Στο πλαίσιο αυτό εκδήλωση έκανε και η Τομεακή Οργάνωση Εκπαιδευτικών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, το περασμένο Σάββατο, στον κινηματογράφο «Τριανόν», όπου μίλησε ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Παραθέτουμε παρακάτω αποσπάσματα από την ομιλία του:

«Είναι σημαντικές οι κινητοποιήσεις που έγιναν τις προηγούμενες μέρες από χιλιάδες εκπαιδευτικούς και ιδιαίτερα σε αυτές τις κινητοποιήσεις πήραν μέρος οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, δηλαδή, αυτοί οι άνθρωποι που κυριολεκτικά τους έχουν καταδικάσει με μια βαλίτσα στο χέρι να δουλεύουν για χρόνια μακριά από τις οικογένειές τους, εμφανίζοντας η κυβέρνηση ένα νομοσχέδιο απολύσεων σαν νομοσχέδιο προσλήψεων.

Δεν είναι τυχαίο ότι αυτοί οι αγώνες που έγιναν αυτό το διάστημα ακύρωσαν αυτήν την προπαγάνδα. Ακύρωσαν την προσπάθεια να φανεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει προσλήψεις και ο Μητσοτάκης θα κάνει απολύσεις. Αλλά έδειξαν και κάτι άλλο: Οτι υπάρχει ένα δυναμικό, ένα νέο δυναμικό, το οποίο με διαφορετικές εμπειρίες, με λειψή ταξική πείρα, είναι διατεθειμένο να παλέψει κόντρα στις μειωμένες απαιτήσεις, είναι διατεθειμένο να παλέψει γι' αυτά που του ανήκουν, για τον διορισμό όλων, δηλαδή τον μόνιμο διορισμό 30.000 εκπαιδευτικών χωρίς όρους και προϋποθέσεις, γιατί αυτά είναι τα κενά, γιατί αυτοί είναι οι εκπαιδευτικοί που ματώνουν όλα αυτά τα χρόνια και γιατί έτσι μπορούν να διαμορφωθούν συνθήκες για μια μόρφωση που σ' αυτά τα δεδομένα μπορεί να δίνει περισσότερα εφόδια στα παιδιά μας. (...)

Αυτά τα σχολεία στηρίζουν μέρα με τη μέρα οι εκπαιδευτικοί με τη δουλειά τους, με το ενδιαφέρον τους για τους μαθητές τους. Αυτοί που βάζουν από την τσέπη τους για να φάει την τυρόπιτα ο μαθητής που δεν έχει ούτε εκείνο το μικρό καθημερινό χαρτζιλίκι από το σπίτι. Αυτοί οι εκπαιδευτικοί που αγκαλιάζουν με θέρμη τους μετανάστες, τους πρόσφυγες μαθητές. Αλλά κι εκείνοι που με περίσσιο θάρρος και επιμονή, δουλεύουν με τα παιδιά του τελευταίου θρανίου. Τα παιδιά που δεν είχαν την τύχη, σε αυτή την άδικη εκμεταλλευτική κοινωνία, να πάρουν τις μορφωτικές αποσκευές για να τα βγάλουν πέρα στο σχολείο.

Αυτοί οι εκπαιδευτικοί που εναντιώνονται στο περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων ή που έχουν σοβαρούς προβληματισμούς ή και ενστάσεις που έχουν να κάνουν με προχειρότητα και λάθη σε αυτά. Οι εκπαιδευτικοί που παρεμβαίνουν στην τάξη συζητώντας για μια σειρά θέματα με τους μαθητές. Που προβάλλουν με επιχειρήματα τη δυνατότητα του ανθρώπου να γνωρίσει τον κόσμο, να τον αλλάξει, σε μια σειρά επιστημονικά αντικείμενα.

Προφανώς και γνωρίζουμε ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δεν έχουν αυτές τις κατευθύνσεις στη δουλειά τους, μπορεί να τους τρώει η καθημερινότητα.

Ξέρουμε, επίσης, ότι όλοι αυτοί οι καλοπροαίρετοι εκπαιδευτικοί που δεν είναι λίγοι, αλλά αποτελούν την πλειοψηφία, δεν είναι όλοι τους κομμουνιστές, δεν ψηφίζουν όλοι ΚΚΕ, ούτε το ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΠΑΜΕ ψηφίζουν.

Ομως είναι εργαζόμενοι, έχουν αγωνία για τις εξελίξεις στην Εκπαίδευση και στο πώς αυτές επιδρούν στις συνθήκες μόρφωσης των μαθητών αλλά και στις συνθήκες εργασίας τους ως επιστημόνων. Είναι γονείς. Εχουν αγωνία για τα παιδιά τους, για το μέλλον τους, για τις σπουδές τους, για το αν και πού θα βρουν δουλειά. Εχουν πληγεί από τις αλλεπάλληλες μειώσεις των μισθών τους μέσα στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ. (...)

Απευθυνόμαστε στους αναπληρωτές, (...) σας λέμε χωρίς μισόλογα ότι το ΚΚΕ δεν θα σταματήσει ποτέ να προβάλλει το δίκαιο, αναγκαίο και ρεαλιστικό αίτημα για 30.000 μόνιμους διορισμούς εδώ και τώρα, για να καλυφτούν τα κενά που υπάρχουν, τα οποία δεν είναι έκτακτα αλλά σταθερά. Το ΚΚΕ θα βρίσκεται πάντα απέναντι σε εκείνες τις κυβερνήσεις που πουλάνε ελπίδα, που παίζουν με τον πόνο και τις αγωνίες των εκπαιδευτικών που τολμάνε, όπως προκλητικά υποστήριξε ο υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου, να λένε ότι το αίτημα αυτό είναι λαϊκισμός. Τη στιγμή που οι ίδιοι προεκλογικά και μετεκλογικά το 2015 έδιναν υποσχέσεις για 20.000 διορισμούς. Ακόμα τους ψάχνουμε αυτούς τους διορισμούς.

