Την αλλαγή του τοπίου πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση φαίνεται ότι συζητά και σχεδιάζει η κυβέρνηση, σε μια κατεύθυνση πολυδιάσπασης ακόμα και των προγραμμάτων σπουδών και των απολυτηρίων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Ετσι, μετά τις ανακοινώσεις του υπουργού Παιδείας ότι θα φέρει το International Baccalaureate (IB) σε 5-6 Πρότυπα Λύκεια με προοπτική να επεκταθεί σε όλα τα Πρότυπα, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, υποσχέθηκε να δώσει και πρόσβαση στους κατόχους IB και στα δημόσια πανεπιστήμια: «Το διεθνές Baccalaureate είναι ένα βήμα. Στο βήμα αυτό, φυσικά, θα πρέπει να κάνουμε και άλλες αλλαγές. Θα πρέπει να εξετάσουμε, αφού εφαρμοστεί στα δημόσια σχολεία και το πώς θα μπορεί κανείς - γιατί όχι - να εισάγεται και στη δημόσια Τριτοβάθμια Εκπαίδευση», είπε ο Κυρ. Πιερρακάκης. Μάλιστα, ο υπουργός παρουσίασε την επέκταση του ΙΒ στη δημόσια εκπαίδευση ως έναν «μηχανισμό μείωσης των ανισοτήτων», πρόκειται όμως για το εντελώς αντίθετο!

Θυμίζουμε ότι το ΙΒ είναι ένα απαιτητικό πρόγραμμα σπουδών για τη Β' και Γ' Λυκείου, που διδάσκει έξι ενότητες μαθημάτων και μετά από ξεχωριστές δικές του εξετάσεις - εποπτεύονται από έναν διεθνή οργανισμό που εδρεύει στην Ελβετία - οδηγεί σε απολυτήριο, το οποίο αναγνωρίζεται από πανεπιστήμια και ακαδημαϊκά ιδρύματα σε όλο τον κόσμο. Στη χώρα μας, μέχρι τώρα προσφέρονταν σε 21 ιδιωτικά σχολεία και το επέλεγαν μαθητές που αποφάσιζαν να μη διεκδικήσουν την εισαγωγή τους σε ελληνικά πανεπιστήμια μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων, αλλά να φύγουν για ιδρύματα του εξωτερικού. Η πρόβλεψη που υπήρξε όμως στον νόμο για ιδιωτικά πανεπιστήμια να μπορούν να εισάγονται σε αυτά (τα ξένα παραρτήματα όπως τα λέει η κυβέρνηση) κάτοχοι IB σε συνδυασμό με την εισαγωγή του IB σε δημόσια σχολεία φέρνει αντικειμενικά στο «τραπέζι της συζήτησης» και την πρόσβαση κατόχων IB στα δημόσια πανεπιστήμια. Κι όλα αυτά σε συνδυασμό βέβαια με τη συζήτηση για θεσμοθέτηση «Εθνικού Απολυτηρίου» που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, με τους βαθμούς και των τριών τάξεων του λυκείου να μετρούν στην πρόσβαση. Κοινώς άλλοι θα πασχίζουν για τους βαθμούς τους και για τις εξετάσεις τους σε όλο το Λύκειο κι άλλοι θα αποκτούν αντίστοιχες δυνατότητες πρόσβασης με διετές λυκειακό πρόγραμμα και εξετάσεις εποπτευόμενες από τον διεθνή οργανισμό της Γενεύης.

Ολα τα παραπάνω δεν οδηγούν φυσικά σε μείωση των ανισοτήτων στην Εκπαίδευση, αλλά σε αύξησή τους, με προγράμματα σπουδών διαφορετικών ταχυτήτων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και με πολλαπλασιασμό των διαφορετικών ατομικών διαδρομών που μπορεί να ακολουθήσει κανείς για την πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Αξίζει μόνο να θυμίσουμε ότι και αυτή η πρόσβαση στα Πρότυπα Σχολεία που θα αποκτήσουν IB, κάθε άλλο παρά απλή υπόθεση είναι. Στις εξετάσεις που δίνουν οι μαθητές στο τέλος του Δημοτικού για την εισαγωγή τους σε Πρότυπα Γυμνάσια, πετυχαίνει μόλις ένα 20% των υποψηφίων και ο μεγάλος αυτός ανταγωνισμός έχει ήδη οδηγήσει σε μια «βιομηχανία φροντιστηρίων» για τις οικογένειες που θέλουν τα παιδιά τους να συνεχίσουν σε Πρότυπα. Ακρατος ανταγωνισμός, ευκαιρίες σε λίγους και οικονομική αιμορραγία για όσες οικογένειες προσπαθούν ατομικά να διεκδικήσουν καλύτερη εκπαίδευση για τα παιδιά τους. Αυτά περιγράφουν την κυβερνητική πολιτική και τα σχέδια της κυβέρνησης και όχι οι «ευκαιρίες για όλους» και η «μείωση των ανισοτήτων».