Σύντροφοι, συντρόφισσες

Στα πλαίσια του προσυνεδριακού διαλόγου και προσβλέποντας σ' αυτό το ίδιο το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ, έχουμε δύο επιλογές.

Η πρώτη είναι η πεπατημένη. Διαβάζουμε τις Θέσεις, κάνουμε ερωτήσεις, τοποθετούμαστε πάνω σε ζητήματα, εκλέγουμε αντιπροσώπους και όργανα και... πάπαλα.

Περιμένουμε οδηγίες δράσης από την ΚΕ και μπαίνουν και κάποια καθήκοντα όπως οικονομικά, «Ρ», κανένα σωματείο και... τέλος.

Εγώ τουλάχιστον δεν είδα τίποτε άλλο από το 1986 μέχρι σήμερα. Δικαιολογίες γι' αυτό; Πολλές και... δικαιολογημένες!!!

Η δεύτερη επιλογή. Σ' αυτήν θα μείνω. Πράγματι έχουμε επιτέλους δεύτερη επιλογή. Μας την προσφέρουν απλόχερα οι σημερινές Θέσεις για το σημερινό (17ο) Συνέδριο του Κόμματος. 39 Θέσεις σε 64 σελίδες. Γιατί η ΚΕ τις ονόμασε Θέσεις; Κατά τη γνώμη μου είναι 39 Βιβλία. 39 επιστημονικά Βιβλία. Η κάθε Θέση θα μπορούσε άνετα να ξαναγραφεί και να γινόταν ένα σύγγραμμα που θα μπορούσε να αποτελεί ΜΑΘΗΜΑ σε Πανεπιστήμιο Οικονομικό, Νομικό, Κοινωνιολογικό, Πολιτικό, Διεθνών Σχέσεων κλπ.

Ακούμε να λέγεται: Να μελετήσουμε τις Θέσεις! Αυτές τις συγκεκριμένες Θέσεις; Πώς θα γίνει αυτό, σύντροφοι; Εδώ οι φοιτητές μελετούν ένα μάθημα για έξι μήνες και πολλές φορές δεν το περνούν! Εμείς θα μελετήσουμε μέχρι τον Φλεβάρη του 2005 39 Μαθήματα;

Για του λόγου μου το αληθές παραθέτω τα παρακάτω στοιχεία.

Οι 39 Θέσεις αποτελούνται από 1.176 προτάσεις, που η κάθε μία θα μπορούσε να αποτελέσει θέμα πραγματείας, επιστημονικού συγγράμματος, εργασίας πτυχιακής ή έστω θέμα έκθεσης στις πανελλαδικές εξετάσεις. Ακόμα και μια φράση τριών λέξεων έχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον!!! Η κάθε Θέση με μέσο όρο 30 προτάσεις αποτελεί ένα σημαντικό Επιστημονικό Πόνημα.

Η πρώτη μου... θέση; Να γίνουν σεμινάρια, κύκλοι μελέτης και αφομοίωσης, μαθήματα ανοιχτά στην κοινωνία κ.λπ. στα επόμενα 4 χρόνια (και όχι μόνο), για κάθε θέση χωριστά και με συγκεκριμένους στόχους. Π.χ. δεν μπορεί μέλος της ΚΕ να μην έχει αφομοιώσει πλήρως τη Θέση 34 ή μέλος της καθοδήγησης τη Θέση 35 ή συνδικαλιστικό στέλεχος τη Θέση 21.

Παρά τις παραπάνω διαπιστώσεις μου (για τις δυσκολίες μελέτης των Θέσεων, άσχετα αν ΠΡΕΠΕΙ), θα μπω στον πειρασμό να κάνω κάποια σχόλια και κάποιες παρατηρήσεις και προτάσεις για ορισμένες θέσεις.

Σχόλια - Παρατηρήσεις - Προτάσεις:

Α. ΘΕΣΗ 32. Προτάσεις 18 και 19 από τις 20.

• Με δημιουργία υποδομής βιβλιογραφίας, στατιστικών μελετών, ερευνών.
• Αντίστοιχη υποδομή να διαμορφωθεί για την επικοινωνία και κοινή προσπάθεια στο χώρο της διανόησης.

