Οι Αγώνες τέλειωσαν. Μαζί με την αυλαία, πέφτει πάνω από τη χώρα που τους γέννησε και μια σκιά, η οποία βοηθά στην απαραίτητη και αναγκαία απομυθοποίηση του «αρχαίου και αθάνατου πνεύματος», που διατίθεται αμπαλαρισμένο σε πανάκριβη συσκευασία από την κλίκα των «αθανάτων». Από αυτή την άποψη, η εμπειρία που βιώσαμε ήταν πολύτιμη. Δεν είναι σίγουρο αν την παράσταση έκλεψε το αγωνιστικό μέρος ή οι χλιδάτες παρουσιάσεις των νικητών από τις εταιρίες που τους σπονσονάρουν, όπως η «Αντίντας».

Κατανοήσαμε κατ' αρχήν ότι όλη αυτή η παράσταση, που στήθηκε και οργανώθηκε επί τέσσερα χρόνια, είναι πάνω και πρώτα απ' όλα μια «μπίζνα» κολοσσιαίων διαστάσεων. Ηδη στους κόλπους της κυβέρνησης αρμόδιοι παράγοντες παραδέχονται ότι το κόστος αυτής της διοργάνωσης θα ξεπεράσει τα 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι το κόστος για τη δημιουργία της σκηνής πάνω στην οποία έδωσαν την παράστασή τους για ένα δεκαπενθήμερο οι πρωταγωνιστές: Οι αθλητές. Προφανώς, πρόκειται για το ακριβότερο «σκηνικό» που κατασκευάστηκε ποτέ, για μια «παράσταση» μόλις δεκαπέντε ημερών.

Υπάρχει, βεβαίως, ένα κόστος που το πληρώνει η εργατική τάξη, αλλά είναι ανεκτίμητο. Δε μετριέται σε αξία και χρήμα, αλλά σε αίμα, ζωές και σακατιλίκι ανθρώπων του μόχθου. Αυτούς που οι αφέντες πετούν σαν στυμμένες λεμονόκουπες, αφού τους έχουν απομυζήσει και την τελευταία σταγόνα ικανότητας για δουλιά. Ετσι 17 συνολικά νεκροί και εκατοντάδες σακατεμένοι εργάτες θεμελίωσαν το κατασκευαστικό έργο της κερδοφόρας παράστασης. Εργάτες που δούλευαν εξαντλητικά για 25-30 ευρώ μεροκάματο, δηλαδή μεροκάματο πείνας. Χωρίς μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Με εξαντλητικά ωράρια που έφταναν και τις 16 ώρες ημερησίως. Επομένως, οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν αφορμή για την εφαρμογή ελαστικών και εξαντλητικών ωραρίων δουλιάς, για ανασφάλιστη εργασία, για απλήρωτες υπερωρίες και αργίες. Με πιο στυγνά εκμεταλλευόμενους τους μετανάστες, που τους μετέτρεψαν κυριολεκτικά σε δούλους, πετώντας τους αντί για αμοιβή ξεροκόμματα.

Συνθήκες που συνεχίστηκαν και για τους εργαζόμενους στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις στη διάρκεια των Αγώνων. Συμβάσεις ορισμένου χρόνου, επίσης με ελαστικά ωράρια, με εργαζόμενους που βρίσκονται στη διάθεση των διοργανωτών 24 ώρες το 24ωρο, με διάρκεια συνεχούς δουλιάς που έφτανε και τις 14 ώρες τη μέρα και σε ορισμένες περιπτώσεις έφτανε στις 16, ακόμα και 18 ώρες δουλιάς. Με δεσμεύσεις πως αν κάποιος εργαζόμενος σταματήσει τη δουλιά στη διάρκεια των Αγώνων, υποχρεώνεται να επιστρέψει μέρος των δεδουλευμένων που έχει πληρωθεί. Με ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, αλλά και με ωρομίσθιο για 3 ευρώ την ώρα. Εργασιακές σχέσεις που οραματίζονται να τις γενικεύσουν.

Ας δούμε, όμως, τώρα που έπεσε η αυλαία, για ποια παράσταση αξίας 7,5 δισ. ευρώ θα πρέπει να καταθέτουμε την εισφορά μας για τα επόμενα πολλά χρόνια. Ας δούμε πρώτα απ' όλα το σκηνικό και μετά αξίζει τον κόπο να πούμε και δυο λόγια για την παράσταση.

Βασικό κομμάτι του σκηνικού, που ήταν συμβατικά υποχρεωμένη η χώρα να κατασκευάσει για την πραγματοποίηση των Αγώνων, ήταν αυτό της ασφάλειας. Το κονδύλι που διατέθηκε σε αμερικανικές κυρίως εταιρίες που ανέλαβαν το σχετικό έργο φτάνει, αν δεν ξεπερνά, το 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ. Σε αυτό το έργο, εκτός από το «ΖΕΠΕΛΙΝ», τους πράκτορες και άλλους ειδικούς και καλοπληρωμένους κυνηγούς των τρομοκρατών, περιλαμβάνονται και υποδομές οι οποίες θα μείνουν και θα αξιοποιηθούν και μετά τους Αγώνες. Πρόκειται για τις κάμερες και τα συστήματα παντός είδους παρακολουθήσεων, με τα οποία θα πρέπει να συμβιώσουμε στο εξής. Ολοι θα πρέπει να θυμόμαστε πώς κλιμακώθηκαν οι απαιτήσεις για μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια, για περισσότερα μέσα, για περισσότερο χρήμα. Κανείς, επίσης, δε θα πρέπει να ξεχνά πως την ίδια τακτική χρησιμοποιούν και οι άνθρωποι της νύχτας, όταν ζητούν ολοένα και μεγαλύτερο ποσό για προστασία. Και πάνω απ' όλα πληρώνουμε την καταπάτηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών, τη συνεχή παρακολούθηση της μαζικής λαϊκής, κοινωνικής και πολιτικής δράσης, αλλά και την ενίσχυση της κρατικής καταστολής ενάντια στους αγώνες.

Αφού πληρώσαμε, λοιπόν, τους απαραίτητους προστάτες, έπρεπε να κατασκευάσουμε και έργα ανάλογα με τη σπουδαιότητα του γεγονότος που θα φιλοξενούσαμε. Το «αρχαίο πνεύμα», βλέπετε, στις μέρες μας έχει άπειρες απαιτήσεις, σαν αυτές των «αθάνατων» της ΔΟΕ, που διαχειρίζονται επικερδώς - θα πρέπει να το ομολογήσουμε - αυτή την Ολυμπιακή μπίζνα. Ετσι, λοιπόν, ακολουθώντας τις απαιτήσεις του κυκλώματος που διαχειρίζεται τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ανακαίνισε στάδια, κατασκεύασε άλλα, δημιούργησε εγκαταστάσεις, χρυσοπλήρωσε κατασκευές, οι οποίες ξεπερνούν κατά πολύ τις ανάγκες και τους σχεδιασμούς του ελληνικού κράτους.

