δημοσκοπήσεις που παρουσιάζονται στον τουρκικό Τύπο, στο ερώτημα «ποιος κρύβεται πίσω από τις επιθέσεις», οι δημοφιλέστερες απαντήσεις είναι: Η «Μοσάντ» και η «CIA». Γιατί, άραγε, έχει δημιουργηθεί αυτή η εντύπωση σε πολύ μεγάλη μερίδα του τουρκικού λαού; Επιδημία ομαδικής «συνωμοσιολογικής παράκρουσης» μήπως;

Μάλλον όχι. Απλώς, οι Τούρκοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι πώς «στήνονται» και χρησιμοποιούνται από μυστικές υπηρεσίες τρομοκρατικές οργανώσεις. Το έχουν ζήσει με τη δημιουργία της κουρδικής «Χεζμπολάχ» από τη ΜΙΤ για να υπονομευθεί η δράση του ΡΚΚ. Δεκάδες δολοφονίες οπαδών και μελών του ΡΚΚ, δημοσιογράφων και πολιτικών έμειναν ατιμώρητες. Δε δικάστηκε ποτέ κανένα μέλος της κουρδικής «Χεζμπολάχ», αφού η οργάνωση είχε αναλάβει εργολαβικά να κάνει τη βρώμικη δουλειά του κράτους.

Η ηγεσία της κουρδικής «Χεζμπολάχ» ξηλώθηκε σε μια νύχτα, μετά τη σύλληψη του Οτσαλάν. Το τουρκικό κράτος, έχοντας στα χέρια του τον Οτσαλάν, δεν είχε ανάγκη τα σκιάχτρα που το ίδιο είχε κατασκευάσει. Πίστεψε, λοιπόν, ότι θα ήταν απλή υπόθεση το ξήλωμα της οργάνωσης που το ίδιο συντηρούσε. Λάθος, που αποδείχτηκε με δραματικό τρόπο. Οι «εν υπνώσει ακέφαλοι» πυρήνες της κουρδικής «Χεζμπολάχ», σύμφωνα με όσα εκτιμούν οι τουρκικές αρχές, αριθμούν πια δεκάδες χιλιάδες φανατικών, που «τρέχα γύρευε» ποια CIA, «Μοσάντ», ή ποιος άλλος τούς «αφυπνίζει» και τούς χρησιμοποιεί.