Με περιφερειακές συσκέψεις και άλλες πρωτοβουλίες σε όλη τη χώρα, Αγροτικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες εντείνουν τις προετοιμασίες τους για την οργάνωση νέων αγώνων για τα δίκαια αιτήματά τους, που αφορούν την ίδια την επιβίωση των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων.

Στο στόχαστρο του οργανωμένου αγροτικού κινήματος βρίσκονται η ΚΑΠ της ΕΕ και η αντιλαϊκή πολιτική που συνεχίζει για λογαριασμό του κεφαλαίου η κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ, η πολιτική που δημιουργεί, πολλαπλασιάζει και οξύνει τα αγροτικά προβλήματα.

Απέναντί τους οι αγωνιζόμενοι αγροτοκτηνοτρόφοι έχουν τους εκμεταλλευτές του μόχθου τους, τους εμποροβιομήχανους και τα μονοπώλια, που τους πουλούν πανάκριβα τα αγροτικά μέσα και εφόδια και αγοράζουν πάμφθηνα την παραγωγή τους. Επίσης τους τραπεζίτες και τους μεγαλοαγρότες - επιχειρηματίες, που καιροφυλακτούν να αρπάξουν τα χωράφια και το βιος τους.

Δίπλα τους κι αυτή τη φορά οι βιοπαλαιστές αγρότες θέλουν να έχουν τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, καθώς, όπως αποδεικνύει η πείρα τους, αυτή είναι η συμμαχία που δίνει δύναμη και προοπτική στον αγώνα.

Μέχρι στιγμής, Αγροτικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες έχουν οργανώσει συσκέψεις σε Κρήτη, Μακεδονία, Θράκη, Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα, Κέρκυρα, Λέσβο και Θεσσαλία, όπου την Τρίτη 26/11 θα πραγματοποιηθεί πανθεσσαλική σύσκεψη στον Παλαμά Καρδίτσας. Στις συσκέψεις αυτές γίνεται διεξοδική συζήτηση για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει η αγροτιά, όπως οι χαμηλές τιμές των προϊόντων, το αυξημένο κόστος παραγωγής, οι μειώσεις των κονδυλίων με την αναθεώρηση της ΚΑΠ, τα ψίχουλα των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ, η μεγάλη αύξηση ασφαλιστικών εισφορών κ.ά., καθώς και για το πώς θα οργανωθεί ακόμα πιο μαζικά και αποτελεσματικά ο αγώνας.

Τα συμπεράσματα αυτής της διαδικασίας θα μεταφερθούν στην πανελλαδική σύσκεψη που θα οργανώσει η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων την Κυριακή 15 Δεκέμβρη στη Νίκαια της Λάρισας.

Οπως γίνεται κάθε φορά τα τελευταία χρόνια, με το που ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για τους νέους αγροτικούς αγώνες, «έσκασαν μύτη» τα γνωστά «παπαγαλάκια» που, προκειμένου να σπείρουν την απογοήτευση και τη μοιρολατρία μέσα στον αγροτικό κόσμο, επαναλαμβάνουν τα κλασικά περί «αναποτελεσματικότητας των αγώνων», ισχυριζόμενα ότι τα μπλόκα δεν έχουν φέρει κέρδη στην αγωνιζόμενη αγροτιά.

Απάντηση σε αυτή την επιχείρηση αποπροσανατολισμού και παραπλάνησης δίνεται καθημερινά από τα στελέχη του αγροτικού κινήματος στις περιοδείες και τις συσκέψεις που γίνονται στα χωριά, όπου τονίζεται πως ο οργανωμένος αγώνας είναι ισχυρό όπλο στα χέρια των αγροτών και ποτέ δεν πάει χαμένος, πάντα κάποιο κέδρος φέρνει, ανάλογα και με τη μαζικότητά του και την πίεση που ασκείται στην εκάστοτε κυβέρνηση. Την ευθύνη που δεν ικανοποιούνται δίκαια και ζωτικής σημασίας αιτήματα των αγροτών δεν την έχει το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, αλλά οι κυβερνήσεις, που με την πολιτική τους πλήττουν τα συμφέροντα των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των εμποροβιομήχανων, των μονοπωλίων, των τραπεζιτών, που εκμεταλλεύονται το μόχθο τους και κερδοσκοπούν σε βάρος τους.

