«Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει», μ' αυτή τη φράση, τη γεμάτη υπονοούμενα αισθημάτων, βιωμάτων, σκέψεων, πόθων της, τιτλοφόρησε το πρώτο της λογοτεχνικό βιβλίο (στο ενεργητικό της έχει και άλλα βιβλία) η άξια συνάδελφος Αγγελική Κώττη. Φράση σκόπιμα αόριστη, αφού αγάπες μπορεί να έχει πολλές ο αισθαντικός άνθρωπος. Γιατί πολλά αξίζουν να αγαπηθούν -έμψυχα και άψυχα. Γιατί ο άνθρωπος, από τα πρώτα βήματά του και σ' όλη τη ζωή του, μπορεί να αγαπήσει του ανθρώπου και του πολιτισμού τα «θαύματα» - αλλοτινά και τωρινά. Να αγαπήσει την έννοια και την πράξη της γνώσης και της δημιουργίας. Της φιλίας κι όσων σηματοδοτούν την ανθρωπιά. Να αγαπήσει πολλές -δικές του και άλλων ανθρώπων- ιδέες, αγώνες, αγωνίες και πάθη, χαρές και λύπες, προσδοκίες και πίκρες, πραγματοποιημένα και απραγματοποίητα όνειρα, προσωπικές και οικείες του μνήμες, έρωτες που ευτύχησαν ή ατύχησαν. Με τέτοιες αγάπες ο άνθρωπος γίνεται άνθρωπος, με τέτοιες εξυψώνεται η ζωή.

Η Αγγελική Κώττη στα νεανικά της χρόνια φανέρωσε την αγάπη της στη λογοτεχνία και την έφεσή της στο γράψιμο. Αγάπη και έφεση που «θράφηκαν» με τη δημοσιογραφική ενασχόλησή της (στο «Ρ»), κυρίως με πρόσωπα και θέματα της Λογοτεχνίας. Η πρώτη σοβαρή αρχή «ενηλικίωσής» της, γύρω από τη λογοτεχνία, έγινε με το βιβλίο της «Γιάννης Ρίτσος, ένα σχεδίασμα βιογραφίας». Τώρα με το «Η αγάπη ουδέποτε εκπτίτει» αρχίζει και η λογοτεχνική της «ενηλικίωση».

Το βιβλίο, με έντονη λυρική διάθεση, είναι γραμμένο με γλώσσα που γεφυρώνει την ποίηση και τη ρεαλιστική γραφή, τη φαντασία με την ωμή πραγματικότητα, τον πλατωνικό έρωτα με τις ορμές της ασυγκράτητης σάρκας. Το μυθιστόρημα διαρθρώνεται σε πολλά μικρά «κεφάλαια» που τιτλοδοτούνται με το όνομα των δέκα κύριων προσώπων. Ονόματα συμβολικά, και πρόσωπα συνθεμένα με γνωρίσματα υπαρκτών προσώπων (προσώπων οικείων, συγγενικών, συντρόφων, χαμένων και ζώντων φίλων, δημοσιογράφων κ.ο.κ, που αγάπησε η Α. Κώττη) αλλά και φανταστικών, μέσα από τα οποία, συχνά φανερώνεται ή κρύβεται και η ίδια. Κυρίως, φανερώνει όσα άκουσε, διάβασε, έζησε και αγάπησε από αγώνες και την Εθνική Αντίσταση του λαού μας και για εκείνους που «περπάτησαν στο θάνατο δίχως να σκοντάψουν» και χάρη στους οποίους, όπως έλεγε ο Ρίτσος «Αξιζε να υπάρξουμε για να συναντηθούμε», όπως «ομολογεί» παραπέμποντας στον Γ. Ρίτσο. (Εκδόσεις « Καστανιώτη»).

Στα «Κεριά θυέλλης» ο Γ.Π. εκφράζει με ιδιαίτερη ευαισθησία τις θέσεις του για τη ζωή, τη μοναξιά, τα όνειρα. Γι' αυτά που ζει, που περιμένει και που ονειρεύεται να ζήσει. Με απλό, καθάριο λόγο και ποιητική φωνή που δε φαλτσάρει, ο Γ.Π. απολογείται γιατί: «Κανένα λουλούδι δε θ' αλλάξει χρώμα / επειδή πονάς / μάθε πως οι πεθαμένοι / κατοικούν στο δικό τους άστρο / που δεν ανοίγει καμιά πόρτα για σένα / κανέναν ουρανό/ και τότε ήρθε κοντά μου / το άλλο χελιδόνι. / Η ποίηση του Γ.Π. διαθέτει λυρικούς τόνους, τρυφερές στιγμές απαντοχής, πλούσιο συναισθηματισμό, και προβληματισμό που απασχολεί και τον αναγνώστη. (Εκδόσεις«Οδός Πανός»).

