Κυριακή 21 Μάη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η καταλήστευση του ΙΚΑ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το πρόβλημα της καταλήστευσης των ασφαλιστικών Ταμείων και, κυρίως, του ΙΚΑ δεν είναι καινούριο. Και δεν έχει μόνο τη μορφή της εισφοροδιαφυγής ή της εισφοροαποφυγής. Επί τρεις περίπου δεκαετίες, από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 μέχρι τα μέσα αυτής του 1980, οι κυβερνήσεις υποχρέωναν το ΙΚΑ να καταθέτει τα αποθεματικά του στην Τράπεζα της Ελλάδας, με μηδενικό ουσιαστικά επιτόκιο. Σε πολλά τρισεκατομμύρια δραχμές ανέρχονται οι απώλειες του Ιδρύματος απ' αυτή και μόνο την εγκληματική ενέργεια. Απώλειες, που μετατράπηκαν σε κέρδη των τραπεζών και των κεφαλαιοκρατών.

Τις τελευταίες δεκαετίες διογκώνεται συνεχώς το πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής. Μία στις εφτά επιχειρήσεις είναι ανυπόγραφη και 1 στους 6 εργαζόμενους παραμένει ανασφάλιστος κατάγγειλε τις προάλλες η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων (ΠΟΣΕ) στο ΙΚΑ. Ζήτημα, που είναι γνωστό από χρόνια και συνεπάγεται τεράστιες απώλειες. Στα 3 δισ. ευρώ ανέρχονται σήμερα οι οφειλές προς το Ιδρυμα και στα 6 εκατ. ευρώ ανά εργάσιμη ημέρα η εισφοροδιαφυγή. Για την κυβέρνηση της ΝΔ, όμως, πέρα βρέχει... Οπως φυσικά και για τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια. Από τα 13 (στα χαρτιά) ελεγκτικά κέντρα για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής λειτουργούν μόνο 4 κι αυτά με μειωμένο προσωπικό, ενώ, συνολικά, οι κενές οργανικές θέσεις ανέρχονται σε 3.570, σε σύνολο 12.448.

Κατά τ' άλλα, η κυβέρνηση της ΝΔ - έχοντας και τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ - έχει βάλει στο στόχαστρο τους ασφαλισμένους και ετοιμάζεται να νομοθετήσει άλλη μια χαριστική ρύθμιση χρεών υπέρ των εργοδοτών...

Τεράστιες ελλείψεις

Στο 80,5% ανέρχεται το ποσοστό των παιδιών έως 2 ετών, των οποίων η φροντίδα και η φύλαξη πραγματοποιείται από συγγενείς ή άλλα άτομα και μηδαμινό είναι το ποσοστό όσων έχουν την τύχη, να συμμετέχουν σε δημόσιους ή ιδιωτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς. Ακόμη και στην ηλικία των 3 έως 5 ετών, το ποσοστό όσων φυλάσσονται από συγγενείς ή άλλα άτομα ανέρχεται στο 56,8%, ενώ μόνο το 7,3% συμμετέχει σε προγράμματα φύλαξης σε σχολείο.

Τα στοιχεία προέρχονται από έρευνα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας (ΕΣΥΕ) και αναδείχνουν τις τεράστιες ελλείψεις και τα ανάλογα, σοβαρά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι λαϊκές οικογένειες και ιδιαίτερα οι εργαζόμενες μητέρες ή όσες θέλουν να εργαστούν. Ετσι, επιστρατεύονται οι γιαγιάδες και οι παππούδες, αφού δεν υπάρχει ο απαραίτητος αριθμός δημόσιων βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών και οι ιδιωτικοί είναι πολύ ακριβοί για τα λαϊκά βαλάντια. Οι πάντες παραδέχονται, όμως, ότι οι «λύσεις» αυτές δεν είναι οι καλύτερες - τουλάχιστον - για τις τρυφερές και ευαίσθητες αυτές ηλικίες. Και οι κυβερνώντες, οι κάθε λογής, πράσινοι, γαλάζιοι ή ροζ οπαδοί του ευρωμονόδρομου, ανάμεσά τους και μπόλικοι δήμαρχοι ή νομάρχες; Οχι μόνο δεν κάνουν ουσιαστικά τίποτε, για την αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού προβλήματος, αλλά βάζουν και τσουχτερά τροφεία στους δημόσιους βρεφονηπιακούς σταθμούς...