Τα στελέχη του οργανωμένου αγροτικού κινήματος αναφέρουν συγκεκριμένες κατακτήσεις που υπήρξαν με τα μπλόκα, όπως το αφορολόγητο, που έδωσε και δίνει σημαντική ανάσα για όλους τους παραγωγούς, η μη φορολόγηση των επιδοτήσεων μέχρι 12.000 ευρώ, το ακατάσχετο όριο στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, η απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος, ενώ πολύ σημαντικό είναι ότι με τα μπλόκα οι αγρότες κατάφεραν να ανακόψουν μέτρα που είχαν δρομολογηθεί, όπως η αύξηση του ΕΝΦΙΑ στα χωράφια, η επιβολή πράσινου τέλους στο νερό κ.λπ., καθώς και άλλα που είχαν σχεδιαστεί.

Και όλα αυτά κόντρα στην αδιαλλαξία των εκάστοτε κυβερνήσεων, που δεν δίστασαν και δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν εναντίον του αγροτικού κινήματος κάθε είδους συκοφαντία, αλλά και την αστυνομική και δικαστική βία.

Παράλληλα, σημειώνουν ότι στις σημερινές συνθήκες αποτελεί παρακαταθήκη το γεγονός ότι μέσα από αυτούς τους σκληρούς αγώνες έχει συγκροτηθεί η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, μια σειρά Συλλόγων που ήταν στην αδράνεια έχουν ανασυγκροτηθεί και έχουν αποκτήσει ουσιαστική λειτουργία.

Είναι δηλαδή σημαντικό ότι υπάρχει σήμερα ένα οργανωμένο αγροτικό κίνημα, ικανό να οργανώνει και να συντονίζει την πάλη προς την κατεύθυνση υπηρέτησης των συμφερόντων και της προοπτικής της μικρομεσαίας αγροτιάς, το οποίο μάλιστα τα τελευταία χρόνια δεν έχει σταματήσει ούτε λεπτό τις πολύμορφες δραστηριότητες, όπως τοπικές κινητοποιήσεις σε Εφορίες, Περιφέρειες, συγκεντρώσεις με τρακτέρ σε πλατείες χωριών, πολυήμερα μπλόκα στους δρόμους με τη συμμετοχή χιλιάδων αγροτοκτηνοτρόφων.

Πολύ σημαντικό είναι επίσης ότι μέσα σε αυτούς τους αγώνες ενισχύθηκε η συμμαχία της αγροτιάς με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, που μπορεί να δώσει δύναμη και προοπτική στον αγώνα της.

Eurokinissi

Σε θέση μάχης για νέες κινητοποιήσεις οι μικρομεσαίοι αγρότες για τα δίκαια αιτήματα που αφορούν στην επιβίωσή τους

Πάρα πολλοί από τους εργαζόμενους των χωριών που είχαν μια δουλίτσα στην πόλη, είτε στον ευρύτερο χώρο της οικοδομής, ή σε κάποια βιοτεχνία, την έχασαν και πετάχτηκαν στην ανεργία. Οι μικρομεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι είδαν το έτσι κι αλλιώς ισχνό εισόδημά τους να συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα να μην τους φτάνει πια ούτε για τα αναγκαία της επιβίωσης. Οι μαγαζάτορες και οι βιοτέχνες στριμώχτηκαν ακόμα περισσότερο και όσοι δεν αναγκάστηκαν να βάλουν λουκέτο, φυτοζωούν μέσα στα χρέη που διαρκώς αυξάνονται. Οι συνταξιούχοι ζουν το αδιανόητο, προσπαθώντας με τα ψίχουλα της σύνταξής τους να ταΐσουν τα χρεοκοπημένα παιδιά τους και τα άνεργα εγγόνια τους.

Ταυτόχρονα, οξύνθηκαν παραπέρα τα ιδιαίτερα προβλήματα που σχετίζονται με τη διαβίωση στο χωριό, τα οποία οφείλονται στις μεγάλες ελλείψεις σε υποδομές που αφορούν στην Υγεία - Πρόνοια, στην Παιδεία, στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό, σε δημόσιες υπηρεσίες κ.ά.

