-- Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα καλούνται στις κάλπες για τις ευρωεκλογές. Δεν ψηφίζουν για κυβέρνηση. Με δεδομένο αυτό, διάφορα επιτελεία τούς λένε να επιλέξουν ποιο κόμμα είναι καλύτερο για να διαχειριστεί τις τύχες τους στην ΕΕ. Λένε ότι τώρα πρέπει να επιλέξουμε κόμμα για την ΕΕ. Τι λέτε γι' αυτά;

-- Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, πρέπει να έχουν ενιαία κριτήρια και στις ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές. Να συμβουλευτούν την πείρα τους και να κρίνουν τα πολιτικά κόμματα με βάση την τοποθέτηση και τη δράση τους στο δίλημμα: «Με τα μονοπώλια ή με την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα»; Το δίλημμα αυτό αφορά τη δράση των κομμάτων και σε εθνικό επίπεδο, αλλά και τη στάση τους απέναντι στην ΕΕ και την πολιτική της, τη δράση τους στο Ευρωκοινοβούλιο, αφού η στρατηγική του κεφαλαίου διαμορφώνεται από κοινού σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Με αυτό το κριτήριο από τη μια βρίσκονται τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και από την άλλη το ΚΚΕ που αντιτίθεται σε αυτόν και προτάσσει έναν άλλο δρόμο για την Ελλάδα, το δρόμο της Λαϊκής Εξουσίας και Λαϊκής Οικονομίας.

Motion Team

-- Το ζήτημα που κρίνεται σε αυτές τις εκλογές είναι σε ποια θέση θα βρεθούν οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα στις 8 του Ιούνη. Με αυτή την έννοια έχουν πολύ μεγάλη σημασία. Θα μπορέσουν οι εργαζόμενοι από καλύτερη θέση να αντιμετωπίσουν την αντιλαϊκή επίθεση που έρχεται, να αποκρούσουν την προσπάθεια να πληρώσουν την καπιταλιστική οικονομική κρίση ή όχι; Να αξιοποιήσουν λοιπόν την ψήφο τους στις ευρωεκλογές ενισχύοντας το ΚΚΕ, να δώσουν ώθηση στη λαϊκή αντεπίθεση.

-- Εχετε θητεύσει αρκετά χρόνια στο Ευρωκοινοβούλιο. Πείτε μας δυο λόγια για το ρόλο του. Πολιτικές δυνάμεις και στη χώρα μας ζητούν ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του, διαμορφώνοντας μια εικόνα ενός Ευρωκοινοβουλίου διακοσμητικού κατά κάποιον τρόπο ή ενός οργάνου που απλά επικυρώνει αποφάσεις που λαμβάνονται αλλού.

-- Η πείρα της συμμετοχής στο Ευρωκοινοβούλιο επιβεβαιώνει αυτό που ξέραμε ούτως ή άλλως, ότι δεν μπορεί να αλλάξει, να αξιοποιηθεί προς όφελος των εργαζομένων, δεν είναι ούτε ζήτημα συσχετισμών, ούτε αρμοδιοτήτων, είναι ζήτημα του χαρακτήρα του ως αστικού θεσμού. Για να θυμηθούμε και τον Λένιν άλλωστε οι μεγάλες και σημαντικές αποφάσεις δεν παίρνονται στα κοινοβούλια ούτε τα εθνικά, οι μεγάλες αποφάσεις παίρνονται σε μαζώξεις τύπου Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Η συμμετοχή μας και η δράση μας μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο δε συνοδεύεται με αυταπάτες για την αξιοποίησή του, αξιοποιούμε τη θέση μας ως βήμα καταγγελίας, αποκάλυψης και αντίστασης στη στρατηγική της ΕΕ.

Το ζήτημα δε βρίσκεται στις αρμοδιότητες, πολλές ή λίγες του Ευρωκοινοβουλίου, αλλά στο ρόλο τον οποίο παίζει και τα συμφέροντα που υπηρετεί. Ούτε διακοσμητικό χαρακτήρα έχει, όπως θέλουν να το παρουσιάζουν, ούτε όμως και καθοριστικό. Ο ρόλος που του έχει ανατεθεί είναι πολύ συγκεκριμένος. Αποτελεί «πλυντήριο» δημοκρατικοφανούς νομιμοποίησης των αντιλαϊκών αποφάσεων και των πολιτικών της ΕΕ. Συμμετέχει ενεργά μαζί με τα υπόλοιπα όργανα της ΕΕ, τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών, στην επεξεργασία και προώθηση όλων των αντιλαϊκών μέτρων. Οι συσχετισμοί μέσα στο ΕΚ είναι καταθλιπτικοί. Εχει διαμορφωθεί και λειτουργεί ένας μεγάλος συνασπισμός, η «Ιερή Συμμαχία» Συντηρητικών (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα), Σοσιαλδημοκρατών (Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα) και Φιλελεύθερων, με τη στήριξη στα ζητήματα στρατηγικής σημασίας, όπως στην αντικομμουνιστική εκστρατεία, και των Οικολόγων - Πράσινων. Αυτός ο μεγάλος συνασπισμός των πολιτικών δυνάμεων του κεφαλαίου πρωτοστατεί στην προώθηση της αντιδραστικής πολιτικής της ΕΕ και επιχειρεί να της προσδώσει μία ανύπαρκτη λαϊκή δήθεν νομιμοποίηση.

-- Προβάλλεται η άποψη ότι το ΚΚΕ, έχοντας τη θέση για αποδέσμευση, δεν πρέπει να ψηφιστεί αφού αρνείται την ΕΕ. Τι απαντάτε σ' αυτό;

-- Το αντίθετο. Επειδή το ΚΚΕ έχει θέση ρήξης και αποδέσμευσης πρέπει να υπερψηφιστεί. Θα βόλευε κάποιους, αν δεν υπήρχαν στο Ευρωκοινοβούλιο φωνές αντίθεσης στον ευρωμονόδρομο, θα διευκόλυνε να εμφανιστεί πιο ομόψυχη και ομόφωνη η στήριξη στη στρατηγική πορεία της ΕΕ. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι έχουν τη δική τους φωνή στο Κοινοβούλιο που μάχεται ενάντια στην ΕΕ και δεν την προσκυνά. Οι επιμέρους αντιθέσεις και διαφωνίες στα πλαίσια του ευρωμονόδρομου, που δεν αμφισβητούν τη συνολική πορεία, δεν είναι διαφωνίες και αντιθέσεις που μπορούν να λειτουργήσουν υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων. Αν έχεις αποδεχτεί τη στρατηγική της ΕΕ και μάλιστα αν φροντίζεις να την εξωραΐζεις σπέρνοντας αυταπάτες ότι μπορεί να γίνει φιλολαϊκή, ότι μπορούν να παντρευτούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων και τα συμφέροντα των εργαζομένων, όπως κάνουν οι δυνάμεις που συμμετέχουν στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, υπηρετείς τη γραμμή της ηττοπάθειας, της ενσωμάτωσης των εργαζομένων στο μονόδρομο των μονοπωλίων. Οσοι περισσότεροι οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, τόσο περισσότερα τα προβλήματα για τα μονοπώλια και την ΕΕ, τόσο μεγαλύτερη η δύναμη για την οργάνωση των αγώνων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

-- ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επιμένουν να αντιπαρατίθενται μεταξύ τους για διαφορετική φιλοσοφία στα της ΕΕ. Ισχύει; Ποια είναι η πραγματικότητα;

-- Η αντιπαράθεση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι αποπροσανατολιστική, με στόχο να συσκοτίσουν την κοινή στρατηγική τους. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι πολιτικές δυνάμεις που τόσο στην Ελλάδα όσο και στα πλαίσια της ΕΕ, στο Ευρωκοινοβούλιο, μέσω των ευρωπαϊκών κομμάτων στα οποία συμμετέχουν, είναι σταθεροί υποστηρικτές των συμφερόντων των μονοπωλίων. Είτε στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση και τα δύο κόμματα έχουν αποδείξει τον ταξικό τους χαρακτήρα. Δεν είναι ούτε ανίκανοι, ούτε ανεύθυνοι, ούτε κουρασμένοι, είναι και οι δύο επικίνδυνοι για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Στην ΕΕ δεν εκπροσωπούν τα συμφέροντα των εργαζομένων, αλλά τα συμφέροντα των ελληνικών μονοπωλίων. Γι' αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να εγκαταλείψουν και τους δύο. Αποδυναμώνοντας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οι εργαζόμενοι αδυνατίζουν τη δυνατότητα εναλλαγής αντιλαϊκών κυβερνήσεων στη χώρα μας, αλλά ταυτόχρονα συμβάλλουν στην αποδυνάμωση και των φιλομονοπωλιακών δυνάμεων σε επίπεδο ΕΕ.

-- Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μιλά για δυνατότητες μετατροπής της ΕΕ σε δημοκρατική, κοινωνική, κλπ. Μπορεί να αλλάξει η ΕΕ και να γίνει φιλολαϊκή;

-- Τι σημαίνει να αλλάξει η ΕΕ; Είναι σαν να λες ότι θα αλλάξει η φύση των μονοπωλίων, ότι δηλαδή θα παραιτηθούν τα μονοπώλια από τα κέρδη τους, από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, από τις στρατιωτικές επεμβάσεις και τους πολέμους, από τους ανταγωνισμούς, από την ένταση της καταστολής ενάντια στο εργατικό κίνημα: Η αλήθεια είναι ότι η ΕΕ μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είπε και συνεχίζει να λέει ψέματα για την ΕΕ. Οι αυταπάτες και οι ψευδαισθήσεις που σπέρνουν οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι επικίνδυνες για το εργατικό κίνημα. Οδηγούν σε μια γραμμή που ενοχοποιεί μια μορφή διαχείρισης του καπιταλισμού (το λεγόμενο νεοφιλελευθερισμό) και αποενοχοποιεί τον ίδιο τον καπιταλισμό. Ουσιαστικά, αυτή η γραμμή όχι μόνο δεν αντιτίθεται στα μονοπώλια, αλλά τα υπηρετεί. Αλλωστε, συνολικά ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιτάχθηκε στη στρατηγική του κεφαλαίου όπως εκφράστηκε στην πολιτική της ΕΕ, αλλά διεκδίκησε μια πιο ήπια εφαρμογή της. Είναι ό,τι το χειρότερο να συντηρούνται αυταπάτες στους εργαζόμενους ότι ο καπιταλισμός μπορεί να αλλάξει, να γίνει φιλολαϊκός, να εξανθρωπιστεί η βαρβαρότητα τη στιγμή που η καπιταλιστική οικονομική κρίση αναδεικνύει τα ιστορικά του όρια. Η γραμμή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπως εκφράζεται σε εθνικό αλλά και σε επίπεδο ΕΕ, είναι επιζήμια, αφού επί της ουσίας στο όνομα της ρεαλιστικότητας προβάλλει ένα πλαίσιο πάλης εντός της στρατηγικής των μονοπωλίων. Γι' αυτό το λόγο οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να γνωρίζουν ότι η ψήφος στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι ψήφος που εγκλωβίζεται στο πλαίσιο της στρατηγικής των μονοπωλίων, στο πλαίσιο δηλαδή της ίδιας στρατηγικής που υπηρετούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και γι' αυτό δεν είναι ψήφος αποδυνάμωσης του δικομματισμού.

-- Πείτε μας δυο λόγια για τους Οικολόγους - Πράσινους και τη στάση τους στο Ευρωκοινοβούλιο.

-- Το κόμμα των Οικολόγων - Πράσινων, μέλος του ευρωπαϊκού κόμματος των Πρασίνων, αν και «νέο» στην Ελλάδα, είναι κόμμα που έχει δώσει εξετάσεις στη στήριξη της στρατηγικής των μονοπωλίων σε μια σειρά χώρες της ΕΕ, όσο και μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο. Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι πράσινα κόμματα συμμετέχουν ή συμμετείχαν σε κυβερνήσεις σε μια σειρά χώρες της ΕΕ σε συνεργασία με κεντροδεξιά κόμματα (π.χ. Τσεχία, Φινλανδία, Ιρλανδία, Λετονία), ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε το παράδειγμα της Γερμανίας, όπου οι κατά τα άλλα υπερασπιστές του περιβάλλοντος Πράσινοι του Γιόσκα Φίσερ συμμετείχαν στην κυβέρνηση που βομβάρδισε τη Γιουγκοσλαβία και μάλιστα με τον επικεφαλής τους στη θέση του υπουργού Εξωτερικών.

Η πολιτική ομάδα των λεγόμενων Οικολόγων - Πράσινων μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο έχει ως βάση της το Πράσινο Ευρωπαϊκό Κόμμα, που σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία και το καταστατικό του δημιουργήθηκε για να στηρίζει, προωθεί και προβάλλει την ΕΕ. Οι Οικολόγοι - Πράσινοι αναδεικνύονται σε πρωταθλητές της ευρω-λαγνείας και της στήριξης της ιμπεριαλιστικής διακρατικής ένωσης, της ΕΕ. Υπερψήφισαν όλες τις αντιλαϊκές αντεργατικές συνθήκες της ΕΕ, από την Ενιαία Πράξη του 1986 μέχρι το Μάαστριχτ και το «ευρωσύνταγμα», τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Στηρίζουν την αντεργατική πολιτική της ΕΕ, υπερψηφίζοντας στο Ευρωκοινοβούλιο τις «κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για την απασχόληση». Τάχθηκαν υπέρ όλων των επεμβάσεων της ΕΕ σε τρίτες χώρες, στο όνομα της αντιμετώπισης «ανθρωπιστικών» κρίσεων και της τρομοκρατίας. Πρωταγωνιστούν στην αντικομμουνιστική υστερία που αναπτύσσεται από την ΕΕ. Ψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο όλα τα αντιδραστικά, ρεβανσιστικά και ανιστόρητα αντικομμουνιστικά ψηφίσματα, με αποκορύφωμα το κατάπτυστο ψήφισμα που εξισώνει το ναζισμό με τον κομμουνισμό, το οποίο συνδιαμόρφωσαν, συνυπέγραψαν και βέβαια υπερψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο.

-- Ο ΛΑ.Ο.Σ μιλά για δράση υπεράσπισης των ελληνικών ζητημάτων στην ΕΕ. Ποια είναι η δράση του στην ΕΕ;

- Ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι ένα κόμμα με διακηρυγμένη προσήλωση στη γραμμή της ΕΕ την οποία όμως ντύνει με εθνικιστική και λαϊκίστικη φρασεολογία.

Ο ΛΑ.Ο.Σ. στο Ευρωκοινοβούλιο στήριξε και στηρίζει την ΕΕ και όλες τις στρατηγικές αντιλαϊκές επιλογές της. Στήριξε την ιμπεριαλιστική πολιτική της, τις επεμβάσεις της σε ολόκληρο τον κόσμο. Υπερψήφισε τη διαμόρφωση των κοινών αρχών για την «ευελφάλεια», που γενικεύουν τις ελαστικές, προσωρινές και μερικές μορφές απασχόλησης σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ και σμπαραλιάζουν τα εργασιακά, κοινωνικά και μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων. Υπερψήφισε την τροποποίηση του «ευρωτρομονόμου», που πρόσθεσε δύο νέα «τρομοκρατικά εγκλήματα», τη στρατολόγηση τρομοκρατών και την εκθείαση και υποκίνηση τρομοκρατικών πράξεων μέσω του Ιντερνετ. Στηρίζει γενικά την «αντιτρομοκρατική» νομοθεσία και πολιτική της ΕΕ, που με πρόσχημα την τρομοκρατία περιορίζει τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες και βάζει στο στόχαστρο το λαϊκό κίνημα. Στήριξε ολόψυχα όλη την αντιμεταναστευτική νομοθεσία και πολιτική της ΕΕ. Την ίδρυση του FRONTEX και τη σύσταση ομάδων ταχείας επέμβασης ενάντια στους μετανάστες και τους πρόσφυγες.

Συνολικά επομένως, παρά την ακατάσχετη δημαγωγία του ο ΛΑ.Ο.Σ. αποδείχτηκε στήριγμα της ΕΕ, υπέρμαχος κάθε αντιλαϊκού μέτρου, πιστός υπηρέτης του «ευρωμονόδρομου». Οι ισχυρισμοί του για δράση υπεράσπισης των ελληνικών ζητημάτων στην ΕΕ δεν είναι παρά φτηνή δημαγωγία. Στήριξη της ΕΕ και υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και συμφερόντων της χώρας μας είναι ασυμβίβαστα. Αυτό που υπηρέτησε ο ΛΑ.Ο.Σ. στην ΕΕ δεν ήταν τα ελληνικά ζητήματα, αλλά τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα της ΕΕ.

-- Τι δυνατότητες παρέμβασης υπάρχουν για τους κομμουνιστές ευρωβουλευτές; Μας λένε ότι είναι μόνοι τους στο Ευρωκοινοβούλιο, αφού οι περισσότερες δυνάμεις στην GUE διαφωνούν με το ΚΚΕ.

-- Ας δει καθένας την Κοινή Διακήρυξη για τις ευρωεκλογές των 21 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων χωρών της ΕΕ. Με αρκετά από αυτά τα κόμματα βρισκόμαστε στην ίδια ευρωομάδα. Και μπορεί να μη συμπίπτουμε με όλα κατά εκατό τοις εκατό, ωστόσο συμπίπτουμε στην κατεύθυνση. Δεν εξωραΐζω την κατάσταση στο διεθνές κίνημα, αλλά δεν είναι μόνο του το ΚΚΕ όπως πολλοί θα ευχόντουσαν. Σε κάθε περίπτωση, η εξασφάλιση τρίτου ευρωβουλευτή του ΚΚΕ αποτελεί ενίσχυση αυτής της πάλης.

-- Εάν επιχειρούσατε έναν απολογισμό της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, ποιος σε γενικές γραμμές θα ήταν αυτός;

-- Συνεπής αταλάντευτη αντιπαράθεση με τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε όλους τους τομείς, αντίθεση στην πολιτική των μονοπωλίων, υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων παντού, ακόμα και μέσα στο αντιδραστικό Ευρωκοινοβούλιο.

-- Και ο απολογισμός των άλλων πολιτικών δυνάμεων; Πολλές φορές επιχειρείται ένα τσουβάλιασμα, π.χ. οι Ελληνες ευρωβουλευτές όλοι μαζί για το καλό της Ελλάδας. Πόσο βάση έχει αυτή η άποψη;

-- Συνεπής υποστήριξη της αντιλαϊκής στρατηγικής της ΕΕ, του ευρωμονόδρομου, των συμφερόντων των ελληνικών μονοπωλίων, παρά τις όποιες παραλλαγές και διαφοροποιήσεις.

«Καλό της Ελλάδας» γενικά και αφηρημένα δεν υπάρχει. Υπάρχουν συγκεκριμένα ταξικά συμφέροντα και η κάθε πολιτική δύναμη κρίνεται από τη στάση που κρατάει απέναντι σ' αυτά.

-- Γιατί οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του μόχθου, να επιλέξουν το ΚΚΕ;

-- Οι εργαζόμενοι έχουν πολλούς λόγους να ψηφίσουν το ΚΚΕ. Ενα μεγάλο τμήμα των εργαζομένων μέσα από την πείρα τους προσεγγίζουν τις θέσεις του ΚΚΕ και τρέφουν εκτίμηση στην πολιτική του δράση. Πρέπει να ξεπεράσουν τους δισταγμούς, τις επιφυλάξεις και να κάνουν το βήμα. Να ψηφίσουν το ΚΚΕ, γιατί είναι το μοναδικό κόμμα που αποκάλυψε την αλήθεια για την ΕΕ, ότι δηλαδή συμφέρει τα μονοπώλια και όχι τους εργαζόμενους. Οργάνωσε την πάλη ενάντια στη συνθήκη του Μάαστριχτ και τις άλλες αποφάσεις της ΕΕ, προειδοποίησε για όλες τις αντιδραστικές συνθήκες. Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει ενίσχυση της επίμονης προσπάθειας για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για την οργάνωση της αντεπίθεσης στην επίθεση των μονοπωλίων, της πάλης για να ηττηθεί η μοιρολατρία και η υποταγή πρώτα απ' όλα στους χώρους δουλειάς. Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος αλληλεγγύης σε όλους τους λαούς της Ευρώπης. Η ενίσχυση του ΚΚΕ θα συμβάλει στην προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος, για να αναπτερωθεί το εργατικό κίνημα στην Ευρώπη.

Σήμερα Κυριακή

-- Θα επισκεφτεί την περιοχή του Ωρωπού. Στις 12 το μεσημέρι θα συναντηθεί με τοπικούς φορείς στο Πνευματικό Κέντρο της περιοχής.

Αύριο Δευτέρα

-- 12 μ. συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη στο ξενοδοχείο «Electra Palace», στην αίθουσα «Βυζάντιο ΙΙ», με θέμα: «Το περιβάλλον και τα μεγάλα έργα».

-- 8.30 μ.μ. θα μιλήσει στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του Κόμματος στην πλατεία Αριστοτέλους. Η ομιλία θα μεταδοθεί απευθείας από την ΕΤ3.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ. Και δικαιούμαστε να στεκόμαστε με απαιτητικότητα απέναντι στους εργαζόμενους, να ζητάμε την ψήφο τους. Γιατί είμαστε το Κόμμα που ποτέ δεν κορόιδεψε το λαό, ποτέ δεν του είπε ψέματα. Στην 90χρονη πορεία του, το ΚΚΕ δε δίστασε, δεν κιότεψε ούτε μια φορά. Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των εργατικών και λαϊκών αγώνων. Δεν παζάρεψε τα συμφέροντα των εργαζόμενων και του λαού. Δεν τα 'βαλε ποτέ στη ζυγαριά της εκλογικής σκοπιμότητας. Δε χάιδεψε αυτιά σε δύσκολες για το Κόμμα και το κίνημα στιγμές.

ΟΙ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΜΕΝΟΥΝ, είναι ώρες μεγάλης ευθύνης. Για τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Για τους οπαδούς και φίλους του Κόμματος. Για τους εργάτες εκείνους και υπάλληλους, όλους τους απλούς ανθρώπους του καθημερινού μόχθου, που ξέρουν πως ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφωνίες τους, θα είναι κέρδος για το λαό να βγει ενισχυμένο το ΚΚΕ και από αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Για τους νέους και τις νέες, που έχουν κάθε συμφέρον το πρώτο βόλι που θα ρίξουν στην κάλπη να έχει χρώμα κόκκινο. Για να πιάσει τόπο, να βρει το στόχο στην καρδιά.

ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ τους καλούμε να δώσουν μαζί μας τη μάχη του ψηφοδελτίου. Να συμμετέχουν με ενθουσιασμό στο κέρδισμα νέων, κρίσιμων για το τελικό αποτέλεσμα ψήφων. Μέχρι την τελευταία ώρα, το τελευταίο λεπτό. Να χτυπήσουν μαζί μας χιλιάδες πόρτες στη συνοικία. Να μιλήσουν στο συνάδελφο, το γείτονα, το συγγενή για την ανάγκη να μεγαλώσει εκλογικά το Κόμμα, να δυναμώσει. Τους καλούμε να μη σκεφτούν τα χιλιόμετρα και τις αποστάσεις, τα έξοδα της μετακίνησης, όσο κι αν οι καιροί είναι δύσκολοι. Με αυταπάρνηση να πάνε και στο πιο απομακρυσμένο χωριό αν χρειαστεί, για να ψηφίσουν το Κόμμα.

ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΚΚΕ γιατί φοβούνται το λαϊκό κίνημα. Ξέρουν καλά πως το ΚΚΕ και το κίνημα είναι σαν το νύχι με το κρέας. Οτι δεν υπάρχει σήμερα άλλη πολιτική δύναμη ικανή να πρωτοστατήσει σε αγώνες επιθετικούς, ριζοσπαστικούς. Ξέρουν ότι το ΚΚΕ την όποια δύναμή του, είτε στο κοινοβούλιο, είτε στο ευρωκοινοβούλιο, όποιο πόστο κι αν του ανέθεσαν οι εργαζόμενοι και ο λαός, το αξιοποίησε με συνέπεια για τα δικά τους συμφέροντα. Οτι δεν μπορούν να το βάλουν στο χέρι, να το εντάξουν στους δόλιους σχεδιασμούς τους. Οτι είναι δύναμη ανατροπής και πραγματικής αλλαγής, επειδή από στρατηγική σκοπιά κοντράρει την ΕΕ του κεφαλαίου, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά της.

