Αντίστοιχο ραντεβού την Πέμπτη έχει οριστεί στη Θεσσαλονίκη για τις 7 το απόγευμα, στο Αγαλμα Βενιζέλου, με κάλεσμα της Ομοσπονδίας Ενώσεων Γονέων Κεντρικής Μακεδονίας.

Κι ενώ έχουμε φτάσει στο «και πέντε» για το άνοιγμα των σχολείων, η εικόνα που έρχεται από περιοχές όλης της Ελλάδας για τους όρους με τους οποίους αυτά θα λειτουργήσουν είναι αποκαρδιωτική.

Μέχρι τα μέσα της βδομάδας που μας πέρασε, στην πλειοψηφία των δήμων το προσωπικό καθαριότητας δεν είχε ακόμα τοποθετηθεί στα σχολεία, παρόλο που αυτά είχαν ανοίξει από την 1η Σεπτέμβρη για τους εκπαιδευτικούς και μάλιστα έχουν ήδη εμφανιστεί και τα πρώτα κρούσματα κορονοϊού... «Οι δάσκαλοι πήγαμε 1η του μηνός στα σχολεία και βρεθήκαμε να τα καθαρίζουμε από ποντίκια και κατσαρίδες. Μηδέν προσωπικό και υλικά καθαριότητας, ό,τι φέρναμε από το σπίτι μας...», λέει χαρακτηριστικά η Δέσποινα Χούτα, Γραμματέας του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ «Ο Σωκράτης», δίνοντας μια εικόνα από την περιοχή των Αχαρνών, ενώ η Ελένη Καμπουρούδη, σχολική καθαρίστρια από το δήμο Ελληνικού - Αργυρούπολης, είπε μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» την περασμένη Τρίτη: «Λίγες μέρες πριν ανοίξουν τα σχολεία δεν έχουμε ακόμα υπογράψει τις συμβάσεις μας. Ουτε ξέρουμε με τι ωράριο θα εργαστούμε, δεν μας έχουν ενημερώσει και πώς θα κάνουμε τη δουλειά μας, δηλαδή απολυμάνσεις κι όλα αυτά που λένε, δεν έχουμε καμία ενημέρωση».

Και το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνο στην καθυστέρηση τοποθέτησης του προσωπικού, αλλά κυρίως στο ότι το προσωπικό δεν είναι επαρκές με βάση και τις αυξημένες ανάγκες που υπάρχουν με την πανδημία. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο δήμο της Αθήνας έχουν προσληφθεί μόλις 265 εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου για την καθαριότητα, που μαζί με τις 60 περίπου μόνιμες καθαρίστριες που προϋπήρχαν θα κληθούν να καλύψουν τις ανάγκες περίπου 400 σχολικών μονάδων του δήμου! Είναι δηλαδή φανερό ότι θα υπάρξουν πολλά σχολεία που θα μείνουν ακάλυπτα, ενώ οι εργαζόμενοι θα κληθούν να γίνουν «λάστιχο» για να τα βγάλουν πέρα. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν εξασφαλίζεται το ότι τα σχολεία θα καθαρίζονται δυο φορές της μέρα, θα απολυμαίνονται όλα τα κοινόχρηστα υλικά που χρησιμοποιούνται κ.ο.κ., όπως λένε οι σχετικές οδηγίες. Σε πολλές περιπτώσεις τα ωράρια των καθαριστριών είναι τέτοια που δεν καλύπτουν το ολοήμερο πρόγραμμα ή αφήνουν ακάλυπτα τα σχολεία για κάποιες ώρες το πρωί.

Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και οι ελλείψεις εκπαιδευτικών. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα έρχεται από την Ανατολική Αττική, όπου τα κενά εκπαιδευτικών μόνο στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ξεπερνούν τα 200, όπως καταγγέλλει η «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών» (ΑΣΕ), και σε αυτά προστίθενται άλλα 220 κενά της παράλληλης στήριξης και τα κενά στα τμήματα υποδοχής, καθώς δεν έγινε καμία πρόσληψη σε αυτή τη φάση.

Το παζλ συμπληρώνει η κακή κτιριακή εικόνα σε πολλά σχολεία, με αίθουσες που δεν αερίζονται, κοντέινερ - κλουβιά κ.ο.κ. Συνηθισμένη εικόνα σε δήμους της Αττικής αλλά και της επαρχίας είναι να βλέπει κανείς τις τσιμεντένιες πλατφόρμες πάνω στις οποίες θα... στηθούν προκάτ αίθουσες (για τις ανάγκες της δίχρονης Προσχολικής Αγωγής και όχι μόνο) να είναι ακόμα κενές! Κι αυτά τη στιγμή που η κυβέρνηση είχε τρεις μήνες να σχεδιάσει (στη δε περίπτωση της Προσχολικής Αγωγής, κυβερνήσεις και δήμοι είχαν τρία χρόνια!), όμως δεν θέλησε να δώσει ούτε ένα ευρώ παραπάνω για αυτές τις ανάγκες των σχολείων.