Ηδη διατυπώνονται ερωτηματικά για το υψηλότατο κόστος συντήρησης αυτών των εγκαταστάσεων, που κινδυνεύουν να μαραζώσουν μετά τη βραχύβια Ολυμπιακή τους δόξα, αλλά και το ξεπούλημα του φιλέτου στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Εργων που θα 'πρεπε να 'ναι λαϊκή περιουσία. Σύμφωνα, μάλιστα, με όσα υποστήριξε πρόσφατα ο πρόεδρος της εταιρίας «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ», η λειτουργία των εγκαταστάσεων στη μεταολυμπιακή τους χρήση θα «πρέπει να διακρίνεται από ανταποδοτικότητα, βιωσιμότητα, συνδυασμό εμπορικών και άλλων χρήσεων και, όπου αυτό είναι δυνατό, από συγχρηματοδότηση», ενώ στην προχτεσινή κυβερνητική σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, στην οποία μετείχε και ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, αναζητήθηκαν τρόποι για την παράδοση των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και υποδομών σε μεγαλοεπιχειρηματίες. Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Οικονομίας, σκέφτονται να μην υπάρξει πώληση, αλλά μακροχρόνια παραχώρηση, η δε «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ» επεξεργάζεται συγκεκριμένα επιχειρηματικά πλάνα για κάθε εγκατάσταση ξεχωριστά.

Αν όλα όσα αναφέρονται παραπάνω περιγράφουν μια σκιά η οποία έχει να κάνει με δημόσιο χρήμα, τη διαχείρισή του, ποιος το μοίρασε, ποιος έβγαλε το κατιτίς του και ποιος τελικά (εμείς) θα πληρώσει το μάρμαρο αυτής της εφήμερης και ολιγοήμερης «δόξας», η ουσία της παράστασης που είδαμε «πονάει» περισσότερο. Η σκιά είναι βαρύτερη, πυκνότερη, καθώς έσβησε μπροστά στα μάτια μας την περιφερόμενη, από τους σπόνσορες και τους διάφορους μαϊντανούς του λάιφ στάιλ, «ιερή φλόγα».

Η υπόθεση Κεντέρη - Θάνου, αλλά και του Σαμπάνη και αθλητών απ' άλλες χώρες, οι ψίθυροι για επιδοτούμενα από την πολιτεία προγράμματα ντόπινγκ Ελλήνων πρωταθλητών, οι αλληλοκατηγορούμενοι νυν και πρώην υπουργοί αρμόδιοι για τον ελληνικό αθλητισμό, η πληγωμένη περηφάνια των νεοελλήνων που ένιωσαν ότι πιάστηκαν στα πράσα, αποκαθήλωσαν το Ολυμπιακό εμπόρευμα. Το άφησαν γυμνό στη μέση του Ολυμπιακού Σταδίου, χωρίς τις μεγάλες ιδέες, τα ιδεώδη και τις αξίες που σφετερίζεται όλα αυτά τα χρόνια.

Οι σημερινοί χρυσοπληρωμένοι και προβεβλημένοι αστέρες των αγώνων, Ελληνες και ξένοι, ποια άραγε σχέση έχουν με τον ξυπόλυτο θρύλο από την Αιθιοπία, που χωρίς σπόνσορα και χωρίς παπούτσια κέρδισε τον μαραθώνιο στην Ολυμπιάδα της Ρώμης; Από τότε που ο Αμπέμπε Μπικίλα διεκδικούσε ξυπόλυτος το δικαίωμά του να γραφτεί στην ιστορία, μεσολάβησε περίπου μισός αιώνας. Στο πέρασμα αυτού του χρόνου, τα περιθώρια για αθλητές που θα διεκδικούσαν τη νίκη χωρίς να φορούν παπούτσια επώνυμης φίρμας και χωρίς το πατρονάρισμα επίσημων ή ανεπίσημων χορηγών εξανεμίστηκαν. Ανάμεσα στους χιλιάδες αθλητές που έλαβαν μέρος στην ελληνική Ολυμπιάδα σίγουρα θα υπάρχουν πολλοί, ίσως να είναι και η πλειοψηφία, που αγωνίστηκαν για τη νίκη χωρίς να έχουν πίσω τους επιστημονικά και ιατρικά επιτελεία. Πόσοι, όμως, από τους πρωταγωνιστές αγωνίστηκαν με τις φυσικές τους δυνάμεις;

Το ερώτημα αυτό, όσο σκληρά κι αν ακούγεται, σήμερα διατυπώνεται δικαιολογημένα από όσους αγαπούν τον αθλητισμό και επιμένουν να αναζητούν τα ιδεώδη της ευγενούς άμιλλας, του ευ αγωνίζεσθαι και της σκληρής μα τίμιας προσπάθειας. Αυτά περίμεναν, τουλάχιστον, να δουν και να βιώσουν στα στάδια των Αγώνων. Ομως οι Αγώνες τέλειωσαν και αυτό που έμεινε στην καρδιά και το μυαλό όσων αγαπούν τον αθλητισμό είναι η σκιά της υποψίας για τις αγωνιστικές επιτυχίες των σπονσοναρισμένων αστέρων και το βάρος μιας οικονομικής δαπάνης στο βωμό των κερδοφόρων «χορηγών».

Eurokinissi

Ο πρωταθλητισμός, σε επίπεδο χώρας ή αθλητών, δεν μπορεί να στηρίζεται στους χορηγούς, που βγάζουν χρήματα στις πλάτες των διαγωνιζόμενων αθλητών, ούτε στο ντοπάρισμα

Στην ιστορική περίοδο που διανύουμε, μετά τις ανατροπές και της ανακατατάξεις του τέλους της δεκαετίας του '80, η κυριαρχία των πολυεθνικών και του ιμπεριαλισμού δίνει στους Ολυμπιακούς Αγώνες το στίγμα της εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, της πολύμορφης αξιοποίησής τους σε βάρος των κοινωνικών αναγκών και δικαιωμάτων λαών και χωρών.