ΣΤΙΣ 7 ΤΟΥ ΙΟΥΝΗ κρίνεται η επόμενη μέρα. Κρίνεται το κατά πόσο οι εργαζόμενοι και ο λαός θα δείξουν τα δικά τους δόντια σε όσους τώρα προσπαθούν να τους τρομάξουν. Αν από καλύτερες θέσεις θα συνεχίσουν στους τόπους δουλειάς την αναμέτρηση με τα νέα αντεργατικά μέτρα που ετοιμάζουν η ΕΕ και τα κόμματά της. Να σκεφτούν οι εργαζόμενοι πόσο διαφορετικά θα είναι τα πράγματα αν την επόμενη των εκλογών η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ βγουν κουτσουρεμένοι. Αν η λαϊκή ψήφος βρει το στόχο της. Αν βγάλει ενισχυμένο το ΚΚΕ. Θα θορυβηθούν, θα τρομάξουν, θα κουμπωθούν.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ να φτάσουν στην κάλπη με το κεφάλι ψηλά, περήφανοι για τη συνειδητή επιλογή τους να ψηφίσουν το ΚΚΕ. Καλούμε αυτούς που ακόμα ταλαντεύονται να κάνουν το βήμα. Αυτούς που διατηρούν τις ενστάσεις και τις διαφωνίες τους, να δουν το πραγματικό διακύβευμα της εκλογικής αναμέτρησης. Να προβληματιστούν από την ίδια τους την πείρα. Να σταθμίσουν το πραγματικό συμφέρον των παιδιών και της οικογένειάς τους και να στηρίξουν το Κόμμα, ξέροντας καλά πως δε θα το μετανιώσουν.

ΟΛΟΙ ΜΕ ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ, λοιπόν. Και σήμερα και αύριο, μέχρι το ξημέρωμα της Κυριακής. Καμιά ψήφος χαμένη. Καμιά ψήφος σκορπισμένη σε δυνάμεις συμπληρωματικές του δικομματισμού. Δυνάμεις ακίνδυνες για την ΕΕ των μονοπωλίων, αφερέγγυες, αναξιόπιστες. Δυνάμεις δοκιμασμένες στο στίβο της ταξικής πάλης, που στάθηκαν απέναντι από τους εργάτες, υπονόμευσαν τα συμφέροντά τους, τακίμιασαν με τον αντίπαλο. Την Κυριακή η ψήφος να είναι κόκκινη. Να είναι ψήφος ντόμπρα, καθαρή, ψήφος προοπτικής. Να είναι ψήφος στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Το εκλογικό κέντρο της ΚΟΑ λειτουργεί στην οδό Θεμιστοκλέους 2 και Πανεπιστημίου.

Τηλέφωνα εκλογικού κέντρου:

• Γραμματεία - Τηλεφωνικό κέντρο: 210.3302.078, 210.3301.464
• FAX Εκλογικού κέντρου: 210.3301.474
• EMAIL Εκλογικού κέντρου: ekkke@otenet.gr

Το εκλογικό κέντρο του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται στην οδό Εγνατίας και Σωκράτους 3. Λειτουργεί καθημερινά από τις 9 π.μ. έως τις 10 μ.μ. Στο εκλογικό κέντρο μπορούν να απευθύνονται οι ετεροδημότες για πληροφορίες σχετικά με τον τόπο που ψηφίζουν και τη μετακίνησή τους.

Τηλέφωνο επικοινωνίας του εκλογικού κέντρου: 2310.280.243.

Eurokinissi

Το ότι κάποιος ψήφισε σε κάποιο εκλογικό τμήμα σε προηγούμενες εκλογές, δε σημαίνει ότι οπωσδήποτε θα ψηφίσει στο ίδιο εκλογικό τμήμα και τώρα. Υπάρχουν περιπτώσεις που πολλές οικογένειες, λόγω του «ανοίγματος» νέας οικογενειακής μερίδας και κατά συνέπεια εγγραφής σε νέα δημοτολόγια, έχει αλλάξει ο τόπος που ψηφίζουν. Οσοι έχουν κάνει αίτηση μεταδημότευσης, πρέπει να ελέγξουν πού ψηφίζουν.

Οσοι ψηφίζουν για πρώτη φορά ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να έχουν κάνει κάποια προηγούμενη διαδικασία. ΕΙΝΑΙ ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ στους εκλογικούς καταλόγους και απλά πρέπει να ελέγξουν και να μάθουν άμεσα πού ψηφίζουν.

ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ, τόσο λιγότερα προβλήματα θα έχουμε. Ακόμα και μία ψήφος είναι πολύ σημαντική.

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΡΙΣΚΑΡΟΥΜΕ να χαθεί έστω και μία ψήφος.

• ΔΕΝ βάζουμε σταυρό στο ψηφοδέλτιο.
• Ψηφίζουμε με ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ή ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ ή τη σχετική προσωρινή βεβαίωση της αρμόδιας αρχής που να πιστοποιεί τα στοιχεία μας. Σημειώνεται ότι τυχόν «κομμένα» δελτία αστυνομικής ταυτότητας είναι αποδεκτά. Ειδικότερα για τα διαβατήρια, επισημαίνεται ότι, αρκεί και ελληνικό διαβατήριο που έχει λήξει η ισχύς του, ακόμη και αν αυτό έχει εκδοθεί από την οικεία νομαρχιακή αυτοδιοίκηση πριν από τη μεταβίβαση της σχετικής αρμοδιότητας στην Ελληνική Αστυνομία.
• Ψηφίζουν όλοι όσοι έχουν γεννηθεί μέσα στο 1991 και νωρίτερα. Δικαίωμα ψήφου έχουν όσοι είναι εγγεγραμμένοι σε εκλογικό κατάλογο δήμου ή κοινότητας της χώρας και δεν έχουν στερηθεί του δικαιώματος του εκλέγειν.
• ΟΙ ΕΤΕΡΟΔΗΜΟΤΕΣ που έχουν εγγραφεί σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους, ψηφίζουν στον τόπο που ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές, δηλαδή στις βουλευτικές εκλογές του 2007. Στον τόπο διαμονής τους, ψηφίζουν επίσης για πρώτη φορά όσοι ετεροδημότες υπέβαλαν σχετική αίτηση μέχρι τις 3 Μάρτη.
• Εκλογείς με σωματική αδυναμία, απευθύνονται στον δικαστικό αντιπρόσωπο ή σε μέλος της εφορευτικής επιτροπής, οι οποίοι ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να τους βοηθήσουν.
• Οι δικαστικοί και οι δημόσιοι γενικά πολιτικοί υπάλληλοι ψηφίζουν είτε στην εκλογική περιφέρεια στο δήμο ή την κοινότητα στην οποία είναι εγγεγραμμένοι, είτε στον τόπο διαμονής τους με την ιδιότητα του ετεροδημότη εκλογέα.
• Οι δικαστικοί αντιπρόσωποι ψηφίζουν στο εκλογικό τμήμα στο οποίο ασκούν τα καθήκοντά τους. Οι έφοροι και όσοι αναπληρωτές αντιπρόσωποι δικαστικής αρχής δεν άσκησαν τα καθήκοντά τους, ψηφίζουν σε εκλογικό τμήμα της έδρας του εφόρου που ορίζεται απ' αυτόν.
• Οι εκλογείς που υπηρετούν στην Ελληνική Αστυνομία, στο Πυροσβεστικό Σώμα, στις Ενοπλες Δυνάμεις και στο Λιμενικό Σώμα και εγγράφονται σε ειδικούς εκλογικούς καταλόγους, ψηφίζουν στον τόπο που υπηρετούν την ημέρα της ψηφοφορίας. Η αναγνώριση των εκλογέων αυτών από την εφορευτική επιτροπή γίνεται με βάση τις στρατιωτικές ή άλλες υπηρεσιακές τους ταυτότητες.
• Οι Ελληνες ναυτικοί, που υπηρετούν σε πλοία με ελληνική σημαία και έχουν εγγραφεί σε ειδικούς εκλογικούς καταλόγους, θα ψηφίσουν με την επίδειξη του ναυτικού τους φυλλαδίου.

Στις ευρωεκλογές ψηφίζουν για τους υποψήφιους ευρωβουλευτές της χώρας μας όχι μόνον οι Ελληνες πολίτες, αλλά και οι Ελληνες που κατοικούν ή βρίσκονται τη μέρα της ψηφοφορίας σε κράτη - μέλη της ΕΕ, καθώς και οι πολίτες της ΕΕ που κατοικούν μόνιμα στην Ελλάδα, εφόσον υπέβαλαν σχετική αίτηση.

• Οι Ελληνες εκλογείς που διαμένουν στα κράτη - μέλη της ΕΕ ψηφίζουν το Σάββατο 6 Ιούνη 2009.
• Ψηφίζουν με την αστυνομική τους ταυτότητα, ή το διαβατήριο, ή την άδεια οδήγησης ή το ατομικό βιβλιάριο υγείας όλων των ασφαλιστικών ταμείων που έχουν εκδοθεί από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές.
• Οι εν λόγω εκλογείς ενημερώνονται για το εκλογικό τμήμα, στο οποίο θα ψηφίσουν από την ιστοσελίδα του www.ypes.gr.
• Εκλογικά τμήματα συστήνονται στις πόλεις της Ευρώπης όπου υπάρχει συγκέντρωση Ελλήνων πολιτών. Ως εκλογικά τμήματα θα χρησιμοποιηθούν κτίρια των ελληνικών πρεσβευτικών και προξενικών αρχών, κτίρια άλλων ελληνικών αρχών ή υπηρεσιών, ανεξάρτητα γραφεία ιερών ναών της ορθόδοξης ελληνικής εκκλησίας και κτίρια ή καταστήματα ελληνικών κοινοτήτων, συλλόγων ή άλλων ελληνικών οργανώσεων.

• Με τηλεφωνική κλήση στον αριθμό 1500.
• Από τα ΚΕΝΤΡΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ (τα γνωστά ΚΕΠ).
• Από τις αρμόδιες υπηρεσίες των δήμων.
• Μέσα από την ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών στη διεύθυνση www.ypes.gr και την Εθνική Πύλη Δημόσιας Διοίκησης στη διεύθυνση www.ermis.gov.gr.

Σήμερα Κυριακή:

-- Στο Εσσεν, στη 1 μ.μ., η Α. Γρηγοριάδου θα μιλήσει στο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Γερμανίας στο DGBHouse (Wilhelm-Leuschnerstr 69-77).

-- Ο Π. Απέργης θα μιλήσει σε προεκλογική συγκέντρωση στην αίθουσα της ελληνικής κοινότητας της πόλης Μάλμοε στη νότια Σουηδία, και θα περιοδεύσει σε ελληνικά στέκια.

Παράλληλα, θα κάνει παρεμβάσεις σε μια σειρά συγκεντρώσεων που διοργανώνει το δανέζικο κίνημα ενάντια στην ΕΕ.

-- Σήμερα, Κυριακή, σύσκεψη Ναξιωτών στο Συνδικάτο Οικοδόμων στο Γαλάτσι, στις 7 μ.μ. Θα μιλήσει ο Γ. Τασιούλας, υποψήφιος ευρωβουλευτής.

-- Σήμερα, Κυριακή, συγκέντρωση ετεροδημοτών Μυτιλήνης στο καφενείο «Αιολικόν» στα Μυτιληναίικα Νέας Σμύρνης, στις 11 π.μ.. Θα μιλήσει ο Μπ. Αγγουράκης, υποψήφιος ευρωβουλευτής.

-- Σήμερα, Κυριακή, συγκέντρωση ετεροδημοτών Μυτιλήνης στις 12 μ. στο καφενείο «Λέσβειον» (οδός Βαρβαρουσίων, Καραγιαννέικα, Γαλάτσι). Θα μιλήσει ο Γ. Πρωτούλης, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ.

-- Αύριο, Δευτέρα, συγκέντρωση ετεροδημοτών Κρήτης στο εκλογικό κέντρο της ΚΟΑ, στις 7 μ.μ. Θα μιλήσει ο Μπ. Αγγουράκης, υποψήφιος ευρωβουλευτής.

-- Την Τρίτη 2/6, συγκέντρωση ετεροδημοτών Μακεδονίας - Θράκης στις 7 μ.μ. στο εκλογικό κέντρο του ΚΚΕ (Θεμιστοκλέους 2 και Πανεπιστημίου). Θα μιλήσει ο Κ. Ζιώγας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Οι Οργανώσεις Αθήνας, Σπουδάζουσας και ΤΕΙ της ΚΝΕ θα δρομολογήσουν πούλμαν για τη μετάβαση ετεροδημοτών ψηφοφόρων του ΚΚΕ στους εξής προορισμούς:

-- Θεσσαλονίκη, Λαμία και Λάρισα.

-- Γιάννενα, Πάτρα, Αγρίνιο και Αρτα.

-- Καλαμάτα, Κόρινθο, Τρίπολη.

Για κλείσιμο θέσεων οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν στο εκλογικό κέντρο του ΚΚΕ στην Αθήνα και στα τηλέφωνα: 210.3302.078 και 210.3301.464.

• Οι ετεροδημότες μπορούν να απευθύνονται στο παρακάτω τηλέφωνο για οποιαδήποτε πληροφορία: 210.3301.106, Κεντρικό Εκλογικό Κέντρο, Θεμιστοκλέους 2 και Πανεπιστημίου.

Τρίκαλα: 8.30 μ.μ., στην πλατεία Ρήγα Φεραίου. Θα μιλήσει ο Θ. Παφίλης, επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΚΚΕ.

Αργοστόλι: 8.30 μ.μ.. Θα μιλήσει ο Δ. Τζαβάρας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ασπρόπυργος: 8 μ.μ. στην πλατεία Δημαρχείου. Θα μιλήσει ο Κώστας Καζάκος, βουλευτής του ΚΚΕ.

Ναύπακτος: 8.30 μ.μ στο λιμάνι με ομιλήτρια την Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Κόρινθος: 8.30 μ.μ., στην πλατεία Φλοίσβου. Θα μιλήσει ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Κέρκυρα: 8.30 μ.μ. στην πάνω πλατεία, με ομιλητή τον Γιώργο Τούσσα, υποψήφιο ευρωβουλευτή.

Χανιά: 8.30 μ.μ., κάτω απ' το εκλογικό κέντρο του ΚΚΕ στη γεφυροπλάστιγγα. Θα μιλήσει ο Στέφανος Λουκάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Βαθύ Σάμου: 8 μ.μ.. θα μιλήσει ο Γιώργος Πέρρος, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ.

Ορεστιάδα: 8.30 μ.μ., στην πλατεία Ορεστιάδας. Θα μιλήσει η Φανή Τρέλλη, υποψήφια ευρωβουλευτής.

Αύριο Δευτέρα, στις 8.30 το βράδυ, στην πλατεία Αριστοτέλους, θα πραγματοποιηθεί η μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση του Κόμματος, στη Θεσσαλονίκη, με ομιλήτρια την Αλέκα Παπαρήγα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη συγκέντρωση θα χαιρετίσει εκπρόσωπος του Ουγγρικού Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος.

Η Αριστοτέλους είναι έτοιμη να υποδεχθεί τους χιλιάδες απλούς λαϊκούς ανθρώπους, τους ανθρώπους του μόχθου και της δουλειάς, τους ανθρώπους του πνεύματος, τους νέους και τις νέες από κάθε μεριά της πόλης και του νομού. Ολους αυτούς, που για πρώτη φορά θα κάνουν το βήμα και θα σταθούν πλάι στους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες, στους φίλους και τους οπαδούς του Κόμματος.

Προσυγκεντρώσεις, που οργανωμένα με πορείες θα κατευθυνθούν στο χώρο της πλατείας Αριστοτέλους, θα ξεκινήσουν στις 7.30 το βράδυ από την πλατεία ΧΑΝΘ, το Λιμάνι και τον Βαρδάρη.

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, οι νεολαίοι της ΚΝΕ, που όλο αυτό το διάστημα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης για τις ευρωεκλογές, καλούν τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία με τη μαζική συμμετοχή τους στην προεκλογική συγκέντρωση του Κόμματος να εκφράσουν την απόφασή τους να ενισχύσουν μαζικά το ΚΚΕ και στην κάλπη.

Η Οργάνωση, τα χιλιάδες μέλη, φίλοι και οπαδοί, που με ενθουσιασμό και αισιοδοξία δίνουν τη μάχη για την υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του Κόμματος σε όλο το νομό, καλούν το λαό, αύριο, με τη συμμετοχή του στη συγκέντρωση να στείλει ξεκάθαρο το μήνυμα συστράτευσης με το ΚΚΕ, το μήνυμα της απειθαρχίας και της ανυπακοής στην ΕΕ. Να συμμετέχουν μαζικά, να ακούσουν την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ που δένει αρμονικά την πρωτοπόρα θεωρία με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών σε κάθε χώρο δουλειάς.

Και σήμερα, με τον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» στο χέρι, αλλά και αύριο, μέχρι την τελευταία ώρα, θα μεταφέρουν το κάλεσμα σε χιλιάδες ακόμη εργατικές λαϊκές οικογένειες, στους χώρους δουλειάς και μόρφωσης, στα χωριά και τις συνοικίες.

Με την ίδια αυταπάρνηση θα συνεχίσουν μαχητικά μέχρι την κάλπη, την προσπάθεια το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ να γίνει το αναγκαίο όπλο για κάθε εργάτη και υπάλληλο, για κάθε μικρό αγρότη και αυτοαπασχολούμενο ΕΒΕ, για κάθε γυναίκα και νέο, που θέλει να αντιπαλέψει την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της.

Νωρίτερα, στις 12 το μεσημέρι της Δευτέρας, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου στο ξενοδοχείο «Electra Palace» στην αίθουσα «Βυζάντιο», με θέμα «Το περιβάλλον και τα μεγάλα έργα».

Συγκέντρωση νεολαίας πραγματοποιείται μεθαύριο Τρίτη, στις 8 μ.μ., στο Ηράκλειο Κρήτης στον πεζόδρομο Κοραή (Ανδρώγιο). Θα μιλήσει ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος. Θα ακολουθήσει συναυλία.

Πυρετωδώς οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε Αθήνα, Πειραιά και Αττική δουλεύουν για την επιτυχία της κεντρικής προεκλογικής συγκέντρωσης του Κόμματος, την Τετάρτη 3 Ιούνη, στις 8.30 μ.μ., στο Πεδίον του Αρεως, όπου θα μιλήσουν η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, ενώ θα χαιρετίσει η Ρόζα Ραμπιάις από το Πορτογάλικο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Το κάλεσμα για συμμετοχή στη συγκέντρωση συνοδεύει κάθε κάλεσμα για υπερψήφιση του ΚΚΕ στις επικείμενες ευρωεκλογές, που ακούγεται στις εκατοντάδες δραστηριότητες που καθημερινά υλοποιούν οι ΚΟ του Λεκανοπεδίου σε συνοικίες, χώρους δουλειάς, σχολεία και σχολές, σπίτια εργατικών - λαϊκών οικογενειών, παντού, όπου ζει, εργάζεται, ψυχαγωγείται, μορφώνεται και συχνάζει κάθε άνθρωπος του μόχθου, οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, η νεολαία, οι συνταξιούχοι κ.λπ. Η μαζική προπαγάνδιση της συγκέντρωσης με αφίσες έχει ήδη γίνει αισθητή στους δρόμους των πόλεων.

Επιδίωξη όλων είναι την Τετάρτη το Πεδίον το Αρεως να πλημμυρίσει, να συρρεύσουν σ' αυτό άνθρωποι του μόχθου από κάθε γωνιά του Λεκανοπεδίου, άνθρωποι που παλεύουν για τη ζωή τους και των παιδιών τους, που αγωνίζονται να την κάνουν καλύτερη, να συναντηθούν και εκεί με τους κομμουνιστές και να επιβεβαιώσουν την απόφασή τους να συναντηθούν με το ΚΚΕ και στην κάλπη την ερχόμενη Κυριακή.

Στον Πειραιά, οι δυνάμεις του Κόμματος και της ΚΝΕ βρίσκονται σε αναβρασμό, όπως τονίζει ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟΠ του ΚΚΕ, έτσι ώστε «να φτάσουν οι θέσεις του ΚΚΕ σε κάθε εργαζόμενο, άνεργο, συνταξιούχο, φοιτητή, γυναίκα, αυτοαπασχολούμενο και σε κάθε γειτονιά το κάλεσμα για λαϊκή αντεπίθεση, για ψήφο στο ΚΚΕ. Παράλληλα, γίνεται κάλεσμα για μαζική συμμετοχή και στη συγκέντρωση την ερχόμενη Τετάρτη. Να μη λείψει κανείς από τη μεγάλη αυτή προεκλογική συγκέντρωση. Να πάρουν όλοι τις οικογένειές τους, τους φίλους τους, τους συναδέλφους τους από το γραφείο, το εργοστάσιο και να ανταποκριθούν μαζικά και με αγωνιστική θέρμη σε αυτό το προεκλογικό ραντεβού, στέλνοντας το πρώτο μήνυμα στα κόμματα του δικομματισμού».

«Τα μέλη και οι οπαδοί του Κόμματος - υπογραμμίζει - σαρώνουν νύχτα και μέρα κάθε σπίτι, κάθε πειραϊκή γειτονιά, κάθε εργοστάσιο, κατάστημα, χώρο δουλειάς, κάθε χώρο όπου ζουν ή συγκεντρώνονται άνθρωποι του μόχθου και του μεροκάματου, της νεολαίας που αγωνιά για το μέλλον της. Ανθρωποι που στενάζουν από τις συνέπειες και τα βάρη αυτής της πολιτικής και τους καλούν την Τετάρτη με την ισχυρή παρουσία τους να δώσουν ηχηρό μήνυμα στους υπεύθυνους για τα βάσανά τους. Και το επόμενο και καθοριστικό μήνυμα - χτύπημα σε αυτή την πολιτική να το δώσουν με την ψήφο τους στην κάλπη, ώστε το βράδυ των εκλογών να έχουν αποδυναμώσει ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και να έχουν ισχυροποιήσει το κόμμα που μάχεται για τα συμφέροντά τους. Το ΚΚΕ».

Οι προσυγκεντρώσεις για το Πεδίον του Αρεως έχουν οριστεί στις 7.30 μ.μ. ως εξής:

-- Ομόνοια: Οι ΚΟ Υπηρεσιών, Δικηγόρων, Καλλιτεχνών, Πειραιά και Αττικής.

-- Προπύλαια: Οι Οργανώσεις Σπουδάζουσας και ΤΕΙ της ΚΝΕ, η Αχτίδα ΑΕΙ.

-- Μοναστηράκι: Οι Οργανώσεις Νοτίων Συνοικιών.

-- Σύνταγμα: Οι Οργανώσεις Νοτιοανατολικών Συνοικιών, 2ου Διαμερίσματος.

-- Πλατεία Καραϊσκάκη: Οι Οργανώσεις ΟΤΑ, 3ου - 4ου Διαμερίσματος.

-- Πλατεία Αττικής: Οι Οργανώσεις Βορείων, Βορειοδυτικών Συνοικιών.

-- Πλατεία Βάθης: Οι Οργανώσεις Βιομηχανίας, Ενέργειας, ΜΜΕ, Τηλεπικοινωνιών, Μεταφορών, Δημόσιας Διοίκησης, Εκπαιδευτικών.

-- Πλατεία Κάνιγγος: Οι Οργανώσεις Κατασκευών, ΕΒΕ.

-- ΜΕΤΡΟ Στ. Λαρίσης: Οι Οργανώσεις Δυτικών Συνοικιών, Νοτιοδυτικών Συνοικιών.

-- Γήπεδο Παναθηναϊκού, Αλεξάνδρας: Οι Οργανώσεις Υγείας, Ανατολικών Συνοικιών, Βορειοανατολικών Συνοικιών, 7ου Διαμερίσματος.

-- Πλατεία Αμερικής: Οι Οργανώσεις 5ου - 6ου Διαμερίσματος.

«Για να εκφράσω την αντίθεσή μου στις οικονομικές, πολιτικές και εκπαιδευτικές επιλογές της ΕΕ που οδηγούν την κοινωνία μας σε μια βαθιά κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες στα χρόνια που έρχονται. Για να χαιρετίσω την ορθότητα της πολιτικής εκτίμησης του ΚΚΕ για τον οικονομικό και ιδεολογικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις επιπτώσεις του στη ζωή του τόπου μας όπως τις βιώνουμε όλοι μας τις τελευταίες δεκαετίες».

«Γιατί είναι η πιο πράσινη οικολογική ψήφος. Γιατί μόνο η σοσιαλιστική ιδεολογία προστατεύει το περιβάλλον. Είναι το μόνο κόμμα που θα είναι κοντά μας και μετά τις 7 Ιούνη στους αγώνες για καλύτερο μεροκάματο, καλύτερο μισθό, καλύτερη σύνταξη. Είναι το μόνο κόμμα το οποίο μάχεται με συνέπεια την ΕΕ των μονοπωλίων, των τραπεζιτών και των βιομηχάνων. Ισχυρό ΚΚΕ στην Ευρωβουλή σημαίνει ότι θα ενισχύσει όλες εκείνες τις δυνάμεις που μάχονται για μια δωρεάν, δημόσια Παιδεία, ενάντια στις συνθήκες της Μπολόνια. Το ισχυρό ΚΚΕ αποτελεί σήμερα τη μοναδική εγγύηση για ένα καλύτερο αύριο για όλες τις νέες και νέους της χώρας μας».

Motion Team

Απέναντι σ' όλα αυτά τα προβλήματα που δημιουργούν οι πολιτικές της ΕΕ, το μόνο που μπορεί ν' αντισταθεί είναι το ΚΚΕ. Τις πιο σταθερές και υγιείς θέσεις που προστατεύουν τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, τις εκφράζει και τις παλεύει το ΚΚΕ. Γι' αυτό ψηφίζω ΚΚΕ.