Ο Κ.Ε. με τη συλλογή του «Η ροπή της μνήμης», κάνει ποίηση τη μνήμη του ψιθυρίζοντας: «Ανάγλυφα τυπώνω παραστάσεις / συνεύρεσης εφήβου με την Τέχνη». Ποιητής της ψυχής, αναλύει λειτουργίες που οδηγούν σε ποιητικές αναζητήσεις. Ζωή, θάνατος, υπαρξιακές απορίες κι ένα γιατί για όλ' αυτά, αφού: «Σιτάρι χειμωνιάτικης αυγής / πλεούμενο γοργό της απουσίας. / Υδάτινος ο έρωτας ζυμώνει / σαθρό ψωμί του χωρισμού».

Ο Κ.Ε. καθώς είναι και εικαστικός, θα παντρέψει την ποίηση με τη ζωγραφική και καταθέτει μια συλλογή άρτια εικονογραφημένη και με πλούσιο ποιητικό υλικό. (Εκδόσεις«Απόπειρα»).

- Από την «Εκάτη» κυκλοφόρησαν: Μια δίγλωσση (ελληνικά - ισπανικά) ποιητική ανθολογία σε μετάφραση από τα ισπανικά του Ρήγα Καππάτου με τίτλο «Τα εκατό ωραιότερα ερωτικά ποιήματα της ισπανικής γλώσσας». Οι ποιητές και ανθολόγοι Πέδρο Λάστρα - Ρήγας Καππάτος, επέλεξαν εκατό ποιήματα 78 ισπανόφωνων από 14 χώρες, που καλύπτουν μια ευρύτατη - χρονικά και αισθητικά - περίοδο, από το μεσαιωνικό 13ο αιώνα μέχρι την εποχή μας. Η ανθολογία έχει κυκλοφορήσει σε Ισπανία, Χιλή, σε αγγλική και γερμανική έκδοση. Το βιβλίο του Αναστάσιου Βαλαώρου «Λόγος περί Ηφαίστου (Περί αρχαίας ελληνικής μυητικής διδασκαλίας)» (πρόκειται για προφορικές παραδόσεις του αρχαιογνώστη, νεοπλατωνιστή Α. Βαλαώρου).

- Ο Γαβριηλίδης κυκλοφόρησε: Τη μελέτη του φιλολόγου, συνταξιούχου εκπαιδευτικού, άλλοτε συνδικαλιστή των ΕΛΜΕ και της ΟΛΜΕ Γιάννη Σ. Κωτσαδάμ «Ιχνηλασία - Κοινωνικοπολιτική και αισθητική θεώρηση της ποιητικής δημιουργίας της Ρεβέκκας Στ. Μαυρομιχάλη». Το ποιητικό βιβλίο του Δημήτρη Νταβέα «Τέσσερις ποιήσεις». Το ποιητικό βιβλίο του Θάνου Κανδύλα «Εσωθεν ουρανός».

- Ο «Καστανιώτης» κυκλοφόρησε: τη λογοτεχνική μελέτη του ποιητή, δοκιμιογράφου, μεταφραστή, Σωτήρη Τριβιζά «Το πνεύμα του Λόγου». Το μυθιστόρημα του νομπελίστα Πορτογάλου κομμουνιστή πεζογράφου Ζοζέ Σαραμάγκου «Η πέτρινη σχεδία» (1986) σε μετάφραση Αθηνάς Ψύλλια. Το μυθιστόρημα της Ολλανδής Νέλεκε Νοόρντεβλιτ «Το όνομα του πατρός» (το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται και στην Κρήτη - η ηρωίδα είναι νόθα κόρη Γερμανού φαντάρου), σε μετάφραση Ινώς Μπαλτά.

- Η «Αγρα» κυκλοφόρησε: Στη σειρά «Ο άτακτος λαγός», το κείμενο του Μωρίς Μπλανσό «Η στιγμή του θανάτου μου», σε μετάφραση, επίμετρο και σημειώσεις του Βαγγέλη Μπιτσώρη. Το βιβλίο του Σταμάτη Ε. Δαγδελένη «Μικρή μυθολογία» (μικρά κείμενα εμπνευσμένα από μια περσικής προέλευσης ιστορία).

