Σε αντίθεση με όσους μιλούν για «κρυφή μετεκλογική αντζέντα» και πριν ακόμα ανοίξουν για τα καλά τα σχολεία, η κυβέρνηση έχει κάνει καθαρό ποια θα είναι η επόμενη μέρα τους.

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση δεν είναι ικανοποιημένη από τις μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση και θέλει να τα σαρώσει όλα και μάλιστα βιαστικά.

Ο πρωθυπουργός, μάλιστα, παραδέχεται ότι άργησε η κυβέρνηση να υλοποιήσει τις αλλαγές και προαναγγέλλει νέες στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Αλλωστε, η στρατηγική της Λισαβόνας απαιτεί η εκπαίδευση να γίνει ακόμα πιο έντονα πεδίο κερδοφορίας, για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων σε σχέση με τα αμερικάνικα.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμία κρυφή ατζέντα. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Ηδη, με εντολή της κυβέρνησης, έχει δημοσιευτεί το πόρισμα του ΕΣΥΠ για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που, ανάμεσα στα άλλα, προωθεί ακόμα παραπέρα την αποκέντρωση της εκπαιδευτικής λειτουργίας, την ταξική διαφοροποίηση σχολείων, μαθητών, προγραμμάτων και βιβλίων, που ορθώνει ολοένα και ψηλότερα εμπόδια για τη μόρφωση των παιδιών του λαού, που μετατρέπει τον εκπαιδευτικό από παιδαγωγό σε μάνατζερ που αναζητά χορηγούς!

Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός δηλώνει ευθέως ότι θα συνεχιστεί η επίθεση στα ΑΕΙ με το νόμο για τα μεταπτυχιακά αλλά και την αναθεώρηση του άρθρου 16, επικαλούμενος μάλιστα καθεστώς βολέματος.

Είναι, όμως, βόλεμα για τη λαϊκή οικογένεια η διαρκής οικονομική της αφαίμαξη, προκειμένου να σπουδάσουν τα παιδιά της; Είναι βόλεμα για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων να σπουδάζουν και να δουλεύουν παράλληλα;

Αυτό που πραγματικά εννοεί ο πρωθυπουργός είναι ότι οι επιχειρήσεις δε βολεύονται πια με το πανεπιστήμιο όπως είναι σήμερα, ότι το δικαίωμα για δωρεάν σπουδές πρέπει να μετατραπεί σε ευκαιρία για σπουδές με τη «βοήθεια» δανείων...

Στο μόνο πράγμα που έχει δίκιο η κυβέρνηση είναι ότι για την προώθηση της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής ή των μεταρρυθμίσεων όπως τις λέει, απαιτείται «θάρρος». Γιατί πρόκειται για αλλαγές που πλήττουν την πλειοψηφία του λαού και που εκ των πραγμάτων θα συναντήσουν αντίσταση από το λαϊκό κίνημα και τη νεολαία. Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση χρειάζεται θάρρος για να υλοποιήσει την πολιτική της είναι γιατί φοβάται τη δύναμή μας. Και οι εκλογές είναι ένα ακόμα βήμα, για να δείξουμε τη δική μας δύναμη, να τους φοβίσουμε, να οργανώσουμε από καλύτερες θέσεις τη λαϊκή αντεπίθεση.

Οι εξελίξεις στο χώρο της Παιδείας είναι ένας ακόμα λόγος για τον οποίο χρειάζεται ακόμα πιο ισχυρό ΚΚΕ!

Αυτά είναι τα μελλούμενα για την ανώτατη εκπαίδευση, όπως προκύπτουν από τη στρατηγική της Λισαβόνας και της Μπολόνιας, από τις στρατηγικές επιλογές της ΕΕ και την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, φάνηκε καθάρια η πολιτική και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα την περασμένη χρονιά, που σηματοδοτήθηκε από τις κινητοποιήσεις της νεολαίας και των εργαζομένων ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και το νέο νόμο - πλαίσιο.

Οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης της ΝΔ δε βρήκαν αντίσταση στη φραστική και εντυπωσιοθηρική «αντιπολίτευση» του ΠΑΣΟΚ.