Ολα αυτά τα προβλήματα απασχολούν διαρκώς τις συζητήσεις των κατοίκων στα καφενεία των χωριών. Ιδιαίτερα στέκεται η συζήτηση στα οξυμένα αγροτικά προβλήματα, που αφορούν στις χαμηλές τιμές παραγωγού, στο υψηλό κόστος παραγωγής, στα βαριά φορολογικά, ασφαλιστικά και άλλα χαράτσια που φορτώνονται στις πλάτες των αγροτοκτηνοτρόφων, στα ψίχουλα αντί για δίκαιες αποζημιώσεις που δίνει - όταν τις δίνει - ο ΕΛΓΑ για τις καταστροφές από την κακοκαιρία και τις αρρώστιες στην παραγωγή κ.ά. Φέτος, ένα από τα πιο φλέγοντα προβλήματα φαίνεται ότι θα είναι η μεγάλη αύξηση στις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών - όπως και των μικρών ΕΒΕ - που ετοιμάζει η κυβέρνηση, ζήτημα για το οποίο ήδη έχουν εκδηλωθεί μεγάλες αντιδράσεις μέσα στον αγροτικό κόσμο.

Περιφερειακές συσκέψεις για την οργάνωση της πάλης πραγματοποιούν Αγροτικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες σε όλη τη χώρα (φωτ. από τα Χανιά)

Τη συζήτηση ξεκινάει συνταξιούχος του πρώην ΟΓΑ, που όμως εξακολουθεί να δουλεύει στο χωράφι. Οταν τον ρωτάμε γιατί δεν αποτραβιέται να ξεκουραστεί, μας λέει: «Και τι να κάνω δηλαδή; Να παρατήσω το χωράφι άσπαρτο; Τα παιδιά μου δεν θέλουν ν' ασχοληθούν με τη γεωργία γιατί δεν μπορούν να ζήσουν απ' αυτή. Είναι τυχαίο, λες, που στην Ελλάδα κοντά στο 70% των αγροτών και κτηνοτρόφων είναι μεγάλης ηλικίας; Κι ύστερα πώς θα ζήσω με τα ψίχουλα σύνταξης που παίρνω, με τα οποία δεν μπορώ ούτε μια σοκολάτα να πάρω στα εγγόνια μου;».

Το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια ο μικρός και μεσαίος αγρότης δεν μπορεί πλέον να εξασφαλίσει ένα εισόδημα επιβίωσης, επιβεβαιώνει, αναφερόμενος στο προσωπικό του παράδειγμα, ένας νέος αγρότης που ασχολείται με τη γεωργία, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον πατέρα του. «Σήμερα», λέει, «με όλα τα μέτρα που λαμβάνονται από την ΕΕ και τις ελληνικές κυβερνήσεις, μέσω της ΚΑΠ και τις άλλες αντιλαϊκές πολιτικές, όχι μόνο εγώ που καλλιεργώ 50 στρέμματα, αλλά και 200 στρέμματα χωράφια να έχει κάποιος, εισόδημα με το οποίο να μπορεί να ζήσει δεν εξασφαλίζει. Φέτος είχα σπείρει και τα 50 στρέμματα με καλαμπόκι. Η παραγωγή ήταν 1.400 κιλά το στρέμμα περίπου, σύνολο κοντά στους 70 τόνους. Πούλησα το καλαμπόκι στον έμπορο 15 λεπτά το κιλό και εισέπραξα γύρω στα 10.500 ευρώ. Τα έξοδα που είχα κάνει για την καλλιέργεια - σπόρος, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ποτίσματα, καύσιμα, αγροτικό ρεύμα, συγκομιδή κ.ά. - ξεπερνούν τα 5.000 ευρώ, χωρίς να υπολογίζω τα μεροκάματα που έκανα εγώ και άλλα μέλη της οικογένειας. Με τα 5.000 ευρώ περίπου που μου μένουν πρέπει να περάσουμε όλη τη χρονιά και να μου μείνουν και χρήματα για τα έξοδα της επόμενης καλλιεργητικής περιόδου. Τι να πρωτοπληρώσω; Για το φαγητό και το ντύσιμο της οικογένειας; Το ρεύμα, το τηλέφωνο και το νερό στο σπίτι; Το φροντιστήριο των παιδιών; Τον γιατρό αν αρρωστήσει κάποιος από τους δικούς μου; Την ασφαλιστική εισφορά για τον ΕΦΚΑ και τον ΕΛΓΑ; Τον ΕΝΦΙΑ για το σπίτι και το χωράφι; Παλιότερα μπορούσαμε να συμπληρώνουμε το αγροτικό εισόδημα με κάποιο έκτακτο εργατικό μεροκάματο. Τώρα, με την ανεργία στα ύψη, δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα».

