Παπαγεωργίου Βασίλης

Δε νομίζει η κυβέρνηση πως έχει τουλάχιστον υποχρέωση, να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τις δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού; Και, εάν τις επιβεβαιώσει, να πει συγκεκριμένα στον ελληνικό λαό, ποια ακριβώς είναι η «θετική προσέγγιση στο ζήτημα του Αιγαίου», πολύ περισσότερο, που - απ' όσα γνωρίζουμε - η Αγκυρα δεν έχει εγκαταλείψει μέχρι σήμερα τις γνωστές θέσεις και διεκδικήσεις της;

Περιμένουμε...

Γνωρίζετε ότι υπάρχει υπουργική απόφαση, η οποία ορίζει ότι επιτρέπονται οι ...μικρές οικοδομικές παραβάσεις και μπορούν να εξαιρεθούν από την κατεδάφιση, με απόφαση του προϊσταμένου της Πολεοδομικής Υπηρεσίας, εφόσον, βέβαια, θα καταβάλλεται το νόμιμο πρόστιμο διατήρησης και ανέγερσης αυθαιρέτου;

Βέβαια, έχει γίνει κι αυτό. Η υπουργική αυτή απόφαση υπάρχει, είναι τελευταίας εσοδείας (των προηγούμενων ημερών) και εκδόθηκε σε εφαρμογή του πρόσφατου νόμου «Περί αδειών δόμησης και άλλων διατάξεων θεμάτων αρμοδιότητας ΥΠΕΧΩΔΕ». Κι όπως καταλαβαίνει ο καθένας, η υπουργική αυτή απόφαση λέει ότι ο καθένας μπορεί να κτίζει όσο και όπως θέλει, αρκεί να έχει να πληρώσει. Αντε, ακόμη, να ...τα 'χει καλά και με τον προϊστάμενο της Πολεοδομίας...

Και μετά, βγαίνει ο Γ. Παπανδρέου και μιλάει για ...νέο ύφος και ήθος, αλλαγές και ανατροπές, κλπ., κλπ. Προφανώς, τα όσα λέει, περί ρήξεων και ανατροπών, αφορούν στη ριζική χειροτέρευση όλων όσων γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Μπαίνουμε σε μια μεταβατική περίοδο. Θα υπάρξει ρευστότητα και ανακατατάξεις. Στα πλαίσια αυτά, η Αριστερά πρέπει να επαναπροσδιορίσει το ρόλο της και σ' αυτό θα προχωρήσει μετά τις εκλογές ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΡΑ). Αυτά είπε, προχτές, ο Ν. Κωνσταντόπουλος, μιλώντας στο ρ/σ «Σκάι», σχετικά με τις μετεκλογικές πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας.

Και σε ό,τι αφορά στη ρευστότητα και τη μεταβατικότητα, είναι μια μεγάλη κουβέντα, που ξεφεύγει από τα όρια ενός σχολίου. Αναρωτιόμαστε, όμως, πόσο συμβιβάζεται και πόσο είναι ηθικό και έντιμο, να ζητάς την ψήφο των πολιτών και, ακόμη περισσότερο, των αριστερών και, ταυτόχρονα, να τους λες ότι θα επαναπροσδιορίσεις το ρόλο σου, μετά τις εκλογές... Δηλαδή, αφού σε ψηφίσουν...

Πληθαίνουν καθημερινά τα κρούσματα διοικήσεων ιδρυμάτων και υπηρεσιών Πρόνοιας και Ειδικής Αγωγής, που αρνούνται στο χώρο τους την παρουσία και τη συζήτηση των εργαζομένων με τους εκπροσώπους του ΚΚΕ. Το τελευταίο κρούσμα συνέβη στο Εθνικό Ιδρυμα Κωφών στους Αμπελόκηπους. Αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Χ. Χουρδάκη, υποψήφιο βουλευτή του Κόμματος, επισκέφτηκε, προχτές, το Ιδρυμα κατόπιν ειδοποίησης. Η διοίκησή του, αφού προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να αποτρέψει την περιοδεία - όπως κατήγγειλαν εργαζόμενοι - έκανε το παν, προκειμένου να τους εμποδίσει να συναντηθούν με την αντιπροσωπεία. Η περιοδεία, βέβαια, έγινε και στη συζήτηση με τους εργαζόμενους επιβεβαιώθηκαν οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ, τόσο για το πού πηγαίνει η Πρόνοια και η Ειδική Αγωγή, όσο και οι θέσεις του για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.

Η αντιπροσωπεία είχε προγραμματίσει, για προχτές επίσης, επίσκεψη και στο Ειδικό Σχολείο Καισαριανής, αλλά καθ' οδόν ενημερώθηκε ότι, όλως τυχαίως, η διεύθυνση του σχολείου αποφάσισε τη μέρα εκείνη να πραγματοποιήσει εκδρομή των παιδιών στο ...Μετρό της Αθήνας. Απαγορεύσεις, δηλαδή, και ...ευτράπελα!

