Το τελευταίο σχετικό περιστατικό αφορά στην αμοιβή του υποδιοικητή της ΑΤΕ, Δ. Μηλιάκου. Τα «Νέα» αποκάλυψαν ότι δαπάνησε μέσω πιστωτικής κάρτας 15.000 ευρώ, μέσα σ' ένα δεκάμηνο, για ρούχα, παπούτσια, ηλεκτρικά είδη, γυαλιά, καλλυντικά, dutty free, σούπερ μάρκετ και πίτσες, ενώ τέσσερις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν σχετική Ερώτηση στη Βουλή. Ο δε κ. Μηλιάκος απαντά ότι η χρήση πιστωτικής κάρτας από την εκάστοτε Διοίκηση της τράπεζας αποφασίστηκε την 1η Ιούνη 1998 - δηλαδή, επί ΠΑΣΟΚ - στο πλαίσιο του συνολικού πακέτου αμοιβών, παγίων εξόδων και αποζημιώσεων των μελών της Διοίκησης, ενώ σημειώνει ότι η μηνιαία αμοιβή του είναι 9.201 ευρώ, κάτι λιγότερο από τον προκάτοχό του...
Τα σημειώνουμε όλ' αυτά, αναρωτώμενοι, για πόσο ακόμη οι μεροκαματιάρηδες, ψηφοφόροι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, θα ανέχονται να τους κοροϊδεύουν και, μάλιστα, κατάμουτρα.
Η κυβέρνηση με τον τελευταίο νόμο που ψήφισε και με τις σχετικές αποφάσεις της - μεταξύ άλλων - απαλλάσσει το κράτος από την ευθύνη τού να προσφέρει ουσιαστική στήριξη στις οικογένειες των απόρων, των μεταναστών, των άγαμων μητέρων. Το γεγονός αυτό, όμως, δεν εμπόδισε στο παραμικρό την ηγεσία του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (;), να επισκεφθεί τις προάλλες - εννοείται, με τη συνοδεία τηλεοπτικών καμερών - την «Κιβωτό» στον Κολωνό, όπου ένας ιερέας και ορισμένοι εθελοντές προσφέρουν υπηρεσίες στήριξης σε 150 παιδιά διαφόρων εθνικοτήτων, σε άγαμες μητέρες, άστεγους κλπ. Πήγε, λοιπόν, το κυβερνητικό κλιμάκιο και πρόσφερε στα παιδιά λαμπάδες, τσουρέκια και ...εορταστική συμπάθεια.
Προφανώς, αυτό είναι το ...όραμα της ΝΔ για τη σύγχρονη κοινωνία. Χρήματα με τη σέσουλα, για τη μικρή μειοψηφία της πλουτοκρατίας - τους ...στυλοβάτες της ανάπτυξης - και ψίχουλα ελεημοσύνης και ...συμπάθεια, για τους πολλούς, τους παραγωγούς του πλούτου.
Στα κρατητήρια της αστυνομίας παραμένουν στοιβαγμένοι 92 πρόσφυγες - από το Μπαγκλαντές, το Ιράκ, το Πακιστάν, το Ιράν, την Παλαιστίνη, τη Βιρμανία και την Ινδία - που συνελήφθησαν από συνοροφύλακες, το απόγευμα της Μεγάλης Τρίτης, στα διόδια Μοσχοχωρίου έξω από τη Λάρισα, μέσα σε νταλίκα που οδηγούσε Τούρκος υπήκοος. Οι συνθήκες κράτησής τους είναι άθλιες, καθώς τα αστυνομικά κρατητήρια δεν πληρούν τους στοιχειωδώς αναγκαίους όρους υγιεινής, διαμονής κι, επιπλέον, υπάρχει πρόβλημα σίτισης και περίθαλψης.