Στη συζήτηση παρεμβαίνει ο ιδιοκτήτης του καφενείου όπου κάνουμε τη συζήτηση, λέγοντας: «Τα ίδια με τους αγρότες αντιμετωπίζουμε οι μαγαζάτορες και οι μικροβιοτέχνες των χωριών. Ο τζίρος έπεσε πάρα πολύ και σε αρκετές περιπτώσεις μηδενίστηκε. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά, δεν ψωνίζει εύκολα και δεν βγαίνει πια ούτε στο καφενείο. Αλλά και όσοι βγαίνουν, μη νομίζετε ότι όλοι κάτι ξοδεύουν. Από τους 20 που μπορεί να βρίσκονται μέσα στο καφενείο, παίζοντας δηλωτή, ξερή, ή παρακολουθώντας τους άλλους να παίζουν, άντε οι μισοί να πάρουν κάτι - έναν καφέ, μια λεμονάδα, ένα καραφάκι τσίπουρου. Οι υπόλοιποι δεν παίρνουν τίποτα... Και μόλις αρχίζει να βραδιάζει, όλοι μαζεύονται στα σπίτια μπροστά στο χαζοκούτι της τηλεόρασης. Τα καφενεία κλείνουν και το χωριό ερημώνει.

Πώς, λοιπόν, να κρατήσουμε το μαγαζί; Πώς να πληρώσεις τις πολλές υποχρεώσεις; Το ηλεκτρικό ρεύμα και το πετρέλαιο για τη σόμπα ή το καλοριφέρ το χειμώνα. Τον φόρο εισοδήματος και τον ΕΝΦΙΑ. Την εισφορά για την Ασφάλιση και όλα τα άλλα έξοδα για την επιβίωση της οικογένειας. Στο τέλος θα αναγκαστούμε να κλείσουμε και να φύγουμε αναζητώντας αλλού τη δυνατότητα να ζήσουμε. Με δεδομένη αυτή την κατάσταση, δεν είναι καθόλου περίεργο το γεγονός ότι η ύπαιθρος γεροντοκρατείται και ερημώνει. Στο χωριό μας έχουμε πολύ καιρό να δούμε γάμο, ν' ανοίξει ένα νέο σπιτικό. Οι νέοι δεν παντρεύονται, γεμίσαμε γεροντοπαλίκαρα, γιατί χωρίς δουλειά και δίχως εισόδημα πώς να φτιάξεις οικογένεια;».

Το λόγο ξαναπαίρνει ο νέος αγρότης, υπογραμμίζοντας το τεράστιο πρόβλημα με τις ασφαλιστικές εισφορές. Ακόμα και στην κατώτερη κλίμακα εισοδήματος, οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι, που αποτελούν το 90% και πάνω του ενεργού αγροτικού πληθυσμού, πληρώνουν εισφορά περίπου 105 ευρώ το μήνα. «Πολλά λεφτά για μας και πολλοί δεν μπορούσαμε να τα πληρώσουμε», μας λέει, «κινδυνεύοντας να μην πάρουμε ακόμα κι αυτή την εξευτελιστική σύνταξη». «Τώρα, με όσα ακούγεται ότι ετοιμάζει ο Βρούτσης», προσθέτει, «αυτή η ήδη υψηλή εισφορά μπορεί και να υπερδιπλασιαστεί, ακόμα και στην κατώτερη ασφαλιστική κατηγορία! Θα πρέπει δηλαδή να στερήσω το καθημερινό φαΐ από την οικογένειά μου για να πληρώσω το νέο "χαράτσι"!».

Ο 58χρονος οικοδόμος, από τους λίγους που, μέσα στην κρίση, παλεύοντας με νύχια και με δόντια, κατάφερε να κρατηθεί στο επάγγελμα, αναφέρεται στην ανάγκη όλοι μαζί - εργάτες, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, συνταξιούχοι - να εναντιωθούν στην πολιτική που δημιουργεί και οξύνει τα λαϊκά προβλήματα.

