Στο Ζούμπερι, στο σπίτι όπου ζει με τον Ελληνα άνδρα της, η ζωή της κυλά ήρεμα. Ομαλά... Συζυγικά. Διαφορετικά. Ο Θωμάς αφιερώνει τον περισσότερο χρόνο του στη δουλιά του και ελάχιστο στη γυναίκα του. Η Κρίστι, όμως, δεν ενοχλείται από τη διαρκή του απουσία για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή έτσι μπορεί απερίσπαστη να συνεχίσει το βιβλίο της, το οποίο περιμένει με ανυπομονησία στην Αγγλία ο εκδότης της, ο οποίος τυγχάνει να είναι και ο πιο στενός της φίλος, και, δεύτερον, επειδή παρόλο που κατά καιρούς ανησυχεί για την υγεία του συζύγου της, του έχει τυφλή εμπιστοσύνη.

Ο επιθεωρητής Μακντάουαλ δεν έχει εμπιστοσύνη σε κανέναν. Ισως γιατί η φύση της δουλιάς του απαιτεί να είναι καχύποπτος... Ισως.

Ομως, ποιος του έδωσε αυτό το επάγγελμα, ποιος τον έχρισε αστυνομικό; Εκείνη. Γιατί λοιπόν ο ήρωάς της να υποψιάζεται τους πάντες και τα πάντα και αυτή, η δημιουργός του, να συνεχίζει να εθελοτυφλεί και να δικαιολογεί τις αιώνιες εξαφανίσεις του Θωμά; Απουσίες. Ξαφνικά, καθώς το μυθιστόρημα προχωρά, η Κρίστι αποφασίζει να ανοίξει τα μάτια της και να ανακαλύψει τι πραγματικά συμβαίνει στη δική της ιστορία. Αλίμονο όμως, αυτό που βλέπει είναι απίστευτα σκληρό. Ανατριχιαστικό. Παγώνει και δεν μπορεί να αντιδράσει. Παθητικά και καρτερικά περιμένει το ασύλληπτο: το τέλος της. Την εκτέλεσή της. Η Εθνική Αθηνών - Λαμίας επικίνδυνη και η ζωή πιο απρόβλεπτη, πιο φανταστική από τη φαντασία. Ευτυχώς.

Η Μάιρα Παπαθανασοπούλου στο καινούριο μυθιστόρημά της «Μακάριοι οι Πενθούντες», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πατάκη», κάνει μια στροφή. Ποιοτική, κατά τη γνώμη μας. Η συγγραφέας αφηγείται δυο ιστορίες, προκαλώντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη με την αποσπασματική, καλογραμμένη, ωστόσο, αστυνομική περιπέτεια, αλλά και την «αληθινή» που της δίνει τη δυνατότητα να θίξει την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Να μιλήσει για τον έρωτα, το γάμο, την ασφάλεια και την ανασφάλεια, την καχυποψία, αλλά και την τυφλή εμπιστοσύνη.

Εκείνος ήθελε να της χαρίσει τη μουσική, μία υπέροχη κρυστάλλινη μουσική βγαλμένη από την καρδιά του. Κι εκείνη ήθελε να του δώσει μία ζωγραφιά με όλα τα χρώματα του κόσμου και της ψυχής της. Ομως, τίποτε απ' αυτά δεν υπάρχει πια στην κατεστραμμένη Γκρίζα Χώρα τους.

Η αναζήτηση ήχων και χρωμάτων οδηγεί τα δύο Ξωτικά σ' ένα θαυμαστό ταξίδι στον υπέροχο, αλλά και γεμάτο κινδύνους Εξω Κόσμο. Στο δρόμο τους συναντούν διάφορα παράξενα πλάσματα, μέχρι που φτάνουν στον εφιαλτικό πύργο του Ορλάχ του Τρομερού, όπου τους περιμένει μία απροσδόκητη έκπληξη.