Η ΝΔ ψήφισε την αναθεώρηση του άρθρου 16. Το ΠΑΣΟΚ επιχείρησε να δείξει - χωρίς να πείσει κανέναν πέρα από τα «δεκανίκια» του - ότι «άλλαξε», αποχωρώντας από την ψηφοφορία. Ωστόσο, ο Γ. Παπανδρέου είναι ξεκάθαρος: «Η αναθεώρηση του άρθρου 16 είναι θέση του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ και ομόφωνη απόφαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας». Αλλωστε, στη «δημόσια» και «δωρεάν» «Παιδεία» του ΠΑΣΟΚ χωράνε άνετα τα «μη κρατικά κοινωφελή ιδρύματα με ποιότητα και δημόσιο έλεγχο»...

Η ΝΔ ψήφισε το νέο νόμο - πλαίσιο. Το ΠΑΣΟΚ, χαρακτηρίζοντας τον αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο ...«άτολμο» - πώς λέμε ...καμία σχέση με τα αιτήματα φοιτητών και εργαζομένων... - αντιπρότεινε έναν «άλλο» νόμο - πλαίσιο. Στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ διατηρούνται όλα τα αντιδραστικά στοιχεία του νόμου της ΝΔ, ενώ έκανε κριτική στην κυβέρνηση από τη σκοπιά της ακόμα μεγαλύτερης απελευθέρωσης της «αγοράς» της ανώτατης εκπαίδευσης: Προγραμματικά συμβόλαια με το υπουργείο, αξιολόγηση με το βούρδουλα του στόχου και την απειλή της χρηματοδότησης, άντληση πόρων από ιδιωτικές πηγές, δανεισμός και μαύρη εργασία για να ανταποκριθούν οι φοιτητές στο κόστος σπουδών.

Στο ίδιο έργο, ο ΣΥΝ, ενώ διεκδικεί για τον εαυτό του τον τίτλο του «οργανωτή» των φοιτητικών κινητοποιήσεων, κατέθεσε τροπολογίες επί του νόμου - πλαισίου (τις ονόμασε, μάλιστα, αντι-νομοσχέδιο!), με τις οποίες δε θίγει στο ελάχιστο τις κύριες επιδιώξεις του νόμου: Αυτοτελή ιδρύματα, τετραετές σχέδιο, μάνατζερ, αξιολόγηση... Τόσο ...ριζοσπαστικά υπέρ του κεφαλαίου!

Η ουσία είναι μια: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διαφωνούν, συμφωνώντας ότι εκείνο που πρέπει να γίνει στην Παιδεία είναι η αύξηση των ταξικών φραγμών, η προσαρμογή της εκπαίδευσης στην κερδοφορία του κεφαλαίου, η εμπλοκή των επιχειρήσεων στην εκπαιδευτική διαδικασία, η απόκτηση από την πλειοψηφία της νεολαίας πρόσκαιρης κατάρτισης και η μόρφωση για τους λίγους. Το πώς θα γίνει αυτό και το πότε ακριβώς, είναι θέμα τακτικής που μπορεί κανείς να βρει διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα δυο κόμματα. Στη στρατηγική, όμως, ταυτίζονται.

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να κάνει τη διαχειριστική κριτική στη ΝΔ ότι δεν έκανε μεταρρυθμίσεις, αλλά η ζωή το διαψεύδει. Η ΝΔ εφάρμοσε το πρόγραμμά της, ένα βαθύτατα αντιλαϊκό και αντιεκπαιδευτικό πρόγραμμα. Και διακηρύττει σε όλους τους τόνους ότι θα εμβαθύνει στην εφαρμογή του. Οτι, δηλαδή, η κατεδάφιση έστω και αυτής της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας θα συνεχιστεί, ότι τα πανεπιστήμια θα μετατραπούν εξ ολοκλήρου σε παραμάγαζα των επιχειρήσεων.

Η κυβέρνηση, ήδη, έχει ανακοινώσει ότι η αντιδραστική μεταρρύθμιση στην ανώτατη εκπαίδευση θα συνεχιστεί, με το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά και την ολοκλήρωση της αναθεώρησης του άρθρου 16 να βρίσκονται προ των πυλών. Δηλαδή, με το ...«καλημέρα σας» έρχεται η γενίκευση των διδάκτρων, η ολοκλήρωση της διάσπασης σε κύκλους σπουδών, η αφαίμαξη της γνώσης από το προπτυχιακό επίπεδο, η καταρτισιοποίηση των μεταπτυχιακών.