Το ΚΚΕ, στηριγμένο σε μια ξεκάθαρη και επιστημονική ανάλυση της πραγματικότητας, τοποθετήθηκε εξ αρχής στην υπόθεση των Ολυμπιακών Αγώνων, από την περίοδο της διεκδίκησής τους. Τους αντιμετώπιζε ως ένα πεδίο αναμέτρησης, στο οποίο οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα έπρεπε να δώσουν το δικό τους στίγμα. Στην ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ («Ρ» 2/4/1997), με αφορμή το «φάκελο διεκδίκησης» των Αγώνων, η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ έθετε ορισμένες κρίσιμες προϋποθέσεις, οι οποίες θα έδιναν νόημα στους Αγώνες, θέτοντάς τες, ταυτόχρονα, και ως στόχους πάλης του κινήματος: «Την αναβάθμιση των Αγώνων στην κοιτίδα τους με αντίθεση στην εμπορευματοποίηση. Την εξασφάλιση ότι στην πορεία θα αντιμετωπιστούν χρονίζοντα ζητήματα του αθλητισμού (θεσμικό πλαίσιο, έρευνα - τεκμηρίωση, χρηματοδότηση), ώστε να μπορούν όλοι οι Ελληνες να αθλούνται. Την εξασφάλιση όρων ότι δε θα υπάρξει οικονομική επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων και οι οικονομικές διαδικασίες θα είναι απόλυτα διαφανείς. Το κοινωνικό όφελος από έργα αθλητικής και άλλης υποδομής. Την ουσιαστική αναβάθμιση του περιβάλλοντος».

Με την επισήμανση, στην ίδια ανακοίνωση, ότι «η παρουσίαση του φακέλου διεκδίκησης των Αγώνων, αλλά και οι γενικότερες κυβερνητικές επιλογές δεν κινούνται στους παραπάνω άξονες», τόνιζε: «Η πάλη για την αποκατάσταση των αξιών του Ολυμπιακού κινήματος, του θεσμού των Ολυμπιακών Αγώνων, συνδέεται κατ' εξοχήν με την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων σε κάθε χώρα και διεθνώς σε βάρος της κυριαρχίας των πολυεθνικών».

Σ' όλη τη διάρκεια των επτά χρόνων που μεσολάβησαν από την ανάθεση των Αγώνων έως την πραγματοποίησή τους, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν έπαψε να αποκαλύπτει τις μεθοδεύσεις και τις στοχεύσεις της άρχουσας τάξης και των πολυεθνικών.

Την άνοιξη του 2000, όταν η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, με αφορμή την καθυστέρηση στην κατασκευή των έργων, απείλησε με αφαίρεση της διοργάνωσης, το ΚΚΕ σημείωνε ότι οι εξελίξεις «ενισχύουν παραπέρα την προσπάθεια ιδεολογικής χειραγώγησης και μαζικού αποπροσανατολισμού του λαού και της νεολαίας, που εδώ και καιρό αναπτύσσεται μεθοδευμένα και πολύμορφα. Προσπάθεια, που σκοπό έχει την εκμετάλλευση του πατριωτικού συναισθήματος του λαού για να τον εμποδίσει να διακρίνει όσους, πίσω από το λεγόμενο όραμα των Ολυμπιακών Αγώνων, λειτουργούν με μοναδικό κριτήριο το κέρδος του απάτριδος κεφαλαίου» (Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, 21/4/2000).

Αποκαλυπτική, όμως, ως προς τις προβλέψεις του Κόμματος γι' αυτά που είδαμε στη διάρκεια των Αγώνων, ήταν η παρέμβαση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, στην προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για το θέμα αυτό στις 2/4/2000. Ας τη δούμε:

«...ο πρωταθλητισμός, είπε, σε επίπεδο χώρας ή αθλητών δεν μπορεί να στηρίζεται στους χορηγούς, που βγάζουν χρήματα στις πλάτες των διαγωνιζόμενων αθλητών, ούτε στο ντοπάρισμα... Τα τελευταία χρόνια, αρκετές φορές βγήκαν στο φως της δημοσιότητας περιπτώσεις παγκόσμια γνωστών Ολυμπιονικών, που πεθαίνουν ή αρρωσταίνουν λίγα χρόνια αφού αφήσουν το άθλημα, συνεπεία του ντόπινγκ». Σχετικά με το κόστος, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ είχε τοποθετήσει το πρόβλημα ως εξής: «...υπάρχει σκότος ή και παραπλάνηση ακόμα. Το ζήτημα είναι πρωτίστως πολιτικό, δεν είναι τεχνικό. Ο λαός δικαιούται να γνωρίζει τι θα κοστίσει η Ολυμπιάδα και πώς θα αποπληρωθεί. Ο λαός γνωρίζει ότι τα οφέλη και τα βάρη δε μοιράζονται με τον ίδιο τρόπο. Τα οφέλη τα καρπώνονται οι λίγοι, ενώ τα βάρη τα επωμίζονται οι πολλοί, ο λαός. Τα βάρη των πολλών είναι η άλλη όψη των κερδών των λίγων... Περισσεύουν χρήματα για να γίνει η Ολυμπιάδα, αλλά δεν περισσεύουν χρήματα για ανθρώπινους μισθούς και συντάξεις, για δωρεάν Παιδεία και Υγεία... Ολα δείχνουν ότι το συνολικό κόστος θα ξεπεράσει τα 2 τρισ. δρχ.» (σ.σ. τόσο το είχαν ανεβάσει τότε). Τώρα λέγεται ότι ξεπερνά τα 7,5 δισ. Ευρώ, δηλαδή τα 2,6 τρισ. δρχ.!

Οσο για τις εξαγγελίες περί συμβολής των Αγώνων στην ανάπτυξη και την αντιμετώπιση της ανεργίας, το ΚΚΕ από τότε προειδοποιούσε: «Τάχα ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι εφαλτήριο ανάπτυξης, αλλά και καταπολέμησης της ανεργίας, με το επιχείρημα ότι θα γίνουν έργα και θα αναπτυχθούν υπηρεσίες. Οσο αντιμετώπισε την ανεργία το πρώτο και δεύτερο πακέτο της ΕΕ και οι επενδύσεις που έγιναν, άλλο τόσο θα αντιμετωπίσει το μεγάλο αυτό πρόβλημα η Ολυμπιάδα του 2004. Οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται θα είναι προσωρινές. Θα γίνεται ανακύκλωση των ανέργων και της ανεργίας. Και με αυτόν τον τρόπο θα διευκολυνθεί η γενίκευση της ελαστικής εργασίας, δηλαδή της πιο κακοπληρωμένης και ανασφαλούς εργασίας, που θέλει να επιβάλει κατά κράτος η κυβέρνηση και γενικότερα η πολιτική του ευρωπαϊκού και διεθνούς μονοπωλιακού κεφαλαίου...».