Από τις πιο σημαντικές προτάσεις. Προτείνω να πραγματοποιηθεί Πανελλαδική Συνδιάσκεψη με μέλη και φίλους του Κόμματος με συγκεκριμένες θεματικές ενότητες και να δημιουργηθεί συγκεκριμένο Τμήμα της ΚΕ με κάθετη πανελλαδική οργάνωση. (Οργάνωση Επιστημόνων Ελλάδας).

Β. ΘΕΣΗ 33. Πρόταση 22 από τις 41.

• Να γίνονται οι κατάλληλοι δημιουργικοί συμβιβασμοί που ανεβάζουν το κίνημα και δεν το καθηλώνουν στην επίδραση της κυρίαρχης πολιτικής. Για να μη γίνουν τραγικά λάθη, στο όνομα αυτής της πρότασης, πρέπει η νέα ΚΕ να δημιουργήσει Ομάδα που θα καταγράφει συγκεκριμένα αυτούς τους συμβιβασμούς καθώς και θα επιλαμβάνεται κάθε τέτοιας περίπτωσης που γίνεται εν αγνοία της.

Γ. ΘΕΣΗ 34. Προτάσεις 4 και 38 από τις 52.

• Να αποδείξει, με τη δράση και τον προσανατολισμό της, ότι η πολιτική του Κόμματος είναι επιστήμη και εφόσον είναι σ' αυτή τη βάση σωστά επεξεργασμένη και αφομοιωμένη, τότε οδηγεί και στην κατάκτηση της τέχνης, της ικανότητας να καθοδηγεί, να την παλεύει όλο το Κόμμα στην πράξη.
• Στελέχη που συμβάλλουν στην ανάδειξη νέων στελεχών, απαλλαγμένα από πνεύμα αυτάρκειας, μονιμότητας και παραγοντισμού. Το Α (πρόταση 4) και το Ω (πρόταση 38) ενός Κομμουνιστικού Κόμματος!!! Αν το καταφέρουμε αυτό, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την ολόπλευρη ανάπτυξη του Κόμματος.

Για την πρόταση 4.

Οχι μόνο είναι επιστήμη η πολιτική του Κόμματος, αλλά και ΠΑΡΑΓΕΙ επιστήμη, αρκεί να το καταλάβουμε ΟΛΟΙ αυτό και να δράσουμε ανάλογα.

Για την πρόταση 38.

Αν καταφέρουμε και δημιουργήσουμε στελέχη σύμφωνα με αυτή την πρόταση, τότε θα έχουμε φτιάξει τους καινούριους Μπελογιάννηδες, τους καινούριους Αντύπες, τους καινούριους Βελουχιώτηδες, τους καινούριους...

Δ. ΘΕΣΗ 35. Προτάσεις 8 και 23 από τις 45.

• Να αποκατασταθεί το ηθικό των κομμουνιστών και των φίλων του σοσιαλισμού. Πρόταση: Να γίνουν φυλλάδια με τους νόμους της Σ.Ε. για την Παιδεία, την Υγεία, τις Εργασιακές Σχέσεις, Εκλογές κ.λπ.
• Ενισχύεται η Κεντρική Κομματική Σχολή της ΚΕ και της ΚΝΕ και ο κύκλος σεμιναρίων.

Το ΚΚΕ είναι ένας Οργανισμός Επιστημονικής διαπαιδαγώγησης της ελληνικής κοινωνίας και όχι μόνο. Είναι ένα μεγάλο σχολείο!

Δε θα ήταν λάθος αν διακρίναμε στο Κόμμα Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο και Πανεπιστήμιο!

Οποιος «φοιτά» στο ΚΚΕ, ανάλογα με την ηλικία του, την εργασία του κ.λπ., μαθαίνει τόσα πολλά πράγματα, που ακόμα κι αν φύγει, για διάφορους λόγους, αρκετά από αυτά τα κουβαλάει σε όλη του τη ζωή. Και ενώ συμβαίνει έτσι, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, αυτό δεν είναι φανερό στην ελληνική κοινωνία.

