1776 Ανακήρυξη της ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

1928 Ο Ελ. Βενιζέλος σχηματίζει κυβέρνηση. Στις 9 του Ιούλη διαλύεται η Βουλή και προκηρύσσονται εκλογές για τις 19 Αυγούστου.

1936 Κατεβαίνουν σε απεργία οι καπνεργάτες της Καβάλας.

1975 Ενοχο για τη δολοφονία 230.000 Εβραίων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Τρεμπλίνκα κρίνει δικαστήριο του Αμβούργου τον αρχηγό της Γκεστάπο Λούντβιχ Χαν. Ο ηλικίας 67 χρόνων νομικός κρίνεται υπεύθυνος για την οργάνωση της «μετοίκησης», κατά τη ναζιστική ορολογία, των Εβραίων από το γκέτο της Βαρσοβίας στο διάστημα 1942-1943.

1976 Μονάδα Ισραηλινών κομάντος πραγματοποιεί επίθεση - «αστραπή» στο αεροδρόμιο του Εντεμπε της πρωτεύουσας της Ουγκάντα Καμπάλα και απελευθερώνει τους ομήρους τους οποίους κρατούν από τις 27 του Ιούνη Παλαιστίνιοι αντάρτες. Συνολικά χάνουν τη ζωή τους 31 άτομα κατά την ισραηλινή επιχείρηση, η οποία προκαλεί μεγάλη αίσθηση, αλλά και επικρίσεις παγκοσμίως.

2004 Η εθνική ομάδα της Ελλάδας, σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του ποδοσφαίρου, κατακτά το Ευρωπαϊκό Κύπελλο κερδίζοντας στον τελικό τη διοργανώτρια Πορτογαλία.

Στις 4 Ιούλη 2004 η εθνική ομάδα στεφόταν πρωταθλήτρια Ευρώπης. Σήμερα, μετά από δυο χρόνια, μετά από τόσες και τόσες υποσχέσεις για «κάθαρση», για «εξυγίανση», για «υποδομές», οι απαντήσεις των κυβερνώντων και των Γκαγκάτσηδων στο ερώτημα «πόσο άλλαξε το ελληνικό ποδόσφαιρο» προκαλούν θυμηδία και οργή...

Μετά τον Μπίστη που παρομοίασε τον Γιώργο Παπανδρέου σαν... τον Κλίνσμαν, τον προπονητή της Εθνικής ποδοσφαιρικής ομάδας της Γερμανίας, τη σκυτάλη πήρε ο Ανδρουλάκης, ο οποίος και παρομοίασε τον πρόεδρό του με... τον Μουρίνιο, τον προπονητή της Τσέλσι. Φαίνεται ότι στο ΠΑΣΟΚ η περίοδος... Αλέφαντου την οποία διάγουν είναι παρατεταμένη...

α) «Ποτέ οι δυο κυβερνήσεις, των ΗΠΑ και της Ελλάδας, δε συνεργάστηκαν τόσο στενά όσο στο θέμα αυτό (σ.σ.: της εισβολής του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία). Είμαστε ευτυχείς...». (δήλωση Ν. Μπερνς, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ, 11/5/99 - επί υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου).

β) «Η Ελλάδα υπήρξε κατά το διάστημα αυτό (σ.σ.: της εισβολής του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία) ένας πάρα πολύ καλός σύμμαχος και είμαστε ευγνώμονες από την υποστήριξη που μας παρέχεται από την Ελλάδα». (Στ. Τάλμποτ, υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, 8/6/99 - επί υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου).

γ) «Η όλη προσπάθεια (σ.σ.: εισβολή του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία) δε θα μπορούσε να γίνει χωρίς την υποστήριξη της ελληνικής κυβέρνησης και για το λόγο αυτό οι ΗΠΑ, οι χώρες του ΝΑΤΟ, θέλουν να εκφράσουν ευγνωμοσύνη». (Γ. Κόεν, υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, 13/7/99 - επί υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου).

δ) «Η Ελλάδα και οι ΗΠΑ συμμερίζονται κοινές αρχές, όπως δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, περιφερειακή σταθερότητα»! (Γ. Παπανδρέου, «Ουάσιγκτον Τάιμς», 10/12/2000).