Και όσο για τον τεχνικό τρόπο διορισμού που ακόμα δήθεν ψάχνει ο κ. Γαβρόγλου στην πρόταση του ΚΚΕ, λες και δεν την ξέρει. Του λέμε: Κάντε 30.000 διορισμούς άμεσα, μειώστε την αναλογία εκπαιδευτικού/μαθητή στην τάξη και μετά κάντε προσλήψεις με το πτυχίο να είναι μοναδική προϋπόθεση.

Μάλιστα, η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της αναρωτιούνται υποκριτικά: Και τα νέα παιδιά, αυτά που έχουν μεταπτυχιακά και προσόντα, πότε θα εργαστούν; Και ποιος τα λέει αυτά; Η κυβέρνηση που χρόνια τώρα διατηρεί τον άθλιο υποκατώτατο μισθό, που αν καταργηθεί, η όποια αύξηση θα εξανεμιστεί από τη μείωση του αφορολόγητου ορίου στα 420 ευρώ. Ελεος!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα στη Βουλή, έχουν σοβαρές, σοβαρότατες ευθύνες, γιατί αυτές έχουν δημιουργήσει το έδαφος για την "ανθρωποφαγία", για να έρχεται ο ένας συνάδελφος απέναντι στον άλλον.

Είναι πρόκληση για τους νέους επιστήμονες, τα παιδιά που σπουδάζουν στα πανεπιστήμια της χώρας, να λέει η κυβέρνηση επί της ουσίας, να βάλουν το πτυχίο σε ένα κάδρο για να το βλέπουν, και να τρέχουν για να μαζεύουν πιστωτικές μονάδες, μόρια, σεμινάρια επί πληρωμή. Να πληρώνεις δηλαδή μια ζωή, μήπως και βρεις μια θέση στον ήλιο.

Είναι υποκρισία, όταν υποστηρίζει η κυβέρνηση ότι χρειάζονται τα ακαδημαϊκά προσόντα. Αλλη είναι η έγνοια της κυβέρνησης. Να δημιουργήσει μια μεγάλη αγορά πιστοποιήσεων, πτυχίων και μεταπτυχιακών που και με τη δική σας βούλα έχουν δίδακτρα. Δίνει και παίρνει το εμπόριο των πιστοποιήσεων!

Δεν ενδιαφέρει η πράγματι αναγκαία επιστημονική αναβάθμιση των πτυχιούχων. Αν ενδιέφερε την κυβέρνηση θα την έκανε δωρεάν και για όλους, όχι για λίγους. Αν την ενδιέφερε θα υλοποιούσε αυτό που δεν έχει γίνει ούτε από αυτήν την κυβέρνηση, ούτε από προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Την επιστημονική ετήσια επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.

Τέλος, αν ενδιέφερε η επιστημονική αναβάθμιση των πτυχιούχων δεν θα άνοιγε τον δρόμο στην απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από το πτυχίο, συνεχίζοντας την πολιτική της Διαμαντοπούλου και του Αρβανιτόπουλου. (...)

Σας καλούμε να κρίνετε από την πείρα σας το γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που βρίσκεται σχεδόν τέσσερα χρόνια στην κυβέρνηση, δεν έχει αλλάξει τα σχολικά βιβλία, παρά μόνο δυο - τρία. Γιατί προφανώς συμφωνεί με την ιδεολογική προπαγάνδα που γίνεται σε αυτά. Συμφωνεί με τη λογική της διαθεματικής σούπας που έχουν αυτά τα σχολικά βιβλία, που μπήκαν στα σχολεία επί ΝΔ, τα κράτησε το ΠΑΣΟΚ και τα διατηρεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Και μη μας πείτε ότι δεν πρόλαβε. Εδώ ολόκληρη συμφωνία Πρεσπών έφερε σε πέρας.

Σας καλούμε να κρίνετε μέσα και από την καθημερινή πείρα που έχετε ότι τα λίγα ψίχουλα που μπορεί να δίνει παραπάνω η κυβέρνηση για τα σχολεία, δεν είναι καν μια από τα ίδια, αλλά εκ του αποτελέσματος χειροτερεύουν την κατάσταση. Το βλέπουμε αυτό, στις συνεχόμενες ειδήσεις για ταβάνια που πέφτουν, για σχολεία που πλημμυρίζουν. Κυριολεκτικά τα ζητήματα των σχολικών υποδομών έρχονται στην επικαιρότητα ολοένα και πιο συχνά και αυτό δεν είναι μια ατυχία, αλλά συνέπεια της χρόνιας υποχρηματοδότησης που κάποια στιγμή "φτάνει ο κόμπος στο χτένι".

Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι. Την κατάσταση δεν την περιγράφουμε για να μιζεριάσουμε. Η ίδια η πείρα δείχνει ότι μπορούμε να βάζουμε εμπόδια, να μετράμε μικρές νίκες, να καθυστερούμε. Αρκεί φυσικά να έχουμε ξεκάθαρο ότι η διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών δεν είναι ζήτημα διαπραγμάτευσης αλλά πάλης. Ο αγώνας μας έχει αποτελέσματα. Ξεθωριάζει την προπαγάνδα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα κι όταν υλοποιούνται αντιδραστικά μέτρα δεν έχουν νομιμοποιηθεί στη συνείδηση μιας μεγάλης μάζας εργαζομένων. Και αυτό δεν είναι μόνο αποτέλεσμα στη συνείδηση αλλά είναι μια σοβαρή παρακαταθήκη για τις επόμενες μάχες που θα έρθουν και είναι σίγουρο ότι θα έρθουν.

Και σε αυτήν την υπόθεση, χωρίς να μετράμε τον ίσκιο για μπόι μας, μπορούμε να πούμε ότι είναι σημαντική η συμβολή του ΚΚΕ».

• Αρθρο: Το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο κόντρα στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.
• Αποσπάσματα από ομιλία του Ν. Σοφιανού στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που κάνουν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ αυτό το διάστημα για τις εξελίξεις στον κλάδο των εκπαιδευτικών.
• Η εισηγητική ομιλία του προέδρου της ΑΣΓΜΕ, Δ. Λάμπρου, στην ημερίδα της Συνομοσπονδίας για τη σχολική στέγη.
• Ανακοίνωση για τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις των σπουδαστών στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ) Ασπροπύργου.

Το Επιχειρηματικό Πανεπιστήμιο δεν είναι απλά σε σύνδεση με την αγορά αλλά αποτελεί βασικό «παίκτη» της. Δεν παράγει απλά νέα γνώση αλλά δημιουργεί και νέες αγορές. Δεν εκπαιδεύει απλά το επιστημονικό, τεχνικό, διοικητικό προσωπικό που θα στελεχώσει τις μεγάλες επιχειρήσεις και την κρατική μηχανή αλλά μεμονωμένα άτομα που αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως προϊόν που πρέπει να πλασαριστεί, με δική τους ευθύνη, στην αγορά.

Βασικά χαρακτηριστικά του Επιχειρηματικού Πανεπιστημίου είναι:

• Η διαφοροποίηση των πηγών εσόδων του, δηλαδή η αποδέσμευση από την κρατική χρηματοδότηση, η επιβολή διδάκτρων και κυρίως η ανάπτυξη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών από τα μέλη του.
• Η διαφοροποίηση και ευελιξία στις εσωτερικές του δομές, δηλαδή η λειτουργία τμημάτων και προγραμμάτων σπουδών διαφόρων επιπέδων σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς και τη διαθέσιμη χρηματοδότηση.
• Η προσήλωση στην καινοτομία, η οποία δεν ταυτίζεται, απαραίτητα, με τη σημαντική ερευνητική ανακάλυψη αλλά με τη μεταφορά των ερευνητικών αποτελεσμάτων στην αρένα της αγοράς η οποία και τελικά «αποφασίζει» για την τύχη τους. Καινοτομία, δηλαδή, είναι η αξιοποίηση νέας γνώσης για τη δημιουργία νέων επενδυτικών ευκαιριών ή απόκτηση ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων μιας εταιρείας ή ενός κλάδου έναντι άλλων και όχι για την εξυπηρέτηση των σύγχρονων αλλά και μελλοντικών αναγκών της κοινωνίας.

Αυτά είναι τα κριτήρια με τα οποία αναπτύσσονται τα πανεπιστήμια σήμερα, σχεδιάζονται τα νέα προγράμματα σπουδών και διοχετεύονται πόροι στην έρευνα και εναρμονισμένοι με αυτά τα κριτήρια είναι οι διακηρυγμένοι άξονες της μεταρρύθμισης της ΑΕ στη χώρα μας, δηλαδή

• μεταφορά τεχνογνωσίας στην παραγωγή
• δεξιότητες αντίστοιχες με ανάγκες της παραγωγής
• εξωστρέφεια σε σχέση με την ντόπια και διεθνή αγορά και
• διαφοροποίηση των πηγών χρηματοδότησης.

Τα νέα Πανεπιστήμια που θα προκύψουν θα είναι μεγάλες, ισχυρές δομές, για αξιοποίηση οικονομιών κλίμακας (δηλαδή μείωση του κόστους με αύξηση της αποδοτικότητας), ώστε να μπορούν να σηκώσουν το βάρος της καπιταλιστικής ανάπτυξης και να συνδιαλέγονται με τα ντόπια και ξένα μονοπώλια (εξωστρέφεια). Δομές που, παρά το μέγεθός τους, θα είναι ευέλικτες και γι' αυτό απαιτείται διαφοροποίηση (κατακερματισμός) στο εσωτερικό τους.

Θα ρωτήσει κάποιος καλοπροαίρετα: Γιατί είναι κακό να δημιουργεί εμπορική αξία το Πανεπιστήμιο; Γιατί είναι λάθος να εκπαιδεύει «ανταγωνιστικούς» εργαζόμενους έτοιμους να αναμετρηθούν με τους μινώταυρους των μονοπωλίων;