Πρόταση: Η Κομματική Σχολή να αποκεντρωθεί σε όλη την Ελλάδα, να θεματοποιηθεί (εργατικά, νεολαίας, αυτοδιοίκησης, θεσμών κ.λπ.) και να διαβαθμιστεί σε μέση, ανωτέρα και ανώτατη. Να «φοιτούν» σ' αυτή Μέλη, Φίλοι, Οπαδοί και Συνεργαζόμενοι. Η «φοίτηση» σ' αυτή να είναι ΟΡΟΣ για την ανάδειξη στελεχών σε όλες τις βαθμίδες. Η «φοίτηση» στις κομματικές σχολές να προβλεφτεί (στο μέλλον) να γίνεται και μέσω Internet ακόμα και από ανθρώπους που βρίσκονται στο εξωτερικό.

Ε. ΘΕΣΗ 36. Προτάσεις 1, 13, 14 και 15 από τις 23.

• Η νέα ΚΕ πρέπει να στρέψει την προσοχή της στην οργάνωση του τομέα της μαζικής διαφώτισης - προπαγάνδας.

Πρόταση: Να εκδοθούν μικρά βιβλιαράκια με θέματα όπως «Η Λαϊκή Οικονομία», «Η Λαϊκή Εξουσία» κ.λπ.

• Είναι βασική προϋπόθεση για να αυξηθεί η κυκλοφορία του «Ριζοσπάστη» και των άλλων εντύπων.

Πρόταση για το «Ρ»: Κάθε 2η Κυριακή ανά μήνα να κυκλοφορεί μαζί με το «Ρ» και η «Εργατοϋπαλληλική Φωνή» όργανο του ΠΑΜΕ.

• Βελτίωση είχε και το ραδιόφωνο του «902», όπως και η τηλεόραση, όμως είναι πίσω από τις ανάγκες και τις δυνατότητες.

Πρόταση: Οι ΚΟΒ καλλιτεχνών να δημιουργήσουν σειρές και θεατρικά σκετς.

• Βασική αιτία παραμένει η έλλειψη οικονομικών μέσων.

Πρόταση: Να εκδοθούν μετοχές, που θα αγοραστούν από μέλη και φίλους του Κόμματος.

Ζ. ΘΕΣΗ 37. Προτάσεις 6 και 11 από τις 41.

• Σε όλη επίσης την κλίμακα του Κόμματος να εξασφαλιστεί οι δυνάμεις αυτές να εκφράζονται στα διάφορα μέτωπα δράσης και συσπειρώσεις με την ενεργητική του συμμετοχή.
• Ωριμάζει η ανάγκη να ανιχνευτεί η δυνατότητα νέων συσπειρώσεων.

Προτάσεις:

1. Να προωθηθούν νέα Οργανωτικά σχήματα.

2. Να γίνεται προβολή των σχετικών τοπικών ή και ευρύτερων θετικών αποτελεσμάτων.

3. Ηρθε η ώρα να δούμε Μέτωπα σε μεγάλους τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία κλπ. όμως να δούμε Μέτωπα και σε τομείς όπως η ανεργία, τα νέα ζευγάρια, η εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά κ.λπ.

4. Να ενθαρρυνθούν τα μέλη και οι οπαδοί να καταθέσουν και να τύχουν ευμενούς μεταχείρισης παρόμοιες προτάσεις. Φυσικά αυτές να προβληθούν ακόμα και αν δεν υλοποιηθούν άμεσα.

Η. ΘΕΣΗ 39.

Πρόταση: Να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε το ΔΑΑΔΜ (Δ=Διεθνές), με όργανα αντίστοιχα αυτών του ΠΣΕ και της ΠΟΔΝ.

Τι θέλω να αποδείξω τόση ώρα γράφοντας τόσα πράγματα;

Οτι οι Θέσεις της ΚΕ για το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ είναι απλά μία ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ προς τα μέλη, τους φίλους, όλον τον Ελληνικό Λαό.

Και το ερώτημα είναι θα την αποδεχτούμε;

Εγώ λέω ανεπιφύλακτα ΝΑΙ.