Επομένως ο λόγος της ψήφου σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι αυτονόητος. Η μεταφορά στη γηραιά ήπειρο όλου του φάσματος του αγώνα που δίνει το ΚΚΕ στην Ελλάδα. Η ανυπακοή - ιδεολογικό και πολιτικό έναυσμα εναντίωσης στη σημερινή τάξη πραγμάτων - που απλώνεται καθημερινά στη χώρα μας, στην Ευρώπη «θα συναντηθεί εκ του σύνεγγυς» και με τις δομές της εκμετάλλευσης. Και θα αντιπαρατεθεί μαζί με τα αδερφά κομμουνιστικά κόμματα και τους εργαζόμενους στις «αφετηρίες» που εκπονούνται και εκπορεύονται τα σχέδια εκμετάλλευσης. Τα πράγματα με την καπιταλιστική κρίση έχουν πια ξεκαθαρίσει. Το Μάαστριχτ δεν είναι γεωγραφία και η παγκοσμιοποίηση είναι αγορά που μεταφέρει τις φούσκες.

Βέβαια κάποιοι θα πουν πώς εναρμονίζεται η αντίφαση του στρατηγικού σκοπού της αποδέσμευσης από την ψήφο στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο;

Υπάρχει απάντηση. Η πάλη πριν καταλήξει σε ρήξεις και φτάσει να οριστικοποιήσει το χώρο και το χρόνο, έχει να κάνει προηγούμενα με την εγγραφή της στη συνείδηση του καθενός μας. Και η ψήφος είναι μέσα στις πρώτες κινήσεις. Σε διαλεκτική σχέση βέβαια με τις επόμενες.

«Ολα αυτά τα χρόνια, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν δείξει το αληθινό τους πρόσωπο. Εχουν στηρίξει πολιτικές εις βάρος του λαού και υπέρ της πλουτοκρατίας, σε όλες τις κατευθύνσεις, στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση. Θέλουν να δημιουργήσουν μια γενιά από νέους που να είναι σκλάβοι στα χέρια της πλουτοκρατίας με χαμηλές προσδοκίες, ανεργία και κανένα μέλλον. Οι πολιτικές τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ, όλα αυτά τα χρόνια, στο θέμα της Παιδείας σπρώχνουν τη λαϊκή οικογένεια σε δυσβάσταχτα βάρη. Ιδιαίτερα στο χώρο των πανεπιστημίων, οι πανεπιστημιακοί βλέπουμε ότι αναπαράγονται και προωθούνται οι ταξικοί φραγμοί στην εκπαίδευση. Τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας δεν έχουν τους πόρους ώστε να σπουδάσουν ισότιμα ή να προχωρήσουν στις σπουδές τους. Υπάρχει μια απαξίωση του ελληνικού πανεπιστημίου. Ολες οι πολιτικές που θέλουν να περάσουν θέλουν να δημιουργήσουν νέους χωρίς καμία εξειδίκευση, υποβάθμιση των πτυχίων, σκλάβους στα χέρια των πολυεθνικών. Αντίσταση σ' όλα αυτά σημαίνει ΚΚΕ. Αντεπίθεση για μια παιδεία που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες σημαίνει επίσης ΚΚΕ.

«Ολοι μας γνωρίζουμε ότι τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται μια γενικευμένη επίθεση από τα κόμματα που εξυπηρετούν το κεφάλαιο (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) ενάντια στους εργαζόμενους και στα δικαιώματά τους, που στόχο έχουν την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου και την ισοπέδωση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης. Το ΚΚΕ είναι το κόμμα που στέκεται πραγματικά δίπλα στον εργαζόμενο, παλεύει μαζί του. Δίνει μάχες για την προάσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης. Είναι το κόμμα που έρχεται σε ανοιχτή σύγκρουση με το κεφάλαιο καθημερινά και όχι μόνο στις μεγάλες κινητοποιήσεις - απεργίες, αλλά και μέσα στους χώρους εργασίας, προκειμένου να διαφυλάξει τα συμφέροντα των εργαζομένων για να έχουν καλύτερες συνθήκες δουλειάς, με πλήρη δικαιώματα. Είναι το κόμμα που αντιπαλεύει πραγματικά όλους αυτούς τους αντεργατικούς νόμους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που τόσα χρόνια εξυπηρετούν το κεφάλαιο. Είναι το μοναδικό κόμμα που αντιτίθεται και καταψηφίζει τους νόμους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τα συμφέροντα που αυτή εξυπηρετεί, που δεν είναι άλλα από το κέρδος του κεφαλαίου και την αύξηση του πλούτου των μεγάλων εταιρειών. Τέλος, είναι η μοναδική ελπίδα του εργαζόμενου αν θέλει να αλλάξει προς το καλύτερο το μέλλον του και της οικογένειάς του, μπροστά στη λαίλαπα των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, τις οποίες εφαρμόζουν και στηρίζουν τα άλλα κόμματα της Βουλής».

«Γιατί ΚΚΕ; Συνοψίζει όλη την προσπάθεια και την πάλη που γίνεται στο χώρο των πανεπιστημίων για κάτι διαφορετικό από αυτό το οποίο εκπορεύεται εδώ και δεκαετίες πλέον από την ΕΕ, σε ό,τι αφορά τη διεξαγωγή της έρευνας, τα προγράμματα σπουδών και, το κυριότερο, τον κατακερματισμό που επιβάλλεται από την ΕΕ στα γνωστικά αντικείμενα. Ενώ προοδευτικός δρόμος θα ήταν να έχουμε εύρωστα επιστημονικά αντικείμενα, τα οποία να έχουν και τις ανθρωπιστικές πλευρές, να συνδυάζουν την τεχνολογία με την τέχνη, με τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Αντίθετα, ακόμη και στα ευρύτερα επιστημονικά αντικείμενα, όπως είναι η τεχνολογία, έχουμε την εξειδίκευση, τη στενότητα των γνώσεων οι οποίες παρέχονται στους φοιτητές, που τελικά βγαίνουν ειδικοί σε κάτι, αλλά πρακτικά αμόρφωτοι. Και το κυριότερο, δεν έχουν την ευελιξία να προσθέσουν κάτι περισσότερο σε αυτά που έχουν ήδη μάθει και την ευελιξία στο χώρο της εύρεσης εργασίας, επειδή είναι στενά προσανατολισμένοι σ' ένα περιορισμένο αντικείμενο. Αυτό βιώνω τουλάχιστον εγώ, στο Πολυτεχνείο είμαι σε καθημερινή βάση. Τα παιδιά βγαίνουν αγράμματα, δυστυχώς, και είμαστε εμείς υπεύθυνοι, δε λέω σαν ιδεολογία, αλλά σαν καθηγητές. ΚΚΕ, λοιπόν, για να αλλάξουμε και εδώ τα πράγματα».

Τέτοιες δηλώσεις φτάνουν καθημερινά στο «Ριζοσπάστη». Ορισμένες από αυτές παρουσιάζουμε και σήμερα.

«Αναγνωρίζουμε τη συνεπή στάση του ΚΚΕ, που αποκάλυψε το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τη στρατηγική της στην κοινωνία και στα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων.

Σ' αυτή την κρίσιμη συγκυρία χρέος έχουμε να συμπαρασταθούμε μαζί του. Στις ευρωεκλογές του 2009 καταδικάζουμε την ευρωενωσιακή πολιτική στηρίζοντας ΚΚΕ. Κρατώντας ο καθένας τις όποιες επιφυλάξεις ή και επιμέρους αντιρρήσεις του. Λέμε NAI: Να ανοίξει ο δρόμος της ανυπακοής και της αντεπίθεσης των λαών».

Από την κινητοποίηση των Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ στην Πετρούπολη

Η συκοφαντία στηρίχτηκε πάνω σε ένα γεγονός που συνέβη στο 1ο Λύκειο Πετρούπολης και έχει ως εξής: 16χρονος ΚΝίτης μαθητής τιμωρήθηκε με 3ήμερη αποβολή γιατί ζήτησε, στα πλαίσια της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της παιδαγωγικής, να απαντήσει στη λάσπη που πέταξε μέσα στην τάξη η καθηγήτρια ότι το ΚΚΕ και ο ΛΑ.Ο.Σ. κάνουν σήμερα λογοκρισία, όπως έκανε παλιά η Ιερά Εξέταση! Η καθηγήτρια, συνδικαλίστρια του ΣΥΝ, όχι μόνο αρνήθηκε πεισματικά να δώσει το λόγο στο μαθητή, όχι μόνο αρνήθηκε να γίνει συζήτηση (σπουδαία παιδαγωγική διαδικασία!) για την επίθεσή της στο ΚΚΕ. Δε φτάνει που του απαγόρευσε το δικαίωμα στη διαφορετική γνώμη που θα έπρεπε ως δασκάλα όχι μόνο να του παραχωρεί αλλά να τον προτρέπει, να τον ενθαρρύνει να το έχει, προκειμένου μέσω γόνιμου διαλόγου να διαπαιδαγωγεί νέους ανθρώπους, αλλά συναίνεσε μαζί με άλλους συναδέλφους της στο σχολείο στην τιμωρία του μαθητή. Γιατί τον τιμώρησαν; Γιατί τόλμησε να ζητήσει να εκφέρει διαφορετική γνώμη, να απαντήσει, σε ζήτημα που εκτίμησε ότι διαστρεβλώνεται το μάθημα, μέσω της διαστρέβλωσης της Ιστορίας. Ετσι, το αίτημά του να πάρει το λόγο και να απαντήσει, βαφτίστηκε απρεπής συμπεριφορά.

Οι Κομματικές Οργανώσεις Πετρούπολης του ΚΚΕ έκαναν κινητοποίηση ενημερώνοντας τον κόσμο στην περιοχή για τον απαράδεκτο αυτό αυταρχισμό. Από καθηγητές του σχολείου, σε παρέμβασή του ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, για την αποβολή του μαθητή, εισέπραξε την ομολογία ότι ...εσείς φταίτε που μιλάτε στα παιδιά για απειθαρχία και ανυπακοή και τα κάνετε να μην ακούν τους δασκάλους τους! Ομολογία, δηλαδή, ότι το παιδαγωγικό πνεύμα τους, υπαγορεύει την τυφλή υποταγή των μαθητών στη μοναδική άποψη του καθηγητή, στο «πίστευε και μη ερεύνα»...

Αυτό το παιδαγωγικό πνεύμα ανέλαβε να υπερασπιστεί ο ΣΥΝ (και ακολούθησαν διάφοροι ...δημοσιολόγοι), ανακαλύπτοντας μια ευκαιρία να συκοφαντήσει το ΚΚΕ για τη δικαιολογημένη αντίδρασή του στον αυταρχισμό της καθηγήτριας και αναλαμβάνοντας ανερυθρίαστα την υπεράσπιση αυτού του αυταρχισμού. Η επιχείρηση αυτή ξεκίνησε με ένα γράμμα της καθηγήτριας - συνδικαλίστριας του ΣΥΝ και μια ανακοίνωση της παράταξης του ΣΥΝ στους εκπαιδευτικούς, αποσπάσματα των οποίων δημοσιεύτηκαν στην «Αυγή» και διανθίστηκαν με τα σχόλια της εφημερίδας σε ένα κατασκευασμένο ρεπορτάζ. Ολως τυχαίως αυτά τα κείμενα δεν έλεγαν κουβέντα για την αποβολή του μαθητή και για την άρνηση της καθηγήτριας να του δώσει το λόγο. Συκοφαντούσαν το ΚΚΕ εμφανίζοντας την καθηγήτρια ως διωκόμενη από το ΚΚΕ για τις απόψεις της, λες και το ΚΚΕ είναι εξουσία!

Ο «Ρ» σε δημοσίευμά του λίγες μέρες πριν το Πάσχα είχε καταγράψει ένα πλήθος κρουσμάτων σκοταδιστικής διδαχής σε σχολεία, τονίζοντας ότι τον τόνο γι' αυτή την αντιδραστική διδαχή τον δίνουν τα ίδια τα σχολικά βιβλία, ότι η κυρίαρχη πολιτική θέλει να κάνει αυτή τη μαύρη αντίδραση, κομμάτι του επίσημου περιεχομένου της εκπαίδευσης. Ανάμεσα στα πολλά κρούσματα αντικομμουνιστικής και αντισοβιετικής προπαγάνδας, ο «Ρ» είχε αναφέρει και την προπαγάνδιση συγκεκριμένης αντισοβιετικής παράστασης από καθηγήτρια (χωρίς να λέει το όνομά της) στο 1ο Λύκειο Πετρούπολης. Αυτό ήταν που έκανε την εν λόγω καθηγήτρια να επιτεθεί στο ΚΚΕ για λογοκρισία εντός της τάξης και να αυτοαποκαλυφθεί επιβεβαιώνοντας τον αντικομμουνισμό της με τη στάση της απέναντι στο μαθητή, με το να μην του επιτρέψει να απαντήσει, με τελικό αποτέλεσμα την αποβολή του.

Το κατασκευασμένο δημοσίευμα της «Αυγής», λοιπόν, εμφανίζει την καθηγήτρια ως διωκόμενη από το ΚΚΕ, χωρίς να λέει κουβέντα για την αποβολή του μαθητή, δηλαδή τη δίωξη του μαθητή από την καθηγήτρια και τον διευθυντή, τον αυταρχισμό τους (οποίου θαυμασμού δημοκρατικότητα!), και εμφανίζοντας το ΚΚΕ να αντιδρά όχι για την αποβολή, αλλά για την άποψή της στο συγκεκριμένο θέμα. Μέγα ψέμα. Αλλωστε, μόνο με ψέματα μπορούν να στηρίξουν τον αυταρχισμό και το αντικομμουνιστικό μένος τους οι ΣΥΝασπισμένοι. Καρμπόν αυτό το ψευδές κατασκεύασμα το αναπαρήγαγαν σε εφημερίδες, στο «Βήμα» ο Αντ. Λιάκος, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθήνας, στην «Ελευθεροτυπία» ο Νίκος Κιάος και στα «Νέα» η Μαρία Ρεπούση, καθηγήτρια Ιστορίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, η οποία μάλιστα έφτασε στο σημείο να μιλά για πληροφοριοδότες του ΚΚΕ, καλλιεργώντας περίεργους συνειρμούς.

Η ίδια καθηγήτρια στο άρθρο της αναρωτιέται «τι δουλειά έχουν τα κόμματα στα σχολεία», κατά το γνωστό «τι δουλειά έχουν τα κόμματα στους χώρους δουλειάς», «τι δουλειά έχουν τα κόμματα στα συνδικάτα». Λες και η διαφορετική ιδεολογία και πολιτική από αυτήν των κυρίαρχων κύκλων, πρέπει να είναι υπό διωγμό. Μήπως αυτό πρεσβεύει η καθηγήτρια;

Το Τμήμα Παιδείας του ΣΥΝ, με ανακοίνωσή του, έσπευσε να αναλάβει επίσημα ως κόμμα την ευθύνη της επιχείρησης. Να θυμίσουμε ότι ο ΣΥΝ είχε αναλάβει την υπεράσπιση και της κ. Μ. Ρεπούση ως συγγραφέα του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού που τελικά αποσύρθηκε από τα σχολεία. Η παιδαγωγική αντίληψη του βιβλίου (το οποίο υπερασπίστηκε φανατικά ο Αντ. Λιάκος) υπαγόρευε ότι ο κάθε μαθητής μπορεί να ανακαλύπτει μόνος του τη δική του ιστορική αλήθεια από τις ...πηγές, σα να μην υπάρχει δηλαδή πραγματική Ιστορία, αλλά μόνο ένα συνονθύλευμα υποκειμενικών αντιλήψεων γι' αυτή... Παραείναι πάντως σύμπτωση όλοι οι δημοσιολόγοι και καθηγητές να συμπίπτουν εξαπολύοντας μπαράζ επίθεσης σε ΚΚΕ και «Ριζοσπάστη». Αυτόματος συντονισμός; `Η μήπως σύνδεση νημάτων με βαθύτερη στόχευση την κατάργηση της ελευθερίας γνώμης στα σχολεία;

Είναι αποκαλυπτικό ότι ο ΣΥΝ αναλαμβάνει επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο σ' αυτή την ιστορία. Ας θυμηθούμε ότι ο ΣΥΝ δεν αντιτάσσεται στις νέες παιδαγωγικές μεθόδους, στα νέα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία, στις εκπαιδευτικές ζώνες διαφοροποίησης της μάθησης και σ' όλα αυτά που καταγράφονται στις κατευθύνσεις της ΕΕ για τη βασική εκπαίδευση και υλοποιούνται στη χώρα μας από τις κυβερνήσεις της ΝΔ σήμερα και του ΠΑΣΟΚ παλιότερα. Στη χώρα μας, όμως, υπάρχουν αντιστάσεις. Ε, αυτές τις αντιστάσεις θέλουν να κάμψουν.

Θέλουν να κάμψουν τις αντιστάσεις που υπάρχουν στους εκπαιδευτικούς και τους στέλνουν μήνυμα υποταγής στην κυρίαρχη ιδεολογία και πολιτική, με τον «μπαμπούλα» ότι τάχα το ΚΚΕ τους λογοκρίνει και χτυπάει τα δικαιώματά τους.

Θέλουν να κάμψουν τις αντιστάσεις της νεολαίας. Φτάνει στο σημείο η ανακοίνωση του Τμήματος Παιδείας του ΣΥΝ να χαρακτηρίσει καταδότες τους μαθητές που αντί να σκύψουν το κεφάλι αποκαλύπτουν αυτό το βούρκο του αντικομμουνισμού κάποιων εκπαιδευτικών!

Τόσο ο ΣΥΝ που τους καλύπτει, όσο και οι διάφοροι που μέχρι τώρα έχουν υπογράψει με καρμπόν το ίδιο πάνω - κάτω κείμενο, επιχειρούν να παρουσιάσουν αυτόν τον επικίνδυνο δρόμο, αυτό τον αντιδραστικό κατήφορο, ως υπεράσπιση της δημοκρατίας. Το γεγονός ότι συγκεκριμένα συγκροτήματα Τύπου όχι μόνο δίνουν βήμα στην παρεμπόδιση της ελεύθερης γνώμης, αλλά και εντάσσουν αυτήν την επιχείρηση σε άμεσους εκλογικούς σχεδιασμούς, είναι αποκαλυπτικό ευρύτερου σχεδίου που αφορά πολύ πιο πέρα από τις εκλογές. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά τους πρόσφατους πανηγυρισμούς της αστικής τάξης για τις εξελίξεις στις πρυτανικές εκλογές...

Το γεγονός που αποκαλύπτει η όλη εξέλιξη είναι αυτό που τόνισε σε σχετική ανακοίνωσή της η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ, ότι η υπεράσπιση της αλήθειας και το σύνθημα - πρόταγμα του ΚΚΕ για ανυπακοή δε χωράνε στο δήθεν ελεύθερο αστικό τους κόσμο.

Η Αννα Γρηγοριάδου

-- «Η εργατική τάξη της Γερμανίας πλήττεται όσο ποτέ άλλοτε. Τα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα, το δικαίωμα στην ποιότητα ζωής, στην υγεία, στη σύνταξη, στην εκπαίδευση ισοπεδώνονται. Ο,τι παραχωρήσεις αναγκάστηκε να κάνει η αστική τάξη στους εργάτες τις προηγούμενες δεκαετίες, πιεσμένη κύρια από τις κατακτήσεις της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας και των υπόλοιπων σοσιαλιστικών κρατών αλλά και με τους αγώνες της εργατικής τάξης, τις παίρνει πίσω. Ολοκληρώνονται οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις.

Πτώση της τιμής της εργατικής δύναμης. Κατάργηση και των τελευταίων ρυθμίσεων προστασίας από τις απολύσεις, μη ύπαρξη κατώτατου ορίου μισθού, δουλειές που προωθούνται από το κράτος με αμοιβή 1 ευρώ την ώρα, μέτρα σύμφωνα με τα οποία, για να μη γίνουν δήθεν απολύσεις από τις επιχειρήσεις, το γερμανικό κράτος τους δίνει ζεστό χρήμα με ταυτόχρονη μείωση των μισθών στο μισό και παραπάνω, αύξηση των "χαμηλόμισθων" από 15% το 1995 σε 22,2% το 2008, σκλαβοπάζαρα με εταιρείες δανειζόμενων εργατών που φτάνουν να διαχειρίζονται και επιστημονικό προσωπικό ή υψηλά εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, π.χ. μηχανολόγοι μηχανικοί σε μεγάλες εταιρείες όπως η Airbus, ενώ οι δανειζόμενοι χαμηλόμισθοι εργάτες αγγίζουν τα 2 εκατομμύρια. Μείωση των θέσεων πλήρους εργασίας από 57,6% το 1995 σε 46,2% το 2008, αύξηση της μερικής απασχόλησης με μισθό μέχρι 400 ευρώ από 14,9% σε 29,7%.

Κατεδάφιση του συστήματος Πρόνοιας και παράδοσή του στα μονοπώλια, εξαφάνιση της δωρεάν περίθαλψης και αδυναμία του εργαζόμενου να πάει στο γιατρό μέχρι και για απλό κρύωμα, ραγδαία αύξηση των ιδιωτικών ασφαλιστικών ταμείων, 1 στα 5 παιδιά στην πρωτεύουσα της Γερμανίας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Το 1989 τα νοικοκυριά που δήλωναν πτώχευση ήταν 1,2%, το 2008 έχει φτάσει στο 3,5%.

Πλήρης εναρμόνιση της εκπαίδευσης κατά το πνεύμα της Μπολόνια, σ' ένα σύστημα που ήταν ήδη ταξικό και αντιδραστικό. Διαχωρισμός των παιδιών της εργατικής τάξης από τα 10 χρόνια τους σε σχολεία δεύτερης και τρίτης κατηγορίας, 10% των παιδιών της εργατικής τάξης με πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, αξιολόγηση των σχολικών μονάδων από τα νηπιαγωγεία μέχρι και τα πανεπιστήμια, δίδακτρα στα πανεπιστήμια, ναρκω-κουλτούρα, κ.λπ.

Αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τον εργαζόμενο στη Γερμανία και αυτή η πραγματικότητα δε διαφέρει καθόλου από την πραγματικότητα σε όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ. Οι χιλιάδες απολυμένοι στην Ευρώπη δε διαφέρουν σε τίποτα μεταξύ τους, οι χιλιάδες μετανάστες που τριγυρνάνε στην Ευρώπη από χώρα σε χώρα μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ πλήττονται το ίδιο σε όποια χώρα αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο».

«Ο Ελληνας μετανάστης στη Γερμανία και στις υπόλοιπες χώρες αποτελεί κομμάτι αδιαίρετο της εργατικής τάξης της χώρας. Αντιμετωπίζει ακριβώς την ίδια επίθεση. Ταυτόχρονα, ως ιδιαίτερο κομμάτι της γερμανικής εργατικής τάξης, αποτελεί σημείο ακόμη πιο εντατικής εκμετάλλευσης. Ετσι, π.χ., ενώ το ποσοστό ανεργίας στη Γερμανία αυξήθηκε από 7,8% τον Οκτώβρη του 2008 σε 8,6% τον Απρίλη του 2009, στους οικονομικούς μετανάστες τα ποσοστά αυτά είναι διπλάσια, αντίστοιχα.

Ενιαία είναι η στρατηγική της άρχουσας τάξης και των κομμάτων της απέναντι στην εργατική τάξη όλης της Ευρώπης. Συμμαχία των λίγων, των μονοπωλίων και όχι των λαών είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση, που σαν στόχο της έχει την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Καλούμε λοιπόν όλους τους μετανάστες να συστρατευθούν και να παλέψουν τόσο μέσα από τα μεταναστευτικά κινήματα, όσο και με το ταξικό κίνημα σε κάθε χώρα, σε γραμμή ρήξης με τα μονοπώλια, με το μεγάλο κεφάλαιο, για τα δικαιώματά τους. Παλεύουμε για την αλλαγή συσχετισμών τόσο στο μαζικό μεταναστευτικό κίνημα όσο και στα άλλα κινήματα, στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα για την αλλαγή των συσχετισμών και για να δημιουργήσουμε την πραγματική Ευρώπη των λαών».

-- Πολλές φορές, στην Ελλάδα προβάλλεται η άποψη ότι η χώρα μας μειονεκτεί σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ. Πώς τη σχολιάζετε;

-- «Η Ελλάδα όχι απλώς δε μειονεκτεί από τις υπόλοιπες χώρες, αλλά αντίθετα πλεονεκτεί. Το ΚΚΕ παίζει κυρίαρχο ρόλο στο πλεονέκτημα αυτό που έχει η Ελλάδα με τη σταθερή, ανοδική και συνεχόμενη συμβολή του στην ανασυγκρότηση του ταξικού εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, με το ΠΑΜΕ και, φυσικά, με τον ταξικό προσανατολισμό στα διάφορα κοινωνικά κινήματα. Το ΚΚΕ αμφισβητεί την ΕΕ και το καπιταλιστικό σύστημα και αποτελεί τη μοναδική συνεπή δύναμη για τον ελληνικό λαό ενάντια στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που προωθούνται.

