1949 Στις 25 Αυγούστου 1949 και ώρα 5.30' το πρωί άρχισε η τελική φάση της μάχης στο Γράμμο ανάμεσα στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας και στο στρατό της κυβέρνησης των Αθηνών. Στις 29 με 30 Αυγούστου έπεσε και το ύψωμα Κάμενικ, οπότε ο Δημοκρατικός Στρατός υποχρεώθηκε να υποχωρήσει προς το αλβανικό έδαφος.

Ο τρίχρονος ένοπλος αγώνας του για τη λευτεριά, τη δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική πρόοδο στην Ελλάδα τελείωνε με μια οδυνηρή γι' αυτόν και το λαϊκό κίνημα της χώρας ήττα. Ομως ηθικά νικητές ήταν οι αντάρτες, των οποίων οι θυσίες δικαιώνονται πλήρως, αν αναλογιστεί κανείς τις πράξεις των αντιπάλων τους. Δικαίωση για το Δημοκρατικό Στρατό ήταν το ίδιο το καθεστώς της ανελευθερίας, της ιμπεριαλιστικής, βρετανοαμερικανικής επικυριαρχίας, της στυγνής ταξικής δικτατορίας που επιβλήθηκε αμέσως μετά τη λήξη του Β` Παγκόσμιου Πολέμου και που συνεχίστηκε αμείωτα τόσο στον εμφύλιο όσο και στη μετεμφυλιακή περίοδο.

1977 Πειράματα σε καταδίκους πραγματοποιούσε η CIA από το 1948 ως το 1973 αποκαλύπτει ο νέος αρχηγός των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Στόχος των πειραμάτων, που στοίχισαν συνολικά 25 εκατομμύρια δολάρια, ήταν η ανακάλυψη τρόπων ελέγχου της διανοητικής κατάστασης του ανθρώπου.

Αν το σκεφτείτε η τοποθέτηση του Πάγκαλου (σ.σ.: «Μετά τις εκλογές του 2000 διαλύσαμε τη χώρα», είπε τις προάλλες) έχει και τη θετική της πλευρά για το ΠΑΣΟΚ. Καθότι φαίνεται ότι - κατά τον κ. Πάγκαλο - πριν το 2000, δηλαδή επί Χρηματιστηρίου, Οτσαλάν, Ιμίων, αγροτοδικείων, μαθητοδικείων κλπ., το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Πάγκαλος, ως υπουργός της τότε κυβέρνησης, την... οικοδομούσανε τη χώρα.

ΔΕΘαθαθαθαθα...

Κι εκεί που ο Γ. Παπανδρέου έκανε πάλι τη γνωστή δήλωση (για εξακοσιοστή πεντηκοστή τέταρτη φορά την επανέλαβε...), ότι στο ΠΑΣΟΚ κάνουν «μια νέα αρχή», του 'λαχε να πρέπει να «μαζέψει» τα λεχθέντα του Πάγκαλου και κότσαρε από πίσω και κείνο το «είμαστε περήφανοι για το έργο μας».

Τουτέστιν, ο κ. Παπανδρέου, στις επόμενες δημόσιες δηλώσεις του, έχει ακόμα περιθώριο να (ξανά - μανά) κάνει (για εξακοσιοστή πεντηκοστή πέμπτη φορά...) μια ακόμα «νέα αρχή»...

Η ικανοποίηση όλου του φάσματος του αστικού πολιτικού κόσμου θα πρέπει να είναι μεγάλη. Απ' όταν υπέγραψαν το Μάαστριχτ, δηλαδή την «κοινή οικονομική και δημοσιονομική πολιτική» εντός της ΕΕ, τους είχε φάει η στεναχώρια, επειδή η ΕΕ δεν κατάφερνε (όπως έλεγαν) να βρει κοινό βήμα και σε μια «κοινή εξωτερική πολιτική» (σ.σ. λες και τα μέλη της ΕΕ δε διέλυσαν από κοινού τη Γιουγκοσλαβία ή δε στηρίζουν από κοινού τα εγκλήματα στο Ιράκ)...

Να, όμως, που οι θιασώτες της ΕΕ, είδαν τις ευχές τους να εκπληρώνονται (και μάλιστα πέραν πάσης αμφιβολίας): Στην υπόθεση του Λιβάνου, η ΕΕ πέτυχε την πολυπόθητη «κοινή της στάση» και επί των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής: Τα μέλη της (όλα τα μέλη της) αποφάσισαν να είναι τα στρατεύματα των χωρών της ΕΕ εκείνα που θα αναλάβουν το ρόλο του στρατού κατοχής του Λιβάνου. Κι έτσι αποδείχτηκε - μεγαλοπρεπώς - τι εννοούν όλα αυτά τα χρόνια η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, όταν παρουσιάζουν την ΕΕ σαν το «αντίπαλο δέος» των ΗΠΑ...

