Ι. Β. Στάλιν: «Απαντα», τόμος 14

Γ. Φαρσακίδης: «Ιαματικά ψεύδη και "βέβηλες" προσεγγίσεις»

Μ. Νεγρεπόντη: «Οι κλέφτες του ήλιου»

Τρ. Γεροζήσης: «Επίλεκτο απόσπασμα 1ης Μεραρχίας ΔΣΕ»

Ηνίοχος της Μοτύης

Η συμμετοχή στους πανελλήνιους αγώνες, παρουσιάζεται με αντικείμενα από ανασκαφές σε νεκροπόλεις και ιερά της Κάτω Ιταλίας. Τα εκθέματα χρονολογούνται από τις αρχές του 6ου π.Χ. - 2ο μ.Χ. και διαρθρώνονται σε ενότητες, με βάση τις κατηγορίες των αγωνισμάτων και τη χρονoλογική σειρά των αγώνων στην Ολυμπία.

Ανάμεσα στα εκθέματα περιλαμβάνονται: Πήλινα αγγεία από την Αττική, την Κάτω Ιταλία και την Ετρουρία, που απεικονίζουν διεξαγωγή αγωνισμάτων, προπόνηση και βράβευση αθλητών. Αρκετά αγγεία αποδίδονται σε σημαντικούς ζωγράφους της μελανόμορφης και ερυθρόμορφης αττικής αγγειογραφίας, όπως οι Λυδός, Μύσωνας, Νικοσθένης, κ.ά. Εκτίθενται, επίσης: Αντικείμενα που χρησίμευαν στην προπόνηση (χάλκινοι δίσκοι, μολύβδινοι αλτήρες, ακόντια), προετοιμασία και στον καθαρισμό του σώματος των αθλητών (αρύβαλλοι, αλάβαστρα, λουτήρια κ.ά.). Νομίσματα πόλεων της Μεγάλης Ελλάδας, με παραστάσεις ολυμπιακών νικών που πέτυχαν τύραννοι στα ιππικά αγωνίσματα της Ολυμπίας. Αναθήματα αθλητών (χάλκινη ενεπίγραφη πινακίδα του ολυμπιονίκη Κλεομβρότου από τη Σύβαρη). Αναθηματικά και επιτύμβια γλυπτά, όπως ο μαρμάρινος έφηβος του Ακράγαντα. Ενα μοναδικό μαρμάρινο πρόπλασμα του σταδίου (του 2ου αιώνα μ.Χ.) στη βίλα του αυτοκράτορα Ανδριανού στο Τίβολι. Το πιο εντυπωσιακό έκθεμα είναι το φυσικού μεγέθους μαρμάρινο άγαλμα του «Ηνίοχου» της Μοτύης (από τα ωραιότερα ελεύθερα γλυπτά της αρχαιότητας), που βρέθηκε στη νησίδα Μοτύη (Mozia) της ΒΔ Σικελίας και χρονολογείται περί τα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. Την έκθεση συνοδεύει επιστημονικός κατάλογος (ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά).

Οπως σημειώνει ο Ηλίας Κουβαράς στον κατάλογο της έκθεσης, «η Ε. Ζέππου θέλησε να αποκρυσταλλώσει στον καμβά στιγμές γνώριμες και οικείες στον καθένα μας, στιγμές εκκωφαντικής μοναξιάς, με φόντο τη σύγχρονη, χαοτική Αθήνα. Για το λόγο αυτό στα τρισδιάστατα έργα της οι ανθρώπινες φιγούρες ξεπροβάλλουν μοναχικά, αφήνοντας τα υπόλοιπα στοιχεία και συντελεστές της πραγματικότητας σε δεύτερο πλάνο». Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 9 του Οκτώβρη.

Την ίδια μέρα εγκαινιάζεται στην αίθουσα τέχνης «Ατριον» (Τσιμισκή 94, Θεσσαλονίκη), έκθεση έργων της Μαργαρίτας Λυπιρίδου. Τίτλος της «Χνάρια μνήμης». Οπως αναφέρει η δημιουργός «... Το χάρτινο καραβάκι, ο κόκκινος ουρανός, η ανθρώπινη φιγούρα, το σχήμα, το χρώμα, μια ξεχασμένη σκέψη, ένα δυνατό συναίσθημα, έρχονται και καλύπτουν το ένα μετά το άλλο μέσα από νοητά και υπαρκτά επίπεδα, όπως μια πινελιά συμπληρώνει, μετατρέπει, ανακατευθύνει, εμπλουτίζει μια προηγούμενη...». Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 30 του Σεπτέμβρη.