Γρηγόρης Μαμάτας

Αλεξανδρούπολη

Ενα από τα ζητήματα και συνάμα προϋπόθεση που πρέπει να εξεταστεί, έτσι ώστε το Κόμμα μας να ισχυροποιηθεί, είναι η επιλογή, ανάδειξη και διαπαιδαγώγηση των στελεχών.

Μέσα από τις Θέσεις για το 17ο Συνέδριο βγήκε πολύ σωστά η εκτίμηση ότι ένα μεγάλο μέρος του στελεχικού δυναμικού δεν ανταποκρίθηκε με επάρκεια στις ανάγκες που προέκυψαν, ανάγκες που απαιτούν τη βελτίωση της ποιότητας της δουλιάς των καθοδηγητικών οργάνων και στελεχών. Η αδυναμία αυτή φάνηκε όχι μόνο σε σημαντικούς σταθμούς της δράσης, αλλά καθημερινά στη δουλιά μας με τις μάζες.

Υπάρχει, λοιπόν, η ανάγκη για διαμόρφωση στελεχών που θα υπηρετήσουν την υπόθεσή μας. Τη διαμόρφωση τέτοιων στελεχών θα διασφαλίσει σε μεγάλο ποσοστό η σωστή διαδικασία ανάδειξής τους. Η ανάδειξη θα πρέπει να γίνεται μέσα από τους ταξικούς αγώνες και θα πρέπει να δοθεί προσοχή και βάρος στην κοινωνική σύνθεση του στελεχικού δυναμικού. Στις Θέσεις υπάρχει το συμπέρασμα ότι είναι αναγκαίο να αναδειχτούν στελέχη από την εργατική τάξη, τη νεολαία και τις γυναίκες. Πολύ σημαντικό επίσης είναι να αναδειχτούν στελέχη σ' όλους τους τομείς της δουλιάς μας.

Ποια όμως πρέπει να είναι τα κριτήρια βάσει των οποίων θα αναδειχτούν στελέχη; Και τι γίνεται, αφού επιλεχθούν αυτά; Η πίστη στο Κόμμα, η αυτοθυσία και η προσφορά, η ικανότητα σύνδεσης με τις μάζες, η πρωτοβουλία, το αίσθημα ευθύνης, η σεμνότητα και φυσικά η σωστή εφαρμογή της πολιτικής του Κόμματος, είναι κριτήρια βάσει των οποίων θα πρέπει να γίνεται η επιλογή και ανάδειξη στελεχών. Φυσικά, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά δε θα είναι αναπτυγμένα στον ίδιο βαθμό στο σύντροφο ή τη συντρόφισσα που επιλέχθηκε για ανάδειξη, αλλά αυτά πρέπει να είναι η πυξίδα.

Τα ίδια τα στελέχη μετά την επιλογή τους επιβάλλεται να εντοπίζουν τα λάθη και τις αδυναμίες τους και να τα διορθώνουν. Να αναδεικνύουν άλλα στελέχη και να μη ρίχνουν τις ευθύνες προς τα κάτω. Να φροντίζουν να ανεβάζουν το ιδεολογικοπολιτικό τους επίπεδο συνεχώς, με διάβασμα και εφαρμογή όσων διαβάζουν στην πράξη. Τα στελέχη θα πρέπει να καθοδηγούν και όχι να περιορίζουν τη δουλιά τους σε εντολές ή άσκοπες παρατηρήσεις. Επίσης να πολεμούν τα σημάδια έπαρσης αν τυχόν αυτά εμφανιστούν. Το ίδιο το Κόμμα θα πρέπει να ανεβάζει την απαιτητικότητά του απέναντι στα στελέχη.

Το Κόμμα οφείλει να δυναμώσει ακόμα πιο πολύ στις σημερινές συνθήκες. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ δε θα γίνει από μόνη της, αλλά θα γίνει με τη σταθερή δουλιά μας στην εργατική τάξη, με την πάλη για την οικοδόμηση του ΑΑΔΜ. Ισχυροποίηση όμως σημαίνει να βελτιωθούμε πρωτίστως οργανωτικά, να βελτιώσουμε τη συλλογικότητα και να διαπαιδαγωγηθούν στελέχη που θα πηγαίνουν ΜΠΡΟΣΤΑ την υπόθεσή μας και όχι πίσω. Ας γίνει λοιπόν μέλημα απ' την ΚΕ ως τα μέλη της ΚΟΒ (όχι όμως το μοναδικό μέλημα), να συμβάλουμε στη διαμόρφωση στελεχών με κομμουνιστικά χαρακτηριστικά, στελεχών που θα ανταποκρίνονται υπεύθυνα στα καθήκοντά τους. Αυτό το επιβάλλει η όξυνση της ταξικής πάλης παγκοσμίως, αλλά και στη χώρα μας.

