Την αλλαγή του τοπίου πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση φαίνεται ότι συζητά και σχεδιάζει η κυβέρνηση, σε μια κατεύθυνση πολυδιάσπασης ακόμα και των προγραμμάτων σπουδών και των απολυτηρίων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Ετσι, μετά τις ανακοινώσεις του υπουργού Παιδείας ότι θα φέρει το International Baccalaureate (IB) σε 5-6 Πρότυπα Λύκεια με προοπτική να επεκταθεί σε όλα τα Πρότυπα, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, υποσχέθηκε να δώσει και πρόσβαση στους κατόχους IB και στα δημόσια πανεπιστήμια: «Το διεθνές Baccalaureate είναι ένα βήμα. Στο βήμα αυτό, φυσικά, θα πρέπει να κάνουμε και άλλες αλλαγές. Θα πρέπει να εξετάσουμε, αφού εφαρμοστεί στα δημόσια σχολεία και το πώς θα μπορεί κανείς - γιατί όχι - να εισάγεται και στη δημόσια Τριτοβάθμια Εκπαίδευση», είπε ο Κυρ. Πιερρακάκης. Μάλιστα, ο υπουργός παρουσίασε την επέκταση του ΙΒ στη δημόσια εκπαίδευση ως έναν «μηχανισμό μείωσης των ανισοτήτων», πρόκειται όμως για το εντελώς αντίθετο!
Θυμίζουμε ότι το ΙΒ είναι ένα απαιτητικό πρόγραμμα σπουδών για τη Β' και Γ' Λυκείου, που διδάσκει έξι ενότητες μαθημάτων και μετά από ξεχωριστές δικές του εξετάσεις - εποπτεύονται από έναν διεθνή οργανισμό που εδρεύει στην Ελβετία - οδηγεί σε απολυτήριο, το οποίο αναγνωρίζεται από πανεπιστήμια και ακαδημαϊκά ιδρύματα σε όλο τον κόσμο. Στη χώρα μας, μέχρι τώρα προσφέρονταν σε 21 ιδιωτικά σχολεία και το επέλεγαν μαθητές που αποφάσιζαν να μη διεκδικήσουν την εισαγωγή τους σε ελληνικά πανεπιστήμια μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων, αλλά να φύγουν για ιδρύματα του εξωτερικού. Η πρόβλεψη που υπήρξε όμως στον νόμο για ιδιωτικά πανεπιστήμια να μπορούν να εισάγονται σε αυτά (τα ξένα παραρτήματα όπως τα λέει η κυβέρνηση) κάτοχοι IB σε συνδυασμό με την εισαγωγή του IB σε δημόσια σχολεία φέρνει αντικειμενικά στο «τραπέζι της συζήτησης» και την πρόσβαση κατόχων IB στα δημόσια πανεπιστήμια. Κι όλα αυτά σε συνδυασμό βέβαια με τη συζήτηση για θεσμοθέτηση «Εθνικού Απολυτηρίου» που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, με τους βαθμούς και των τριών τάξεων του λυκείου να μετρούν στην πρόσβαση. Κοινώς άλλοι θα πασχίζουν για τους βαθμούς τους και για τις εξετάσεις τους σε όλο το Λύκειο κι άλλοι θα αποκτούν αντίστοιχες δυνατότητες πρόσβασης με διετές λυκειακό πρόγραμμα και εξετάσεις εποπτευόμενες από τον διεθνή οργανισμό της Γενεύης.
Ολα τα παραπάνω δεν οδηγούν φυσικά σε μείωση των ανισοτήτων στην Εκπαίδευση, αλλά σε αύξησή τους, με προγράμματα σπουδών διαφορετικών ταχυτήτων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και με πολλαπλασιασμό των διαφορετικών ατομικών διαδρομών που μπορεί να ακολουθήσει κανείς για την πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Αξίζει μόνο να θυμίσουμε ότι και αυτή η πρόσβαση στα Πρότυπα Σχολεία που θα αποκτήσουν IB, κάθε άλλο παρά απλή υπόθεση είναι. Στις εξετάσεις που δίνουν οι μαθητές στο τέλος του Δημοτικού για την εισαγωγή τους σε Πρότυπα Γυμνάσια, πετυχαίνει μόλις ένα 20% των υποψηφίων και ο μεγάλος αυτός ανταγωνισμός έχει ήδη οδηγήσει σε μια «βιομηχανία φροντιστηρίων» για τις οικογένειες που θέλουν τα παιδιά τους να συνεχίσουν σε Πρότυπα. Ακρατος ανταγωνισμός, ευκαιρίες σε λίγους και οικονομική αιμορραγία για όσες οικογένειες προσπαθούν ατομικά να διεκδικήσουν καλύτερη εκπαίδευση για τα παιδιά τους. Αυτά περιγράφουν την κυβερνητική πολιτική και τα σχέδια της κυβέρνησης και όχι οι «ευκαιρίες για όλους» και η «μείωση των ανισοτήτων».