Ας αναρωτηθούμε: Είναι η αγορά ταυτόσημη με την «κοινωνία»; Είναι οι ανάγκες μιας επιχείρησης ή ενός επιχειρηματικού κλάδου ταυτόσημες με τις κοινωνικές ανάγκες; Είναι το αναμενόμενο περιθώριο κέρδους ασφαλές κριτήριο για το αν πρέπει να διοχετευθούν κεφάλαια, δηλαδή κοινωνικοί πόροι, στη μια ή στην άλλη επιστημονική περιοχή; Θέλουμε νέους ανθρώπους ντρεσαρισμένους σαν άλογα ιπποδρόμου να προσφέρουν θέαμα και κέρδη σε ραντιέρηδες; Γιατί η τεχνολογική πρόοδος αντί να οδηγεί σε μείωση του χρόνου εργασίας οδηγεί σε αύξηση της ανεργίας; Γιατί παρά τα εντυπωσιακά επιστημονικά επιτεύγματα της εποχής μας, μένουν στα «αζήτητα» τομείς σημαντικοί για την κοινωνία, π.χ. πρόληψη, φάρμακο, πολιτική προστασία, ενώ η ερευνητική παραγωγή συχνά υποφέρει από εκφυλιστικά φαινόμενα, όπως οι κατευθυνόμενες έρευνες με αντιεπιστημονικό σχεδιασμό και μεθοδολογία;

Η σημερινή καπιταλιστική οικονομία έχει πράγματι ανάγκη το Επιχειρηματικό Πανεπιστήμιο και αποτελεί όρο επιβίωσης για το σημερινό αστικό Πανεπιστήμιο μια τέτοια προσαρμογή του.

Η πλειοψηφία της σημερινής κοινωνίας, όμως, δεν έχει ανάγκη τον καπιταλισμό και αποτελεί όρο επιβίωσής της η ανατροπή του, αφού από τη φύση του δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες της. Μόνο σε μια κοινωνία με κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και κεντρικό σχεδιασμό, μπορεί το Πανεπιστήμιο να υπηρετεί πραγματικά το κοινωνικό σύνολο, η επιστήμη να βελτιώνει τις συνθήκες ζωής για όλους, η ακαδημαϊκή κοινότητα να δουλεύει απερίσπαστη για ένα κοινό μέλλον.

Η προώθηση, εμβάθυνση και εμπέδωση του Επιχειρηματικού Πανεπιστημίου δεν αποτελεί πολιτική επιλογή αποκλειστικά και μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, που την υλοποιεί με αξιοζήλευτη αποφασιστικότητα τα τελευταία χρόνια. Αποτελεί πεδίο σύγκλισης όλων των αστικών πολιτικών δυνάμεων που διαγκωνίζονται για το ποιος θα αναλάβει τα ηνία της αστικής διακυβέρνησης της χώρας. Αυτός είναι και ο λόγος που ΝΔ, ΚΙΝΑΛ κ.ά. στην αντικυβερνητική τους κριτική δεν αγγίζουν αυτές τις πλευρές, αφού επί της ουσίας όχι μόνο συμφωνούν, αλλά τις έχουν επίσης προωθήσει, στις δικές τους κυβερνητικές βάρδιες. Κάτι τέτοιο δεν προξενεί εντύπωση, αφού με τους ίδιους στόχους κινείται και η στρατηγική της ΕΕ για την Ανώτατη Εκπαίδευση, από την οποία κανείς τους δεν παρεκκλίνει.

Η στρατηγική αυτή σύμπλευση όλων των αστικών πολιτικών δυνάμεων αντανακλάται και στο συνδικαλιστικό κίνημα των πανεπιστημιακών, αφού οι παρατάξεις που πλειοψηφούν στην ΠΟΣΔΕΠ, τα στελέχη των οποίων έχουν ξεκάθαρη πολιτική ταυτότητα και στηρίζουν ανοικτά την υλοποίηση αυτών των κατευθύνσεων, όχι μόνο δεν βγάζουν ούτε κιχ εναντίωσης στην προώθηση του Επιχειρηματικού Πανεπιστημίου, αλλά καταλογίζουν στην κυβέρνηση ότι δεν προχωρά όσο γρήγορα θα έπρεπε.

Συμπερασματικά, η εναντίωση στο Επιχειρηματικό Πανεπιστήμιο, η στράτευση στον αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής που το υλοποιεί αποτελεί ξεκάθαρο κριτήριο πολιτικής τοποθέτησης.

Η συμπόρευση με το ΚΚΕ, η ενίσχυσή του σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας, η ενίσχυση της ΔΗΠΑΚ στις επικείμενες εκλογές στους Συλλόγους και το Συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ είναι η μόνη επιλογή για κάθε πανεπιστημιακό δάσκαλο που ασφυκτιά στα πλαίσια του Επιχειρηματικού Πανεπιστημίου.

Ο Δ. Λάμπρου στο βήμα της εκδήλωσης

Σήμερα ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει αποσπάσματα από την εναρκτήρια ομιλία του προέδρου της ΑΣΓΜΕ, Δημήτρη Λάμπρου.

Ως ΑΣΓΜΕ πάντα μας απασχολούσαν και μας απασχολούν όλες οι πλευρές της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, που διαμορφώνουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Ειδικά ως Οργανώσεις Γονέων προσπαθούμε να επεξεργαζόμαστε και να αναλύουμε τις συνθήκες της εκπαιδευτικής διαδικασίας μέσα στις οποίες ζουν και μαθαίνουν τα παιδιά μας.

Καταβάλλουμε μεγάλη προσπάθεια, παρακολουθούμε τις εξελίξεις, μελετάμε τα νέα δεδομένα, προχωράμε σε αναλύσεις, επεξεργασίες και συμπεράσματα, έχοντας κριτήριο πάντα τις σύγχρονες ανάγκες γονιών και μαθητών και το δικαίωμα στην ολόπλευρη και ποιοτική μόρφωση των παιδιών μας.

