Το ελαιόλαδο αποτελεί βασικό στοιχείο της μεσογειακής διατροφής και είναι γνωστό από την αρχαιότητα για τις ευεργετικές, τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Στον Ιπποκράτη και το Γαληνό, έχουμε αναφορές για το ελαιόλαδο και συγκεκριμένα για τις θεραπευτικές του ιδιότητες στα εγκαύματα, την κώφωση και τις γυναικολογικές παθήσεις. Σήμερα έχει αποδειχτεί ότι, οι ευεργετικές ιδιότητες του ελαιόλαδου συμβάλλουν στην αποφυγή θρομβώσεων, καρδιακών παθήσεων, αποτρέπουν την εκδήλωση καρκίνου στο έντερο, στον προστάτη και τον τράχηλο της μήτρας, ενώ δεν είναι τυχαίο, που Ιάπωνες γιατροί το χρησιμοποιούν για εντριβές σε άτομα που πάσχουν από καρκίνο.
Η πλούσια περιεκτικότητά του ελαιόλαδου σε βιταμίνη Ε καταπολεμά τη γήρανση του δέρματος. Στη φαρμακολογία χρησιμοποιείται για την παρασκευή εξειδικευμένων αλοιφών για εγκαύματα. Μια αλοιφή που μπορείτε και εσείς να παρασκευάσετε πολύ εύκολα και μπορείτε να τη χρησιμοποιείται σε παιδικά εγκαύματα και το σύγκαμα και όχι μόνο, είναι η εξής: σε ένα κατσαρολάκι αφήστε να ζεσταθεί ένα φλιτζανάκι του καφέ ελαιόλαδο. Στη συνέχεια προσθέστε ένα κομμάτι κερί μέλισσας, ανακατεύετε σε σιγανή φωτιά, μέχρις ότου το μείγμα αποκτήσει μια ομοιογένεια. Βάζετε την κεραλοιφή σε γυάλινο βαζάκι και αν θέλετε μπορείτε να την αρωματίσετε με κοπανισμένη μαστίχα Χίου.
Πώς μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιόλαδου:
Χ.Κ.
Τώρα, αν μας ρωτήσετε να σας πούμε γιατί είναι μοντέρνα δεν είμαστε σε θέση να σας απαντήσουμε. Γιατί έτσι θέλει, γιατί έτσι δηλώνει, στην Ελλάδα βρισκόμαστε άλλωστε. Ας τη δοκιμάσουμε όμως. Λοιπόν 2/3 τζιν, 1/3 τσέρι, μια κουταλιά της σούπας ζάχαρη και αρκετός χυμός λεμονιού. Χτυπάμε στο σέικερ όλα τα υλικά, γεμίζουμε τα ποτήρια ως 3/4 και προσθέτουμε σόδα.
Σταγόνες λεμονιού
3/4 χυμός λεμονιού, 1/4 σουμάδα, παγάκια, Γεμίζουμε τα ποτήρια έως τα 3/4, προσθέτουμε γκαζόζα και το γαρνίρουμε με φρούτα εποχής.
Και το χρυσό λεμόνι
1 κροκάδι αυγού, 1/2 κουταλιά της σούπας ζάχαρη, χυμός λεμονιού άφθονος και παγάκια. Γεμίζουμε τα ποτήρια έως τα 3/4, προσθέτουμε σόδα. Γαρνίρεται με μια φέτα πορτοκαλιού ή λεμονιού.
Ομως, θέλουμε να σας πούμε κάτι που ασφαλώς θα το ξέρετε, αλλά εμείς οφείλουμε να σας το θυμίσουμε. Τα κοκτέιλ παχαίνουν. Γι' αυτό, προσοχή, δεν είναι ανάγκη να τα πίνετε επειδή εμείς σας τα προτείνουμε. Αλλωστε, τα γράφουμε για τους καλεσμένους σας... Οχι για σας!
Μια μερίδα παγωτό βανίλιας, δυο κουταλιές, βύσσινο γλυκό, Σουρωτή ή σόδα παγωμένη.