Αναφερόμενη, επίσης, στο θέμα της έντασης της κρατικής βίας και καταστολής, με πρόσχημα την Ολυμπιάδα, η ΓΓ του ΚΚΕ σημείωνε τότε:

«Η Ολυμπιάδα 2004 θα αξιοποιηθεί για να νομιμοποιηθεί η κρατική βία και καταστολή. Ολοι οι αντιδημοκρατικοί νόμοι που είναι στο συρτάρι, ανεξάρτητα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα μπουν σε ενέργεια με άλλοθι τις 15 μέρες της τέλεσης. Για την πάταξη της λεγόμενης τρομοκρατίας, δηλαδή της δράσης του λαϊκού κινήματος, ως και την απαγόρευση πολιτικής διαφήμισης στο κέντρο της Αθήνας, πάντα με πρόσχημα την κοσμιότητα του χώρου... ξεκίνησε ο πόλεμος των μυστικών υπηρεσιών και των πιο ανοιχτών διασυνδέσεων με την πολιτική μας ζωή. Πιο ανοιχτά και επίσημα πια, θα βρεθεί η χώρα μας για τέσσερα χρόνια και όχι μόνο, στα χέρια μιας μυστικής υπηρεσίας, της CIA ή και περισσότερων π.χ. και της "Μοσάντ" στο όνομα της τήρησης της τάξης και της ασφάλειας. Οτι οι ελληνικές υπηρεσίες έχουν στενή σχέση με ξένες υπηρεσίες, ότι οι ξένες υπηρεσίες στην Ελλάδα, εν γνώσει της κυβέρνησης, κάνουν ό,τι θέλουν». Ετσι δεν εξελίχτηκαν τα πράγματα με αφορμή τους Αγώνες;

Μετά το φθινόπωρο του 2001, υπό την πίεση των ΗΠΑ, της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και άλλων διεθνών οργανισμών, μπήκε μπροστά μια μηχανή περιστολής δημοκρατικών ελευθεριών και ατομικών δικαιωμάτων, υπό το πρόσχημα της ασφάλειας. Η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα με δηλώσεις της, στις 19 Σεπτέμβρη του 2003, επισήμαινε: «Θεωρούμε ότι σε πολλές περιπτώσεις η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων από την κυβερνητική κυρίως πλευρά αξιοποιείται με έναν τέτοιο τρόπο, που μας επιτρέπει να λέμε ότι ενδεχομένως μετά τη λήξη τους θα έχουμε φορτωθεί ένα αστυνομικοστρατιωτικό σύστημα παρέμβασης και παρακολούθησης, το οποίο οπωσδήποτε θα είναι σε βάρος των ελευθεριών των ελληνικού λαού». Βεβαίως, στη συνέχεια, είχαμε και την επίσημη πρόσκληση του ΝΑΤΟ, για να 'ναι σίγουροι οι ιθύνοντες ότι θα γίνει ακόμη καλύτερα η δουλιά τους...

Σταθήκαμε σε κάποιες κρίσιμες στιγμές αυτής της επτάχρονης πορείας. Η παράθεση των εκτιμήσεων και των θέσεων του ΚΚΕ σε σημαντικές πτυχές των Αγώνων πιστεύουμε ότι δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να διαπιστώσει την πλήρη επιβεβαίωσή τους.

Συνέντευξη Τύπου διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ την Πέμπτη 2 Σεπτέμβρη, στις 12.30 το μεσημέρι, στο ξενοδοχείο «ΤΙΤΑΝΙΑ» (ημιώροφος).

Θέμα της συνέντευξης είναι: «Οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και η δράση του Κόμματος για τα λαϊκά δικαιώματα το επόμενο διάστημα».

Τις θέσεις του ΚΚΕ θα παρουσιάσει στη συνέντευξη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα.

στην Παλαιστίνη χτίζουν τείχος

PAWEL KILLER GO HOME»

Ενα γιγάντιο πανό με την υπογραφή του ΚΚΕ απλώθηκε χτες τα χαράματα στο Βράχο της Ακρόπολης, στη νοτιοδυτική πλευρά του Παρθενώνα. Τόσο μεγάλο που να είναι ορατό ως και κάτω απ' το λιμάνι, ειδικά από τα ψηλά πατώματα του υπερ-κρουαζιερόπλοιου «Κουίν Μέρι 2», όπου και διαμένει η αμερικανική αντιπροσωπεία.

Λίγο μετά τις 7 το πρωί το ένα μετά το άλλο τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδιδαν την είδηση για τη δυναμική ενέργεια των δυνάμεων του ΚΚΕ στην Ακρόπολη, διατυπώνοντας ταυτόχρονα την απορία για το πώς συνέβη αυτό σε μια πόλη που κυριολεκτικά θυμίζει στρατόπεδο συγκέντρωσης, με δεκάδες χιλιάδες αστυνομικούς και στρατιώτες, ελικόπτερα και το διαβόητο «Ζέπελιν».

Την ίδια ώρα γύρω από την Ακρόπολη, εκατοντάδες μέλη του ΚΚΕ άρχισαν να μοιράζουν δίγλωσση ανακοίνωση, στην οποία ανάμεσα στα άλλα σημειωνόταν: «Η κυβέρνηση των ΗΠΑ και άλλες κυβερνήσεις κουρέλιασαν και τη λεγόμενη ολυμπιακή εκεχειρία. Στην Παλαιστίνη, στο Ιράκ σφαγιάζουν τους λαούς. Αποτελεί πρόκληση για τον ελληνικό λαό η παρουσία του Κόλιν Πάουελ στην Ελλάδα. Πρέπει να νιώσει ο υπουργός των πολέμων ότι η πολιτική των ΗΠΑ είναι ανεπιθύμητη για τους λαούς».

Η πρωτοβουλία έγινε δεκτή με ευμενή σχόλια από τους τουρίστες που έφταναν για επίσκεψη στο χώρο από τις 8.30 το πρωί. Η κυβέρνηση επιχείρησε να δημιουργήσει ένταση κλείνοντας τις πύλες και οι φύλακες ανακοίνωναν πως αυτό γίνεται γιατί δήθεν υπάρχει κατάληψη του χώρου. Οι διαδηλωτές έκαναν καθαρό στους επισκέπτες ότι η Ακρόπολη είναι ανοιχτή στον καθένα και επαναλάμβαναν το σημείο της προκήρυξης που εκφράζει την αντίθεση στην πολιτική των ΗΠΑ, που είναι ανεπιθύμητη για τους λαούς.

Το «βαρύ κλίμα» της Αθήνας φαίνεται να ήταν ο λόγος που οδήγησε τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ να αναβάλει την τελευταία στιγμή την επίσκεψή του. Επισήμως, τόσο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όσο και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών προβάλλουν ως λόγο της αναβολής το «φόρτο εργασίας».