Και από αυτό το βήμα τονίζουμε ότι θέλουμε να μιλήσουμε ανοιχτά, χωρίς να ωραιοποιούμε την κατάσταση, να κρύβουμε προβλήματα, για το τι συμβαίνει σήμερα στα σχολεία. Τα σχολεία δεν είναι άψυχα κτίρια, αλλά καθημερινά σε αυτά ζουν και αναπτύσσονται τα παιδιά μας, οι μαθητές μας.

Η κατάσταση σ' αυτό που ονομάζουμε σχολική στέγη (κτιριακό - υποδομές) μας έχει απασχολήσει και άλλες φορές στο παρελθόν, καθώς ανάλογη ημερίδα είχε οργανώσει η ΑΣΓΜΕ το 2008, και συνδέεται με τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στην Παιδεία σήμερα. Υπάρχει άμεση σχέση της εκπαιδευτικής δραστηριότητας με τις κτιριακές υποδομές, με νέα σχολεία, ασφαλή και σύγχρονα.

Σήμερα, που όλα ζυγίζονται στη σχέση κόστους - κέρδους και το παιδί, η φροντίδα του, η μόρφωσή του, το μέλλον και οι ανάγκες του αντιμετωπίζονται ως «ακριβό κόστος», θα αποτελούσε ευχάριστη έκπληξη να έχουμε σχολεία με όλες τις αναγκαίες υποδομές.

Η χρόνια υποχρηματοδότηση, τόσο από τη σημερινή όσο και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, έχει οδηγήσει σε επιδείνωση της κατάστασης στην Παιδεία, και σε επίπεδο εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού αλλά και σε επίπεδο υποδομών που συζητάμε σήμερα.

Σας καλούμε να κρίνετε μέσα και από την καθημερινή πείρα που έχετε, ότι τα λίγα ψίχουλα που μπορεί να δίνει παραπάνω η κυβέρνηση για τα σχολεία δεν είναι καν μια από τα ίδια, αλλά εκ του αποτελέσματος χειροτερεύουν την κατάσταση. Το βλέπουμε αυτό στις συνεχόμενες ειδήσεις για ταβάνια που πέφτουν, για σχολεία που πλημμυρίζουν. Κυριολεκτικά τα ζητήματα των σχολικών υποδομών έρχονται στην επικαιρότητα ολοένα και πιο συχνά και αυτό δεν είναι μια ατυχία, αλλά συνέπεια της χρόνιας υποχρηματοδότησης, που κάποια στιγμή «φτάνει ο κόμπος στο χτένι».

Γι' αυτό βλέπουμε τα «ολοήμερα» και τα «ευέλικτα» με πλήθος «καινοτομίες» να «ανθίζουν» σε υπόγειες αίθουσες, σε τάξεις χωρισμένες στα δύο με γυψοσανίδες, ακατάλληλα μισθωμένα κτίρια, σε σχολεία χωρίς αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, χωρίς κλειστό γυμναστήριο, χωρίς βιβλιοθήκη, χωρίς τραπεζαρία, με τσιμενταρισμένα προαύλια χωρίς ένα δέντρο, με νηπιαγωγεία σε μισθωμένα κτίρια χωρίς παιδική χαρά.

Γι' αυτό βλέπουμε κτίρια ασυντήρητα, αφημένα στη φθορά του χρόνου και της χρήσης, με σαθρούς σοβάδες, ετοιμόρροπες διαρροές, αίθουσες σε κοντέινερ, αίθουσες διδασκαλίας διαβρωμένες από υγρασία, κλιμακοστάσια που κατακλύζονται από νερά με τις πρώτες βροχές, κουφώματα χωρίς θερμομόνωση, καλοριφέρ που ακροβατούν και δεκάδες άλλα οικοδομικά προβλήματα, που συχνά καθιστούν το κτίριο όχι μόνο δομικά αλλά και στατικά επικίνδυνο.

Γι' αυτό βλέπουμε να μην έχει προχωρήσει ο αντισεισμικός έλεγχος στα σχολεία της χώρας μας, παρά τους κινδύνους που απορρέουν από το γεγονός ότι είμαστε μία από τις πιο σεισμογόνες χώρες της Ευρώπης.

Το τι ρόλο παίζει το σχολικό κτίριο στη μόρφωση το γνωρίζουμε καλά οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς.

Γνωρίζουμε ότι είναι πολύ σοβαρός παράγοντας διαπαιδαγώγησης και μόρφωσης, αλλά και στοιχείο σεβασμού και φροντίδας της πολιτείας στα παιδιά.

Θεωρούμε ότι η σχολική υποδομή, το μέγεθος του σχολείου, η αρχιτεκτονική του, δεν είναι μόνο τεχνικό ζήτημα. Αφορά τις συνθήκες μέσα στις οποίες γίνεται η μαθησιακή, διαπαιδαγωγητική διαδικασία.

Αλλά από το πώς αντιμετωπίζει το εκπαιδευτικό σύστημα το υλικό κομμάτι της Εκπαίδευσης, που δεν μπορεί να κρυφτεί, μπορεί κανείς να συμπεράνει πώς μεταχειρίζεται και το μυαλό των παιδιών μια πολιτική που «πιάνει και καρφώνει και σκοτώνει... αρχίζοντας από τις πεταλούδες, φτάνει στη σκέψη», όπως λέει ο Παλαμάς.

Για μας, όπως αναφέραμε παραπάνω, δεν αποτελούν δευτερεύον, ούτε τεχνικό θέμα οι υποδομές του σχολείου. Είναι πολύ σημαντικό θέμα οι σύγχρονες, δημόσιες και δωρεάν υποδομές, τέτοιες που να μπορούν να ικανοποιούν διευρυμένα τις σύνθετες ανάγκες των παιδιών μας.