Απέναντι σε όλα αυτά, γονείς και εκπαιδευτικοί απαντούν αγωνιστικά «τέρμα πια στην κοροϊδία», επισημαίνουν ότι είναι κρατική ευθύνη η κάλυψη των αναγκών σε όλα τα σχολεία και διεκδικούν τους απαραίτητους όρους για να λειτουργήσουν αυτά με ασφάλεια.

«Ασφαλώς και θα χρειαστεί να κλείσουν τμήματα, να κλείσουν σχολεία, πρέπει να είμαστε ρεαλιστές», είπε χτες η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, μιλώντας στην καθιερωμένη ενημέρωση του υπουργείου Υγείας, με αφορμή την έναρξη της κανονικής λειτουργίας των σχολείων τη Δευτέρα.

Στην ενημέρωση παρουσιάστηκε το πλάνο διαχείρισης ενδεχόμενων κρουσμάτων σε σχολεία από την καθηγήτρια Παιδιατρικής Λοιμωξιολογίας του ΕΚΠΑ, Βάνα Παπαευαγγέλου, η οποία είπε ότι σε κάθε σχολική μονάδα ορίζεται υπεύθυνος διαχείρισης Covid-19, που έχει την ευθύνη επικοινωνίας με τους γονείς, τήρησης αρχείου καταγραφής απουσιών κ.λπ. Παιδιά ή εκπαιδευτικοί που παρουσιάζουν συμπτώματα παραμένουν σπίτι και ενημερώνουν το σχολείο. Αν ένας μαθητής εμφανίσει συμπτώματα ενώ βρίσκεται στο σχολείο, θα πρέπει να γίνει άμεση επικοινωνία με την οικογένεια και το παιδί θα απομονωθεί σε ειδικό αεριζόμενο χώρο, ενώ το προσωπικό θα πρέπει να κάνει χρήση πιο εξειδικευμένου εξοπλισμού.

Σε κάθε περίπτωση, ο θεράπων γιατρός θα είναι αυτός που θα υποδείξει αν το παιδί πρέπει να υποβληθεί σε τεστ (το ίδιο ισχύει και για τους εκπαιδευτικούς) και εν αναμονή του αποτελέσματος του τεστ το σχολείο θα λειτουργεί κανονικά. Σε περίπτωση που το τεστ βγει θετικό, τότε όλοι οι μαθητές της τάξης θεωρούνται στενές επαφές και θα πρέπει να απομακρυνθούν από το σχολείο για 14 μέρες. Σε περίπτωση που τα κρούσματα είναι περισσότερα, τότε θα εκτιμάται κατά περίπτωση τι θα γίνεται με το σχολείο.

Η απόφαση για αναστολή λειτουργίας τμήματος ή σχολείου θα παίρνεται από τον διευθυντή Εκπαίδευσης, πρόσθεσε η υπουργός Παιδείας.

Σε σχόλιό του για τις δηλώσεις της υπουργού Παιδείας, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Ο ρεαλισμός της κυβέρνησης και της κ. Κεραμέως είναι να αποδεχτούμε ότι τα σχολεία θα λειτουργήσουν με στοιβαγμένους μαθητές στις τάξεις, με ελλείψεις στην καθαριότητα, με ελλείψεις εκπαιδευτικών, με την τραγική κατάσταση σε σχολικές υποδομές.

Ο κόσμος της Εκπαίδευσης να βρίσκεται σε αγωνιστική ετοιμότητα, για να διεκδικήσει ουσιαστικούς όρους ασφάλειας για τα σχολεία».

Αποκαρδιωτική η εικόνα σε χώρους που θα στεγάσουν μαθητές στο Μενίδι

Σε έναν από τους μεγαλύτερους δήμους της Αττικής, με μαθητές από λαϊκές οικογένειες και με ευάλωτες ομάδες παιδιών λόγω των συνθηκών διαβίωσής τους, τα προβλήματα των σχολείων χρονίζουν και σε καιρό πανδημίας προβάλλουν επιτακτικά. Πρώτος σταθμός της περιοδείας ήταν τα συστεγαζόμενα σε αίθουσες βαρέος τύπου 22ο και 25ο Νηπιαγωγεία Αχαρνών, όπου αναδεικνύεται και η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με την εφαρμογή της Προσχολικής Αγωγής χωρίς την εξασφάλιση αναγκαίων όρων. Φέτος, προβλέπεται να λειτουργήσει παράρτημα του νηπιαγωγείου σε άδειες αίθουσες του πρώην Ειδικού Σχολείου, που ωστόσο μέχρι χτες ήταν σε κατάσταση εγκατάλειψης. Ενδεικτική της κατάστασης ήταν και η εικόνα που παρουσίαζε το προαύλιο του 19ου Νηπιαγωγείου, στο οποίο προβλεπόταν η τοποθέτηση προκάτ για τις ανάγκες στέγασης. Χτες, τρεις μέρες πριν από την έναρξη των μαθημάτων, στο σημείο υπήρχε μόνο η τσιμεντένια πλατφόρμα... Επόμενος σταθμός της περιοδείας ήταν το 1ο ΕΠΑΛ Αχαρνών, που συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό μαθητών και στο οποίο είναι ορατά τα σημάδια της ανεπαρκούς συντήρησης.

Από τη συζήτηση με εκπαιδευτικούς στη χτεσινή περιοδεία

Σημείωσε πως, μακριά από τη «μαγική εικόνα» που επιχειρείται να παρουσιαστεί, η σχολική χρονιά ξεκινά με ελλείψεις 20.000 εκπαιδευτικών, με ελαστικές σχέσεις εργασίας, με προσωπικό καθαριότητας πολύ πίσω από τις αυξημένες ανάγκες και τόνισε πως μια σειρά ζητήματα, που αφορούν τις υποδομές, τη μόνιμη σταθερή δουλειά, την κάλυψη των πραγματικών αναγκών, τα οποία εκπαιδευτικοί και γονείς διεκδικούσαν τα προηγούμενα χρόνια να λυθούν για την παιδαγωγική τους διάσταση, τώρα, σε συνθήκες πανδημίας, προβάλλουν επιτακτικά. «Δεν μπορεί για παράδειγμα να είναι άγνωστες λέξεις ο σχολίατρος, ο νοσηλευτής, ο κοινωνικός λειτουργός, ζητήματα που θεωρούνται πολυτέλεια για το σχολείο τους», τόνισε σημειώνοντας πως απαιτείται μια άλλη αντίληψη για την Εκπαίδευση, τη σχολική μονάδα, το περιεχόμενο της γνώσης.

«Εμείς λέμε οι εργαζόμενοι να βάλουμε κριτήριο τις ανάγκες μας, να αντιπαλέψουμε τη λογική κόστους - οφέλους που προωθεί η ΕΕ», τόνισε και κάλεσε τους εκπαιδευτικούς, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, τους γονείς να αντιπαλέψουν αυτήν την πολιτική σε όλα τα επίπεδα, να συμμετάσχουν στην κινητοποίηση στις 17 Σεπτέμβρη για το άνοιγμα των σχολείων.

Τις κυβερνητικές ευθύνες και την πραγματική κατάσταση σε Υγεία και Παιδεία ανέδειξε στο πλαίσιο της περιοδείας και ο δημοτικός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Βασίλης Τοπαλλιανίδης.

Στην ανακοίνωση επισημαίνει τις ευθύνες της κυβέρνησης που αφήνει τα σχολεία αθωράκιστα μέσα στην πανδημία, αλλά και που νομοθέτησε ένα ακόμα χειρότερο σχολείο, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:

«Η κυβέρνηση επέλεξε εν μέσω πανδημίας και με κλειστά σχολεία, για να δυσκολέψει τη μαθητική αγωνιστική απάντηση, να περάσει νόμους που μετατρέπουν το σχολείο ακόμα περισσότερο σε ατέλειωτο εξεταστικό κέντρο, που γεμίζει τους μαθητές με άγχος και ανασφάλεια, αδειάζοντας ταυτόχρονα τις τσέπες των γονιών τους. Και μάλιστα σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, με τις οικογένειες των μαθητών να βρίσκονται αντιμέτωπες με ανεργία, μειώσεις μισθών, αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις.

• Τράπεζα θεμάτων της ΝΔ, σε συνέχεια του νόμου Γαβρόγλου του ΣΥΡΙΖΑ.
• Κόψιμο των καλλιτεχνικών μαθημάτων.
• Κάμερες στις σχολικές τάξεις.

Μέσα στο καλοκαίρι, όμως, η χρηματοδότηση, οι φοροαπαλλαγές και τα οικονομικά χατίρια της κυβέρνησης σε εφοπλιστές, βιομηχάνους, τραπεζίτες πήγαν σύννεφο... Οπως και τα τεράστια ποσά (πάνω από 4 δισ. ευρώ) στη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ, για να οργανώνουν αποτελεσματικότερα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ επιθετικές ενέργειες σε βάρος άλλων λαών, ισοπεδώνοντας και ξεριζώνοντάς τους, κλιμακώνοντας τους επικίνδυνους σχεδιασμούς στην περιοχή για το ποιος θα βάλει στο χέρι ενεργειακές πηγές, ενθαρρύνοντας ταυτόχρονα την τουρκική προκλητικότητα.

Κουνάνε το δάχτυλο στη νέα γενιά, πως "φταίμε εμείς" για την έξαρση της πανδημίας, τη στιγμή που "τζογάρουν" με τις επιλογές τους την υγεία των μαθητών. Αντί να απολογηθούν για την κατάσταση που υπάρχει στα σχολεία, τα ρίχνουν όλα στους μαθητές, αν θα φοράνε ή όχι μάσκα, αν θα πλένουν ή όχι τα χέρια τους, δηλαδή, αν θα κάνουν ό,τι προστάζει η κοινή λογική... Και η ευθύνη της κυβέρνησης πάει περίπατο...

Ατομική ευθύνη των μαθητών, η οργάνωση και ο αγώνας για το σχολείο και τη ζωή που τους αξίζει!

Οι μαθητές ξέρουν τι πρέπει να κάνουν:

• Εχουν μάθει να ψυλλιάζονται όταν ακούν τις εκάστοτε κυβερνήσεις και υπουργούς Παιδείας να λένε πως "όλα είναι έτοιμα στα σχολεία και θα λειτουργήσουν χωρίς προβλήματα"... Ξέρουν ότι πρακτικά σημαίνει πως η κατάσταση είναι εκρηκτική!
• Εχουν μάθει πως μόνο με τη συλλογική, οργανωμένη και μαχητική απάντησή τους, μαζί με τους γονείς και τους καθηγητές τους, μπορούν να έχουν οποιαδήποτε κατάκτηση. Να βάζουν φρένο και να καθυστερούν κυβερνητικά σχέδια.
• Δεν θα κάνουν τη χάρη στην κυβέρνηση να κάτσουν στ' αυγά τους! Θα διεκδικήσουν να εξασφαλιστούν όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της υγείας τους, να προσληφθεί ο απαραίτητος αριθμός εκπαιδευτικών, που να εξασφαλίζει καλύτερη αναλογία μαθητών ανά τάξη, να μειωθεί ο αριθμός μαθητών ανά τάξη σε 15 για να αποφεύγεται ο συνωστισμός, να εξασφαλιστεί ο απαραίτητος αριθμός μόνιμων εργαζομένων στην καθαριότητα των σχολείων κ.λπ.

Η νέα σχολική χρονιά θα σημαδευτεί από αποφασιστικούς και δυναμικούς αγώνες για σχολείο και ζωή με δικαιώματα!», τονίζει ανάμεσα σε άλλα η ΚΝΕ.

Αναλυτικά η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Εμείς οι γονείς,

Που κάθε χρόνο όταν ανοίγουν τα σχολεία έχουμε προσδοκίες για μας και τα παιδιά μας, όνειρα, αλλά ειδικά φέτος έχουμε ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία και προβληματισμό.

Που έχουμε στην πλάτη μας ήδη μια κρίση και μας φορτώνουν και άλλη μία. Και όπως και τότε, μας καλούν σε "εθνική ομοψυχία" για να φορτώσουν σε μας τα βάρη, για να σωθούν τα κέρδη των λίγων.

Που το σχολείο που πάνε τα παιδιά μας το ζούμε από πρώτο χέρι. Δεν είναι λίγες οι φορές που είναι το ίδιο σχολείο που πηγαίναμε κι εμείς. Τόσο παλιό είναι.

Αλλά και διαφορετικό να είναι, δεν έχουν αλλάξει και πολλά.

Εκπαιδευτικοί λείπουν. Καθαρίστριες λείπουν. Υποδομές λείπουν.

Αυτά είναι τα κύρια και τα σημαντικά και όχι ένα παγουρίνο και δυο μάσκες.

Αυτό το σχολείο είναι που δοκιμάστηκε πριν και κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Αυτό είναι το σχολείο που και τώρα ανοίγει χωρίς ουσιαστικά μέτρα για να συνεχιστεί η μορφωτική διαδικασία, για να καλυφτούν τα κενά που έχουν οι μαθητές, για να υπάρχει προστασία της υγείας και ασφάλεια των μαθητών.

Το σχολείο αυτό ήταν απροετοίμαστο για τις έκτακτες συνθήκες της πανδημίας γιατί και πριν δεν ήταν οργανωμένο για να ικανοποιεί τις ανάγκες των μαθητών.

Η κυβέρνηση από το καλοκαίρι ήδη μπορούσε να πάρει μέτρα για τα σχολεία. Χρόνο είχε. Χρήματα είχε. Πολιτική βούληση δεν είχε. Και τα δισεκατομμύρια ευρώ που πήρε τα χαρίζει "αριστερά και δεξιά". Κάνει τα χατίρια σε μεγάλες εταιρείες του Τουρισμού, των Μεταφορών.

Γι' αυτό και σήμερα κάνει λάστιχο τα υγειονομικά πρωτόκολλα ακόμα και για τη λειτουργία των σχολείων που η ίδια θεωρούσε αναγκαία και μάλιστα σε συνθήκες που το επιδημιολογικό φορτίο ήταν μικρότερο.

Γι' αυτό λοιπόν είναι απόλυτα λογικό να μην έχεις εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση. Είναι λογικό να υπάρχει φόβος αλλά και θυμός.

Γιατί είναι πρόκληση ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός να λέει ότι τα αναγκαία μέτρα για να αποφευχθεί ο συνωστισμός κοστίζουν.

Αλήθεια; Από την τσέπη τους τα βάζουν; Ποιος πληρώνει ακόμα και γι' αυτήν την κουτσουρεμένη δημόσια Παιδεία; Εσύ πληρώνεις και γι' αυτό έχεις απαίτηση, και σωστά, να λειτουργούν τα σχολεία σωστά, με ασφάλεια.

Γι' αυτό σου λέμε. Να μην έχεις εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση σημαίνει να έχεις εμπιστοσύνη στη δύναμή σου να επιβάλλεις το δίκιο σου.

Βολεύει την κυβέρνηση να κατηγορεί τον κόσμο που έχει αγανακτήσει ότι είναι αντιδραστικός, ότι είναι συνωμοσιολόγος... Βολεύει την κυβέρνηση να βάζει στο ίδιο τσουβάλι τα δίκαια αιτήματα γονιών, εκπαιδευτικών και μαθητών με τον ανορθολογισμό.

ΟΧΙ. Δεν θα τους κάνουμε το χατίρι.

ΟΧΙ. Δεν θα αφήσουμε την κυβέρνηση να ενοχοποιήσει το λαό.

ΟΧΙ. Δεν χαλαρώσαμε εμείς και ήρθε το δεύτερο κύμα.

Είναι κοροϊδία να γίνονται περίπου 20.000 προσλήψεις αναπληρωτών ενώ πέρσι έγιναν 42.000.

Γιατί: Η άμεση μονιμοποίηση όλων των χιλιάδων αναπληρωτών που δούλεψαν πέρσι και μπορεί και πρέπει να γίνει.

Γιατί κάθε χρόνο αναπληρώνουν τον εαυτό τους.

Είναι κοροϊδία να λένε ότι οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί κοστίζουν και γι' αυτό φέτος οι μόνιμες προσλήψεις είναι σταγόνα στον ωκεανό και μόνο για τα ειδικά σχολεία.

Οι μόνιμοι διορισμοί συμβάλλουν ουσιαστικά στη συνέχεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, στη συνέχεια που ειδικά σε αυτήν την περίοδο αναδεικνύεται ακόμα πιο επιτακτική, λόγω και των συνεχών διαταραχών που υπάρχουν μέσα στην ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία.

Γιατί τα κενά στη μόρφωση μεγαλώνουν γιατί ήδη υπάρχουν κοινωνικές και μορφωτικές ανισότητες, γιατί η Εκπαίδευση γίνεται ολοένα και πιο ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι απολύτως ρεαλιστικό και αναγκαίο να υλοποιηθεί και το αίτημα για 15 μαθητές ανά τάξη.

Και για να υπάρξει αποφυγή συνωστισμού, όπως και οι ειδικοί λένε, αλλά και για να καλυφτούν μορφωτικά κενά που δημιουργήθηκαν, αλλά και συνολικότερα, για την αναβάθμιση, τη βελτίωση του εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού έργου σε κάθε σχολείο.

Να βρεθούν εδώ και τώρα κενές αίθουσες που υπάρχουν σε πολλά σχολεία αλλά και αίθουσες σε δημόσιους χώρους, που είναι κατάλληλες για μάθημα.

Είναι κοροϊδία να λέει η κυβέρνηση ότι έχει πάρει μέτρα για την Υγεία όταν καθένας μας εύχεται να μη νοσήσει γιατί ξέρει σε τι κατάσταση είναι τα δημόσια νοσοκομεία.

Δεν είναι πολυτέλεια, είναι μόνο απόλυτη προτεραιότητα να υπάρχουν μόνιμα νοσηλευτές στις σχολικές μονάδες, γιατροί σε ομάδες σχολείων.

Είναι κοροϊδία να γίνονται τόσες ακριβώς προσλήψεις προσωπικού καθαριότητας όσες και πέρσι, όταν δεν υπήρχε πανδημία.

Τα σχολεία των παιδιών μας πρέπει να είναι και καθαρά και ασφαλή. Κι αυτό σημαίνει επαρκής αριθμός καθαριστριών σε κάθε σχολείο. Χωρίς καμία έκπτωση.

Να γίνουν εδώ και τώρα έλεγχοι σε όλα τα σχολεία, να λυθούν τα προβλήματα υλικοτεχνικής υποδομής.

Να λειτουργήσουν ουσιαστικά όλα τα ολοήμερα, όλες οι δομές Προσχολικής και Ειδικής Αγωγής που είναι αναγκαίες. Να λειτουργήσουν τα τμήματα ενισχυτικής διδασκαλίας και πρόσθετης διδακτικής στήριξης.

Και η ζωή συνεχίζεται και γι' αυτό παλεύουμε για να την κάνουμε πιο όμορφη και δημιουργική. Κόντρα στα διάφορα τηλε-σκουπίδια που πετάνε στα παιδιά μας.

Γι' αυτό διεκδικούμε όλα τα παιδιά και οι νέοι να έχουν πρόσβαση στις Τέχνες και στον Αθλητισμό. Να βρεθούν ελεύθεροι χώροι.

Το σίγουρο είναι ότι δεν θα παραιτηθούμε από τον αγώνα γιατί δεν θα παραιτηθούμε από τη ζωή.

Υπάρχει άλλος δρόμος και φωτίζεται ήδη από αυτά που ζεις.

Πρέπει να ξεμπερδεύουμε με την κοινωνία της εκμετάλλευσης και της κερδοφορίας.

Σε αυτόν το δρόμο, με τους κομμουνιστές, σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά, οργανωνόμαστε και διεκδικούμε».

Η υπερπροβολή τους που συνεχίζεται, με διάφορα παπαγαλάκια να τους βαφτίζουν προκλητικά «κίνημα», είναι η πρώτη ένδειξη ότι τέτοιου είδους κινήσεις τάχα «διαμαρτυρίας» είναι ο «βολικός αντίπαλος» μιας πολιτικής που τζογάρει τη λαϊκή υγεία για τα κέρδη των καπιταλιστών και αξιοποιεί την πανδημία για επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι η γυναίκα που παρουσιάστηκε ως «διοργανώτρια» των συγκεντρώσεων στη Θεσσαλονίκη ήταν υποψήφια βουλευτής της Χρυσής Αυγής, ενώ σήμερα με δημόσιες τοποθετήσεις της λιβανίζει τον υπόδικο φασίστα Κασιδιάρη και το μόρφωμά του. Φορώντας την προβιά του «μασκομάχου» περιδιαβαίνει σε διάφορες εκπομπές, ενώ οι δημοσιογράφοι που της δίνουν βήμα δεν μπαίνουν καν στον κόπο να σχολιάσουν τις σχέσεις της με την εγκληματική ναζιστοσυμμορία.

Το έργο το έχουμε ξαναδεί την περίοδο 2010 - 2012 όταν η λαϊκή αντίδραση ενάντια στα μνημόνια έγινε προσπάθεια να διοχετευτεί στο «κίνημα των πλατειών και των αγανακτισμένων» με τις πλάτες των ίδιων ΜΜΕ που στήριζαν τα μνημόνια, με κύρια γραμμή την αντίθεση στο ταξικά προσανατολισμένο και οργανωμένο εργατικό κίνημα.

Την ώρα που δικαιολογημένα μεγαλώνει η δυσπιστία απέναντι στο κράτος και τα επιτελεία του, την ώρα που η πανδημία αποκαλύπτει την εγκληματική γύμνια των συστημάτων Υγείας σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, είναι πράγματι μεγάλη υπηρεσία στο σύστημα το να εγκλωβίζεται η συζήτηση στην αποδοχή ή άρνηση της χρήσης μάσκας.

Λες και δεν αποδείχθηκε την προηγούμενη περίοδο ότι και τα «καλυμμένα στόματα» μπορούν να έχουν φωνή να διεκδικούν, να αγωνίζονται, να αντιπαρατίθενται με την κυβέρνηση και το κράτος. Δεν απέδειξαν κάτι τέτοιο οι αγώνες των υγειονομικών, των εργαζομένων σε μια σειρά από κλάδους, οι κινητοποιήσεις ενάντια στον περιορισμό διαδηλώσεων κ.λπ.;

Σήμερα, από τα ίδια τα πράγματα διαμορφώνεται έδαφος για να αποκαλυφθεί στα μάτια ευρύτερων εργατικών - λαϊκών στρωμάτων πόσο εγκληματική είναι τελικά η εμπορευματοποίηση της Υγείας και του Φαρμάκου. Σε αυτήν οφείλονται η κατάρρευση των συστημάτων Υγείας, η ανετοιμότητα στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Η παύση της χρηματοδότησης - στην ΕΕ πριν από μερικά χρόνια - για την αναγκαία, όπως αποκαλύφθηκε με τραγικό πια τρόπο, έρευνα για τους κορονοϊούς, που θα έφερνε πιο γρήγορα το εμβόλιο στην ανθρωπότητα, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του παρασιτισμού του κεφαλαίου. Η λογική που λέει και σε άλλες περιπτώσεις «γιατί να παραχθεί ένα φάρμακο ή μια θεραπευτική μέθοδος αφού δεν υπάρχει η ανάλογη αρκούντως κερδοφόρα ζήτηση;» είναι χαρακτηριστική του τι σημαίνει Φάρμακο και Υγεία - εμπόρευμα. Και την ίδια στιγμή που αποκαλύπτονται τα παραπάνω, έρχονται δημοσκοπήσεις για το «πόσοι εμπιστεύονται το "νέο εμβόλιο"», η παρασκευή του οποίου είναι μπλεγμένη με τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες και τα καπιταλιστικά κράτη...

Την ώρα που φανερώνονται όσο λίγες φορές οι μεγάλες αδυναμίες του καπιταλιστικού συστήματος και οι αντιφάσεις του, οι οποίες δείχνουν και τα ξεπερασμένα όριά του, είναι μεγάλη υπηρεσία στο κεφάλαιο και την εξουσία του το να συζητούν οι εργαζόμενοι αν «πιστεύουν ή όχι στον κορονοϊό».

Κι αυτό γιατί η πανδημία προσθέτει ένα ακόμα «πρωτόγνωρο φαινόμενο» στο μακρύ κατάλογο των τελευταίων ετών, ένα ακόμα επεισόδιο που μαζί με όλα τ' άλλα (ανταγωνισμοί και ανακατατάξεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, πόλεμοι, φυσικές καταστροφές κ.ά.) δείχνουν ότι αυτό το σύστημα δεν μπορεί να εγγυηθεί μαζικά την υγεία, την προστασία της ζωής και την ασφάλεια του λαού. Κι ενώ σήμερα γίνεται ζήτημα «ζωής» η λαϊκή πάλη για την ανατροπή του συστήματος, έρχεται το φούσκωμα των «θεωριών συνωμοσίας». Θεωρίες που ουσιαστικά υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει καμιά στιγμή κρίσης του συστήματος, ούτε υγειονομικής ούτε οικονομικής, αλλά ότι «όλα είναι στημένα» προκειμένου κάποιοι σκοτεινοί κυρίαρχοι και εχθροί να ...ελέγχουν τον κόσμο.

Οσο και αν αυτή η θεώρηση μπορεί να φαντάζει «αντισυστημική», είναι ακριβώς το αντίθετο. Γιατί αποπροσανατολίζει τη σκέψη από την πραγματικότητα, καλλιεργεί την ηττοπάθεια ότι όλα καθορίζονται από «αόρατες δυνάμεις», που ο «μέσος άνθρωπος» δεν μπορεί να ανατρέψει. Η «μεγαλύτερη συνωμοσία», όμως, σε βάρος των εργαζομένων είναι ένα σύστημα που ζει από την εκμετάλλευση της δουλειάς των πολλών, από την κοινωνική μειοψηφία, από τους μετόχους των μονοπωλιακών ομίλων, ένα σύστημα όπου τα πάντα είναι εμπόρευμα και δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Η «μεγαλύτερη συνωμοσία» σε βάρος των λαών είναι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ κ.ά. που «τρέχουν» το μοίρασμα αγορών, χαράζουν σύνορα με το αίμα των λαών. Ο αντίπαλος του λαού και των εργαζομένων λοιπόν δεν είναι «αόρατος» και «σκοτεινός», δεν βρίσκεται κρυμμένος σε «υπόγειες εγκαταστάσεις στη Νεβάδα», αλλά είναι πιο «ορατός» από ποτέ. Είναι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, το κράτος που λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο τα συμφέροντά τους, οι ιμπεριαλιστικές «συμμαχίες», οι διακρατικές ενώσεις.

Το καπιταλιστικό σύστημα, που τις προηγούμενες δεκαετίες δημιούργησε για τον εαυτό του την εικόνα του «άτρωτου» και του «αιώνιου» - αξιοποιώντας και τις ανατροπές στην ΕΣΣΔ και τα άλλα σοσιαλιστικά κράτη - βιώνει αντιφάσεις που δεν μπορεί να λύσει, κρίσεις, ανταγωνισμούς και αντιθέσεις. Είναι ένα σάπιο σύστημα που όμως δεν πρόκειται να «πέσει» μόνο του, «να καταρρεύσει». Κάθε φορά θα φορτώνει στο λαό, στους εργαζόμενους τα δικά του προβλήματα, είτε πρόκειται για οικονομική είτε για υγειονομική κρίση, θα προσπαθεί πάντα να αξιοποιεί και τις ίδιες του τις κρίσεις με νέους γύρους «αναδιαρθρώσεων», που θα έχουν ως στόχο την προσαρμογή της ζωής και των αναγκών του λαού στα δικά του όρια και αντοχές. Εκτός αν οι εργαζόμενοι με την οργανωμένη δύναμή τους κόψουν σαν γόρδιο δεσμό τις αντιφάσεις του συστήματος ανατρέποντάς το, εκτός αν δηλαδή οι κρίσεις και τα προβλήματά του αξιοποιηθούν από το λαό για την αφύπνιση και την ανάτασή του, για τη μαζική είσοδο στην οργανωμένη δράση και όχι για ένα νέο γύρο υποταγής.

Εκεί που η κυβέρνηση δίνει τα ρέστα της είναι στο βολικό σχήμα που αναπαράγει, λέγοντας ουσιαστικά ότι όποιος αποδέχεται πως υπάρχει κορονοϊός πρέπει να αποδέχεται και τα μέτρα της, αφού τα «συστήνουν οι ειδικοί». Επομένως, όποιος αμφισβητεί την πολιτική της κυβέρνησης, είναι σαν να αμφισβητεί τους «ειδικούς», άρα είναι «ψεκασμένος» και «αρνητής της πραγματικότητας».

Είναι το λεγόμενο «μέτωπο της λογικής» που προβάλλει η κυβέρνηση, όπου παρουσιάζονται ως «λογικά» τα πρωτόκολλα - «λάστιχο» στα μέτρα των επιχειρηματικών ομίλων και παράλογα ή «ανέφικτα» τα αιτήματα των υγειονομικών, των εκπαιδευτικών, των υπόλοιπων εργαζομένων για ουσιαστικά μέτρα προστασίας.

Και εδώ η συνωμοσιολογία αποδεικνύεται ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης, αφού τη βοηθάει να τσουβαλιάζει το «όχι στις μάσκες» με κάθε είδους λαϊκή διεκδίκηση. Είναι χαρακτηριστικές οι τοποθετήσεις υπουργών, που έφτασαν να λένε ότι το «όχι στη μάσκα» είναι το ίδιο με το «όχι στο ΝΑΤΟ» και το «όχι στην ΕΕ». Κι αυτό, γιατί, όπως εξηγούσαν οι κονδυλοφόροι τους, όσο «παράλογοι» είναι οι μασκομάχοι, άλλο τόσο παράλογοι είναι όσοι ζητούν την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις που σκορπάνε το θάνατο!

Είναι σαφές ότι στόχος τους δεν είναι να ...πειστεί ο λαός να φορέσει μάσκα. Αλλωστε, η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της έχουν αποδείξει πάμπολλες φορές ότι δεν ενδιαφέρονται για τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων, πέρα από την εξασφάλιση ότι θα μπορούν να αντέχουν το ξεζούμισμα της εργοδοσίας.

Ο στόχος τους είναι, από τη μία, να φορτώνεται η εξάπλωση της πανδημίας στην «ατομική ευθύνη», στους «παράλογους» και τους «απείθαρχους» ώστε να αθωώνονται το κράτος και η κυβέρνηση. Και, από την άλλη, να συκοφαντείται η λαϊκή πάλη. Μέσα από το τσουβάλιασμά της με τους «ψεκασμένους», να παρουσιάζεται ως «οπισθοδρομικό» ή «εκτός πραγματικότητας» το πραγματικά σύγχρονο που διεκδικεί το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Να ταυτίζεται στη συνείδηση του λαού η διεκδίκηση ενός σύγχρονου συστήματος Υγείας, αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν, με διάφορες μπουρδολογίες.

Στόχος αυτής της συζήτησης είναι να παρουσιάζεται ως λογική η «εφαρμοσιμότητα των μέτρων», δηλαδή η προσαρμογή των συστάσεων των ειδικών στις αντοχές της καπιταλιστικής οικονομίας και μάλιστα με επιστημονικοφάνεια. Αλλά να παρουσιάζεται ως «παράλογη» κάθε συζήτηση για κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία, κάθε συζήτηση για ένα άλλο σύστημα Υγείας που θα δίνει έμφαση στην πρόληψη, με ικανότητα να αντιμετωπίζει άμεσα υγειονομικές κρίσεις όπως του κορονοϊού.

Οι αντιδραστικές απόψεις που προβάλλουν ως «αντίπαλο δέος» η κυβέρνηση και τα αστικά ΜΜΕ είναι γεννήματα του δικού τους συστήματος, της σαπίλας του σύγχρονου καπιταλισμού. Ο σκοταδισμός, η άρνηση της πραγματικότητας είναι η άλλη όψη της τυφλής υπακοής στο κράτος και στη διαχείριση της πανδημίας. Γιατί αν ο μασκομάχος αρνείται την πραγματικότητα σε σχέση με την πανδημία, η κυβέρνηση την παρουσιάζει με τα πόδια πάνω και το κεφάλι κάτω, όπως επιτάσσει η λογική του «κόστους - οφέλους», με πιο χαρακτηριστικό το παράδειγμα των σχολικών αιθουσών.

Γι' αυτό οι φορείς τέτοιων ιδεών είναι ταυτόχρονα οι πιο φανατικοί αντίπαλοι των δίκαιων λαϊκών διεκδικήσεων, όπως συμβαίνει πάντα στους χώρους που αλωνίζουν φασιστοειδή. Με την ίδια ευκολία που σκίζουν τη μάσκα σκίζουν και την ανακοίνωση ενός σωματείου που διεκδικεί την αποφασιστική στήριξη του δημόσιου συστήματος Υγείας. Με το ίδιο πάθος που αναπαράγουν κάθε είδους κουταμάρα που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, απορρίπτουν και τη διεκδίκηση από την εργοδοσία και το κράτος της, υποστηρίζοντας τελικά τον «μονόδρομο» που προβάλλουν οι αστικές κυβερνήσεις για την υποταγή στο κεφάλαιο και την εξουσία του.

Σήμερα, ο λαός μέσα στις τεράστιες δυσκολίες που βιώνει και οι οποίες θα γιγαντώνονται, έχει και μια μεγάλη ευκαιρία: Την αγωνία και τη δικαιολογημένη ανησυχία που νιώθει, την ανασφάλεια λόγω της πολιτικής της άρχουσας τάξης, να τις μετατρέψει σε αγωνιστική στάση.

Η δυσπιστία, η έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στην κυβέρνηση και το κράτος πρέπει να κατατεθούν στην ταξική πάλη, δυναμώνοντας τον αγώνα ενάντια στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Να μετατραπούν στο αντίθετό τους: Σε εμπιστοσύνη στη δύναμη του λαού, στη δύναμη που έχει το οργανωμένο κίνημα να φέρει τα πάνω κάτω. Οι εξελίξεις της περιόδου αποκαλύπτουν ότι αυτό το σύστημα δεν έχει να δώσει τίποτα πια, ότι, αντίθετα, μέσα από τους φαύλους κύκλους κρίσεων και αντιφάσεων ο λαός θα βγαίνει όλο και πιο χαμένος. Η αντικαπιταλιστική πάλη είναι μονόδρομος, για να έρθει στο προσκήνιο η πραγματική διέξοδος: Η εξουσία που θα εξασφαλίζει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και θα δώσει απάντηση σε ζωτικά για το λαό ζητήματα.