Σε επιστολή του προς τον υπουργό Εξωτερικών Πέτρο Μολυβιάτη, ο Κ. Πάουελ επικαλείται, για την αναβολή, τα προβλήματα στη Νατζάφ και το Σουδάν. Ωστόσο, σημειώνεται ότι και τα δύο προβλήματα ήταν σε πολύ μεγαλύτερη όξυνση, όταν ανακοινώθηκε η επίσκεψη του Πάουελ στην Αθήνα, παρά τη στιγμή που ανακοινώθηκε η αναβολή της.

Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης συσχετίζουν πάντως την αναβολή της επίσκεψης Πάουελ με τις διαδηλώσεις που προγραμματίστηκαν στην Αθήνα κατά της πολιτικής των ΗΠΑ. Ο φόβος, επίσης, κάποιων αντιαμερικανικών εκδηλώσεων στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων, την οποία θα παρακολουθούσε ο Πάουελ, φαίνεται πως έπαιξε ρόλο στην τελική του απόφαση.

Από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοινώθηκε ότι η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Αθήνα θα γίνει το πρώτο δεκαπενθήμερο του Οκτώβρη.

Στην επιστολή του, ο Πάουελ συγχαίρει την ελληνική κυβέρνηση για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων και προσδιορίζει την ατζέντα των συζητήσεων που θα έχει στην Αθήνα τον Οκτώβρη: Ευρωτουρκικές σχέσεις, Κυπριακό, Ιράκ, τρομοκρατία.

Η συγκέντρωση άνοιξε με ένα σύντομο χαιρετισμό από τον Π. Σοφό, μέλος του Γραφείου της ΚΟΑ: «Ο Κ. Πάουελ είναι φορέας και εκφραστής της πολιτικής των ΗΠΑ στη χώρα μας, στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή. Εκφράζουμε, με αυτή την κινητοποίηση, την αλληλεγγύη μας στους λαούς της Παλαιστίνης και του Ιράκ, που μάχονται για την ελευθερία τους. Καταγγέλλουμε την πολιτική της ΝΔ, για τη δουλική της υποταγή στα κελεύσματα των ΗΠΑ. Καταγγέλλουμε την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, που άνοιξε το δρόμο σε αυτή την πολιτική», σημείωσε ανάμεσα σε άλλα ο Π. Σοφός.

Ξεχωριστή στιγμή στη χτεσινή συγκέντρωση, όταν από τα μεγάφωνα ανακοινώθηκε η έλευση στη συγκέντρωση των συντρόφων που κρέμασαν στην Ακρόπολη το μήνυμα των κομμουνιστών: «Powell Killer Go Home».

Η πορεία ξεκινάει. Τα συνθήματα δίνουν το στίγμα: «Δεν είναι τρομοκράτες οι λαοί, είναι το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί». «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι». Ανάμεσα στους προπορευόμενους πολυμελείς αντιπροσωπείες της ΚΕ του ΚΚΕ και του ΚΣ της ΚΝΕ, με επικεφαλής τους Δ. Αρβανιτάκη, μέλος του ΠΓ και γραμματέα της ΕΠ της ΚΟΑ και τον Θ. Γκιώνη, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ. Από τη Σταδίου η πορεία κατευθύνεται στο Σύνταγμα, μέσω της οδού Φιλελλήνων στη Βουλή και από εκεί στην Ομόνοια, όπου και διαλύεται.

Την ίδια στιγμή, το κέντρο της πρωτεύουσας είχε χτες ακόμη περισσότερο έντονα τα στοιχεία ενός μεγάλου στρατοπέδου συγκέντρωσης. Χιλιάδες αστυνομικές δυνάμεις έκαναν παντού έντονη την παρουσία τους. Η «Μεγάλη Βρετάνια», αποκλεισμένη. Στη Φιλελλήνων δεκάδες αστυνομικοί. Μπροστά από τη Βουλή, οι διμοιρίες της ΕΛ.ΑΣ. ήταν «ετοιμοπόλεμες». Η ...«Ολυμπιακή εικόνα» της πρωτεύουσας πρέπει να μείνει «άθικτη», ακόμη κι αν αυτό σημαίνει να μην επιτραπεί στους διαδηλωτές να ασκήσουν τα συνταγματικά τους δικαιώματα. Η πορεία παρακολουθούνταν διαρκώς από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και, βέβαια, η ΕΛ.ΑΣ. - μετά από κυβερνητική εντολή - δεν επέτρεψε στους διαδηλωτές να κατευθυνθούν στην αμερικάνικη πρεσβεία, όπως αρχικά είχε ανακοινωθεί...

Αυτό είναι το ουσιαστικό συμπέρασμα που εξάγεται μέσα από την ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε με τον Βασίλη Μούγιο αναπληρωτή καθηγητή των ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης, ειδικευμένο στη βιοχημεία της άσκησης.

- Ποιες είναι τελικά οι επιπτώσεις του ντόπινγκ;

- Ο όρος ντόπινγκ, καλύπτει μια μεγάλη γκάμα από ουσίες και μεθόδους. Οι επιπτώσεις εξαρτώνται από τη συγκεκριμένη ουσία. Υπάρχει κατάλογος που καταρτίζεται από τις αρμόδιες αρχές - εδώ και 2 χρόνια τη WADA - ο οποίος περιλαμβάνει κατηγορίες απαγορευμένων ουσιών όπως:

Τα διεγερτικά: Εχουν άμεση επίδραση και σε μία ώρα το πολύ θα έχεις αποτελέσματα. Αυξάνουν την εγρήγορση και την προσοχή, όμως παράλληλα αυξάνουν την καρδιακή λειτουργία σε βαθμό που μπορεί να προκαλέσουν καρδιακή ανακοπή, εγκεφαλικό επεισόδιο, θερμοπληξία, αν η άσκηση γίνεται σε φορτισμένο θερμικά περιβάλλον, δηλαδή σε υψηλή θερμοκρασία και υψηλή υγρασία. Ολα αυτά είναι δυνητικώς θανατηφόρα.

Τα αναβολικά στεροειδή: Χρειάζεται περίπου μία βδομάδα για να αρχίσουν να δρουν. Αυξάνουν τη μυική μάζα, αλλά ταυτόχρονα αυξάνουν και τη μάζα της καρδιάς και μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές τέτοιες στην καρδιά που επίσης να γίνουν θανατηφόρες.