Υπάρχουν σημαντικότατες ελλείψεις σε βασικές υποδομές των σχολείων, ξεκινώντας από τις αίθουσες διδασκαλίας και τα εργαστήρια και φτάνοντας στις βιβλιοθήκες, στα γυμναστήρια και τις αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, με αποτέλεσμα τελικά ούτε η μαθησιακή διαδικασία να γίνεται ολοκληρωμένα ούτε να καλλιεργείται η ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών με βάση τις σημερινές ανάγκες.

Είναι απαίτηση των καιρών να παρθούν όλα τα μέτρα από την πολιτεία ώστε η αναγκαία παραμονή των μαθητών να γίνεται σε σύγχρονους χώρους και υποδομές, για όλες τις δραστηριότητες, που βέβαια δεν μπορεί να είναι η αίθουσα διδασκαλίας για όλες τις λειτουργίες και χρήσεις.

Είναι απαίτηση των καιρών, με βάση την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, να διαμορφωθούν ανάλογα οι σχολικές μονάδες, με εργαστήρια, χώρους άθλησης, θεάτρου, μουσικής, αλλά και υποδομές σίτισης και ξεκούρασης.

Και στο ερώτημα που μπορεί κάποιος να θέσει: «Καλά, είναι δυνατόν στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης να μιλάμε για σύγχρονες υποδομές, δημόσιες και δωρεάν για όλα τα παιδιά, όταν δεν υπάρχει ευρώ για φωτοτυπικό χαρτί;»

Απαντάμε το εξής:

Σύγχρονα σχολεία, με σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή και χώρους άθλησης και πολιτισμού, υπάρχουν και τώρα, αλλά τα χαίρονται λίγοι, είναι προνόμιο αυτών που έχουν χρήματα.

Αν κάνουμε μια βόλτα στα βόρεια προάστια θα δούμε υπερσύγχρονα ιδιωτικά σχολεία με γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ, κλειστά γυμναστήρια και κολυμβητήρια, χώρους δημιουργίας, εργαστήρια κ.ά.

Γι' αυτόν το λόγο τονίζουμε: Οταν παλεύουμε για τις σύγχρονες ανάγκες και με βάση αυτό το κριτήριο διαμορφώνουμε αιτήματα για το σήμερα, ούτε λαϊκισμό κάνουμε, ούτε πετάμε στα σύννεφα, αποσπώμενοι από την πραγματικότητα, ούτε «πετάμε την μπάλα στην εξέδρα» όταν μας τίθεται το ερώτημα - καλοπροαίρετα ή όχι - «τώρα τι κάνουμε, τώρα τι προτείνετε;». Γιατί σύγχρονη ανάγκη σημαίνει ότι ζητάς κάτι που ο πλούτος που παράγεται το έχει κάνει πραγματικότητα, αλλά για λίγους, γι' αυτούς που έχουν να πληρώσουν. Ομως μπορεί να δοθεί, να ικανοποιηθεί, αρκεί φυσικά να αλλάξει η πολιτική βούληση, να υπάρχει πολιτική πίεση, από τους αγώνες, από την πάλη του λαού. Και αυτό είναι το δικό μας μερτικό ευθύνης ως οργανώσεις γονέων.

Την κατάσταση δεν την περιγράφουμε για να μιζεριάσουμε. Η ίδια η πείρα δείχνει ότι μπορούμε να βάζουμε εμπόδια, να μετράμε μικρές νίκες, να καθυστερούμε. Αρκεί φυσικά να έχουμε ξεκάθαρο ότι η διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών δεν είναι ζήτημα διαπραγμάτευσης, αλλά πάλης. Ο αγώνας μας έχει αποτελέσματα. Ξεθωριάζει την προπαγάνδα των κυβερνήσεων. Ακόμα κι όταν υλοποιούνται αντιδραστικά μέτρα, δεν έχουν νομιμοποιηθεί στη συνείδηση μιας μεγάλης μάζας εργαζομένων. Και αυτό δεν είναι μόνο αποτέλεσμα στη συνείδηση, αλλά είναι μια σοβαρή παρακαταθήκη για τις επόμενες μάχες που θα έρθουν - και είναι σίγουρο ότι θα έρθουν.

Οι εισηγήσεις στην εκδήλωση σκοπό έχουν να αναδείξουν και να φωτίσουν τις αιτίες της σημερινής κατάστασης, αλλά και να θέσουν τα αιτήματα που πρέπει να απασχολήσουν τις οργανώσεις γονέων προκειμένου να αποτελέσουν διεκδικητικό πλαίσιο ανάπτυξης της πάλης μας.

Φυσικά, για να μπορέσει αυτός ο αγώνας να έχει αποτελέσματα δεν αρκούν μόνο τα αιτήματα αλλά απαιτείται μαζική συμμετοχή και συσπείρωση γύρω από τους Συλλόγους μας σε κάθε σχολείο, δήμο και Περιφέρεια, δημιουργώντας κοινά μέτωπα με αγωνιστικούς Συλλόγους εκπαιδευτικών, με τους μαθητές αλλά και με μαζικούς φορείς της γειτονιάς και σωματεία εργαζομένων.