Η συνεισφορά αυτή του ΚΚΕ έχει σαν βάση της την αταλάντευτη επαναστατική στρατηγική και τακτική του, πιστό στη μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία, έχει ριζώσει εδώ και 90 χρόνια στον ελληνικό λαό. Το ισχυρό ΚΚΕ, αυτό είναι το πλεονέκτημα του ελληνικού λαού και το αγκάθι για την ελληνική πλουτοκρατία. Τους ενοχλεί και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, αλλά και σε όλο τον κόσμο, η συνεπής στάση του ΚΚΕ, τους ενοχλεί που δεν ανταποκρίνεται στα καλέσματα για συναίνεση, τους ενοχλεί που παλεύει για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Το δυνάμωμα του ΚΚΕ είναι η μεγαλύτερη συμβολή του ελληνικού λαού στους λαούς της Ευρώπης, αλλά και στους λαούς όλου του κόσμου. Είναι η απάντηση στη λογική της συναίνεσης, της υποταγής των κινημάτων μέσα σε πλαίσια που δε χτυπάνε το σύστημα. Το δυνάμωμα και η εκλογική άνοδος του ΚΚΕ είναι η απάντηση στα κόμματα, στα οποία έχει κυριαρχήσει ο οπορτουνισμός, που υποχωρούν, που παραιτούνται από την κοσμοθεωρία μας, που απονεύρωσαν πλήρως τα εργατικά - λαϊκά κινήματα των χωρών τους».

-- Η Γερμανία θεωρείται ατμομηχανή της ΕΕ, η θέση στην οποία βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό σύστημα επηρέασε και πώς τη θέση του λαού της;

-- «Αυτή η ατμομηχανή είναι μόνο της αστικής τάξης και των μονοπωλίων της Γερμανίας και όχι για την εργατική τάξη. Τη θεωρούν ατμομηχανή, γιατί έχουν καταφέρει να εκφυλίσουν πλήρως την ηγεσία των συνδικάτων που ξεπουλάει την εργατική τάξη. Τα συνδικάτα της IGMetall και του Verdi, από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη, συνυπογράφουν τα αντεργατικά μέτρα, ξεπουλάνε δικαιώματα των εργαζομένων, συναινούν στις μαζικές απολύσεις, πουλάνε το δικαίωμα στην απεργία, υπογράφουν στη μείωση των ωρών και μισθών εργασίας και στα νέα ελαστικά ωράρια, δεν αντιδρούν στην εξίσωση των συνταξιοδοτικών ορίων στα 67 χρόνια για άντρες και γυναίκες στο όνομα της ισότητας, επιτρέπουν την αποψίλωση του κράτους πρόνοιας με προώθηση του Harz IV κ.ά. Η ατμομηχανή της ΕΕ είναι αυτή που ρίχνει το λαό της στο σκοτάδι, είναι ατμομηχανή στην αστυνόμευση, στρατιωτικοποίηση, στην κρατική καταστολή, στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τον αυταρχισμό».

«Η ατμομηχανή της ΕΕ διεκδικεί τα πρωτεία στην ένταση του αντικομμουνισμού. Ειδικά φέτος, με τη συμπλήρωση των 20 χρόνων της συνένωσης της Γερμανίας, βομβαρδίζουν σε καθημερινή βάση το λαό που ζει και εργάζεται στη Γερμανία με διάφορα αντικομμουνιστικά ντοκιμαντέρ και εκπομπές. Συκοφαντίες, ψεύδη και παραχάραξη της Ιστορίας είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της προσπάθειας, ενώ σαν δήθεν υποστηρικτές της DDR καλούν ανθρώπους σαν τον Γκίζι, που τα τελευταία χρόνια έπαιξε στη Γερμανία, αλλά και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, συγκεκριμένο αποπροσανατολιστικό και πυροσβεστικό ρόλο της λαϊκής οργής, που συνεχώς φουντώνει και στη Γερμανία, ζητώντας μια καλύτερη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος, ένα καλύτερο πρόσωπο του καπιταλισμού. Η αντικομμουνιστική αυτή υστερία αποδεικνύει περίτρανα το φόβο τους για τους καθαρούς ταξικούς αγώνες, που έχουν σαν στόχο την εργατική εξουσία. Η αντικομμουνιστική αυτή υστερία δείχνει την αδυναμία τους να λύσουν τις αντιθέσεις του καπιταλιστικού συστήματος και να δώσουν πραγματική και μόνιμη διέξοδο στα προβλήματα του λαού».

-- Στην Ελλάδα διαφαίνεται έντονα η προσπάθεια να σπρωχτεί ένα μέρος του κόσμου στην αποχή, προτιμότερη προφανώς απ' το να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του στην κάλπη. Είναι ελληνικό φαινόμενο αυτό ή ισχύει και για τη Γερμανία;

-- «Τις τελευταίες δεκαετίες, ξέρετε σε όλη την Ευρώπη, αλλά και πιο συγκεκριμένα στις ηγετικές καπιταλιστικές χώρες, όπως η Γερμανία, έχει γίνει σοβαρή προσπάθεια της άρχουσας τάξης και των κομμάτων της για να σπρωχτεί η εργατική τάξη στην αποχή. Η λογική τού "τίποτα δεν αλλάζει", που προωθείται και στην Ελλάδα, έχει περάσει στις συνειδήσεις των πολιτών μέσα από τις συγκεκριμένες πολιτικές της σοσιαλδημοκρατίας και των φιλελεύθερων κομμάτων. Στη Γερμανία είναι χαρακτηριστικό ότι η προεκλογική περίοδος ΟΛΩΝ των κομμάτων αρκείται απλά σε πλακάτ και γιγαντοαφίσες στο δρόμο για την προβολή των υποψηφίων. Ενώ το κύριο μέσο της πολιτικής ενημέρωσης του λαού είναι μέσα από τα γνωστά ντιμπέιτ. Κοινώς, γίνε θεατής της πολιτικής ζωής και των εξελίξεων, δέξου ό,τι σου λέει το κράτος, κάτσε σπίτι σου στον καναπέ σου και μην ασχολείσαι με τα κοινά. Σε πολλές μεγάλες πόλεις της Γερμανίας, τα μαγαζιά την ημέρα των ευρωεκλογών είναι ανοιχτά! Το 43% της συμμετοχής στις ευρωεκλογές του 2004 φαίνεται ότι θα μειωθεί ακόμη περισσότερο.

Φαίνεται καθαρά πλέον ότι τους φοβίζει η οργή των λαών, η ριζοσπαστικοποίηση, η μαζική συμμετοχή του στις εκλογές. Για όλους τους παραπάνω λόγους, δεν πρέπει να διαλέξει κανείς την αποχή σε καμία χώρα της ΕΕ. Η ημέρα των ευρωεκλογών να αποτελέσει μια γερή γροθιά στο στομάχι αυτού του ιμπεριαλιστικού μηχανισμού και την αρχή για την αντεπίθεση όλων των λαών μέσα από την ψήφο σε συνεπή ταξικά κόμματα, που δείχνουν ανυπακοή στην ΕΕ».

Ο Πάνος Απέργης

-- Να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα: Οι σκανδιναβικές χώρες με βάση τα επίσημα στοιχεία συγκαταλέγονται μεταξύ των πλουσιότερων στον κόσμο. Ομως, παρά την τεράστια αύξηση του κοινωνικού πλούτου, την πρόοδο στην τεχνολογία και στις επιστήμες η κατάσταση για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα συνεχώς χειροτερεύει. Από τη μια πλευρά έχουμε τη διόγκωση μέχρι προκλητικότητας του πλούτου για τους λίγους και από την άλλη τη διόγκωση της φτώχειας και της ανεργίας για τους πολλούς και ιδιαίτερα τους νέους και τους μετανάστες, της ολόπλευρης κρίσης που αγγίζει όλες τις πλευρές της ζωής τους.

Με αφετηρία την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ, πάρθηκαν σταδιακά πίσω οι περισσότερες κοινωνικές παροχές, επιδεινώθηκε η οικονομική κατάσταση για τα λαϊκά στρώματα, έπεσαν τα μεροκάματα στο όνομα της ανταγωνιστικότητας.

Θα σας αναφέρω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα από τον κλάδο της οικοδομής στον οποίο ασχολούμαι. Μόνο στην τελευταία δεκαετία τριπλασιάστηκαν έως και τετραπλασιάστηκαν οι τιμές των ακινήτων στη Δανία. Οι τιμές στα οικοδομικά υλικά είχαν μια αύξηση της τάξης του 20% και τα μεροκάματα έμειναν στάσιμα. Κι εδώ πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι με την οδηγία Μπολκεστάιν ειδικά στην οικοδομή δούλεψαν χιλιάδες μετανάστες απ' τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες με μισθούς εξευτελιστικούς και χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα.

Οι δήμοι, εκμεταλλευόμενοι τις αναδιαρθρώσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ξεπούλησαν μια σειρά οικόπεδα - φιλέτα, που ήταν ελεύθεροι χώροι, στο κατασκευαστικό κεφάλαιο, το οποίο, σε συνεργασία με το χρηματοπιστωτικό, εξασφάλισε τεράστιες επενδύσεις, χτίστηκαν μεγαθήρια σε βάρος του περιβάλλοντος και εξασφαλίστηκαν αμύθητα κέρδη. Σήμερα με την κρίση έχουμε μαζικές εξώσεις λόγω αδυναμίας αποπληρωμής των στεγαστικών δανείων, ως αποτέλεσμα των μαζικών απολύσεων.

Τα κύρια ζητήματα που κυριαρχούν είναι όσα έχουν σχέση με το ξεπέρασμα της κρίσης. Υπάρχει όμως μια διαφορά με την Ελλάδα. Εδώ οι κυβερνήσεις και κύρια οι σοσιαλδημοκρατικές, που είχαν την εξουσία τα περισσότερα χρόνια είτε αυτοδύναμα είτε μετέχοντας σε κυβερνητικούς συνασπισμούς, έπιασαν πολύ έγκαιρα το ζήτημα του αντικομμουνισμού. Εκμεταλλευόμενοι και την καλή οικονομική κατάσταση των χωρών αυτών έκαναν συστηματική δουλειά για να απαξιώσουν στη λαϊκή συνείδηση τις κομμουνιστικές ιδέες και την κομμουνιστική προοπτική. Και σε αυτό βοήθησαν και τα οπορτουνιστικά κόμματα και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός.

Ετσι, σήμερα με αδύνατο τον ταξικό πόλο ένα είναι σίγουρο, ότι την κρίση θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι και ότι θα 'ρθουν πολύ χειρότερα μέτρα μετά τις ευρωεκλογές.

Οι Ελληνες μετανάστες στην πλειοψηφία τους είναι εργαζόμενοι, άρα και αυτοί θύματα αυτής της ευρωενωσιακής πολιτικής. Και μάλιστα αντιμετωπίζουν ένα επιπλέον σοβαρό πρόβλημα, το ρατσισμό. Τα ακροδεξιά κόμματα, παρόμοια του ΛΑ.Ο.Σ., έχουν κηρύξει σταυροφορία ενάντια στους ξένους εδώ και πολλά χρόνια. Μαυροκέφαλους μας αποκαλούν.

Σκεφτείτε ότι παιδιά Ελλήνων κάνουν αίτηση να αλλάξουν όνομα για να μη φαίνεται ότι είναι ξένοι. Σαν ξένος (πας μη βορειοευρωπαίος βάρβαρος) δεν έχεις πολλές πιθανότητες να βρεις δουλειά. Δυστυχώς έτσι έχει η κατάσταση.

-- Αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία στη ζωή των εργαζομένων στη Δανία και των εργαζομένων στην Ελλάδα. Πόσο, πιστεύετε, θα βαρύνουν αυτά τα ζητήματα την ώρα της κάλπης;

-- Ασφαλώς και υπάρχουν. Απ' τις αρχές της δεκαετίας του '90 που μπήκαν για τα καλά σε εφαρμογή οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, όλο και πιο κοινά στοιχεία εμφανίζονται στην καθημερινότητα των ευρωπαϊκών λαών, αφού η ενιαία στρατηγική του κεφαλαίου επιβάλλει τα ίδια μέτρα στους εργαζόμενους όλων των χωρών.

Τα κρίσιμα προβλήματα της ανεργίας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης, της Υγείας συγκινούν πλατιά τους νέους και τις νέες και των βορειοευρωπαϊκών χωρών. Η νέα γενιά σίγουρα δε θέλει να δώσει το αίμα της για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.

Γνωρίζουμε επίσης ότι υπάρχει μεγάλη ανησυχία σε ένα μεγάλο μέρος του λαού, στη νεολαία, στις γραμμές της διανόησης, στο χώρο της Τέχνης και του Πολιτισμού, για την ηθική ατμόσφαιρα που καλλιεργείται σήμερα στις συνθήκες της οικονομίας της αγοράς. Προκαλεί αντιδράσεις η συστηματική προσπάθεια διάβρωσης οραμάτων και αξιών, ώστε ο λαός να πέσει πιο εύκολα σε μια κατάσταση μοιρολατρίας, απάθειας, να γίνει πιο εύκολη λεία των μηχανισμών εξαγοράς, χειραγώγησης και αποβλάκωσης. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της κοινής κραυγής: ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!

Νιώθουμε ότι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι προβληματίζονται για το πώς θα βγούμε από το φαύλο κύκλο. Και εδώ είναι ο ρόλος των κομμουνιστών. Τα προβλήματα στα οποία αναφερόμαστε δεν αφορούν μόνο τους κομμουνιστές αλλά όλους εκείνους που βλέπουν βαθύτερα τη σημερινή κατάσταση και νιώθουν ότι πρέπει να προετοιμαστούμε για να διεκδικήσουμε βαθύτερες αλλαγές.

-- Η κατάσταση που περιγράφετε διαψεύδει την άποψη που συχνά ακούγεται στην Ελλάδα ότι η χώρα μας μειονεκτεί σε σχέση με χώρες κυρίως της Βόρειας Ευρώπης.

-- Η αστική τάξη της Ελλάδας έχει κάθε όφελος ο λαός να έχει κόμπλεξ κατωτερότητας προς άλλους λαούς χωρών που ανήκουν σε ψηλότερες θέσεις της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας απ' την Ελλάδα. Κάθε φορά που το λαϊκό κίνημα συσπειρώνεται και διεκδικεί οργανωμένα, προβάλλουν μια σειρά από σκάνδαλα που οι ίδιοι δημιούργησαν, προσπαθούν να απαξιώσουν τους αγώνες, μιλάνε για δυτικοευρωπαϊκές αξίες.

Για μας που ζούμε σ' αυτές τις χώρες, που τα δικαιώματα των ζώων μπαίνουν πάνω απ' αυτά των ανθρώπων, που οι νέοι μαθαίνουν να αγωνίζονται για το δικαίωμα των ομοφυλόφιλων να κάνουν παρελάσεις, όχι όμως να προβληματίζονται για την απαγόρευση δράσης των κομμουνιστικών κομμάτων, αποτελούν φάρο ελπίδας οι κοινωνικοί αγώνες του ελληνικού λαού. Αυτές οι μαζικές απεργίες, τα πανό στην Ακρόπολη, η δράση του ΠΑΜΕ, οι μαθητικοί αγώνες πράγματι κάνουν την Ελλάδα να διαφέρει από άλλες χώρες και γι' αυτό πρέπει μαζικά να ψηφίσουμε ΚΚΕ στις ευρωεκλογές του Ιούνη.

-- Κι όμως, επιμένουν ότι οι σκανδιναβικές χώρες αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση σε πολλούς τομείς, π.χ., διαφάνεια, εκπαίδευση, κλπ. Στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερα, αλλά όχι μόνο, εκθειάζει το μοντέλο τους.

-- Το σκανδιναβικό μοντέλο ανήκει στο παρελθόν. Εχει ακυρωθεί στην πράξη. Δημιουργήθηκε μπρος στην πρόκληση των γειτονικών σοσιαλιστικών χωρών, που μεγαλουργούσαν στη μεταπολεμική περίοδο. Το σκανδιναβικό μοντέλο είχε ως πυλώνα τις διευρυμένες κοινωνικές παροχές που χρηματοδοτούνταν από την υψηλή φορολογία. Το Μάαστριχτ, που επιβλήθηκε με το έτσι θέλω αφού οι σκανδιναβικοί λαοί το είχαν απορρίψει, σήμανε και την κατάρρευσή του. Δεν το προβάλλει μόνο το ΠΑΣΟΚ αλλά κατά διαστήματα και ο ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό και επιμένουμε ότι είναι ψεύτες, ξέρουν καλά την αλήθεια, θέλουν όμως να δώσουν ψεύτικες ελπίδες ότι ο καπιταλισμός μπορεί να εξανθρωπιστεί. Γι' αυτό και στις 7 του Ιούνη πρέπει να τιμωρηθούν. Οπως και ο ρατσιστικός ΛΑ.Ο.Σ., όπως και οι Οικολόγοι που μας ξεφύτρωσαν τώρα.

Οι σκανδιναβικές χώρες είναι πρωτοπόρες στην πράσινη οικονομία. Στα συστήματα ανακύκλωσης, στις ανανεώσιμες ενέργειες, κλπ. Δεν είναι τυχαίο ότι τον ερχόμενο Δεκέμβρη θα γίνει στην Κοπεγχάγη παγκόσμια συνάντηση για τα περιβαλλοντικά προβλήματα. Στον τομέα όμως της πράσινης οικονομίας έχουμε σήμερα μαζικές απολύσεις, έχουμε εργοδοτική τρομοκρατία και εκβιασμό στους εργαζόμενους να μειώσουν τις απαιτήσεις. Σ' αυτά τα ζητήματα τι απαντούν όσοι την επικαλούνται; Τις πράσινες ελπίδες τις δοκιμάσαμε και το '81.

Οσο για την εκπαίδευση; Τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας μιλάνε μόνα τους: 24% των νέων μένουν ανεκπαίδευτοι. 41% των νέων που προέρχονται από λαϊκά στρώματα δεν τελειώνουν καμιά σχολή. Τα παιδιά ακαδημαϊκών κερδίζουν 35% περισσότερο από τα παιδιά γονιών χωρίς μόρφωση. 38% των νέων που αρχίζουν μια τεχνική εκπαίδευση δεν τελειώνουν ποτέ.

Και για τη διαφάνεια: Δε γίνονται μόνο στην Ελλάδα σκάνδαλα. Στη Δανία βγαίνουν συνεχώς σκάνδαλα στην επιφάνεια που αποδεικνύουν ότι αυτά είναι σύμφυτα με τον καπιταλισμό. Για παράδειγμα: Ο επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιο του συντηρητικού κόμματος, Μπεντ Μπένζεν (υπουργός Οικονομίας μέχρι τον περασμένο Γενάρη και πρόεδρος του Συντηρητικού κόμματος), «τα 'πιανε» για χρόνια από μεγάλες μονοπωλιακές εταιρείες. Τον καλούσαν σε ταξίδια για γκολφ, κυνήγι και άλλα εκλεπτυσμένα χόμπι και συζητούσαν με την ευκαιρία τα προβλήματα του κλάδου. Η μεγάλη μονοπωλιακή εταιρεία φαρμάκων NOVO - γνωστή για την ευαισθησία της στα κοινά και τις πρωτοβουλίες να προβάλλει την εταιρική ευθύνη - όπως αποκαλύπτεται από αμερικανικά ΜΜΕ, έχει δώσει πολλά εκατομμύρια σε προμήθειες στο καθεστώς Σαντάμ, που βομβάρδισε και ο δανέζικος στρατός, για να αναλάβει προμήθειες φαρμάκων και τροφίμων. Μάλιστα, αποκαλύπτεται ότι για την «κουμπαριά» είχε μεσολαβήσει το υπουργείο Εξωτερικών και επί σοσιαλδημοκρατικής και επί φιλελεύθερης κυβέρνησης.

Κλείνοντας θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι στον καπιταλισμό οποιοδήποτε διαχειριστικό σύστημα κι αν εφαρμόζεται, οποιοδήποτε κόμμα ή συνασπισμός κομμάτων του «ευρωμονόδρομου» κι αν κυβερνά, οι μόνιμοι χαμένοι θα είναι οι εργαζόμενοι. Εχουμε πια άπειρα παραδείγματα. Δε στέκει κάποιος να είναι δυσαρεστημένος με την εφαρμοζόμενη πολιτική και να ψηφίσει άλλο κόμμα από το ΚΚΕ.

Σήμερα, έχει γίνει ολοφάνερο ότι η γραμμή πλεύσης που υποστηρίζουν όλα τα άλλα κόμματα αλλά και η ίδια η πρακτική τους δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια ελπίδας για θετικά μέτρα και λύσεις υπέρ των εργαζομένων.

Ο δρόμος βρίσκεται στη συμπαράταξη και κοινή δράση όλων αυτών, άσχετα σε ποια κόμματα ή κινήσεις δραστηριοποιούνται μέχρι σήμερα.

Η αναμονή και η συναισθηματική εξάρτηση, η διστακτικότητα να κάνει κάποιος ένα βήμα μπροστά, ένα βήμα έξω από τα «συνηθισμένα», πολύ φοβούμαστε ότι οδηγεί σε χειρότερους εγκλωβισμούς, σε αρνητικές εξελίξεις για την πρόοδο, αφού ουσιαστικά ισοδυναμεί με ενεργητική ή παθητική υποστήριξη καταδικασμένων αντιλαϊκών πολιτικών.

«Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο πιστεύουμε ότι η μάχη των ευρωεκλογών μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί για να εκφραστεί ουσιαστικά, πραγματικά και αποφασιστικά η λαϊκή δυσαρέσκεια για την πολιτική που γιγαντώνει τα κέρδη των μονοπωλίων και τσακίζει τη ζωή του λαού, δικαιώματα και κατακτήσεις.

Η ΕΕ, οι φιλελεύθερες και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, τα κόμματα της πλουτοκρατίας, αξιοποιούν την καπιταλιστική οικονομική κρίση για να φορτώσουν νέα βάσανα στους λαούς. Προωθούν ακόμη πιο βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα για να στηρίξουν τα κέρδη των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων. Αν δεν αποφασίσουμε να αντεπιτεθούμε, οι μέρες που έρχονται θα είναι χειρότερες και στη χώρα μας, για τους εργάτες και εργάτριες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, τις γυναίκες, είτε κυβερνά η ΝΔ είτε το ΠΑΣΟΚ.

Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ, και ο ΛΑ.Ο.Σ. ό,τι σου είπαν για το Μάαστριχτ, την ΟΝΕ και συνολικά για την ΕΕ ήταν ψέμα. Τιμώρησέ τους! Εμπιστεύσου - Ψήφισε τώρα το ΚΚΕ!

Ισχυρό εργατικό, λαϊκό κίνημα, σταθερά προσανατολισμένο ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό είναι το αντίπαλο δέος της αντιλαϊκής πολιτικής και των φορέων της. Αυτό φοβούνται.

Eurokinissi

Αποχή, «μικρά κόμματα» και άλλα που ακούγονται σαν στάση διαμαρτυρίας σημαίνουν, πρακτικά, είτε ανώδυνη για την πλουτοκρατία εκτόνωση, είτε απευθείας στήριξη της κυρίαρχης πολιτικής και της ΕΕ.

Γι' αυτό, καλούμε να υπερψηφιστεί το κόμμα που αποδείχτηκε στήριγμα του λαού, το ΚΚΕ».

ΑΓΑΖΑΝΗ ΜΑΡΙΑ , Βοηθός Φαρμακοποιού

ΑΪΒΑΤΖΙΔΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ, Ιδιώτης

ΑΞΙΩΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, Συνταξιούχος

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, Οικιακά

ΒΕΧΛΙΔΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ, ΕΒΕ, Οπτικός

ΕΠΕΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΕΒΕ

ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, Γιατρός

ΘΑΜΑΔΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, Συνταξιούχος Δημοσίου

ΚΑΛΔΑΓΛΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ, Εκπαιδευτικός

ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ, ΕΒΕ

ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Εμποροϋπάλληλος

ΚΟΠΑΝΑ ΜΑΡΙΑ, Ζωγράφος

ΚΟΠΡΙΤΕΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ, Εκπαιδευτικός

ΚΟΥΒΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ Εκπ/κός

ΚΟΥΤΣΟΥΓΕΡΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, Αξιωματικός ε.α.

ΛΕΟΝΤΙΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ, Συνταξιούχος

ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, Συνταξιούχος

ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ, Δημ. υπάλληλος

ΠΑΠΠΑ ΜΑΡΙΑ, Εκπαιδευτικός

ΠΟΛΙΤΟΥ ΜΑΡΙΑ, Εκδότρια

ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, Ιδιωτ. υπάλληλος

ΣΑΜΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, Καθηγητής

ΣΙΔΕΡΗ ΜΑΡΙΑ, Λογοτέχνης

ΣΙΩΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, Λογιστής

ΣΠΥΡΙΔΟΥ ΕΛΛΗ, Πρόεδρος Συλλόγου Δημοκρατικών Γυναικών Καισαριανής

ΣΤΡΑΤΙΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, Υδραυλικός

ΣΤΡΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ, Φαρμακοποιός

ΤΖΑΝΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ, Ξυλογλύπτης

ΦΑΣΟΥΛΑΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ, Εκδότης

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, Συνταξιούχος.

