Στο 27% εκτιμά τη μέση αύξηση των προ φόρων κερδών στο πρώτο εννιάμηνο του 2004 των πέντε μεγάλων τραπεζικών ομίλων της χώρας, σε σύγκριση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα, η Εγνατία ΑΧΕ, σύμφωνα με προχτεσινή ανακοίνωσή της. Κι όπως καταλαβαίνει ο καθένας, οι διαβόητες αντοχές της οικονομίας δε βάζουν κανένα πρόβλημα, ενώ οι ίδιες ακριβώς - σύμφωνα με την κυβέρνηση - δεν επιτρέπουν παρά μόνο τις γνωστές και πενιχρές αυξήσεις μισθών στους εκπαιδευτικούς και τους άλλους δημοσίους υπαλλήλους. Κι αν θέλετε να κάνετε μια σύγκριση και για τους απόλυτους αριθμούς, πάρτε υπόψη σας ότι τα ετήσια κέρδη των προαναφερομένων πέντε τραπεζικών ομίλων είναι υπερδιπλάσια του κόστους των «αυξήσεων», που θα πάρουν οι εκατοντάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι.
Τελικά, ξέρετε σε ποιον ρίχνουν οι Αμερικανοί την ευθύνη, για την εισβολή στο Ιράκ και το συνεχιζόμενο, ουσιαστικά, πόλεμο στην πολύπαθη αυτή χώρα; Μα σε ποιον άλλον, θα πείτε, στον Σαντάμ Χουσεΐν. Και θα 'χετε δίκιο, βέβαια, αλλά η ευθύνη αυτή δεν αναφέρεται πλέον στην κατοχή των διαβόητων όπλων μαζικής καταστροφής. Αυτά δε βρέθηκαν, παρά τις πολύμηνες έρευνες χιλίων και πλέον ειδικών πρακτόρων των αμερικανικών και βρετανικών υπηρεσιών.
Εκατσαν, λοιπόν, τα σαΐνια στην Ουάσιγκτον κι, αφού παιδεύτηκαν αρκετά, «κατέβασαν» τελικά τη ...μεγάλη ιδέα. Η ευθύνη του πολέμου βαραίνει τον Σ. Χουσεΐν, επειδή προσποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία ότι έχει όπλα μαζικής καταστροφής. Τόση επιτυχία, μάλιστα, που έπεισε ακόμη και τις ΗΠΑ και τις υποχρέωσε να ξεκινήσουν τον εγκληματικό και άδικο αυτό πόλεμο. Κι όπως κάνουν συνήθως οι ψεύτες, οι ΗΠΑ έχουν και ...αποδείξεις. Ισχυρίζονται ότι έχουν υποκλέψει διαταγή του Σ. Χουσεΐν προς τους διοικητές του - λίγο πριν την έναρξη του πολέμου - σύμφωνα με την οποία διατάσσονταν να χρησιμοποιήσουν τα ...ανύπαρκτα όπλα στο ενδεχόμενο εισβολής. Ηταν μια μπλόφα του Χουσεΐν, λένε τώρα οι Αμερικανοί. Αλλά την πιστέψαμε, συμπληρώνουν με ...θλίψη.
Δυστυχώς, γι' αυτούς, όμως, έχουν πάψει να τους πιστεύουν οι λαοί...
Περιοδεύοντας στην Καρδίτσα, ο Ν. Κωνσταντόπουλος μίλησε για συμπάθεια που δείχνει ο κόσμος προς τον ΣΥΝ, εκφράζοντας την ελπίδα ότι η συμπάθεια θα μετατραπεί σε ψήφους. Αν και γνωρίζει ότι από την έκφραση συμπάθειας, μέχρι την ψήφο στην κάλπη, η απόσταση είναι τεράστια - «όποιον συμπαθούμε, δεν τον παντρευόμαστε, κιόλας» - είναι δικαίωμα του προέδρου του ΣΥΝ να δίνει τον αγώνα για την εκλογική σωτηρία του κόμματός του, «ποντάροντας» μάλλον στα «φιλανθρωπικά αισθήματα», παρά στην πολιτική λογική των ψηφοφόρων.
Ομως, οι αγρότες της Καρδίτσας πολύ δύσκολα θα ψηφίσουν τον ΣΥΝ. Και δε θα τον ψηφίσουν, όχι γιατί δεν τον συμπαθούν, αλλά επειδή δεν τον είδαν να τους στηρίζει στους σκληρούς και πολύχρονους αγώνες τους, στηρίζοντας, επί της ουσίας, την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζει η κυβέρνηση με τη συμφωνία της ΝΔ. Τα λόγια του Ν. Κωνσταντόπουλου κατά των νέων ρυθμίσεων της ΚΑΠ για το βαμβάκι, τον καπνό και το λάδι, δεν πείθουν ότι ο ΣΥΝ άλλαξε «ντορό» και τάσσεται εναντίον αυτής της πολιτικής, που ξεκληρίζει, κατά χιλιάδες, τους μικρομεσαίους αγρότες.
