Από την Ισπανία έρχονται κινούμενα σχέδια -τρισδιάστατα και μεταγλωττισμένα στα ελληνικά- σε σκηνοθεσία Ενρίκε Γκάτο, με τίτλο «ΤΑD: Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΗΣ». Ο Ταντ είναι μεγάλος εξερευνητής και πετυχημένος αρχαιολόγος ... στον ύπνο του. Γιατί στον ξύπνιο του είναι ένας βαρετός οικοδόμος με μια φτωχή και προβλέψιμη ζωή. Μια μέρα τον «παίρνουν» για καθηγητή αρχαιολογίας και τον αποστέλλουν στο Περού να βοηθήσει στην ανεύρεση της εξαφανισμένης πόλης Παϊτίτι. Εκεί συναντά τον καθηγητή Λαβρόφ και την όμορφη κόρη του Σάρα την οποία ερωτεύεται κεραυνοβόλα...

Τέλος, «9 Ταινίες για τον Τσάβες» έχει τίτλο το κινηματογραφικό αφιέρωμα που διοργανώνει η «NEWSTAR» από σήμερα το βράδυ, στην αίθουσα «TITANIA CINEMAX». Καθημερινά, από τις 21.30 θα προβάλλονται 2 ντοκιμαντέρ για τον Ούγκο Τσάβες και την Μπολιβαριανή Βενεζουέλα με ένα εισιτήριο, ενιαίο, των 5 ευρώ και 3 για τους άνεργους. Για λεπτομερές πρόγραμμα προβολών επικοινωνήστε με τον κινηματογράφο στο 210.3811.147 ή στο 210.3841.689.

Πάντως, ό,τι πιο σημαντικό -και σπάνιο- τη βδομάδα αυτή το βρίσκουμε στον κινηματογράφο ΤΙΤΑΝΙΑ CINEMAX, όπου προβάλλεται η δεύτερη ταινία της τριλογίας για τον Γερμανό Κομμουνιστή ηγέτη Ερνστ Τέλμαν σε σκηνοθεσία του πολυβραβευμένου ανατολικογερμανού Κουρτ Μέτζιγκ, από το 1954. Το φιλμ με τίτλο «ΕΡΝΣΤ ΤΕΛΜΑΝ: ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ» προβάλλεται για πρώτη φορά, έξω από τα σύνορα μη σοσιαλιστικής χώρας...

1945. Ο πόλεμος τέλειωσε, η Γερμανία ηττήθηκε, οι σύμμαχοι έχουν την εξουσία. Οι αξιωματούχοι του Χίτλερ και τα παιδιά τους ρισκάρουν τη σύλληψη. Η πληροφόρηση γύρω από το τι ακριβώς συμβαίνει είναι φειδωλή και ομιχλώδης. Ο πατέρας της Λόρε, αξιωματούχος των SS, πυρπολεί κρυμμένα έγγραφα, πακετάρει τα ασημικά του σπιτιού και παραδίδεται στους νικητές. Και η μητέρα θα κάνει το ίδιο. Τα πέντε παιδιά αφήνονται στην τύχη τους. Επικεφαλής τους τίθεται η μεγαλύτερη, η Λόρε, να τα οδηγήσει στη γιαγιά τους. Από την καρδιά του Μαύρου Δάσους στα περίχωρα του Αμβούργου, πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα...

Το οδοιπορικό ανάμεσα στα μυστηριώδη φυλλώματα του ειδυλλιακού, βουκολικού τοπίου που πάλαι ποτέ δέσποζε, στο επίκεντρο της ναζιστικής ιδεολογίας, είναι ατέλειωτο, δύσβατο, τρομαχτικό και γεμάτο παγίδες. Τα παιδιά αναγκάζονται να διανυκτερεύουν σε χαλάσματα, να κοιμούνται στο ύπαιθρο, να πηδούν κυριολεκτικά πάνω από πτώματα και να πεθαίνουν απ' την πείνα όταν δε βρίσκουν να εξαγοράσουν τροφή με οικογενειακά κοσμήματα, στην κολασμένη τους αυτή πορεία προς βορρά. Γιατί ο πόλεμος έχει σβήσει την εμπάθεια από τους περισσότερους ανθρώπους που συναντούν στο έλεος του Μαύρου Δάσους...