Τα παιδιά μας χρειάζονται δημόσιο δωρεάν σχολείο σε κτίρια σύγχρονα και ασφαλή, που να προετοιμάζει πολίτες, με κριτική σκέψη, με αγάπη για τη γνώση και τον άνθρωπο. Με ελεύθερο χρόνο για την ανάπτυξη της κοινωνικότητας, την επαφή με τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την τέχνη, με το παιχνίδι και μέσα στα σχολικά κτίρια και στα σχολικά προαύλια.

Τέτοιες εκδηλώσεις προγραμματίζονται:

• Αύριο Πέμπτη: Στο Ηράκλειο, στο «Νυν και αεί», στις 19.30. Θα μιλήσει ο Βαγγέλης Μαγνήσαλης, μέλος του ΚΣ και Γραμματέας Περιοχής Κρήτης της ΚΝΕ.
• Παρασκευή 8 Φλεβάρη: Στην Ξάνθη, στις 20.30, στο Πολυτεχνείο Ξάνθης (Προκάτ). Θα μιλήσει ο Ηλίας Αργυρόπουλος, μέλος του ΚΣ και Γραμματέας Περιοχής Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης.
• Σάββατο 9 Φλεβάρη:

Στον Πειραιά, στις 18.30, στο παλιό εργοστάσιο Καχραμάνογλου. Θα μιλήσει ο Μανώλης Ραπανάκης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Η ΤΟ Α' Αθήνας πραγματοποιεί εκδήλωση, στις 19.30, στα γραφεία της ΚΟΒ 1ου Διαμερίσματος Αθήνας (Βερανζέρου 1). Θα μιλήσει ο Κώστας Ρήγας, μέλος του ΚΣ.

Οι ΟΒ Αργυρούπολης - Γλυφάδας - Ελληνικού πραγματοποιούν εκδήλωση, στις 20.00, στο δημαρχείο Αργυρούπολης. Θα μιλήσει ο Αρης Πλωμαρίτης, μέλος του ΚΣ.

Οι ΟΒ Ν. Ιωνίας, Ν. Φιλαδέλφειας και Ν. Ηρακλείου πραγματοποιούν εκδήλωση στις 19.00, στη Νέα Ιωνία (στο «Ionian cafe» - πλησίον ΗΣΑΠ). Θα μιλήσει ο Νίκος Ρεμπάπης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ.

Στον Βόλο, στις 19.00, στο κτίριο του Πανεπιστημίου (αίθουσα Μ - Θόλος) στο Βόλο. Θα μιλήσει ο Αχιλλέας Σίμος, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ. Θα ακολουθήσουν σύντομες παρεμβάσεις και βίντεο - αφιέρωμα στα 50 χρόνια της ΚΝΕ.

Στην Κοζάνη, στις 13.00, στο Πολυτεχνείο. Θα μιλήσει ο Κώστας Ιωσηφίδης, μέλος του ΚΣ και Γραμματέας του ΣΠ Δυτικής Μακεδονίας.

Στη Λάρισα, στις 19.00, στο κτίριο Κατσίγρα της Ιατρικής Σχολής (πλατεία Ταχυδρομείου). Θα μιλήσει ο Θοδωρής Κωτσαντής, μέλος του ΚΣ και Γραμματέας Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ.

Στη Ρόδο, στις 18.30, στο παράρτημα του Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Ρόδο, κτίριο «Κλεόβουλος» - αμφιθέατρο ισογείου. Θα μιλήσει ο Θάνος Μπίμπας, μέλος του ΚΣ και Γραμματέας Περιοχής Ανατ. Στερεάς και Εύβοιας.

• Κυριακή 10 Φλεβάρη:

Στα Τρίκαλα, στις 12.00, στο καφέ «Σουίτα». Θα μιλήσει ο Αχιλλέας Σίμος, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, και θα ακολουθήσει βίντεο - αφιέρωμα στα 50 χρόνια της ΚΝΕ.

Στην Καρδίτσα, στις 19.00, στο μαγαζί «Μικρό παλάτι». Θα μιλήσει ο Θοδωρής Κωτσαντής, μέλος του ΚΣ και Γραμματέας Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ. Θα ακολουθήσει βίντεο - αφιέρωμα στα 50 χρόνια της ΚΝΕ.

Από τη συμμετοχή του Συλλόγου σε παλιότερες κινητοποιήσεις

«Είναι προκλητικό κυβέρνηση και εφοπλιστές να μας λένε πως είναι "η πρώτη ναυτιλία στον κόσμο", με μεγάλα κέρδη και επενδύσεις σε πλοία, εμείς όμως να ζούμε μια διαφορετική πραγματικότητα, με σοβαρά προβλήματα στη σχολή, όπως ελλείψεις σε μόνιμους καθηγητές, σε βιβλία, σε σύγχρονες κτιριακές και εργαστηριακές υποδομές, να ακριβοπληρώνουμε τη μετακίνηση και τη σίτισή μας, σημειώσεις, αναλώσιμα και εξοπλισμό απαραίτητα για τα μαθήματά μας, να ζούμε με το άγχος για την εύρεση μπάρκου. Την ίδια πραγματικότητα ζούμε και στη ζωή μας συνολικότερα, αφού οι οικογένειές μας δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα. Είναι προκλητικό ένας εφοπλιστής με 140 μέτρα και 25.000 τόνους καράβι, με εκατομμύρια κέρδη, να φορολογείται μόνο με 12.000 δολάρια (tax - tonnage) σε ετήσια βάση, λιγότερα ακόμη και από τον ανθυποπλοίαρχο!

Με φιέστες και δημαγωγικές δηλώσεις δεν λύνονται τα προβλήματα!

Εχουμε το δικαίωμα και μας αξίζει να σπουδάσουμε, να εργαστούμε και να ζήσουμε με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας!