Ετσι, οι ανώνυμοι αγωνιστές και αγωνίστριες του λαού μας, οι «άγιοι» και οι «Αγίες των ημερών τους» (όπως τιτλοφορείται το προηγούμενο βιβλίο του) στα μαύρα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου είναι οι «πρωταγωνιστές» και του νέου (τέταρτου) βιβλίου του Βασίλη Κολοβού «Το καλοκαίρι μας προσπέρασε» (εκδόσεις Καστανιώτη). Ενα βιβλίο, ιδιαίτερα χρήσιμο για τη νεολαία, καθώς, κατ' ουσίαν, είναι ιστοριογραφικό βιβλίο μεν, λογοτεχνημένο δε. Οχι μόνο γιατί βασίζεται σε ιστορική βιβλιογραφία, γιατί παραθέτει αποσπάσματα ντοκουμέντων, γιατί με ημερομηνιακή - χρονολογική σειρά παρακολουθεί πασίγνωστα ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα. Αλλά και γιατί ιστορεί γεγονότα λιγότερο γνωστά και βγάζει από την αφάνεια τον ηρωικό αγώνα και τα πάθη ανώνυμων αγωνιστών. Τα κεντρικά πρόσωπα της (εμπλουτισμένης με ποιήματα και τραγούδια) μυθ-ιστορικής πλοκής του Β. Κολοβού είναι μια οικογένεια αγωνιστών (από τον παππού και τη γιαγιά έως το εγγόνια) από την προσφυγική συνοικία του Βύρωνα. Μια οικογένεια, που συμπεθεριάζει με Καισαριανιώτες και οι αγώνες, τα πάθη, τα πένθη, οι διώξεις, οι δίκες, οι καταδίκες, οι εξορίες της «συμπορεύονται» με άλλων ανώνυμων και επώνυμων αγωνιστών. Η αγωνιστική δράση της οικογένειας αρχίζει από τη μεταξική δικτατορία και το Αλβανικό Μέτωπο και φθάνει μέχρι το ΔΣΕ στο Γράμμο - Βίτσι. Τότε και εκεί, όπου «όλοι οι καημοί του χρόνου και της Ιστορίας ξεχύνονται απ' τις κορφές, (...) το δράμα κορυφώνεται. Το αίμα συνεχίζει να χύνεται και μπαίνει βαθιά μέσα στη γη μας».

Γρηγοριάδης Κώστας

Κι όμως, στη Δύση η συζήτηση για το Αφγανιστάν επικεντρώνεται, ακριβώς, σ' ένα σαθρό πρόσχημα: Τις «εκλογές» του Ιούνη, όταν ο λαός της χώρας -ή το ποσοστό του, που θα προλάβουν να απογράψουν οι εργαζόμενοι του ΟΗΕ εν μέσω μαχών, τέλος πάντων - θα κληθεί να ψηφίσει ...τον Καρζάι, μοναδικό υποψήφιο. ΗΠΑ, ΕΕ και ΟΗΕ ασχολούνται κατά βάση με τη νομιμοποίηση της εξουσίας του Χαμίντ Καρζάι κι ελάχιστα πέραν αυτής. Ταυτόχρονα, η Ουάσιγκτον επιχειρεί ενεργότερα να εμπλέξει το ΝΑΤΟ πιο πολύ στην κατοχή, ώστε να απεμπλακούν Αμερικανοί στρατιώτες, για προφανείς προεκλογικές σκοπιμότητες της κυβέρνησης Μπους, ενόψει Νοέμβρη.

Από την άλλη, η στρατηγική ανταρτοπολέμου - επιθέσεων αυτοκτονίας των Ταλιμπάν μοιάζει να εντείνεται. Κι ο λαός του Αφγανιστάν μοιάζει παγιδευμένος ανάμεσα σε πιόνια, πρώην κι επόμενα...

Κουτός δεν είσαι,

δεν αμφιβάλλω,

θύμα όμως είσαι

φίλε μεγάλο,

έτσι τουλάχιστον,

καημένε, δείχνεις

εκεί την ψήφο σου

που πας και ρίχνεις.

***

Ξέρω βεβαίως

πως φταίει η «πλύση»

που το μυαλό σου

έχει σκοτίσει,

αλλά επιτέλους

βγες απ' τη ζάλη

δες πως δεν είναι

για σε οι «μεγάλοι».

***

Αυτοί σε θέλουνε

είλωτα σκλάβο

κι εσύ από πάνω

τους λες και «μπράβο»

έτσι που ψήφο

πας και τους δίνεις

αντί και «πράσινους»

και «μπλε» να φτύνεις!

***

Μακριά απ' τα «θα» τους

κι από το ψέμα

στ' αριστερά σου

στρέψε το βλέμμα

εκεί είν' η τάξη σου

κι εκεί προχώρα,

άλλαξε ρότα

έστω και τώρα!