Eurokinissi

Ο ένας ήταν άφαντος από το Ολυμπιακό Χωριό, ο άλλος είχε αποκλειστεί από την ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ, επειδή ήταν αναμεμειγμένος στο σκάνδαλο της «Balco». Βεβαίως, μιλάμε για τους Μορίς Γκριν (αριστερά) και Τιμ Μοντγκόμερι (δεξιά)

- Αυτές οι παρενέργειες εκδηλώνονται αργά ή γρήγορα σε όλους όσοι κάνουν χρήση τέτοιων ουσιών;

- Συμβαίνει ό,τι γίνεται με όλα τα φάρμακα. Αν κοιτάξουμε το ένθετο ενός φαρμάκου, περιλαμβάνει ανεπιθύμητες παρενέργειες, οι οποίες εμφανίζονται σε ένα πολύ μικρό ποσοστό του πληθυσμού. Το ίδιο συμβαίνει και με τις απαγορευμένες ουσίες, με τη διαφορά ότι συνήθως τις απαγορευμένες ουσίες οι αθλητές τις παίρνουν σε πολύ μεγαλύτερες δόσεις. Και η αύξηση της δόσης αυξάνει και τη συχνότητα των παρενεργειών. Αλλά δεν είναι νομοτελειακό ότι κάποιος που θα πάρει στεροειδή θα πεθάνει. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους, για τους οποίους το ντόπινγκ είναι τόσο διαδεδομένο. Δεν είναι πεισμένος ο κόσμος ότι θα βλάψει την υγεία του ή, πολύ περισσότερο, ότι θα πεθάνει.

- Υπάρχουν απαγορευμένες και μη απαγορευμένες ουσίες, τις οποίες επιτρέπεται να λαμβάνουν οι αθλητές στη διάρκεια της προετοιμασίας ή των αγώνων και πώς γίνεται αυτός ο διαχωρισμός;

- Ο διαχωρισμός τυπικά γίνεται από τη WADA σήμερα, και πριν μερικά χρόνια από τη ΔΟΕ. Τα κριτήρια είναι χονδρικά δύο: Πρώτον αν δίνουν αθέμιτο πλεονέκτημα στον αθλητή και δεύτερο αν έχουν πιθανούς κινδύνους για την υγεία. Η διαχωριστική γραμμή δεν είναι πάντοτε εύκολη και γι' αυτό συχνά ουσίες μπαίνουν και ουσίες βγαίνουν. Και επειδή τα δύο αυτά κριτήρια χωράνε πολύ νερό, το οριστικό κριτήριο είναι ο κατάλογος. Λέει η WADA, εγώ με βάση τις διαθέσιμες γνώσεις σήμερα κρίνω ότι αυτή η ουσία δίνει ένα αθέμιτο πλεονέκτημα και είναι επικίνδυνη άρα την απαγορεύω.

Παπαγεωργίου Βασίλης

- Κι αυτό χωράει πολύ νερό. Π.χ. εγώ θα μπορούσα να θεωρήσω αθέμιτο πλεονέκτημα το να έχει ένας αθλητής μιας αναπτυγμένης χώρας την υποδομή και τους προπονητές που δεν έχει ένας αθλητής του τρίτου κόσμου, να θεωρήσω δηλαδή την προπόνηση αθέμιτο πλεονέκτημα. Και αυτό είναι κάτι που μπαίνει μέσα σε ένα κοινωνικό πλαίσιο. Π.χ. η δυνατότητα να έχει κάποιος ένα διάλυμα ηλεκτρολυτών στην προπόνησή του είναι ακίνδυνο, μπορεί όμως να είναι αθέμιτο πλεονέκτημα για κάποιον αθλητή χώρας που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για κάτι τέτοιο.

- Τα όρια για τη λήψη απαγορευμένων ουσιών πώς καθορίζονται;

- Για τις περισσότερες απαγορευμένες ουσίες δεν υπάρχει θέμα ορίου. Είναι ναι ή όχι. Και μιλάμε για τις ουσίες που αποκλείεται να βρίσκονται από φυσικού τους στον οργανισμό. Αρα για τις περισσότερες συνθετικές ουσίες και μόνο ο εντοπισμός τους συνιστά ντόπινγκ. Για ορισμένες ουσίες όμως που είτε υπάρχουν στον οργανισμό μας είτε είναι συστατικά της τροφής, έχουν μπει όρια. Μια τέτοια ουσία είναι η τεστοστερόνη. Εκεί μπαίνει ένα όριο, το οποίο καθορίζεται με βάση την υπάρχουσα επιστημονική γνώση που λέει ότι αποκλείεται με φυσιολογικές συνθήκες να έχεις πάνω από Χ.

- Αυτός ο κατάλογος ανανεώνεται σε σταθερή βάση;

- Παλαιότερα τον ανανέωναν κάθε 5 - 6 χρόνια. Τώρα, σε ετήσια βάση, ενώ είναι πιθανό να υπάρξουν τροποποιήσεις μέσα στο ίδιο έτος. Είναι τόσο ραγδαία η εξέλιξη του ντόπινγκ που προσπαθεί το αντιντόπινγκ να το ακολουθήσει. Συνήθως, ελάχιστες ουσίες βγαίνουν από τον κατάλογο, αντίθετα προστίθενται.

Βέβαια, στον κατάλογο υπάρχουν και ουσίες, οι οποίες κατά τη γνώμη μου είναι εντελώς αναποτελεσματικές, όπως π.χ. η Ινσουλίνη. Εντάσσοντάς τη μέσα, ανοίγεις στον άλλο την όρεξη να τη χρησιμοποιήσει, αφού πλέον θεωρείται ως «κανόνας» πως «το νόμιμο δεν είναι αποτελεσματικό, αν είναι αποτελεσματικό είναι παράνομο».

Ο κατάλογος, λοιπόν, συντάσσεται με κάποιες ενδείξεις που είναι αμφισβητήσιμες. Οι αρμόδιοι καλούνται να ζυγίσουν τις ενδείξεις.

- Μπορούμε μέσα από γενικευμένη έρευνα να διαπιστώσουμε το μέγεθος του προβλήματος και των επιπτώσεων που προκαλεί στην υγεία;

- Αντικειμενικά, μόνο με έλεγχο ντόπινγκ. Ομως, ο έλεγχος ντόπινγκ είναι ιδιαίτερα δαπανηρός γι' αυτό και είναι δειγματοληπτικός.

Σήμερα, μπορούμε να κάνουμε δύο ειδών έρευνες. Επιδημιολογική: Δηλαδή να βρεις ανθρώπους που ντοπάρονται, να τους ρωτήσεις τι τους έχει συμβεί ή εκ των υστέρων αν πεθάνουν να διαπιστώσεις τα αίτια του θανάτου. Αυτό όμως σκοντάφτει στο ότι συνήθως δε λένε τι ακριβώς παίρνουν, άρα δεν μπορείς να πεις π.χ. η λήψη τεστοστερόνης σε τέτοια δόση για τόσο χρονικό διάστημα θα προκαλέσει θάνατο.

Η άλλη, η πειραματική έρευνα: Δηλαδή να βρω μια ομάδα ατόμων και να τους δώσω μια απαγορευμένη ουσία για ένα διάστημα και να δω τι τους προκαλεί. Αυτή σκοντάφτει σε ηθικά προβλήματα, γιατί, ξέροντας ότι αυτό μπορεί να προκαλέσει σοβαρές και ανεπιθύμητες ενέργειες και εγώ ως επιστήμονας δεν είναι ηθικά θεμιτό να το κάνω αλλά και εκείνοι δε θα δεχτούν. Και έτσι στο χώρο του ντόπινγκ δεν είναι ικανοποιητικά επιστημονικά τεκμηριωμένες οι ανεπιθύμητες ενέργειες.

- Στην Ολυμπιάδα της Αθήνας είδαμε αρκετές περιπτώσεις αθλητών που παρέδωσαν πίσω τα μετάλλιά τους, επειδή μετά τους αγώνες βρέθηκαν θετικοί σε έλεγχο ντόπινγκ. Οταν πηγαίνουν να αγωνιστούν, έχοντας κάνει χρήση ουσιών, ποντάρουν στο γεγονός ότι δε θα ελεγχθούν;

- Θα ελεγχθούν οπωσδήποτε αυτοί που θα πάρουν μετάλλιο. Τώρα γιατί πιάνονται; Ή ποντάρουν στο να εξαπατήσουν, ρισκάροντας, ή κατά πάσα πιθανότητα πέφτουν έξω στους υπολογισμούς τους. Οι αθλητές που ντοπάρονται συστηματικά έχουν εξετάσει την ανταπόκριση του εαυτού τους στα φάρμακα αυτά με τη βοήθεια επιστημόνων, οι οποίοι είναι ταγμένοι στην εξυπηρέτηση της παρανομίας. Και σε συνεργασία με τους αθλητές έχουν βρει τις κατάλληλες δόσεις και τους κατάλληλους χρόνους που μπορούν να εξασφαλίσουν την αποφυγή ενός θετικού δείγματος, παρότι ο αθλητής έχει πάρει απαγορευμένη ουσία. Οι περισσότεροι πέφτουν μέσα στους υπολογισμούς τους. Υπάρχει όμως και ο αστάθμητος παράγοντας, π.χ. μια ενδεχόμενη επιπλοκή του οργανισμού.

- Η επιλογή της φαρμακοδιέγερσης είναι ο μόνος δρόμος για την κατάκτηση διακρίσεων;

- Οι παράγοντες που καθορίζουν την ανάδειξη ενός καλού αθλητή είναι πολλοί. Καταρχήν οι γενετικές καταβολές. Η προπόνηση, η οποία θα αναδείξει στην επιφάνεια αυτές τις γενετικές καταβολές που έχει κάποιος και θα τις αξιοποιήσει στο έπακρο. Η καλή διατροφή, ώστε ο αθλητής μέσα από την τροφή του να παίρνει σε επάρκεια όλα τα συστατικά, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν την απόδοση. Και η καλή ψυχολογική κατάσταση. Πολλοί δεν αρκούνται σε αυτούς τους παράγοντες, που μέχρι εδώ είναι νόμιμοι και αρχίζουν να χρησιμοποιούν φάρμακα.

Πολλοί αθλητές, φοβάμαι η πλειονότητα των κορυφαίων αθλητών, χρησιμοποιούν απαγορευμένες ουσίες, παρότι αντικειμενικά δεν αποδεικνύεται, γιατί μόλις το 1% των δειγμάτων που ελέγχονται για ντόπινγκ βγαίνουν θετικά. Γι' αυτούς προφανώς είναι μονόδρομος. Εγώ δεν το θεωρώ μονόδρομο. Ομως για να περιοριστεί το φαινόμενο θα πρέπει να ληφθούν μέτρα, ώστε να κοπεί αυτή δυνατότητα. Είναι απλά ζήτημα πολιτικής βούλησης.

- Το ντόπινγκ είναι αυστηρά και μόνο επιλογή των αθλητών στο κυνήγι των διακρίσεων;

- Πρώτα υπάρχει η μεγάλη προσωπική ευθύνη. Υπάρχει όμως και η πίεση από τον προπονητή και εδώ μιλάμε για παιδιά που μπορεί να είναι και ανήλικα ή μόλις να έχουν ενηλικιωθεί, δηλαδή δεν έχουν δυνατότητα κρίσης και αντίστασης στις πιέσεις και δεν έχουν και γνώσεις. Υπάρχει πίεση από τους διοικητικούς παράγοντες της ομάδας. Συχνά υπάρχει πίεση και από τους γονείς, που είτε ζητάνε είτε ανέχονται το ντοπάρισμα του παιδιού τους. Και μετά πάμε σε επίπεδο πολιτείας. Οταν βγαίνει ο πρόεδρος της ΔΟΕ και λέει «καλοί αγώνες για μια χώρα σημαίνουν πολλά μετάλλια», αρχίζει και γίνεται το κύκλωμα εθνικό και μετά και παγκόσμιο και ας βγαίνουν έπειτα και ας καταδικάζουν και ας ελέγχουν το ντόπινγκ. Υπάρχει, λοιπόν, ένα ολόκληρο πλέγμα ευθυνών στο χώρο του ντόπινγκ.

- Κι όλα αυτά στο όνομα του «ευ αγωνίζεσθαι»;

- ...Είναι υποκρισία να τους βάζουμε το στεφάνι, τον κότινο και παράλληλα να παίρνουν και μερικά εκατομμύρια ευρώ, μέσα από διαφημίσεις, χορηγούς κλπ. Κανονικά θα έπρεπε να παίρνουν μόνο το μισθό τους, ό,τι χρειάζεται για να διαβιώσουν άνετα και αξιοπρεπώς.

Ομως, εδώ ωφελούνται πολλοί και πολλαπλά. Ο προπονητής έχει και αυτός αμοιβή από τη διάκριση του αθλητή του. Οι Ομοσπονδίες, προτάσσοντας τις επιτυχίες, διεκδικούν αυξημένη χρηματοδότηση από την πολιτεία. Η χώρα έχει όφελος από τη χρηματοδότηση από τη ΔΟΕ.

Το ντόπινγκ πάει μαζί με την εμπορευματοποίηση. Οταν σήμερα ο αθλητισμός είναι ποτισμένος με την εμπορευματοποίηση και το ντόπινγκ θα γιγαντώνεται.