Motion Team

«Συνάδελφε - συναδέλφισσα

Εμείς, που υπογράφουμε αυτή τη διακήρυξη, θα ψηφίσουμε για πρώτη φορά ΚΚΕ. Σας καλούμε, "με το χέρι στην καρδιά", με κριτήριο τα καθημερινά μας προβλήματα, τη γνώση και την πείρα που έχουμε αποκτήσει, να στηρίξουμε μαζικά, με όλους τους τρόπους και με την ψήφο μας το Κόμμα μας, το ΚΚΕ.

Να πούμε ΟΧΙ στην ΕΕ των μονοπωλίων, της κρίσης, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, του μιλιταρισμού και των επεμβάσεων, το ίδιο και στα κόμματα του ευρωμονόδρομου και του ευρωσυμβιβασμού.

Αποδείχτηκε πως η ΕΕ είναι ο φύλακας των κερδών και της εξουσίας των μονοπωλίων σε κάθε χώρα, και εχθρός των εργαζομένων.

Να πούμε ΟΧΙ στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, στα κόμματα της πλουτοκρατίας. ΕΕ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, είναι πακέτο, πάνε μαζί, είναι αντίπαλοί μας.

Δεν υπάρχει πρόβλημα που να μην απορρέει από την ΕΕ, όπως δεν υπάρχει και καμιά πολιτική της ΕΕ που έγινε χωρίς τη συμβολή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Να πούμε ΟΧΙ και στα δεξιά και στα αριστερά στηρίγματά τους. Ο ΛΑ.Ο.Σ. υποστηρίζει όλες τις αποφάσεις της ΕΕ. Ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, στηρίζει την ΕΕ, συνέβαλε στον αφοπλισμό του εργατικού κινήματος.

Να πούμε ΝΑΙ στη συνεργασία των λαών για την Ευρώπη της ειρήνης, των δικαιωμάτων και ελευθεριών, του σοσιαλισμού.

Να πούμε ΝΑΙ στο ΚΚΕ της ελπίδας και του αγώνα κατά των αντιλαϊκών πολιτικών, για τη λαϊκή συμμαχία και εξουσία.

Είναι το κόμμα που μας είπε πάντα την αλήθεια για την ΕΕ, την ανταγωνιστικότητα, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την καπιταλιστική κρίση. Που ήταν συνεχώς δίπλα μας, στο χώρο δουλειάς, στη γειτονιά μας, στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο που πάνε τα παιδιά μας.

Το Κόμμα που είναι σταθερό, δοκιμασμένο, έμπειρο στις δυσκολίες, στις ανηφοριές και στις κατηφοριές, που δεν μεταλλάχτηκε μπροστά στην πίεση του ταξικού αντιπάλου, που δεν παζαρεύει, δε συνεργάζεται πίσω από τις πλάτες με την εργοδοσία, δε σκέφτεται διπρόσωπα και καιροσκοπικά.

Στις δύσκολες μέρες που θα έρθουν, όλοι το καταλαβαίνουμε ότι όσο πιο ισχυρό είναι το ΚΚΕ, τόσο το καλύτερο για μας, τους εργάτες.

Αυτό το γνωρίζει καλύτερα ο ταξικός μας αντίπαλος, η ΕΕ, η αστική τάξη της χώρας μας και τα κόμματά της. Γι' αυτό τελευταία επιτίθενται στο ΚΚΕ, οξύνουν τον αντικομμουνισμό, προβάλλουν και στηρίζουν τα μεταλλαγμένα και ακίνδυνα "κομμουνιστικά" κόμματα.

Ξέρουν ότι ισχυρό, σταθερό ΚΚΕ, σημαίνει ισχυρό εργατικό κίνημα, ισχυρό ΠΑΜΕ.

Ξέρουν ότι το ΚΚΕ μέσα στα εργοστάσια, τις επιχειρήσεις αποτελεί τον πυρήνα της αντίστασης, της οργάνωσης και του αγώνα.

Οτι χτυπώντας τους κομμουνιστές, ανοίγει πιο εύκολα ο δρόμος για νέα χειρότερα αντιλαϊκά μέτρα, για χτύπημα του κινήματος συνολικότερα.

Γνωρίζουν ότι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και μέσα από τη μάχη των ευρωεκλογών μπορεί να γίνει σταθμός για αφύπνιση, για την ανασύνταξη ενός ισχυρού ενωτικού λαϊκού κινήματος, μιας ισχυρής συμμαχίας εργατών, αγροτών αυτοαπασχολούμενων, για να ανοίξει τον ελπιδοφόρο δρόμο για ρήξεις και ανατροπές προς το συμφέρον του λαού.

Συνάδελφοι,

Σας καλούμε, συνειδητά να κάνετε το βήμα, χωρίς ταλαντεύσεις, δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες αναβολές. Να εμπιστευθείτε, να ψηφίσετε μαζικά το ΚΚΕ, ακόμα κι αν δε συμφωνείτε σε όλα μαζί του.

Καλούμε το συνάδελφο που απογοητευμένος από τη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ , πίστεψε αυτό που του έλεγε η ΝΔ ως αντιπολίτευση, την ψήφισε και τώρα αισθάνεται προδομένος. Η λύση δεν είναι να ξαναγυρίσεις στο ΠΑΣΟΚ. Αποδείχθηκε ότι η μετάγγιση από το ένα κόμμα στο άλλο είναι αδιέξοδη, ωφελεί το κεφάλαιο, οδηγεί σε χειρότερες μέρες.

Καλούμε το συνάδελφο που πίστεψε στο ΠΑΣΟΚ, στους αντιιμπεριαλιστικούς, αντιμονοπωλιακούς στόχους που υιοθέτησε τη δεκαετία του '70 και στη συνέχεια προδόθηκε. Ψηφίζοντας τώρα το ΠΑΣΟΚ θα προδοθείς για πολλοστή φορά, γιατί το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν άλλαξε στην αντιπολίτευση, αλλά υιοθέτησε ακόμα πιο συντηρητικές θέσεις, τάσσεται πιο ανοιχτά με την εργοδοσία, συναγωνίζεται το ΛΑ.Ο.Σ. στον αντικομμουνισμό. Το συμφέρον σου, οι αντιιμπεριαλιστικές ιδέες που πιστεύεις, δεν έχουν σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Αυτό δεν αλλάζει, είναι κόμμα της πλουτοκρατίας. Τώρα ήρθε η ώρα εσύ να αλλάξεις, να κάνεις το βήμα.

Καλούμε το συνάδελφο που αισθάνεται αριστερός, που πίστεψε στα συνθήματα της "ανανέωσης", της "ενότητας της αριστεράς" και τώρα βλέπει την υποκρισία, τον καιροσκοπισμό, τον αντικομμουνισμό, το συμβιβασμό του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ να μη στηρίξει με την ψήφο του ένα κόμμα που χρησιμοποιεί αριστερή φρασεολογία και στην πράξη στηρίζει την ΕΕ, στηρίζει τις ξεπουλημένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, καλλιεργεί τη μοιρολατρία και το αίσθημα φόβου απέναντι στην ΕΕ.

Καλούμε το συνάδελφο που ενώ ήθελε, δεν μπόρεσε το προηγούμενο διάστημα να πάρει δραστήρια μέρος στους αγώνες, να αντισταθεί στην εργοδοτική τρομοκρατία, στην κρατική καταστολή, στις πιέσεις της εργοδοσίας με αφορμή την κρίση. Η λύση δεν είναι να επιβραβεύσεις και με την ψήφο σου τις δυνάμεις που σε ανάγκασαν να κάνεις πράγματα που δεν ήθελες, που σου έχουν βάλει "θηλιά στο λαιμό", που δουλεύουν για τα συμφέροντα της εργοδοσίας.

Να κάνεις το βήμα και να τους τιμωρήσεις στην κάλπη ψηφίζοντας το ΚΚΕ, για να είναι πιο δυνατή η φωνή σου.

Το κοινό συμφέρον όλων μας

για το τώρα αλλά και για το αύριο

είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και μέσα από την κάλπη».

* * *

ΣΑΞΩΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΚΑΤΣΕΛΗ

ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ ΟΛΓΑ, μέλος του ΔΣ του κλαδικού σωματείου ΤΡΟΦΙΜΩΝ

ΔΟΥΡΒΕΤΑΚΗ ΜΑΡΙΑ, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΑΝΤΕΛΚΟ

ΔΡΑΒΑΛΙΑΡΗ ΣΥΡΑΪΝΟΥ, σωματειακή επιτροπή εργαζομένων στην εταιρεία ΦΑΡΟΣ

ΗΛΙΑΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, σωματειακή επιτροπή εργαζομένων στην εταιρεία ΦΑΡΟΣ

ΤΣΙΡΑΝΤΩΝΑΚΗ ΝΙΚΗ, μέλος του ΔΣ εργαζομένων ΚΑΤΣΕΛΗΣ

ΚΑΡΑΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ, εργαζόμενος στην ΕΥΔΑΠ

ΜΗΤΣΑΚΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων FAMAR

ΠΙΛΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ, μέλος εξελεγκτικής επιτροπής σωματείου εργαζομένων ΦΑΓΕ

ΠΟΛΥΚΡΕΤΗ ΣΟΦΙΑ, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων WELLA

ΣΑΡΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, εργάτης στη ΦΑΓΕ

ΣΚΟΥΡΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, σωματειακή επιτροπή εργαζομένων στην εταιρεία ΦΑΡΟΣ

ΣΧΙΖΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ, γραμματέας σωματείου εργαζομένων ΦΑΓΕ

ΤΣΑΠΑΡΑΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ, αντιπρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΚΑΤΣΕΛΗ

ΧΙΤΟΣ ΣΤΕΡΓΙΟΣ, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΦΑΓΕ

ΚΗΠΟΥΡΟΥ ΛΟΥΝΤΜΙΛΑ, εργαζόμενη στη χαρτοβιομηχανία

ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ ΟΥΡΑΝΙΑ, εργαζόμενη στη χαρτοβιομηχανία

ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ, εργαζόμενη στη χαρτοβιομηχανία

ΔΡΙΜΥΛΗ ΓΙΩΤΑ, εργαζόμενη στη χαρτοβιομηχανία

ΚΟΥΤΣΟΥΝΗ ΕΛΕΝΗ, εργαζόμενη στη χαρτοβιομηχανία

ΚΩΒΑΙΟΣ ΚΩΣΤΑΣ, εργάτης στη χαρτοβιομηχανία

ΛΕΥΚΟΠΟΥΛΟΥ ΟΛΓΑ, εργαζόμενη στη χαρτοβιομηχανία

ΜΑΣΤΑΚΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ, εργαζόμενη στη χαρτοβιομηχανία

ΜΠΛΕΤΣΑ ΕΛΠΙΔΑ, εργαζόμενη στη χαρτοβιομηχανία

ΝΤΕΝΕΚΟΥ ΑΝΝΑ, εργαζόμενη στη χαρτοβιομηχανία

ΝΤΟΝΙΚΙΑΝ ΚΩΝ/ΝΟΣ, εργάτης στη χαρτοβιομηχανία

ΠΑΓΓΕΙΟΥ ΜΑΡΙΑ, εργαζόμενη στη χαρτοβιομηχανία

ΠΑΥΛΙΔΟΥ ΛΑΡΙΣΑ, εργαζόμενη στη χαρτοβιομηχανία

ΡΗΓΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ, εργαζόμενη στη χαρτοβιομηχανία

ΣΙΓΑΛΑΣ ΜΙΧΑΗΛ, εργάτης στη ΣΟΦΤΕΞ

ΦΟΥΡΦΟΥΡΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ, εργάτης στη χαρτοβιομηχανία.

«Νομιμοποίηση» του «δεύτερου κύματος» των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων θα θεωρήσει η κυβέρνηση ένα «θετικό» εκλογικό αποτέλεσμα για την ίδια, αλλά και για τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου την επόμενη Κυριακή.

Η ωμή επίδειξη αντιλαϊκής πυγμής από τον Κ. Καραμανλή το προηγούμενο διάστημα, καθώς δε δίστασε λίγες μέρες πριν από τις ευρωκάλπες να προαναγγείλει μια νέα σφοδρή αντιλαϊκή επίθεση στο όνομα της αντιμετώπισης της καπιταλιστικής κρίσης, δείχνει καθαρά τη μεγάλη σημασία που αποδίδει η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Στην περίπτωση που περάσει σχεδόν αλώβητη από τις κάλπες, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα ερμηνεύσει τη λαϊκή ετυμηγορία ως επιβράβευση της κυρίαρχης πολιτικής και «πράσινο φως» για επιτάχυνση των ρυθμών της το επόμενο διάστημα.

Στο πλαίσιο αυτό δεν περιορίστηκε μόνο σε μια γενική «καλλιέργεια εδάφους» για την επερχόμενη αντιλαϊκή λαίλαπα, αλλά προχώρησε και σε προαναγγελία συγκεκριμένων «μεταρρυθμίσεων» που θα μπουν σε φάση υλοποίησης αμέσως μετά τις ευρωεκλογές. Στις προεκλογικές εμφανίσεις του ο πρωθυπουργός από τη μια προϊδεάζει για «δύσκολες αποφάσεις» που πρέπει να ληφθούν, αλλά έχει φροντίσει να δώσει και ορισμένα παραδείγματα, προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια για ψευδαισθήσεις για το ποιοι θα πληρώσουν τα βάρη της κρίσης. Στις τελευταίες ομιλίες και τηλεοπτικές συνεντεύξεις έχει παρουσιάσει μια «ενδεικτική ατζέντα» προκειμένου να πείσει, εννοείται την πλουτοκρατία, για την αποφασιστικότητά του να ανεβάσει ταχύτητα αγνοώντας δήθεν «το πολιτικό κόστος».

Στην ομιλία του στο «Εκόνομιστ» την περασμένη Τρίτη ο πρωθυπουργός δε θα μπορούσε να είναι πιο σαφής: «Η τακτική μας δεν μπορεί να είναι η άμυνα. Χρειάζεται - και αυτή είναι η απόφαση της κυβέρνησης - να βγούμε επιθετικά για να κερδίσουμε το αύριο. Να τολμήσουμε δύσκολες αποφάσεις, αναγκαίες αλλαγές. Να κάνουμε την κρίση καταλύτη και να προχωρήσουμε σε ένα δεύτερο κύμα μεταρρυθμίσεων. Σε όλους τους τομείς: Στους Θεσμούς, στην Παιδεία, στην Υγεία, στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα».

Και βέβαια η κυβέρνηση έχει πλήρως επεξεργασμένο σχέδιο που φορτώνει τα βάρη της κρίσης στον εργαζόμενο λαό, σαρώνει τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ενώ θωρακίζει την κερδοφορία του κεφαλαίου. Στην πρώτη γραμμή η νέα αντιασφαλιστική επίθεση με προσδιορισμένα ήδη τα «μέτωπα»: Παράταση του εργάσιμου βίου με πρώτα «θύματα» τις γυναίκες στο Δημόσιο, σφαγή στα βαρέα και ανθυγιεινά, τσεκούρι στις αναπηρικές συντάξεις. Μετά το «πάγωμα» των μισθών και των συντάξεων, έρχεται το νέο μισθολόγιο για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο που θα μειώσει σημαντικά τις αποδοχές για τους νεοπροσλαμβανόμενους. Ετοιμο είναι και το σχέδιο για «άνοιγμα κλειστών αγορών και κλειστών επαγγελμάτων», που δεν είναι τίποτα άλλο από την ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο της διαβόητης «οδηγίας Μπολκενστάιν» για την «απελευθέρωση των υπηρεσιών». Ελάχιστα περιθώρια αμφιβολιών άφησε στις τηλεοπτικές συνεντεύξεις του ο πρωθυπουργός για τη νέα φοροεπιδρομή που θα πλήξει αποκλειστικά τα λαϊκά νοικοκυριά αφού πρόκειται για σημαντική αύξηση έμμεσων φόρων σε καύσιμα, ποτά, τσιγάρα, κινητά, αυτοκίνητα κ.ο.κ.

Κάθε άλλο, λοιπόν, παρά «κρυφή» είναι η ατζέντα που έχει η κυβέρνηση για τους επόμενους μήνες. Μάλιστα, δεν περνά απαρατήρητο ότι στην προεκλογική τακτική του ο πρωθυπουργός επιχειρεί να μετατρέψει σε συγκριτικό πλεονέκτημα, έναντι του έτερου μονομάχου, την επίδειξη αποφασιστικότητας και την καλλιέργεια της εικόνας του «στιβαρού ηγέτη» που θα βγάλει τάχα τη χώρα από την κρίση «με τις μικρότερες απώλειες». Το τελευταίο είναι δέσμευση που αφορά τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και την κερδοφορία τους, που η κυβέρνηση πράγματι έχει κάνει ό,τι μπορεί για να στηρίξει.

Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση έχει διαμορφώσει το κατάλληλο κλίμα για έκτακτα μέτρα ανά πάσα στιγμή στο όνομα του απρόβλεπτου της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. «Οι έκτακτες καταστάσεις απαιτούν έκτακτες αποφάσεις» επαναλαμβάνει συχνά ο Κ. Καραμανλής, δρώντας προληπτικά. Βασικό «όχημα» που θα ανοίγει το δρόμο είναι βέβαια η τρομοκρατία γύρω από το «υπέρογκο δημόσιο χρέος» και «τα τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα». Αποσιωπώντας ότι για το χρέος και τα ελλείμματα οι εργαζόμενοι δεν έχουν την παραμικρή ευθύνη αφού τα δημιούργησαν οι κυβερνήσεις προκειμένου να στηρίξουν μεγάλες επιχειρήσεις ή να πληρωθούν ΝΑΤΟικά εξοπλιστικά προγράμματα, η κυβέρνηση θα αξιώσει νέες «θυσίες» προκειμένου να αποφευχθεί η χρεοκοπία της χώρας. Δεν είναι τυχαίες βέβαια οι προειδοποιητικές βολές που εξαπέλυσε τις προηγούμενες μέρες ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Λ. Παπαδήμος, που επισήμανε τον κίνδυνο «η πιστωτική κρίση να μετατραπεί σε δημοσιονομική και κρίση ελλειμμάτων και χρέους». Αλλά και ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής στο «ντιμπέιτ» επικαλέστηκε πρόβλημα ρευστότητας στο Δημόσιο, όταν πρόκειται να πληρώσει τους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς ή να αποδώσει την κρατική συμμετοχή στα ασφαλιστικά ταμεία. Κανένα πρόβλημα ρευστότητας βέβαια δεν υπάρχει για να προσφερθούν στις τράπεζες 28 δισ. ευρώ, για την «τύχη» των οποίων η κυβέρνηση έχει αποφύγει να πει το παραμικρό...

Είναι ολοφάνερο ότι ο δρόμος της «υπευθυνότητας» που επαγγέλλεται η κυβέρνηση είναι ο δρόμος της βάρβαρης πολιτικής της ΕΕ και περνάει πάνω από την κατεδάφιση των δικαιωμάτων των λαών. Δεν πρέπει λοιπόν να χαθεί η ευκαιρία της επόμενης Κυριακής για να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν περισσότερη δύναμη από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, που θα τους κόψει τον αέρα της επίθεσης και θα επιτρέψει στο ταξικό κίνημα να αντεπιτεθεί. Αναγκαία προϋπόθεση να πλημμυρίσουν οι κάλπες με «κόκκινα» ψηφοδέλτια αγώνα και ελπίδας.

«Για τις ανάγκες των πολλών» είναι το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο που είναι κάπως δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τον τρόπο με τον οποίο υπηρετούν τις ανάγκες των πολλών θέσεις, προτάσεις, στάσεις και δράσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπως: Η υπερψήφιση του Μάαστριχτ, η φανατική προσήλωση και υποστήριξη της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, η σύμπλευση με τις ξεπουλημένες ηγεσίες συνδικαλιστικών οργανώσεων στον κοινωνικοεταιρισμό και στην υπονόμευση των αγώνων, η εφαρμογή αντεργατικών μέτρων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση από δυνάμεις του που διοικούν μόνες τους ή σε συνεργασία με δυνάμεις του δικομματισμού, το σύρσιμο και ο εγκλωβισμός εργατών σε επιζήμιες για τα συμφέροντά τους διεκδικήσεις για ενίσχυση των εργοδοτών, όπως στην περίπτωση Λαναρά, ή σε αδιέξοδα δικαστικά μονοπάτια για να εξασφαλίσουν το δικαίωμά τους στη δουλειά, όπως στην περίπτωση των συμβασιούχων.

Οι ανάγκες των πολλών δεν υπηρετούνται από προτάσεις «μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα», όπως τις χαρακτήρισε ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, στο πλαίσιο της διακαναλικής συνέντευξής του την περασμένη Τρίτη. Στον καπιταλισμό οι όποιες μεταρρυθμίσεις αντικειμενικά έχουν βαθιά αντιλαϊκό και αντιδραστικό χαρακτήρα, γιατί ζητούμενο είναι η εξυπηρέτηση των αναγκών της ολιγαρχίας και όχι των... πολλών. Χωρίς ούτε στα λόγια να θίγει τον καπιταλισμό και το ευρωενωσιακό του οικοδόμημα, ο Αλ. Τσίπρας πρότεινε μεταξύ άλλων: Δημόσια παρέμβαση στο τραπεζικό σύστημα, να σπάσει το καρτέλ και η ασυδοσία των τραπεζών, να ενισχυθεί η πραγματική οικονομία και οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, δημόσιες επενδύσεις, στήριξη της απασχόλησης, στήριξη της περιφέρειας και των αγροτών, στήριξη του κοινωνικού κράτους, να απαγορευτούν οι απολύσεις στις κερδοφόρες επιχειρήσεις, κλπ.. Και όλα αυτά τα βάφτισε «εναλλακτική και αξιόπιστη πολιτική πρόταση», απολύτως «ρεαλιστική και εφικτή». Τόσο εναλλακτική όσο και η διακυβέρνηση Ομπάμα στις ΗΠΑ, την οποία επικαλέστηκε σαν απόδειξη της ρεαλιστικότητας των προτάσεών του, προφανώς και σαν παράδειγμα προς μίμηση, εξαίροντας το γεγονός ότι οι ΗΠΑ δε λογάριασαν το έλλειμμα που «έχει πάει στο 14% πρόσκαιρα»! Μάλλον στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι η εκτόξευση του ελλείμματος στις ΗΠΑ έγινε για τις ...ανάγκες των πολλών...

Τόσο εφικτή και ρεαλιστική η πρότασή τους που ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δε νιώθει καν την ανάγκη να επικαλεστεί το εργατικό - λαϊκό κίνημα και την ανάγκη όξυνσης της πάλης του. Αντιλαμβανόμαστε βεβαίως ότι είναι απείρως βολικότερο να προτείνεις στα λόγια απαγόρευση απολύσεων στις κερδοφόρες επιχειρήσεις, απ' το να αντιπαλεύεις τις απολύσεις στην πράξη μέχρι την ανάκλησή τους, εκεί όπου πραγματοποιούνται. Είναι απείρως βολικότερο για μια δύναμη ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση, διαχείρισης του συστήματος, να ρητορεύει για τις «ανάγκες των πολλών» κατά τρόπο που οι πολλοί να μη συνειδητοποιούν την ανάγκη να παλέψουν για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους, ενάντια σε όσους τις υπονομεύουν, την ΕΕ, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τον ΛΑ.Ο.Σ. και τους υπόλοιπους θιασώτες του «ευρωμονόδρομου».

Εξάλλου, ούτε στη διακαναλική του συνέντευξη ο Αλ. Τσίπρας παρέλειψε να καταθέσει τα διαπιστευτήρια του κόμματός του στην ΕΕ των μονοπωλίων, λέγοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «είναι η μόνη φιλοευρωπαϊκή δύναμη». Τόσο που να εφιστά την προσοχή στις άλλες φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις να μην τινάξουν στον αέρα την ΕΕ με τις πολιτικές τους. Τόσο που να επιμένει ότι στο ευρωενωσιακό επίπεδο και μόνο εκεί έχουν δυνατότητα οι λαοί να αποσπάσουν κατακτήσεις, σκορπώντας έτσι άφθονη μοιρολατρία και συσκοτίζοντας την πραγματικότητα πως είναι ακριβώς η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ που αφαιρεί τη δυνατότητα απ' το λαό να ζήσει καλύτερα. Σε μια προσπάθεια να υποτιμήσει για ευνόητους λόγους τη στάση του κόμματός του σε κρίσιμες στιγμές, όπως με την υπερψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι όσοι επικαλούνται αυτό το γεγονός δείχνουν ένδεια επιχειρημάτων, ενώ τάχτηκε εκ νέου υπέρ της πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ, επιβεβαιώνοντας ότι η ψήφος στο Μάαστριχτ πριν 17 χρόνια είναι μια ψήφος διαρκείας για τον ΣΥΝ.