- Από τον «Πατάκη» κυκλοφόρησαν: Ελμορ Λίοναρ «Κυνηγητό στην Καραϊβική» (μετάφραση Κατερίνα Ροντογιάννη, μυθιστόρημα). Στη σειρά για παιδιά «Συντροφιές», τα βιβλία: Ελένη Δικαίου «Θησέας, ο ήρωας της Αθήνας» και «Ιάσονας- Αργοναυτική εκστρατεία» (εικονογράφηση Χρήστος Δήμος). Το παραμύθι του Ντανιέλ Πενάκ «Το μάτι του λύκου» (μετάφραση Μελίνα Καρακώστα, εικονογράφηση Ζακ Φεραντέζ). Τα λογοτεχνικά βιβλία για παιδιά και νέους: Αννα Δεϊμέζη Καλιότσου «Κλαυσίγελως», Μάνος Κοντολέων «Μαγική μητέρα», Σοφία Φίλντιση «Τα παιδιά της φύσης», Ελενα Αρτζανίδου «Στο μισό του ουρανού», Δημήτρης Γ. Ωραιόπουλος «Το ταξίδι του Τιμόθεου». Στη σειρά «Βιβλία γνώσεων και δραστηριοτήτων», το έγχρωμα εικονογραφημένο βιβλίο της Φ. Ουινγέιτ «Εξωγήινες απαγωγές (Αποδείξεις και επιχειρήματα)».

- Ο «Εξάντας» κυκλοφόρησε: Στη σειρά «Πολιτικές υγείας» τη μελέτη του Γάλλου γιατρού Μπερνάρ Κουσνέρ «Η δικτατορία των γιατρών» (μετάφραση Σαπφώ Διαμαντή - Ευγενία Μουτσοπούλου, εισαγωγή - επιμέλεια Γιάννης Κυριόπουλος). Το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Τούρκου Ιρφάν Οργκά «Στην ακτή του Βοσπόρου» (μετάφραση Μελίνα Παναγιωτίδου).

- Ο «Κέδρος» κυκλοφόρησε: Το δεύτερο μυθιστόρημα με ιστορικές αναφορές στον 20ό αιώνα του Νίκου Θέμελη «Η ανατροπή». Το μυθιστόρημα της Βικτόρια Γκλέντινινγκ «Ηλεκτρισμός» (μετάφραση Ελενα Τριανταφύλλου). Το μυθιστόρημα της Ελίζαμπεθ Βον Αρνιμ «Ερωτας (καλύτερα να μην είχα μπλέξει)» (μετάφραση Ελίκη Βαρβάκη).

- Τα «Νέα Σύνορα» - Α.Α. Λιβάνη κυκλοφόρησαν: Το μυθιστόρημα του Σάιμον Γουίντσεστερ «Ο καθηγητής και ο τρελός» (μετάφραση Μόνικα Σιλιά). Το μυθιστόρημα της Μαρίας Καρέλα «Πατρινέλλα».

- Οι ιατρικές εκδόσεις «ΒΗΤΑ», κυκλοφόρησαν τα ιατρικού περιεχομένου βιβλία: Πάρι Α. Παππά «Διαδερμική νεφροστομία». Τα πρακτικά του συνεδρίου για τις «Υποθαλαμικές εκλυτικές ορμόνες» (επιμέλεια των ενδοκρινολόγων Λ. Ντούντα - Ρ. Κουγιεμίν). Θ. Δ. Μουντοκαλάκη «Τι είναι υπέρταση και πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε». Γεράσιμος Α. Ρηγάτος «Θεών και ανθρώπων πάθη», και σε επιμέλεια του ίδιου το βιβλίο «Η ανακούφιση του καρκινικού πόνου».