ε) «Διαφωνώ με την άποψη ότι είναι ειλημμένη απόφαση, έτσι ή αλλιώς, οι ΗΠΑ να πάνε σε πόλεμο»! (Γ. Παπανδρέου, ΝΕΤ, 8/1/2003).

στ) «Ο λαός του Ιράκ έχει τώρα την ευκαιρία να δημιουργήσει ένα νέο μέλλον για τη χώρα του και να επανενταχθεί στη διεθνή κοινότητα»! (απόφαση της ΕΕ, μετά από εισήγηση του Γιώργου Παπανδρέου, υπέρ της εισβολής των Αμερικανών στο Ιράκ, 17/4/2003).

ζ) «Κατά το κρίσιμο διάστημα της επίθεσης στο Ιράκ (20 Μαρτίου - 30 Απριλίου), 5.270 αεροσκάφη των ΗΠΑ και των συμμάχων τους προσγειώθηκαν ή περνώντας από τον εθνικό εναέριο χώρο μας έδωσαν αναφορά πορείας στη Σούδα» (απολογισμός της συμμετοχής της Ελλάδας στην πρώτη μόνο φάση της εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ - επί υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου).

*

Λογικά τώρα θα αναρωτηθείτε πώς μας ήρθε στα καλά καθούμενα και θυμηθήκαμε όλα τα παραπάνω. Απλό: Οπως διαβάσαμε χτες στα «ΝΕΑ», ο Γιώργος Παπανδρέου σε ομιλία του το περασμένο Σάββατο «προειδοποίησε τις ΗΠΑ» (ο Παπανδρέου το έκανε αυτό...), βροντοφώναξε «Οχι στην παντοκρατορία των ΗΠΑ» (ο Παπανδρέου το έκανε κι αυτό...) και κατηγόρησε τις ΗΠΑ (ο Παπανδρέου...) για «μονομερείς ενέργειες στο Ιράκ, στο Κόσσοβο και αλλού»...

*

ΥΓ: Ηταν μια ομολογουμένως φιλότιμη προσπάθεια της εφημερίδας να τονώσει λίγο το προφίλ του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Πλην, όμως, το θέμα που επέλεξαν, εξαιρετικά ατυχές. Την επόμενη φορά που θα θελήσουν στα «ΝΕΑ» να εμφανίσουν τον Γιώργο Παπανδρέου σαν κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι, ας μην υποτιμήσουν τόσο εξόφθαλμα τη νοημοσύνη των αναγνωστών τους κι ας μην καταπιαστούν με τις σχέσεις ή με τις απόψεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για τις ΗΠΑ και την πολιτική τους. Οι σχέσεις και οι απόψεις του Γ. Παπανδρέου γύρω από την πολιτική των ΗΠΑ και δεδομένες είναι και εμπεδωμένες από τον ελληνικό λαό.

Η Ρωσία δεν κατάφερε καν να προκριθεί στο Μουντιάλ. Η Πολωνία δεν παράγει πια Μπόνιεκ και Λάτο στο ποδόσφαιρο παρά μόνο «Πολωνούς υδραυλικούς» που πρωταγωνιστούν στο κλοτσοσκούφι της ΕΕ για το «ευρωσύνταγμα». Η μεγάλη των Μαγιάρων ποδοσφαιρική σχολή έχει βάλει λουκέτο εδώ και καιρό. Με δυο λόγια: Σ' αυτό το Μουντιάλ καμία εθνική ομάδα από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες δεν κατάφερε να φτάσει στη Γερμανία κι όσες πέρασαν δεν κατάφεραν να διακριθούν. Η Τσεχία απέτυχε, οι Σερβία - Κροατία ως κληρονόμοι του γιουγκοσλαβικού ποδοσφαίρου ήταν οι σκιές του παρελθόντος τους, η Βουλγαρία και η Ρουμανία απούσες, κ.ο.κ.