Το αίτημα παροχής πολιτικού ασύλου, που θέτουν πολλοί από τους συλληφθέντες, δε φαίνεται να βρίσκει σύμφωνες τις αρμόδιες αρχές, οι οποίες περισσότερο προσανατολίζονται προς την κατεύθυνση της απέλασης. Κι επειδή οι διαδικασίες για την απέλαση είναι χρονοβόρες, ενώ στη χώρα μας δεν υπάρχουν οργανωμένα κέντρα υποδοχής και φύλαξης προσφύγων, οι 92 απόκληροι της Ασίας θα περάσουν ένα «μακρύ Γολγοθά» στην Ελλάδα, συνειδητοποιώντας ότι, αντί για τον «παράδεισο» που αναζητούσαν, βρέθηκαν στην «κόλαση»...
Αποθρασύνθηκαν εντελώς οι ιδιωτικές τηλεπικοινωνιακές εταιρίες και απειλούν με μηνύσεις, μετά τις αποκαλύψεις για το «φέσι» 115 εκατ. ευρώ που έχουν φορέσει στον ΟΤΕ. Αλλά και ο ΟΤΕ, ο οποίος για απλήρωτους λογαριασμούς λίγων ευρώ «κόβει» τα τηλέφωνα των συνδρομητών του, αντί να αντικρούσει τις απειλές, προαναγγέλλει απλά ότι «επιφυλάσσεται να διερευνήσει το θέμα (σ.σ.: από πού διοχετεύτηκαν τα στοιχεία για τα «φέσια»), ενθαρρύνοντας έτσι, στην ουσία, την προκλητική στάση των ιδιωτικών εταιριών.
Η ουσία όσων συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στο «χρυσοφόρο» τομέα των «απελευθερωμένων» (διάβαζε ασύδοτων) τηλεπικοινωνιών είναι μία: Ο ιδιωτικοποιημένος ΟΤΕ υποχρεώνεται - με βάση τις οδηγίες της ΕΕ και την πολιτική των κυβερνώντων - από τη μια, να επιδοτεί τους ανταγωνιστές του, προκειμένου και αυτοί να εξασφαλίζουν υπερκέρδη και, από την άλλη, να «αρμέγει» με αλλεπάλληλες αυξήσεις τα ελληνικά νοικοκυριά, ώστε και ο ίδιος να καλύπτει την απώλεια, που έχει από την κατ' ουσίαν επιδότηση των ιδιωτικών εταιριών.
Με άλλα λόγια, η πολιτική στο χώρο των τηλεπικοινωνιών - με βασικό μοχλό τον ΟΤΕ - εξασφαλίζει με κάθε τρόπο και μέσο τα υπερκέρδη των ιδιωτικών συμφερόντων, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Ο,τι ακριβώς κάνει και σε κάθε άλλον τομέα...
Επιτυχημένο βρήκε το μοντέλο συνεργασίας μεταξύ δήμου και νομάρχη Πρέβεζας, στην επίσκεψή του εκεί, ως επικεφαλής του Τμήματος Αυτοδιοίκησης του ΣΥΝ, ο Θ. Μπαρτζώκας, για να προσθέσει πως ο ΣΥΝ δεν έχει κανένα λόγο σε αλλαγές, σύμφωνα με δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας. Το μυστικό της ...«επιτυχίας», βέβαια, είναι πως δήμαρχος και νομάρχης Πρέβεζας έχουν εκλεγεί ως κοινοί υποψήφιοι ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ στις προηγούμενες εκλογές, όπως και ο ίδιος, ο δήμαρχος Καισαριανής, άλλωστε. Και για να μην αφήσει καμιά αμφιβολία, σχετικά με την τακτική του ΣΥΝ στις ερχόμενες εκλογές, ο Θ. Μπαρτζώκας έσπευσε να καθησυχάσει: «Θέλω να διαβεβαιώσω τους κατοίκους της Πρέβεζας και του νομού ότι διάθεση του κόμματός μας είναι οι ευρύτερες και πλατιές συνεργασίες στη βάση των προβλημάτων και στη βάση ενός προγράμματος, που θα αναδεικνύει την Αυτοδιοίκηση πρωταγωνιστή των εξελίξεων και όχι ουραγό». Εννοεί, προφανώς, όπως γίνεται μέχρι σήμερα με τους ΠΑΣΟΚο-ΣΥΝεταίρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που έχουν αναδείξει την Αυτοδιοίκηση σε φτωχό συγγενή και φοροεισπράκτορα της Κεντρικής Διοίκησης. Ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους οι Πρεβεζάνοι, αλλά και όσοι μπερδεύονται, ίσως ακόμα, με την αυτοδιοικητική τακτική του ΣΥΝ.
