Σήμερα ονειρεύτηκα πως λουζόμουνα σε κρυσταλλένια τιρκουάζ θάλασσα, ενώ ο ήλιος ήταν απαλός και φιλικός, ενώ οι ηλιαχτίδες του χάραζαν ένα χρυσό μονοπάτι πάνω στο απέραντο γαλάζιο. Να είναι άραγε καλό το όνειρο, σημαίνει κάτι ή απλώς εκφράζει την επιθυμία μου;

Τα όνειρα θεωρούνται πάντοτε από τους ανθρώπους μια πύλη που οδηγεί σε έναν παράξενο διαφορετικό κόσμο. Διαβάζουμε στο «Χρονικό των επιστημονικών ανακαλύψεων» του Ισαάκ Ασίμοφ: «Τα όνειρα στα οποία άνθρωποι που έχουν πεθάνει εμφανίζονται και μιλούν σαν να είναι ακόμη ζωντανοί ίσως να οδήγησαν στην ιδέα των φαντασμάτων και ενός κόσμου πνευμάτων, ενισχύοντας την πίστη στη μεταθανάτια ζωή. Τα όνειρα που δεν είχαν νόημα μπορεί να θεωρούνται δυσνόητα μηνύματα από θεϊκά όντα. Πράγματι, στον Ομηρο τα όνειρα χαρακτηρίζονται μηνύματα του Δία και στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη μηνύματα του θεού. Οι Ελληνες φιλόσοφοι, όμως, στηρίζονταν πάντα στον ορθολογισμό. Πίστευαν ότι το Σύμπαν λειτουργεί σύμφωνα με τους νόμους της φύσης, τους οποίους ο άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει με την παρατήρηση και τη λογική και ότι η ερμηνεία του δεν απαιτεί την επίκληση κάποιας υπερφυσικής δύναμης, δηλαδή μιας δύναμης που λειτουργεί έξω από τα πλαίσια των νόμων της φύσης ή είναι ανώτερη από αυτούς. Εστι στο 480 π.Χ., ο Ελληνας φιλόσοφος Ηράκλειτος υποστήριξε ότι τα όνειρα δεν έχουν άλλο νόημα πέρα από εκείνο που τους δίνουν οι σκέψεις του ίδιου του ατόμου».

Ενα Πορι Φλιπ: Ενα ασπράδι αυγού, 1/2 Πορτό, 1/4 Ανθόγαλο, 1/4 κονιάκ, μισή κουταλιά της σούπας ζάχαρη και παγάκια. Χτυπάμε τα υλικά στο σέικερ, ραντίζουμε με λίγη Σαρτέζ κίτρινη, πασπαλίζουμε με τριμμένο μοσχοκάρυδο. Και εις υγείαν: Ποιος θα θυμάται την Εφορία, όταν τελεί εν ευθυμία;

Με τις οδηγίες της Ευαγγελίας Σολωμού, θα επιδοθούμε σε εύκολα, «οικεία» γεύματα, που δε χρειάζονται περίπλοκα υλικά, γεύματα που αγνοούν την ύπαρξη της κρεμ φρες ή των εστραγκόν, αλλά και όλα τα άλλα ξενόφερτα είδη. Ετσι, θα φάμε αλά ελληνικά. Δηλαδή, με λίγα λόγια, θα φάμε κανονικά, έτσι όπως τρώγανε οι γονείς μας και οι παππούδες μας. Στο βιβλίο με τις πατροπαράδοτες συνταγές της, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Περίπλους», η συγγραφέας μας προτείνει ανάμεσα στα άλλα: Κριθαράκι ορφανό: Ενα πακέτο κριθαράκι, ένα κουτί ντοματάκια, 1.2 φλιτζάνι λάδι, αλάτι, πιπέρι και κανέλα. Βάζουμε το λάδι, την ντομάτα και το αλατοπίπερο, την κανέλα να βράσουν σε έξι φλιτζάνια νερό για δέκα λεπτά. Επειτα προσθέτουμε το κριθαράκι, χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε το φαγητό να πιει το νερό του. Σερβίρεται ζεστό με μπόλικο τυρί τριμμένο από πάνω...

Θα συνεχίσουμε με: «Συναγρίδα αλά Σπετσιώτα»: Για τη συνταγή αυτή, μας λέει πάντα η συγγραφέας του βιβλίου, παίρνουμε 1 1/2 κιλό συναγρίδα κατεψυγμένη, κομμένη σε φέτες. Τις αφήνουμε να ξεπαγώσουν και τις περνάμε με λεμόνι πριν τις αλατίσουμε. Κόβουμε ένα κιλό ντομάτες, δυο πιπεριές και ένα κρεμμύδι σε φέτες και ψιλοκόβουμε ένα ματσάκι μαϊντανό. Λαδώνουμε ένα ταψί, στρώνουμε από κάτω λεπτές φέτες πατάτας κι από πάνω το ψάρι. Στη συνέχεια, πασπαλίζουμε με μαϊντανό τις συναγρίδες, με την ντομάτα, το κρεμμύδι και τις πιπεριές. Προσθέτουμε 1/2 φλιτζάνι λάδι, 1/2 κουτί ντοματοχυμό και ένα φλιτζάνι νερό. Τα βάζουμε σε μέτριο φούρνο και το ψήνουμε γύρω στη μια ώρα.