Λιολιοσίδου Δάφνη

Μέλος Συμβουλίου Περιοχής ΚΝΕ

Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης

1. Η ιμπεριαλιστική Δύση δοκιμάστηκε από μια τρίχρονη οικονομική κρίση: 2001, 2002, 2003. Ιδιαίτερα χτυπήθηκαν από την κρίση η Γερμανία, η Ιαπωνία και η Ιταλία και κάπως λιγότερο η Γαλλία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ.

Το δημόσιο χρέος της Ιαπωνίας πλησιάζει το 150% του ΑΕΠ (!) και της Ιταλίας είναι πάνω από 100% του ΑΕΠ. Τα συνολικά χρέη των ΗΠΑ (δημόσια + ιδιωτικά) έφτασαν το 300% του ΑΕΠ το 2003.

Γενικά αυξάνεται ο παρασιτισμός και τα χρέη στη Δύση, ενώ η βιομηχανία αυξάνεται γοργά στην Ανατολή (ΛΔ Κίνας, ΣΔ Βιετνάμ, αστική Ινδία).

2. Αν και ο αγγλοσαξονικός ιμπεριαλισμός (ΗΠΑ, Αγγλία, Αυστραλία κλπ.) εισβάλλει σε ισλαμικές χώρες τα τελευταία χρόνια (Αφγανιστάν 2001, Ιράκ 2003), για τη Δύση και τον αγγλοσαξονικό πυρήνα της οι 2 κύριοι (στρατηγικοί) εχθροί παραμένουν η Ρωσία και η ΛΔ. Κίνας. Επίσης εχθροί της Δύσης είναι η ΛΔ Κορέας, η Κούβα, το Βιετνάμ, η Λευκορωσία, η Βενεζουέλα, αλλά και η Ινδία, που διατηρεί γερές οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία.

3. Τα τελευταία χρόνια συνεχίστηκε η γοργή ανάπτυξη της Κίνας.

Σήμερα η ΛΔ Κίνας είναι η 1η χώρα στην παραγωγή χάλυβα και τσιμέντου και η 2η παγκόσμια ηλεκτροπαραγωγός χώρα. Στην Κίνα χτίζονται τα περισσότερα δημόσια κτίρια από κάθε άλλη χώρα. Δυνάμωσε πολύ ο κινεζικός στρατός.

«Φυσιολογικά» έως το 2009-2010 η ΛΔ Κίνας θα ξεπεράσει τις ΗΠΑ στον όγκο της βιομηχανικής παραγωγής (οι ΗΠΑ έχουν την 1η θέση από το 1894), γεγονός που είναι στρατηγική ήττα για τον αγγλοσαξονικό ιμπεριαλισμό.

Οι Δυτικοί ιμπεριαλιστές εκμεταλλεύονται τις σοβαρές φιλοκαπιταλιστικές παραχωρήσεις που κάνει η ηγεσία της ΛΔ Κίνας, για να ανατρέψουν το καθεστώς.

Το «ποιος - ποιον» ΔΕΝ έχει κριθεί στην Κίνα...

4. Κάτω από την ηγεσία Πούτιν η αστική Ρωσία έκανε σοβαρά βήματα ανασύνταξης.

Μέσα σε 5 χρόνια (2000-2004) το ΑΕΠ της Ρωσίας αυξήθηκε σχεδόν 40% και περισσότερο η βιομηχανία. Τριπλασιάστηκε το εμπόριο Ρωσίας - ΛΔ Κίνας.

Προς το παρόν μεγάλο μέρος της (αστικής) ρωσικής οικονομίας είναι στα χέρια του κράτους.