Ας τα πάρουν υπόψη τους

Ανάγκες τοπικού κυρίως ενδιαφέροντος θα κληθούν να καλύψουν τα έργα ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα), σύμφωνα με όσα είπε σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομίας Κατασκευών (ΙΟΚ), Θ. Βουδικλάρης. Και ως τέτοια ανέφερε τη διαχείριση των απορριμμάτων, την ανακύκλωση, την ύδρευση και την αποχέτευση, την κατασκευή βιολογικών καθαρισμών, τα γκαράζ, τα σχολεία κλπ. Με άλλα λόγια, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τις όποιες τοπικές ανάγκες με τις ΣΔΙΤ. Να μετατρέψουν επομένως τις πρώτες σε αντικείμενα εκμετάλλευσης και κερδοσκοπίας από τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους κεφαλαιοκράτες, απαλλάσσοντας το κράτος από τις αντίστοιχες ευθύνες και ρίχνοντας τα σχετικά βάρη στους δημότες, που θα ξαναπληρώσουν δυο και τρεις φορές για όσα έχουν ήδη πληρώσει με την υπάρχουσα ήδη δυσβάστακτη και αντιλαϊκή φορολογία.

Προφανώς, δε διατυπώνει τυχαία και, μάλιστα, δημόσια, τις εκτιμήσεις αυτές ο πρόεδρος του ΙΟΚ. Αλλωστε, πέρα απ' όσα εκ της θέσεώς του γνωρίζει, υπάρχει και η πραγματικότητα. Ηδη, έχουν γίνει αρκετά βήματα και συμπληρώνεται το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο (πχ νέος Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων), ώστε τα βήματα αυτά να γίνουν ταχύτερα και να γενικευτούν προς κάθε κατεύθυνση.

Ας έχουν όλ' αυτά υπόψη τους οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα, όταν θα κληθούν τον Οκτώβρη να ψηφίσουν για τους νέους τοπικούς άρχοντες...

Το «μαύρο μέτωπο» και η ... ενημέρωση

Περισσότερο κι από φανερή ήταν η πολιτική σύμπλευση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τις προάλλες, στη διάρκεια της ετήσιας συνέλευσης του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών. Η μόνη ουσιαστική διαφορά μεταξύ των σχετικών τοποθετήσεων του Κ. Καραμανλή και του Γ. Παπανδρέου ήταν ο ανταγωνισμός τους, για το ποιος εκ των δύο μπορεί να εξυπηρετήσει περισσότερο αποτελεσματικά τα συμφέροντα των βιομηχάνων. Κατά τ' άλλα, έδωσαν και οι δύο τα διαπιστευτήριά τους, παρέχοντας πλήθος διαβεβαιώσεων στους κεφαλαιοκράτες, για τη συνέχιση και το βάθεμα των αντιδραστικών αλλαγών σε όλους τους τομείς (κράτος, εργασιακές σχέσεις, ιδιωτικοποιήσεις, κλπ.), την ακόμη μεγαλύτερη διεύρυνση των προνομίων της πλουτοκρατίας και την αμέριστη φροντίδα τους στην παραπέρα αύξηση των ήδη τεράστιων επιχειρηματικών κερδών.

Και, όμως, τίποτε απ' όλ' αυτά δεν υπήρχε την άλλη μέρα, όπως και τις επόμενες, στον αστικό Τύπο. Η εκκωφαντική πολιτική ταύτιση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίστηκε με ...ψυχραιμία και ...διακριτική αδιαφορία. Οχι τυχαία, βέβαια, ούτε κατά λάθος. Και είμαστε σίγουροι ότι ορισμένοι, πιο ...προχωρημένοι, θα επαναφέρουν τις προβοκάτσιες, περί συνεργασίας ΝΔ - ΚΚΕ στις δημοτικές. Το 'χουν στημένο καλά το παιγνίδι. Εχουν γίνει μανούλες στην εξαπάτηση. Με γνώμονα πάντα τη ...σωστή και ...έγκυρη ενημέρωση της κοινής γνώμης. Και με ανιδιοτελή πάντα κίνητρα...