Τελευταία, αλλά όχι λιγότερο σημαντική, καθώς αποδεικνύει πόσο ρηχή και υποκριτική είναι η αντιδικομματική ρητορεία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (ή μήπως η πρεμούρα τους για σοσιαλδημοκρατική συνδρομή τους σε κατ' ουσίαν ομοϊδεάτες τους;), η αναφορά του Αλ. Τσίπρα στο ΠΑΣΟΚ και στην ανάγκη να καταψηφιστεί. Την οποία επανέλαβε την Παρασκευή σε συνέντευξή του στο «Real FM», λέγοντας: «Εάν το ΠΑΣΟΚ καταγράψει ένα ποσοστό εξαιρετικά χαμηλό, με πόση ευκολία η ηγεσία του θα μπορεί να συνεχίζει να μιλά αλαζονικά για αυτοδυναμία και να στρέψει το βλέμμα μακριά όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ή άλλες δυνάμεις καταθέτουν προτάσεις για κοινή δράση στην πολιτική της κυβέρνησης σήμερα; Αρα, θέλω να πω ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ίσως για πρώτη φορά να καθορίσει το πολιτικό τοπίο στη χώρα γιατί ζούμε περίοδο πολιτικής ρευστότητας». Απ' αυτή του την απάντηση εύκολα συμπεραίνει κανείς και τι θα συμβεί με το ποσοστό του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ...

Γρηγοριάδης Κώστας

Το «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» που χρησιμοποίησε ο Γ. Παπανδρέου για πρώτη φορά στη συνέντευξη που έδωσε στο Ζάππειο την προηγούμενη Τετάρτη, παρά το πομπώδες περιεχόμενό του ήρθε επί της ουσίας να συσκοτίσει τις θέσεις και το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ.

Από τον ίδιο χώρο είτε με τις τοποθετήσεις του είτε με παραπομπές στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου έσπευσε να αποδεχτεί τις «συστάσεις» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και τις αποφάσεις της ΕΕ για τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, για τήρηση των κανόνων της «δημοσιονομικής πειθαρχίας», για «συγκράτηση» των αυξήσεων των μισθών και των συντάξεων, για νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα.

-- «Το ΔΝΤ μιλάει για την ανάγκη μιας δημοσιονομικής πειθαρχίας. Συμφωνούμε. (...) Χρειάζεται μια αξιόλογη κυβέρνηση για να βγάλει τη χώρα από την κηδεμονία» (Γ. Παπανδρέου).Το ΠΑΣΟΚ αποδέχεται τους κανόνες της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αλλά εμπαίζοντας τον ελληνικό λαό ισχυρίζεται ότι θα ζητήσει «την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας»(!!), του οποίου η βασική παράμετρος είναι η μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων...

-- «Το ΔΝΤ, λέει όχι στις σπατάλες. Λέω ναι, όχι σπατάλες» (Γ. Παπανδρέου).Τάσσεται δηλαδή υπέρ νέων περικοπών στις κοινωνικές δαπάνες, με ταυτόχρονο περιορισμό των δημοσίων οργανισμών που ζήτησε το ΔΝΤ.

--«Το ΔΝΤ λέει, πάγωμα μισθών. Εγώ λέω όχι, πρέπει να στηρίξουμε τα μεσαία, ιδιαίτερα τα χαμηλότερα στρώματα» (Γ. Παπανδρέου).Την ίδια στιγμή όμως στηρίζει τη «συγκράτηση» των μισθών, αφού αποφεύγει να καταθέσει και την παραμικρή πρόταση για συγκεκριμένες αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα. Εξάλλου τα συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στη ΓΣΕΕ έχουν «φροντίσει» για τη «συγκράτηση» υπογράφοντας με το ΣΕΒ αυξήσεις του 1 ευρώ τη μέρα στα μεροκάματα των εργαζομένων.

-- «Προτείνουμε την παράταση του εργάσιμου βίου (...) και την αναμόρφωση του κανονισμού βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων» (από το Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ). Το ΠΑΣΟΚ σε πλήρη σύμπλευση με τις υποδείξεις του ΔΝΤ και τις αντιδραστικές αποφάσεις της ΕΕ θα στηρίξει την αντιασφαλισιτκή επέλαση που ετοιμάζει η κυβέρνηση, με την παραπέρα αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και το πετσόκομμα χιλιάδων επαγγελμάτων από τις κατηγορίες των ΒΑΕ.

Την ίδια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται μέσω των προτάσεών του ότι θα πρωτοστατήσει στο τσάκισμα εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και στις περικοπές των κοινωνικών δαπανών, μέσω της «πράσινης οικονομίας» έρχεται να εξασφαλίσει νέα πεδία κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο με πρόσχημα τις κλιματικές αλλαγές και τη διάσωση του περιβάλλοντος. Τα βάρη αυτή της «ανάπτυξης» θα κληθούν να πληρώσουν για πολλοστή φορά τα λαϊκά στρώματα.

Τους βασικούς πυλώνες του «πράσινου σχεδίου», τους ανέδειξε για ακόμα μια φορά ο Γ. Παπανδρέου μέσα στη βδομάδα που πέρασε. Συγκεκριμένα πρότεινε:

--«Αναδιάρθρωση των φόρων και των κινήτρων, προς όφελος της ανάπτυξης. (...) Με την παροχή νέων οικονομικών κινήτρων και φοροαπαλλαγών που θα στηρίζουν την πράσινη επιχειρηματικότητα (...) μέσα από ένα φορολογικό σύστημα που θα δίνει τα απαραίτητα κίνητρα (...) τις αναγκαίες επιδοτήσεις για τους επιχειρηματίες που θα επενδύσουν στους τομείς των κατασκευών, των μεταφορών, του τουρισμού, των γεωργικών μας προϊόντων, την καθαρή ενέργεια, τις νέες τεχνολογίες, τον πολιτισμό».Ο Γ. Παπανδρέου τα έδωσε όλα. Από κρατικές και κοινοτικές επιδοτήσεις μέχρι φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο παρέχοντάς του ταυτόχρονα για αποκλειστική χρήση (!) το φυσικό περιβάλλον, τον ενεργειακό πλούτο και τη διατροφική αλυσίδα της χώρας για να γιγαντώσει τα κέρδη του.

-- «Αυτός που ρυπαίνει, θα πρέπει να πληρώνει» δήλωσε ο Γ. Παπανδρέου και στο Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ προβλέπεται: Η δημιουργία ενός «Πράσινου Ταμείου», με τη συμμετοχή τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα, που θα χρηματοδοτεί, ανάμεσα στα άλλα, «την ανάπτυξη πράσινων τεχνολογιών και προϊόντων»,δηλαδή τις επενδύσεις του κεφαλαίου. Μάλιστα, όπως αναλύεται στο Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, ένας από τους πόρους του Ταμείου θα προέρχεται από τις «δημοπρατήσεις δικαιωμάτων ρύπανσης, στο πλαίσιο του εμπορίου ρύπων»! Ενας πόρος που υπολογίζεται να ανέρχεται μετά το 2012 σε 2 δισ. ευρώ το χρόνο, τον οποίο θα πληρώνει ο λαός, αγοράζοντας προϊόντα των βιομηχανιών που ρυπαίνουν και στη συνέχεια τα χρήματα αυτά θα κατευθύνονται και πάλι στις τσέπες των επιχειρηματιών για να επενδύουν.

Οσο για την περιβόητη «αναδιανομή του πλούτου» που επαγγέλλεται ο Γ. Παπανδρέου και που όπως ισχυρίζεται θα έρθει μέσα από ένα «δίκαιο φορολογικό σύστημα», με «πολιτικές που φορολογούν τον πλούτο. Εκεί όπου πραγματικά υπάρχει», πρόκειται για ένα κούφιο σύνθημα, το οποίο έρχεται να υπηρετήσει την επιχείρηση παραπλάνησης του λαού.

-- Το ΠΑΣΟΚ προτείνει «όλα τα εισοδήματα, από εργασία, από μερίσματα, από ενοίκια, από υπεραξίες, θα φορολογούνται με τον ίδιο τρόπο με βάση μια ενιαία φορολογική κλίμακα».Δηλαδή οι μισθωτοί να φορολογούνται με τον ίδιο «συντελεστή» με τους βιομηχάνους, τους μεγάλους επιχειρηματίες και τους εισοδηματίες... Τη συγκεκριμένη θέση προωθεί και η ΝΔ, προτείνοντας «ενιαίο συντελεστή φορολογίας», της τάξης του 25%!

-- Ταυτόχρονα προτείνει «μείωση του φορολογικού συντελεστή στα κέρδη που μένουν στην επιχείρηση και επενδύονται παραγωγικά».Πρόκειται για σαφή δέσμευση του ΠΑΣΟΚ να φορολογήσει με «χαμηλό συντελεστή» τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, προκειμένου να στηρίξει το κεφάλαιο, ώστε να επενδύσει στους χρυσοφόρους τομείς της πράσινης ανάπτυξης που θα του εξασφαλίσει, ενισχύοντας συγχρόνως τη διαδικασία συγκεντροποίησής του.

Στο ψευτοδίλημμα, λοιπόν, του ΠΑΣΟΚ «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να «τσιμπήσουν», ούτε και να τρομοκρατηθούν, γιατί η «αλλαγή» που δήθεν «πρεσβεύει» είναι η συνέχιση της ίδιας αντιδραστικής πολιτικής με ακόμα σκληρότερους όρους και ταχύτερους ρυθμούς. Η μόνη πραγματική αλλαγή που θα υπηρετήσει τα συμφέροντά τους είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ στην κάλπη και το δυνάμωμα των αγώνων μέσα από τις γραμμές του ταξικού λαϊκού κινήματος.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οσο και να ψάξει κανείς, στα κείμενά τους δε θα βρει παρά απαντήσεις που αποκρύπτουν την ταξική φύση, όχι μόνο των περιβαλλοντικών προβλημάτων, για τα οποία καλλιεργείται έντεχνα ότι γι' αυτά ευθύνονται εξίσου και οι εργαζόμενοι και τα μονοπώλια, αλλά και για όλα τα άλλα σημαντικά προβλήματα, όπως αυτά της Υγείας, της Παιδείας, των εργασιακών σχέσεων, της Κοινωνικής Ασφάλισης κ.ά. Οι Οικολόγοι είτε δεν τοποθετούνται καθόλου για τέτοια ζητήματα, είτε αρκούνται σε κάποιες γενικόλογες διακηρύξεις που δεν αποκαλύπτουν τις πραγματικές τους προθέσεις. Οπως δεν τοποθετούνται καθαρά για την ιμπεριαλιστική φύση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τον ευρωστρατό κ.ά. Προφανώς επειδή θέλουν να κρύψουν ότι μέσω του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, του οποίου είναι μέλος, έχουν ταχθεί στο Ευρωκοινοβούλιο υπέρ όλων των επεμβάσεων της ΕΕ σε τρίτες χώρες.

Οι Οικολόγοι - Πράσινοι δεν κρύβουν ότι είναι πρόθυμοι να υπηρετήσουν το σύστημα ως «τσόντα» των δύο μεγάλων κομμάτων. Για το ενδεχόμενο να συνεργαστούν με ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου τους Μιχ. Τρεμόπουλος, σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου, αφού δήλωσε πρώτα ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι «δεν είναι δεκανίκι καμίας εξουσίας», αμέσως μετά επιβεβαίωσε ότι ετοιμάζονται να γίνουν σωσίβιο του συστήματος. «Εμείς μιλάμε, δήλωσε συγκεκριμένα, για προγραμματική συζήτηση, λέμε για διάλογο στην ελληνική κοινωνία για να διαπιστώσουμε ποια είναι τα θέματα που μπορεί να έχουμε κοινή πορεία σε όλα τα επίπεδα και στην κοινωνία και στην εναλλακτική διακυβέρνηση και σε επίπεδο αυτοδιοίκησης και σε κεντρικό». Και πρόσθεσε: «Αν κάποιοι θέλουν να πιστεύουν ότι μπορούν να είναι μόνοι εναντίον όλων, ή κάποιοι θέλουν απλά να αναβαθμίσουν την αξίωσή τους να κυβερνήσουν αυτοδύναμα είναι δικαίωμά τους, είναι μια πολιτική επιλογή. Αλλά εμείς έχουμε μια άλλη κουλτούρα»!

Η ψήφος, λοιπόν, στους Οικολόγους Πράσινους είναι χαμένη ψήφος. Είναι ψήφος που στηρίζει ένα ανάχωμα του αστικού πολιτικού συστήματος. Οι εργαζόμενοι, ο λαός δεν έχει την πολυτέλεια να χαραμίζει την ψήφο του. Αλλά πρέπει να την κάνει δύναμη για αγώνα, ρήξη και ανατροπή ενός συστήματος που του καταστρέφει τη ζωή. Γιατί ξέρει πλέον καλά ότι η πάλη για τη βελτίωση του περιβάλλοντος είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την πάλη για την ανατροπή του κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Ξέρει ποιοι υπερασπίζονται το δίκιο του και ποιοι του «πουλούν φύκια για μεταξωτές κορδέλες»...

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Οικολόγοι - Πράσινοι απουσιάζουν από τους αγώνες του εργατικού κινήματος και της νεολαίας που αγωνίζονται και διεκδικούν καλύτερα μεροκάματα, δωρεάν Παιδεία και Υγεία για όλους, την αποτροπή των απολύσεων και της κατεδάφισης του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, την απόκρουση της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων. Αντίθετα, κάνουν προτάσεις για το πώς θα βγει το καπιταλιστικό σύστημα από την κρίση μέσα από «πράσινα new deal» και πράσινες επενδύσεις από «πράσινους» καπιταλιστές. Δηλαδή παραδίδουν το περιβάλλον στους βιαστές του. Οι ίδιοι, άλλωστε, δεν κρύβουν ότι είναι υπέρ της «ελεύθερης αγοράς», θέτοντας την προϋπόθεση αυτή να μην είναι ανεξέλεγκτη, λες και είναι ποτέ δυνατό να ελεγχθεί! Εχουν ξεκαθαρίσει ότι είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων. Επομένως είναι υπέρ της εμπορευματοποίησης της γης, του νερού, των δασών, της δημόσιας περιουσίας, του αιγιαλού και της παραλίας. Αρκεί οι επενδύσεις αυτές στην ούγια να γράφουν «πράσινη» και «οικολογική»!

Οι Οικολόγοι - Πράσινοι δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι είναι υπέρμαχοι των «πράσινων λύσεων». Ταυτόχρονα, όμως, δε βγάζουν τσιμουδιά για το περιβάλλον εργασίας, που εξακολουθεί να είναι αιτία φθοράς, αρρώστιας και θανάτου ανυπολόγιστου αριθμού εργαζομένων. Αρκεί να θυμίσουμε ότι, σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, 1,1 εκατομμύριο εργαζόμενοι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους εξαιτίας των συνθηκών εργασίας, δηλαδή 3.000 θάνατοι τη μέρα ή 2 θάνατοι το λεπτό. 300.000 θάνατοι από αυτούς έχουν μάλιστα ως αιτία την έκθεση των εργαζομένων σε επικίνδυνες ουσίες. Συμπαρατάσσονται έτσι ουσιαστικά με τα μονοπώλια, που δε δίνουν δεκάρα τσακιστή από τα τεράστια κέρδη τους ούτε για αντιρρυπαντική τεχνολογία, ούτε για μέτρα ασφάλειας των εργαζομένων και των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής των βιομηχανικών εγκαταστάσεων, όπως για παράδειγμα το Θριάσιο, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος να έχουμε τραγωδίες τύπου Σεβέζο.

Η θέση των Οικολόγων - Πράσινων για τους εργαζόμενους είναι πως πρέπει «να αλλάξουν τον τρόπο της ζωής τους». Οι Οικολόγοι - Πράσινοι ζητούν από την εργατική τάξη να αποδεχτεί να πληρώσουν και νέα χαράτσια και «πράσινους» φόρους για την ενέργεια και το περιβάλλον. Σαν αυτά που προετοιμάζονται σε εφαρμογή της Οδηγίας για το νερό, που με πρόσχημα τη λειψυδρία και την ανάκτηση του περιβαλλοντικού κόστους, επιβάλλει υδρόμετρα στους αγρότες, ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα διαχείρισης των υδάτων και μεγάλες αυξήσεις στα τιμολόγια ύδρευσης.

Από την άλλη πλευρά, μέσα από εκδηλώσεις τους, οι Οικολόγοι - Πράσινοι προσπαθούν να προβάλουν κάποιες ...«ηθικές τράπεζες» και κάνουν λόγο για κάποιο «Ηθικό Χρηματοπιστωτικό Σύστημα», σε αντίθεση με το συμβατικό που ρουφά το αίμα του λαού. Είναι ολοφάνερο ότι το μόνο που επιδιώκεται μέσα από το διαχωρισμό των τραπεζών σε «καλές» και «κακές» είναι να καλλιεργούνται αυταπάτες και να δημιουργούνται ψευδαισθήσεις για «καλές» και «κακές» επιχειρήσεις συνολικά. Η πράσινη τράπεζα όπως την παρουσιάζουν είναι τράπεζα με συνεταίρους Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και «πράσινους επιχειρηματίες» που αντλούν τα κεφάλαιά τους από τα κονδύλια της ΕΕ, προκειμένου να εκμεταλλεύονται «ηθικά» τους εξαθλιωμένους. Αλλωστε, στις επεξεργασίες τους, αντιγραφή από την Ιταλία και άλλες χώρες της ΕΕ που διάφοροι επιτήδειοι έχουν προχωρήσει σε ανάλογα εγχειρήματα, το λένε καθαρά. Δε χάνουν αυτές οι τράπεζες τα κέρδη τους. Αλλά είναι λιγότερο ληστρικές από τις άλλες. Αν είναι δυνατόν. Ετσι λοιπόν είτε πρόκειται για τράπεζα που δημιουργείται από κεφαλαιοκράτες, είτε για τράπεζα που δημιουργούν, με τα κεφάλαια που παίρνουν από την ΕΕ και τις διάφορες κυβερνήσεις οι λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τελικά απέναντί μας έχουμε τράπεζα, με ό,τι αυτό σημαίνει. Και οι μεν και οι δε, στο κέρδος στοχεύουν και χάριν του κέρδους υπάρχουν. Οι πρώτες για τα συμφέροντα των μετόχων τους και οι δεύτερες για να χρηματοδοτούν το έργο οργανώσεων που λειτουργούν με τις ευλογίες, την καθοδήγηση και την οικονομική ενίσχυση της ΕΕ, προκειμένου να στηρίζουν το σύστημα και να εκτονώνουν την λαϊκή αντίδραση προς ανώδυνες για το κεφάλαιο κατευθύνσεις.

Το προηγούμενο διάστημα, η προεκλογική δράση του ΚΚΕ απλώθηκε σε όλη τη χώρα, σε χώρους δουλειάς, σε γειτονιές, σε αμφιθέατρα και σχολές. Σάλπισε παντού το κάλεσμα για απειθαρχία, ανυπακοή, αντεπίθεση. Την τελευταία βδομάδα που μας μένει για τις ευρωεκλογές, ακόμα πιο δυνατά, πιο μαχητικά, οι κομμουνιστές, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ θα φτάσουν παντού. Στόχος: Το κάλεσμα του ΚΚΕ για αντεπίθεση του λαού, να είναι το μήνυμα που θα βγάλει η κάλπη των ευρωεκλογών.

Εκεί συναντιούνται άνθρωποι κάθε ηλικίας, άνθρωποι που έχουν μπουχτίσει κι έχουν εξαπατηθεί από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, άνθρωποι που μπορεί να μη συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ, μετρούν όμως τη ζωή τους, μετρούν το σήμερα και το αύριο... και κάνουν το βήμα. Γιατί αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι όλοι ίδιοι, αλλά μόνο το ΚΚΕ τους μιλάει για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, μόνο το ΚΚΕ τους λέει ότι μπορούν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Αντιλαμβάνονται ότι το ΚΚΕ δε θα «εξαργυρώσει» την ψήφο τους στο ένα ή το άλλο ανώδυνο κανάλι του συστήματος, αλλά θα την καταθέσει στο λογαριασμό των αγώνων για το δίκιο του λαού.

Από την Κρήτη μέχρι την Αλεξανδρούπολη, από τη Λάρισα μέχρι τη Μυτιλήνη, από την Καλαμάτα μέχρι την Κέρκυρα, οι κόκκινες σημαίες ανέμισαν την ελπίδα των ανθρώπων του μόχθου, έδωσαν μήνυμα ισχυροποίησης του ΚΚΕ.

Motion Team

Γιατί η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η ψήφος που δηλώνει: Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία. Οχι άλλα βάρη στων εργατών της πλάτες. Να πληρώσουν τώρα οι κεφαλαιοκράτες! Γιατί η ισχυροποίηση του ΚΚΕ έχει σημασία όχι μόνο για τη δράση του στο Ευρωκοινοβούλιο (την αντίσταση, την καταψήφιση και την αποκάλυψη στον ελληνικό λαό των αντιλαϊκών κατευθύνσεων και αποφάσεων που παίρνονται εκεί), αλλά και για την επόμενη μέρα στη χώρα μας, για την αντίσταση του εργατικού κινήματος, συνολικά του λαού και της νεολαίας ενάντια στα νέα μέτρα που ανακοινώνονται διαρκώς και καλούν το λαό να πληρώσει τα βάρη της κρίσης του κεφαλαίου.

Στα εργοστάσια, στα γραφεία, στα μαγαζιά, στα εργοτάξια, στα αμαξοστάσια, στα πλοία, σε κάθε χώρο δουλειάς, εκεί που χτυπά η καρδιά της εργατικής τάξης... εκεί που το ΚΚΕ δεν πάει μόνο προεκλογικά, αλλά βρίσκεται όλο το χρόνο καθημερινά, μπροστά στους αγώνες στις απεργίες, κόντρα στις απολύσεις... εκεί δόθηκε και δίνεται η υπόσχεση για τις ευρωεκλογές: Τώρα ΚΚΕ ισχυρό!

Το προεκλογικό αυτό μήνυμα του ΚΚΕ, που απευθύνεται προς κάθε άνθρωπο του μόχθου, έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία και σημασία όταν απευθύνεται στη νεολαία. Μαθητές, που τελειώνουν το Λύκειο και ψηφίζουν για πρώτη φορά, φοιτητές, σπουδαστές, νέοι που έχουν βγει ήδη στην παραγωγή ή παλεύουν στα θρανία της κατάρτισης, έχουν κάθε λόγο να εμπιστευθούν το ΚΚΕ. Τα ψέματα των κομμάτων του ευρωμονόδρομου στοχεύουν στη χαμηλότερη κοινωνικοπολιτική εμπειρία της νεολαίας. Ομως η πείρα που συγκεντρώνουν οι νέοι, οι μέχρι τώρα εμπειρίες τους από την εκπαίδευση, τη δουλειά, από όσα ζουν στις οικογένειές τους, είναι ικανές να τους οδηγήσουν να βγάλουν συμπεράσματα. Εξάλλου, οι νέοι γνωρίζουν ότι μαζί τους, στήριγμα και μπροστάρης στους αγώνες της νεολαίας, ήταν και είναι η ΚΝΕ.

Το ΚΚΕ καλεί τους νέους και τις νέες να έχουν κριτήριο μπροστά στην κάλπη την ίδια τους τη ζωή. Τα άλλα κόμματα χρησιμοποιούν απέναντι στους νέους είτε ταξίματα και ανέξοδες υποσχέσεις, είτε τους τρομοκρατούν ότι χωρίς την ΕΕ δεν μπορούμε, είτε απλά τους κολακεύουν χωρίς να τους δείχνουν κανένα δρόμο διεξόδου. Τίποτα δεν έχουν να κερδίσουν οι νέοι από όλους αυτούς, όπως τίποτα δεν έχουν να κερδίσουν και από την αποχή, το λευκό ή το άκυρο. Τιμωρία στην πολιτική που υπονομεύει το παρόν και το μέλλον της νέας γενιάς είναι μόνον η ψήφος στο ΚΚΕ. Και είναι τιμωρία όχι μόνο γιατί θα «κοντύνουν» ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και γιατί, ενισχύοντας το ΚΚΕ, οι νέοι ενισχύουν τη δύναμη των αγώνων, ενισχύουν την προοπτική για έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης.

Κι είναι χιλιάδες οι νέοι, που λένε «ναι» στο ΚΚΕ. Από τη μεγάλη νεολαιίστικη συγκέντρωση στο Θησείο στις 26 Μάη, μέχρι κάθε πόλη και γωνιά της Ελλάδας, γεμίζουν νιάτα οι πλατείες κι οι συνοικίες στις συγκεντρώσεις του ΚΚΕ. Ανεμίζουν οι σημαίες της αντεπίθεσης, οι κόκκινες σημαίες του ΚΚΕ.

Η ενορχηστρωμένη επίθεση και τα κίνητρά της, η κατανομή των ρόλων, η διάρκεια και ο τρόπος με τον οποίο αυτή εκδηλώνεται, είναι στοιχεία που πρέπει από μόνα τους να αποτελέσουν κριτήρια ψήφου στις ευρωεκλογές της επόμενης Κυριακής. Να προβληματιστούν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα για το ρόλο των κομμάτων που συμμετέχουν άμεσα στην επιχείρηση κατασυκοφάντησης του ΚΚΕ. Αλλά και για εκείνα τα κόμματα και τις δυνάμεις που επιχαίρουν ή βολεύονται πίσω από αυτήν τη δόλια επίθεση. Για τα κυρίαρχα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης των μεγαλοεργολάβων, μεγαλοεργοδοτών και εφοπλιστών που την αναπαράγουν.