Το βιβλίο «Εξω από την Γκρίζα Χώρα» του Δημήτρη Βανέλλη είναι ένα φανταστικό ταξίδι γεμάτο δράση, χρώματα και ποίηση, που απευθύνεται σε μεγάλα παιδιά και εφήβους. Με σύγχρονη γραφή, πρωτότυπη θεματολογία και πλοκή, το βιβλίο εντάσσεται σε ένα νέο εκδοτικό εγχείρημα των «Ελληνικών Γραμμάτων» με τίτλους αμιγώς λογοτεχνικούς, που στόχο έχουν να εισαγάγουν τους εφήβους στην ενήλικη λογοτεχνία. Η προσεγμένη και απόλυτα ταιριαστή με το κείμενο εικονογράφηση του βιβλίου, ανήκει στην Ντανιέλα Σταματιάδη.

Μπαρ «Φλοριδίτα», ωσεί παρών ο Ερνεστ Χέμινγουεϊ

Στην παλιά πόλη Αβάνα Βιέχα αναπαλαιώνεται ο μεγαλύτερος καθεδρικός ναός, όπως και πολλά άλλα κτίρια, «διαμάντια» της αποικιοκρατικής εποχής, κάποια από τα οποία μετατρέπονται σε ξενοδοχεία που τα έσοδα από τη λειτουργία τους αξιοποιούνται για τη δημιουργία κοινωφελών ιδρυμάτων, όπως η Πολυκλινική της Μητέρας, που βρίσκεται στην Κάγιε ντε λος Μερσεδόρες. Στην κατάληξη του δρόμου είναι το φημισμένο ξενοδοχείο «Αμπος Μούντος», όπου φιλοξενούνταν πάντα ο μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας Ερνεστ Χέμινγουεϊ. Δίπλα, σε ένα παλιό μοναστηριακό συγκρότημα που διατηρείται, κατασκευάζεται ένα συνεδριακό κέντρο για την Παιδαγωγική.

Συνεχίζοντας τη βόλτα στην παλιά πόλη μπορούμε να επισκεφτούμε το ιστορικό παλάτι της πόλης, όπου ήταν η πρώτη έδρα των Ισπανών κυβερνητών που διοικούσαν την πόλη. Στην πλατεία δεσπόζει το άγαλμα του Χριστόφορου Κολόμβου. Ενα ιδιαίτερο αξιοθέατο είναι το διάσημο εστιατόριο-μπαρ «Λα Φλοριδίτα», θαμώνας του οποίου ήταν ο Χέμινγουεϊ. Μέσα στον πολύ ευχάριστο χώρο δεσπόζει η πληθωρική του φιγούρα, με το μπρούντζινο άγαλμά του, «να πίνει το ποτό του στο μπαρ» και πολλές φωτογραφίες του μεγάλου συγγραφέα.

Στο μουσείο για το Ρούμι, στο λιμάνι της πόλης

Ενα αξιοθέατο, μοναδικό στο είδος του, είναι το Εθνικό Ενυδρείο (Acuario) στην περιοχή Μιραμάρ της Αβάνας. Πρόκειται για ένα επιστημονικό και εκπαιδευτικό κέντρο, ένα υδάτινο μουσείο που γνωρίζει στον επισκέπτη όλα τα είδη του κουβανικού αρχιπελάγους. Ιδιαίτερα διδακτικό και διασκεδαστικό για τα παιδιά.

Γνωστές για την ποιότητα και το υψηλό επίπεδο καθαριότητας είναι οι κουβανέζικες παραλίες. Το κλίμα είναι καλό με θερμοκρασίες από 24 έως 29 βαθμούς Κελσίου και συνδυάζει ανανεωτικούς αέρηδες και θερμά νερά. Εχει ηλιοφάνεια 330 μέρες το χρόνο.

Το Κάστρο Μόρο Καμπάνια

Το 1492 ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακάλυψε την Κούβα, αλλά αυτή δεν είχε εξερευνηθεί μέχρι το 1508, οπότε και δίνει την εντολή στον Σεμπάστιαν ντε Οκάμπο να το κάνει και ειδικά στις βόρειες ακτές. Ο Κολόμβος είχε εξερευνήσει τις νότιες ακτές ονομάζοντας το σύμπλεγμα νησιών που βρήκε «κήπους της Βασίλισσας».