Οταν προ ολίγων βδομάδων ο Κ. Σημίτης προχωρούσε στις γνωστές εξαγγελίες, περί «κοινωνικού πακέτου» και «χάρτας σύγκλισης», τόσο αυτός, όσο και ο κ. Χριστοδουλάκης, έδωσαν στη δημοσιότητα και μια σειρά νούμερα, σχετικά με το κόστος των εξαγγελιών αυτών. Προχτές, λοιπόν, που το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε τον κρατικό προϋπολογισμό του 2004, ψάξαμε να βρούμε αν ενσωματώνονται σ' αυτόν ορισμένα από τα προαναφερόμενα νούμερα, που αφορούν λαϊκά στρώματα και δεν μπορέσαμε να βγάλουμε σαφές συμπέρασμα. Και τούτο, γιατί ο κ. Χριστοδουλάκης δεν έδωσε στη δημοσιότητα τα πλήρη στοιχεία του προϋπολογισμού, αλλά μόνον ορισμένα και αποσπασματικά. Γεγονός, το οποίο επαυξάνει τις όποιες αμφιβολίες και ερωτήματα.
Πού θα πάει, όμως, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια λέει ο λαός μας. Αύριο κατατίθεται στη Βουλή το πλήρες σχέδιο του προϋπολογισμού και θα επανέλθουμε...
Από τις 1.006 σελίδες του έργου, οι 808 «διασχίζουν» όλη τη ζωή του Μπέκετ. Από τη γέννησή του (1906) στην Ιρλανδία, μέχρι και το θάνατό του (1989) στη δεύτερη πατρίδα του, τη Γαλλία, στης οποίας την Εθνική Αντίσταση εντάχθηκε, αντέχοντας κινδύνους, διώξεις, παρανομία στο Παρίσι και σε διάφορες περιοχές της χώρας (μετά την προδοσία της ομάδας του από έναν παπά-μισθωτό πράκτορα των ναζί), την πείνα και τη σκληρή δουλιά ως εργάτης γης για να επιβιώσει ο ίδιος και η γυναίκα του. Πραγματικά, τα είκοσι έξι κεφάλαια του βιβλίου και οι εκτενείς σημειώσεις συνιστούν πραγματικό «πανόραμα» του μεγαλοφυούς έργου και του θυελλώδους βίου του Μπέκετ.
Τι συνέβη και γιατί; Κατά την South Asia Tribune, η απόπειρα «χειρισμού» των ΜΜΕ του Πακιστάν έγινε απ' την ISI, την υπηρεσία πληροφοριών του Πακιστάν, που υπαγόρευσε στον Τζαμάλι και το τι θα πει. Στόχος ήταν να δοθεί η εντύπωση πως οι ΗΠΑ «στηρίζουν αμέριστα» το Πακιστάν. Το κόλπο απέδωσε, αλλά μόνο εν μέρει.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ εκβιάζει ανοιχτά το Πακιστάν να «τετραπλασιάσει τις προσπάθειες εξάλειψης της τρομοκρατίας». Γι' αυτό προγραμματίζονταν επισκέψεις δύο αξιωματούχων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, του Ρίτσαρντ Αρμιτέιτζ και της Κριστίνα Ρόκα, στο Ισλαμαμπάντ. Αλλά ακυρώθηκαν, για να μη δοθεί η εντύπωση ότι ο Τζαμάλι αγνοήθηκε και το πραγματικό deal γινόταν με τους στρατηγούς.
Στην πραγματικότητα, οι συμφωνίες συνάπτονται όντως με τους στρατηγούς, προεξάρχοντος του επιλεγόμενου «προέδρου»: του πραξικοπηματία Περβέζ Μουσάραφ. Ο «εχθρός του εχθρών» των ΗΠΑ - ο Αϊμάν αλ-Ζαουάχρι κάλεσε την 28η του Σεπτέμβρη για την άμεση ανατροπή του, από αέρος αλ-Τζαζίρα - θα συνεχίζει να λαμβάνει αμερικανική στήριξη, αλλά υπό αίρεση. Αν δεν εντείνει τον πόλεμο κατά των συμπαθούντων την «αλ-Κάιντα» και τους Ταλιμπάν και δεν κάμψει τους αυτονομιστές του Κασμίρ (αποπαίδια των ΗΠΑ και της ISI, όλοι τους) θα δοθεί βορά στους αντιπάλους του.