«Απομονωμένος από το ίδιο του το κόμμα», «θυμωμένος» και με «δημοτικότητα στα τάρταρα». Κάπως έτσι περιέγραφαν τα ΜΜΕ τις προηγούμενες μέρες, ως «δεινή», την κατάσταση του απελθόντος Προέδρου των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ, μετά την εκλογή Μπάιντεν. Τελικά, μόλις 5 από τους 50 Ρεπουμπλικανούς γερουσιαστές στήριξαν την πρόταση για την παραπομπή του σε δίκη, με την κατηγορία ότι υποκίνησε την εισβολή στο Καπιτώλιο. Αν κάτι επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις στις ΗΠΑ, είναι το βαθύ ρήγμα στο εσωτερικό της αστικής τάξης, η σφοδρή διαπάλη ανάμεσα σε επιχειρηματικούς κολοσσούς, που συνδέουν τα συμφέροντά τους με τον έναν ή τον άλλον πόλο του πολιτικού συστήματος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι παρά την ήττα του στις εκλογές, ο Τραμπ πήρε εκατομμύρια ψήφους και τώρα σχεδιάζει να ιδρύσει νέο κόμμα, ενώ όπως φαίνεται διατηρεί ισχυρά ερείσματα σε όλο το φάσμα των Ρεπουμπλικανών και όχι μόνο. Το ζήτημα δεν αφορά επομένως έναν «παρανοϊκό» που «κατάφερε να εκλεγεί Πρόεδρος». Ούτε η αντιπαράθεση στις ΗΠΑ γίνεται ανάμεσα σε «προοδευτικούς» και «συντηρητικούς», «δημοκράτες» και «ακροδεξιούς», όπως την παρουσιάζουν και στην Ελλάδα οι αστικές πολιτικές δυνάμεις. Οι αναταράξεις στο πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ αποτυπώνουν τη σφοδρή ενδοαστική αντιπαράθεση για το πώς οι ΗΠΑ θα διατηρήσουν την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία, απέναντι στην Κίνα και τη Ρωσία. Η επιθετικότητα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού που θα κλιμακώνεται με οποιαδήποτε κυβέρνηση και η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, είναι επομένως οι πραγματικές απειλές για τον αμερικανικό λαό και για όλους τους λαούς του κόσμου.

Ενα από τα επιπλέον μέτρα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων που φέρνει η κυβέρνηση, είναι η «κρατικοποίηση των ζημιών», όπως εύστοχα περιγράφηκε από οικονομική εφημερίδα την προηγούμενη βδομάδα. Σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο, το κράτος θα αναλάβει να καλύψει τις ζημιές που υπέστησαν επιχειρήσεις στη διάρκεια της πανδημίας, αξιολογώντας τες με συγκεκριμένα κριτήρια. Η κρατική στήριξη αφορά την αποζημίωση των επιχειρήσεων για τις «πάγιες δαπάνες» που δεν έγινε δυνατό να καλυφθούν από ενδεχόμενα έσοδα, ή από τα άλλα μέτρα στήριξης που έχουν ήδη νομοθετηθεί, όπως οι επιστρεπτέες προκαταβολές, οι αναστολές συμβάσεων κ.λπ. Το μέτρο είναι «φωτογραφικό» για πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, αφού η αποζημίωση μπορεί να φτάνει τα 3 εκατ. ευρώ ανά επιχείρηση! Επίσης, στα κριτήρια ένταξης περιλαμβάνεται, εκτός από τις απώλειες στα έσοδα, το συνολικό οικονομικό αποτέλεσμα που κατέγραφαν αυτές οι επιχειρήσεις τα προηγούμενα χρόνια, ενώ εξαιρούνται οι λεγόμενες «προβληματικές», αυτές δηλαδή που κρίνονταν θνησιγενείς και πριν από την πανδημία και την κρίση.

Αν και το πρόγραμμα θα περιλάβει και ορισμένες κατηγορίες μικρότερων επιχειρήσεων, με στόχο να ενσωματώσει αντιδράσεις, το μέτρο της «κρατικοποίησης των ζημιών» είναι προκλητικό, την ώρα μάλιστα που η φοροαφαίμαξη του λαού συνεχίζεται κανονικά, οι δήμοι επιχειρούν να αντλήσουν πάνω από 3 δισ. ευρώ παλιά χρέη από τα λαϊκά νοικοκυριά και για μερικές χιλιάδες ευρώ οφειλή στις τράπεζες ο δανειολήπτης κινδυνεύει να χάσει ακόμα και το σπίτι του, ενώ η κυβέρνηση αρνείται να ικανοποιήσει τα μέτρα ανακούφισης που διεκδικούν οι βιοπαλαιστές ΕΒΕ. Τέτοιου είδους είναι έτσι ή αλλιώς οι «κρατικές παρεμβάσεις» που προβάλλονται από τους διάφορους σοσιαλδημοκράτες και οπορτουνιστές θιασώτες του κεϊνσιανισμού ως φιλολαϊκή διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Με αυτά και με τα άλλα, η πανδημία εξελίσσεται σε μοναδική ευκαιρία για απλόχερη κρατική στήριξη στους ομίλους, αλλά και για ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα στην αγορά, ώστε να φύγουν από τη μέση τα «βαρίδια» και ένα μέρος των μικρότερων επιχειρήσεων.