Η Κούβα έχει συνολικά 1.600 νησιά και νησίδες Κάγιος. Το όνομα «κήποι του Βασιλιά» δόθηκε στα παρθένα νησάκια που συγκεντρώνονται στο κέντρο της χώρας και τα οποία έχουν αποκτήσει παγκόσμια φήμη για την απαράμιλλη φυσική ομορφιά τους.

Το σύμπλεγμα αυτό του Βορρά του Κεμπαρέν ξεχωρίζει για την ομορφιά των παραλιών του, τη χλωρίδα και την πανίδα, που προσφέρουν στον επισκέπτη μια ανεπανάληπτη εμπειρία και λόγω του τρόπου σύνδεσής τους, του πέτρινου δρόμου Πεδραπλέν που συνδέει όλα αυτά τα νησιά.

Ο πέτρινος αυτός δρόμος συνδέει τα Κάγιος Λας Βρούχας, Ενσενάτσος, Σάντα Μαρία, ενώ χωρίζεται μόνο με το κανάλι της Γκουάσα στα Νοτιοδυτικά όπου συναντάμε τις νησίδες Καϊμάν, Εσπανιόλ ντε Αφονέρα, Μποράτσο, Φρανσές, Φραγκόσο, Κάγιο Κάμπος, Κάγιο ντε Πολάτα, Τίο Πέπε.

Το εστιατόριο «Ελ Πάτιο» στην παλιά Αβάνα

Διασχίζοντας αυτή τη διαδρομή δεξιά και αριστερά μπορούμε να δούμε και άλλα νησάκια εκτός από αυτά που έχουν αναπτυχθεί τουριστικά. Τέτοια είναι τα λα Εραδούρα με τις μικρές της λίμνες, τα ιγκουάνα και εξωτικά τροπικά φυτά. Επίσης το Κάγιο ντελ Καρέι που ξεχωρίζει για τα κανάλια του. Επίσης συναντάμε το Κάγιο Κόμπο με μια μικρή παραλία όπου διαβιούν πολύ ξεχωριστά ψάρια και άλλοι οργανισμοί. Στην άλλη μεριά βρίσκεται το Κάγιο Λας Βρούχας (οι μάγισσες) με το αεροδρόμιό του, το χαρακτηριστικό ξενοδοχείο των μαγισσών με 24 ξύλινα δωμάτια και 2 χιλιόμετρα παραλίας με ψιλή άμμο και πλούσια σκιά.

Φαντασμαγορικό θέαμα, στο Εθνικό Ενυδρείο

Η πιο όμορφη παραλία της νησιωτικής πανδαισίας βρίσκεται στο Κάγιο Ενσενάτσος με την αυθεντική του ομορφιά. Προχωρώντας και πλησιάζοντας προς το τέλος έχουμε μπροστά μας το Κάγιο Σάντα Μαρία με τα ξενοδοχεία 4 και 5 αστέρων που αποτελούν τουριστικά θέρετρα πλήρως εξοπλισμένα με μοναδική και αποκλειστική εξυπηρέτηση των ενοίκων τους και παραλία 10 χιλιομέτρων, τη μεγαλύτερη της περιοχής.

Ολες αυτές οι περιοχές είναι εύκολα προσβάσιμες και προσφέρουν, πέρα από τη διαμονή μέσα σε ένα παρθένο φυσικό περιβάλλον, δυνατότητες για ναυτικά σπορ, ψάρεμα, υποβρύχιες εξερευνήσεις και πολιτιστικά προγράμματα, καθώς είναι ιδανικοί προορισμοί για το μήνα του μέλιτος για νέα ζευγάρια.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Στο επόμενο οδοιπορικό θα μεταφερθούμε στο επίσης μαγευτικό δυτικό άκρο της Κούβας, στην περιοχή Πινάρ ντελ Ρίο.

Μαρίνα ντε λας Βρούχας

Ενα μικρό (!) τμήμα παραλίας, στη μαγευτική περιοχή Βαραδέρο

Η μουσική για τους Κουβανούς δεν αποτελεί μόνο κάποιο άκουσμα. Είναι τρόπος ζωής