Αφιέρωμα στον 31 ετών, βραβευμένο («Χρυσή Αρκτος» του Φεστιβάλ Βερολίνου 1998 στην πρώτη του ταινία «Ακαριαίο χτύπημα»), Τούρκο, γεννημένο στο Αμβούργο, σκηνοθέτη Φατίμ Ακίμ, με αφορμή τη σημερινή πρεμιέρα της βραβευμένης ταινίας του «Head on», οργανώνουν οι «Νύχτες πρεμιέρας», στο Ινστιτούτο «Γκαίτε». Το πρόγραμμα του αφιερώματος: Δευτέρα (8μμ) «Ακαριαίο χτύπημα», παρουσία του σκηνοθέτη και του Ελληνα πρωταγωνιστή της ταινίας Αδάμ Μπουσδούκου. Τρίτη «Τον Ιούλιο». Τετάρτη «Solino». Οι ταινίες αφορούν στην πολυπολιτισμική κοινωνία και στη ζωή των μεταναστών (Τούρκων, Ελλήνων, Ιταλών, κλπ.) στη Γερμανία. Το «Ακαριαίο χτύπημα» αναφέρεται στη φιλία ενός Ελληνα, ενός Σέρβου και ενός Τούρκου. Η ταινία «Τον Ιούλιο» αναφέρεται σ' έναν μοναχικό νεαρό Γερμανό καθηγητή, ο οποίος φεύγει με την Τουρκάλα αγαπημένη του στην Κωνσταντινούπολη. Το «Solino» αφορά σε μια οικογένεια μεταναστών από το Σολίνο της Νότιας Ιταλίας, στη Γερμανία της δεκαετίας του 1960.

Πώς εξηγείται η περίπτωση ενός απλού ανθρώπου, τέκνου εργατών, να δουλεύει από δεκάχρονο παιδάκι -από το 1923- μέχρι τα εβδομήντα τέσσερα χρόνια του -το 2001- σε ένα βιβλιοπωλείο; Αυτός ο 74χρονος μόχθος ήταν απλώς βιοπορισμός ή μεγάλη, βαθιά αγάπη για το βιβλίο, τους δημιουργούς και αποδέκτες του; Προπάντων το δεύτερο ήταν. Αναφερόμαστε στον υπάλληλο της «Εστίας» Νίκο Παντελάκη και στο βιβλίο του «Σαν να διάβασα ένα βιβλίο (Ο βιβλιοπώλης της "Εστίας" αφηγείται)» (εκδόσεις «Εστίας»). Η πηγαία και ελκυστική προφορική αφήγηση αυτού του αφανούς εργάτη του βιβλίου (καταγράφηκε από τους Απόστολο Διαμαντή, Κυριάκο Ντελόπουλο, Παναγιώτη Σουλτάνη, Εύα Καραϊτίδη), αποτελεί πολύτιμη μαρτυρία του πνευματικού και εκδοτικού γίγνεσθαι στον τόπο μας στον 20ό αιώνα, με απόηχους και από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα, οπότε δημιουργήθηκε το «Βιβλιοπωλείον της Εστίας». Ο ακάματος Ν. Παντελάκης, ο οποίος βοηθούσε στο υπόγειο του βιβλιοπωλείου «Εστία» (στη Σόλωνος), τις αναζητήσεις των ρεκτών παλιών βιβλίων, είναι η ζωντανή μνήμη - μαρτυρία της πνευματικής και εκδοτικής μας «περιπέτειας». Η αφήγησή του «ζωγραφίζει» όχι μόνο το δύσκολο αγώνα παραγωγής, προβολής, διακίνησης του βιβλίου και σε χρόνια δίσεκτα (όλοι οι βιβλιοπώλες ήταν στο ΕΑΜ, λέει ο μπαρπα-Νίκος), αλλά και τα ανθρώπινα, καθημερινά «πορτρέτα» μεγάλων δημιουργών διαφόρων γενεών, μεταξύ των οποίων και οι: Παλαμάς, Ξενόπουλος, Βλαχογιάννης, Βάρναλης, Αυγέρης, Ε. Αλεξίου, Μυριβήλης κ.ά.