Γενικά η Δύση δεν εμπιστεύεται τον Πούτιν και φοβάται πιθανή συμμαχία Ρωσίας - Κίνας - Ινδίας.

5. Μια σειρά «μικρο-μεσαίες» χώρες συνεχίζουν να αντιστέκονται στον ιμπεριαλισμό.

Στη Βενεζουέλα εθνικοποιήθηκε η γιγαντιαία βιομηχανία πετρελαίου και ο Τσάβες γίνεται όλο και πιο μισητός για τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές.

Η ΛΔ Κορέας, η ΛΔ Κούβας και η Λευκορωσία αντιστέκονται στα σχέδια των ΗΠΑ και διατηρούν φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα. Ο Λουκασένκο επανέφερε την κόκκινη σημαία σαν κρατικό σύμβολο.

6. Στην Ελλάδα φέτος έκλεισαν 25 χρόνια από την υπογραφή της ένταξης στην ΕΟΚ (Μάης 1979).

Τα τελευταία 25 χρόνια το ΑΕΠ της Ελλάδας αυξήθηκε 2,3% ετησίως (2,1% στην ΕΕ), δηλαδή η όποια σύγκλιση ήταν μηδαμινή.

Η βιομηχανία στην Ελλάδα αυξανόταν μόλις 1% ετησίως στα χρόνια 1979-2004, πρακτικά δηλαδή υπήρξε στασιμότητα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στα 25 χρόνια της ΕΟΚικής Ελλάδας το ΑΕΠ αυξήθηκε 80%, η βιομηχανία 30% και το δημόσιο χρέος 850% (!!!).

Το 1977 το δημόσιο χρέος ήταν το 21% του ΑΕΠ και το 2004 φτάνει το 122% του ΑΕΠ.

Αυτό δείχνει την αποτυχία της εξαρτημένης αστικής Ελλάδας.

7. Τα τελευταία 10 χρόνια το αστικό καθεστώς σπρώχνει τα νοικοκυριά στα δάνεια (καταναλωτικά, στεγαστικά).

Μέσα σε 8,5 χρόνια (31/12/1995-30/6/2004) τα χρέη των νοικοκυριών αυξήθηκαν 1.200% (!) και έφτασαν τα 45 δισεκατομμύρια ευρώ.

Εάν συνεχιστεί ο ίδιος ρυθμός, στο τέλος της δεκαετίας (2009-2010) η κατάσταση θα είναι πολύ άσχημη για εκατομμύρια Ελληνες. Εχει δίκιο, λοιπόν, η Αλέκα Παπαρήγα όταν λέει: «Οπωσδήποτε έρχονται χειρότερες μέρες. Μπροστά μας βρίσκεται και η κρίση που θα αγκαλιάσει την Ελλάδα» («Ρ» 19/10/2004).

8. Σοβαρό πρόβλημα για την Ελλάδα και το λαό της αποτελεί και ο τουρκικός (αστικός) επεκτατισμός. Το ΝΑΤΟ ενισχύει τον τουρκικό εθνικισμό (αλλά και τον αλβανικό) σε βάρος της Ελλάδας γιατί θεωρεί ότι οι δύο αυτοί εθνικισμοί είναι «πιο σίγουροι» για τη Δύση. Είναι αριστερίστικο λάθος να υποτιμούμε τον κίνδυνο του τουρκικού και αλβανικού επεκτατισμού.

9. Σωτήρια λύση για τον ελληνικό λαό είναι η Επανάσταση και η εγκαθίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας.

Η Λ.Δ. θα δημιουργήσει ισχυρή - κρατική βαριά βιομηχανία (χαλυβουργία - βιομηχανία τρακτέρ - μηχανοκατασκευές κλπ.). Θα εθνικοποιηθεί το τραπεζικό σύστημα. Η υγεία και η παιδεία θα είναι δημόσια αγαθά.

Η Λ.Δ. θα βγάλει άμεσα την Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και θα διώξει τις αγγλοαμερικανικές βάσεις. Υπάρχουν πολλές δυνατότητες για διμερείς φιλικές ή και συμμαχικές σχέσεις με δεκάδες χώρες (ΛΔ Κίνας, Ρωσία, Ινδία, ΛΔ Κορέας, ΛΔ Κούβας, Βιετνάμ, Λευκορωσία, Βενεζουέλα, Συρία, Ιράν κλπ.), αλλά ακόμη και με την ιμπεριαλιστική Γαλλία που βρίσκεται σε σύγκρουση με τους Αγγλοαμερικανούς.

