Τώρα, οι ηγεσίες των ΗΠΑ και των υπόλοιπων χωρών της «πολιτισμένης» Δύσης «κλαίνε» για τα δικαιώματα των γυναικών του Αφγανιστάν και παρέχουν βοήθεια στον Ραμπανί, για να ανατρέψει τους Ταλιμπάν. Υποκρισία, που θα 'κανε ακόμη... και τους κροκόδειλους, να κοκκινίσουν από ντροπή...
Πράγματι, κ. Πρετεντέρη μου, έχεις απόλυτο δίκιο. «Αμα σε βαρέσει η παράνοια, δε γλιτώνεις με τίποτε». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός πως υπάρχουν άνθρωποι στη χώρα μας - ελάχιστοι, βέβαια - που δεν έχουν γνώμη για την ταυτότητα των δολοφόνων του Κένεντι, παρά τις τέσσερις περίπου δεκαετίες που πέρασαν από τότε, τις αλλεπάλληλες έρευνες, τους όγκους των σχετικών στοιχείων, βιβλίων, κλπ., κλπ., που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αλλά είναι απόλυτα σίγουροι ότι το εγκληματικό χτύπημα στους δίδυμους πύργους ήταν έργο του Μπιν Λάντεν και της «αλ Κάιντα», παρά την ανυπαρξία σχετικών στοιχείων και αποδείξεων.
Το ξαναλέμε, έχεις απόλυτο δίκιο. Αμα σε βαρέσει η παράνοια, δε γλιτώνεις με τίποτε...
Οι υπουργοί Δικαιοσύνης της ΕΕ θέλουν να ορίσουν, ως τρομοκρατικό αδίκημα, ακόμη και ενέργειες, οι οποίες μπορεί να θεωρηθούν «απειλή στους πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς θεσμούς της Ενωσης». Στο Αμερικανικό Κογκρέσο συζητούν και θέλουν να εντάξουν στους ύποπτους για τρομοκρατική δράση, ακόμη και όσους έτυχε να συγχρωτίζονται με «τρομοκράτες». Οι Ισραηλίτες θέλουν να χαρακτηριστούν ως τρομοκράτες οι Παλαιστίνιοι. Οι Τούρκοι τους Κούρδους και η τουρκική εφημερίδα «Σαμπάχ» θέλει να προσθέσουν και όσους τους συμπαραστέκονται, όπως έγραφε τις προάλλες, αναφέροντας ονομαστικά τους Ν. Κωνσταντόπουλο, Αντ. Καρρά, Παν. Λαφαζάνη και άλλους. Και πάει λέγοντας...
Και να σκεφθείτε ότι βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή. Ακόμη δεν έχει οριστεί η έννοια της τρομοκρατίας. Δεν έχει οριστεί ο κατάλογος των αδικημάτων και «αδικημάτων» που θα συμπεριληφθούν σ' αυτή. Ο στόχος, πάντως, έχει γίνει ολοφάνερος: Είναι οι λαοί και τα δικαιώματά τους.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ουάσιγκτον Τάιμς», οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών εντόπισαν 23 «στρατόπεδα εκπαίδευσης τρομοκρατών» στο Αφγανιστάν, τα οποία αποτελούν στόχους σε ενδεχόμενη στρατιωτική επιχείρηση. Σιγά το κατόρθωμα! Τόσο δύσκολο ήταν, δηλαδή, να κοιτάξουν τον κατάλογο με τις «διευθύνσεις», στις οποίες έστελναν πράκτορες, όπλα, οικοδομικά υλικά, εκπαιδευτές, χρήματα και «ειδικούς καλλιεργητές - γεωπόνους», για τις φυτείες οπίου, τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια;
«6.000 θέσεις εργασίας σε ένα στρατό που αλλάζει! - Γίνε κι εσύ επαγγελματίας οπλίτης, η στολή σού πάει πολύ!». Είναι ορισμένα από τα συνθήματα του τετρασέλιδου πολύχρωμου διαφημιστικού φυλλαδίου του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, που περιέχονταν χτες σε ορισμένες εφημερίδες.
Τι να πρωτοπούμε και τι να πρωτοσχολιάσουμε; Οτι εκμεταλλεύονται και, μάλιστα, με αισχρό τρόπο την ανεργία, που -με δική τους ευθύνη- τσακίζει τα κόκαλα των νέων ανθρώπων; Οτι παρουσιάζουν, λίγο - πολύ, μια ειδυλλιακή εικόνα, ενώ, την ίδια στιγμή, οικοδομούν ένα μισθοφορικό στρατό - παράρτημα του ΝΑΤΟ, που θα επιβάλλει με τα όπλα τους ορισμούς και τα συμφέροντα της νέας τάξης, από τη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο, μέχρι το Αφγανιστάν και όπου αλλού προστάζουν τα «αντιτρομοκρατικά» σχέδια του Μπους και των όποιων εταίρων του; Οτι αντικαθιστούν τον πατριωτισμό και την υποχρέωση της υπεράσπισης της εθνικής ανεξαρτησίας και ακεραιότητας της χώρας, με την τυφλή υποταγή και τις ...αξίες του «Ράμπο», μαζί με μερικές εκατοντάδες χιλιάρικα;
Σ' ένα μόνο έχουν δίκιο. Ο στρατός αλλάζει. `Η, πιο σωστά, τον αλλάζουν και θέλουν να τον κάνουν τυφλό όργανο και εκτελεστή των εντολών τους, ενάντια σε οποιονδήποτε «εχθρό», «εξωτερικό» ή «εσωτερικό». Περιττό, να σημειώσουμε, πόσο επικίνδυνα ολισθηρός είναι ο δρόμος που τραβάνε.
Το βιβλίο (485 σελ.), χωρισμένο σε τρία μέρη και 24 κεφάλαια, με βασικούς άξονες το Αλβανικό Μέτωπο, την Εθνική Αντίσταση, το ΔΣΕ, τις πολύμορφες διώξεις και, τέλος, τους αγώνες για τον επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων. Το βιβλίο πλαισιώνεται με τρία παραρτήματα: Ενα με άρθρα. Το δεύτερο με βιογραφικά - χαμένων νεολαίων αγωνιστών και αγωνιστριών του ΕΛΑΣ και ΔΣΕ από τη Ρεντίνα. Και το τρίτο με σχεδιαγράμματα μαχών.
«Οκέι», «γιες»
κι υποταγή
σ' όποια μας δώσουν
διαταγή,
μέση σκυφτή
κεφάλι κάτω
σ' ό,τι προστάζουν
ΗΠΑ, ΝΑΤΟ
κι η χώρα πια
προτεκτοράτο!
*
«Οκέι», «γιες»
χωρίς αιδώ
απ' τους «ηγέτες» μας
εδώ,
«όχι» να λεν
δεν έχουν μάθει
κι ας έχει η χώρα
τόσα πάθει
απ' του διαβόλου
το σινάφι!
*
«Οκέι«», «γιες»
τώρα, ξανά,
για τη σφαγή
που αρχινά,
πάλι «ανήκομεν
στη Δύση»,
αλλά το δόγμα
αυτό κι η ρήση
μας έχει ήδη
ξεκληρίσει!
Ο Ράμσφελντ, αποφεύγοντας να οξύνει τις αντιθέσεις που, ούτως ή άλλως, προσπαθούν να συγκεράσουν οι σύμμαχες, στις ΗΠΑ, ηγεσίες της Σαουδικής Αραβίας και της Αιγύπτου, επανέλαβε ότι «στόχος της περιοδείας του είναι η ενίσχυση της συνεργασίας, ιδιαίτερα στο επίπεδο των πληροφοριών» και εξέφρασε τη μεγάλη ικανοποίησή του για τον, μέχρι σήμερα, συντονισμό. Επίσης, με τη σιωπή του, άφησε το περιθώριο και στις δύο ηγεσίες να διατείνονται ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια στρατιωτική διευκόλυνση εκ μέρους τους σε οποιαδήποτε αμερικανική στρατιωτική επιχείρηση. Στο Ομάν και στο Ουζμπεκιστάν, τα πράγματα ήταν μάλλον ευκολότερα, αφού και οι δύο ηγεσίες εξέφρασαν τη στρατιωτική τους σύμπραξη χωρίς πολλές περιστροφές.
Στόχος του Ράμσφελντ, όπως επαναλάμβανε διαρκώς, ήταν να αποσαφηνίσει ότι «δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για μία εκστρατεία κατά του Ισλάμ ή του αραβικού κόσμου». Γι' αυτό φρόντισε να εκφράσει την υποστήριξή του στον αφγανικό λαό και να υπενθυμίσει ότι «οι ΗΠΑ πολλάκις στάθηκαν στο πλευρό των μουσουλμάνων, όπως στο Κουβέιτ, στο Κόσσοβο και στη Βοσνία». Επίσης, δίνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα, όχι μόνο προς τον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο, κατέστησε σαφές ότι «θα είναι ένας μακρόχρονος πόλεμος, που θα στηρίζεται κυρίως στην ανταλλαγή πληροφοριών μέχρις ότου το τρομοκρατικό σύστημα καταρρεύσει εντελώς. Οπως έγινε με τον Ψυχρό Πόλεμο και τον Κομμουνισμό». Σαφέστατος...