- Από τις όμορφες παιδικές εκδόσεις «Μίνωας» κυκλοφόρησαν: Το παραμύθι της Ρένας Ρώσση - Ζαΐρη «Το γοργονάκι» (εικόνες Λ. Βαρβαρούση). Στη σειρά «Οι απίθανοι 5», το παραμύθι «Η κλοπή των απόρρητων μυστικών» (μετάφραση Νάνσυ Καπελάρη, εικονογράφηση Σπύρος Γούσης). Στη σειρά «Οι μυστικοί 7», το παραμύθι «Ενας άλυτος γρίφος» (μετάφραση Νάνσυ Καπελάρη, εικονογράφηση Λήδα Βαρβαρούση). Το βραβευμένο από τη «Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά» παραμύθι του Μερκούριου Αντζή «Το τραγούδι του κότσυφα», (εικονογράφηση Λήδα Βαρβαρούση). Στη σειρά «Μαθαίνω με τον Γουίνι», τα βιβλία για νήπια «Παιχνίδια με τα χρώματα - το αγρόκτημα» και «Παιχνίδια με τα γράμματα - το δάσος».

- Στη σειρά των πάντα γοητευτικών «Asterix», δημιούργημα των Ρενέ Γκοσινί - Αλμπέρ Ουντεριζό, το επεισόδιο «Το ζιζάνιον» και μάλιστα στην Ποντιακή διάλεκτο (εκδόσεις «Μαμούθ Κόμικ», Σόλωνος 130), «Ιστορία (εικονογραφημένη)» (τεύχος 374), με θέματα για την Κριμαία, τους βιομήχανους - συνεργάτες των Γερμανών, την ελληνική τηλεόραση κ.ά.

- «Νέα Εστία», λογοτεχνικό περιοδικό, τεύχος 1.723 (Μάης 2000).

- «Ερευνα», περιοδικό για την πολιτική, οικονομία, λογοτεχνία, πολιτισμό, τεύχος Μαρτίου 2000.

- «Επτανησιακά Φύλλα», φιλολογική, λογοτεχνική, λαογραφική, ιστορική έκδοση, τεύχος Φθινόπωρο - Χειμώνας 1999, Ζάκυνθος.

- «Θέματα Λογοτεχνίας»,τετράμηνο περιοδικό λογοτεχνίας, θεωρίας της λογοτεχνίας και κριτικής, τεύχος 12, αφιερωμένο στον ποιητή Κυριάκο Χαραλαμπίδη. Εκδόσεις « Γκοβόστη».

- «Η πόλη μας», περιοδικό της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης Νέας Ερυθραίας, Απρίλιος 2000.

- «Διαβάζω», μηνιαία επιθεώρηση του βιβλίου. Τεύχος 400 με αφιέρωμα για το ολοκαύτωμα. Τεύχος 405 με αφιέρωμα στη Σχολή της Φρανκφούρτης. Τεύχος 406 με αφιέρωμα για την Τόνι Μόρισον. Τεύχος 407 με αφιέρωμα για τον Ν. Γ. Πεντζίκη. Τεύχος 408 με αφιέρωμα για τις Γνωσιακές επιστήμες. Τεύχος 409 με αφιέρωμα για τη θεωρία του χάους.

Αυτό το «όταν είναι πια αργά», εκφράζει και τις δύο παράλληλες ιστορίες. Αξιόλογη βυθοσκόπηση και στις δύο περιπτώσεις, που βεβαιώνουν ότι η συγγραφέας έχει μέσα της κρυμμένο θησαυρό και ίσως μάς γεμίσει έκπληξη, στο μέλλον, με την πολυτιμότητά του. (Εκδόσεις «Γκοβόστης» 1999).

Ελσα Σπαρτιώτη: «Τεσσάρι επί λεωφόρου και το συνήθη ρουχισμό».

Πολλά δείγματα της ακούραστης αφοσίωσής της στα ελληνικά γράμματα έχει φιλοπονήσει η Ελσα Σπαρτιώτη στο χώρο της πεζογραφίας. Πρώτη φορά πειραματίζεται και στο αφήγημα με το «Τεσσάρι επί λεωφόρου και το συνήθη ρουχισμό», όπου έχει συγκεντρώσει πεζό λόγο και ποίηση, καθώς παραθέτει αποσπάσματα βιογραφικής ενδοσκόπησης και λογοτεχνικής μυθοπλασίας.

Κατέχει με σιγουριά και το εργαλείο και τον τρόπο του γράφειν, αναπτύσσοντας καθαρά προσωπικό ύφος.

Βασανιστικά παιδικά χρόνια, μέσα στον τρόμο και στο χαμό του εμφυλίου σπαραγμού, στιγμιότυπα φρικιαστικού ρεαλισμού και τρυφερότητας στα κατοπινά χρόνια, όπου στάζει αργά ένα δάκρυ για τις καλές και τις κακές αναμνήσεις. (Εκδόσεις «Φιλιππότη»).