Να έχουμε πρόγραμμα σπουδών που να μας δίνει όλη την απαραίτητη γνώση για να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε το επάγγελμα που επιλέξαμε!

Να έχουμε πραγματικά δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση, για να μπορεί κάθε σπουδαστής να σπουδάσει χωρίς κανένα εμπόδιο, και όχι να βάζουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη για αναλώσιμα, φωτοτυπίες, διάφορα υλικά όπως στο σχέδιο, πάσο για δωρεάν μετακινήσεις.

Να έχουμε σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή, εργαστήρια, υποδομές που να καλύπτουν τις ανάγκες σε θέρμανση και φωτισμό σε όλες τις αίθουσες, συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας (και όχι εστίες μόλυνσης όπως συμβαίνει με τις WC...).

Δεν τους χρωστάμε, μας χρωστάνε!

Για όλα αυτά έχουν πληρώσει και με το παραπάνω οι οικογένειές μας κι εμείς!

Εδώ και τώρα να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα από την κυβέρνηση και το υπουργείο Ναυτιλίας:

• Για την άμεση ανακαίνιση και συντήρηση των υποδομών στη σχολή, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες μας σε υγιεινή και ασφάλεια!
• Για να υπάρχει θέρμανση σε όλες τις αίθουσες!
• Για να πάρουμε το πάσο όλοι οι σπουδαστές!

Παλεύουμε για μόρφωση και ζωή με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας!

Συσπειρωμένοι στον Σύλλογό μας, αγωνιζόμαστε για την αλλαγή του περιεχομένου της Ναυτικής Εκπαίδευσης, να έχουμε καθηγητές, βιβλία, υποδομές για τα εργαστήρια, την ασφάλεια και την υγιεινή μας, για να μπορούμε να έχουμε πάσο για τη σχολή, το μπάρκο, τη ζωή που μας αξίζει!

Δεν θα σταματήσουμε! Συνεχίζουμε δυναμικά, συσπειρωμένοι στον Σύλλογό μας και διεκδικούμε:

1. Αποκλειστικά ενιαία, δημόσια και δωρεάν Ναυτική Εκπαίδευση και Μετεκπαίδευση ενταγμένη στο υπουργείο Παιδείας. Ισοτιμία των διπλωμάτων μας με τα αντίστοιχα της στεριάς.

2. Αποστρατικοποίηση των ΑΕΝ και του ΚΕΣΕΝ και κατάργηση του αναχρονιστικού Εσωτερικού Κανονισμού της σχολής. Καμία συμμετοχή των εφοπλιστών, του υπουργείου, των λιμενικών, των οργάνων διοίκησης και διεύθυνσης της σχολής στις διαδικασίες του Σπουδαστικού Συλλόγου.

3. Προσλήψεις μόνιμων καθηγητών και ναυτοδιδασκάλων με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα.

4. Αμεσα και έγκαιρα βιβλία για όλα τα μαθήματα της σχολής. Να σταματήσει τώρα το απαράδεκτο καθεστώς των σημειώσεων και των φωτοτυπιών. Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των σπουδαστών για αναλώσιμα!

5. Εκπαιδευτικό ταξίδι, εύρεση καραβιού με ευθύνη αποκλειστικά του υπουργείου Ναυτιλίας και της διοίκησης της ΑΕΝ Ασπροπύργου για όλους τους σπουδαστές. Ναυτολόγηση με ΣΣΕ, συγκροτημένα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.

6. Δωρεάν μετακίνηση όλων των σπουδαστών. Το σπουδαστικό πάσο να έχει ισχύ όπως και σε άλλες σχολές για εκπτώσεις σε θέατρα, κινηματογράφους, διάφορους άλλους φορείς κ.ά.

7. Αναβάθμιση της υλικοτεχνικής υποδομής και των εργαστηρίων. Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη μας για τα αναλώσιμα που χρειάζονται για την παρακολούθηση μαθημάτων και εργαστηρίων.

8. Λειτουργία υποδομής με υπολογιστές για αναζήτηση πληροφοριών και την εκπόνηση εργασιών με σταθερή πρόσβαση στο Internet και ασύρματη σύνδεση Wi-Fi σε όλους τους χώρους της σχολής.

9. Να λειτουργήσει δωρεάν σίτιση με κανονικό γεύμα για όλους, καθώς και στέγαση για τους συναδέλφους από επαρχία. Μέχρι τότε, να δίνεται έγκαιρα και να αυξηθεί το επίδομα στέγασης.

10. Οχι στη φοροαφαίμαξη των ναυτεργατών. Να φορολογηθούν οι εφοπλιστές και οι μεγαλοεπιχειρηματίες.

11. Αμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού και υλικών για την καθαριότητα του κτιρίου της ΑΕΝ.

12. Κατάργηση του ΠΔ 141/2014 και των νόμων 3153/2003, 3450/2006 (ΝΕΚΕ) για την ιδιωτικοποίηση της Ναυτικής Εκπαίδευσης και Μετεκπαίδευσης.

13. Εισαγωγή όλων των ειδικών σχολείων στο πρόγραμμα σπουδών. Μέχρι τότε, να διεξάγονται στην ώρα τους τα μαθήματα των ειδικών σχολείων για την έκδοση διπλώματος (G.O., ΣΩΣΤΙΚΑ, ECDIS κ.λπ.).

14. Λειτουργία χώρων αθλητισμού για αθλητικές ομάδες και πολιτισμού για θεατρικές, μουσικές ομάδες κ.λπ.».