Τιμώντας τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Γ. Δενδρινού, ο Σύλλογος Φίλων Αρχείου και Μουσείου Γιώργου Δενδρινού και Νιοχωριτών Συγγραφέων «Ο Φλωριάς», πρόσφατα κυκλοφόρησε έναν τόμο, με πρόλογο του συγγραφέα Βαγγέλη Σακκάτου (συγχωριανού και φίλου του Δενδρινού), που εκτός από τον «Μαμμούθ», περιλαμβάνει και το ανέκδοτο, αλληγορικό έργο «Ιχώρ», μια «χιουμοριστική νουβέλα, με υπόθεση πραγματικοφανταστική», όπως το χαρακτήριζε ο Δενδρινός, απολύτως αλληγορική, καθώς η λέξη Ιχώρ σημαίνει πυώδες - σάπιο αίμα. (Ο τόμος είναι ανάτυπο έκδοσης του 1993, «Δελφίνι»). Συστήνουμε στους αναγνώστες να διαβάσουν τις νουβέλες αυτού του σαρκαστή ρεαλιστή, σημειώνοντας τη δική του άποψη γι' αυτές: «Προτιμώ, από τεχνική άποψη, τον "Μαμμούθ". Μα το "Ιχώρ" το αγαπώ περισσότερο γιατί ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία μου. Σαρκάζει και κλαίει. Μαστιγώνει και σπαράζει. Αγαπώ αυτό το δύσμορφο που βγάζει τη γλώσσα του και βαράει στον κόσμο πετριές».
Εργάτες και φοιτητές διαδηλώνουν εναντίον της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής. Οι συγκρούσεις στους δρόμους, σχεδόν καθημερινές και μάλιστα σκληρές. Ο Μπολάνιος έθεσε αστυνομία και στρατό σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Καταστολή εναντίον του λαϊκού κινήματος είναι η μόνη του απάντηση. Καταστολή και υποταγή στις ΗΠΑ είναι τα μόνα που μπορεί να κομίσει. Η καρέκλα του τρίζει. Στις τοπικές εκλογές, του περασμένου Νοέμβρη, το κόμμα του, το APRE, καταποντίστηκε. Το Μέτωπο των Σαντινίστας FSLN, που σχεδόν απέσπασε το 45% των ψήφων στις δημοτικές εκλογές και είναι η μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη, σε συνεργασία με το Συνταγματικό Φιλελεύθερο Κόμμα έχουν μπλοκάρει πολλές αποφάσεις του Μπολάνιος. Ελέγχουν σχεδόν όλους τους θεσμούς και μέχρι στιγμής φαίνονται αποφασισμένα να μην επικυρώσουν τη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου της Κεντρικής Αμερικής - CAFTA, ούτε καν στο Κογκρέσο. Εάν αυτό συμβεί, τότε θα πρόκειται για το μεγαλύτερο πλήγμα που έχει δεχτεί μέχρι στιγμής το σχέδιο νεοαποικιοποίησης των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ, βλέποντας για άλλη μία φορά τη Νικαράγουα να είναι έτοιμη να περάσει στην «άλλη όχθη», εξαπολύει νέο βρώμικο πόλεμο στα ΜΜΕ και απειλεί ευθέως για «διακοπή της οικονομικής βοήθειας», αλλά και για σοβαρές συνέπειες όσον αφορά στη διεθνή θέση της χώρας. Τι έπεται; Ουδείς μπορεί να γνωρίζει.