ΒΙΒΛΙΟ
«αγαπάω... »

Μια υπέροχη συλλογή από ιστορίες, εικόνες γραμμένες από τον ζωγράφο και συγγραφέα Γιάννη Στεφανίδη. Ιστορίες ξεχωριστές, που - όπως λέει ο συγγραφέας - «δεν αποτελούν «ενότητα, όπως συνηθίζεται. Είναι σκόρπιες μνήμες, παλιές μέχρι και σημερινές. Ενας κόσμος πραγματικός. Οσο και ονειρικός. Ενας διάλογος μονόλογος. Ενας δρόμος, που έχει τη δική του ιστορία. Ράντζα με αρρώστους, ανάπηροι σε καροτσάκια, νοσοκόμες με πάπιες, καθαρίστριες με σφουγγαρίστρες, θρήνοι και σπαραγμοί στο νοσοκομείο της τρέλας. Οταν ο Ερωτας κι ο Θάνατος ανταμώνουν στ' αντάρτικα λημέρια. Ονειρα απραγματοποίητα «κάποιου». Η εκδίκηση της πιτσιρίκας. Εχουν τα ζώα ευαισθησίες και πόσο ζώα είναι; Ψαλμοί και φυσαρμόνικες, δυο παράλληλες ιστορίες. Οπου το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Το καροτσάκι που πετάει. Παραμύθι χριστουγεννιάτικο, όπου οι τρεις Μάγοι με τις γκαμήλες τους ψάχνουν στην Αθήνα το αστέρι της Γέννησης. Και τέλος ένα παραμυθάκι για μικρούς και μεγάλους, βγαλμένο από το μυαλό της μάνας μου...».

Ο Γιάννης Στεφανίδης σπούδασε ζωγραφική με τον Κ. Παρθένη. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και στην Κατοχή χάραξε σχέδια που κυκλοφόρησαν παράνομα. Παράλληλα με τη ζωγραφική εικονογράφησε πολλά βιβλία. Αναζητώντας καινούριους τρόπους έκφρασης ασχολήθηκε με το γράψιμο και επίσης σπούδασε κλασική κιθάρα με τον Δ. Φάμπα. Εχει πολλές διακρίσεις και βραβεία, τόσο σαν συγγραφέας όσο σαν ζωγράφος και εικονογράφος βιβλίων. Αυτή η τελευταία συλλογή διηγημάτων κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

ΠΡΟΣΩΠΟ
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας και ηγέτης του λεγόμενου «ισλαμοδημοκρατικού» κόμματος Δικαιοσύνης & Ανάπτυξης (ΑΚ) αντιμετωπίζει μια πολιτική θύελλα που διαρκώς δυναμώνει. Τελευταίο της επεισόδιο, η δολοφονική επίθεση ισλαμιστή δικηγόρου στο τουρκικό Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) με ένα νεκρό και πέντε τραυματίες.

Ο «στρατιώτης του Αλάχ», όπως αυτοπροσδιορίστηκε ο Ασλάν Αλπασλάν, που εισέβαλε στο ΣτΕ με ένα «Γκλοκ» (το πιστόλι - σήμα κατατεθέν των ειδικών δυνάμεων) κι άνοιξε μαζικό πυρ, λειτούργησε, για το λεγόμενο «βαθύ κράτος», ακόμη κι αν είχε εντελώς διαφορετικές προθέσεις.

Η ενέργειά του ίσως πυροδοτήσει νέες σοβαρές ανακατατάξεις και ανατρέψει τις ισορροπίες που διαμορφώθηκαν με τη νίκη των «ισλαμοδημοκρατών» του Ερντογάν. Εδώ και εβδομάδες, η γκρίνια στον δυτικό Τύπο για την «οπισθοδρόμηση» της Τουρκίας όσον αφορά τις «δημοκρατικές» μεταρρυθμίσεις που αξιώνει η ΕΕ, η σεναριολογία περί σοβαρής κρίσης, πιθανώς και διάλυσης της χώρας, με αφορμή το Κουρδικό και τη μη συνεργασία με τις ΗΠΑ, αλλά και ο «εξισλαμισμός» του κρατικού μηχανισμού που επιρρίπτουν στο ΑΚ οι κεμαλικοί, η μαζική φυγή κεφαλαίων, στοιχειοθετούσαν το φάσμα της «κρίσης». Η κρίση όμως είναι βαθύτερη και είναι κρίση του συστήματος που επιδεινώνει καθημερινά τις συνθήκες ζωής εκατομμυρίων εργαζομένων. Γιατί ανεξάρτητα πως θα καταλήξει το πολιτικό παιχνίδι ισλαμιστών - κεμαλικών (κοσμικών) τα λαϊκά στρώματα είναι τα θύματα της εκμετάλλευσης από την κυρίαρχη αστική τάξη. Από τη δική τους πάλη και την ανάπτυξη του ταξικού αγώνα εξαρτάται η κατεύθυνση των εξελίξεων.


Μπ. Γ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