Το παγωτό αυτό σερβίρεται παντού το καλοκαίρι σαν ένα δροσιστικό ή σόδα παγωμένη, κυρίως στα ζαχαροπλαστεία. Στο σπίτι σας, μπορείτε να βάλετε σε ψηλό ποτήρι (σαν αυτό, που σερβίρονται οι γρανίτες) μια μερίδα παγωτό βανίλια, να ρίξετε σιρόπι και να γεμίσετε το ποτήρι με νερό ή Σουρωτή. Ανακατέψτε το μείγμα καλά και βάλτε ένα μακρύ ειδικό κουταλάκι και ένα καλαμάκι.
Η Καρδίτσα είναι η πρωτεύουσα του νομού και είναι χτισμένη σε παραπόταμο του Πηνειού, ακριβώς στο μέσον της Ελλάδας, στην καρδιά του εύφορου θεσσαλικού κάμπου. Ιδρύθηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, στα τέλη του 17ου αιώνα από τους κατακτητές, που δεν άντεχαν στις επιθέσεις των Αγραφιωτών. Στα 1821 η πόλη ερημώθηκε από την πανώλη και κατοικήθηκε ξανά το 1858. Μα αν ανατρέξουμε πολύ πίσω θα διαπιστώσουμε ότι σύμφωνα με τις αρχαιολογικές μαρτυρίες, η περιοχή κατοικήθηκε από τα προϊστορικά Χρόνια, το 600 π.Χ. Από τις αρχαιότερες πόλεις ήταν η Αρνη, έδρα των Βοιωτών, που κυριαρχούσαν στην περιοχή πριν από τους Θεσσαλούς, οι οποίοι απομάκρυναν του παλιότερους κατοίκους Αιολείς και ίδρυσαν το Κιέρο ως πρώτη πρωτεύουσά τους. Λείψανά της βρέθηκαν στο σημερινό χωριό Πύργος Σοφάδων. Η πόλη διατηρήθηκε ως τα ιστορικά Χρόνια και σημείωσε ακμή τον 4ο αιώνα π.Χ. Αν αυτά μας φαίνονται παλιά, και λέμε ότι καλό είναι να τα γνωρίζουμε, τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι η η περιοχή, τα τελευταία χρόνια έγινε μόδα. Δεν υπάρχει Ελληνας που να σέβεται τον οικολογικό του εαυτό και να μην έχει την επισκεφτεί.
Τα χωριά που είναι σπαρμένα γύρω από την Καρδίτσα είναι το ένα ωραιότερο από το άλλο. Γι' αυτό το λόγο και δεν ξέρουμε τι να πρωτοαναφέρουμε, να μεταφέρουμε στην ουσία τις διηγήσεις των άλλων διότι εμείς μονάχα με τη φαντασία έχουμε φτάσει στη σκιά των Αγράφων, στο χωριό Μαυρομμάτι, ή στο Μεσενικόλα, στο Μορφοβούνι που είναι πνιγμένο στις βελανιδιές με θέα τον υπέροχο κάμπο, ή στο Μουζάκι, το εμπορικό και γεωργικό κάντρο της περιοχής Αργιθέας. Και φυσικά δεν έχουμε πάει στο ορεινό παραθεριστικό κέντρο, στην κατάφυτη Νεράιδα, ούτε στον Παλαμά, στην παραλίμνια Πεζούλα, που αναπτύχθηκε με τη δημιουργία της Λίμνης Πλαστήρα.
Η Λίμνη του Ταυρωπού
Η τεχνητή αυτή λίμνη βρίσκεται σε υψόμετρο 100 μέτρων. Πήρε το όνομά της από τον Νικόλαο Πλαστήρα, επειδή καταγόταν από εκείνα τα μέρη και εκείνος είχε, λένε, συλλάβει την ιδέα του φράγματος από το 1925, αλλά η ιδέα υλοποιήθηκε το 1959, δίνοντας ρεύμα και νερό στη Θεσσαλία. Αυτά περίπου μας είπανε ότι διαβάσανε στην πινακίδα που είναι πλάι στο φράγματα. Η διαδρομή γύρω από τη λίμνη είναι κάτι που δεν ξεχνιέται, είναι μια ανεπανάληπτη εμπειρία, μια μαγεία σκέτη. Ο δρόμος κόβει δάση από έλατα και βελανιδιές, ρεματιές με πλατάνια και η λίμνη πότε κρύβεται και πότε εμφανίζεται αποσπασματικά, κομματιαστά, πίσω από τις υπερήφανες ψηλέες κορυφές των δέντρων.