Την ίδια στιγμή, το νομοσχέδιο για την έρευνα έχει περάσει από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, με το ΠΑΣΟΚ να συμφωνεί επί της αρχής. Και τα δυο κόμματα «οραματίζονται» την έρευνα κατά παραγγελία, τον προσανατολισμό των ερευνητικών προγραμμάτων σε άμεσες εμπορεύσιμες εφαρμογές, τη μετατροπή των ερευνητών σε πλασιέ της δουλιάς τους. Οποιος από τους δυο και αν βρεθεί στο τιμόνι της διακυβέρνησης, απλά θα πάρει τη σκυτάλη για την εφαρμογή κατά γράμμα της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής.

Το ΚΚΕ παλεύει σταθερά κόντρα στην αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική της Λισαβόνας και της Μπολόνιας, στις αντιδραστικές αποφάσεις της ΕΕ τις οποίες υπογράφουν και υλοποιούν με ...μεράκι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Είναι μπροστάρης στους αγώνες για την Παιδεία που έχει ανάγκη η νεολαία και ο λαός, με κριτήριο την εξέλιξη της επιστήμης και το λαϊκό συμφέρον.

Μπροστά στις κάλπες, εκείνο που πρέπει να προβληματίσει το λαό δεν είναι η υποτιθέμενη ανυπαρξία προγράμματος της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ, ούτε ποιος μπορεί καλύτερα να τα εφαρμόσει. Αντιθέτως. Τα προγράμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνον υπάρχουν, αλλά προβάλλουν ως μεγαλοπρεπή καινοτομία την απαλοιφή του δικαιώματος στη μόρφωση. Αυτό ακριβώς πρέπει να αποτελέσει και κριτήριο ψήφου για τους εργαζόμενους, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, τη νεολαία: Η θέση και η στάση των κομμάτων απέναντι στη μόρφωση των παιδιών, η θέση και η πρακτική τους για την ανώτατη Παιδεία.

Η ψήφος στο δικομματισμό είναι ψήφος συναίνεσης στη μετατροπή της μόρφωσης σε ακριβοθώρητο αγαθό...

Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι μήνυμα: Οτι σε πείσμα των σειρήνων του «εκσυγχρονισμού» και της «νέας διακυβέρνησης», οι εργαζόμενοι και η νεολαία εξακολουθούν να διεκδικούν πραγματικά δημόσια και δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση υψηλού επιπέδου. Γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που παλεύει αταλάντευτα για ενιαία ανώτατη εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν, στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών και όχι του κεφαλαίου.

Eurokinissi

«Το σχολείο δεν ολοκληρώνει, δεν καλύπτει τις βασικές ανάγκες», είπε στον «Ρ» η Βάνα Τζιατζή, πρόεδρος της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας. «Τα παιδιά δε μαθαίνουν τη γλώσσα τους, δεν αποκτούν μαθηματική σκέψη, δε μαθαίνουν τους νόμους της φύσης, δεν αποκτούν ιστορική συνείδηση, δε μαθαίνουν μια ξένη γλώσσα, δεν τους εξασφαλίζεται φυσική και αισθητική αγωγή», συνέχισε, υπογραμμίζοντας πως όλα αυτά οι γονείς πρέπει να πληρώσουν ακριβά για να τα προσφέρουν στο παιδί.

Motion Team

Τα στοιχεία για τις ιδιωτικές δαπάνες στην εκπαίδευση αποκαλύπτουν ότι οι δαπάνες των λαϊκών νοικοκυριών, που σχετίζονται με την αγορά «γνώσης», «μόρφωσης», «φυσικής και αισθητικής αγωγής», είναι τεράστιες. Συγκεκριμένα:

• Το 67% των μηνιαίων δαπανών των νοικοκυριών για αγορά αγαθών και υπηρεσιών εκπαίδευσης αφορούν τη Δευτεροβάθμια, τη Μεταδευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, το 8% αφορά την αγορά βιβλίων, σχολικών βοηθημάτων και γραφικής ύλης και το 6,7% δαπανάται για σχολές χορού, ωδεία, εκμάθηση Η/Υ, μονάδες Ειδικής Αγωγής.

Τη στιγμή που περισσότερα από 1,4 δισ. ευρώ το χρόνο δαπανώνται από τα λαϊκά νοικοκυριά για να αποκτήσουν τα παιδιά τους βασικές δεξιότητες και γνώσεις, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κάνουν λόγο για ακόμα μεγαλύτερη «βοήθεια» από γονείς και εκπαιδευτικούς και για «κοινωνική συμμετοχή». Στη λογική «όλοι μαζί» και «καθένας ανάλογα με την τσέπη του». Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για το Ολοήμερο Σχολείο μιλά για «αυτοδυναμία (σ.σ. του σχολείου) με τη βοήθεια των γονέων, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της τοπικής εκπαιδευτικής κοινότητας, ώστε να μπορεί να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες». Αντίστοιχα, η ΝΔ δίνει στις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις το περιεχόμενο της «ευελιξίας» και της «κοινωνικής συμμετοχής».

