Οπως οι «κύριοι» πολυεθνικών του πετρελαίου (π.χ. ChevronTexaco, ExxonMobile, Occidentatl Petroleum,New Energy Corporation), που χρυσοπλήρωσαν τη φιέστα, προσβλέποντας σε ποικίλα «ανταποδοτικά οφέλη» (π.χ. πετρέλαια της Αλάσκας...).

Τα «μεγάλα κεφάλια» της πολεμικής βιομηχανίας και «συστημάτων ασφάλειας», όπως Boeing, Lockheed Martin, Northrop Grumman, που εξασφαλίζουν χρυσές δουλιές και νέα υπέρογκα κέρδη από τους παλιούς και νέους πολέμους της κυβέρνησης Μπους, αλλά και από την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της κατ' ευφημισμόν «Γης της Ελευθερίας»...

Οπως οι διευθυντές των πολυεθνικών ηλεκτρονικού λογισμικού Microsoft και Oracle και οι κολοσσοί Μέσων Μαζικής «Ενημέρωσης», όπως η Washington Post Company...

Οπως οι διευθυντές τραπεζών, χρηματοπιστωτικών οργανισμών (Τράπεζα της Αμερικής, Wachovia Corp, Ameriquest Capital Corp), αυτοκινητοβιομηχανιών (π.χ. Ford Motor Co.), πολυεθνικών του φαρμάκου (Bristol - Myers Squibb, Pfizer), οι ξενοδοχειακοί κολοσσοί χλιδής, όπως Marriot International, Rizt - Carlton Hotel.

Ομως, απέναντι στους χρηματοδότες και τα στελέχη της δεύτερης θητείας Μπους, βρίσκονται άλλοι: Οι (ως επί το πλείστον εγκλωβισμένοι στη μέγκενη του δικομματισμού της πλουτοκρατίας) Αμερικανοί, που δίνουν το δικό τους αγώνα μακριά απ' τα κόκκινα χαλιά της ορκωμοσίας, τους χορούς και τα ξέφρενα πάρτι της απόλυτης μειοψηφίας του πλούτου...

Προεκλογικά - όπως όλοι θυμούνται - η ηγεσία της ΝΔ μοίραζε υποσχέσεις, για την αποφασιστική καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και, τεχνηέντως, τις «μπέρδευε» με γενικόλογα συνθήματα, περί εξυπηρέτησης του πολίτη, κλπ. Τώρα, όπως φαίνεται, ήρθε η ώρα, να πάρουν συγκεκριμένο περιεχόμενο τα γενικόλογα. Ετσι, το υπουργείο Ανάπτυξης έχει σχεδόν έτοιμο νομοσχέδιο, το οποίο θα κατατεθεί στο άμεσο μέλλον στη Βουλή και φιλοδοξεί να αντιμετωπίσει τα ...γραφειοκρατικά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν όσοι θέλουν να γίνουν επιχειρηματίες. Σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, το νομοσχέδιο θα αλλάξει το χαρακτήρα του σχετικού ελέγχου, από προληπτικό σε κατασταλτικό και θα μειώνει δραστικά τα δικαιολογητικά για την ίδρυση, εγκατάσταση και άδεια λειτουργίας νέων επιχειρήσεων. Από τα δεκαπέντε δικαιολογητικά, που χρειάζονται μέχρι τώρα, θα παραμείνουν τα επτά και, βέβαια, δε θα χρειάζεται η έγκρισή τους πριν τη λειτουργία της επιχείρησης, αφού η διαδικασία αυτή θα γίνεται σε δεύτερη φάση. Στην πρώτη φάση, ο επίδοξος επιχειρηματίας θα μπορεί να προχωρήσει, υποβάλλοντας απλά και μόνο μια γενική υπεύθυνη δήλωση, για τη νομιμότητα όλων των κτιριακών εγκαταστάσεων της όποιας επένδυσης.

Με άλλα λόγια, μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δίνετε...

Μπορεί, οι εφαρμογές των νέων τεχνολογιών να βρίσκονται εδώ και χρόνια στην ημερήσια διάταξη. Μπορεί, η χρήση του διαδικτύου και των ηλεκτρονικών υπολογιστών, να γίνεται καθημερινά όλο και περισσότερο αναγκαία. Μπορεί, τόσο οι προηγούμενοι όσο και οι νυν κυβερνώντες, να έλεγαν και να λένε πολλά και διάφορά για την «κοινωνία της γνώσης και της πληροφορίας», η πραγματικότητα, όμως - όπως διαμορφώνεται από το κοινωνικό σύστημα και τις κυρίαρχες πολιτικές - έχει τους δικούς της κανόνες. Ετσι, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που πραγματοποίησε η εταιρία V-PRC για λογαριασμό του Εθνικού Δικτύου Ερευνας και Τεχνολογίας, η αγορά και η χρήση ηλεκτρονικού εξοπλισμού, όπως και η πρόσβαση στο διαδίκτυο, γίνονται όλο και περισσότερο προνόμιο των πολιτών με υψηλότερα εισοδήματα. Χαρακτηριστικό της όλο και μεγαλύτερης ψαλίδας είναι το γεγονός, πως υπερδιπλασιάστηκε το 2004, σε σχέση με το 2003, το ποσοστό όσων δηλώνουν ότι δεν μπορούν να διεισδύσουν στο Ιντερνετ, εξαιτίας του υψηλού κόστους, ενώ, την ίδια στιγμή, παρουσιάζεται σημαντικά μειωμένη η καθημερινή χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή, σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια.