Ειδικά για τα τελευταία, προκύπτει το εξής ερώτημα: Πώς γίνεται οι ίδιοι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ που επαίρονται με κάθε αφορμή για τις δημοσιογραφικές τους «επιτυχίες» και έρευνες, με ιδιαίτερη μάλιστα έφεση στη σκανδαλολογία, να μην έχουν καταφέρει, τρία χρόνια τώρα που σέρνεται η λάσπη, να βρουν έστω και ένα στοιχείο που να επαληθεύει την οικονομική σχέση του ΚΚΕ με την εταιρεία «Γερμανός»; Είναι αυτονόητο ότι μια τέτοια «αποκάλυψη» θα επιβραβευόταν ανάλογα από την αστική τάξη. Η οποία μάλιστα, αν το ΚΚΕ διαπλεκόταν μαζί της, θα ήταν η πρώτη που θα το διαλαλούσε, όπως θα περίμενε κάθε λογικός άνθρωπος.

Κανένα τέτοιο στοιχείο δεν υπάρχει και το ξέρουν. Συμμετέχουν, όμως, με συγκεκριμένο καταμερισμό στην προβοκάτσια, αναμασώντας συνειδητά και πέρα από κάθε δημοσιογραφική δεοντολογία τη λάσπη που εκτοξεύουν το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑ.Ο.Σ. Γιατί οι ιδιοκτήτες τους, το μεγάλο κεφάλαιο, είναι αυτοί που πρώτα και κύρια θα επωφεληθούν από τη σπίλωση του ΚΚΕ, την αποδυνάμωσή του, την οποία μάταια επιδιώκουν.

Παράλληλα, προσπαθούν προεκλογικά να τραβήξουν την αντιπαράθεση σ' ένα ασφαλές για το ίδιο το σύστημα πεδίο. Η πολιτική του ΚΚΕ και η κριτική που ασκεί στα κόμματα του κεφαλαίου για την ενιαία φιλομονοπωλιακή στρατηγική τους απειλεί το θεμέλιο λίθο της καπιταλιστικής κερδοφορίας και του πολιτικού συστήματος που διασφαλίζει την αναπαραγωγή της. Αυτό είναι που τους τρομάζει περισσότερο. Γι' αυτό προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι είναι όλοι ίδιοι και σάπιοι.

Στόχος τους είναι να αποπροσανατολίσουν το λαό, να τον κοροϊδέψουν, να τον απογοητεύσουν, να ανακόψουν τη ριζοσπαστικοποίηση που τους απειλεί. Προσπαθούν να κρύψουν πως το ΚΚΕ δεν είναι ίδιο με τα κόμματά τους, τα αστικά κόμματα, ή μ' εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που δεν αμφισβητούν το σύστημα της εκμετάλλευσης. Προσπαθούν να μη δουν οι εργαζόμενοι ότι αυτά τα κόμματα και η στρατηγική τους υπηρετούν τα μονοπώλια και πως το ΚΚΕ είναι με το λαό.

Η οικονομική κρίση είναι ένας πρόσθετος παράγοντας που τους φοβίζει. Ξέρουν καλά πως κάτω από προϋποθέσεις, σε συνθήκες κρίσης, μπορεί να ξεπηδήσει ένα κίνημα δυνατό. Σε μια πορεία, αυτό το κίνημα μπορεί να στοχοποιήσει την ίδια την οικονομική εξουσία των μονοπωλίων. Να καταφέρει ισχυρά χτυπήματα στο πολιτικό σύστημα που την υπηρετεί. Για ένα τέτοιο κίνημα παλεύει το ΚΚΕ. Και ξέρουν από πρώτο χέρι ότι, εξαιτίας της στρατηγικής του, είναι το κόμμα εκείνο που παίζει τον πιο καθοριστικό ρόλο στο ανέβασμα της ριζοσπαστικοποίησης, της πολιτικοποίησης του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Αυτήν τη στρατηγική του ΚΚΕ δεν μπορούν να την κοντράρουν με επιχειρήματα. Γι' αυτό καταφεύγουν στη λασπολογία και το ψέμα, προσβλέποντας στο να θωρακίσουν την αντιλαϊκή τους πολιτική, το βάρβαρο σύστημα που αυτή υπηρετεί.

Τι λένε όλοι τους εν χορώ; «Να δώσει το ΚΚΕ τα οικονομικά του στη δημοσιότητα». Τι εννοούν, όμως, λέγοντας «οικονομικά του ΚΚΕ»; Μήπως εννοούν την επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και τις βουλευτικές αποζημιώσεις; Μα, αυτές είναι γνωστές σε όλους. Οπως είναι επίσης γνωστό ότι στο σύνολό τους καταλήγουν στο ταμείο του Κόμματος και δεν αποτελούν προσωπική αμοιβή του κάθε βουλευτή, όπως συμβαίνει στα άλλα κόμματα.

Μήπως αναφέρονται στα ενδεχόμενα έσοδα του ΚΚΕ από τις επιχειρήσεις, τις οποίες λειτουργεί με βάση το Καταστατικό του; Μα, αυτές οι επιχειρήσεις είναι όλες γνωστές, εμπίπτουν στους σχετικούς νόμους και ελέγχονται από όλες τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες (Εφορία, ΣΔΟΕ), με ιδιαίτερη μάλιστα συχνότητα και αυστηρότητα. Τίποτα μεμπτό, τίποτα κρυφό δεν υπάρχει στα οικονομικά τους. Μήπως εννοούν τον ισολογισμό του Κόμματος; Μα, όπως ακριβώς συμβαίνει με όλα τα κόμματα, το ΚΚΕ δημοσιεύει τον ισολογισμό του κάθε χρόνο, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία.

Είναι φανερό ότι όταν αναφέρονται στα οικονομικά του ΚΚΕ, άλλος είναι ο καημός τους. Σκόπιμα αφήνουν θολό το τι εννοούν, προκειμένου να δημιουργηθεί το κατάλληλο έδαφος πάνω στο οποίο θα ευδοκιμήσει η προβοκάτσια. Σκόπιμα σέρνουν από κανάλι σε κανάλι και από συνέντευξη σε συνέντευξη τη λάσπη για τη «Γερμανός», θέλοντας να κλονίσουν την αξιοπιστία, τη φερεγγυότητα, την καθαρότητα του ΚΚΕ. Στοιχεία που έχουν καταγραφεί βαθιά στη συνείδηση των εργαζομένων και του λαού, ανεξάρτητα από κομματική τοποθέτηση και «πιστεύω».

Και το κάνουν αυτό εκπρόσωποι κομμάτων που πέρα από κάθε αμφιβολία έχουν βουτηγμένα τα χέρια τους στη διαπλοκή με το κεφάλαιο. Ακριβώς επειδή το σύστημα που υπηρετούν και διαχειρίζονται στηρίζεται πάνω στη διαπλοκή της οικονομικής εξουσίας με το πολιτικό της προσωπικό, μέρος του οποίου είναι τόσο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, όσο και ο ΛΑ.Ο.Σ. Κλίνουν τη διαφάνεια σε όλες τις πτώσεις, αυτοί που η πολιτική τους αναπαράγει τη διαπλοκή, στο πλαίσιο ενός αδυσώπητου ανταγωνισμού, που έχει διπλό στόχο: Από τη μια, να κάνει την εργατική δύναμη φθηνότερη συνολικά για το κεφάλαιο. Και, από την άλλη, να βοηθήσει τη μια ή την άλλη πολυεθνική να κατακτήσει μια καλύτερη θέση στο μεταξύ τους ανταγωνισμό, ποντάροντας στο κατάλληλο κάθε φορά πολιτικό «άλογο».

Ετσι κατέληξε και το ένα εκατομμύριο ευρώ της «Ζήμενς» στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, καθ' ομολογία των ίδιων των στελεχών του. Γι' αυτό το λόγο η πολυεθνική φρόντιζε να χρηματοδοτεί τακτικά τους δυο εταίρους της δικομματικής εναλλαγής. Και μπορεί το ΠΑΣΟΚ να έχει εξαγγείλει την πρόθεσή του στο εξής να αναρτά τα οικονομικά του στοιχεία στο διαδίκτυο, κανείς, ωστόσο, δεν είναι τόσο αφελής, ώστε να πιστέψει ότι οι λογιστές του θα εντάξουν στα δημοσιοποιημένα στοιχεία και τις μίζες! Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου.

Στην 90χρονη πορεία του, κανείς και ποτέ δεν κατάφερε να σπιλώσει το ΚΚΕ και τα στελέχη του με την κατηγορία του καταχραστή, του διαπλεκόμενου. Να σκεφτούν οι εργαζόμενοι πού κατέληξε η προσπάθεια συγκεκριμένων πολιτικών κέντρων, εγχώριων και μη, με τη βοήθεια και τότε των ΜΜΕ, να χρεώσουν στο ΚΚΕ εμπόριο όπλων και ναρκωτικών (!), χρηματοδότηση με ρούβλια από τη Σοβιετική Ενωση, ακόμα και κότερα σε ιστορικά στελέχη του, όπως ο σ. Χαρίλαος Φλωράκης. Οσοι νόμισαν και τότε ότι θα πετύχαιναν με ψέματα και λάσπη να εξαφανίσουν το ΚΚΕ, έπεσαν έξω. Η συκοφαντία κατέρρευσε, αφού δεν υπήρχε το παραμικρό στοιχείο για να τη στηρίξει.

Κάπως έτσι η συζήτηση φτάνει στο διά ταύτα: «Δώστε μας τα στοιχεία των μελών του Κόμματος που πληρώνουν συνδρομή και των οικονομικών ενισχυτών του ΚΚΕ. Αλλιώς, κάτι κρύβετε», μας λένε. Αυτός είναι ο καημός τους. `Η, μάλλον, αυτή είναι η φρούδα ελπίδα τους. Οτι το ΚΚΕ θα δώσει στους μεγαλοεργοδότες και τους βαστάζους τους την οργανωτική του και μαζί τα ονόματα χιλιάδων αγωνιστών και άλλων ανθρώπων από τα λαϊκά στρώματα που στηρίζουν οικονομικά το ΚΚΕ, ακόμα και αν δε συμφωνούν σε όλα μαζί του. Ακόμα και αν βρίσκονται σε αντίπαλα ιδεολογικοπολιτικά στρατόπεδα.

Τι ζητάνε επί της ουσίας; Στο «Τζάμπο», που ένας νεολαίος κομμουνιστής απολύθηκε για τη συνδικαλιστική του δράση, να βγουν στη φόρα τα ονόματα των συναδέλφων του που στην πρόσφατη οικονομική εξόρμηση ενίσχυσαν το ΚΚΕ από το υστέρημά τους. Αλήθεια, τι θα κάνει η πολυεθνική με αυτούς τους εργαζόμενους; Μήπως πιστεύει κανείς ότι θα τους απονείμει «εύφημον μνεία»; Προφανώς, όχι.

Λένε ακόμα: Στα εργοστάσια που η εργοδοσία έχει επιβάλει συνδικαλιστικό άβατο - ας κάνουν μια βόλτα στα Οινόφυτα και στο Θριάσιο - να δοθούν στη δημοσιότητα τα ονόματα των εργαζομένων εκείνων που με την οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ εκφράζουν τη συμπάθειά τους για τους αγώνες του Κόμματος, ενδεχόμενα να κρατάνε και πολιτική επαφή μαζί του. Μήπως και αυτούς θα τους βραβεύσει η εργοδοσία; Σίγουρα όχι. Τα παραδείγματα είναι ανεξάντλητα και προέρχονται από τη «Μαύρη Βίβλο» της τρομοκρατίας που οργιάζει στους τόπους δουλειάς.

Αφού, όμως, έχουν τόση αγωνία να μάθουν ποιος ενισχύει οικονομικά το ΚΚΕ, ας ρίξουν γύρω τους μια πιο προσεκτική ματιά. Θα δουν χιλιάδες αγνούς αγωνιστές, μέλη του Κόμματος, αναγνωρίσιμους από εχθρούς και φίλους στον τόπο της δουλειάς, στον κλάδο τους. Θα δουν πολλαπλάσιους ακόμα εργαζόμενους, φτωχούς αγρότες και αυτοαπασχολούμενους δίπλα στο ΚΚΕ (πολλοί από αυτούς ανήκουν σίγουρα και στο οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον όσων «ανησυχούν» για τα οικονομικά του ΚΚΕ), οι οποίοι από το υστέρημά τους προσφέρουν για την ενίσχυση του Κόμματος, αναγνωρίζοντας ότι είναι το μόνο κόμμα που παλεύει για τα πραγματικά τους συμφέροντα.

Ας ανοίξουν τον «Ριζοσπάστη», που δημοσιεύει καθημερινά τις προσφορές αμέτρητων στο πέρασμα του χρόνου αναγνωστών, οι οποίοι θεωρούν τη μεγαλύτερη τιμή για τους δικούς τους ανθρώπους που «έφυγαν» από τη ζωή να προσφέρουν οικονομικά στο Κόμμα. Πολλοί από αυτούς, μάλιστα, θεωρούν διπλή τιμή να δημοσιευτεί η ξεχωριστή προσφορά τους πρωτοσέλιδη στον «Ριζοσπάστη». Οπως έγινε με τους εργάτες του «Καζή», οι οποίοι - για να σταθούμε σε ένα μόνον ενδεικτικό παράδειγμα - πρόσφεραν από το υστέρημά τους στην οικονομική εξόρμηση του ΚΚΕ, παρά το γεγονός ότι ήταν για μήνες απλήρωτοι και σε επίσχεση εργασίας.

Αυτή είναι η δύναμη του ΚΚΕ. Οι αγώνες, η ιστορία, το κύρος του, η αταλάντευτη πάλη του για τα συμφέροντα και τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Σ' αυτούς μόνον απολογείται, σ' αυτούς λογοδοτεί. Για όλους τους άλλους, που αποφεύγουν να αντιπαρατεθούν πολιτικά στο ΚΚΕ και προσπαθούν με δόλια και ανέντιμα μέσα να το πλήξουν, ιδιαίτερα τώρα που πλησιάζει η ώρα της κάλπης, τους λέμε ότι δεν τους φοβόμαστε. Την ηθική υπόσταση του ΚΚΕ θέλουν να χτυπήσουν. Νομίζουν ότι είναι σαν τη δική τους, την ηθική που η πολιτική τους καθορίζει, με το ιερό και απαραβίαστο θεμέλιο του καπιταλισμού ότι δίκιο είναι το συμφέρον της πλουτοκρατίας. Οι συναλλαγές τους με τους κεφαλαιοκράτες γίνονται, γιατί τους προσφέρουν πολιτικές υπηρεσίες για τη διευρυμένη αναπαραγωγή των κερδών τους. Στα όργανα του ΠΑΣΟΚ, κορυφαία στελέχη του ομολόγησαν το «πολλοί πλουτίσαν, σύντροφοι». Στο ΠΑΣΟΚ ομολογήθηκε συναλλαγή με πολυεθνική. Οσο για τον ΛΑ.Ο.Σ. και τις αγαθοεργίες του προέδρου του, που επιζητεί τη διαφάνεια λασπολογώντας το ΚΚΕ, ας σταματήσει να λέει πως ξεκίνησε να δουλεύει ως φτωχός γαλατάς. Οι άνθρωποι του μόχθου έχουν τη δική τους εμπειρία, για το μέχρι πού μπορεί κανείς να φτάσει με το μεροκάματο. Αλήθεια, ποιο είναι το δικό του «pay book»;

Δεν μας τρομάζουν. Δεν πρόκειται να μας βάλουν στο χέρι. Ξέρουμε καλά πως στόχος τους δεν είναι μόνο το ΚΚΕ, αλλά το λαϊκό κίνημα, η ισχυροποίησή του. Αυτό είναι που φοβούνται. Γι' αυτό προσπαθούν με κάθε μέσο να χτυπήσουν τη δοκιμασμένη διαχρονικά πρωτοπορία του. Ο κόπος τους είναι μάταιος. Και οι ευρωεκλογές είναι μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να το διαπιστώσουν ξανά και ξανά από πρώτο χέρι. Αυτό είναι το άμεσο και πρώτο καθήκον όλων μας την ερχόμενη Κυριακή.

Associated Press

Από κινητοποίηση του πολωνικού λαού ενάντια στην ΕΕ

Αν γυρίσουμε πίσω στις περασμένες ευρωεκλογές του 2004, θα δούμε πως όταν στη νεοεισερχόμενη Σλοβακία ψήφιζε μόλις το 16,7%, στην Πολωνία το 20,4% ή στην Εσθονία το 26,9% του λαού, δεν πιστώθηκε καθόλου στη λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια. Στις ευρωεκλογές του 2004, όταν η συμμετοχή στα 18 από τα 25 κράτη - μέλη της ΕΕ δεν ξεπερνούσε το 48%, η ΕΕ, τα αστικά κόμματα με τα φερέφωνά τους δεν ήξεραν τι να πρωτοδιαλέξουν από όλες τις ψευτοαιτιολογήσεις που είχε ο μπαξές τους. Τι έλεγαν τότε; Οτι «δεν έχουν εξοικειωθεί οι λαοί με τον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ και το ευρωκοινοβούλιο, άρα χρειάζεται περισσότερη ενημέρωση για τα καλά της ΕΕ, πιο πολλές καμπάνιες»... δηλαδή κι άλλες ευρωμισθωμένες ΜΚΟ να προπαγανδίζουν το μονόδρομό τους, γιατί με την αποχή του ο λαός δήθεν ζήτησε μεγαλύτερη γνώση για την ΕΕ, να μειωθούν οι «αποστάσεις» από τις Βρυξέλλες κ.ά. Η αποχή έτσι βολικά καταγράφηκε ως δήθεν λαϊκό αίτημα για πιο γρήγορες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.

Αλλά δεν έμειναν μόνο εκεί... «έφταιγε ότι πρόσφατα είχε γίνει δημοψήφισμα για την είσοδο στην ΕΕ και "κουράστηκε" ο κόσμος να πάει να ξαναψηφίσει...», αναφώνησαν τα ευρωεπιτελεία των βιομηχάνων. Εδωσε και πήρε επίσης η εκδοχή ότι «η ΕΕ δεν έφταιγε, αλλά τα εθνικά κόμματα, που απογοητεύουν και εμποδίζουν το λαό να δει το ευρωπαϊκό όραμα» ...λάδι δηλαδή κι από αυτήν τη σκοπιά η ΕΕ.

Ολα αυτά έγιναν στις περασμένες ευρωεκλογές σε χώρες που τα παρακαλετά να ψηφίσει ο λαός στην ευρωκάλπη γίνονται εκ του ασφαλούς, όταν είναι απαγορευμένα ή σε ημιπαρανομία τα ΚΚ και οι ΚΝ, όταν οι ευρωαυταπάτες δεν έχουν ακόμα ξεφτίσει από τη μαζική φτώχεια, μιας και οι καπιταλιστές και τα κόμματά τους εκεί έχουν επιβάλει ό,τι και οι αντίστοιχοί τους στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, δηλαδή το «κάντε υπομονή και από τις θυσίες θα έχετε κι εσείς, εργάτες και μικρομεσαίοι, συμφέρον εκτός από το κεφάλαιο».

Αλλά και στις «παλιές καραβάνες» κράτη - μέλη της ΕΕ, σε αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες όπως η Γαλλία ή η Ολλανδία, το 43,1% ή το 39,1% αντίστοιχα της συμμετοχής στις ευρωεκλογές χρεώθηκαν στον εθνικισμό των λαών.

Ολα αυτά στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου για να μην αμφισβητηθεί η μεγάλη λεωφόρος των κερδών του κεφαλαίου, η ΕΕ. Ολα αυτά για να μείνει απείραχτη η βασική γραμμή: Ολα στο κεφάλαιο, θυσίες για την εργατική τάξη και τη φτωχολογιά, για να εξασφαλιστεί ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση χωρίς αντιδράσεις και μετά την κάλπη.

Οποιος έχει αυταπάτη ότι η αποχή του θα στείλει μήνυμα οργής με σαφήνεια, ας σκεφτεί πώς διαστρεβλώθηκαν - και έγινε κυριολεκτικά το άσπρο μαύρο - ακόμα και αυτά τα ηχηρά ΟΧΙ στην ευρωσυνθήκη του ιρλανδικού λαού, στο «ευρωσύνταγμα» σε Γαλλία, Ολλανδία και τόσα ακόμα, καταδικαστικά για την ΕΕ και τις βασικές επιλογές της, δημοψηφίσματα σε χώρες όπως Δανία, Σουηδία. Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε ότι διάφοροι αθεόφοβοι τα καθαρά ΟΧΙ τα εμφάνισαν σαν λαϊκή απαίτηση για μια καλύτερη συνθήκη, για μερικές προσθήκες ή τα θεώρησαν απλά έναν ανώδυνο ευρωσκεπτικισμό μέχρι να επαναλάβουν την κάλπη με το ζόρι για να αλλάξει το αποτέλεσμα, όπως έκαναν παλιότερα με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ στη Δανία και μεθοδεύουν να το ξανακάνουν τον ερχόμενο Οκτώβρη στην Ιρλανδία για την ευρωσυνθήκη της Λισαβόνας.

Κανένα περιθώριο δεν πρέπει να δοθεί για να βάλει το μεγάλο κεφάλαιο την εργατική λαϊκή οργή - και αυτή - στην τσέπη του. Η στάση κάθε εργάτη και νέου είναι να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού ότι η οργή του «δε θα ταξιδέψει», δε θα γίνει αέρας στα πανιά της πλουτοκρατίας ξελασπώνοντάς τη, για να λανσάρει και πάλι την επιχειρηματολογία που έχει ανάγκη για να εντείνει την επίθεση σε συνθήκες κρίσης από τις 8 του Ιούνη. Το ΚΚΕ και το ισχυρό κίνημα, αυτό φοβούνται!

Αλλά και τι ειρωνεία... Το δόλωμα των διακοπών και της εκδρομής που λανσάρουν οι μηχανισμοί της άρχουσας τάξης στο λαό, είναι οι ίδιοι που του το έχουν εδώ και χρόνια μετατρέψει σε πανάκριβη απόδραση και αγχωμένο Σαββατοκύριακο. Τα ακριβοπληρωμένα σαπιοκάραβα της απελευθερωμένης αγοράς της ναυσιπλοΐας, τα διόδια, τα εισιτήρια στις ιδιωτικές παραλίες, όλα όσα δηλαδή είναι καταδικασμένος να «λουστεί» και να πληρώσει στο πολυδιαφημισμένο Σαββατοκύριακο της αποχής είναι οι πιο πειστικές αποδείξεις ότι η απειθαρχία και η ανυπακοή με την ΕΕ κι ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, όπου ο εργάτης απολαμβάνει τον πλούτο που παράγει, αυτό δηλαδή που προτείνει το ΚΚΕ, πρέπει να καταγραφούν ως αναγκαιότητα στην κάλπη με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, να μπουν στην πάλη του εργατικού κινήματος και στη ζωή αποφασιστικά.

Επιστρατεύεται η αποχή όπου κι όποτε δεν πιάνει η μπογιά του δικομματισμού, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ή όπου τα φουσκώματα και ξεφουσκώματα των κάθε φορά αναχωμάτων απολογητών του συστήματος βλ. ΣΥΡΙΖΑ /Πράσινοι/ ΛΑ.Ο.Σ. δεν ενσωματώνουν αποτελεσματικά όλους όσους υπολόγιζαν. Διαπιστώνει η αστική τάξη ότι δεν πείθουν εύκολα και δεν ενσωματώνουν τον απολυμένο, τον άνεργο, την εργατική λαϊκή οικογένεια, όλους αυτούς δηλαδή που εκτός από την οργή τους βγάζουν και στοιχειώδη συμπεράσματα κι έχουν αντικειμενικό συμφέρον να στηρίξουν το ΚΚΕ.

Ο στόχος είναι ξεκάθαρος, αυτός ο κόσμος να μη συναντηθεί στην κάλπη με το ΚΚΕ, με την ανατρεπτική πολιτική του. Οταν κι ο αντικομμουνισμός και τα βρώμικα ψέματα εναντίον του ΚΚΕ δεν πιάνουν, η αποχή επιστρατεύεται σαν λύση. Για να μη δηλωθεί με σαφήνεια η απειθαρχία και ανυπακοή στην ΕΕ, η αμφισβήτηση του ευρωμονόδρομου, για να μην τιμωρηθούν τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τα στηρίγματά τους. Τι πιο βολικό λοιπόν για την αστική τάξη από μια ψήφο - λευκή επιταγή, μια ψήφο «ζυμάρι» που η αστική τάξη με τους μηχανισμούς θα την πλάσει κατά πώς τη συμφέρει, θα μπορεί να εμφανίσει ο καθένας στα μέτρα του την εκδοχή που τον βολεύει. Υπάρχει όμως πείρα και ελληνική, αλλά και διεθνής για όλα αυτά.

Διασφάλιση άλλη δεν υπάρχει από το ισχυρό ΚΚΕ, από την αποφασιστική ενίσχυση, που θα σπάσει την ηττοπάθεια, θα φοβίσει, θα κόψει το βήχα. Μια ξεκάθαρη επιλογή, την ψήφο στο ΚΚΕ, που δε θα σηκώνει καμιά συζήτηση, παρερμηνεία ή διαστρέβλωση.

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΨΗΦΟΣ ΧΑΜΕΝΗ! ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ!