Οι ταινίες για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δε συνιστούν δυσεύρετο κινηματογραφικό είδος. Οι συνθήκες σ' αυτήν την ιστορία μπορεί να μην είναι συνήθεις, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για το κεντρικό θέμα, εκείνο της απώλειας της παιδικής αθωότητας, μέσα από την αμφισβήτηση γονιών και κοινωνίας και μέσα από τον πόνο που εσωκλείει κάθε οδυνηρός αυτό-εξαναγκασμός σε «αλλαγή δέρματος» από την παιδικότητα στην ενηλικίωση. Η Λόρε παλεύει στην πράξη με την ευθύνη ασφαλούς διεκπεραίωσης του ταξιδιού, αφ' ενός, αλλά ταυτόχρονα και με τις τύψεις, με την καθωσπρέπει της διαπαιδαγώγηση και την παραφουσκωμένη από ναζιστικά ιδεολογήματα αντίληψή της, που έρχεται στην επιφάνεια όταν συναντά τον νεαρό Εβραίο συνοδοιπόρο, προς κάποια «εστία»... Το αργό τέμπο και η σχεδόν λυρική φωτογραφία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη φρικαλεότητα που οι μικροί συναντούν, στοιχεία που κάνουν απτή την ανακάλυψη της Λόρε, για τον κόσμο... Λουσμένοι στις χαρακτηριστικά βόρειες καλοκαιρινές μπλε αποχρώσεις της φωτογραφίας -που αναδεικνύει τη βρωμιά, την εγκατάλειψη και τις πανταχόθεν απειλητικές σκιές- το κομβόι συνεχίζει την πορεία προς το Αμβούργο και πλένονται και τρίβονται με μανία όπου συναντούν νερό για να βγάλουν από πάνω τους το ναζιστικό τραύμα! Η κάμερα στον ώμο ακολουθεί πιστά, από πολύ κοντά, χώνεται όπου βρει κενό, δημιουργώντας αίσθηση δυνατής ταύτισης. Η μεγάλη δυσκολία του ταξιδιού της Λόρε είναι εκείνη του μυαλού όταν συνειδητοποιεί ότι θα πρέπει να επαναξιολογήσει όλα όσα μάθαινε μέχρι σήμερα.

Το δεύτερο φιλμ της Κέιτ Σόρτλαντ είναι αναντίρρητα μια ενθαρρυντική όαση... Ανεπαίσθητο σκιερό σημείο, η στερεοτυπική πεπατημένη της εφήμερης ιστορίας ερωτικής έλξης ανάμεσα στη Λόρε και στο νεαρό Εβραίο. Αδόκιμη η κατασκευή. Δεν ανατρέπει φυσικά το σύνολο, αλλά του αφαιρεί κάποιο βάρος... Πανέμορφη ταινία που κάνει τους θεατές ενεργητικούς μεν, αλλά όχι και συγκλονισμένους συνταξιδιώτες...

Παίζουν: Σάσκια Ρόζενταλ, Ουρσίνα Λάρντι, Κάι - Πέτερ Μαλίνα, Νέλε Τρεμπς, κ.ά.

Παραγωγή: Γερμανία, Αυστραλία, Βρετανία (2012).

Φιγούρες, κινήσεις και συμπεριφορές, επικού μεγαλείου και ανάτασης, δεν έχουν να κάνουν με στιλιζάρισμα αλλά με το μπρεχτικό «κοινωνικό gestus». Οι μεμονωμένοι χαρακτήρες δεν στοιχειοθετούν «ανθρώπους» αλλά «τύπους» με ύπαρξη και συμπεριφορά που ανάγεται σε μια ολόκληρη κοινωνική τάξη. Η ταινία, υπόδειγμα διδακτικού έργου, δεν είναι απλά επίκαιρη, είναι σημερινή. Μιλάει για το σήμερα με την εγκυρότητα της ιστορικής επιβεβαίωσης αυτών που αφηγείται. Μιλάει με κινηματογραφική γλώσσα που αδιάλειπτα καταπλήσσει με τη ρευστότητα του χειρισμού - όπως το συνειρμικό μοντάζ, που συνδέει τα νερά του βερολινέζικου καναλιού που ξέρασε το πτώμα της Λούξεμπουργκ με τα νερά του λιμανιού του Αμβούργου - ή τη συνειρμική αναφορά στον Αΐζενστάιν, όταν ο Φίτε αναγγέλλει κοιτάζοντας κατευθείαν τον φακό τη «γε-νι-κή α-περ-γί-α» των λιμενεργατών του Αμβούργου.