1923 Υπογράφεται στη Λοζάνη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας η Σύμβαση για την ανταλλαγή των πληθυσμών.

1933 Ο Πρόεδρος της Γερμανίας, στρατάρχης Πολ φον Χίντεμπουργκ, ορίζει τον Α. Χίτλερ καγκελάριο. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας καλεί σε γενική απεργία, αλλά οι Σοσιαλδημοκράτες αντιδρούν.

1938 Δολοφονείται στην Ασφάλεια Θεσσαλονίκης ο κομμουνιστής εργάτης Λασκαρίδης.

1948 Δολοφονείται από ινδουιστή εθνικιστή στο Νέο Δελχί ο Ινδός ηγέτης και σύμβολο της πάλης για ανεξαρτησία της χώρας από τους Βρετανούς ιμπεριαλιστές Μαχάτμα Γκάντι.

1949 Στις 30 - 31/1/1949 συνέρχεται στον Γράμμο η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ. Η στρατηγική του Κόμματος διορθώνεται, παρακάμπτεται το ενδιάμεσο αστικοδημοκρατικό στάδιο και τίθεται ως στρατηγικός στόχος η σοσιαλιστική επανάσταση.

1958 Πεθαίνει ο Γερμανός μηχανικός Ερνστ Χάινκελ, κατασκευαστής του πρώτου αεριωθούμενου αεροσκάφους.

1972 «Ματωμένη Κυριακή»: Ο βρετανικός στρατός ανοίγει πυρ κατά χιλιάδων διαδηλωτών στο Ντέρι της Β. Ιρλανδίας, που διαμαρτύρονταν κατά των διακρίσεων έναντι των Καθολικών, με αποτέλεσμα το θάνατο 26 εξ αυτών.

2007 Πεθαίνει ο ηθοποιός και διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Νίκος Κούρκουλος.

1797 Γεννιέται ο Αυστριακός συνθέτης Φραντς Σούμπερτ.

1865 Το Κογκρέσο των ΗΠΑ ψηφίζει την κατάργηση της δουλείας.

1915 Στη μάχη του Μπολιμόφ κατά των Ρώσων οι Γερμανοί επιχειρούν την πρώτη χρήση χημικών όπλων σε μαζική κλίμακα, η οποία απέτυχε λόγω του ψύχους.

1932 Αρχίζει η λειτουργία της πρώτης υψικαμίνου του μεταλλουργικού εργοστασιακού συγκροτήματος του Μαγκνιτογκόρσκ, ενός εκ των σημαντικότερων έργων της σοσιαλιστικής βιομηχανίας που δημιουργήθηκε από το μηδέν στην περιοχή των Ουραλίων.

1943 Ο στρατάρχης φον Πάουλους παραδίδεται. Εκδίδεται το Ανακοινωθέν της Ανώτατης Διοίκησης των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων για τη συντριβή των Γερμανών στον Βόλγα και αναγγέλλεται, ουσιαστικά, η νίκη στη μάχη του Στάλινγκραντ.

1958 Πεθαίνει ο Αμερικανός ηλεκτρομηχανικός Εντουιν Αρμστρονγκ, «πατέρας» της διαμόρφωσης συχνότητας, δηλαδή των FM.

1958 Οι ΗΠΑ εκτοξεύουν τον πρώτο τους δορυφόρο («Εξπλόρερ-1»). Είχαν προηγηθεί οι σοβιετικοί «Σπούτνικ» 1 και 2, στις 4 Οκτώβρη και 3 Νοέμβρη 1957 αντίστοιχα.

1966 Η ΕΣΣΔ εκτοξεύει τον «Λούνα-9», το πρώτο σκάφος στην Ιστορία που προσεδαφίστηκε στη Σελήνη και το πρώτο που μετέδωσε φωτογραφικά δεδομένα πίσω στη Γη.

1971 Εκτοξεύεται στη Σελήνη το αμερικανικό διαστημόπλοιο «Απόλλων 14». Οι αστροναύτες του προσσεληνώθηκαν στις 5 Φλεβάρη.

1988 Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας, Α. Παπανδρέου, και της Τουρκίας, Τ. Οζάλ, συναντιούνται στο Νταβός και συμφωνούν τα κοιτάσματα πετρελαίου στο Αιγαίο να είναι διεθνής υπόθεση και να σταματήσουν οι έρευνες για πετρέλαιο και οι προκλητικές ενέργειες. Βδομάδες αργότερα, ο Α. Παπανδρέου θα αποκήρυσσε από το βήμα της Bουλής αυτήν τη συμφωνία, αναφωνώντας το περίφημο «mea culpa».

1996 Η κρίση στα Ιμια «διευθετείται» με την παρέμβαση των ΗΠΑ και την επιβολή από την τουρκική πλευρά της πολιτικής των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.