Στην Κοινή Διακήρυξη για τις Ευρωεκλογές, σημειώνεται μεταξύ άλλων:

• Η ΕΕ είναι επιλογή του κεφαλαίου. Προωθεί μέτρα προς όφελος των μονοπωλίων, της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου. Με τη Συνθήκη της Λισαβόνας ενισχύονται τα χαρακτηριστικά της ως ιμπεριαλιστικού οικονομικού, πολιτικού και στρατιωτικού μπλοκ, αντίθετου στα συμφέροντα των εργατών και των λαών. Εντείνονται οι εξοπλισμοί, ο αυταρχισμός, η κρατική καταστολή.
• Στο όνομα του «εκσυγχρονισμού», της «ανταγωνιστικότητας» και «επιχειρηματικότητας», της «ευελφάλειας» (flexicurity) δυναμώνουν οι επιθέσεις σε εργατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, υπονομεύεται το δικαίωμα στην απεργία, οι συνδικαλιστικές ελευθερίες. Επιχειρείται να μειωθούν μέρες εργασίας και μισθοί στο όνομα της κρίσης, προκειμένου να διασφαλιστεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Η προοπτική που επιφυλάσσεται για τους εργαζόμενους είναι δουλειά δίχως δικαιώματα μέχρι θανάτου. Είναι εφιαλτικό το τοπίο στις εργασιακές σχέσεις, όπου η αύξηση του ημερήσιου χρόνου απασχόλησης και η απόφαση για το 65ωρο συνυπάρχει με ημιαπασχόληση, ανεργία, εργασιακή ανασφάλεια. Είναι αλλεπάλληλα τα πλήγματα σε μισθούς, συντάξεις, με την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τη διάκριση του χρόνου εργασίας σε ενεργό και ανενεργό, με την άνοδο των τιμών, τον πολλαπλασιασμό των εργατικών ατυχημάτων. Με την παράδοση στο μεγάλο κεφάλαιο των συστημάτων εκπαίδευσης, υγείας και πρόνοιας. Τη συρρίκνωση των μικρών και μεσαίων αγροτικών εκμεταλλεύσεων, προς όφελος των μεγαλοαγροτών και των μονοπωλιακών ομίλων. Την αύξηση της κρατικής καταστολής, την άνοδο του αντικομμουνισμού, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας. Πρώτα θύματα της έντασης της εκμετάλλευσης, της αυξανόμενης καταστολής και καταπίεσης είναι οι νέοι, οι γυναίκες, οι μετανάστες εργάτες.
• Οι εξελίξεις δικαιώνουν τις δυνάμεις που αντιτάχθηκαν στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ, της Νίκαιας.

Στην Κοινή Διακήρυξη των 21 Κομμουνιστικών Κομμάτων της ΕΕ αναφέρεται ακόμη πως πρέπει:

«Να γίνουν οι λαοί κύριοι των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας των χωρών τους» κι ακόμη πως απαιτούνται σήμερα «Καθολικά δωρεάν δημόσια συστήματα Υγείας, Πρόνοιας. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης και ουσιαστικές αυξήσεις στις συντάξεις. Αναβαθμισμένη ενιαία δημόσια δωρεάν Παιδεία για όλους».

Στη Διακήρυξη υποστηρίζεται το δικαίωμα κάθε λαού να επιλέγει κυρίαρχα το δρόμο ανάπτυξης, συμπεριλαμβανόμενου του δικαιώματος αποδέσμευσης από τις πολυεπίπεδες εξαρτήσεις από ΕΕ και ΝΑΤΟ, καθώς και της σοσιαλιστικής επιλογής.

• Μην περιμένετε λύσεις από την ΕΕ. Είναι μέρος του προβλήματος, έχει λύσεις που εξυπηρετούν μόνο την ολιγαρχία.
• Ψηφίστε τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια που στηρίζουμε σε κάθε χώρα.
• Αποδυναμώστε τις δυνάμεις που στηρίζουν την ΕΕ - Δώστε δύναμη στη δύναμή σας.
• ΟΧΙ στην ΕΕ των μονοπωλίων και του μιλιταρισμού.
• Για μια Ευρώπη της ευημερίας των λαών, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και των δημοκρατικών δικαιωμάτων, του σοσιαλισμού.

Το ΚΚΕ ανταποκρινόμενο σε προσκλήσεις κομμάτων συμμετείχε αυτήν την περίοδο σε προεκλογικές δραστηριότητες, που διοργάνωσαν το Πορτογαλικό ΚΚ, το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας, το ΚΚ Σλοβακίας, ενώ αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, μ' επικεφαλής τον Γ. Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, θα συμμετέχει στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του Ουγγρικού Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος, στις 3 Ιούνη στη Βουδαπέστη.

Την ίδια ώρα σε προεκλογικές εκδηλώσεις του ΚΚΕ συμμετείχαν στο Ηράκλειο εκπρόσωπος του Κόμματος Εργατών Βελγίου, στη Λάρισα του Σοσιαλιστικού Κόμματος Λετονίας, στην Πάτρα εκπρόσωποι του ΚΚ Ιρλανδίας και του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας. Επίσης στην προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ την 1η Ιούνη στη Θεσσαλονίκη, θα χαιρετίσει εκπρόσωπος του Ουγγρικού Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος, ενώ στις 3 Ιούνη στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της Αθήνας, του Πορτογαλικού ΚΚ.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μέχρι τώρα, όλα τα προηγούμενα χρόνια, φλόμωσαν με ψέματα την αγροτιά. Διαλαλούσαν ότι η ΚΑΠ και η ΕΕ θα διασφάλιζαν το εισόδημα και τις τιμές στα αγροτικά προϊόντα. Ομως, τον κόπο, τον ιδρώτα της αγροτιάς και τα πολλά λεφτά τα καρπώνονται οι εμποροβιομήχανοι, οι τράπεζες, τα μονοπώλια και τα καρτέλ. Η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώνεται από τις αρνητικές συνέπειες στον αριθμό και στο εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών αλλά και την αύξηση των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων, ακόμη και αυτών που παράγει η χώρα μας. Πιο συγκεκριμένα:

-- Το 2008 το καθαρό (αποπληθωρισμένο) αγροτικό εισόδημα των Ελλήνων αγροτών μειώθηκε 8%, πράγμα που δείχνει την οξύτητα των προβλημάτων και τους λόγους που βγάζουν τους αγρότες στους δρόμους. Στο διάστημα 2000-2008, δηλαδή με κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, η μείωση του αγροτικού εισοδήματος ήταν 19,9%.

-- Την περίοδο 2004-2007 το κόστος παραγωγής αυξήθηκε κατά 22,9% ενώ οι τιμές παραγωγού των αγροτικών προϊόντων μόνο κατά 14,8%. Το άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στις τιμές των αγροτικών εφοδίων που ελέγχονται από μερικά μονοπώλια και τις τιμές παραγωγού των αγροτικών προϊόντων είναι ιδιαίτερα μεγάλο το 2008. Οι τιμές των βασικότερων αγροτικών εφοδίων, όπως των λιπασμάτων, υπερδιπλασιάστηκαν, ενώ οι τιμές παραγωγού στα περισσότερα αγροτικά προϊόντα, όπως σιτηρά, καλαμπόκι, βαμβάκι, λάδι, βιομηχανικά ροδάκινα, είναι μικρότερες από τις περσινές και στα περισσότερα προϊόντα δεν καλύπτουν ούτε το κόστος παραγωγής.

-- Ο εκφυλισμός και η κατάργηση των ελάχιστων εγγυημένων τιμών, που έγινε με τις τελευταίες αναθεωρήσεις της ΚΑΠ, είχαν ως αποτέλεσμα την κατάρρευση των τιμών παραγωγού το 2008 σε όλα σχεδόν τα αγροτικά προϊόντα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα μείωσης των τιμών παραγωγού είναι: Το σκληρό σιτάρι, του οποίου η τιμή από 0,50 ευρώ/κιλό το 2007 έπεσε στα 0,22 ευρώ/κιλό το 2008 (μέσα σε μια 10ετία η τιμή του ψωμιού σε σχέση με την τιμή του σταριού από τριπλάσια έγινε υπερδεκαπλάσια), στο καλαμπόκι η τιμή από 0,28 ευρώ/κιλό το 2007 έπεσε στα 0,14 ευρώ/κιλό το 2008, στο βαμβάκι η τιμή από 0,40 ευρώ/κιλό το 2007 έπεσε στα 0,18 ευρώ/κιλό το 2008, στο λάδι η τιμή από 3,5 ευρώ/κιλό τα «δέκατα» το 2007 έπεσε κάτω από τα 2 ευρώ/κιλό το 2008, κ.ο.κ. Αποτέλεσμα, τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά της χώρας μας να απειλούνται με χρεοκοπία.

-- Οι επιδοτήσεις των αγροτικών προϊόντων αποδεκατίζονται χρόνο με το χρόνο από τον πληθωρισμό μέχρι το 2013, επειδή και με την ψήφο των ελληνικών κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ «πάγωσαν» στα επίπεδα του μέσου όρου της τριετίας 2000-2002, αλλά και από τις παράνομες και «νόμιμες» παρακρατήσεις των άμεσων ενισχύσεων, που φτάνουν μέχρι το 10%. Ο αποδεκατισμός των επιδοτήσεων διαψεύδει στην πράξη τους ισχυρισμούς των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ότι με την τελευταία αναθεώρηση της ΚΑΠ διασφάλισαν το εισόδημα των αγροτών που προέρχεται από τις επιδοτήσεις μέχρι το 2013. Ειδικά για τις φετινές δηλώσεις ΟΣΔΕ ΠΑΣΕΓΕΣ και Ενώσεις με τις ευλογίες της κυβέρνησης επέβαλαν παράνομες και καταχρηστικές παρακρατήσεις που έφταναν μέχρι το 35% της επιδότησης!

-- Η αγροτική απασχόληση μειώνεται με ρυθμούς που ξεπερνούν τις 20.000 θέσεις εργασίας το χρόνο και αν σε αυτές προστεθούν οι άνεργοι των γεωργικών βιομηχανιών που κλείνουν, η ανεργία στην ύπαιθρο έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις.

-- Η αγροτική παραγωγή συρρικνώνεται με γρήγορους ρυθμούς, με αποτέλεσμα το ποσοστό του Αγροτικού Προϊόντος στο συνολικό ΑΕΠ της χώρας να μειωθεί από 5,74% το 2000 στο 3% το 2007 και το έλλειμμα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο για την ίδια περίοδο από 1,029 δισ. ευρώ να φτάσει στα 3,041 δισ. ευρώ, ενώ το 2008 έφτασε τα 3,043 δισ. ευρώ. Βασικές καλλιέργειες, όπως, ο καπνός, τα τεύτλα, το βαμβάκι, η σταφίδα, κ.ά., αποδεκατίστηκαν ή μειώθηκαν σημαντικά με αποτέλεσμα να κλείσουν δύο από τα πέντε εργοστάσια ζάχαρης σε πρώτη φάση, τα 2 από τα 3 εργοστάσια λιπασμάτων και είναι στο στόχαστρο και το τελευταίο για κλείσιμο, όπως και πολλές μεταποιητικές μονάδες καπνού, αυξάνοντας την ανεργία και ερήμωση όχι μόνο της ορεινής αλλά και της πεδινής υπαίθρου.

Η ίδια η πραγματικότητα δείχνει ότι η αγροτιά δεν έχει κανένα συμφέρον από αυτή την πολιτική. Το συμφέρον της είναι να αποδυναμώσει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Να μην τους αφήσει να χειροτερέψουν τη ζωή της. Γιατί η πολιτική της ΕΕ, της νέας ΚΑΠ και οι ευρω-σχεδιασμοί για μετά το 2013 αυτό δείχνουν.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ λέγανε και λένε ψέματα ότι η νέα ΚΑΠ και τα κοινοτικά κονδύλια εξυπηρετούν τους μικρομεσαίους αγρότες. Οι επιδοτήσεις αποδεκατίζονται χρόνο με το χρόνο και τα πολλά λεφτά τα καρπώνονται οι μεγάλοι. Στόχος της ΕΕ είναι η συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγους.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ παραπλανούν τους νέους αγρότες ότι θα γίνουν επιχειρηματίες και με την πολιτική τους τους οδηγούν στην καταχρέωση. Παράλληλα, προβάλλουν αποπροσανατολιστικά ως λύση την «άλλη», την «πράσινη γεωργία». Δηλαδή, τον αγροτουρισμό, τα βιοκαύσιμα, τα βατόμουρα, τη δάσωση των χωραφιών. Ολα αυτά είναι μέτρα παραπέρα συρρίκνωσης της αγροτικής παραγωγής, της κτηνοτροφίας και της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Από την άλλη και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κοροϊδεύει την αγροτιά: Ενώ συμφωνεί με την ΚΑΠ, φορτώνει τις συνέπειες στο πώς έγινε η διαπραγμάτευση και στο πώς εφαρμόζεται. Με την ΚΑΠ και τον ΠΟΕ συμφωνεί και ο ΛΑ.Ο.Σ. που λαϊκίζει με τις συνέπειες και την απογοήτευση της αγροτιάς, για να αποσπά ψήφους που τις διαπραγματεύεται πότε με το ΠΑΣΟΚ και πότε με τη ΝΔ. Πιστοί στην ΚΑΠ είναι και οι Οικολόγοι - Πράσινοι, που κάνουν αναφορές για βιολογική γεωργία και καταγγέλλουν λεκτικώς τα μεταλλαγμένα.

Το ΚΚΕ έγκαιρα είπε την αλήθεια στη μικρομεσαία αγροτιά. Αντιπάλεψε και καταψήφισε την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ στο Ευρωκοινοβούλιο και πρωτοστάτησε στην οργάνωση των αγώνων, όταν τ' άλλα κόμματα υπονόμευαν και αρνούνταν τις μορφές πάλης και συκοφαντούσαν τον αγώνα επιβίωσης της μικρομεσαίας φτωχής αγροτιάς.

Η υπερψήφιση του ΚΚΕ σημαίνει αγώνας και διεκδίκηση για:

-- Την ολόπλευρη ανάπτυξη του γεωργικού και κτηνοτροφικού τομέα, αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα της χώρας για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού μας με σεβασμό στο περιβάλλον και στη δημόσια υγεία, με σχέδιο και τις κατάλληλες υποδομές.

-- Κατώτατες εγγυημένες τιμές και επιδοτήσεις, που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής και θα διασφαλίζουν βιώσιμο εισόδημα για τους μικρομεσαίους αγρότες.

-- Την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της αγροτικής οικογένειας με αποκλειστικά δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας - Παιδείας και ανθρώπινες συντάξεις.

-- Τη δημιουργία γενικότερα υποδομών που να αναβαθμίζουν κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά την ύπαιθρο.

Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ αποτελεί ακόμα εγγύηση για να αλλάξουν οι συσχετισμοί, για πιο αποτελεσματικούς αγώνες και κυρίως ισχυροποίηση της συμμαχίας με την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους. Μόνο αυτός ο κοινός αγώνας ενάντια στα μονοπώλια, στην ΕΕ και τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» θα μπορέσει να επιβάλει αλλαγές που θα προστατεύουν τον μικρομεσαίο αγρότη και την οικογένειά του, αλλά και τις δυνατότητες της χώρας για ολόπλευρη ανάπτυξη της γεωργίας και της κτηνοτροφίας σε όφελος του λαού.

Γιατί το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει:

• Οι 4 ελευθερίες του Μάαστριχτ εφαρμόστηκαν για να απελευθερώσουν την εξάπλωση και την κερδοφορία των μονοπωλίων. Και έτσι έγινε, το τμήμα της αγοράς που απευθύνονται οι μικρές επιχειρήσεις συρρικνώθηκε, τα έξοδά τους πολλαπλασιάστηκαν, τα έσοδα λιγόστεψαν.
• Τα παχιά λόγια περί «επιχειρηματικότητας» και «ανταγωνιστικότητας» δεν αφορούν τους αυτοαπασχολουμένους επαγγελματίες βιοτέχνες και έμπορους. Δεν αφορούν αυτούς που παλεύουν για ένα μεροκάματο με πολλές ώρες εργασίας, με άγχος, με ατελείωτες υποχρεώσεις.
• Τα ευρωπαϊκά προγράμματα φτιάχτηκαν για να ενισχύσουν τα μονοπώλια, στις μικρές επιχειρήσεις απομείνανε τα ψίχουλα. Δε βελτίωσαν τη θέση τους, αντίθετα, κάθε χρόνο τα πράγματα χειροτερεύουν.
• Οικονομική ανάπτυξη δε σημαίνει καλύτερο εισόδημα. Οι μεγάλοι καπιταλιστές είναι ανταγωνιστές και όχι σύμμαχοι των αυτοαπασχολούμενων. Το «ράλι» της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων τα προηγούμενα χρόνια οφείλεται και στην συμπίεση των μικρών επιχειρήσεων. Με την «ανώμαλη προσγείωση» της οικονομικής κρίσης τα σπασμένα θα τα πληρώσουν όλα τα λαϊκά στρώματα.
• Η ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, η αποψίλωση κάθε κοινωνικής πολιτικής, η ιδιωτικοποίηση κάθε πτυχής της ζωής, δεν άνοιξε ευκαιρίες για τους αυτοαπασχολούμενους. Εφερε βαρύτερη φορολογία, μεγαλύτερες εισφορές και χρεοκοπία των Ταμείων, αυξημένο κόστος και χειρότερο επίπεδο διαβίωσης.

Γιατί το ΚΚΕ δε συναίνεσε:

• Στις αντιλαϊκές φιλομονοπωλιακές πολιτικές που εφαρμόστηκαν από το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ και έστρωσαν το δρόμο για την επέλαση των μονοπωλίων.
• Στον καλλωπισμό και το μακιγιάρισμα του κακοτράχαλου «ευρωπαϊκού μονόδρομου» που καλούσαν τα κόμματα του δικομματισμού αλλά και οι καλοθελητές τους ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑΟΣ.
• Στις αυταπάτες περί «Ευρώπης των λαών» και στα ξόρκια περί «ανθρώπων πάνω από τα κέρδη». Η εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών και τα καπιταλιστικά κέρδη δε χωράνε στην ίδια κοινωνία.
• Στο συμβιβασμό του συνδικαλιστικού κινήματος, στο ψαλίδισμα των κατακτήσεων, στον ευνουχισμό των αιτημάτων και των στόχων πάλης.

Γιατί ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει ενίσχυση της πάλης για:

• Αντιμονοπωλιακά μέτρα ικανά να βάλουν φρένο στον κατήφορο των μικρών επιχειρήσεων.
• Αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου και των υψηλών εισοδημάτων, ελάφρυνση των βαρών των αυτοαπασχολουμένων.
• Κρατική επιχορήγηση ικανή να σώσει τον ΟΑΕΕ από τη χρεοκοπία με προοπτική τα 2/3 των εσόδων. Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, αύξηση των κατώτερων συντάξεων στα 1.150 ευρώ. Δωρεάν δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους.
• Μέτρα για την ελάφρυνση των βαρών και την προστασία των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ μπροστά στην κρίση.
• Κοινή δράση με την εργατική τάξη και τη φτωχή αγροτιά.

Γιατί η ψήφος στο ΚΚΕ είναι το διαβατήριο για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, είναι το καλύτερο λίπασμα για τους αγώνες που έρχονται.

Σήμερα οι μικρομεσαίοι αγρότες στη χώρα μας μπορούν πολύ πιο εύκολα να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα για τις αρνητικές συνέπειες που έχει η συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΕ. Η εφαρμογή της αναθεωρημένης ΚΑΠ μείωσε δραστικά το αγροτικό εισόδημα, εξαφάνισε ουσιαστικά δυναμικές καλλιέργειες (καπνά, τεύτλα) και ο πρόσφατος «έλεγχος υγείας» της ΚΑΠ έβαλε στο στόχαστρο άλλες, όπως το βαμβάκι, περικόπτοντας την καλλιέργεια 1.000.000 στρεμμάτων.

Χιλιάδες μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά ξεκληρίστηκαν, κάθε χρόνο 22.000 νοικοκυριά εγκαταλείπουν τη γεωργία μην μπορώντας να αντέξουν στον ανταγωνισμό, το δυσβάστακτο κόστος παραγωγής σε συνάρτηση με τις εξευτελιστικές τιμές πώλησης των αγροτικών προϊόντων.

Το ΚΚΕ έγκαιρα είχε προειδοποιήσει για την τάση ξεκληρίσματος της μικρής και μεσαίας αγροτιάς, εξαιτίας της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ που εφαρμόστηκε από τις ελληνικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Εντείνεται η διατροφική εξάρτηση του λαού μας καθώς εισάγονται ανεξέλεγκτα τεράστιες ποσότητες αμφιβόλου ποιότητας και πολλές φορές αμφιβόλου προέλευσης, την ίδια στιγμή που η χώρα μας είναι πλέον ελλειμματική σε όλα σχεδόν τα γαλακτοκομικά, ζωοκομικά και φυτικής παραγωγής προϊόντα, εκτοξεύοντας το αρνητικό εμπορικό αγροτικό ισοζύγιο στα 3 δισ. 43 εκατ. ευρώ για το 2008.

Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου αντικειμενικά στέκονται απέναντι στα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς αφού στηρίζουν και συμφωνούν με τις βασικές κατευθύνσεις της ΚΑΠ. Προσπαθώντας να σπείρουν συγχύσεις και αυταπάτες, η ΝΔ προβάλλει την «άλλη γεωργία», το δε ΠΑΣΟΚ την «πράσινη γεωργία». Στην ουσία μιλάνε για αγροτουρισμό και καλούν τους αγρότες να καλλιεργήσουν αγριαγκινάρες, βατράχια κλπ. Εχουν στρατηγική κατεύθυνση και αυτή είναι κόντρα στην παραγωγική διαδικασία. Ο ΣΥΝ μιλάει για ανάγκη «ριζικής αλλαγής της ΚΑΠ», λες και είναι δυνατόν στην ιμπεριαλιστική ΕΕ των μονοπωλίων να υπάρχει ΚΑΠ προς όφελος της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Με τους μαζικούς και μαχητικούς αγώνες μας όλα τα προηγούμενα χρόνια και φέτος αναδείξαμε την όξυνση των αγροτικών προβλημάτων, τις αιτίες που τα δημιουργούν, τον αντιαγροτικό χαρακτήρα της ΚΑΠ, όμως από μόνοι τους οι αγώνες δεν επαρκούν, αν δε συνδέονται και με ανατροπή του συσχετισμού δυνάμεων στο πολιτικό και συνδικαλιστικό πεδίο.

Καλούμε τους μικρούς και μεσαίους αγρότες, που συνθλίβονται από την αντιαγροτική ΚΑΠ και τις αποφάσεις των ελληνικών κυβερνήσεων, να στηρίξουν το ΚΚΕ, ρίχνοντας μαζικά στην κάλπη το κόκκινο ψηφοδέλτιο της αντίστασης, της ανυπακοής και της ελπίδας.

Ισχυροποίηση του ΚΚΕ σημαίνει πως από καλύτερη αφετηρία μπορούν να οργανωθούν οι επόμενοι αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς που αναπόφευκτα έρχονται, καθώς η αντιαγροτική πολιτική όχι μόνο θα συνεχιστεί, αλλά και θα ενταθεί με ορίζοντα το 2013 και τη λεγόμενη περιφερειοποίηση που θα δίνει ένα κοινωνικό επίδομα στους αγρότες και θα οδηγήσει σε μαζικό ξεκλήρισμα.

Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει να δυναμώσει η φωνή της αντίστασης, της απειθαρχίας στις αποφάσεις της ΚΑΠ, να αδυνατίσουν οι αυταπάτες σε μεγάλα τμήματα της αγροτιάς ότι «κάτι θα γίνει», «δεν μπορεί να μας αφήσουν να ξεκληριστούμε», να σπάσουμε το κλίμα μοιρολατρίας, απογοήτευσης και ηττοπάθειας που καλλιεργείται με σκοπό την αποδυνάμωση του κινήματος και των αντιστάσεών του.

Ισχυρό ΚΚΕ αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση να ανασυγκροτηθεί το αγροτικό κίνημα με ουσιαστική και σταθερή λειτουργία των αγροτικών συλλόγων και Ομοσπονδιών, με δυνάμωμα της ΠΑΣΥ, ως απαραίτητοι όροι για την ανάπτυξη κινήματος που θα βάζει στο επίκεντρο τη σύγκρουση και την ανατροπή της ΚΑΠ και της αντιαγροτικής πολιτικής καθώς «φτιασίδια» δε χωράνε, αλλά ούτε και οικονομικές μικροπαροχές μπορούν να ανακόψουν την πορεία ξεκληρίσματος.

Η ψήφος στο ΚΚΕ, η θεαματική ενίσχυσή του, δε θα αξιοποιηθεί για να την ανταλλάξουμε με «καρέκλες», αλλά με νέα ορμή να μπούμε μπροστά στην οργάνωση των αγώνων.

Το δυνάμωμα του ΚΚΕ στους μικρομεσαίους αγρότες θα συμβάλει αποφασιστικά στην κοινή δράση και το συντονισμό με την εργατική τάξη, τους μικρομεσαίους της πόλης και τη νεολαία, στην προοπτική συγκρότησης του Λαϊκού Μετώπου.