Ξεκινήσαμε πολύ νωρίς, το ταξίδι μας για να αποφύγουμε το μποτιλιάρισμα της Εθνικής. Στάση για καφέ στη Λαμία και συνέχεια του ταξιδιού. Περνώντας τη Λάρισα, φτάσαμε στην Κοζάνη και από εκεί, κατά το μεσημεράκι φτάσαμε στην Καστοριά.

Μπαίνοντας στην πόλη, το τοπίο μας μάγεψε. Τέτοια γαλήνη, τέτοια ηρεμία, γαλανά και ήρεμα νερά σαν λάδι, εικόνες μοναδικές.

Αμέσως τακτοποιηθήκαμε σε δωμάτια και βγήκαμε για μια βόλτα στην πόλη για ένα καφεδάκι, για να ξεζαλιστούμε από το πολύωρο ταξίδι και στη συνέχεια για φαγητό.

Η πόλη της Καστοριάς είναι χτισμένη αμφιθεατρικά με θέα τη λίμνη. Είναι από τις πιο αξιόλογες πόλεις της Δυτικής Μακεδονίας, με ιστορία που ξεκινάει από τα βάθη των αιώνων. Πλούσια αρχαιολογικά και προϊστορικά ευρήματα Λιμναίος οικισμός Δισπηλιού, Αρμενοχώρι, κ.ά., κοσμούν την πόλη. Το όνομά της προέρχεται από το μυθικό Μακεδόνα ήρωα Κάστορα, υιό του Δία. Ο ευρύτερος γεωγραφικός της χώρος ταυτίζεται με το αρχαίο Μακεδονικό κρατίδιο της Ορεστιάδας, που κατοικούσαν οι Ορέστες, με πρωτεύουσα το Αργος Ορεστικό. Από εδώ άρχισαν οι Μακεδόνες Βασιλείς να συνενώνουν τα υπόλοιπα κρατίδια, που στη συνέχεια αποτέλεσαν το μεγάλο Μακεδονικό κράτος με πρωτεύουσα, στην αρχή, τις Αίγεες (Βεργίνα) και αργότερα την Πέλλα. Ο Φίλιππος και αργότερα ο Αλέξανδρος ένωσαν το κράτος αυτό με τους υπόλοιπους Ελληνες.

Παραλίμνιος δρόμος

Ξεκινήσαμε την περιήγηση της πόλης την επομένη το πρωί, από την προκυμαία. Μπήκαμε σε πολλά γουναράδικα, για να θαυμάσουμε την τέχνη της βυρσοδεψίας που η πόλη φημίζεται. Μάθαμε ότι η επεξεργασία και βιοτεχνία των γουναρικών άρχισε στα βυζαντινά χρόνια. Το 16ο και 17ο αιώνα, άκμαζε η συντεχνία των Καστοριανών γουναράδων της Κωνσταντινούπολης. Αργότερα η εμπορική δραστηριότητα επεκτάθηκε στις πόλεις της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, με επέκταση σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική. Η παραγωγή και εμπορία γούνας στην Καστοριά, παρά το ότι έχει σήμερα διεθνή ακτινοβολία, πολλές βιοτεχνίες επεξεργασίας και κατεργασίας της γούνας έχουν κλείσει.

Συνεχίσαμε την περιήγησή μας σε μαγαζιά λαϊκής τέχνης, χαζέψαμε τις πάπιες και τους κύκνους της λίμνης καθώς και τις ιδιόρρυθμες επίπεδες βάρκες των ψαράδων. Με το αυτοκίνητο κάναμε το γύρω της Χερσονήσου που μας έφερε και πάλι στην πόλη. Η θέα με τα πλατάνια και τις πέτρινες βρύσες ήταν μοναδική, όπως μοναδικές ήταν και τοιχογραφίες του 11ου αιώνα στο παρεκκλήσι του Αγ. Ιωάννη και το Καθολικό της Μονής. Ο περιφερειακός δρόμος της Λίμνης οδηγεί στα Παραλίμνια χωριά Δισπηλιό, Μαύροβο, Πολυκάρπη που βρίσκονται ανάμεσα σε μηλιώνες και αξίζει πραγματικά να τα επισκεφτείτε.

Οταν η Καστοριά παγώνει

Στα εκθέματά του, θα ανακαλύψετε τα μυστικά της εσωτερικής διακόσμησης του Καστοριανού σπιτιού, με τις ξυλόγλυπτες τοιχογραφίες τα κεντίδια και στολίδια του, θα δείτε αντικείμενα καθημερινής χρήσης, ενδυμασίες, εργαλεία επεξεργασίας γούνας, κ.ά.

Μην ξεχάσετε να επισκεφτείτε και το Βυζαντινό Μουσείο της πόλης στην πλατεία Δεξαμενής, με μοναδική πανοραμική θέα. Στα εκθέματά του περιλαμβάνονται βυζαντινές και μεταβυζαντινές εικόνες από το 12ο και 17ο αιώνα μοναδικής ιστορικής σημασίας για την πόλη.

Αν επιλέξετε να πάτε στην Καστοριά Πρωτοχρονιά, και μπορείτε να παρατείνετε τη διαμονή σας, θα πετύχετε σίγουρα τα « Ραγκουτσάρια» τα Καστοριανά καρναβάλια, που αρχίζουν από 6-8 Γενάρη.

Καστοριανό σοκάκι