Στο 80,5% ανέρχεται το ποσοστό των παιδιών έως 2 ετών, των οποίων η φροντίδα και η φύλαξη πραγματοποιείται από συγγενείς ή άλλα άτομα και μηδαμινό είναι το ποσοστό όσων έχουν την τύχη, να συμμετέχουν σε δημόσιους ή ιδιωτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς. Ακόμη και στην ηλικία των 3 έως 5 ετών, το ποσοστό όσων φυλάσσονται από συγγενείς ή άλλα άτομα ανέρχεται στο 56,8%, ενώ μόνο το 7,3% συμμετέχει σε προγράμματα φύλαξης σε σχολείο.

Τα στοιχεία προέρχονται από έρευνα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας (ΕΣΥΕ) και αναδείχνουν τις τεράστιες ελλείψεις και τα ανάλογα, σοβαρά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι λαϊκές οικογένειες και ιδιαίτερα οι εργαζόμενες μητέρες ή όσες θέλουν να εργαστούν. Ετσι, επιστρατεύονται οι γιαγιάδες και οι παππούδες, αφού δεν υπάρχει ο απαραίτητος αριθμός δημόσιων βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών και οι ιδιωτικοί είναι πολύ ακριβοί για τα λαϊκά βαλάντια. Οι πάντες παραδέχονται, όμως, ότι οι «λύσεις» αυτές δεν είναι οι καλύτερες - τουλάχιστον - για τις τρυφερές και ευαίσθητες αυτές ηλικίες. Και οι κυβερνώντες, οι κάθε λογής, πράσινοι, γαλάζιοι ή ροζ οπαδοί του ευρωμονόδρομου, ανάμεσά τους και μπόλικοι δήμαρχοι ή νομάρχες; Οχι μόνο δεν κάνουν ουσιαστικά τίποτε, για την αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού προβλήματος, αλλά βάζουν και τσουχτερά τροφεία στους δημόσιους βρεφονηπιακούς σταθμούς...