Οι νέες δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν τις προηγούμενες μέρες, όπως ήταν αναμενόμενο, έδωσαν «τροφή» σε οικοδεσπότες τηλεοπτικών παραγωγών (ή προαγωγών;) και εντεταλμένους αναλυτές των ταμπλόιτ. Με τα καταθλιπτικά καρμπόν της Χ. Τρικούπη, το σύνολο των καναλιών για άλλη μια φορά προσπάθησε να κάνει το άσπρο - μαύρο. 6-8 μονάδες πίσω το ΠΑΣΟΚ από το πρώτο κόμμα (σ.σ. ΝΔ) και οι κλωνοποιημένοι Πρωτόπαππες των ΜΜΕ σε πλήρη στοίχιση, για άλλη μια φορά, μας πληροφορούν ότι όλα βαίνουν καλώς κι ότι, εν τοιαύτη περιπτώσει, το παιχνίδι αφορά μόνον το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Τι κι αν οι δημοσκοπήσεις τούς δίνουν ένα ποσοστό της τάξης του 70%; Το υπόλοιπο 30% δεν ανήκει στην Ελλάδα τους. Απλά, μας ...ανέχονται. Οι περισπούδαστοι δημοσιολόγοι δυσκολεύονται ακόμα και να ψελλίσουν τη λέξη Αριστερά, ενώ λάμπουν (όπως και τα αργύρια που λαμβάνουν ποικιλοτρόπως) στο άκουσμα του Καταλληλότερου. Για τέτοια αξιοπιστία και αντικειμενικότητα μιλάμε. Εκτός από απεχθείς, είναι και επικίνδυνοι και θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να εισπράττουν και τις ανάλογες απαντήσεις.

Δε γνωρίζουμε το αισθητικό αποτέλεσμα των εικαστικών παρεμβάσεων του Ισπανού αρχιτέκτονα στο Ολυμπιακό Στάδιο, που το κόστος τους έχει φτάσει τα 75 δισ. και η αμοιβή του τα 5-6 δισ. Ο καιρός θα δείξει. Αυτό για το οποίο μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι το παρακείμενο δημοσιογραφικό κέντρο με την αισθητική της Ομόνοιας. Κουλτούρα και αισθητική είναι ασύμβατες έννοιες.

Μπήκαν - βγήκαν οι μπουλντόζες, το έργο σταμάτησε και κανείς δε γνωρίζει για τη συνέχεια. Πώς θα είναι, τι έκταση θα καταλάβει, το είδος των χρήσεων που θα επιτραπούν κτλ. Μήπως οι αυθαιρετολάγνοι του ΥΠΕΧΩΔΕ πρέπει να το εντάξουν στο υπό ψήφιση Ν/Σ τους, μαζί με τις βίλες των «μη προνομιούχων» και να τελειώνουμε;

Η διμηνιαία εφημερίδα της οργάνωσης WWF, σε νέο μεγάλο σχήμα, με την ίδια πλούσια ύλη. Τσακάλι, απορρίμματα, εθελοντισμός, δάσος Δαδιάς, είναι μερικά από τα θέματα του τεύχους αυτού μαζί με πολλές ειδήσεις από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Πιο ελκυστικό κι ενδιαφέρον, το νέο τεύχος έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των αναγνωστών του. Από μας, καλή συνέχεια!

Ενώ όλοι συμφωνούν για την κρισιμότητα των επιπτώσεων του φαινομένου του θερμοκηπίου στον πλανήτη, επί της ουσίας οι αποφάσεις των διεθνών διασκέψεων για το περιβάλλον (κυρίως του Κιότο) από κανέναν δεν τηρούνται. Οι μεγαλοστομίες των ηγετών των αναπτυγμένων χωρών παρέμειναν για άλλη μια φορά φωτοβολίδες μιας χρήσης. Οι μειώσεις των εκπομπών CO₂ που έχει χαρακτηριστεί εύστοχα ως το αέριο - δολοφόνος απαιτούν ριζοσπαστικές λύσεις που είναι σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση από αυτές που επικρατούν στην «ελεύθερη οικονομία», δηλαδή στον καπιταλισμό. Ούτε το ενεργειακό πρότυπο μπορεί να αλλάξει με την πρόκριση φιλικών πηγών ενέργειας σε αντιδιαστολή με το πετρέλαιο, ούτε οι μαζικές μεταφορές με τρένο κ.ά. θα επιτραπεί να αντικαταστήσουν το φαύλο κύκλο των ΙΧ. Οι πολυεθνικές που ελέγχουν τους αντίστοιχους κλάδους βιομηχανίας που σχετίζονται με τα παραπάνω είναι τόσο ισχυρές που δεν είναι διατεθειμένες να εκχωρήσουν ούτε ένα δολάριο από τα κέρδη τους οικειοθελώς, αν από κάπου δεν υποχρεωθούν. Κι αυτό δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από το κράτος. Αλλά με κυβερνήσεις που θα υπηρετούν το λαό κι όχι το κεφάλαιο, που θα θέσει αυστηρούς κανόνες και θα περιορίσει την ασυδοσία τους. Διαφορετικά η κατάσταση θα επιδεινώνεται. Πριν λίγο καιρό, στο Κεμπέκ του Καναδά ανακοινώθηκαν έρευνες επιστημόνων της Φινλανδίας και της Δανίας που αποδεικνύουν ότι οι εκπομπές του CO₂στην ΕΕ θα μπορούσαν να μειωθούν από 4-6% αν αντί της ηλεκτρικής ενέργειας εκμεταλλεύονταν η δασική βιομάζα. Σήμερα, δυστυχώς μόνο το 3% της ενέργειας στην ΕΕ προέρχεται από τη συγκεκριμένη πηγή. Μια ενδιαφέρουσα επισήμανση της εν λόγω έρευνας είναι αυτή που τονίζει ότι αν χρησιμοποιήσουμε μόνο το 1/3 της δασικής βιομάζας θα εξασφαλίζαμε ενέργεια ισοδύναμη με 8 εκατομμύρια τόνους πετρελαίου που θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες μιας χώρας ίσης έκτασης και πληθυσμού με την Ιρλανδία. Αλλά ποιους να συγκινήσουν τέτοια στοιχεία;

Γρηγοριάδης Κώστας

Η μονομανία των καθεστωτικών αξιωματούχων για την επιβολή των ΙΧ αυτοκινήτων σε βάρος των μέσων μαζικής μεταφοράς είναι γνωστή κι έχει αναλυθεί συχνά πυκνά από τις στήλες αυτές. Το μεγαλύτερο μέρος των «έργων» της παρούσας κυβέρνησης αφορά σε δρόμους και λεωφόρους για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ΙΧ (άρα των αυτοκινητοβιομηχανιών, των εταιριών πετρελαίου και ελαστικών κτλ.) με σημαντικές επιπτώσεις στην ατμοσφαιρική ρύπανση των πόλεων. Η Αθήνα έχει πάψει προ πολλού να κατέχει τη μοναδικότητα του νέφους και νέες «ανταγωνίστριες» πόλεις, όπως το Ηράκλειο, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, η Μυτιλήνη, ο Βόλος κ.ά. διεκδικούν μερίδιο από τις νεφώδεις επιδόσεις τους...

Στα μέσα της βδομάδας, το κυκλοφοριακό χάος και τα πέπλα του νέφους ήταν απλωμένα πάνω από την πρωτεύουσα κι άλλες μεγαλουπόλεις μας. Οσο για τα όργανα της Τροχαίας, εξακολουθούσαν να μοιράζουν κλήσεις σε δικυκλιστές χωρίς κράνη, εντοπίζοντας το όλο πρόβλημα των μετακινήσεών μας, ίσως και του νέφους, στα ...κράνη!

Δυστυχώς για τους ευρωλάγνους μας, ορισμένες υπηρεσίες και οργανισμοί εξακολουθούν να κάνουν μελέτες κι, ακόμα χειρότερα, να τις δημοσιεύουν. Δυο από αυτές δίνουν τα πρωτεία της ρύπανσης του εσωτερικού χώρου στην Αθήνα. Οπως αποδεικνύεται, ο αέρας που εισπνέουμε στους κλειστούς χώρους μόνον ακίνδυνος δεν είναι. Ο αέρας στα σχολεία, στη δουλιά και το σπίτι μας, χώροι στους οποίους ζούμε το 90% του χρόνου μας, ενοχοποιείται όχι μόνο για το άσθμα ή διάφορες αλλεργίες, αλλά και μια σειρά καρκίνων. Αιτία όχι μόνον ο καπνός του τσιγάρου, όπως αφελώς υποστηρίζεται από κάποιους, αλλά κυρίως τα οικοδομικά υλικά, τα μονωτικά, τα χρώματα και ο αμίαντος.

Στην πρώτη από τις δυο έρευνες, που σημειωτέον έγιναν για λογαριασμό της Κομισιόν και παρουσιάστηκαν στην Ιταλία, η Αθήνα (η οποία υποδέχεται την Ολυμπιάδα) έρχεται μακράν πρώτη από τις ευρωπαϊκές πόλεις στη μόλυνση του αέρα από το βενζόλιο και την ατομική μας έκθεση σ' αυτό. Ακολουθεί το Μιλάνο (δυο μονάδες κάτω) και έπονται η Πράγα, η Βασιλεία και το Ελσίνκι. Στη δεύτερη έρευνα, προηγείται με μικρή διαφορά η πόλη Μούρτια της Ισπανίας (πάνω στο ...νήμα μάς πήρε την πρωτιά) και έπονται οι πόλεις Ρουέν, Αμβέρσα και Πάδοβα. Αλλη μια επιτυχία της θλιβερής κυβέρνησης του «κ. Καταλληλότερου», που είναι βέβαιο ότι θα συμπεριλάβει στο προεκλογικό του πρόγραμμα, στο αντίστοιχο κεφάλαιο για το περιβάλλον.