Θέλουμε να επισημάνουμε ότι ουσιαστικότατη συμβολή στην εμβάθυνση του θέματος της ταινίας προσφέρει το αρχειακό υλικό με τίτλο «Τα Διδάγματα από την Εξέγερση του Αμβούργου» του Β. Πάλμπεργκ από την ΚΟΜΕΠ του 2012, τεύχος 3, καθώς και το ένθετο Ιστορίας του «Ριζοσπάστη», της Κυριακής 16-17 Ιούνη 2012 για τη «Δημοκρατία της Βαϊμάρης», τη «Θεωρία των Ακρων» και τον αντικομμουνισμό.

Για τον Ερνστ Τέλμαν να υπενθυμίσουμε: Γεννήθηκε στις 16/4/1886 στο Αμβούργο. Το 1903 έγινε μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Από το 1904 ως το 1913 εργάστηκε θερμαστής σε φορτηγό πλοίο. Το Γενάρη του 1915 επιστρατεύτηκε και πολέμησε στο Δυτικό μέτωπο μέχρι το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Μια μέρα πριν επιστρατευθεί παντρεύτηκε την Ρόζα Κοχ. Οταν το 1917 ο πόλεμος άρχισε να δημιουργεί σχίσμα στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, προσχώρησε στο Aνεξάρτητο Σοσιαλδημοκρατικό Kόμμα (USPD) όπου συγκεντρώθηκαν οι αντίθετοι του πολέμου. Το Μάρτη 1919 έγινε πρόεδρος της τοπικής οργάνωσης του USPD στο Αμβούργο. Αγωνίστηκε και κατάφερε το Νοέμβρη του 1920, την προσχώρηση του τοπικού USPD στο Κομμουνιστικό Κόμμα - KPD. Σαν εκπρόσωπος του Κόμματος, πήρε το καλοκαίρι του 1921 μέρος στην Τρίτη Διεθνή, όπου γνώρισε τον Λένιν. Στις 30 Οκτώβρη 1925 ψηφίστηκε πρόεδρος του Κόμματος, διαδεχόμενος την Ρουτ Φίσερ.

Παίζουν: Γκίντερ Σίμον, Χανς - Πέτερ Μινέτι, Κάρλα Χόφμαν, Πέτερ Σορν, Γιούντιτ Χαρμς, Μάρτιν Φλέρσινγκερ κ.ά.

Παραγωγή: Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (DDR), 1954.

Δράση πνιγμένη στον ιδρώτα, στο αίμα και στην ηχορύπανση. Βίαιοι διακανονισμοί σε σκοτεινά σοκάκια και φωτισμένους δρόμους, που ο πόλεμος των καρτέλ ναρκωτικών, κάνει όλο και πιο αιματηρούς... Το Σάουθ Σέντραλ του Λος Αντζελες είναι ένα γκέτο σε μετάβαση, λίγο πριν την παγίωση των αλλαγών ... Γιατί οι ισπανόφωνοι βάζουν τώρα τους μαύρους στη γωνιά... και όλες ανεξαιρέτως οι φυλές του Ισραήλ χειρίζονται ένα λεξιλόγιο που δεν εκτείνεται πέρα από το «fuck» και το «shit». Μια μέρα χωρίς βία αποτελεί εξαίρεση στην στερεοτυπική εικόνα που συντίθεται από «βλάκες» ανώτερους αστυνομικούς, από συναδέλφους στο τμήμα που ερωτεύονται ο ένας τον άλλο και από το μεξικάνικο καρτέλ ναρκωτικών που επικηρύσσει τον Μπράιαν και τον Μάικ που συνιστούν την περιπολία... Εν τέλει, αναρωτιέται κανείς πόσα τέτοια φιλμ μπορεί να αντέξει ένας οργανισμός;

Παίζουν: Τζέικ Τζιλενχάαλ, Μάικλ Πένια, Αννα Κέντρικ, Αμέρικα Φερέρα, Φράνκο Γκρίλο, κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (2012).

Παίζουν: Μπιλ Μάρεϊ, Λόρα Λίνεϊ, Ολίβια Γουίλιαμς, Ολίβια Κόλμαν κ.ά.

Παραγωγή: Μ. Βρετανία (2012).