- Πιστεύετε ότι και η εκτίναξη της χώρας μας από το '96 και μετά στο χώρο του πρωταθλητισμού είναι αποτέλεσμα του ίδιου φαινομένου, ή οφείλεται στη στήριξη του αθλητισμού από την πολιτεία;

- Δεν έχω στοιχεία να υποστηρίξω το ένα ή το άλλο. Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει εκτίναξη της βάσης του αθλητισμού, δηλαδή του μαζικού αθλητισμού. Η άνθηση του αθλητισμού, που βλέπω την τελευταία δεκαετία, με υποψιάζει πως δεν έχει γίνει με νόμιμα μέσα, γι' αυτό και στο παρελθόν έχω δηλώσει πως έχω πάψει να χαίρομαι για τις επιτυχίες του ελληνικού αθλητισμού. Δε βλέπω, άλλωστε, από την πλευρά της πολιτείας να υπάρχει διάθεση για την ενίσχυση του αθλητισμού και όχι αναγκαστικά του πρωταθλητισμού. Οταν π.χ., μειώνονται οι ώρες της Φυσικής Αγωγής στα σχολεία, δε βλέπω πρωτοβουλίες για την αύξηση της μαζικής άθλησης. Οι Ελληνες είναι από τους λιγότερο μαζικά αθλούμενους πληθυσμούς στις λεγόμενες ανεπτυγμένες χώρες και αυτό δε βλέπω να βελτιώνεται. Επομένως, το να έχουμε εκτινάξεις σε κορυφαία επίπεδα με κάνει δύσπιστο. Σε μεγάλο βαθμό, αυτές οφείλονται στη χρήση μη νόμιμων μέσων.

- Τελευταία, τίθεται έντονα το επιχείρημα πως αν θέλουμε διακρίσεις θα πρέπει να ανεχτούμε το φαινόμενο ντόπινγκ.

- Δε θεωρώ σωστό μια χώρα να πει θα προσαρμόσω τη στάση μου στον αθλητισμό με βάση το πώς δρα η πλειονότητα των άλλων χωρών, προκειμένου να μην καταδικαστώ στην αφάνεια. Γιατί να μην αποτελέσεις ένα παράδειγμα που θα φέρει και μια άλλη χώρα να σε μιμηθεί και τελικά να αποτελέσουμε την πλειοψηφία στο αθλητικό ολυμπιακό κίνημα. Το θεωρώ οπορτουνιστικό να καθορίζεις τη δική σου στάση από τη στάση των άλλων, αντί να τηρείς στάση αρχών και να παλεύεις αυτές οι αρχές να γίνουν κτήμα της πλειονότητας.

- Μπορεί να εξαλειφθεί το πρόβλημα και πώς;

- Η προσπάθεια για τον έλεγχο του ντόπινγκ που γίνεται τώρα και στην οποία εν μέρει συμμετέχω κι εγώ, είναι κάτι σαν ασπιρίνη στο πρόβλημα. Είναι αυτό που μπορεί να κάνει κανείς αν δεχτεί το υπάρχον σύστημα. Αν θέλουμε να χτυπήσουμε το κακό στη ρίζα του, θα πρέπει να αλλάξουν πολλά στον αθλητισμό. Και σε εθνικό και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το βασικό είναι να γίνει κατανοητό ότι ο αθλητισμός έχει ως κύριο σκοπό τη βελτίωση της υγείας και την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου του ανθρώπου. Αυτά τα ιδανικά εμπεριέχει μέσα του ο σωστός αθλητισμός. Εάν αυτό δεν προωθηθεί σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, ο αθλητισμός θα γίνεται αντιληπτός κυρίως ως ένα φόρουμ ανάδειξης του ικανότερου, του δυνατότερου, του γρηγορότερου. Και αυτό γίνεται στις καπιταλιστικές κοινωνίες που αβαντάρουν τον ανταγωνισμό. Ξεχνάμε τη βάση, το γιατί υπάρχει ο αθλητισμός και φτάνουμε μόνο σε μια κορυφαία εκδήλωση, η οποία μετά στρεβλώνεται και γίνεται αυτοσκοπός. Και ερχόμαστε και βλέπουμε πως σήμερα δεν αρκεί να βγεις πρώτος, πιο σημαντικό ακόμα είναι να κάνεις ρεκόρ. Οταν, λοιπόν, φτάνουμε σ' αυτό το επίπεδο μπαίνουν στο προσκήνιο τα μέσα για να το πετύχεις. Και ενώ το μέσο για να βελτιώσεις την υγεία και να δώσεις αναψυχή είναι η άθληση, το μέσο για να βγεις πρώτος και παγκόσμιος πρωταθλητής είναι να χρησιμοποιήσεις κάθε θεμιτό και μετά να καταφύγεις και στα αθέμιτα μέσα.

Μιλάμε για ένα ολόκληρο πλέγμα στο χώρο του παγκόσμιου αθλητισμού, στρεβλό όπως και το κυρίαρχο κοινωνικό σύστημα, ο καπιταλισμός.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες τελειώνουν, τα προβλήματα όμως που αφήνουν πολλαπλασιάζονται. Το κόστος μετακυλίεται από αύριο στον καθένα, τα μέτρα λιτότητας θα γίνουν ακόμη πιο σφιχτά και, στην υπάρχουσα ανεργία, θα προστεθεί ένας μεγάλος αριθμός που εργάστηκαν περιστασιακά και θα μεταπέσουν στους «απασχολήσιμους».

Αυτά, τότε, γιατί οι σημερινοί εκφραστές της εμπορευματοποιημένης Ολυμπιάδας δε βρήκαν ούτε μια λέξη αναφοράς για την αγωνιστική υπεράσπιση της ειρήνης.

Sportidea

Φλόρενς Τζόινερ Γκρίφιθ. Θύμα της άκρατης εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, πλήρωσε με τη ζωή της το «αμερικάνικο όρνειρο»...

Αλλωστε, ο αθλητισμός, έχοντας νικητές και ηττημένους, εμπορευματοποιημένος προσφέρεται ως διαφημιστικός τζόγος που το ντόπινγκ υποτίθεται ότι τον κάνει λιγότερο τζόγο, με λιγότερο ρίσκο και περισσότερη σιγουριά. Τζόγο «ιπποδρομιακό», με αντικατάσταση των αλόγων από ανθρώπους. Από δω ξεκινά και η ουσία των φαινομένων. Από τους αναλώσιμους στον «τζόγο» τους ανθρώπους.

Απ' αυτή την άποψη, είτε αποκαλυφθεί η πραγματική αλήθεια των γεγονότων είτε όχι δεν έχει και τόση σημασία, αφού η ουσία αυτής της αλήθειας είναι μία: Ο αθλητισμός στην υπηρεσία του κέρδους.