Και οι δύο, δηλαδή, επιδιώκουν να ενταθεί αυτό που ήδη συμβαίνει: Οι γονείς, οι Σύλλογοι Γονέων, με δική τους ευθύνη, πρωτοβουλία και με δικά τους έξοδα, να οργανώνουν πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες και όχι αυτές να παρέχονται ανεξαιρέτως και δωρεάν από το κράτος σε όλους τους μαθητές. Πρόκειται για τη λεγόμενη «αποκέντρωση» των ευθυνών του κράτους για την Παιδεία και μετακύλησή τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, δηλαδή στις πλάτες των εργαζομένων.

Περίπου 596 εκατ. ευρώ το χρόνο δαπανώνται από τους γονείς με παιδιά στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση μόνο για την εκμάθηση ξένων γλωσσών. Για τα ιδιαίτερα και τα φροντιστήρια, τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν ετησίως 805 εκατ. ευρώ. Κι αν ακόμα κάποιος ισχυριστεί ότι το φροντιστήριο αποτελεί «επιλογή» και όχι αναγκαιότητα, που πηγάζει από την υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου και το εξεταστικό σύστημα, τι γίνεται με τα Ειδικά Μαθήματα;

Χιλιάδες μαθητές κάθε χρόνο εξετάζονται σε πανελλαδικό επίπεδο για την πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο σε μαθήματα, τα οποία δεν έχουν διδαχτεί ούτε μια ώρα στο σχολείο. Για παράδειγμα, ένας μαθητής δεν μπορεί να εισαχθεί στην Αρχιτεκτονική, αν οι γονείς του δε διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν φροντιστήριο για Γραμμικό και Ελεύθερο Σχέδιο, στην Ιταλική και Ισπανική Φιλολογία, στη Γαλλική και Γερμανική (κατά περίπτωση) Φιλολογία, αν δε μάθει σε ιδιώτη την ξένη γλώσσα. Ενα παιδί δεν μπορεί να σπουδάσει Μουσική, αν για χρόνια οι γονείς του δεν πληρώνουν αδρά στα ιδιωτικά Ωδεία. Αυτή είναι η πραγματικότητα, και η υποκρισία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για «ίσες ευκαιρίες» στην εκπαίδευση είναι απύθμενη.

Ειδικά για το ζήτημα των ξένων γλωσσών, ενδεικτική της υποβάθμισης της διδασκαλίας τους, είναι η θέση της ΝΔ διά στόματος της υπουργού Παιδείας, Μαριέττας Γιαννάκου: «...νομίζω ότι θα μπορούμε να μιλήσουμε πέντε χρόνια μετά για πέντε γλώσσες, και με την ελληνική έξι, στα σχολεία της χώρας, ελπίζοντας ότι θα καταφέρουμε σε βάθος χρόνου, τα παιδιά κατά βάση να μαθαίνουν μια ξένη γλώσσα σε ένα καλό δημόσιο σχολείο...»!

Από 25 έως και 70 ευρώ για κάθε παιδί καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι με την έναρξη της σχολικής χρονιάς για τα πρώτα απαραίτητα σχολικά είδη. Ποσό, φυσικά, το οποίο θα μεγαλώσει αρκετά κατά τη διάρκεια του χρόνου, καθώς στα πλαίσια της «δημόσιας» και «δωρεάν» Παιδείας οι γονείς καλούνται συχνά να πληρώσουν από την τσέπη τους για μια σειρά πράγματα, όπως χαρτόνια, υλικά χειροτεχνίας, βιβλία για τη σχολική βιβλιοθήκη κλπ.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τις τιμές ορισμένων σχολικών ειδών, που βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με τους μισθούς των εργαζομένων:

• Τσάντα νηπιαγωγείου: Από 9,90 - 19,99 ευρώ
• Κασετίνα: Από 2,99 - 14,90 ευρώ
• Τσάντα - σακίδιο: Από 6,99 - 39,99 ευρώ
• Τετράδιο σπιράλ: Από 1,40 - 6,99 ευρώ
• 12 μαρκαδόροι χοντροί: Από 1,89 - 4,99 ευρώ
• Ντοσιέ: Από 1,99 - 4,80 ευρώ.