*

Μπορούν άραγε να εξαχθούν κάποια γενικά συμπεράσματα; Ο ισχυρισμός πως στο ποδόσφαιρο αποτυπώνονται ευθύγραμμα τα στοιχεία που συνθέτουν την κατάσταση που επικρατεί σε μια χώρα είναι υπερβολικός. Εντούτοις, το ποδόσφαιρο μπορεί να λειτουργήσει ενίοτε σαν «θαμπή» ακτινογραφία της εικόνας που εμφανίζει μια χώρα. Το ποδόσφαιρο λειτουργεί σαν «θαμπή» ακτινογραφία ακόμα και στο εσωτερικό μιας χώρας. Η εξέταση της διαδρομής και της εξέλιξης των ομάδων των διαφόρων περιοχών μιας χώρας αποτυπώνει σε σημαντικό βαθμό την ίδια την πορεία πολλών πόλεων ή και ολόκληρων περιφερειών της χώρας αυτής.

Η Ελλάδα είναι ένα τέτοιο παράδειγμα: Η πορεία μιας σειράς ποδοσφαιρικών ομάδων της επικράτειας είναι μια ενδεικτική «φωτογραφία» της παρακμής που γνώρισε η ελληνική περιφέρεια και ταυτόχρονα της τερατώδους γιγάντωσης της πρωτεύουσας. Η άνοδος αυτών των ομάδων προχώρησε μαζί με την πρόσκαιρη οικονομική «άνοιξη» των πόλεων που τις γέννησαν, ενώ η πτώση τους δεν ήταν παρά η επικύρωση της φτώχειας και της δυσπραγίας που χτύπησε αργότερα αυτές τις πόλεις. Ο Φωστήρας, η Παναχαϊκή, τα Τρίκαλα, ο Παναιγιάλειος, η Δόξα Δράμας, ο Βύζας Μεγάρων, ο ΠΑΣ Γιάννενα, ο Πανελευσινιακός, η Χαλκίδα, οι ομάδες του Βόλου, δεν είναι απλά κάποιες ομάδες που πέρασαν και έφυγαν. Η πορεία τους από τα ποδοσφαιρικά «σαλόνια» στην ολοκληρωτική ή μερική ποδοσφαιρική τους απαξία, συναρτάται ευθέως με την καταστροφή τοπικών οικονομιών, όπως της Χαλκίδας και της Αχαΐας, σχετίζεται με την υποβάθμιση της ζωής στα Μέγαρα και την Ελευσίνα, δηλώνει τα άγρια χτυπήματα της ανεργίας, της φτώχειας, των «λουκέτων» ή του αγροτικού ξεκληρίσματος που γνώρισαν περιοχές, όπως ο Βόλος, η Ηπειρος, η Θεσσαλία. Η «εξαφάνιση» του φονέα των γιγάντων, του Φωστήρα, δεν είναι μια απλή ιστορία ποδοσφαιρικής «μιζέριας», είναι το απότοκο της «εξαφάνισης» της φτωχογειτονιάς του Ταύρου μέσα στη χοάνη της Αθήνας. Η καθίζηση της Δόξας, της ομάδας που οι κερκίδες του γηπέδου της γέμιζαν το '58 από τις 10 το πρωί (!), είναι το παράγωγο της υποβάθμισης της καπνοβιομηχανίας της περιοχής, της μετανάστευσης του πιο δημιουργικού και ρωμαλέου τμήματος του τοπικού πληθυσμού και της μετακίνησης των τελευταίων παραγωγικών βιομηχανικών και βιοτεχνικών μονάδων εκτός συνόρων.

*

Ετσι και στο Μουντιάλ, σε σχέση με τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες που πρωταγωνιστούσαν στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, αντανακλάται μέσω του ποδοσφαίρου η παρακμή στη οποία έχουν περιέλθει αυτές οι χώρες μετά τις ανατροπές. Τώρα πια η Σοβιετική Ενωση δεν υπάρχει και οι «διάδοχοί της» στο ποδόσφαιρο δεν παράγουν πλέον ούτε Γιασίν, ούτε Μπλαχίν, ούτε Μπελάνοφ, ούτε Ντασάεφ και Προτάσοφ. Η σημερινή Ρωσία το μόνο που «παράγει» είναι ολιγάρχες τύπου Αμπράμοβιτς που μπορούν να αγοράζουν ομάδες, όπως η Τσέλσι. Αλλά μέσα στο γήπεδο η Ρωσία «τρώει» εφτά γκολ, όπως συνέβη στον αγώνα της με την Πορτογαλία και αποκλείεται ήδη από τα προκριματικά του Μουντιάλ.

(συνεχίζεται)...

Παιδεία της 10ρας