Πρέπει να πούμε ότι το ΝΑΤΟ των 26 χωρών έχει πολύ μικρότερο πληθυσμό από τη ΛΔ Κίνας των 1.300 εκατομμυρίων.

Επίσης θα πρέπει να αρχίσει (μετά την Επανάσταση) η διαδικασία αποχώρησης από την ΕΕ.

Η αντίδραση της αστικής τάξης θα είναι άγρια.

Ειδικά οι 70-100.000 μεγαλοαστοί και τα τσιράκια τους θα πολεμήσουν άγρια την Επανάσταση.

Η Λ.Δ. θα σχηματίσει καινούριο στρατό που θα έχει έντονη την επίδραση της εργατικής τάξης. Θα σχηματιστεί επίσης λαϊκή πολιτοφυλακή.

10. Η σημερινή Ελλάδα (αστική και εξαρτημένη) οδηγείται σε ΠΑΡΑΚΜΗ, σε σάπισμα. Η βιομηχανία της είναι στάσιμη όπως και ο πληθυσμός, ενώ οι μετοχές που ανεβαίνουν γοργά είναι οι τραπεζικές και του ΟΠΑΠ (τζόγος!).

Η μεγαλοαστική τάξη αδιαφορεί για το μέλλον του λαού και της πατρίδας.

Η λύση είναι αυτό που είχε διακηρύξει ο μεγάλος επαναστάτης Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ στο 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ:

«Πρέπει ν' αλλάξουν οι τάξεις που κυβερνούν».

Και αυτό πάλεψε να κάνει ο Δημοκρατικός Στρατός.

Το 1946-49 εμπνεόμενος από το φωτεινό παράδειγμα της λενινιστικής - σταλινικής ΕΣΣΔ.

Υπάρχουν 2 κίνδυνοι για το Κόμμα: Ο δεξιός οπορτουνισμός και η αριστερίστικη φαφλατολογία.

Πολλές φορές ο ιμπεριαλισμός χρησιμοποιεί τον αριστερισμό για να βλάψει την υπόθεση της Επανάστασης. Ας θυμηθούμε τον άθλιο ρόλο του Τροτσκισμού ενάντια στην ΕΣΣΔ.

Ο Μεγάλος Στάλιν καθοδήγησε για 30 χρόνια τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ. Σημειώθηκαν τεράστιες επιτυχίες.

Αυτή η οικοδόμηση έγινε ενάντια ΚΑΙ στις 2 παρεκκλίσεις. Η τακτική άλλαζε ανάλογα με τις διεθνείς και εσωτερικές συνθήκες για την εξυπηρέτηση του ίδιου στόχου.

Ηταν χρήσιμο στην εποχή του το 6ο συνέδριο της Κομιντέρν (1928), όταν άμεσος εχθρός ήταν οι σοσιαλδημοκράτες «πασιφιστές» του δυτικού ιμπεριαλισμού.

Ηταν ΕΞΙΣΟΥ χρήσιμο το 7ο συνέδριο (1935), όταν άμεσος εχθρός ήταν οι αιμοβόροι γερμανοχιτλερικοί φασίστες.

Οι σημερινοί κομμουνιστές ηγέτες πρέπει να διδάσκονται από τους 2 αρχηγούς του Μπολσεβικισμού: ΛΕΝΙΝ - ΣΤΑΛΙΝ.

Προσοχή και στο αριστερίστικο λάθος του εθνικού μηδενισμού!

Είναι λάθος να μιλάμε για ελληνικό ιμπεριαλισμό.

Η Ελλάδα είναι μια εξαρτημένη κεφαλαιοκρατική χώρα.

Η Λαϊκή Δημοκρατία θα λύσει (και) το πρόβλημα της εξάρτησης και θα αρχίσει την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Γιάννης Εμμανουηλίδης

Αγιος Στέφανος Αττικής