Κατάργηση ουσιαστικά των λαϊκών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων επιτάσσει το αυταρχικό και αντιδημοκρατικό γαλάζιο δόγμα, που εξέφρασε την προηγούμενη βδομάδα ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Ευ. Αντώναρος αξίωσε να μη γίνονται διαδηλώσεις, όταν αυτές γίνονται από «μειοψηφίες»! «Δεν πρέπει από τις διαμαρτυρίες των λίγων να ταλαιπωρούνται οι πολλοί. Αυτό είναι μια αρχή, η οποία πρέπει να ισχύει κατά τη διεκδίκηση αιτημάτων από όλους τους εργαζομένους», απάντησε όταν ρωτήθηκε πως η κυβέρνηση θα κρατήσει ανοιχτές τις «εθνικές οδούς» από τους αγρότες. Μάλιστα, προκειμένου να δείξει ότι οι αγρότες που βρίσκονται ή θα βρεθούν στα μπλόκα του αγώνα και της ζωής είναι μειοψηφία, ο Αντώναρος δε δέχτηκε τον όρο «αγροτικές κινητοποιήσεις»: «Είναι διεκδικήσεις ενός τμήματος του αγροτικού κόσμου», αποφάνθηκε. Με άλλα λόγια, η μειοψηφία δεν έχει δικαιώματα! Αυτός είναι ο πυρήνας της αντιδημοκρατικής αντίληψης που διακατέχει και τη γαλάζια διακυβέρνηση. Δεν πρέπει να γίνονται «διαμαρτυρίες», που ενοχλούν την κυβέρνηση, η οποία αυτοανακηρύσσεται εκφραστής «των πολλών που ταλαιπωρούνται». Ξεχνάει, βέβαια, ότι η πραγματική αιτία της «ταλαιπωρίας των πολλών» είναι η πολιτική που εφαρμόζει...

Η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία της ΝΔ ποτέ δεν έκρυψε την αλλεργία της απέναντι στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Ως κόμμα της άρχουσας τάξης, ένιωθε άβολα, όταν ξεσηκώνονταν οι «από κάτω». Δεν είναι τυχαίο ότι ποτέ δεν είχε καταδικάσει τη χρήση αστυνομικής βίας σε λαϊκές κινητοποιήσεις. Και τώρα ετοιμάζεται να δείξει το πραγματικό της πρόσωπο.

Τιμώντας τη μεγάλη λογοτεχνική προσφορά του πολυγραφότατου Ζήση Σκάρου και δίνοντας στους αναγνώστες της νεότερης γενιάς την ευκαιρία να γνωριστούν με το έργο του, η «Σύγχρονη Εποχή» κυκλοφόρησε πέρσι τον πρώτο τόμο των διηγηματικών Απάντων του, ο οποίος περιέχει 20 διηγήματα, και στις αρχές αυτού του μήνα το δεύτερο τόμο, με 29 διηγήματα. Στο δεύτερο τόμο υπάρχουν πολλά μικρά (ακόμη και 2-3 σελίδων), όμως εντελέστατης αφηγηματικής ανάπτυξης διηγήματα. Διηγήματα που, παρά τη μικρή έκτασή τους, άλλοτε με τη συγκίνηση, άλλοτε με τη σαρκαστική δύναμή τους, άλλοτε με το ανάλαφρο χιούμορ τους, κερδίζουν ακαριαία τον αναγνώστη (λ.χ., «Η γουρουνού», «Το θέμα», «Ο εφοριακός», «Η γοητεία των μαζών»). Υπάρχουν, βέβαια, και πιο αναπτυγμένα διηγήματα, καθώς την ανάπτυξή της επιβάλλει ή ένα ιστορικό γεγονός που ενέπνευσε το διήγημα (λ.χ., «Τρεις αποκαλυπτικές μαρτυρίες ενός άλλου δράματος»), ή το ιδιαίτερο ανθρωπολογικό ή ψυχογραφικό ενδιαφέρον του κεντρικού προσώπου (λ.χ., «Ο Νταρέλας», «Ο καλλιτέχνης»).

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεκάδες φορές, η λέξη ελευθερία ακούστηκε από τον Αμερικανό Πρόεδρο. Για άλλους τουλάχιστον 27, για άλλους τουλάχιστον 42. Δεν έχει καμιά σημασία το πόσες. Ισως μόνο για τους στατιστικολόγους. Η έμφαση δόθηκε. Ολοι το καταλάβαμε... Νέες «περιπέτειες ελευθερίας» και μάλιστα τη στιγμή που ο «άξονας του κακού» έχει διευρυνθεί σε «άξονα της τυραννίας», διά στόματος τη νέας υπουργού Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις. Ο άξονας της τυραννίας περιλαμβάνει το Ιράν - πρώτο στη λίστα - την Κούβα, τη ΛΔ Κορέας, τη Βιρμανία, τη Ζιμπάμπουε, τη Λευκορωσία. Μπορεί και ο πόλεμος να αλλάξει μορφή, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι αναλυτές.

Είναι τυχαίο, τάχα, ότι ο Πρόεδρος Μπους κατά την ομιλία της ορκωμοσίας του ούτε μία φορά δεν είπε τη «μαγική λέξη». Το Ιράκ δε βρήκε χώρο ανάμεσα στις 2.000 λέξεις του Μπους. Ούτε ο πόλεμος. Παρότι, είτε χάσει είτε κερδίσει, αυτός ο πόλεμος θα σημαδέψει την προεδρία του. Παρότι, καθώς ορκιζόταν 1.360 Αμερικανοί είχαν χάσει τη ζωή τους, περισσότεροι από 10.000 είναι τραυματίες, ενώ κοστίζει στους Αμερικανούς 1 δισεκατομμύριο δολάρια τη βδομάδα...