Μήνυμα «Ημεροδρόμου» προς όσους επιμένουν να μας υπενθυμίζουν (χαιρέκακα) ότι οι δικές τους διακοπές συνεχίζονται:

«Εκεί που είσαι ήμουνα, και εδώ που είμαι θα 'ρθεις»...

Για το Στέλιο Λογοθέτη ο λόγος, που είχε το θράσος, για να εξαπατήσει το λαό της Κοκκινιάς ενόψει των εκλογών, να μοιράζει φωτοτυπίες από δημοσιεύματα του «Ρ» του 1990, μπας και κρύψει τον μετέπειτα «βίο και πολιτεία» του, μπας και πλαγιοκοπήσει τον συνδυασμό του σημερινού δημάρχου, του συνεπή αγωνιστή και κομμουνιστή Στέλιου Μπενετάτου.

*

Αλλά, ο Στ. Λογοθέτης καλώς έχει τόση εμπιστοσύνη στα δημοσιεύματα του «Ρ». Γιατί υπάρχουν και κείνα τα δημοσιεύματα (πλήθος) που δείχνουν τον ρόλο του αφότου απομακρύνθηκε (κοντά δυο δεκαετίες τώρα) από το ΚΚΕ, που δείχνουν δηλαδή τον πραγματικό, τον σημερινό του ρόλο.

Δημοσιεύματα για τα «έργα και ημέρες» του Λογοθέτη, όπως:

*

• Οταν ως δήμαρχος Πειραιά έδινε εντολές «Κατεβάστε τα πανό του ΚΚΕ!» («Ρ», 21/5/1994).
• Οταν αναδεικνυόταν σε πρωταγωνιστή της «ΑντιΚΚΕ υστερίας» και «Πρωτεργάτης της επιχείρησης φίμωσης του ΚΚΕ στον Πειραιά» («Ρ», 24/5/1994).
• Οταν οι αποφάσεις του ως δημάρχου για καταστροφικό δανεισμό «Πέρασαν θηλιά στο λαιμό του δήμου» του Πειραιά («Ρ», 26/7/1995).
• Οταν «Η αδιαλλαξία του» έβγαζε τους εργαζόμενους στο δρόμο των απεργιών και «η επιμονή του Στ. Λογοθέτη στο ξεπούλημα του ελέγχου της στάθμευσης στους ιδιώτες» τον αναδείκνυε ως εκπρόσωπο της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων («Ρ», 13/3/1996).
• Οταν ως δήμαρχος του Πειραιά έφτανε να «Βάζει χέρι και στον κήπο της Τερψιθέας» καθώς ««πιστός στην πολιτική των πελατειακών σχέσεων, του ρουσφετιού, της ιδιωτικοποίησης και της αυθαιρεσίας, έδωσε παράνομα άδεια εγκατάστασης» επιχειρηματικών συμφερόντων σε κοινόχρηστους χώρους της πόλης και «αφού υπερχρέωσε το δήμο λειτουργώντας με αδιαφάνεια και κακοδιαχείριση (...) τώρα ξεπουλάει και το ελάχιστο πράσινο δίνοντάς το στον ιδιώτη για εκμετάλλευση» («Ρ», 22/1/1997).
• Οταν επέβαλε «Νέο σκληρό χαράτσι στους δημότες» του Πειραιά «με πραξικοπηματικό και παράνομο τρόπο» («Ρ», 1/4/1997).
• Οπως όταν «Βρήκε, στα σκουπίδια, πρόφαση για να φέρει εργολάβο» και «για να βάλει στο χώρο της καθαριότητας τους ιδιώτες» («Ρ», 24/12/1997).
• Οταν ο «Φορομπηχτικός προϋπολογισμός» του Δήμου Πειραιά έφερε την υπογραφή του («Ρ», 7/3/1998).
• Οταν «Ξεχείλισε η οργή!» των συμβασιούχων του Δήμου Πειραιά «για τον εμπαιγμό που υφίστανται, τόσο από την κυβέρνηση όσο και από τον δήμαρχο Πειραιά Στέλιο Λογοθέτη» («Ρ», 11/8/1998).
• Οταν, επί μαθητικών κινητοποιήσεων, επιδείκνυε τη «Θλιβερή κατάντια» του, επιτιθόταν στους αγώνες των μαθητών και «ζήτησε καταδίκη των μαθητών από το Δημοτικό Συμβούλιο» («Ρ», 11/12/1999).

*

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα «κατορθώματα» του Λογοθέτη από όταν έπαψε να έχει σχέση με το ΚΚΕ. Μερικά. Γιατί είναι πολλά τα «κατορθώματά του». Πάρα πολλά. Και για κάθε ένα από αυτά υπάρχει και αντίστοιχο δημοσίευμα στο «Ρ»...