«Αν δεν καταλάβουμε», επισημαίνει, «ότι όλα αυτά τα προβλήματα δεν είναι τυχαία, ούτε μοιραία, αλλά αποτελέσματα μιας πολιτικής που, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα μιας χούφτας πλουτοκρατών, επιτίθεται με λύσσα στα συμφέροντα των εργαζομένων, των αγροτών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, δεν πρόκειται να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα.

Κι αν δεν πάρουμε την απόφαση, ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί, να αγωνιστούμε από κοινού και σε συμμαχία ενάντια σε αυτή την πολιτική που εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις, δεν πρόκειται να πετύχουμε κάτι. Η λύση δεν θα βρεθεί ούτε παρακολουθώντας τα τυχερά τηλεπαιχνίδια, τα αποχαυνωτικά σίριαλ και τα απατηλά δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης από τους καναπέδες του σπιτιού μας, ούτε με το να μοιραζόμαστε μεταξύ μας τον πόνο μας καθισμένοι στις καρέκλες του καφενείου. Θα βρεθεί στον αγώνα, με την απεργία στα εργοστάσια και στα γιαπιά, με τα μπλόκα των τρακτέρ στις εθνικές οδούς. Θα βρεθεί στην κοινή οργανωμένη πάλη για την υπεράσπιση των κοινών συμφερόντων μας. Στα κάθε είδους αγωνιστικά μετερίζια, όπου ο λαός μπορεί να μετρήσει και να δείξει τη δύναμή του...».

Οι κυβερνήσεις αρνούνται την ικανοποίηση των δίκαιων και ζωτικής σημασίας αγροτικών αιτημάτων, επικαλούμενες τις «αντοχές της οικονομίας» και την ανάγκη να μην υπάρχουν «δημοσιονομικά κενά». Την ίδια ώρα, βέβαια, σπεύδουν να ικανοποιήσουν κάθε αξίωση των εκμεταλλευτών της μικρομεσαίας αγροτιάς, των κεφαλαιοκρατών.

Είναι χαρακτηριστικό πως στον φετινό προϋπολογισμό από τη μία έχουμε φοροαπαλλαγές, προνόμια και κάθε είδους «δωράκια» του αστικού κράτους για τη στήριξη και τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και, από την άλλη, συνεχίζεται η φοροληστεία σε βάρος του λαού, που καλείται να σηκώσει επιπλέον 800 εκατομμύρια φορολογικών βαρών και συνολικά πάνω από το 93% της φορολογίας, συνεχίζεται το πετσόκομμα στα κονδύλια για την κάλυψη εργατικών - λαϊκών αναγκών.

Αρνούνται να στηρίξουν και να υλοποιήσουν το αίτημα των αγροτών για αφορολόγητο πετρέλαιο - στην Ελλάδα το πληρώνουν κοντά στα 1,40 ευρώ το λίτρο, ενώ η μέση τιμή στις χώρες της ΕΕ είναι 60 λεπτά το λίτρο - αλλά το παρέχουν αφορολόγητο σε εφοπλιστές και βιομηχάνους, ενώ έχουν επιστροφή ξενοδόχοι, κλινικές, αεροπορικές εταιρείες...

Με το «επιχείρημα» ότι δεν το επιτρέπουν οι «κανόνες της αγοράς και του ελεύθερου ανταγωνισμού», δεν δέχονται το αίτημα για κατώτατες εγγυημένες τιμές στα προϊόντα, ώστε να μην τα παίρνουν τζάμπα οι εμποροβιομήχανοι, αλλά από την άλλη προσφέρουν «κατώτατα εγγυημένα κέρδη» στις μεγάλες εταιρείες που εκμεταλλεύονται τους εθνικούς αυτοκινητοδρόμους και «εγγυημένη κερδοφόρα τιμή» στο ρεύμα που πωλούν οι ιδιωτικές εταιρείες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας...

Αντί για αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ προς το καλύτερο, η κυβέρνηση επιχειρεί να προωθήσει την ενεργότερη εμπλοκή των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών στο κομμάτι των γεωργικών ασφαλίσεων για να εξασφαλίσουν νέα πεδία κερδοφορίας εις βάρος των αγροτών...

Ενώ υπάρχει αύξηση πάνω από 10% στην τιμή του αγροτικού και οικιακού ρεύματος, την ίδια στιγμή οι βιομηχανίες με απλήρωτους λογαριασμούς εκατομμυρίων ευρώ παίρνουν πολύ πιο φτηνά το ρεύμα...