Γ.
Μία θύελλα τραγουδιών, μουσικής, στίχων, ιστορικής μνήμης του 1940 - 1950 συμπυκνώθηκαν σε 1,5 ώρα για να νιώσουμε συνοδοιπόροι με τον Μάνο Χατζιδάκι.
Σάββατο βράδυ. Στον Περισσό. Η αίθουσα των Συνεδρίων έμοιαζε με ναό πολιτισμού. Ηταν κατάμεστη από κόσμο, αλλά υπήρχε τόση κατάνυξη και σιωπή, κατά τη διάρκεια του προγράμματος που θύμιζε θαλπωρή φάτνης. Φυσικά το ΚΚΕ δεν έχει ανάγκη από τα δώρα των μάγων. Μας χαρίζει δώρα ακριβά τιμώντας τα ιερά σύμβολα της μουσικής. Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις, Σταύρος Ξαρχάκος, Θάνος Μικρούτσικος κ.ά.
Η θύελλα είχε πνευματική αύρα με υπερκόσμια κύματα μουσικά του Μάνου Χατζιδάκι από θεϊκές φωνές όπως της Μαρίας Φαραντούρη, της Νατάσσας Μποφίλιου, του Μανώλη Μητσιά και του Βασίλη Γισδάκη.
Αυτά τα χρόνια της θύελλας έχουν έναν κεντρικό ιστό. Ενα πλαίσιο, το επιστημονικό Συνέδριο με θέμα: «Η λογοτεχνία στα χρόνια της θύελλας». Δεν αφήνει το Κόμμα μετέωρους σε μια χώρα που νιώθεις εγκατάλειψη τους συνθέτες, ποιητές, λογοτέχνες. Συντηρεί την παράδοση, διακονεί τον πολιτισμό. Δεν χάνονται τα πρόσωπα στην απεραντοσύνη τους. Παραμένουν παρόντα.
Εξαίσια η ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Αραβίδη. Η Νατάσσα Μποφίλιου, στο «Σκοτεινό Παράθυρο», που ερμήνευσε έδωσε φως και θυμηθήκαμε το 1964 όταν γράφτηκε για τον κύκλο τραγουδιών «Μυθολογία». Υπέροχη η ερμηνεία του Βασίλη Γισδάκη με την «Μπαλάντα του οδοιπόρου» και «Το μεθυσμένο κορίτσι». Ο Μανώλης Μητσιάς μετέφερε με τη φωνή του και το «Πάει ο καιρός», «Της Γης το χρυσάφι», έτσι ονομάστηκε ο δίσκος που κυκλοφόρησε το 1971. Η δοξαστική φωνή της Μαρίας Φαραντούρη ξεσήκωσε τη θύελλα, κυρίως με το τραγούδι «Σκοτεινή Μητέρα» σε στίχους του Νίκου Γκάτσου.
Στο τέλος με εντυπωσίασε όταν η Μαρία Φαραντούρη καθισμένη σε ένα ξύλινο σκαμπό πάνω στη σκηνή παραμέρισε για να ακουστούν οι φωνές των πιο νέων τραγουδιστών, ενώ αυτή σιγοτραγουδούσε.
Αποχαιρετώντας την στα καμαρίνια, της είπα ότι αυτή η κίνηση είναι σπάνια και δείχνει μεγαλείο ψυχής. Μου απάντησε η Μαρία: «Θέλω να πάει μπροστά η νέα γενιά». Τότε θυμήθηκα τον Κωστή Παλαμά όταν πήρε τα πρώτα χειρόγραφα του Γιάννη Ρίτσου και τα διάβασε, του απάντησε: «Να παραμερίσουμε ποιητή για να περάσεις». Δεν έχουμε ευτυχώς τέτοια παραδείγματα μόνο στην ποίηση αλλά και στο τραγούδι.
Το πρόσωπο του πολιτισμού στα χέρια του ΚΚΕ αποκτά μέγεθος και άλλη διάσταση. Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, που παρακολούθησε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την εκδήλωση, αποδεικνύει κάθε φορά ότι ο Πολιτισμός είναι πρωταρχικό μέλημα του Κόμματος.
Εύα ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας