- «Παρασκήνιο»: Δημήτρης Π. Κρέμος (υπολοχαγός του ΕΛΑΣ) «Χρονικό 1941 - 1944 (το ημερολόγιο ενός Ελασίτη)» (β` έκδοση).

- «Γνώση»: Αντρέ Ζιντ «Κορυντόν» (μετάφραση Νίκου Σπάπα).

- «Αρχέτυπο»: Τρέβορ Ράβενσκροφτ «Η απόκρυφη ιστορία του Ναζισμού» (φημισμένη ιστορική μελέτη, μετάφραση Σοφία Λειβαδοπούλου). Μαρίγια Γκιμπουτάς «Η επιστροφή της μεγάλης θεάς» (επιστημονική μυθολογική και αρχαιολογική μελέτη, μετάφραση Ντίνα Σιδέρη).

- Α. Α. Λιβάνης: Ζεράλντ Μεσαντιέ «Ξανθίππη, η σύντροφος του Σωκράτη», (ιστορικό μυθιστόρημα, μετάφραση Αγγελος Φιλιππάτος).

- Χατζηνικολή: Γιώργος Σταματίου «Μελένια μάτια» (μυθιστόρημα). Ιρις Μέρντοχ «Υπαρξιστές και μυστικιστές (κείμενα για τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία)» (πρόλογος Τζορτζ Στάινερ, μετάφραση Χριστίνα Ξανθοπούλου - Ελση Τσούτη - Βαγγέλης Γαζής, μελέτη). Αντρέ Βρενκ «Το δικαίωμα του πόθου» (μετάφραση Γιώργος Κυριαζής, μυθιστόρημα).

- «Κριτική»: Ζαν - Πιερ Οτ «Η σεξουαλικότητα σ' ένα πιάτο θαλασσινά» (μετάφραση Αγγελική Τσέλιου).

- «Εξάντας»: Μισέλ Τουρνιέ «Ο δράκος» (βραβευμένο μυθιστόρημα, μετάφραση Σαπφώ Διαμαντή).

- Παπαζήσης: Κιουκιάς Δημήτρης «Ευρωπαϊκά συστήματα πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης (Οι πολιτικές των κραμάτων)» (μελέτη).

- «Περίπλους»: Ζενεβιέβ Σόβελ «Λουκρητία Βοργία» (ιστορικό μυθιστόρημα, μετάφραση Τιτίνα Σπερελάκη). «Οι γυναίκες και... πώς να τις ρίξετε» (μετάφραση Κώστας Μωράς). Ροχάν Κανταπά «Το feng shui από την ανάποδη (πώς να φτιάξετε τη ζωή σας μετακινώντας απλώς και μόνο τα έπιπλά σας)» (μετάφραση Κώστας Μωράς).

- «Αγκυρα»: Φώντας Λάδης «Μπίρα με γρεναδίνη» (16 διηγήματα).

- «Συλλογές»: Λεόντιος Πετμεζάς «Η αισθητική ενατένιση του Κώστα Ευαγγελάτου» (κριτική τέχνης) και το 201ο τεύχος του ομώνυμου περιοδικού.

- «Διαβάζω»: (περιοδικό για το βιβλίο, τεύχη 411 - 419) με αφιέρωμα στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνικής κριτικής).

- «Τ' Απεράθου»: (πολιτιστική εφημερίδα της Νάξου, Μάρτης - Απρίλης 2001).

- «Ελληνική Διεθνής Γλώσσα» (περιοδικό, τεύχος 1-3/2001).

- «Σύγχρονη Εκπαίδευση» (εκπαιδευτικό περιοδικό, τεύχος 118).

- «Πνευματική Ζωή» (λογοτεχνικό περιοδικό, τεύχος 139).

- «Γραφή» (λογοτεχνικό περιοδικό, τεύχος 48).

- «Διασπορά» (περιοδικό του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, τεύχος 61).

- Χρήστου Χρηστοfanny «Μέτρο - ποίηση» (Studio Cartoonist, Αθήνα 2000).

- Σταύρος Κ. Μποσνακίδης «Προβληματισμοί (καταγραφή ιστορικο-κοινωνικοπολιτικών και θρησκευτικών γεγονότων)» (Αθήνα 2001).

- Γιώργος Καραντώνης «Παραδείγματα» (ποίηση Γ. Καραντώνης: Εμ. Ροΐδη 31-33, Αθήνα 11475).

- Ρ. Γκοσινί - Α. Υντερζό «Ο Αστερίξ και η Λατραβιάτα» (Εκδόσεις «Μαμούθ Κόμιξ».

- «Τα Νέα του Μουσείου» (περιοδικό του Μουσείου Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη, τεύχος 11).

- Από τις «συλλογές» - Αργύρης Βουρνάς κυκλοφόρησαν: Τα βιβλία της Ρούλας Λιάσκου «Χορός κυκλικός», «Τ' αλέτρι του καιρού», «Τ' αλφαβητάρι της βροχής» και τα τεύχη 198, 199, 200 του ομώνυμου περιοδικού για συλλέκτες και φιλότεχνους.

Ο Κ.Λ. στη συλλογή «FELIX CULPA» με κύριο άξονα τον άνθρωπο, αναφέρεται σε στιγμές οδυνηρές, αλλά και λυρικά εικονοπλαστικές, με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία γραφής. Ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο αναζητά την ποιητική του ισορροπία. Κάποτε ερωτικός: «Μη ρίχνεις ομίχλη στην αγάπη μου / μια πληγωμένη καρδιά δεν έχει αντοχές πολλές», και κάποτε κλεισμένος στον εαυτό του: «Μου είναι οικείο το σκοτάδι / στον εαυτό μου θ' αφηγούμαι / σύντομες ιστορίες / και θα 'ναι εντέλει ο εαυτός μου / το μόνο μου καταφύγιο».

Μέσα απ' αυτό το καταφύγιο εξομολογείται: «Αμετανόητος και ελεήμων, προσφέρομαι / σαν άνοιξη / στην ομορφιά της ν' αποκοιμηθούν / ευλογημένοι άσωτοι δραπέτες». Και αφού επιτελέσει τον ποιητικό κύκλο του στη μοναξιά επιστρέφει: «Τώρα καλύτερη η σιωπή. Είν' ώρα προσευχής / κι ύστερα θα μείνω παρέα με τις σκέψεις».

Με ένα λόγο στρωτό, χωρίς πλατειασμούς, ο Κ.Λ. χαρίζει στους αναγνώστες μια καθαρόαιμη ποίηση. (Εκδόσεις «Αρμός»).

Η κομψή συλλογή της Γ.Σ., φιλοτεχνημένη από τον Παναγιώτη Γράββαλο, διακρίνεται σαν μια ποίηση αφαιρετική, με λυρικά στοιχεία και μουσικότητα. Η Γ.Σ. γνωρίζει την ποιητική οικονομία.

Οι στίχοι της χτισμένοι με ανθρωπιά κι ευαισθησία, μέσα στη μοναξιά του σήμερα, οριοθετούν την ψυχοσύνθεσή της. Μια ψυχοσύνθεση πλούσια σε νοήματα και στοχασμό.

Η εκ βαθέων αντιμετώπιση του γίγνεσθαι, απασχολεί την ποιήτρια, που παίρνει μέρος στις διεργασίες, αλλά συγχρόνως απομονώνεται και δημιουργεί.

«Σιωπηλά / Βαδίζω ανάμεσα στους αιώνες. / Ολομόναχη. / Μ' αιωνόβιους πρίνους / και πέτρινα γεφύρια / αέναα δίπλα μου». (Εκδόσεις «Πατάκη»).

Το βιβλίο του Ιωνα Σπ. Μουσελίμη «Αναφορά στη Μούσα», θυμίζει τη λαϊκή παροιμία «το μήλο κάτω απ' τη μηλιά θα πέσει, κι αν πάει λίγο παρακάτω, πάλι μέσα στη σκιά της θα 'ναι». Μα δεν ξέφυγε απ' τη «ρίζα» του πατέρα του, Σπύρου Μουσελίμη, απ' την Παραμυθιά Θεσπρωτίας. Αξιος αγωνιστής, λαοδάσκαλος, έγραψε 32 βιβλία, με πρώτο το «Δε μ' αφήνει να ησυχάσω η δυστυχία του λαού» (1926). Ο Σπ. Μουσελίμης πάντρεψε τη μούσα του με τον αγώνα για το λαό. Στέλεχος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, έδωσε πολλές και νικηφόρες μάχες με τα παλικάρια του, κυνηγήθηκε, φυλακίστηκε, βασανίστηκε, όπως χιλιάδες άλλοι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Η δε πνευματική του προσφορά αποτελείται από ποίηση, ιστορία, λαογνωσία, αρχαιολογία, κριτική, μελέτη, έρευνα. Στοιχεία αδιάψευστα, που δίνει ο γιος, για τον πατέρα, έτσι για να τον θυμάται ο χρόνος. Δεν τιμάει μόνο τον πατέρα του ο Ιωνας Μουσελίμης. Απ' το βιβλίο του παρελαύνουν πολλοί δάσκαλοι: Σπύρος Κόκορης, Τάκης Αδάμος, Νίκος Ζιάγκος, Φώτης Μηλιώνης. Συχνά αναφέρεται στον καπετάνιο του ΔΣΕ δάσκαλο Πολυχρόνη Βάη (Αχιλλέα Πετρίτη). Χαρακτηριστικοί οι στίχοι: «Ταπεινωμένοι μαθητές κάθονται στο θρανίο / Με δίχως πλακοκόντιλο, τετράδιο και βιβλίο / Κι ο δάσκαλος στο μαθητή... Τι λες εσύ Γεράση; / Δεν έχει ο πατέρας μου λεφτά να τ' αγοράσει».

Ο Ιωνας Μουσελίμης φιλοξενεί στις σελίδες του και στίχους άλλων ποιητάρηδων, πεζά κείμενα δίπλα σε δικά του, με θέμα την ιστορία του τόπου του και τους αγώνες του λαού. Πολλά είναι και τα υμνητικά ποιήματα για τους Μπελογιάννη, Πλουμπίδη, Βιδάλη. Πρόκειται για ένα βιβλίο - καλειδοσκόπιο. «Η αλήθεια» σε όλες τις σελίδες του «ήλιος είναι και λάμπει». (Εξώφυλλο Στέλιου Παππά, Ι. Μουσελίμη - Παραμυθιά Ηπείρου - Τ.Κ. 46200 - Τηλ. 0666-22870).

1) Στρατής Μολίνος Αλ: «Με τους ήρωες του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη»: Γερός μελετητής της λαογραφίας κάνει τομές στο έργο του Σκαθίτη, και εξάρει τις κύριες μορφές των διηγημάτων του, τους φτωχούς δουλευτάδες της στεριάς και της θάλασσας και τους ιερείς όπως ήταν κι ο σεμνός σεβάσμιος πατέρας του.

2) Στρατής Μιλίνος Αλ: «Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και η Λεσβιακή Ανοιξη»: Υστερα από μια «εκ βαθέων» διείσδυση στα Γράμματα της Λέσβου, με επίκεντρο τη «Λεσβιακή Ανοιξη», την τελευταία δεκαετία του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, δένεται το νήμα της πνευματικής αυτής κίνησης με τον Παπαδιαμάντη: «Η Λεσβιακή Ανοιξη» αναπτύσσεται δυναμικά με δικούς της κανόνες και με δική της νομοτέλεια... φουντώνει με ταχείς ρυθμούς και διατρέχει διάφορα στάδια των οποίων τα κύρια χαρακτηριστικά είναι η παρουσίαση κάθε φορά και νέων αγωνιστών της πένας (...) Εκφραστής της το περιοδικό «Χαραυγή», το οποίο εξασφάλισε τη συνεργασία του Σκιαθίτη δημοσιογράφου. Ο Παπαδιαμάντης ανταποκρίθηκε πρόθυμα με δυο διηγήματά του. Δεν πρόλαβε άλλα, σίγησε. «Τ' αηδόνια αυτά που κελαηδούν / μου φαίνονται πως κλαίνε...», (στίχοι του Σκιαθίτη).

3) Γκασούκα Μαρία: «Η κοινωνική θέση των γυναικών στο έργο του Παπαδιαμάντη: Σημαντική εργασία στα 200 και πάνω διηγήματα του «κοσμοκαλόγερου». Πώς τοποθέτησε τη γυναίκα της εποχής του, τη μάνα, την αγρότισσα, τη νησιώτισσα, τη χωριάτισσα. «Το έργο παρουσιάζει με ρεαλισμό τους κατοίκους του, που αποτελούνται από κτηνοτρόφους και ναυτικούς. Το ίδιο συμβαίνει με το γυναικείο πληθυσμό, που ουσιαστικά αποτελεί την πλειοψηφία της Σκιαθίτικης κοινωνίας».

4) Δημητρακόπουλος Φώτης: «Ανθος της Εδέμ: Παπαδιαμαντικά κείμενα και μελέτες». Ο πρωτότυπος τίτλος: «Ανθος της Εδέμ] που έθεσε ο συγγραφέας στις μελέτες του και στ' αποσπάσματα από το παπαδιαμαντικό έργο, προέρχεται από το διήγημα: «Η φαρμακολύτρα». Με δέος σκύβει στα πολλαπλά θέματα, που αναφύονται από το έργο του πολυτάλαντου διηγηματογράφου.

5) Μαρία Μιχαήλ Δέδε: «Διαβάζοντας Παπαδιαμάντη»: Με τρυφερότητα, φροντίδα και στοργή η Μαρία Μιχαήλ Δέδε εντοπίζει κάποια πράγματα που επαναλαμβάνονται στα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, και τα συγκεντρώνει στα τέσσερα πολύ ενδιαφέροντα και πρωτότυπα κεφάλαια της μελέτης της: α) Η αισθητική του Παπαδιαμάντη για τη γυναίκα και τη φορεσιά της, β) Η ξενογλωσσία του Παπαδιαμάντη, γ) Ο Αλ. Παπαδιαμάντης και οι Ελληνες Αρβανίτες, δ) Αλλες διευκρινίσεις στα αρβανίτικα του Παπαδιαμάντη.

Κι όλη αυτή η ωραιότητα βγαίνει από έναν τόσο πονεμένο και δοκιμασμένο σκληρά από τη ζωή άνθρωπο: «Λες και να 'χαν ποτέ τελειωμό, τα βάσανα και οι καημοί του κόσμου». (Εκδόσεις ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ).