Πέρα από τις ανεπαρκείς και γεμάτες παγίδες για τους πυρόπληκτους εξαγγελίες, επιστρατεύεται και η γνωστή πλέον κασέτα: «Ανέφικτο να αντιμετωπιστούν οι πυρκαγιές», «πρωτόγνωρες οι διαστάσεις της», «ακραία καιρικά φαινόμενα».

Σηκώνουν υποκριτικά «λευκή πετσέτα», υποβαθμίζοντας την επιστημονική και τεχνολογική δυνατότητα της εποχής μας να προλαμβάνει, να αντιμετωπίζει σχεδιασμένα και να περιορίζει τις συνέπειες των πυρκαγιών ή των πλημμυρών.

Δαιμονοποιούν και εμφανίζουν τις όποιες αλλαγές καταγράφονται στο κλίμα ως «ουδέτερο», «αναπόφευκτο φυσικό φαινόμενο» και όχι ως αποτέλεσμα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που οι ίδιοι υπερασπίζονται.

Ως όραμα για την επόμενη μέρα εμφανίζουν στο λαό τη λεγόμενη «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία» της ΕΕ, με κάλπικες διακηρύξεις για έναν ηθικό και δίκαιο «πράσινο» καπιταλισμό.

Το σχέδιο έχει καταστρωθεί: «Κλιματικός νόμος», πρόγραμμα πολιτικής προστασίας «Αιγίς» με χρηματοδοτήσεις στο κεφάλαιο από το νέο υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης και του νέου ΕΣΠΑ, όλα ιδρώτας του λαού.

INTIME NEWS

Τα μεγάλα συμφέροντα αυτοσυστήνονται αμέσως στο κείμενο, το οποίο σημειώνει: «Η Στρατηγική επιδιώκει να αναπτύξει, μεταξύ άλλων, οικονομικά κίνητρα, ιδίως για ιδιώτες ιδιοκτήτες και διαχειριστές δασών, για την παροχή αυτών των οικοσυστημικών υπηρεσιών».

Η ΕΕ παίρνει σοβαρά υπόψη της την εκτίμηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, με βάση την οποία έως το 2030 «η διατήρηση, αποκατάσταση και βιώσιμη διαχείριση των δασών θα μπορούσε να δημιουργήσει 190 δισ. ευρώ σε επιχειρηματικές ευκαιρίες».

Προωθεί λοιπόν ένα σύστημα «αποκεντρωμένης δασικής διακυβέρνησης (...) που προάγει συνέργειες (...) χωρίς αποκλεισμούς για τα κράτη - μέλη, τους ιδιοκτήτες και διαχειριστές δασών, τη βιομηχανία, τους ακαδημαϊκούς και την κοινωνία των πολιτών (...) αποφεύγοντας παράλληλα τις επικαλυπτόμενες δομές».

Με λίγα λόγια, τον πρώτο λόγο για το κουμάντο στα δάση θα έχουν «χωρίς να έχουν κανέναν στο κεφάλι τους» οι ιδιοκτήτες δασών, οι επιχειρηματικοί όμιλοι της Ενέργειας, της υλοτομίας, του τουρισμού, μάνατζερς φορέων διαχείρισης κ.ά.

Παράλληλα, μεθοδεύεται η συγκέντρωση σε ομάδες παραγωγών, επιχειρηματικά σχήματα και ΚΟΙΝΣΕΠ των μικροπαραγωγών μελιού, ρετσίνας κ.λπ., με όρους που πλήττουν τόσο την παραγωγή όσο και το εισόδημά τους. Η όποια ενασχόλησή τους με την αναδάσωση και τα αντιπλημμυρικά ως δήθεν αντιστάθμισμα για την καταστροφή που έχουν υποστεί, μεθοδεύεται μέσω των γνωστών εργολαβιών με άθλιες εργασιακές σχέσεις.

Οι δε προσχηματικοί διάλογοι και τα καλοπιάσματα «για να μη μείνει κανένας πίσω», οι «Επιτροπές Ανασυγκρότησης» και τα φόρουμ που η ΕΕ, η κυβέρνηση και η Τοπική Διοίκηση εξαγγέλλουν, βάζουν ...τον λύκο και το πρόβατο να συζητήσουν τι θα φάνε για δείπνο!

Το αστικό κράτος, ως συλλογικός καπιταλιστής, αποτελεί τον εγγυητή ότι αυτοί οι επιχειρηματικοί σχεδιασμοί θα τρέχουν γρήγορα, με λυμένα χέρια των ομίλων όσον αφορά το φιλετάρισμα, τις αδειοδοτήσεις, το καθεστώς ιδιοκτησίας και τις χρηματοδοτήσεις χωρίς γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, χωρίς εμπόδια που έστω και τυπικά αντιμετώπιζαν μέχρι σήμερα από δασαρχεία, Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων κ.λπ.

Ειδικός ρόλος «περιφρούρησης» («watchdogs», όπως αναφέρεται επί λέξει) της υλοποίησης αυτού του σχεδιασμού ανατίθεται στις ΜΚΟ, που είτε έχουν τις δικές τους εταιρείες, είτε διαπλέκονται με άλλες.

Για να δημιουργηθεί αυτό το «φιλικό για τις επιχειρήσεις περιβάλλον», η ΕΕ στο κείμενό της ξεκόβει από νωρίς τι εννοεί ως «δάσος». Ετσι προβλέπει διαφορετικές ταχύτητες, ποσοστώσεις και κατηγοριοποιήσεις στο καθεστώς προστασίας τους, μεθοδεύοντας «κοινούς ευρωενωσιακούς ορισμούς» των δασών προκειμένου να χαρτογραφηθούν και να εφαρμοστεί το υποτιθέμενο «καθεστώς προστασίας» τους.

Στην ουσία, αυτά που στην Ελλάδα ονομάζουν - με βάση τους νόμους - «δασικές εκτάσεις», που αποτελούν το 30% της δασοκάλυψης της Ελλάδας και με βάση την επιστήμη της δασολογίας θεωρούνται μέρος ενός δασικού οικοσυστήματος, που μπορεί να εξελιχθεί ως υψηλό δάσος, τα πετάνε έξω από την προστασία και αυτό «πάει πακέτο» με την παραπέρα εμπορευματοποίηση των δασικών οικοσυστημάτων και την αλλαγή χρήσης τους.

Στην Ελλάδα «μη δημόσια δάση» αποτελούν περίπου το 35% των δασών της χώρας, ανήκοντας σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου. Σε άλλες χώρες της ΕΕ, αυτό το ποσοστό είναι ακόμη υψηλότερο, σχεδόν 50% σε Γερμανία και Σουηδία, 76% στη Γαλλία.

Ανεξαρτήτως όμως ιδιοκτησίας, πρωταρχικός στόχος της ΕΕ και του κεφαλαίου είναι να δοθεί μεγαλύτερη ώθηση στα επιχειρηματικά σχέδια, με ΣΔΙΤ, συμπράξεις. Αυτό που κατά βάση τους απασχολεί, είναι είτε απευθείας, ως κάτοχος ιδιόκτητου δάσους, είτε ως επενδυτής σε κατά τα άλλα δημόσιο δάσος, να εξυπηρετείται η μέγιστη δυνατή κερδοφορία.

Η εν λόγω «αγορά» επικαλούνταν «αβέβαιη απόδοση κερδοφορίας τα τελευταία χρόνια» και σήμερα πριμοδοτείται αδρά με «πράσινες» επιδοτήσεις, όλες χρήματα του λαού, προκειμένου να εξασφαλιστούν επενδύσεις με εγγυημένη κερδοφορία.

Το δε «ζωντανό δάσος» που περιγράφει η Στρατηγική της ΕΕ, είναι μια αρένα ανεμπόδιστης επιχειρηματικής δράσης, που όχι μόνο - όπως ισχυρίζονται ΕΕ και κυβερνήσεις - δεν αποτελεί ασπίδα για τις πυρκαγιές, αλλά το αντίθετο, συνιστά το «φιτίλι» τους.

Ηδη κυβερνητικά στελέχη κάνουν σαφές με δηλώσεις τους ότι θα μπορούν να διανοίγονται δασικοί δρόμοι και αντιπυρικές ζώνες με μόνη προϋπόθεση αυτοί να εξυπηρετούν ταυτόχρονα ανεμογεννήτριες και κάθε άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα μέσα στο δάσος.

Στο επίκεντρο του κυβερνητικού σχεδίου βρίσκεται η αναδάσωση των καμένων. Το χρήμα από το Ταμείο Ανάκαμψης που θα διατεθεί, θα προικίσει ...πρόθυμους επιχειρηματικούς ομίλους - αναδόχους (κατά την κυβέρνηση) για να αναλάβουν αναδασώσεις, προκειμένου να αποκτήσουν το φιλέτο του δάσους που έχουν βάλει στο μάτι και να βγάλουν διπλά και τρίδιπλα...

Αλλωστε, πλέον και διά νόμου τόσο στη χώρα μας όσο και σε όλη την ΕΕ αναδάσωση δεν σημαίνει και προστασία από την επιχειρηματική δράση, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Αποκαλύπτεται δηλαδή η αντίληψη του αστικού κράτους, το οποίο εκχωρεί σε ομίλους - αναδόχους μέρος της υποχρέωσής του, που είναι η ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία των δασών, που ούτε μπορεί, ούτε και θέλει να εξασφαλίσει.

Ανοίγει έτσι ο δρόμος για άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίηση των δασών της Ελλάδας με εκχώρηση σε επιχειρηματικούς ομίλους της διαχείρισης και της προστασίας τους.

Δεν έχουν περάσει παρά λίγες μέρες απ' όταν αποκαλύφθηκε ότι με νόμο της κυβέρνησης ΝΔ, που ενσωματώνει σχετικές οδηγίες της ΕΕ, ετοιμάζονται να βάλουν εισιτήριο ακόμα και στον Ολυμπο (!) ενώ και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, επιχείρηση εμπορίας ξύλου είχε «προτείνει» την ανάληψη της διαχείρισης κρατικού δασικού συμπλέγματος και μάλιστα δωρεάν, με τον ισχυρισμό ότι αφού το κράτος δεν διαχειρίζεται το δάσος, θα το κάνει η ίδια και αντί οποιασδήποτε χρηματικής δαπάνης, το όφελος του κράτους θα είναι η δωρεάν διαχείριση.

Εζησαν οι πληγέντες από πρώτο χέρι τι σημαίνει τελικά και ο πολυδιαφημισμένος αποκαλούμενος «Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας - RescEU», που όχι μόνο δεν αναπληρώνει τη γύμνια των ελλείψεων του κρατικού μηχανισμού σε πυροσβέστες, μέσα και υποδομές, αλλά τις ανακυκλώνει, με μεγάλη καθυστέρηση από χώρα σε χώρα, διαιωνίζοντάς τες.

Αποδείχθηκε στην πράξη ότι τις πρώτες καθοριστικές ώρες και μέρες για την έκβαση και τις διαστάσεις της φωτιάς, τη μάχη έδωσαν οι ελάχιστοι πυροσβέστες με όλες τις τραγικές ελλείψεις ολοκληρωμένου κρατικού σχεδιασμού, πρόληψης δασοπυρόσβεσης και δασοπροστασίας, τις απογυμνωμένες υπηρεσίες από προσωπικό, μέσα, υποδομές και πόρους.

Τη μάχη για ζωές, περιουσίες, καλλιέργειες την έδωσε παλικαρίσια και αποφασιστικά σώζοντας ολόκληρα χωριά τελικά ο ίδιος ο λαός. Οι αποστολές του ευρωενωσιακού μηχανισμού «RescEU» κατέφτασαν μετά την τραγωδία, 4 μέρες έως και μια βδομάδα μετά την έναρξη των πυρκαγιών.

Να μην ξεχνούμε όμως και κάτι άλλο. Οτι ένας από τους βασικούς λόγους που συγκροτήθηκε ο «RescEU» από την ΕΕ, ήταν για να διασφαλιστούν παραγγελίες πυροσβεστικών αεροσκαφών με εξασφαλισμένο κέρδος για τους αεροναυπηγικούς κατασκευαστικούς ομίλους, που οι περισσότεροι τα τελευταία χρόνια είχαν αναστείλει το συγκεκριμένο σκέλος της δραστηριότητάς τους ως «ασύμφορο».

Kι εδώ λοιπόν το κριτήριο του κέρδους. Το ίδιο ισχύει και με τα πιο σύγχρονα πυροσβεστικά αεροσκάφη με σύγχρονες δυνατότητες (με χωρητικότητα πολλών τόνων νερού, δυνατότητα νυχτερινών πτήσεων κ.ά.), που το καπιταλιστικό κέρδος και ο έλεγχος από τους επιχειρηματικούς ομίλους φρενάρουν τις δυνατότητες φτηνής και μαζικής παραγωγής τους.

Χρειάζεται να πάρουμε ωστόσο υπόψη ότι η πρόληψη, ή μέρος αυτής, δεν θα είναι πάντα και παντού ασύμφορη κι ανεπιθύμητη για το κεφάλαιο, ή τουλάχιστον για μια μερίδα του. Πολύ περισσότερο που μια από τις δύο βασικές λεωφόρους κερδοφορίας του κεφαλαίου αυτήν τη στιγμή και για τα επόμενα χρόνια θα είναι η λεγόμενη ψηφιακή οικονομία.

Μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι ήδη προωθούν πανάκριβα ψηφιακά συστήματα πυρανίχνευσης, διαφόρων ειδών αισθητήρες και drones, εξελιγμένα συστήματα ρομποτικής, επενδύουν και αποβλέπουν σε μεγάλες δυνατότητες κερδοφορίας με βάση την πρόληψη.

Το πότε, πώς και σε ποια έκταση θα χρησιμοποιηθούν τέτοιες τεχνολογίες και συστήματα, δεν αφορά τις πιεστικές λαϊκές ανάγκες που απαιτούν αυτά να είχαν γίνει ...χτες. Κι αυτό μπαίνει στο ζύγι κόστος - όφελος, στον εκάστοτε σχεδιασμό και τους ανταγωνισμούς του ενός ή του άλλου ομίλου, ενώ ο λαός καταδικάζεται να μην μπορεί να απολαύσει σε πραγματικό χρόνο όσα η επιστήμη και η τεχνολογία παράγουν.

Με το ίδιο κριτήριο, τα ιδιωτικά δάση, ή αυτά που γειτνιάζουν σε κρίσιμες για το κεφάλαιο επενδύσεις και υποδομές, προτάσσονται στην εφαρμογή ακόμα και πιλοτικά των πανάκριβων ψηφιακών και άλλων υπηρεσιών πρόληψης νέων τεχνολογιών. Σε κάθε περίπτωση, η καπιταλιστική αγορά επιβάλλει τιμές απλησίαστες, μισθώσεις με το κομμάτι και όρους που τελικά είτε ο όμιλος μετακυλίει στην τιμή, είτε το καπιταλιστικό κράτος στους πράσινους και ψηφιακούς φόρους, με τον τελικό λογαριασμό να πληρώνει πάντα ο λαός.

Ομως η πρόληψη και προστασία των δασών δεν είναι μόνο η επιτήρηση. Περιλαμβάνει ένα σύνολο μελετών, έργων, έρευνας και δράσεων όχι μόνο απέναντι σε δασικές πυρκαγιές αλλά και π.χ. ασθένειες, διάβρωση εδαφών κ.λπ.

Ως προς τον αντιπυρικό σχεδιασμό στο πλαίσιο της συνολικής διαχείρισης και προστασίας, η πρόληψη αφορά π.χ. βελτίωση των δικτύων δασικών δρόμων, υδατοδεξαμενών, πυροσβεστικών κρουνών, καθαρισμών, κλαδεύσεων υλοτομιών, δημιουργία αντιπυρικών ζωνών - όπου κριθεί απαραίτητο - δίκτυο παρατηρητηρίων, διασπορά των αναγκαίων πυροσβεστικών οχημάτων μεγάλου, μεσαίου και μικρού μεγέθους μέσα στο δάσος, ανάλογα με τη σύνθεση της βλάστησης, το οδικό δίκτυο, και άλλων παραγόντων, όπως βασικών κατευθύνσεων του ανέμου κ.λπ.

Εκτός των ψηφιακών ομίλων, ανάλογα ποντάρουν σε μια τέτοια κατεύθυνση επικερδούς πρόληψης με εξασφαλισμένη κερδοφορία και οι ...«πράσινοι» κατασκευαστικοί όμιλοι.

Μπορεί π.χ. και με τη χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης τα αντιπλημμυρικά έργα να γίνονται με το σταγονόμετρο, αν όμως διασυνδεθούν με μεγάλης έκτασης επιχειρηματικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή «το πράγμα αλλάζει»...

Δεν υπάρχει πιο ενδεικτικό παράδειγμα αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη, από αυτό στη Σουηδία, όπου κατεδαφίζουν και ξαναχτίζουν από την αρχή τον πορθμό του Slussen στη Στοκχόλμη. Το φαραωνικό έργο καλείται να αντιμετωπίσει την προβλεπόμενη άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τον κίνδυνο πλημμύρας κατά τη διάρκεια ζωής του έργου.

Σουηδικές αρχές και ανάδοχοι όμιλοι έκαναν βέβαια προηγούμενα τους υπολογισμούς τους, ότι είναι οικονομικά πιο συμφέρουσα η προληπτική ανακατασκευή, παρά το κόστος των διαρκών έργων επιδιορθώσεων, με τους κατασκευαστικούς ομίλους αναδόχους να θησαυρίζουν από άλλο δρόμο...

Εν ολίγοις, κριτήριο κάθε φορά αποτελεί η εξασφάλιση κενού χώρου για να «τρέξουν» τα καπιταλιστικά κέρδη, για να αναπτυχθούν οι πράσινες και ψηφιακές μπίζνες, με το μέγιστο δυνατό κέρδος και τις λαϊκές ανάγκες να πηγαίνουν περίπατο.

Τίποτα δεν απαγορεύει στο κεφάλαιο να κερδίζει πολλαπλά τόσο από επιδοτήσεις από κρατικές «εξοικονομήσεις» σε βάρος της υγείας, της ασφάλειας, της πυρόσβεσης, της δασοπροστασίας, των αντιπλημμυρικών κ.ο.κ. όσο και από μεγάλα σχέδια που δεν αποκλείουν την πρόληψη, τα αντιπλημμυρικά, αρκεί οι όμιλοι να είναι και πάλι πολλαπλά κερδισμένοι.

Η οργάνωση της πάλης και οι διεκδικήσεις των πληγέντων, των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών, των μικροπαραγωγών στις περιοχές που επλήγησαν έχουν πλέον νέες πρόσθετες ιδεολογικοπολιτικές απαιτήσεις.

Η δική μας παρέμβαση μπορεί να ριζώσει, μπορεί να ξεπερνά τα εμπόδια της αστικής προπαγάνδας, τους μηχανισμούς χειραγώγησης που περιλαμβάνουν και το καρότο και το μαστίγιο. Μπορούμε πειστικά και υπομονετικά να εξηγούμε ότι δεν είναι μοιραίο να καίγονται και να πλημμυρίζουν ο λαός μας και η περιουσία του.

Να τεκμηριώνουμε γιατί από την καπιταλιστική ανάπτυξη «καίγεται» ο λαός και «πλημμυρίζουν» στα κέρδη οι όμιλοι. Πάνω από όλα, όμως, το κρίσιμο είναι να αναδείξουμε ότι υπάρχει διέξοδος, εξουσία και οικονομία απαλλαγμένη από το καπιταλιστικό κέρδος, τα δεσμά της ΕΕ και κάθε ένωσης του κεφαλαίου.

Για να αντιστοιχηθεί η ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας, της επιστήμης και της τεχνολογίας με την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών και της προστασίας και των δασών, με κεντρικό επιστημονικό σχέδιο. Για αυτήν την υπόθεση ο λαός μας αξίζει να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις.

Για την πορεία εξάπλωσης της πυρκαγιάς καθώς και για την έκταση που συνολικά κάηκε, χρησιμοποιήθηκαν τα δεδομένα του Πληροφοριακού Συστήματος για τις Δασικές Πυρκαγιές στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα:

• Η συνολική έκταση της πυρκαγιάς ανέρχεται σε 512.031,54 στρέμματα μέχρι τις 11 Αυγούστου, ενώ τα τελικά στοιχεία θα δοθούν αργότερα. Από αυτά τα 322.188,92 βρίσκονται στο δήμο Λίμνης - Μαντουδίου - Αγίας Αννας (ποσοστό 63%) και τα 189.842,61 στον δήμο Ιστιαίας - Αιδηψού.
• Στο δήμο Λίμνης - Μαντουδίου - Αγίας Αννας έχουν επηρεαστεί από την πυρκαγιά 18 Τοπικές Κοινότητες, εκ των οποίων έχει καεί το 77,11% (κατά μέσο όρο) της συνολικής τους έκτασης! Με άλλα λόγια, 18 Τοπικές Κοινότητες, δάση, δασικές εκτάσεις, υποδομές, σπίτια εξαφανίστηκαν κυριολεκτικά.
• Στο δήμο Ιστιαίας - Αιδηψού, έχουν επηρεαστεί επίσης 18 Τοπικές Κοινότητες, εκ των οποίων έχει καεί ολοσχερώς το 62,24% (κατά μέσο όρο) της συνολικής τους έκτασης.

Το ποσοστό της καμένης έκτασης στο δήμο Ιστιαίας - Αιδηψού επί του συνόλου της έκτασης σε 18 Τοπικές Κοινότητες

Ας δούμε τώρα τι ακριβώς συνέβη στα δάση και τις δασικές εκτάσεις της περιοχής. Σύμφωνα με τον αναρτημένο Δασικό Χάρτη της Διεύθυνσης Δασών Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας:

• Το σύνολο των δασών και δασικών εκτάσεων που έχουν καεί ανέρχεται σε 379.392,82 στρέμματα και αποτελούν το 74,1% της συνολικής έκτασης που κάηκε.
• Από τη συνολική έκταση των καμένων δασών και δασικών εκτάσεων, τα 232.897,76 στρέμματα βρίσκονται εντός του δήμου Λίμνης - Μαντουδίου - Αγίας Αννας (ποσοστό 61,39%) και τα 146.495,05 στον δήμο Ιστιαίας - Αιδηψού (ποσοστό 38,61%).
• Από τη συνολική έκταση των δασών και δασικών εκτάσεων των Τοπικών Κοινοτήτων που επηρεάστηκαν από την πυρκαγιά, στο δήμο Λίμνης - Μαντουδίου - Αγίας Αννας κάηκαν το 77,20%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στον δήμο Ιστιαίας - Αιδηψού ανέρχεται στο 79,46%. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις περισσότερες Τοπικές Κοινότητες το ποσοστό αυτό ξεπερνάει το 90% και φτάνει έως και το 100% των δασών και δασικών εκτάσεων που υπήρχαν.

Το ποσοστό της καμένης έκτασης στο δήμο Λίμνης - Μαντουδίου - Αγίας Αννας επί του συνόλου της έκτασης σε 18 Τοπικές Κοινότητες

Δηλαδή το 39,54% των καμένων δασών έχει καεί ξανά στο παρελθόν, ενώ στον δήμο Λίμνης - Μαντουδίου - Αγίας Αννας το ποσοστό αυτό αγγίζει το 50%. Είναι προφανές το πόσο μεγάλη είναι η καταστροφή και ότι το έγκλημα της έκθεσης των δασών στον κίνδυνο της πυρκαγιάς είναι διαρκείας και βαραίνει όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις.

Χάρτης με τα καμένα δάση και τις δασικές εκτάσεις στη Β. Εύβοια

Δέκα φορές πάνω από το όριο καταγράφηκαν την περασμένη Πέμπτη οι τιμές των αιωρούμενων σωματιδίων σε περιοχές της Αττικής λόγω της μεγάλης πυρκαγιάς στα Βίλια που την Παρασκευή συνέχιζε να καίει για 5η μέρα. Οι καπνοί που τύλιξαν τον αττικό ουρανό επιβάρυναν την ατμοσφαιρική ρύπανση κυρίως στις περιοχές της Δυτικής Αθήνας όπως το Χαϊδάρι, η Αγία Βαρβάρα, το Ιλιον και το Κερατσίνι.

Ειδικά τις πρωινές ώρες, η συγκέντρωση μικροσωματιδίων έφτασε τα 150 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα στο Χαϊδάρι από τις 7 έως τις 9 το πρωί. Ανάλογη επιβάρυνση, επί μέρες, είχε καταγραφεί και στις αρχές Αυγούστου λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών σε βόρεια Εύβοια και Βαρυμπόμπη. Στις 4 Αυγούστου οι συγκεντρώσεις μικροσωματιδίων έφτασαν τα 120 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα στην Αττική. Σοβαρό πρόβλημα ατμοσφαιρικής ρύπανσης προέκυψε και στην Κορινθία από την πυρκαγιά στα Βίλια.

Κάτοικος της περιοχής ανέφερε ότι ήταν αυτόπτης μάρτυρας τη στιγμή της ρίψης των δύο φωτοβολίδων, αναφέροντας πως η μία κατέληξε στη θάλασσα, ενώ η δεύτερη έπεσε στους πρόποδες βουνού όπου εκδηλώθηκε αμέσως φωτιά.

Βίντεο που κυκλοφόρησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καταγράφει τη ρίψη μίας φωτοβολίδας. Η φωτοβολίδα φαίνεται σε κάποιο σημείο να σβήνει, συνεπώς δεν είναι ευκρινές αν εν τέλει προκάλεσε τη φωτιά. Επιβεβαιώνει, ωστόσο, τις αναφορές για ρίψεις φωτοβολίδας τα ξημερώματα, λίγα λεπτά πριν εκδηλωθεί η φωτιά.

Η άμεση επέμβαση της Πυροσβεστικής πρόλαβε τη φωτιά στην αρχή και έτσι δεν επεκτάθηκε.

Μέλη και φίλοι του ΚΚΕ στο μέτωπο της φωτιάς

Η καταστροφή είναι τεράστια, αφού μέσα σε 6 μέρες αποτεφρώθηκαν περίπου 100.000 στρέμματα δάσους, το οποίο είναι για χρόνια αφημένο στην τύχη του αφού δεν υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης των δασών και πυροπροστασίας. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι το αρμόδιο Δασαρχείο δεν έχει ούτε έναν δασεργάτη. Επιπλέον, μεγάλη είναι η ανησυχία των κατοίκων και για τον κίνδυνο πλημμυρών που συχνά πλήττουν την ευρύτερη περιοχή με θύματα και μεγάλες ζημιές.

Τα στοιχεία που ήρθαν στην επιφάνεια με αφορμή τη μεγάλη φωτιά και δημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης» είναι αποκαλυπτικά. Το πυκνό δάσος πεύκου κυρίως, που έχει προκύψει σε πολλά τμήματά του από φυσική αναδάσωση από φωτιά πριν από μια δεκαετία, είναι αφημένο στην τύχη του.

Για χρόνια φαίνεται ότι δεν έχει γίνει καμία εργασία καθαρισμού, αραίωσης, διαχείρισης του δάσους, με οδικό δίκτυο που είναι ασυντήρητο και διαπερνάται με δυσκολία ακόμα και με οχήματα 4x4. Αυτή η κατάσταση είναι το αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων που κρατάει τις Δασικές Υπηρεσίες υποστελεχωμένες, χωρίς μέσα και πόρους για να κάνουν μια ολοκληρωμένη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων.

Στο Δασαρχείο Αιγάλεω (υπάγεται και το Δασονομείο Ελευσίνας), σύμφωνα με πληροφορίες, αυτήν τη στιγμή υπηρετούν 28 υπάλληλοι, 3 δασονόμοι, 3 δασοπόνοι, δασοφύλακες και κανένας δασεργάτης.

Δηλαδή, επί της ουσίας δεν υπάρχει εργατικό δυναμικό που να μπορεί να διεκπεραιώνει τα απαραίτητα έργα δασοπροστασίας. Πρακτικά δεν μπορούν να γίνουν καθαρισμοί, αραιώσεις, άλλες εργασίες, ενώ μένει ασυντήρητο ένα δίκτυο στην αρμοδιότητα της συγκεκριμένης υπηρεσίας 400 χιλιομέτρων. Η τελευταία δε πρόσληψη μόνιμου προσωπικού έχει γίνει πριν από 20 χρόνια.

Ιδια εικόνα υπάρχει και στο Δασαρχείο της Πάρνηθας, που επίσης έχει στην αρμοδιότητά του μια τεράστια περιοχή. Δασεργάτης ούτε για δείγμα στους 20 υπαλλήλους, οι 10 είναι δασοφύλακες και οι υπόλοιποι δασικοί και διοικητικοί.

Είναι χαρακτηριστικό ότι για την προστασία του 65% του εδάφους της χώρας, που είναι δάση, διατίθεται μόνο το 0,04% του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ από τα συνολικά 17,7 εκατομμύρια ευρώ που ζητούσαν φέτος τα Δασαρχεία όλης της χώρας για έργα αντιπυρικής θωράκισης, η κυβέρνηση πίστωσε μόλις 1,7 εκατομμύρια ευρώ.

Στη Δασική Υπηρεσία υπηρετούν πανελλαδικά μόλις 3.100 υπάλληλοι, με κύριες ειδικότητες τους δασολόγους (650), τους δασοπόνους (400) και τους δασοφύλακες (1.700). Εχουν να γίνουν προσλήψεις από το 2005 ενώ οι δασοφύλακες είναι πρώην αγροφύλακες που μεταφέρθηκαν σε αυτήν το 2011, επιφορτισμένοι εκτός των άλλων και με ανακριτικά καθήκοντα στο πλαίσιο του ελέγχου αγροτικών παραβάσεων.

Στη μάχη με τις φλόγες συνδράμοντας τις δυνάμεις πυρόσβεσης είναι σταθερά όλες τις μέρες, από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η φωτιά, οι εθελοντικές ομάδες από μέλη και φίλους του ΚΚΕ. Ανέλαβαν δράση στην περιοχή του οικισμού Καραούλι, ενώ ο κίνδυνος των αναζωπυρώσεων και η απειλή σε κατοικίες ήταν εμφανείς. Ομάδες κατευθύνθηκαν για να συνδράμουν στην περιοχή Καντήλι, όπου την Πέμπτη 19 Αυγούστου υπήρχε και το κύριο μέτωπο της φωτιάς προς τα Μέγαρα.

Κλιμάκια του ΚΚΕ βρέθηκαν στις πληγείσες περιοχές την ώρα που η πυρκαγιά ήταν σε πλήρη εξέλιξη. Την περασμένη Πέμπτη, κλιμάκιο με επικεφαλής τον Γιάννη Πρωτούλη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και περιφερειακό σύμβουλο Αττικής της «Λαϊκής Συσπείρωσης», βρέθηκε στα Βίλια. Ακόμα, από την πρώτη στιγμή οι δημοτικοί σύμβουλοι του ΚΚΕ με το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον δήμο Μάνδρας - Ειδυλλίας βρέθηκαν στο πλευρό των κατοίκων της περιοχής, των πυροσβεστικών δυνάμεων και των εθελοντών για την κατάσβεση της μεγάλης πυρκαγιάς στο Ορος Πατέρα.

Eurokinissi

Πρόκειται για πυρκαγιά που ξέσπασε σε συνθήκες άπνοιας, δεν περιορίστηκε έγκαιρα, με αποτέλεσμα να συνεχίζει ανεξέλεγκτα για εννιά ολόκληρες μέρες. Ο ένοχος και η αιτία είναι γνωστά. Είναι η εγκληματική πολιτική της σημερινής και όλων των κυβερνήσεων που αφήνουν τα δάση απροστάτευτα και τον λαό να καίγεται και να πνίγεται κάθε χρόνο.

Μιλάμε για προδιαγεγραμμένο έγκλημα αφού δεν υπήρχαν στοιχειωδώς σχέδιο και επάρκεια μέσων πυρόσβεσης. Το δάσος εγκαταλείφθηκε χωρίς αντιπυρικές ζώνες, με δυσπρόσιτους δασικούς δρόμους, με έλλειψη σε δεξαμενές, ελλιπή καθαρισμό, ενώ είχε επιβαρυνθεί με σπασμένα δέντρα και από τον χιονιά τον Φλεβάρη.

Μόνο την τελευταία πενταετία, τις πυρκαγιές διαδέχονται οι πλημμύρες. Ενδεικτικά:

• 2016: Πυρκαγιά στη Λίμνη έκαψε πάνω από 25.000 στρέμματα πευκοδάσους. Εκαιγε για 4 ολόκληρες μέρες. Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
• 2018: Πλημμύρα στο Μαντούδι, με 2 νεκρούς. Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
• 2019: Πυρκαγιά στο Κοντοδεσπότι σε παρθένο δάσος στο Ορος Δίρφυς, όπου κάηκαν πάνω από 25.000 στρέμματα. Στην ίδια περιοχή το 2018 κάηκαν πάνω από 12.000 στρέμματα. Κυβέρνηση ΝΔ.
• 2020: Πλημμύρα στον Λήλαντα και τον Μεσσάπιο Ποταμό, με τραγικό απολογισμό 8 νεκρούς. Κυβέρνηση ΝΔ.

Πλέον, είτε φυσάει είτε ανεβαίνει η θερμοκρασία είτε βρέχει είτε χιονίζει ο λαός της Εύβοιας τρέμει για τη ζωή και την περιουσία του. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις χιονοπτώσεις είχαμε έναν νεκρό στο χωριό Στρόπωνες το 2019 και τρεις νεκρούς στη βορειοκεντρική Εύβοια τον περασμένο Φλεβάρη.

Ο κατάλογος των καταστροφών είναι μακρύς. Αφορά καταστροφές σε σπίτια, καλλιέργειες, ζώα, εξοπλισμό, μαγαζιά. Συνοδεύεται από απολύσεις εργαζομένων, από καταστροφή μικροεπαγγελματιών, αγροτών, κτηνοτρόφων, ρετσινάδων. Συνοδεύεται από μέρες ολόκληρες χωρίς ρεύμα, νερό, θέρμανση τον χειμώνα. Και όλα αυτά σε μέρη με οδικό δίκτυο εγκαταλελειμμένο που στις κακοκαιρίες «κόβεται», αποκλείοντας ολόκληρες περιοχές. Ενώ τα Κέντρα Υγείας παραμένουν απογυμνωμένα από απαραίτητες υποδομές και προσωπικό.

Το σχέδιο της Πολιτικής Προστασίας περιορίζεται στο «εκκενώστε τα σπίτια σας» σε πυρκαγιές και πλημμύρες και «μείνετε σπίτι» σε χιονιά, ανεμοστρόβιλο, πανδημία.

Ο λαός της Εύβοιας έχει μάθει να «κρατάει μικρό καλάθι» για τις εξαγγελίες των κυβερνήσεων μετά από κάθε καταστροφή. Οσο τα φώτα της δημοσιότητας είναι αναμμένα οι υποσχέσεις και η «συμπόνοια» περισσεύουν.

Ομως, οι αποζημιώσεις που εξαγγέλλονται δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ζημιές, αλλά ακόμα και αυτές δεν είναι εξασφαλισμένες. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι αποζημιώσεις για τις καταστροφές στη βορειοκεντρική Εύβοια το 2018 δεν έχουν καταβληθεί στο σύνολό τους. Οι επαγγελματίες που είχαν καταστροφές στα καταστήματά τους, ακόμα δεν έχουν πάρει ούτε ένα ευρώ, τρία χρόνια μετά!

Οι πληγέντες έχουν κάθε φορά να αντιμετωπίσουν τον δαίδαλο των δικαιολογητικών και το γαϊτανάκι ανάμεσα στους διαφορετικούς κρατικούς φορείς που εμπλέκονται στις ξεχωριστές κατηγορίες αποζημιώσεων. Καλούνται μάλιστα να βάλουν και το χέρι στην τσέπη για την προετοιμασία των δικαιολογητικών, των μελετών, προκειμένου να αντικαταστήσουν εξοπλισμό και να καταθέσουν τα τιμολόγια για να πάρουν την αποζημίωση κ.λπ.

Κάθε φορά, σημαντικό μέρος του κόσμου και της περιουσίας που έχει πληγεί αποκλείεται από τις αποζημιώσεις και οι εξαιρέσεις είναι πολλές. Για παράδειγμα, όποια κατοικία δεν μπορεί να τεκμηριωθεί ως κύρια, όπως έγινε και στις πλημμύρες και φαίνεται ότι θα ισχύσει και τώρα.

Οι απανωτές καταστροφές στην περιοχή της βορειοκεντρικής Εύβοιας οδηγούν τους κατοίκους σε αδυναμία να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους στον ΕΛΓΑ, να δηλώσουν στην εφορία αποθήκες κ.λπ. Ολα αυτά, βέβαια, εξαιρούνται από τις αποζημιώσεις. Μάλιστα, στην περιοχή τις τελευταίες μέρες ακούγεται όλο και πιο έντονα από τα κλιμάκια που καταγράφουν τις ζημιές: «Τι μας έφερες εδώ; Αυτό δεν είναι δηλωμένο, τίποτα δεν θα πάρεις». Φυσικά ο ΕΛΓΑ και στις περσινές πλημμύρες δεν αποζημίωσε όσους καλλιεργούν κάτω από μισό στρέμμα αφού αυτοί δεν πληρώνουν ασφάλιστρα.

Τα αντιπλημμυρικά έργα πάντα εξαγγέλλονται μετά τις καταστροφές αλλά δεν υλοποιούνται. Ακόμα και για τον Λήλαντα Ποταμό που πλημμύρισε και πέρυσι και το 2009 και το 2007, η μελέτη για τα αντιπλημμυρικά έργα ακόμα αναμένεται, πόσο μάλλον τα ίδια τα έργα. Ούτε καν οι γέφυρες που κατέρρευσαν ή έπαθαν σοβαρές ζημιές δεν έχουν αναστηλωθεί. Η γέφυρα των Γουβών, που αποτελεί μέρος του βόρειου επαρχιακού δικτύου στη βόρεια Εύβοια, κατέρρευσε τον Δεκέμβρη του 2019 και δεν έχει ακόμη ξεκινήσει η αναστήλωσή της, ο κόσμος μετακινείται μέσα σε ρέματα για να πάει στη δουλειά του.

Τα όποια αντιπλημμυρικά έργα γίνονται κατά καιρούς είναι αποσπασματικά, δεν είναι μέρος ολοκληρωμένου σχεδιασμού συνολικά στην Εύβοια, περιορίζονται σε μέτρα όπως τα κορμοδέματα.

Εξάλλου και από την Ευρωπαϊκή Ενωση τα αντιπλημμυρικά έργα δεν επιλέγονται για χρηματοδότηση, εκτός αν εξυπηρετούν μεγάλες επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων (π.χ. μεγάλη τουριστική επένδυση). Ούτε και οι αποζημιώσεις για πλημμύρες χρηματοδοτούνται. Είναι χαρακτηριστική η απάντηση της ΕΕ στην Ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ ότι το «Ταμείο Αλληλεγγύης» της «δεν μπορεί να καλύψει ιδιωτικές ζημίες».

Από τις πιο ειλικρινείς δηλώσεις του πρωθυπουργού, αυτές τις μέρες, ήταν αυτή στη συνεδρίαση της Επιτροπής για την «ανασυγκρότηση» της βόρειας Εύβοιας, όπου χαρακτήρισε την καταστροφή «ευκαιρία για να ξανασκεφτούμε πώς θέλουμε να δούμε την Εύβοια σε βάθος χρόνου».

Χωρίς περιστροφές, ο νέος «σωτήρας» της βόρειας Εύβοιας, Σταύρος Μπένος, έμπειρος στη διαχείριση προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, έθεσε τον «οδικό χάρτη της ανασυγκρότησης», που περιλαμβάνει: Πράσινη ζώνη, ψηφιακό κύμα και χώρο καινοτομίας, αγροδιατροφή, τουρισμό, πολεοδομικά σχέδια, master plan για το νέο δάσος, υποδομές και δίκτυα.

Δηλαδή, πάνω στα αποκαΐδια να χτιστούν τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στους κλάδους που οι ίδιοι έχουν θέσει σε προτεραιότητα. Αυτή είναι η ανασυγκρότηση... Να γίνουν τα καμένα λεία στους μεγαλοκαρχαρίες σε τομείς όπου οι βιομήχανοι, και για λογαριασμό τους η κυβέρνηση και η Περιφέρεια Στερεάς, έχουν εντοπίσει ως πεδία κερδοφορίας.

Μάλιστα, τις τελευταίες μέρες διάφορα «πράσινα» μονοπώλια κυκλοφορούν σαν τα αρπακτικά στην περιοχή της βόρειας Εύβοιας και προσπαθούν να πείσουν τους ρετσινάδες να δεχτούν πάνω στην ανεργία τους ξεροκόμματα για μεροκάματο για το κόψιμο των επικίνδυνων καμένων δέντρων δίπλα στους δρόμους.

Ο σκοπός τους πολλαπλός. Θα αναδειχθούν «προστάτες» της περιοχής με οικολογική και κοινωνική τάχα μου «ευαισθησία» και θα πιάσουν πρώτη θέση στο μοίρασμα της λείας αμέσως μετά. Ταυτόχρονα προσπαθούν και με αυτόν τον τρόπο να μετριάσουν την αγανάκτηση, να κάμψουν την αγωνιστική διάθεση.

Στην υπηρεσία αυτών των σχεδιασμών είναι και οι δήμοι, που αφού με δόξα και τιμή πέρασαν τα κατά τόπους σχέδια «Ιόλαος» για την αντιπυρική προστασία, αφήνοντας απροστάτευτα δάση και τον λαό της περιοχής, τώρα δήμαρχοι και αντιδήμαρχοι σουλατσάρουν με τα κυβερνητικά στελέχη και μοιράζουν υποσχέσεις ή πιέζουν για συμβιβασμούς, όπως στην περίπτωση των ρετσινάδων.

Από κοντά και ο ΣΥΡΙΖΑ, που, όπως είπε και ο Βαγγέλης Αποστόλου, βουλευτής Εύβοιας του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ και πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, «η ψύχραιμη και νηφάλια στάση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για ενότητα αποτελεί στάση πατριωτικής ευθύνης».

Το σχέδιο ανασυγκρότησης της βόρειας Εύβοιας δεν αφορά τις ανάγκες του λαού αλλά τα σχέδια κερδοφορίας και ανάπτυξης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στην περιοχή.

Ο λαός έχει απέναντί του ένα ικανότατο κράτος με διαδικασίες fast track (π.χ εγκρίσεις αιολικών πάρκων, αντιλαϊκά νομοσχέδια) όταν πρόκειται για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Το ίδιο κράτος όμως είναι ανίκανο, γραφειοκρατικό και δυσκίνητο όταν πρόκειται για την ικανοποίηση των αναγκών, την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού. Είναι ανίκανο όταν πρόκειται να αξιοποιήσει την πλούσια επιστημονική γνώση και την τεχνογνωσία που υπάρχει σήμερα για ολοκληρωμένη διαχείριση του δάσους.

Οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες στην Εύβοια και σε όλη την Ελλάδα δείχνουν ότι ο λαός θα μένει πάντα ανυπεράσπιστος όσο η προστασία της ζωής του δεν χωράει στη λογική «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο και τα κέρδη του. Το ίδιο επιβεβαιώνεται και στις πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, όπως με την τεράστια καταστροφή από τις πλημμύρες στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, με εκατοντάδες νεκρούς και αγνοούμενους, χιλιάδες ανθρώπους ξεσπιτωμένους και άλλους τόσους χωρίς ρεύμα και πόσιμο νερό, με κατεστραμμένα σπίτια.

Η πείρα δείχνει ότι η εμπορευματοποίηση της δασικής γης, η πολιτική που αντιμετωπίζει τα δάση και το περιβάλλον ως εμπόρευμα και πεδίο για κερδοφόρα δραστηριότητα των επιχειρηματικών ομίλων (π.χ. κατασκευαστικό, τουριστικό κεφάλαιο, «πράσινη» ανάπτυξη) εκ των πραγμάτων συγκρούονται με την ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των δασών. Είναι πολιτική εμπρηστική.

Εύλογα επομένως ο λαός της περιοχής αναζητά τα συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από τις φωτιές στα δάση. Η ίδια πολιτική θα οδηγήσει σε τεράστιο «φαγοπότι» πάνω στα αποκαΐδια τα επόμενα χρόνια και η Επιτροπή «ανασυγκρότησης» της βόρειας Εύβοιας της κυβέρνησης σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται.

Επομένως, ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από την κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα που παρελαύνουν. Αλλωστε, έχει δοκιμάσει όλα αυτά τα χρόνια πολλούς «σωτήρες».

Ο λαός της βόρειας Εύβοιας έχει ανάγκη την ανασυγκρότηση της δικής του ζωής, που μπορεί να γίνει μόνο με 100% αποζημίωση για όλους. Πλήρη, καθολική, δωρεάν, άμεση αποκατάσταση των ζημιών σε σπίτια, επιχειρήσεις, καλλιεργήσιμες εκτάσεις και βοσκοτόπια, χωρίς πλαφόν - όρια, από το πρώτο ζώο, ρίζα κ.λπ. Ενίσχυση όλων των πληγέντων για όσο καιρό διαρκούν οι επιπτώσεις των καταστροφών.

Αμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας, ολοκληρωμένα, εκτεταμένα αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά μέτρα με την άμεση συμμετοχή των ρετσινάδων, δασεργατών, σε συνδυασμό με τη διαχείριση του δάσους που θα δημιουργηθεί. Παίρνοντας υπόψη το ιδιαίτερο ανάγλυφο, την έκταση της καταστροφής, τις ιδιαίτερες απαιτήσεις υποδομής για τα χωριά, τις επιχειρήσεις, τα βοσκοτόπια και καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Εργα υποδομής στο οδικό δίκτυο, στο δίκτυο ύδρευσης και ηλεκτροδότησης που είναι ήδη πλήρως υποβαθμισμένα.

Οργανωμένο, επιστημονικό σχέδιο για τη διαχείριση της ανάπτυξης του δάσους ώστε να αποκατασταθούν ο φυσικός πλούτος και η παραγωγικότητα του δάσους με αποκλειστική ευθύνη του κράτους.

Ο λαός της βόρειας Εύβοιας δοκίμασε τη δύναμή του παλεύοντας με τις φλόγες. Οργανωμένα, μέσα στα χωριά, συγκρότησε ομάδες δασοπυρόσβεσης, κατάφερε να σώσει λαϊκές περιουσίες, να προστατεύσει ανθρώπινες ζωές. Ενιωσε στο πετσί του πως στην πάλη με τις φλόγες «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό».

Σήμερα συνεχίζει με το κεφάλι ψηλά, οργανώνοντας τον αγώνα του για να ζήσει με αξιοπρέπεια στον τόπο του. Παίρνει την υπόθεση στα χέρια του. Στα χωριά και στις πόλεις της βόρειας Εύβοιας γίνονται Γενικές Συνελεύσεις, στήνονται Επιτροπές Αγώνα. Οι Επιτροπές Αγώνα οργανώνουν τη διεκδίκηση των αιτημάτων που διαμορφώνονται, την αλληλεγγύη.

Η δύναμη της λαϊκής αλληλεγγύης και οργάνωσης αποδεικνύεται στην πράξη και από τη λειτουργία των Στεκιών Αλληλεγγύης. Πρόκειται για μια μεγαλειώδη, συνταρακτική προσπάθεια. Υλική βοήθεια καταφτάνει από όλη την Ελλάδα, οργανώνεται και διανέμεται σε κάθε σπίτι με υποδειγματική οργάνωση, με ευθύνη των Επιτροπών Αγώνα, του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών και του Αγροτικού Συλλόγου Μαντουδίου.

Τα Στέκια Αλληλεγγύης γίνονται σημείο αναφοράς για την οργάνωση του αγώνα, με συσκέψεις των Επιτροπών Αγώνα και φορέων, ενημερωτικά υλικά, καταγραφή προβλημάτων, συντονισμό. Είναι αυτή η δύναμη της λαϊκής αλληλεγγύης και οργάνωσης που δίνει δύναμη και κουράγιο στον λαό της περιοχής να δώσει τον αγώνα του μέσα στις στάχτες. Ο δρόμος της συλλογικής διεκδίκησης που άνοιξε είναι για τον λαό της βόρειας Εύβοιας μονόδρομος.

Αυτός ο αγώνας είναι «καρφί στο μάτι» της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της πολιτικής που μας έφερε ως εδώ. Ο λαός της βόρειας Εύβοιας κρατάει στα χέρια του το πιο δυνατό του όπλο. Την αγωνιστική του ενότητα για τη διεκδίκηση όλων των μέτρων που θα διασφαλίζουν να ζήσει στον τόπο του. Αυτό το ξέρει καλά η κυβέρνηση.

Γι' αυτό και έχει οργανωμένο σχέδιο να διασπάσει τον αγώνα του λαού της βόρειας Εύβοιας. Στη βρώμικη αυτή δουλειά έχουν αναλάβει ενεργό ρόλο υπουργοί, άνθρωποι του στενού περιβάλλοντος του πρωθυπουργού, δήμαρχοι, επιχειρηματικοί όμιλοι που βλέπουν σαν ευκαιρία την καταστροφή για να προωθήσουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια.

Επιδιώκουν να ξεμοναχιάσουν τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους, τους ρετσινάδες, του επαγγελματίες, στήνοντας ξεχωριστές συναντήσεις, τάζοντας μεροκάματα και δίνοντας υποσχέσεις προκειμένου να πείσουν ο καθένας να κοιτάξει τον δικό του κλάδο μόνο.

Επιδιώκουν να διασπάσουν τον αγώνα. Δεν θα τους περάσει! Ο λαός της βόρειας Εύβοιας θα παλέψει ενωμένος, γιατί, όπως λένε και στις συνελεύσεις: «`Η όλοι μαζί θα αγωνιστούμε για να μείνουμε ή όλοι θα φύγουμε από δω».

Το ΚΚΕ μπορεί να κοιτάει τον λαό της περιοχής στα μάτια. Τους κομμουνιστές ο λαός της περιοχής δεν τους γνωρίζει σήμερα, ξέρει ότι «έρχονται από δρόμο». Ξέρει καλά ότι και σε αυτήν την πυρκαγιά μπήκαν μπροστά με τον λαό της περιοχής που ηρωικά έσωσε σπίτια και χωριά. Οι κομμουνιστές βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή και για την οργάνωση της διεκδίκησης, του αγώνα του λαού για να μείνει στον τόπο του με το κεφάλι ψηλά. Με όλους τους τρόπους και μέσα σε Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, στη Βουλή και την Ευρωβουλή το ΚΚΕ θα συνεχίσει να στηρίζει τον αγώνα του λαού της βόρειας Εύβοιας.

Από την επίσκεψη αλληλεγγύης σωματείων και Αγροτικών Συλλόγων της Θεσσαλίας

Στους δυο αυτούς διαμορφωμένους χώρους συγκεντρώνονται τα είδη πρώτης ανάγκης, που μέσω συνδικάτων από ολόκληρη τη χώρα προσφέρουν απλόχερα οι εργαζόμενοι και ο λαός για τις ανάγκες των πυρόπληκτων της Βόρειας Εύβοιας. Ταυτόχρονα, σε καθημερινή βάση, εκτός από τις οργανωμένες αποστολές ειδών ανάγκης, στα δύο «στέκια» φτάνει βοήθεια που παραδίδουν κάτοικοι από διάφορες περιοχές της Εύβοιας και από άλλα σημεία της χώρας, που επισκέπτονται την περιοχή.

Εθελοντές από τα γύρω χωριά και την υπόλοιπη Εύβοια, φοιτητές από την Αθήνα, προσφέρουν καθημερινά τη βοήθειά τους στη συγκέντρωση, κατανομή και διανομή των ειδών. Διάφορα προϊόντα και είδη συσκευάζονται σε σακούλες και μέσω των Επιτροπών Αγώνα που έχουν στηθεί στα περισσότερα πυρόπληκτα χωριά της περιοχής, διανέμονται στους πυρόπληκτους, αφού πρώτα καταγραφούν οι ανάγκες.

Στο «στέκι» της Στροφυλιάς βρέθηκε τις τελευταίες μέρες για να βοηθήσει στην προσπάθεια που γίνεται μία παρέα φοιτητών από την Αθήνα. Ο Χρήστος, η Ελλη, ο Νίκος και ο Λεωνίδας βρέθηκαν για πέντε μέρες στην περιοχή και έφυγαν γεμάτοι συγκίνηση και νέες συγκλονιστικές εμπειρίες.

Νέοι ξεφορτώνουν είδη πρώτης ανάγκης για τους πυρόπληκτους

«Τις μέρες αυτές που μείναμε εδώ, δεν προσφέραμε μόνο, αλλά πήραμε και εμείς, κερδίσαμε πολλά πράγματα. Ηταν ένα μάθημα ζωής. Δίναμε και παίρναμε κουράγιο. Γυρίζουμε στην Αθήνα πιο δυνατοί. Θα έχουμε τους απλούς αυτούς ανθρώπους που συναντήσαμε στην καρδιά μας και σίγουρα θα επιστρέψουμε σύντομα», σημειώνει η Ελλη.

Και προσθέτει: «Η αποδοχή και η αντιμετώπιση που είχαμε από τους ανθρώπους ήταν ιδιαίτερα συγκινητική. Ανθρωποι που έχουν χάσει τα πάντα και έρχονταν στο κέντρο αλληλεγγύης να πάρουν είδη που είχαν ανάγκη, όχι μόνο μας ευχαριστούσαν για τη βοήθεια, αλλά μας ρωτούσαν αν χρειαζόμαστε εμείς κάτι.

Δεν θα ξεχάσω ότι μία ηλικιωμένη γυναίκα, που είχε χάσει τα πάντα, ήρθε το πρωί και πήρε μία σακούλα με πράγματα, μέσα στην οποία υπήρχαν, μεταξύ άλλων, ντομάτες και ρύζι και το μεσημέρι γύρισε και μας έφερε ένα ταψί γεμιστά. Αυτό θα μου μείνει αξέχαστο, όπως αξέχαστο θα μου μείνει το γεμάτο καλοσύνη πρόσωπο της γυναίκας αυτής, που μέσα στην τραγωδία της θέλησε να ανταποδώσει την αλληλεγγύη που δέχτηκε».

«Θα επιστρέψουμε σύντομα», δηλώνει από την πλευρά του ο Νίκος. «Το πιθανότερο είναι να έρθουμε ξανά το Σαββατοκύριακο. Να είμαστε εδώ στο μεγάλο συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο. Δεν γίνεται να λείψουμε. Η στήριξη του αγώνα που δίνει ο λαός της περιοχής για να μπορέσει να συνεχίσει να ζει στον τόπο του, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αλληλεγγύης», συμπληρώνει.

«Είναι σημαντικό να υπάρξει συνέχεια στην αλληλεγγύη και στη βοήθεια προς τον λαό της Βόρειας Εύβοιας. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι πολλά και θα χρειαστούν χρόνια για να κλείσουν οι πληγές που άφησε πίσω της η πυρκαγιά. Η στήριξη του αγώνα που ξεκινούν για να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους είναι αυτονόητη. Θα είμαστε εδώ το Σάββατο, αλλά και όποτε χρειαστούν τη βοήθειά μας», ανέφερε από την πλευρά του ο Λεωνίδας.

«Από την πρώτη στιγμή, το Σωματείο Ρητινοκαλλιεργητών και ο Αγροτικός Σύλλογος αντιληφθήκαμε ότι θα πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλία για την οργάνωση της αλληλεγγύης. Να τη βάλουμε σε σωστή βάση και να μην αφήσουμε περιθώρια να γίνει εκμετάλλευση της ανάγκης που υπάρχει. Να προστατέψουμε τους ανθρώπους αυτούς που έχασαν τα πάντα και να μην επιτρέψουμε να χάσουν και την περηφάνια τους.

Φροντίζουμε τα είδη που συγκεντρώνονται να συσκευάζονται σε πακέτα και να διανέμονται στους πληγέντες μέσα από τις Επιτροπές Αγώνα που έχουν συσταθεί στα περισσότερα χωριά. Ετσι δεν αφήνονται περιθώρια για "προσωπικά παιχνίδια" και για αδικίες σε βάρος κάποιων πληγέντων», σημειώνει ο Μπάμπης Τσιβίκας, ρητινοκαλλιεργητης, σημειώνοντας την ανάγκη να αποτελέσει η αλληλεγγύη αποκούμπι για την οργάνωση του αγώνα του λαού της περιοχής. Για να μπορέσει να σταθεί ξανά στα πόδια του, να συνεχίσει να ζει στον τόπο του.

Στο συλλαλητήριο θα παρευρεθεί ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας. Ολες τις προηγούμενες μέρες κλιμάκια του ΚΚΕ περιόδευσαν σε χωριά της περιοχής και είχαν συναντήσεις με κατοίκους και φορείς, μεταφέροντας το κάλεσμα να αποτελέσει ορόσημο αυτή η πρώτη κινητοποίηση για μια αποφασιστική, διεκδικητική συνέχεια.

«Είναι καθήκον όλων μας να συμμετάσχουμε στο συλλαλητήριο. Να δείξουμε ότι δεν είναι ο καθένας μόνος του αλλά είμαστε ενωμένοι, μία γροθιά», τονίζει στον «Ριζοσπάστη» ο Δημήτρης Ζησίμου, κτηνοτρόφος από τη Λίμνη. Και προσθέτει: «Το συλλαλητήριο του Σαββάτου είναι η αρχή του αγώνα και είναι σημαντικό να υπάρχει μαζική παρουσία όλου του λαού της περιοχής. Να στείλουμε μήνυμα στην κυβέρνηση, που έχει ευθύνη για την καταστροφή που έγινε, όπως ευθύνες έχουν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Να αποτελέσει παρακαταθήκη για την κλιμάκωση του αγώνα.

Για πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω τόσο ξεκρέμαστος. Δεν ξέρω πώς θα αναπληρώσουμε τα ζώα που χάθηκαν, πώς θα στήσουμε από την αρχή τις εγκαταστάσεις που καταστράφηκαν. Ολοι οι κτηνοτρόφοι, οι αγρότες και οι ρετσινάδες της περιοχής δουλεύουμε για ένα μεροκάματο και δεν μπορούμε να επιβαρυνθούμε το κόστος για να στήσουμε ξανά τη ζωή μας από την αρχή.

Ο πρωτογενής τομέας στη βόρεια Εύβοια κρέμεται από μία κλωστή. Ξέρουμε καλά πως αν δεν αγωνιστούμε κανείς δεν πρόκειται να νοιαστεί για μας. Το ζήσαμε με τη φωτιά το 2016, με τις πλημμύρες του 2018. Νιώσαμε στο πετσί μας την κοροϊδία της κυβέρνησης και βλέπουμε ότι το ίδιο θα συμβεί και τώρα. Στην αρχή μεγάλα λόγια και υποσχέσεις και στο τέλος λίγα ψίχουλα και αυτά όχι σε όλους, καθώς συνήθως κάτι βρίσκεται για να μας πετάξουν εκτός αποζημιώσεων ή να μας δώσουν λιγότερα από αυτά που δικαιούμαστε».

«Μόνο μέσα από την οργάνωση και τη διεκδίκηση θα μπορέσουμε να πετύχουμε πράγματα για μας. Οργάνωση όχι μόνο για το τώρα αλλά και για το μέλλον», σημειώνει ο Αντώνης, μελισσοκόμος από το χωριό Ρετσινόλακκο, ο οποίος το βράδυ της Τετάρτης βρέθηκε στη σύσκεψη για την οργάνωση του συλλαλητηρίου που πραγματοποιήθηκε στο Στέκι Αγώνα και Αλληλεγγύης της Στροφυλιάς.

Αναφερόμενος στα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση σημείωσε: «Θα μας πετάξουν το "μαρούλι" για ένα χρόνο και μετά τι; Θα πρέπει να αγωνιστούμε για να φτιάξουμε ξανά τον τόπο μας. Για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να ζούμε εδώ». Τονίζει επίσης ότι οι κάτοικοι που μόνοι τους πάλεψαν με τις φλόγες «έζησαν και είδαν τρελά πράγματα εκείνες τις μέρες» και επισημαίνει ότι «θα πρέπει να αποδοθούν ευθύνες γι' αυτό που έγινε».

«Ολοι στον αγώνα», είναι το μήνυμα που στέλνει μέσα από τον «Ριζοσπάστη» η Αναστασία Γερογιάννη από το χωριό Σκεπαστή και τονίζει: «Η πλειοψηφία των κατοίκων της βόρειας Εύβοιας δίνει καθημερινά αγώνα για να μπορέσει να επιβιώσει. Εγώ είχα λίγες ρίζες ελιές που κάηκαν. Ταυτόχρονα δουλεύω μεροκάματο για να μπορέσω να ζήσω. Πλέον δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει αύριο. Το μόνο που μας μένει είναι να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Η παρουσία μας στο συλλαλητήριο αλλά και σε κάθε κινητοποίηση που θα γίνει από δω και πέρα είναι απαραίτητη». Σημειώνει επίσης ότι «ο λαός της περιοχής δεν θα πρέπει να επιτρέψει να μπουν εργολάβοι και ιδιωτικά συμφέροντα στα δάση από τα οποία ζούμε».

«Θα πρέπει να παλέψουμε. Να πιέσουμε για μέτρα που θα επιτρέψουν να επιβιώσει ο κόσμος και να μπορέσει να συνεχίσει να ζει εδώ στα χωριά του. Οι κάτοικοι εδώ επιβιώνουν κάνοντας ταυτόχρονα δύο και τρεις δουλειές. Λίγο από το ρετσίνι, λίγο από την καλλιέργεια της γης, λίγο από την κτηνοτροφία, τα φέρνει βόλτα. Τώρα που καταστράφηκε το δάσος που μας έδινε ζωή, καταστραφήκαμε και εμείς», αναφέρει ο Αριστείδης Λιάσκος, κτηνοτρόφος από τη Στροφυλιά. Και προσθέτει: «Οπως σώσαμε τα χωριά και τα σπίτια μόνοι μας, έτσι θα πρέπει να πάρουμε και την υπόθεση του αγώνα στα χέρια μας. Να δυναμώσουν οι Επιτροπές Αγώνα στα χωριά. Να κατέβουμε όλοι μαζικά στο συλλαλητήριο. Να μη δείξουμε καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, στην Περιφέρεια και τον δήμο».

«Η κατάσταση είναι δύσκολη. Η τουριστική σεζόν για μας τελείωσε πρόωρα και εκεί που περιμέναμε να έρθει κόσμος. Φοβόμαστε ότι θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα για χρόνια», αναφέρει η Βαλεντίνα Αγιαννιώτη, που διατηρεί μια μικρή επιχείρηση με ενοικιαζόμενα δωμάτια στο χωριό Ψαροπούλι. Τονίζει επίσης ότι ο κόσμος έχει μεγάλη ανησυχία τόσο για το πώς θα μπορέσει να επιβιώσει αλλά και για το πώς θα προφυλαχθεί από νέες καταστροφές όπως το ενδεχόμενο πλημμύρας. «Το χωριό, όπως και άλλα χωριά της Εύβοιας, πλημμύρισε πριν από 2 χρόνια. Ανησυχούμε. Θα πρέπει να γίνει αγώνας για τη στήριξη των πληγέντων και όλων των κατοίκων, καθώς τις συνέπειες της πυρκαγιάς τις πληρώνουν όλοι, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Και βέβαια θα πρέπει να αγωνιστούμε για την υλοποίηση αντιπλημμυρικών έργων», σημείωσε.

Τη συμπαράστασή τους εκφράζουν και δηλώνουν τη συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο του Σαββάτου σωματεία της Εύβοιας, απευθύνοντας κάλεσμα στα μέλη τους να δώσουν το «παρών». Για τη μετακίνησή τους θα αναχωρήσουν λεωφορεία από το Πάρκο Βούρκου στη Χαλκίδα. Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 6996.903.941.

Λεωφορεία για τη μεταφορά των κατοίκων των χωριών της βόρειας Εύβοιας στο συλλαλητήριο στη Στροφυλιά έχουν επίσης δρομολογηθεί από:

• Ιστιαία, με ώρα αναχώρησης στις 5 μ.μ. και τη Μονοκαρυά στις 5.15 μ.μ.
• Βουτά - Σημιά, 5.30 μ.μ. και Κοκκινομηλιά 5.45 μ.μ.
• Πευκί, με ώρα αναχώρησης στις 5 μ.μ. και Αγριοβοτάνι στις 5.30 μ.μ.
• Βασιλικά, 5.45 μ.μ.

Αντιπροσωπεία συνδικάτων της Αττικής θα συμμετέχουν στο συλλαλητήριο εκφράζοντας έμπρακτα τη στήριξή τους στον αγώνα των πυρόπληκτων. Για τη μετάβαση στη Στροφυλιά θα αναχωρήσουν πούλμαν στις 3 μ.μ. του Σαββάτου από την πλατεία Καραϊσκάκη, στο Μεταξουργείο.

Επίσης, στο συλλαλητήριο θα συμμετέχει και αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής. «Ο αγώνας του λαού στα πύρινα μέτωπα σε όλη την χώρα συνεχίζεται, τα σωματεία και οι ενώσεις ΕΒΕ μπήκαν από την πρώτη στιγμή στην μάχη με όλους τους τρόπους», τονίζει η ΟΒΣΑ.

Στην Αγία Αννα έγινε μια μαζική γενική συνέλευση των ρετσινάδων

Κάλεσμα στον λαό της βόρειας Εύβοιας να δώσει αποφασιστικά και οργανωμένα τον αγώνα, απευθύνουν με κοινή τους ανακοίνωση το Σωματείο Ρητινοκαλλιεργητών - Δασεργατών Εύβοιας, ο Αγροτικός Σύλλογος Μαντουδίου - Λίμνης - Αγίας Αννας και οι Επιτροπές Αγώνα Πυρόπληκτων.

Οπως σημειώνουν, «οι υπεύθυνοι της καταστροφής πρέπει να πάρουν μαζική απάντηση από όλο τον λαό ότι τα ψέματα τελείωσαν. Μας άφησαν στο έλεος και μας έκαψαν. Τώρα υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια. Τους έχουμε μάθει χρόνια τώρα. Μετά από κάθε καταστροφή, λόγια, υποσχέσεις για αποζημιώσεις και υποδομές, μέχρι να περάσει η μπόρα και μετά μας ξεχνάνε, δεν είδαν, δεν ξέρουν.

Λέμε ένα μεγάλο "ΟΧΙ" στην κοροϊδία. Εργολάβοι, εταιρείες και "επενδυτές" τρίβουν τα χέρια τους με την καταστροφή μας που την θεωρούν ευκαιρία για κέρδη. Οι νεκροθάφτες μας εμφανίζονται ως "χορηγοί" και "ευεργέτες". Πάθαμε και μάθαμε όμως, άλλωστε αμέτρητες φορές ήρθαν ντυμένοι φίλοι οι εχθροί μας.

Με παρακαταθήκη την αλληλεγγύη και τη λαϊκή πρωτοβουλία που αναπτύχθηκαν στη μάχη με τις φλόγες, οι ρετσινάδες, οι βιοπαλαιστές αγρότες, οι κτηνοτρόφοι και οι αυτοαπασχολούμενοι, ο εργαζόμενος λαός της περιοχής οργανώνουν τον αγώνα τους και διεκδικούν η επόμενη μέρα της πυρκαγιάς να διαμορφωθεί πάνω στις δικές τους ανάγκες και όχι πάνω στις επιδιώξεις των διαφόρων επιχειρηματικών συμφερόντων που προωθεί η κυβέρνηση.

Εχοντας πρόσφατη την πείρα από τις εξαγγελίες τόσο της σημερινής όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων για μέτρα ανακούφισης από πλημμύρες και φωτιές που έπληξαν τα προηγούμενα χρόνια τα χωριά της Εύβοιας, ο λαός της περιοχής δεν δείχνει καμία εμπιστοσύνη στα ταξίματα που απλόχερα μοιράζονται, προκειμένου να καταλαγιάσουν η οργή και η αγανάκτηση και να αδυνατίσουν το μέτωπο και η διάθεση διεκδίκησης.

Αλλωστε, οι προθέσεις της κυβέρνησης για εμπλοκή ιδιωτών και επιχειρηματικών συμφερόντων στην «ανασυγκρότηση» της κατεστραμμένης βόρειας Εύβοιας, δείχνουν ξεκάθαρα για ποια συμφέροντα αποτελεί «ευκαιρία» η καταστροφή του.

Εχοντας πικρή εμπειρία από αντίστοιχες καταστροφές τα προηγούμενα χρόνια και τις υποσχέσεις των κυβερνήσεων που αποδείχθηκαν ψεύτικες, δηλώνουν αποφασισμένοι να παλέψουν για τη ζωή τους. Η διάθεση αυτή είναι χαρακτηριστική σε κάθε μικρή ή μεγάλη σύσκεψη για την οργάνωση του συλλαλητηρίου ή για τη συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα.

Σύσκεψη της Επιτροπής Αγώνα στην Ιστιαία

Η επιτυχία του συλλαλητηρίου έχει γίνει υπόθεση όλου του λαού της βόρειας Εύβοιας. Τα χωριά και οι δρόμοι έχουν γεμίσει με πανό και αφίσες. Αυτοκίνητα με ντουντούκες οργώνουν καθημερινά την περιοχή μεταφέροντας το κάλεσμα για μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο, το οποίο κυριαρχεί αυτές τις μέρες στις συζητήσεις στα καφενεία και τις γειτονιές των χωριών.

Η συμβολή στην επιτυχία του και η συμμετοχή στην οργάνωση αποτελούν έγνοια των κατοίκων, που με κάθε ευκαιρία ξεκλέβουν λίγο χρόνο από τη δύσκολη καθημερινότητα και τον αγώνα που δίνουν μέσα στη στάχτη και τα αποκαΐδια για να βάλουν μια αφίσα, να κρεμάσουν ένα πανό, να δώσουν την ανακοίνωση στον γείτονα.

Και μέσα σε όλα αυτά, δεν αμελούν να περάσουν από τα Στέκια Αγώνα και Αλληλεγγύης στον κόμβο της Στροφυλιάς και στην Ιστιαία. Εκεί που πριν ακόμη σβήσουν οι τελευταίες φλόγες άρχισε να χτυπά η καρδιά της αλληλεγγύης και του αγώνα.

«Ο μαζικός ενωτικός αγώνας είναι ο μόνος δρόμος». Αυτό τονίζουν οι ρετσινάδες, οι βιοπαλαιστές αγρότες και οι Επιτροπές Αγώνα, καλώντας σε πάλη για:

-- Αποκατάσταση όλων των ζημιών που έχουν προκύψει στα χωριά μας. Να εξασφαλιστούν η διαμονή και η διατροφή όλων των ανθρώπων που κάηκαν τα σπίτια τους.

-- Αμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας για όλα τα χωριά γιατί στις πρώτες βροχές θα πνιγούμε. Απασχόληση όλων των ρετσινάδων στα αντιπλημμυρικά έργα με την επιστημονική επίβλεψη των δασαρχείων. Οι ρετσινάδες έχουν γνώση του δάσους και τα αναγκαία εργαλεία.

-- Αμεσα έκτακτη οικονομική ενίσχυση όλων των πληγέντων χωρίς κανέναν όρο και προϋπόθεση, για να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες επιβίωσης.

-- Αποζημίωση για τις καταστροφές σε φυτικό και ζωικό κεφάλαιο, για τα καμένα αγροτικά μηχανήματα και όλο τον εξοπλισμό στο 100%, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

-- Με ευθύνη του κράτους να χορηγηθούν όσες ζωοτροφές είναι αναγκαίες σε όλους τους κτηνοτρόφους για όσο καιρό διαρκεί η απαγόρευση βόσκησης.

-- Αποζημίωση για τη φετινή μας παραγωγή που κάηκε, ενώ την είχαμε δουλέψει, στο συνολικό ύψος παραγωγής και τιμής (τιμή επιδότησης + τιμή πώλησης + ασφάλιση).

-- Δυνατότητα συνταξιοδότησης για όποιον συνάδελφο ρετσινά - δασεργάτη επιθυμεί και έχει θεμελιώσει δικαίωμα (πάνω από 4.500 βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα) στα 55 για τους άνδρες και στα 50 για τις γυναίκες.

-- Αμεσα εκπόνηση διαχειριστικής μελέτης από τα αρμόδια δασαρχεία και υπηρεσίες για να επανέλθει το πευκόδασος και να μη γίνει ζούγκλα.

-- Απασχόληση όλων των ρετσινάδων με σταθερή σχέση εργασίας, για τη φροντίδα και ανάπτυξη του καμένου δάσους, για να μπορέσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας να το ξαναδούν.

-- Να απαγορευτεί η υλοτόμηση στο δάσος από εργολάβους και εμπόρους ώστε να αποτραπεί η περαιτέρω διάβρωση του εδάφους. Να επιτραπεί στους κατοίκους της περιοχής να κόψουν ξύλα για τις προσωπικές τους ανάγκες σε περιοχές που δεν επηρεάζουν τα αντιπλημμυρικά έργα.

-- Στελέχωση των Δασαρχείων Λίμνης και Ιστιαίας με δασολόγους και δασοπόνους για να μπορούν να επιβλέψουν τα αντιπλημμυρικά έργα και την αναδάσωση.

-- Για όσους συναδέλφους έχουν παιδιά που σπουδάζουν, να προβλεφθεί είτε στεγαστικό επίδομα είτε εξασφάλιση δωματίου στις φοιτητικές εστίες.

-- Πάγωμα και διαγραφή χρεών σε εφορία, ΔΕΗ, τράπεζες.